1.   Het produceren, het in de handel brengen, het al dan niet tegen betaling verder leveren of aanbieden aan een andere persoon in de Unie, en het gebruiken van de in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen, zijn verboden.

2.   De invoer of uitvoer van de in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen is verboden.

1.   Het in de handel brengen en het al dan niet tegen betaling verder leveren of aanbieden aan een andere persoon in de Unie van producten en apparatuur die in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking, zijn verboden.

2.   De invoer of uitvoer van producten en apparatuur die in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking, is verboden. Dat verbod is niet van toepassing op persoonlijke bezittingen.

1.   In afwijking van artikel 4, lid 1, mogen in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen geproduceerd, in de handel gebracht en al dan niet tegen betaling aan een andere persoon in de Unie verder worden geleverd of aangeboden voor gebruik als grondstof.

2.   De Commissie stelt indien passend overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast om deze verordening aan te vullen door een lijst op te stellen van chemische productieprocessen waarvoor het gebruik van de in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen als grondstof verboden is op basis van de technische beoordelingen die in het kader van het protocol worden uitgevoerd, met name de vierjaarlijkse verslagen die door de beoordelingsgroepen in het kader van het protocol worden opgesteld en die beoordelingen omvatten van beschikbare alternatieven voor het bestaande gebruik als grondstof en van de emissieniveaus van het bestaande gebruik als grondstof.

3.   In afwijking van lid 2, indien er geen in het kader van het protocol uitgevoerde technische beoordelingen beschikbaar zijn van beschikbare alternatieven voor het bestaande gebruik als grondstof en van de emissieniveaus van het bestaande gebruik als grondstof die een toereikende basis vormen voor het nemen van een besluit over het verbieden van een gebruik als grondstof, maakt de Commissie uiterlijk op 31 december 2027 haar eigen beoordeling op basis van wetenschappelijke aanbevelingen over het bestaande gebruik als grondstof, de effecten in termen van ozonafbrekend vermogen (ozone-depleting potential — ODP) en de beschikbaarheid van nauwkeurigere gegevens over de broeikasgasemissies van grondstoffen, technologische ontwikkelingen die leiden tot de beschikbaarheid van technisch haalbare alternatieven, alsook het energieverbruik, de efficiëntie, de economische haalbaarheid en de kosten van die alternatieven, en stelt zij, indien passend, op basis van die beoordeling de in lid 2 bedoelde gedelegeerde handelingen vast.

4.   De op grond van lid 2 opgestelde lijst kan, indien nodig, worden bijgewerkt in het licht van de bevindingen van de vierjaarlijkse verslagen die door de beoordelingsgroepen in het kader van het protocol worden opgesteld, of van de eigen beoordelingen van de Commissie.

1.   In afwijking van artikel 4, lid 1, mogen in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen geproduceerd, in de handel gebracht en al dan niet tegen betaling aan een andere persoon in de Unie verder worden geleverd of aangeboden om te worden gebruikt als technische hulpstof bij processen zoals bedoeld in bijlage III. Die stoffen worden alleen gebruikt als technische hulpstof onder de op grond van de leden 2 en 3 van dit artikel vastgestelde voorwaarden.

2.   Ozonafbrekende stoffen zoals bedoeld in lid 1 worden alleen gebruikt als technische hulpstof in op 1 september 1997 bestaande installaties, mits de emissies van ozonafbrekende stoffen door die installaties te verwaarlozen zijn, en onder de op grond van lid 3 vastgestelde voorwaarden.

3.   De Commissie kan, door middel van uitvoeringshandelingen, een lijst opstellen van ondernemingen die in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen als technische hulpstof bij de in bijlage III genoemde processen in de in lid 2 van dit artikel bedoelde installaties mogen gebruiken, en daarbij voor elke onderneming op de lijst de maximumhoeveelheden die voor de samenstelling van of voor verbruik als technische hulpstof mogen worden gebruikt en de maximumemissieniveaus vaststellen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

4.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van bijlage III voor zover dat noodzakelijk is vanwege technische ontwikkelingen of door de partijen bij het protocol genomen besluiten.

1.   In afwijking van artikel 4, lid 1, mogen in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen geproduceerd, in de handel gebracht en al dan niet tegen betaling aan een andere persoon in de Unie verder worden geleverd of aangeboden om te worden gebruikt als essentiële laboratorium- en analytische toepassingen, en onder de op grond van lid 2 van dit artikel vastgestelde voorwaarden.

2.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen bepalen voor welke essentiële laboratorium- en analytische toepassingen de productie en invoer van in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen in de Unie kunnen worden toegestaan, gedurende welke periode de vrijstelling geldt en welke gebruikers voor die essentiële laboratorium- en analytische toepassingen in aanmerking komen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

3.   Een onderneming die ozonafbrekende stoffen in de handel brengt en al dan niet tegen betaling verder levert of aanbiedt aan een andere persoon in de Unie voor essentiële laboratorium- en analytische toepassingen zoals bedoeld in lid 1, houdt een register bij met de volgende informatie per stof:

4.   Een onderneming die ozonafbrekende stoffen gebruikt voor essentiële laboratorium- en analytische toepassingen zoals bedoeld in lid 1 houdt een register bij van de volgende informatie per stof:

5.   De in de leden 3 en 4 bedoelde registers worden ten minste vijf jaar bijgehouden en op verzoek ter beschikking van de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaat of van de Commissie gesteld.

6.   Ozonafbrekende stoffen voor essentiële laboratorium- en analytische toepassingen zoals bedoeld in lid 1 worden enkel in de handel gebracht en al dan niet tegen betaling verder geleverd of aangeboden aan een andere persoon in de Unie onder de in bijlage IV uiteengezette voorwaarden.

7.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van bijlage IV voor zover dat noodzakelijk is vanwege technische ontwikkelingen of door de partijen bij het protocol genomen besluiten.

1.   In afwijking van artikel 4, lid 1, mogen halonen in de handel gebracht en gebruikt worden voor kritische toepassingen overeenkomstig bijlage V. Halonen mogen enkel in de handel gebracht en al dan niet tegen betaling verder worden geleverd of aangeboden aan een andere persoon in de Unie door ondernemingen die door de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat zijn gemachtigd om halonen voor kritische toepassingen op te slaan.

