24.1.2018   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/6

(1)

Tussen augustus en oktober 2017 kregen Litouwen, Letland, Estland en het zuidelijke deel van Finland zware regenval te verwerken, waardoor een groot deel van het bouwland van die lidstaten overstroomde. De gecumuleerde regenval van augustus tot oktober 2017 was veel hoger dan gemiddeld. Deze abnormale regenval gedurende een langere periode is zonder voorgaande. Bovendien zorgde een vroeg begin van de winter met sneeuwval en lage temperaturen voor uitzonderlijk ongunstige inzaai-omstandigheden. Als gevolg hiervan kon een groot deel van de huidige of komende winterinzaai voor de oogst van het verkoopseizoen 2018/2019 niet plaatsvinden.

(2)

Het daaruit voortvloeiende toekomstige inkomensverlies voor de landbouwers van wie het bedrijf in de getroffen gebieden ligt, zowel op de hectaren die niet voor inzaai toegankelijk zijn als op die welke reeds waren ingezaaid maar door de zware overstromingen verloren zijn gegaan, zal de getroffen landbouwers in Litouwen, Letland, Estland en Finland in het komende verkoopseizoen 2018/2019 grote, buitengewone schade berokkenen. Dit vormt een specifiek probleem in de zin van artikel 221 van Verordening (EU) nr. 1308/2013. Dit specifieke probleem kan niet worden aangepakt door maatregelen krachtens artikel 219 of 220 van die verordening aangezien het niet specifiek verband houdt met een bestaande marktverstoring of een bestaande, specifieke dreiging daarvan, noch met maatregelen om de verspreiding van dierziekten tegen te gaan of een verlies van vertrouwen bij de consument als gevolg van risico's voor de gezondheid van mensen, dieren of planten.

(3)

Bij wijze van uitzonderlijke maatregel moet voor de subsidiabele hectaren in de getroffen gebieden financiële compensatie worden geboden om de toekomstige economische verliezen voor het komende verkoopseizoen 2018/2019 te compenseren.

(4)

Vanuit het oogpunt van de stabiliteit van de markt van de Unie is het in het belang van de Unie dat de maatregel alleen van toepassing is op landbouwers die inkomsten zullen derven door het verlies aan areaal voor winterinzaai. Bovendien moet de steun worden beperkt tot de landbouwers die het hardst getroffen zijn. Een landbouwer moet als het hardst getroffen worden beschouwd als het percentage verlies aan areaal voor winterinzaai in één lidstaat ten minste dertig procent bedraagt van zijn totale areaal voor winterinzaai in die lidstaat. Voorts moet, om elk risico op overcompensatie te voorkomen, het steunbedrag per subsidiabele hectare die als gevolg van de overstromingen niet voor winterinzaai kan worden gebruikt, worden beperkt. Daarom mogen de betrokken lidstaten in hun besluit tot vaststelling van het steunbedrag per subsidiabele hectare het gemiddelde bedrag aan rechtstreekse betalingen per hectare dat in het kalenderjaar 2017 in die lidstaten is toegekend, niet overschrijden. Het totale steunbedrag en de totale begrotingstoewijzing moeten worden gebaseerd op door de betrokken lidstaten verstrekte informatie over het aantal hectaren dat door de overstromingen en de zware regenval is getroffen.

(5)

Om het risico van dubbele financiering uit te sluiten, mag het betrokken verlies aan subsidiabele hectaren niet reeds door enige vorm van nationale steun of verzekering zijn gecompenseerd en moet de steun beperkt blijven tot de subsidiabele hectaren waarvoor anderszins geen financiële bijdrage van de Unie voor hetzelfde verlies is ontvangen.

(6)

De betrokken lidstaten moet worden toegestaan aanvullende steun te verlenen onder de voorwaarden en binnen de termijn die in deze verordening worden vastgesteld.

(7)

De steun kan slechts worden toegekend op basis van een aanvraag die is ingediend overeenkomstig de methoden en de termijnen waarin het nationale recht van de betrokken lidstaten voorziet.

(8)

Er dient te worden bepaald dat de bevoegde autoriteiten alle nodige maatregelen moeten nemen en alle vereiste controles moeten verrichten en dat zij de Commissie daarvan in kennis moeten stellen. Die controles moeten met name controles op de subsidiabiliteit en de juistheid van de steunaanvraag omvatten. Het aantal subsidiabele hectaren moet worden gecontroleerd aan de hand van alle passende middelen waarover de bevoegde autoriteiten beschikken, met inbegrip van controles op de landbouwbedrijven.

(9)

De noodmaatregel moet worden beperkt tot een periode van ten hoogste twaalf maanden, te rekenen vanaf de datum van inwerkingtreding van deze verordening.

(10)

Met het oog op een gezond budgettair beheer van de maatregel en een tijdige betaling aan de landbouwers mogen enkel de betalingen die de betrokken lidstaten uiterlijk op 30 september 2018 aan de begunstigden verrichten, in aanmerking komen voor cofinanciering door de Unie. Artikel 5, lid 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014 van de Commissie (2) mag niet van toepassing zijn.

(11)

Om de Unie in staat te stellen de doeltreffendheid van deze noodmaatregel te monitoren, moeten de betrokken lidstaten de Commissie gedetailleerde informatie over de uitvoering ervan verstrekken. Deze lidstaten moeten de Commissie van de goedkeuring van de betalingen in kennis stellen zodat de Unie haar financiële controles kan verrichten.

(12)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

a)

deze hectaren land ten minste 30 % bedragen van het totale areaal voor winterinzaai van de landbouwer in de betrokken lidstaat;

b)

de landbouwer voor hetzelfde verlies geen andere vorm van nationale steun, verzekering of door een bijdrage van de Unie gefinancierde steun heeft ontvangen dan die waarin deze verordening voorziet.

a)

9 120 000 EUR voor Litouwen;

b)

3 460 000 EUR voor Letland;

c)

1 340 000 EUR voor Estland;

d)

1 080 000 EUR voor Finland.

a)

administratieve controles van alle steunaanvragen, waarbij onder meer:

b)

controles ter plaatse bij de aanvragers.