32002R2204

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2204/2002 της Επιτροπής

της 12ης Δεκεμβρίου 2002

σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις για την απασχόληση

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 994/98 του Συμβουλίου, της 7ης Μαΐου 1998, για την εφαρμογή των άρθρων 92 και 93 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σε ορισμένες κατηγορίες οριζόντιων κρατικών ενισχύσεων(1), και ιδίως το άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iv) και στοιχείο β),

Αφού δημοσίευσε σχέδιο του παρόντος κανονισμού(2),

Κατόπιν διαβουλεύσεων με τη συμβουλευτική επιτροπή για τις κρατικές ενισχύσεις,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να αποφασίζει, βάσει του άρθρου 87 της συνθήκης, ότι οι ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις συμβιβάζονται με την κοινή αγορά και δεν υπόκεινται στην υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(2) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 εξουσιοδοτεί επίσης την Επιτροπή να αποφασίζει, βάσει του άρθρου 87 της συνθήκης, ότι δεδομένη ενίσχυση η οποία πληροί τους όρους του χάρτη που η Επιτροπή έχει εγκρίνει όσον αφορά τη χορήγηση ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα σε κάθε κράτος μέλος συμβιβάζεται με την κοινή αγορά και δεν υπόκειται στην υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(3) Η Επιτροπή έχει εφαρμόσει τα άρθρα 87 και 88 της συνθήκης σχετικά με ενισχύσεις για την απασχόληση εντός και εκτός επιλέξιμων περιοχών σε πολυάριθμες αποφάσεις και έχει επίσης διασαφηνίσει την πολιτική της, στις κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις ενισχύσεις στην απασχόληση(3), στην ανακοίνωση για τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων και τη μείωση του εργατικού κόστους(4), στις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα(5) και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις(6). Βάσει της πείρας της Επιτροπής κατά την εφαρμογή των διατάξεων αυτών, είναι σκόπιμο, ενόψει της διασφάλισης του αποτελεσματικού ελέγχου και της απλούστευσης του διοικητικού έργου χωρίς να εξασθενήσει ο έλεγχος της Επιτροπής, να χρησιμοποιήσει η Επιτροπή τις εξουσίες που της παρέχει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98.

(4) Ο κανονισμός δεν θίγει τη δυνατότητα των κρατών μελών να κοινοποιήσουν ενισχύσεις για την απασχόληση. Οι κοινοποιήσεις αυτές θα αξιολογηθούν από την Επιτροπή ειδικότερα βάσει των κριτηρίων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, τον κανονισμό της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 70/2001 ή σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες κατευθυντήριες γραμμές ή τα πλαίσια, αν υπάρχουν τέτοιες κατευθυντήριες γραμμές ή πλαίσια. Αυτό ισχύει επί του παρόντος για τον τομέα των ναυτιλιακών μεταφορών. Η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις για την απασχόληση(7), παύουν να ισχύουν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, όπως και η ανακοίνωση για τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων και τη μείωση του κόστους εργασίας και η ανακοίνωση για τη συνοπτική διαδικασία για την εξέταση των κοινοποιήσεων ενισχύσεων στην απασχόληση(8). Οι κοινοποιήσεις που εκκρεμούν κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού θα αξιολογηθούν βάσει των διατάξεών του. Θεωρείται σκόπιμο να θεσπισθούν μεταβατικές διατάξεις σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στις ενισχύσεις για την απασχόληση που χορηγήθηκαν πριν την έναρξη ισχύος του κανονισμού και κατά παράβαση της υποχρέωσης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(5) Η ανάπτυξη της απασχόλησης αποτελεί κεντρικό στόχο των οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών της Κοινότητας και των κρατών μελών της. Η Κοινότητα ανέπτυξε μια ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση προκειμένου να προωθήσει το στόχο αυτό. Η ανεργία παραμένει ένα σημαντικό πρόβλημα σε ορισμένα τμήματα της Κοινότητας και ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας. Για το λόγο αυτό, οι δημόσιες αρχές μπορούν να εφαρμόσουν μέτρα που να παρέχουν κίνητρα στις επιχειρήσεις ώστε να αυξήσουν το επίπεδο απασχόλησής τους, ειδικότερα για εργαζόμενους από τις μειονεκτικές αυτές κατηγορίες.