2.   Brandbeveiligingssystemen en brandblusapparaten die halonen bevatten voor kritische toepassingen zoals bedoeld in lid 1 van dit artikel of die dergelijke halonen nodig hebben voor hun werking, worden op de in bijlage V genoemde einddata buiten gebruik gesteld. De halonen die in brandbeveiligingssystemen en brandblusapparaten zijn verwerkt, worden overeenkomstig artikel 20, lid 5, teruggewonnen.

3.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van bijlage V wanneer binnen de daarin genoemde termijnen geen technisch en economisch haalbare alternatieven of technologie voorhanden zijn voor de in die bijlage vermelde kritische toepassingen of die niet aanvaardbaar zijn vanwege hun effect op het milieu of de gezondheid, of wanneer het noodzakelijk is naleving van de internationale verplichtingen van de Unie betreffende kritische toepassingen van halonen te waarborgen, met name uit hoofde van het protocol, door de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie of uit hoofde van het Internationaal verdrag ter voorkoming van verontreiniging door schepen.

4.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen, en op een met redenen omkleed verzoek van de bevoegde autoriteit van een lidstaat, in de tijd beperkte afwijkingen van de in bijlage V vermelde einddata of afsluitingsdata toestaan voor een specifiek geval wanneer in het verzoek om een afwijking wordt aangetoond dat er geen technisch en economisch haalbaar alternatief voorhanden is voor die specifieke toepassing. De Commissie neemt in die uitvoeringshandelingen rapportagevoorschriften op, en verzoekt om indiening van informatie waaruit blijkt hoe de afwijking wordt gebruikt, waaronder een overzicht van voor recycling of regeneratie teruggewonnen hoeveelheden halonen, de resultaten van controles op lekkage en hoeveelheden niet-gebruikte halonen in voorraden. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   In noodgevallen kan de Commissie, op verzoek van de bevoegde autoriteit van een lidstaat, wanneer een onverwachte uitbraak van bepaalde plagen of ziekten zulks vereist, tijdelijk de productie, het in de handel brengen en het gebruik van methylbromide toestaan, door middel van uitvoeringshandelingen en na kennisgeving aan het ozonsecretariaat overeenkomstig Besluit IX/7 van de partijen bij het protocol, mits het in de handel brengen en het gebruik van methylbromide uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1107/2009 respectievelijk Verordening (EU) nr. 528/2012 is toegestaan. Ongebruikte hoeveelheden methylbromide worden vernietigd.

2.   De in lid 1 van dit artikel bedoelde uitvoeringshandelingen omvatten een specificatie van de maatregelen die moeten worden genomen om emissies van methylbromide bij het gebruik te verminderen, en gelden voor een periode van maximaal 120 dagen en een hoeveelheid van maximaal 20 metrieke ton methylbromide. De Commissie neemt in die uitvoeringshandelingen rapportagevoorschriften op, en verzoekt om het indienen van ondersteunend bewijsmateriaal dat nodig is om het gebruik van methylbromide te monitoren, waaronder bewijs van de vernietiging van de stof na het verstrijken van de afwijking. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   In afwijking van artikel 5, lid 1, mogen producten en apparatuur waarvoor het gebruik van de respectieve ozonafbrekende stof overeenkomstig artikel 8 of 9 is toegestaan, in de handel worden gebracht en al dan niet tegen betaling aan een andere persoon in de Unie verder worden geleverd of aangeboden.

2.   Behalve voor de in artikel 9, lid 1, bedoelde kritische toepassingen zijn halonen bevattende brandbeveiligingssystemen en brandblusapparaten verboden en worden die buiten gebruik gesteld.

3.   Producten en apparatuur die ozonafbrekende stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking moeten aan het einde van hun levensduur buiten gebruik worden gesteld.

1.   In afwijking van artikel 4, lid 2, en artikel 5, lid 2, is invoer toegestaan van:

2.   Invoer zoals bedoeld in lid 1 van dit artikel vereist de overlegging van een door de Commissie op grond van artikel 16 afgegeven geldige vergunning aan de douaneautoriteiten, behalve in het geval van tijdelijke opslag.

1.   In afwijking van artikel 4, lid 2, en artikel 5, lid 2, is uitvoer toegestaan van:

2.   In afwijking van artikel 5, lid 2, kan de Commissie, door middel van uitvoeringshandelingen, op verzoek van een bevoegde autoriteit van een lidstaat, toestemming geven voor de uitvoer van producten en apparatuur die chloorfluorkoolwaterstoffen bevatten, indien is aangetoond dat het verbieden van de uitvoer, gezien de economische waarde en de verwachte resterende levensduur van de specifieke goederen, voor de exporteur een onevenredig zware belasting zou betekenen, en een dergelijke uitvoer in overeenstemming is met nationale wetgeving van het land van bestemming. Alvorens toestemming te verlenen voor het verzoek met betrekking tot uitvoer gaat de Commissie na of de nationale wetgeving van het land van bestemming waarborgt dat dergelijke producten en apparatuur na het einde van hun levensduur op passende wijze worden verwerkt om het vrijkomen van ozonafbrekende stoffen tot een minimum te beperken. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

Voorafgaand aan een dergelijke uitvoer dient de Commissie het land van bestemming daarover te informeren.

3.   De in de leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde uitvoer vereist de overlegging van een door de Commissie op grond van artikel 16 afgegeven geldige vergunning aan de douaneautoriteiten, behalve in het geval van wederuitvoer na tijdelijke opslag.

1.   De invoer, het in de handel brengen, het al dan niet tegen betaling aan een andere persoon in de Unie verder leveren of aanbieden, het gebruik of de uitvoer van niet-navulbare houders voor ozonafbrekende stoffen, hetzij leeg, hetzij geheel of gedeeltelijk gevuld, is verboden, behalve voor essentiële laboratorium- en analytische toepassingen zoals bedoeld in artikel 8. Dergelijke houders mogen alleen worden opgeslagen of vervoerd om vervolgens te worden verwijderd.

De eerste alinea is van toepassing op niet-navulbare houders, namelijk:

2.   In lid 1, punt a), bedoelde niet-navulbare houders worden met het oog op verwijdering door vernietiging door de douaneautoriteiten of de markttoezichtautoriteiten verbeurdverklaard, in beslag genomen, uit de handel genomen of teruggeroepen. De wederuitvoer van op grond van lid 1 verboden niet-navulbare houders is verboden.

3.   Ondernemingen die navulbare houders voor ozonafbrekende stoffen in de handel brengen, leggen een conformiteitsverklaring over, met inbegrip van bewijs waaruit blijkt dat er bindende regelingen zijn ingevoerd voor het terugzenden van die houders met het oog op navulling, waarbij met name de relevante actoren worden geïdentificeerd, met vermelding van hun verplichtingen en de desbetreffende logistieke regelingen. Die regelingen worden bindend gemaakt voor de distributeurs van de navulbare houders voor ozonafbrekende stoffen aan eindgebruikers.

De in de eerste alinea bedoelde ondernemingen bewaren de conformiteitsverklaring gedurende een periode van ten minste vijf jaar vanaf het in de handel brengen van de navulbare houders voor ozonafbrekende stoffen en stellen die verklaring op verzoek ter beschikking van de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat of van de Commissie. De leveranciers van navulbare houders voor ozonafbrekende stoffen aan eindgebruikers bewaren gedurende een periode van ten minste vijf jaar vanaf levering aan de eindgebruiker bewijs van naleving van de in de eerste alinea bedoelde bindende regelingen, en stellen dat bewijs op verzoek ter beschikking van de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat of van de Commissie.

De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen de vereisten vaststellen voor het opnemen van de elementen die essentieel zijn voor de in de eerste alinea bedoelde bindende regelingen in de conformiteitsverklaring. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

4.   Het in de handel brengen van ozonafbrekende stoffen is verboden, tenzij producenten of importeurs op het ogenblik van een dergelijk in de handel brengen de bevoegde autoriteit van een lidstaat voorzien van bewijs waaruit blijkt dat trifluormethaan dat als bijproduct wordt geproduceerd tijdens het productieproces van de ozonafbrekende stoffen, inclusief tijdens het productieproces van de grondstoffen voor de productie van die stoffen, volgens de beste beschikbare technieken is vernietigd of voor later gebruik is teruggewonnen.

Ten behoeve van het verstrekken van dat bewijs stellen producenten en importeurs een conformiteitsverklaring op, vergezeld van ondersteunende documentatie aan de hand waarvan:

Producenten en importeurs bewaren de conformiteitsverklaring en bewijsstukken gedurende een periode van ten minste vijf jaar na het in de handel brengen en stellen die op verzoek ter beschikking van de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat of van de Commissie.

De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen nadere regelingen vaststellen met betrekking tot de conformiteitsverklaring en de bewijsstukken zoals bedoeld in de tweede alinea. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

5.   In bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen die worden geproduceerd of in de handel gebracht als grondstof, technische hulpstof, voor essentiële laboratorium- en analytische toepassingen of met het oog op vernietiging of regeneratie zoals bedoeld in respectievelijk de artikelen 6, 7, 8 en 12, mogen uitsluitend voor die doeleinden worden gebruikt.

Op houders die de ozonafbrekende stoffen bevatten die bestemd zijn voor de in de artikelen 6, 7, 8 en 12 van deze verordening genoemde toepassingen wordt een etiket aangebracht met de duidelijke vermelding dat de stof alleen voor het desbetreffende doel mag worden gebruikt. Wanneer voor dergelijke stoffen de etiketteringsvoorschriften uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1272/2008 gelden, wordt dat vermeld op de etiketten waarnaar in die verordening wordt verwezen.

De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen de vorm en de op de etiketten zoals bedoeld in de tweede alinea aan te brengen vermeldingen vaststellen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

6.   Ondernemingen die in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen bestemd voor gebruik als grondstof of technische hulpstof of bestemd voor vernietiging of regeneratie produceren, ook als bij- of nevenproduct, of die in de handel brengen, leveren aan een andere persoon in de Unie of ontvangen van een andere persoon in de Unie, alsook ondernemingen die die stoffen vernietigen of regenereren of als grondstof of technische hulpstof gebruiken, houden registers bij waarin ten minste de volgende informatie wordt vermeld per ozonafbrekende stof, indien van toepassing:

De ondernemingen houden de in de eerste alinea bedoelde registers bij gedurende ten minste vijf jaar na de productie, het in de handel brengen, de levering of de ontvangst, en stellen die op verzoek ter beschikking van de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaat of van de Commissie. Die bevoegde autoriteiten en de Commissie waarborgen de vertrouwelijkheid van de in die registers opgenomen informatie.

1.   De Commissie ontwikkelt en exploiteert een elektronisch vergunningensysteem voor ozonafbrekende stoffen die zijn opgenomen in bijlage I en voor producten en apparatuur die dergelijke stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking (“het vergunningensysteem”).

2.   Ondernemingen die de overeenkomstig artikel 13, lid 2, of artikel 14, lid 3, vereiste vergunningen willen verkrijgen, dienen daartoe een aanvraag in via het vergunningensysteem. Alvorens een dergelijke aanvraag in te dienen, beschikken ondernemingen over een geldige registratie in het vergunningensysteem. Ondernemingen zorgen er tevens voor dat ze beschikken over een geldige registratie in het vergunningensysteem alvorens te rapporteren op grond van artikel 24.

Aanvragen voor vergunningen worden binnen 30 dagen verwerkt. Vergunningen worden afgegeven overeenkomstig de in bijlage VII uiteengezette regels en procedures.

3.   Vergunningen kunnen worden afgegeven aan ondernemingen met een vestiging binnen de Unie en aan ondernemingen met een vestiging buiten de Unie.

Ondernemingen met een vestiging buiten de Unie benoemen een enige vertegenwoordiger met een vestiging binnen de Unie die de volledige verantwoordelijkheid draagt voor de naleving van deze verordening. De enige vertegenwoordiger kan dezelfde zijn als die welke is benoemd op grond van artikel 8 van Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad (22).

4.   Vergunningen zijn in de tijd beperkt. Ze blijven geldig totdat ze verlopen, door de Commissie op grond van dit artikel worden geschorst of ingetrokken, of door de onderneming worden ingetrokken. In het geval van invoer of uitvoer van teruggewonnen, gerecyclede of geregenereerde halonen die zijn opgeslagen voor kritische toepassingen zoals bedoeld in artikel 9, lid 1, is de termijn niet langer dan de in bijlage V vastgestelde einddatum voor de kritische toepassing.

5.   Elke onderneming die houder is van een vergunning stelt de Commissie tijdens de geldigheidsduur van de vergunning zonder onnodige vertraging in kennis van alle wijzigingen die zich tijdens de geldigheidsduur van de vergunning voordoen met betrekking tot de overeenkomstig bijlage VII ingediende informatie.