(6) Ο παρών κανονισμός ισχύει μόνο για τα μέτρα απασχόλησης που πληρούν όλους τους όρους του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης και κατά συνέπεια συνιστούν κρατική ενίσχυση. Ορισμένα μέτρα πολιτικής στον τομέα της απασχόλησης δεν συνιστούν ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1, είτε διότι αποτελούν ενίσχυση προς άτομα και δεν ευνοούν ορισμένες επιχειρήσεις ούτε την παραγωγή ορισμένων αγαθών είτε διότι δεν επηρεάζουν τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών είτε διότι αποτελούν γενικά μέτρα για την προώθηση της απασχόλησης που δεν νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό ευνοώντας ορισμένες επιχειρήσεις ή την παραγωγή ορισμένων αγαθών. Τέτοια γενικά μέτρα, που μπορούν να περιλαμβάνουν τη γενική μείωση της φορολογίας της εργασίας και του κόστους των κοινωνικών εισφορών, την ενθάρρυνση των επενδύσεων σε γενική εκπαίδευση και κατάρτιση, μέτρα προσανατολισμού και παροχής συμβουλών, γενική στήριξη και κατάρτιση για τους ανέργους και βελτιώσεις της εργατικής νομοθεσίας, δεν θίγονται συνεπώς από τον παρόντα κανονισμό. Το ίδιο ισχύει και για μέτρα τα οποία δεν θεωρείται ότι πληρούν όλα τα κριτήρια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης και τα οποία συνεπώς δεν υπόκεινται στην υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας(9).

(7) Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, ο στόχος και το αποτέλεσμα των ενισχύσεων που εξαιρούνται από τον παρόντα κανονισμό πρέπει να είναι η προώθηση της απασχόλησης σύμφωνα με την ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση, ειδικότερα για εργαζόμενους από μειονεκτικές κατηγορίες, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στις συναλλαγές σε βαθμό αντίθετο με το κοινό συμφέρον. Ενισχύσεις για την απασχόληση που χορηγούνται σε επιχειρήσεις σε μεμονωμένη βάση μπορεί να έχουν μείζονα επίδραση στον ανταγωνισμό επειδή ευνοούν αυτές τις επιχειρήσεις σε σχέση με τις υπόλοιπες που δεν έχουν λάβει τέτοια ενίσχυση. Αν χορηγούνται μόνο σε μεμονωμένες επιχειρήσεις, οι ενισχύσεις αυτές θα έχουν περιορισμένα αποτελέσματα στην απασχόληση. Για το λόγο αυτό, η μεμονωμένη χορήγηση ενισχύσεων για την απασχόληση πρέπει να εξακολουθεί να κοινοποιείται στην Επιτροπή, και ο παρών κανονισμός πρέπει να απαλλάσσει τις ενισχύσεις μόνο εφόσον χορηγούνται στο πλαίσιο καθεστώτων ενίσχυσης.

(8) Ο παρών κανονισμός πρέπει να προβλέπει απαλλαγή των ενισχύσεων που χορηγούνται στο πλαίσιο καθεστώτων ενίσχυσης τα οποία πληρούν όλες τις σχετικές απαιτήσεις του κανονισμού. Προκειμένου να διασφαλιστεί ο αποτελεσματικός έλεγχος και η απλούστευση του διοικητικού έργου χωρίς να εξασθενεί ο έλεγχος της Επιτροπής, τα καθεστώτα ενισχύσεων θα πρέπει να περιλαμβάνουν ρητή αναφορά στον παρόντα κανονισμό.

(9) Ο παρών κανονισμός δεν απαλλάσσει από την υποχρέωση κοινοποίησης κρατικές ενισχύσεις στους τομείς των ναυπηγείων και του άνθρακα, ως προς τους οποίους καθορίζονται ειδικοί κανόνες στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1540/98 του Συμβουλίου(10) και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ.1407/2002 του Συμβουλίου(11) αντίστοιχα.

(10) Ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται στις μεταφορές. Ωστόσο, δεδομένων των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του ανταγωνισμού στον εν λόγω τομέα, δεν είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν οι ενισχύσεις για τη δημιουργία απασχόλησης.

(11) Η Επιτροπή αντιμετωπίζει κατά πάγια πρακτική λιγότερο ευνοϊκά ενισχύσεις για ιδιαίτερους τομείς, συμπεριλαμβανομένων, άλλα όχι αποκλειστικά και μόνο, ευαίσθητων τομέων που αντιμετωπίζουν πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα ή αντιμετωπίζουν κρίση. Συνεπώς, τα καθεστώτα ενισχύσεων που προορίζονται για συγκεκριμένους τομείς δεν καλύπτονται από την απαλλαγή υποχρέωσης κοινοποίησης που παρέχει ο παρών κανονισμός.

(12) Βάσει πάγιας πρακτικής της Επιτροπής και προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η εκάστοτε ενίσχυση είναι αναλογική και δεν υπερβαίνει το αναγκαίο ποσό, τα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια ενδείκνυται να καθοριστούν με βάση την ένταση της ενίσχυσης, σε συνάρτηση με μία σειρά επιλέξιμων δαπανών, και όχι με βάση το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσό ενίσχυσης.