6.   De Commissie kan waar nodig verzoeken om aanvullende informatie om de juistheid en volledigheid van de door de ondernemingen overeenkomstig bijlage VII verstrekte informatie te controleren.

7.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten, waaronder de douaneautoriteiten, of de Commissie, kunnen verzoeken om een certificaat waarin de aard of de samenstelling van de in of uit te voeren stoffen wordt vermeld en kunnen verzoeken om een afschrift van de door het invoerende of uitvoerende land afgegeven vergunning.

8.   De Commissie mag de in het vergunningensysteem verstrekte gegevens voor zover nodig in specifieke gevallen delen met bevoegde autoriteiten van de partijen bij het protocol.

9.   Een vergunning wordt geschorst wanneer er een redelijk vermoeden bestaat dat een in deze verordening uiteengezette verplichting niet wordt nageleefd. Een vergunning wordt ingetrokken wanneer er bewijzen zijn dat een in deze verordening uiteengezette verplichting niet wordt nageleefd. De vergunningaanvraag wordt eveneens verworpen of de vergunning wordt ingetrokken wanneer er bewijzen zijn voor ernstige of herhaalde inbreuken op het douanerecht of het milieurecht van de Unie door de onderneming in verband met haar activiteiten uit hoofde van deze verordening.

Ondernemingen worden zo snel mogelijk geïnformeerd over het verwerpen van een vergunningaanvraag of over het schorsen of intrekken van een vergunning, waarbij de redenen voor de verwerping, schorsing of intrekking worden vermeld. lidstaten worden ook over dergelijke gevallen geïnformeerd.

10.   Ondernemingen nemen alle maatregelen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat de uitvoer van ozonafbrekende stoffen:

11.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten, waaronder de douaneautoriteiten, hebben toegang tot het vergunningensysteem teneinde toe te zien op de naleving van deze verordening. Toegang tot het vergunningensysteem door douaneautoriteiten wordt gewaarborgd via de in de leden 14 en 15 bedoelde éénloketomgevingen van de Europese Unie voor de douane (de “EU-éénloketomgevingen voor de douane”).

12.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten en de Commissie waarborgen de vertrouwelijkheid van de in het vergunningensysteem opgenomen informatie.

13.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van bijlage VII wanneer dat noodzakelijk is om de vlotte werking van het vergunningensysteem te verzekeren, om de handhaving van douanecontroles te vereenvoudigen, of om het protocol na te leven.

14.   De Commissie zorgt voor de koppeling van het vergunningensysteem met de EU-éénloketomgeving voor de douane via het douane-éénloketsysteem van de Europese Unie voor de uitwisseling van certificaten, dat bij Verordening (EU) 2022/2399 is ingesteld.

15.   Om informatie uit te wisselen met het vergunningensysteem, koppelen lidstaten hun nationale éénloketomgevingen voor de douane met het douane-éénloketsysteem van de Europese Unie voor de uitwisseling van certificaten.

1.   Douaneautoriteiten en markttoezichtautoriteiten handhaven de verbodsbepalingen en andere in deze verordening uiteengezette in- en uitvoerbeperkingen.

2.   Ten behoeve van de invoer wordt de onderneming die op grond van artikel 13, lid 2, van deze verordening de houder van de vergunning is, aangemerkt als de importeur. Wanneer de importeur niet beschikbaar is, is de onderneming die de vergunning heeft verkregen de aangever zoals vermeld in de douaneaangifte die houder is van de vergunning voor een andere bijzondere regeling dan een doorvoerregeling, tenzij er een overdracht van rechten en verplichtingen op grond van artikel 218 van Verordening (EU) nr. 952/2013 plaatsvindt om een andere persoon als aangever toe te staan. In het geval van een doorvoerregeling is de onderneming die de vergunning heeft verkregen, houder van de regeling.

Ten behoeve van de uitvoer wordt de onderneming die op grond van artikel 14, lid 3, de houder van de vergunning is, aangemerkt als de exporteur zoals vermeld in de douaneaangifte.

3.   Bij invoer van ozonafbrekende stoffen en van producten en apparatuur die die stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking, verstrekt de importeur, of wanneer die niet beschikbaar is, de aangever zoals vermeld in de douaneaangifte of in de aangifte tot tijdelijke opslag en bij uitvoer de in de douaneaangifte vermelde exporteur, aan de douaneautoriteiten de volgende informatie in de douaneaangifte, indien van toepassing:

4.   Douaneautoriteiten gaan in het bijzonder na of bij invoer de in de douaneaangifte vermelde importeur, of indien die niet beschikbaar is, de aangever, en bij uitvoer de in de douaneaangifte vermelde exporteur, een geldige vergunning heeft op grond van artikel 13, lid 2, en artikel 14, lid 3.

5.   Indien relevant delen de douaneautoriteiten informatie over de inklaring van de goederen in het vergunningensysteem via de EU-éénloketomgeving voor de douane.

6.   Importeurs van in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen in navulbare houders verstrekken op het moment dat de douaneaangifte voor het in het vrije verkeer brengen wordt ingediend een conformiteitsverklaring zoals bedoeld in artikel 15, lid 3, aan de douaneautoriteiten, inclusief bewijsstukken waaruit blijkt welke regelingen gelden voor het terugzenden van de houder voor navulling.

7.   Importeurs van halonen overeenkomstig artikel 13, lid 1, punt g), en exporteurs van halonen overeenkomstig artikel 14, lid 1, punt e), verstrekken op het moment dat de douaneaangifte voor het in het vrije verkeer brengen of voor de uitvoer wordt ingediend een conformiteitsverklaring aan de douaneautoriteiten waarin de aard van de stof zoals vermeld in artikel 13, lid 1, punt g), en artikel 14, lid 1, punt e), wordt bevestigd.

8.   Importeurs van ozonafbrekende stoffen verstrekken op het moment dat de douaneaangifte voor het in het vrije verkeer brengen wordt ingediend de in artikel 15, lid 4, bedoelde bewijsstukken aan de douaneautoriteiten.

9.   De douaneautoriteiten gaan na of de in deze verordening uiteengezette regels inzake invoer en uitvoer zijn nageleefd, wanneer ze de controles op basis van een risicoanalyse verrichten binnen het douanerisicobeheersysteem en overeenkomstig artikel 46 van Verordening (EU) nr. 952/2013. In die risicoanalyse wordt in het bijzonder rekening gehouden met beschikbare informatie over de waarschijnlijkheid van illegale handel in ozonafbrekende stoffen, en de nalevingsgeschiedenis van de betrokken onderneming.

10.   Op basis van een risicoanalyse gaat de douaneautoriteit bij fysieke douanecontroles van de onder deze verordening vallende ozonafbrekende stoffen, producten en apparatuur met name na of de ingevoerde en uitgevoerde goederen:

De importeur of exporteur verstrekt de vergunning tijdens de controles aan de douaneautoriteiten overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 952/2013.

11.   De douaneautoriteiten gaan over tot de inbeslagname of verbeurdverklaring van de door deze verordening verboden ozonafbrekende stoffen, producten en apparatuur met het oog op de verwijdering ervan overeenkomstig de artikelen 197 en 198 van Verordening (EU) nr. 952/2013, of stellen de bevoegde autoriteiten in kennis teneinde de inbeslagname of verbeurdverklaring van dergelijke stoffen, producten en apparatuur met het oog op verwijdering te verzekeren. De markttoezichtautoriteiten nemen dergelijke stoffen, producten en apparatuur ook uit de handel of roepen ze terug overeenkomstig artikel 16 van Verordening (EU) 2019/1020.

De wederuitvoer van onder deze verordening vallende ozonafbrekende stoffen, producten en apparatuur die niet in overeenstemming zijn met deze verordening is verboden.

12.   De douaneautoriteiten of de markttoezichtautoriteiten nemen alle nodige maatregelen om pogingen tot in- of uitvoer te voorkomen van de onder deze verordening vallende ozonafbrekende stoffen, producten en apparatuur die het grondgebied reeds niet mochten binnenkomen of verlaten.

13.   De lidstaten wijzen douanekantoren of andere plaatsen aan of keuren die goed en specificeren de route naar die kantoren en plaatsen, overeenkomstig de artikelen 135 en 267 van Verordening (EU) nr. 952/2013, voor het aanbrengen bij de douaneautoriteiten van de in bijlage I bij deze verordening opgenomen ozonafbrekende stoffen en van producten en apparatuur die dergelijke stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking bij het binnenkomen of het verlaten van het douanegebied van de Unie. Controles worden uitgevoerd door personeel van de douanekantoren of andere gemachtigde personen overeenkomstig de nationale voorschriften, die kennis hebben van aangelegenheden die verband houden met de voorkoming van onder deze verordening vallende illegale activiteiten en die toegang hebben tot geschikte apparatuur om de relevante fysieke controles uit te voeren op basis van een risicoanalyse.

Alleen de aangewezen of goedgekeurde douanekantoren of andere plaatsen zoals bedoeld in de eerste alinea zijn bevoegd om een procedure voor de doorvoer van in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen, of van producten en apparatuur die dergelijke stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking, te starten of te beëindigen.

1.   Op basis van de regelmatige monitoring van de handel in ozonafbrekende stoffen en de beoordeling van de potentiële risico’s van illegale handel in verband met de verplaatsing van ozonafbrekende stoffen en van producten en apparatuur die dergelijke stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking, is de Commissie bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen om:

2.   Bij de vaststelling van een gedelegeerde handeling uit hoofde van lid 1 houdt de Commissie rekening met de milieuvoordelen en sociaal-economische effecten van de uit hoofde van de punten a), b) en c) van dat lid vast te stellen methode.

1.   De invoer en uitvoer van ozonafbrekende stoffen die zijn opgenomen in bijlage I en van producten en apparatuur die dergelijke stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking, uit en naar een staat of regionale organisatie voor economische integratie die niet heeft ingestemd om te worden gebonden door de bepalingen van het protocol die op een bepaalde uit hoofde van het protocol gecontroleerde stof van toepassing zijn, is verboden.

2.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen om deze verordening aan te vullen met regels voor het in het vrije verkeer brengen en het uitvoeren van producten en apparatuur die worden ingevoerd uit of uitgevoerd naar een staat of regionale organisatie voor economische integratie in de zin van lid 1, en die werden geproduceerd met gebruikmaking van in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen maar geen stoffen bevatten die met zekerheid als in die bijlage opgenomen ozonafbrekende stoffen kunnen worden geïdentificeerd, alsook met regels voor de identificatie van dergelijke producten en apparatuur. Bij de vaststelling van die gedelegeerde handelingen houdt de Commissie rekening met relevante besluiten van de partijen bij het protocol en, wat de regels voor de identificatie van dergelijke producten en apparatuur betreft, met periodieke technische aanwijzingen aan de partijen bij het protocol.

3.   In afwijking van lid 1 kan de Commissie door middel van uitvoeringshandelingen toestemming verlenen voor de handel in ozonafbrekende stoffen die zijn opgenomen in bijlage I en in producten en apparatuur die dergelijke stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking of die met een of meer van dergelijke stoffen zijn vervaardigd, met een staat of regionale organisatie voor economische integratie in de zin van lid 1, voor zover in een vergadering van de partijen bij het protocol op grond van artikel 4, lid 8, van het protocol is vastgesteld dat die staat of regionale organisatie voor economische integratie volledig aan het protocol voldoet en daaromtrent de in artikel 7 van het protocol gespecificeerde gegevens heeft verstrekt. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

4.   Onder voorbehoud van een door de partijen bij het protocol genomen besluit zoals bedoeld in lid 2, geldt lid 1 voor niet onder het protocol vallende gebieden op dezelfde wijze als dergelijke besluiten gelden voor staten of regionale organisaties voor economische integratie in de zin van lid 1.

5.   Indien de autoriteiten van een niet onder het protocol vallend gebied volledig aan het protocol hebben voldaan en daaromtrent de in artikel 7 van het protocol gespecificeerde gegevens hebben verstrekt, kan de Commissie door middel van uitvoeringshandelingen besluiten dat sommige of alle bepalingen van lid 1 van dit artikel niet voor dat gebied van toepassing zijn. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Ozonafbrekende stoffen in koeling- en klimaatregelingsapparatuur, in warmtepompen, in apparatuur die oplosmiddelen bevat of in systemen voor brandbeveiliging en in brandblusapparaten worden bij het onderhoud of de service van de apparatuur of voorafgaand aan de ontmanteling of verwijdering daarvan teruggewonnen voor vernietiging, recycling of regeneratie, tenzij die terugwinning in het kader van andere rechtshandelingen van de Unie is geregeld.