(13) Για να κριθεί κατά πόσο δεδομένη ενίσχυση συμβιβάζεται με την κοινή αγορά δυνάμει του παρόντος κανονισμού, επιβάλλεται να λαμβάνεται υπόψη η ένταση της ενίσχυσης, δηλαδή το ποσό της ενίσχυσης εκπεφρασμένο ως ισοδύναμο επιχορήγησης. Στην περίπτωση των ενισχύσεων που είναι καταβλητέες σε περισσότερες δόσεις και των ενισχύσεων που έχουν τη μορφή δανείου υπό ευνοϊκούς όρους, ο υπολογισμός του ισοδύναμου επιχορήγησης προϋποθέτει την εφαρμογή των επιτοκίων που ισχύουν στην αγορά κατά το χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης. Για να εξασφαλίζεται η ομοιόμορφη, διαφανής και απλή εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, τα επιτόκια της αγοράς είναι, για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, τα επιτόκια αναφοράς, υπό τον όρο ότι σε περίπτωση επιδοτούμενου δανείου, το δάνειο καλύπτεται από τις συνήθεις ασφάλειες και δεν ενέχει υπερβολικά υψηλό κίνδυνο. Τα επιτόκια αναφοράς πρέπει να είναι εκείνα που καθορίζονται περιοδικά από την Επιτροπή με αντικειμενικά κριτήρια και δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και στο Internet.

(14) Λαμβανομένων υπόψη των διαφορών που υφίστανται μεταξύ επιχειρήσεων διαφορετικού μεγέθους, τα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια που πρέπει να τεθούν για την ένταση των ενισχύσεων για τη δημιουργία απασχόλησης πρέπει να είναι διαφορετικά για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Προκειμένου να εξαλειφθούν οι διαφορές που μπορούν να οδηγήσουν σε νόθευση του ανταγωνισμού, να διευκολυνθεί ο συντονισμός μεταξύ των διαφόρων κοινοτικών και εθνικών πρωτοβουλιών, και για λόγους διοικητικής διαφάνειας και νομικής βεβαιότητας, ο ορισμός των "μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων" (ΜΜΕ) που χρησιμοποιείται στον παρόντα κανονισμό πρέπει να είναι ο ίδιος που χρησιμοποιείται στη σύσταση 96/280/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Απριλίου 1996, σχετικά με τον ορισμό των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων(12). Ο ορισμός αυτός χρησιμοποιήθηκε και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 70/2001.

(15) Τα ανώτατα όρια της έντασης των ενισχύσεων πρέπει να καθοριστούν, βάσει της πείρας της Επιτροπής, σε επίπεδο που να διασφαλίζει την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της ελαχιστοποίησης της νόθευσης του ανταγωνισμού και των στόχων για την προώθηση της απασχόλησης. Με γνώμονα τη συνεκτικότητα, τα ανώτατα όρια πρέπει να εναρμονίζονται με αυτά που καθορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 70/2001, που επιτρέπουν οι ενισχύσεις αυτές να υπολογίζονται με αναφορά στη δημιουργία απασχόλησης σε σχέση με τα επενδυτικά σχέδια.

(16) Το εργατικό κόστος αποτελεί μέρος του συνήθους λειτουργικού κόστους οποιασδήποτε επιχείρησης. Συνεπώς, έχει ιδιαίτερη σημασία η ενίσχυση να έχει θετικό αποτέλεσμα στην απασχόληση και όχι να επιτρέπει απλώς στις επιχειρήσεις να μειώνουν το κόστος που θα έφεραν διαφορετικά.

(17) Χωρίς αυστηρούς ελέγχους και καθορισμένα όρια, οι ενισχύσεις για την απασχόληση μπορούν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις οι οποίες να εξουδετερώνουν τα άμεσα αποτελέσματα στη δημιουργία απασχόλησης. Στo βαθμό πoυ χρησιμoπoιoύνται για την πρoστασία των επιχειρήσεων πoυ εκτίθενται στoν ενδοκοινοτικό ανταγωνισμό, oι ενισχύσεις στην απασχόληση μπoρoύν να έχoυν ως απoτέλεσμα την καθυστέρηση των απαραίτητων πρoσαρμoγών για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της κοινοτικής βιoμηχανίας. Ελλείψει αυστηρών ελέγχων, τέτοιες ενισχύσεις μπορούν να συγκεντρωθούν στις πλέον ευημερούσες περιοχές, αντίθετα με το στόχο της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. Πράγματι, στην ενιαία αγορά, οι ενισχύσεις που χορηγούνται για τη μείωση του εργατικού κόστους μπoρoύν να πρoκαλέσoυν νόθευση τoυ ενδοκοινοτικού ανταγωνισμoύ και να oδηγήσoυν σε στρεβλώσεις ως προς τη διάθεση των πόρων, σε κινητές επενδύσεις, στη μεταφoρά της ανεργίας από τη μία χώρα στην άλλη και στη μεταφoρά των δραστηριoτήτων.