2.   Vanaf 1 januari 2025 zorgen eigenaren van gebouwen en aannemers er bij renovaties voor dat emissies zo veel mogelijk worden vermeden tijdens opknap- of sloopwerkzaamheden die gepaard gaan met de verwijdering van schuimpanelen waarin schuimen met in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen zijn verwerkt, door ervoor te zorgen dat die stoffen bij het hanteren van het schuim of de daarin aanwezige stoffen worden vernietigd. Indien die stoffen worden teruggewonnen, mag de terugwinning enkel worden uitgevoerd door natuurlijke personen die over passende kwalificaties beschikken.

3.   Vanaf 1 januari 2025 zorgen eigenaren van gebouwen en aannemers er bij renovaties voor dat emissies zo veel mogelijk worden vermeden tijdens opknap- of sloopwerkzaamheden die gepaard gaan met de verwijdering van in holle ruimten of opgebouwde structuren aangebrachte gelamineerde platen waarin schuimen met in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen zijn verwerkt, door ervoor te zorgen dat die stoffen bij het hanteren van het schuim of die stoffen worden vernietigd. Indien die stoffen worden teruggewonnen, mag de terugwinning enkel worden uitgevoerd door natuurlijke personen die over passende kwalificaties beschikken.

Wanneer de verwijdering van de schuimen zoals bedoeld in de eerste alinea technisch niet haalbaar is, stelt de eigenaar van het gebouw of de aannemer documenten op waaruit de onhaalbaarheid van de verwijdering in het specifieke geval blijkt. Dergelijke documenten worden gedurende vijf jaar bewaard en op verzoek ter beschikking gesteld van de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat of van de Commissie.

4.   Halonen in systemen voor brandbeveiliging en brandblusapparaten worden bij het onderhoud of de service van apparatuur of voorafgaand aan de ontmanteling of verwijdering daarvan teruggewonnen met het oog op recycling of regeneratie.

De vernietiging van halonen is verboden tenzij er bewijsstukken zijn waaruit blijkt dat de regeneratie en het latere hergebruik technisch niet haalbaar is vanwege de zuiverheid van de teruggewonnen of gerecyclede stof. Ondernemingen die in dergelijke gevallen halonen vernietigen bewaren die documenten gedurende ten minste vijf jaar. Die documenten worden op verzoek ter beschikking van de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat of van de Commissie gesteld.

5.   Ozonafbrekende stoffen in andere dan in de leden 1 tot en met 4 bedoelde producten en apparatuur worden, mits dat technisch en economisch haalbaar is, teruggewonnen voor vernietiging, recycling of regeneratie dan wel vernietigd zonder voorafgaande terugwinning, tenzij die terugwinning in het kader van andere rechtshandelingen van de Unie is geregeld.

6.   In bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen en producten en apparatuur die dergelijke stoffen bevatten, mogen alleen worden vernietigd met behulp van de door de partijen bij het protocol goedgekeurde vernietigingstechnologieën.

Andere ozonafbrekende stoffen waarvoor nog geen vernietigingstechnologie is goedgekeurd, mogen alleen worden vernietigd met behulp van een vernietigingstechnologie die in overeenstemming is met het Unie- en nationale recht inzake afvalstoffen en op voorwaarde dat is voldaan aan de aanvullende vereisten uit hoofde van dat recht.

7.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde deze verordening aan te vullen met een lijst van producten en apparatuur waarvoor de terugwinning van ozonafbrekende stoffen, dan wel de vernietiging van producten en apparatuur zonder voorafgaande terugwinning van ozonafbrekende stoffen, technisch en economisch haalbaar wordt geacht, indien passend met specificatie van de toe te passen technologie.

8.   De lidstaten nemen maatregelen om de terugwinning, recycling, regeneratie en vernietiging van de in bijlage I vermelde ozonafbrekende stoffen te bevorderen en stellen de minimumeisen voor de kwalificatie van het betrokken personeel vast.

1.   Het opzettelijk uitstoten van ozonafbrekende stoffen in de atmosfeer, ook wanneer die verwerkt zijn in producten en apparatuur, is verboden indien de emissie technisch niet noodzakelijk is voor de uit hoofde van deze verordening toegestane beoogde toepassingen.

2.   Ondernemingen nemen alle noodzakelijke voorzorgsmaatregelen om onopzettelijke emissies van ozonafbrekende stoffen tijdens de productie te voorkomen of tot een minimum te beperken, waaronder emissies die onopzettelijk worden geproduceerd bij de productie van andere chemicaliën, het vervaardigingsproces van de apparatuur, het gebruik, de opslag en de overbrenging tussen houders of systemen of het vervoer.

3.   Exploitanten van koeling- en klimaatregelingsapparatuur, van warmtepompen of van brandbeveiligingssystemen, met inbegrip van circuits, die in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen bevatten, zorgen ervoor dat stationaire apparatuur of stationaire systemen:

4.   Exploitanten van apparatuur of systemen waarin ozonafbrekende stoffen zijn verwerkt, zorgen ervoor dat opgespoorde lekkages zonder onnodige vertraging worden gerepareerd, onverminderd het verbod op het gebruik van de ozonafbrekende stoffen, tenzij de terugwinning ervan in het kader van andere rechtshandelingen van de Unie is geregeld.

5.   De in lid 4 bedoelde exploitanten houden een register bij van de hoeveelheid en de aard van de toegevoegde halonen en van de in bijlage I opgenomen ozonafbrekende stoffen die tijdens het onderhoud of de service en de definitieve verwijdering van de in dat lid bedoelde apparatuur of systemen wordt teruggewonnen. Zij houden tevens een register bij van andere relevante informatie, waaronder de identiteit van de onderneming die de controles op lekkage, het onderhoud of de service heeft uitgevoerd, alsook de data en de resultaten van de uitgevoerde controles op lekkage. Die gegevens worden gedurende ten minste vijf jaar bewaard en worden op verzoek ter beschikking van de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat of van de Commissie gesteld.

6.   De lidstaten stellen de minimumeisen vast voor de kwalificatie van het personeel dat de in de leden 3 en 4 bedoelde werkzaamheden uitvoert.

1.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van bijlage II teneinde in die bijlage stoffen op te nemen die niet onder deze verordening vallen maar waarvan de uit hoofde van het protocol opgerichte wetenschappelijke beoordelingsgroep (Scientific Assessment Panel) of een andere erkende, even gezaghebbende instantie heeft vastgesteld dat zij een significant ozonafbrekend vermogen bezitten.