(18) Οι ενισχύσεις για τη δημιουργία απασχόλησης θα πρέπει να χορηγούνται υπό τον όρο ότι η δημιουργηθείσα θέση εργασίας θα διατηρηθεί για συγκεκριμένη ελάχιστη χρονική περίοδο. Η προβλεπόμενη περίοδος από τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να υπερβαίνει τον όρο της πενταετίας που τίθεται στο σημείο 4.14 των κατευθυντηρίων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα.

(19) Οι ενισχύσεις για τη διατήρηση της απασχόλησης, με την έννοια της χρηματοοικονομικής στήριξης που παρέχεται σε μία επιχείρηση ώστε να μην απολύσει εργαζόμενους, είναι παρόμοιες με τις λειτουργικές ενισχύσεις. Υπόκεινται στους τομεακούς κανόνες όπως αυτοί που υπάρχουν στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών, και συνεπώς επιτρέπονται μόνο σε ειδικές περιστάσεις και για περιορισμένη χρονική περίοδο. Πρέπει να εξακολουθήσουν να κοινοποιούνται στην Επιτροπή και δεν καλύπτονται από την απαλλαγή της υποχρέωσης κοινοποίησης που προβλέπει ο παρών κανονισμός. Οι περιορισμένες περιστάσεις υπό τις οποίες μπορούν να επιτραπούν περιλαμβάνουν, σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 2 στοιχείο β) της συνθήκης ΕΚ τις περιπτώσεις όπου οι ενισχύσεις προορίζονται για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτατα γεγονότα· άλλη περίπτωση είναι οι πρoϋπoθέσεις που ισχύουν για τις λειτουργικές ενισχύσεις στις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα, σε περιοχές επιλέξιμες για την απαλλαγή βάσει του άρθρου 87 παράγραφoς 3 στoιχείo α) της συνθήκης σχετικά με την προώθηση της oικoνoμικής ανάπτυξης περιoχών, στις oπoίες τo βιoτικό επίπεδo είναι ασυνήθως χαμηλό ή στις oπoίες επικρατεί σoβαρή υπoαπασχόληση περιλαμβανομένων και των ιδιαίτερα απομακρυσμένων περιοχών. Μια τρίτη περίπτωση είναι αν οι ενισχύσεις αυτές χορηγούνται στο πλαίσιο της διάσωσης και της αναδιάρθρωσης επιχείρησης που αντιμετωπίζει προβλήματα, σύμφωνα με τις διατάξεις των σχετικών κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών(13).

(20) Ένα ιδιαίτερο είδος ενισχύσεων αποτελούν οι ενισχύσεις οι οποίες χορηγούνται στους εργοδότες για την μετατροπή συμβάσεων προσωρινής απασχόλησης ή ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Τα εν λόγω μέτρα δεν πρέπει να καλύπτονται από την απαλλαγή υποχρέωσης κοινοποίησης που παρέχει ο παρών κανονισμός και πρέπει να κοινοποιούνται ώστε να καθορίζει η Επιτροπή αν έχουν θετικά αποτελέσματα στην απασχόληση. Πρέπει ειδικότερα να διασφαλίζεται ότι τα μέτρα αυτά δεν επιτρέπουν ενισχύσεις για την απασχόληση τόσο στη δημιουργία της θέσης εργασίας όσο και στη μετατροπή της σύμβασης, έτσι ώστε να μην τηρούνται τα ανώτατα όρια για τις ενισχύσεις σε αρχικές επενδύσεις ή για τη δημιουργία απασχόλησης.

(21) Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο στη δημιουργία απασχόλησης. Ταυτόχρονα, το μέγεθός τους μπορεί να αποτελεί μειονέκτημα για τη δημιουργία νέας απασχόλησης λόγω των κινδύνων και της διοικητικής επιβάρυνσης που συνεπάγεται η πρόσληψη νέου προσωπικού. Επίσης, η δημιουργία απασχόλησης μπορεί να συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη λιγότερο ανεπτυγμένων περιοχών στην Κοινότητα και έτσι να βελτιώσει την οικονομική και κοινωνική συνοχή. Οι επιχειρήσεις στις περιοχές αυτές αντιμετωπίζουν διαρθρωτικό μειονέκτημα λόγω της γεωγραφικής θέσης τους. Συνεπώς, είναι σκόπιμο οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και οι επιχειρήσεις σε επιλέξιμες περιοχές, να μπορούν να επωφελούνται από ενισχύσεις για τη δημιουργία απασχόλησης.