2.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van bijlage I teneinde in die bijlage stoffen op te nemen die voldoen aan de in lid 1 van dit artikel genoemde voorwaarden, en die in aanzienlijke hoeveelheden uitgevoerd, ingevoerd, geproduceerd of in de handel gebracht worden, en eventueel om vrijstellingen van de in hoofdstuk II of IV genoemde beperkingen te verlenen.

3.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen om de bijlagen I en II te wijzigen ten aanzien van het aardopwarmingsvermogen en ozonafbrekend vermogen van die stoffen, wanneer dat noodzakelijk is in het licht van nieuwe evaluatieverslagen van de intergouvernementele werkgroep inzake klimaatverandering of nieuwe verslagen van de wetenschappelijke beoordelingsgroep en om, indien beschikbaar, het aardopwarmingsvermogen van die stoffen op een tijdschaal van twintig jaar toe te voegen aan die bijlagen.

1.   Uiterlijk op 30 juni 2024 en elk jaar daarna rapporteren de lidstaten de volgende informatie over het voorbije kalenderjaar in elektronische vorm aan de Commissie:

2.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen de vorm en indieningswijze van de in lid 1 van dit artikel bedoelde informatie vaststellen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

3.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van lid 1 van dit artikel voor zover dat noodzakelijk is met het oog op de door de partijen bij het protocol genomen besluiten.

1.   Uiterlijk op 31 maart 2025 en elk jaar daarna rapporteert elke onderneming, via een elektronisch rapportagesysteem, voor elke ozonafbrekende stof de in bijlage VI opgenomen gegevens over het voorbije kalenderjaar aan de Commissie.

De lidstaten moeten daarnaast ook toegang hebben tot het elektronische rapportagesysteem van de onder hun jurisdictie vallende ondernemingen.

Voorafgaand aan de rapportage registreren ondernemingen zich in het vergunningensysteem.

2.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten en de Commissie nemen passende maatregelen om het vertrouwelijke karakter van de overeenkomstig dit artikel aan hen verstrekte informatie te waarborgen.

3.   De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen de vorm en modaliteiten van de in bijlage VI bedoelde rapportage vast. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

4.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van bijlage VI voor zover dat noodzakelijk is met het oog op de door de partijen bij het protocol genomen besluiten.

1.   Indien dat nodig is om de naleving van deze verordening te waarborgen, werken de bevoegde autoriteiten van elke lidstaat, met inbegrip van douaneautoriteiten, markttoezichtautoriteiten, milieuautoriteiten en elke andere bevoegde autoriteit met inspectietaken, samen met elkaar, met de bevoegde autoriteiten van andere lidstaten, met de Commissie en, indien nodig, met administratieve autoriteiten van derde landen.

Wanneer de samenwerking met douaneautoriteiten vereist is om het douanerisicobeheersysteem op passende wijze uit te voeren, verstrekken de bevoegde autoriteiten van de lidstaten overeenkomstig artikel 47, lid 2, van Verordening (EU) nr. 952/2013 alle noodzakelijke gegevens aan de douaneautoriteiten.

2.   Wanneer de douaneautoriteiten, markttoezichtautoriteiten of andere bevoegde autoriteiten van een lidstaat een inbreuk op deze verordening ontdekken, informeert die bevoegde autoriteit de milieuautoriteit of, als die daarvoor niet bevoegd is, een andere autoriteit die verantwoordelijk is voor het opleggen van sancties overeenkomstig artikel 27.

3.   De lidstaten zorgen ervoor dat hun bevoegde autoriteiten efficiënte toegang hebben tot de informatie die nodig is om naleving van deze verordening te waarborgen, en dat zij die informatie onderling kunnen uitwisselen. Dergelijke informatie omvat douanegegevens, informatie over eigendom en financiële situatie, schendingen van het milieurecht, evenals gegevens die zijn vastgelegd in het vergunningensysteem.

De in de eerste alinea bedoelde informatie wordt ook aan de bevoegde autoriteiten van andere lidstaten en aan de Commissie verstrekt wanneer dat nodig is om de naleving van deze verordening te waarborgen.

4.   De bevoegde autoriteiten waarschuwen bevoegde autoriteiten van andere lidstaten wanneer zij een inbreuk op deze verordening ontdekken die gevolgen kan hebben voor meer dan één lidstaat. De bevoegde autoriteiten brengen met name de bevoegde autoriteiten van de andere lidstaten op de hoogte wanneer zij vaststellen dat een desbetreffend product in de handel niet in overeenstemming is met deze verordening, zodat dat product in alle lidstaten in beslag genomen, verbeurdverklaard, uit de handel genomen of teruggeroepen kan worden met het oog op verwijdering.

Het douanerisicobeheersysteem wordt gebruikt voor de uitwisseling van informatie over douanerisico’s.

De douaneautoriteiten wisselen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 515/97 van de Raad (23) ook relevante informatie uit over inbreuken op deze verordening en vragen de andere lidstaten en de Commissie indien nodig om bijstand.

1.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten verrichten controles om na te gaan of ondernemingen aan hun verplichtingen uit hoofde van deze verordening voldoen.

2.   Bij die controles wordt een risicogebaseerde benadering gehanteerd, waarbij met name rekening wordt gehouden met de nalevingsgeschiedenis van ondernemingen, het risico dat een specifiek product inbreuk maakt op deze verordening, en andere relevante informatie die van de Commissie, douaneautoriteiten, markttoezichtautoriteiten, milieuautoriteiten en andere autoriteiten met inspectietaken van de lidstaten, of van bevoegde autoriteiten van derde landen is ontvangen.

De bevoegde autoriteiten van de lidstaten verrichten ook controles wanneer ze beschikken over bewijzen of andere relevante informatie dat deze verordening mogelijk niet wordt nageleefd, waaronder gegronde twijfels van derden of de Commissie.

3.   De in de leden 1 en 2 bedoelde controles omvatten:

Onverminderd Verordening (EU) 2022/2065 van het Europees Parlement en de Raad (24) verifiëren de bevoegde autoriteiten van de lidstaten, wanneer een onlineplatform dat binnen het toepassingsgebied van hoofdstuk III, afdeling 4, van die verordening valt, toestaat overeenkomsten op afstand te sluiten met ondernemingen die ozonafbrekende stoffen aanbieden of producten en apparatuur die dergelijke stoffen bevatten, of de onderneming, de ozonafbrekende stoffen, de producten of de aangeboden apparatuur voldoen aan de in deze verordening vastgestelde vereisten. De bevoegde autoriteiten informeren de Commissie en werken samen met de Commissie en met de in artikel 49 van Verordening (EU) 2022/2065 bedoelde relevante bevoegde autoriteiten om de naleving van die verordening te waarborgen.