(22) Οι μεγάλες επιχειρήσεις σε μη επιλέξιμες περιοχές δεν αντιμετωπίζουν τις ιδιαίτερες αυτές δυσκολίες και το εργατικό κόστος αποτελεί μέρος των συνήθων λειτουργικών δαπανών τους. Για το λόγο αυτό, και προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το κίνητρο να δημιουργούν οι ενισχύσεις απασχόληση σε ΜΜΕ και επιλέξιμες περιοχές βάσει της απαλλαγής του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχεία α) και γ) της συνθήκης, οι μεγάλες επιχειρήσεις σε μη επιλέξιμες περιοχές για τις απαλλαγές αυτές δεν είναι επιλέξιμες για ενισχύσεις στη δημιουργία απασχόλησης.

(23) Ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες στην αναζήτηση εργασίας, επειδή οι εργοδότες θεωρούν ότι είναι λιγότερο παραγωγικοί. Η φαινομενική αυτή χαμηλότερη παραγωγικότητα μπορεί να οφείλεται σε έλλειψη πρόσφατης επαγγελματικής πείρας (για παράδειγμα, νέοι εργαζόμενοι, μακροχρόνια άνεργοι) ή σε κάποιο μόνιμο μειονέκτημα. Οι ενισχύσεις στην απασχόληση με στόχο την ενθάρρυνση των επιχειρήσεων να προσλαμβάνουν τέτοια άτομα δικαιολογείται τόσο από την εξασθένηση τoυ χρηματoδoτικoύ πλεoνεκτήματoς της επιχείρησης λόγω της μικρότερης παραγωγικότητας των εν λόγω κατηγoριών όσo και από τo γεγoνός ότι oι εργαζόμενoι αυτoί είναι επίσης δικαιoύχoι τoυ συγκεκριμένoυ μέτρoυ και κινδυνεύoυν να μείνoυν απoκλεισμένoι από την αγoρά εργασίας ελλείψει τέτoιων κινήτρων για τoυς εργoδότες. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να επιτραπούν τα σχέδια για την παροχή τέτοιων ενισχύσεων, ανεξάρτητα από το μέγεθος ή τον τόπο εγκατάστασης του δικαιούχου.

(24) Οι κατηγορίες των εργαζομένων που θεωρούνται σε μειονεκτική θέση θα πρέπει να οριστούν, αλλά θα πρέπει επίσης να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να κοινοποιούν ενισχύσεις για την προώθηση της πρόσληψης άλλων κατηγοριών που θεωρούν ότι είναι σε μειονεκτική θέση, παραθέτοντας τους λόγους που συνηγορούν υπέρ των εν λόγω μέτρων.

(25) Οι εργαζόμενοι με ειδικές ανάγκες μπορεί να χρειάζονται μόνιμη υποστήριξη προκειμένου να παραμείνουν στην αγορά εργασίας, πέρα από την ενίσχυση για την αρχική πρόσληψη και, ενδεχομένως, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής σε προστατευόμενη απασχόληση. Τα σχέδια για τέτοιους σκοπούς θα απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης εφόσον η ενίσχυση δεν θα υπερβαίνει το απαραίτητο επίπεδο για την αντιστάθμιση της χαμηλότερης παραγωγικότητας των εν λόγω εργαζομένων, το πρόσθετο κόστος σχετικά με την απασχόλησή τους ή το κόστος καθιέρωσης ή διατήρησης προστατευόμενης απασχόλησης. Η προϋπόθεση αυτή τίθεται προκειμένου οι επιχειρήσεις που δικαιούνται τέτοια ενίσχυση να μην μπορούν να πωλούν κάτω από τις ανταγωνιστικές τιμές σε αγορές που εξυπηρετούνται επίσης και από άλλες επιχειρήσεις.

(26) Ο παρών κανονισμός δεν απαγορεύει τη σώρευση των ενισχύσεων για την πρόσληψη εργαζομένων σε μειονεκτική θέση ή για την πρόσληψη ή απασχόληση εργαζομένων με ειδικές ανάγκες, με άλλες ενισχύσεις που χορηγούνται για την απασχόληση, εφόσον στις περιπτώσεις αυτές είναι θεμιτό να παρέχεται κίνητρο για την απασχόληση εργαζομένων από τις κατηγορίες αυτές κατά προτίμηση σε σχέση με άλλες.

(27) Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η εκάστοτε ενίσχυση είναι αναγκαία και ότι χρησιμεύει ως κίνητρο για την ανάπτυξη της απασχόλησης, βάσει του παρόντος κανονισμού δεν απαλλάσσονται δραστηριότητες τις οποίες ούτως ή άλλως θα ανέπτυσσε ο δικαιούχος υπό τους όρους που ισχύουν στην αγορά.

(28) Βάσει του παρόντος κανονισμού δεν πρέπει να απαλλάσσονται ενισχύσεις για τη δημιουργία απασχόλησης όταν συνδυάζονται με άλλες κρατικές ενισχύσεις, περιλαμβανομένων και ενισχύσεων που χορηγούνται από εθνικές, περιφερειακές ή τοπικές αρχές, ή με κοινοτική στήριξη, σε σχέση με το ίδιο επιλέξιμο κόστος ή το κόστος επενδύσεων με τις οποίες συνδέεται η απασχόληση, όταν ο συνδυασμός αυτός υπερβαίνει τα ανώτατα όρια που καθορίζονται από τον κανονισμό ή τους κοινοτικούς κανόνες για τις επενδυτικές κρατικές ενισχύσεις, και ιδιαίτερα τις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 70/2001. Οι μοναδικές εξαιρέσεις στην αρχή αυτή είναι οι ενισχύσεις για την πρόσληψη εργαζομένων σε μειονεκτική θέση ή για την πρόσληψη ή απασχόληση εργαζομένων με ειδικές ανάγκες.

(29) Είναι σκόπιμο οι ενισχύσεις μεγάλου ύψους να υπόκεινται σε μεμονωμένη αξιολόγηση από την Επιτροπή πριν χορηγηθούν. Συνεπώς, τα ποσά των ενισχύσεων που υπερβαίνουν συγκεκριμένο ποσό για συγκεκριμένη περίοδο προς μία μόνο επιχείρηση ή οργανισμό εξαιρούνται από την απαλλαγή η οποία παρέχεται βάσει του παρόντος κανονισμού και συνεχίζουν να υπόκεινται στις απαιτήσεις του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(30) Οι ενισχύσεις για την ανάπτυξη της απασχόλησης ή άλλες ενισχύσεις με στόχους οι οποίοι συνδέονται με την απασχόληση και την αγορά εργασίας μπορεί να διαφέρουν από τα μέτρα που εξαιρούνται βάσει του παρόντος κανονισμού. Τα μέτρα αυτά πρέπει να κοινοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(31) Λαμβανομένης υπόψη της συμφωνίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) για τις επιδοτήσεις και τα αντισταθμιστικά μέτρα, ο παρών κανονισμός δεν προβλέπει την απαλλαγή των εξαγωγικών ενισχύσεων, ούτε των ενισχύσεων που ευνοούν τα εγχώρια προϊόντα εις βάρος των εισαγόμενων. Οι ενισχύσεις αυτού του είδους είναι ασυμβίβαστες με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κοινότητας βάσει της εν λόγω συμφωνίας και κατά συνέπεια δεν θα πρέπει να απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης ούτε να εγκρίνονται εάν κοινοποιηθούν.

(32) Για λόγους διαφάνειας και αποτελεσματικής εποπτείας, σύμφωνα με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98, ενδείκνυται η καθιέρωση τυποποιημένου εγγράφου με το οποίο τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλλουν στην Επιτροπή συνοπτικά πληροφοριακά στοιχεία κάθε φορά που, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, εφαρμόζουν ένα καθεστώς ενισχύσεων, με σκοπό τη δημοσίευση των εν λόγω στοιχείων στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Για τους ίδιους λόγους ενδείκνυται να θεσπιστούν κανόνες για τα αρχεία που τα κράτη μέλη οφείλουν να τηρούν σε σχέση με τις απαλλασσόμενες βάσει του παρόντος κανονισμού ενισχύσεις. Ενόψει της ετήσιας έκθεσης που πρέπει να υποβάλλουν στην Επιτροπή τα κράτη μέλη, είναι σκόπιμο να καθορίσει η Επιτροπή ειδικές απαιτήσεις. Προκειμένου να διευκολυνθεί η διοικητική επεξεργασία και ενόψει της ευρείας διαθεσιμότητας της απαραίτητης τεχνολογίας, τα συνοπτικά πληροφοριακά στοιχεία και η ετήσια έκθεση πρέπει επίσης να παρέχονται σε ηλεκτρονική μορφή.