De controles worden onaangekondigd verricht, behalve wanneer voorafgaande kennisgeving aan de onderneming noodzakelijk is om de doeltreffendheid van de controles te waarborgen. De lidstaten zien erop toe dat ondernemingen de bevoegde autoriteiten alle ondersteuning bieden die nodig is om de controles zoals bepaald in dit artikel te verrichten.

4.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten houden een register van de controles bij, waarbij met name de aard en de resultaten van de controles worden vermeld, en van de maatregelen die in geval van niet-naleving zijn genomen. De registers van alle controles worden ten minste vijf jaar bewaard.

5.   Een lidstaat mag op verzoek van een andere lidstaat inspecties of andere formele onderzoeken uitvoeren bij ondernemingen die worden verdacht van betrokkenheid bij de illegale overbrenging van stoffen, producten of apparatuur zoals bedoeld in deze verordening, en die op het grondgebied van die lidstaat werkzaam zijn. De verzoekende lidstaat wordt in kennis gesteld van de uitkomst van de controle of het onderzoek.

6.   Bij de uitvoering van de haar ingevolge deze verordening opgelegde taken kan de Commissie de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en ondernemingen om alle benodigde gegevens verzoeken. Wanneer de Commissie een onderneming om gegevens verzoekt, zendt zij tegelijkertijd met het verzoek een afschrift van het verzoek aan de bevoegde autoriteit van de lidstaat op het grondgebied waarvan het hoofdkantoor van de onderneming is gevestigd.

7.   De Commissie neemt passende maatregelen om adequate informatie-uitwisseling en samenwerking tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten onderling alsook tussen die bevoegde autoriteiten en de Commissie te bevorderen. De Commissie neemt passende maatregelen om het vertrouwelijke karakter van de uit hoofde van dit artikel verkregen gegevens te beschermen.

1.   Onverminderd de verplichtingen van de lidstaten uit hoofde van Richtlijn 2008/99/EG van het Europees Parlement en de Raad (25), voorzien de lidstaten in de regels inzake de sancties die van toepassing zijn bij inbreuken op deze verordening en nemen zij alle nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat die sancties worden uitgevoerd. Vóór 1 januari 2026 stellen de lidstaten de Commissie in kennis van die regels en maatregelen, en stellen zij haar onverwijld in kennis van alle latere wijzigingen die gevolgen hebben voor die regels en maatregelen.

2.   De sancties zijn doeltreffend, evenredig en afschrikkend, en worden vastgesteld met inachtneming van het volgende, voor zover van toepassing:

3.   De sancties nemen onder meer de vorm aan van:

4.   De in lid 3, punt a), bedoelde administratieve financiële sancties staan in verhouding tot de milieuschade, indien van toepassing, en ontnemen de verantwoordelijken daadwerkelijk de economische voordelen die uit hun inbreuken voortvloeien. De administratieve financiële sancties worden zwaarder naarmate de inbreuken herhaald worden.

In geval van het illegaal produceren, invoeren, uitvoeren, in de handel brengen of gebruiken van ozonafbrekende stoffen of van producten en apparatuur die die stoffen bevatten of nodig hebben voor hun werking, bedraagt de maximale administratieve financiële sanctie ten minste vijf keer de marktwaarde van de betrokken ozonafbrekende stoffen of producten en apparatuur. Indien dergelijke inbreuken binnen een periode van vijf jaar worden herhaald, bedraagt de maximale administratieve financiële sanctie ten minste acht keer de marktwaarde van de betrokken ozonafbrekende stoffen of producten en apparatuur.

1.   De Commissie wordt bijgestaan door het Comité voor ozonafbrekende stoffen. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

2.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 6, lid 2, artikel 7, lid 4, artikel 8, lid 7, artikel 9, lid 3, artikel 18, lid 1, artikel 19, lid 2, artikel 20, lid 7, artikel 22, artikel 23, lid 3, en artikel 24, lid 4, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor onbepaalde tijd met ingang van 11 maart 2024.

De in artikel 16, lid 13, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor onbepaalde tijd met ingang van 3 maart 2025.

3.   De in artikel 6, lid 2, artikel 7, lid 4, artikel 8, lid 7, artikel 9, lid 3, artikel 18, lid 1, artikel 19, lid 2, artikel 20, lid 7, artikel 22, artikel 23, lid 3, en artikel 24, lid 4, bedoelde bevoegdheidsdelegatie kan te allen tijde door het Europees Parlement of de Raad worden ingetrokken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

5.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

6.   Een op grond van artikel 6, lid 2, artikel 7, lid 4, artikel 8, lid 7, artikel 9, lid 3, artikel 18, lid 1, artikel 19, lid 2, artikel 20, lid 7, artikel 22, artikel 23, lid 3, en artikel 24, lid 4, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van de termijn van twee maanden de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

1.   Uiterlijk op 1 januari 2030 publiceert de Commissie een rapport over de impact van deze verordening. Het rapport omvat een beoordeling van de beschikbaarheid van alternatieven voor ozonafbrekende stoffen voor toepassingen die zijn geregeld in de artikelen 6 tot en met 9.

2.   De uit hoofde van artikel 10 bis van Verordening (EG) nr. 401/2009 van het Europees Parlement en de Raad (26) opgerichte Europese wetenschappelijke adviesraad inzake klimaatverandering mag op eigen initiatief wetenschappelijk advies verstrekken en verslagen uitbrengen over de coherentie tussen deze verordening en de doelstellingen van Verordening (EU) 2021/1119 en de internationale verbintenissen van de Unie in het kader van de Overeenkomst van Parijs.

1.   Verordening (EG) nr. 1005/2009 wordt ingetrokken.

2.   Artikel 18 van Verordening (EG) nr. 1005/2009 zoals van toepassing op 10 maart 2024 blijft van toepassing tot 2 maart 2025.

3.   Artikel 27 van Verordening (EG) nr. 1005/2009 zoals van toepassing op 10 maart 2024 blijft van toepassing met betrekking tot de verslagperiode vanaf 1 januari 2023 tot en met 31 december 2023.

4.   Verwijzingen naar de ingetrokken verordening gelden als verwijzingen naar deze verordening en worden gelezen volgens de concordantietabel in bijlage VIII.