(33) Λαμβανομένης υπόψη της πείρας που έχει αποκτήσει η Επιτροπή στον τομέα αυτό, και ιδίως της συχνότητας με την οποία είναι γενικά αναγκαία η αναθεώρηση της πολιτικής για τις κρατικές ενισχύσεις, είναι σκόπιμο να περιοριστεί η διάρκεια ισχύος του παρόντος κανονισμού. Δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98, απαιτείται να προβλεφθούν μεταβατικές ρυθμίσεις, σύμφωνα με τις οποίες τα καθεστώτα ενισχύσεων που έχουν ήδη απαλλαγεί βάσει του παρόντος κανονισμού, θα εξακολουθήσουν, μετά τη λήξη ισχύος του κανονισμού, να δικαιούνται το ευεργέτημα της απαλλαγής για έξι επιπλέον μήνες,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε καθεστώτα που συνιστούν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης και αφορούν τη δημιουργία απασχόλησης, την πρόσληψη εργαζομένων σε μειονεκτική θέση και εργαζομένων με ειδικές ανάγκες ή αφορούν την κάλυψη του πρόσθετου κόστους απασχόλησης εργαζομένων με ειδικές ανάγκες.

2. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις ενισχύσεις σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την παραγωγή, επεξεργασία και εμπορία προϊόντων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της συνθήκης.

Δεν εφαρμόζεται στις ενισχύσεις που χορηγούνται στον τομέα του άνθρακα ή της ναυπηγικής βιομηχανίας, ή στις ενισχύσεις για τη δημιουργία απασχόλησης, κατά την έννοια του άρθρου 4, που χορηγούνται στον τομέα των μεταφορών. Οι ενισχύσεις αυτού του είδους πρέπει να κοινοποιούνται εκ των προτέρων στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

3. Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται:

α) στις ενισχύσεις σε δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές, συγκεκριμένα τις ενισχύσεις που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, τη δημιουργία και τη λειτουργία δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που συνδέονται με εξαγωγικές δραστηριότητες·

β) στις ενισχύσεις για τη χρήση εγχώριων και όχι εισαγόμενων εμπορευμάτων.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού νοούνται ως:

α) "ενίσχυση", κάθε μέτρο το οποίο πληροί το σύνολο των προϋποθέσεων που καθορίζονται στο άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης·

β) "μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις", οι επιχειρήσεις όπως ορίζονται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001·

γ) "ακαθάριστη ένταση ενίσχυσης", το ποσό της ενίσχυσης, εκφρασμένο ως ποσοστό των επιλέξιμων δαπανών. Όλα τα χρησιμοποιούμενα αριθμητικά στοιχεία είναι αυτά που ισχύουν προ της αφαίρεσης των τυχόν άμεσων φόρων. Όταν μία ενίσχυση χορηγείται με άλλη μορφή πλην της μη επιστρεπτέας επιχορήγησης, το ποσό της ενίσχυσης ισούται με το ισοδύναμο επιχορήγησης της ενίσχυσης. Όταν μία ενίσχυση είναι καταβλητέα σε περισσότερες δόσεις, γίνεται αναγωγή στην αξία της κατά τον χρόνο της χορήγησης. Το επιτόκιο που χρησιμοποιείται για την προεξόφληση αυτή και για τον υπολογισμό του ποσού μιας ενίσχυσης με μορφή δανείου με ευνοϊκούς όρους είναι το επιτόκιο αναφοράς που ισχύει κατά το χρόνο της χορήγησής της·

δ) "καθαρή ένταση ενίσχυσης", το ποσό της ενίσχυσης μετά την αφαίρεση των φόρων και εκπεφρασμένο ως ποσοστό των επιλέξιμων δαπανών·

ε) "αριθμός εργαζομένων", ο αριθμός των ετήσιων μονάδων εργασίας (ΕΜΕ), δηλαδή ο αριθμός των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης που έχουν εργαστεί κατά τη διάρκεια ενός έτους. Η μερική και η εποχιακή απασχόληση ισοδυναμούν με κλάσματα των ΕΜΕ.

στ) "εργαζόμενοι σε μειονεκτική θέση", κάθε άτομο που ανήκει σε μία κατηγορία εργαζομένων που έχει δυσκολίες να εισέλθει στην αγορά εργασίας χωρίς βοήθεια, και συγκεκριμένα όσοι πληρούν τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα κριτήρια:

i) άτομα κάτω των 25 ετών που δεν έχουν ακόμη συμπληρώσει δύο έτη από την ολοκλήρωση εκπαίδευσης με πλήρες ωράριο και τα οποία δεν είχαν προηγούμενη τακτικά αμειβόμενη απασχόληση·

ii) οι μετανάστες που μετακινούνται ή έχουν μετακινηθεί στην Κοινότητα ή καθίστανται κάτοικοι της Κοινότητας με σκοπό την ανάληψη εργασίας·

iii) κάθε άτομο που είναι μέλος εθνικής μειονότητας σε κράτος μέλος και ο οποίος χρειάζεται ανάπτυξη της γλωσσικής, επαγγελματικής ή εργασιακής του πείρας προκειμένου να αυξήσει τις πιθανότητες πρόσβασης σε μόνιμη απασχόληση·

iv) κάθε άτομο που επιθυμεί να εισέλθει ή να επανέλθει στην αγορά εργασίας και απουσιάζει τόσο από την εργασία όσο και από την επαγγελματική κατάρτιση για τουλάχιστον δύο έτη, και ιδιαίτερα κάθε άτομο που έχει παραιτηθεί από την εργασία του λόγω της δυσκολίας συνδυασμού της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής·

v) κάθε ανύπανδρο άτομο που ζει μόνο έχοντας τη φροντίδα παιδιού ή παιδιών·

vi) κάθε άτομο που δεν παρακολούθησε δευτεροβάθμια ή ισοδύναμη εκπαίδευση, και το οποίο δεν διαθέτει θέση εργασίας ή την έχει χάσει·

vii) κάθε άτομο που είναι μεγαλύτερο των 50 ετών, και δεν διαθέτει θέση εργασίας ή την έχει χάσει·

viii) κάθε άτομο που είναι μακροχρόνιος άνεργος, δηλαδή κάθε άτομο που είναι άνεργο για 12 από τους 16 προηγούμενους μήνες, ή 6 από τους προηγούμενους 8 μήνες στην περίπτωση ατόμων κάτω των 25 ετών·

ix) κάθε άτομο που θεωρείται εθισμένο σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία·

x) κάθε άτομο που δεν έχει τακτικά αμειβόμενη απασχόληση αφότου άρχισε την έκτιση ποινής φυλάκισης ή άλλης ποινής·

xi) οι γυναίκες σε NUTS II περιοχές όπου η μέση ανεργία έχει υπερβεί κατά 100 % τον κοινοτικό μέσο όρο για τουλάχιστον δύο ημερολογιακά έτη και όπου η ανεργία των γυναικών έχει υπερβεί κατά 150 % το ποσοστό ανδρικής ανεργίας στην εν λόγω περιοχή για τουλάχιστον δύο από τα τρία προηγούμενα ημερολογιακά έτη.

ζ) "εργαζόμενοι με ειδικές ανάγκες", τα άτομα:

i) που αναγνωρίζονται από την εθνική νομοθεσία ως άτομα με ειδικές ανάγκες ή

ii) με αναγνωρισμένα, σοβαρά φυσικά, πνευματικά ή ψυχολογικά μειονεκτήματα·

η) "προστατευόμενη απασχόληση", η απασχόληση σε επιχείρηση όπου τουλάχιστον το 50 % των απασχολουμένων είναι άτομα με ειδικές ανάγκες, τα οποία δεν είναι ικανά να εργασθούν στην ανοικτή αγορά εργασίας·

θ) το "εργατικό κόστος" περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία που καταβάλλονται από τον δικαιούχο της ενίσχυσης για την οικεία απασχόληση:

i) οι ακαθάριστοι μισθοί, δηλαδή πριν από τους φόρους, και

ii) οι υποχρεωτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης·

ι) θεωρείται ότι μία θέση απασχόλησης "συνδέεται με την πραγματοποίηση μίας επένδυσης" όταν αφορά τη δραστηριότητα με την οποία η επένδυση είναι συνυφασμένη και όταν δημιουργείται μέσα στην πρώτη τριετία μετά την ολοκλήρωση της επένδυσης. Κατά την περίοδο αυτή, με την επένδυση συνδέονται και οι θέσεις απασχόλησης που δημιουργήθηκαν μετά από αύξηση του συντελεστή αξιοποίησης του δυναμικού που δημιουργήθηκε χάρη στην εν λόγω επένδυση·

ια) "επένδυση σε υλικά στοιχεία ενεργητικού", κάθε επένδυση σε πάγια στοιχεία ενεργητικού η οποία σχετίζεται με τη δημιουργία νέας εγκατάστασης, την επέκταση υφιστάμενης εγκατάστασης ή την ενασχόληση με δραστηριότητα η οποία συνεπάγεται τη ριζική μεταβολή του αντικειμένου ή της μεθόδου παραγωγής υφιστάμενης εγκατάστασης (παραδείγματος χάρη μέσω εξορθολογισμού, διαφοροποίησης ή εκσυγχρονισμού). Ως υλική επένδυση θεωρείται επίσης κάθε επένδυση σε πάγια στοιχεία ενεργητικού η οποία έχει τη μορφή της εξαγοράς εγκατάστασης που είτε έχει διακόψει τη λειτουργία της είτε θα αναγκαζόταν να τη διακόψει σε περίπτωση μη εξαγοράς της·

ιβ) "επένδυση σε άυλα στοιχεία ενεργητικού", κάθε επένδυση για μεταφορά τεχνολογίας, μέσω της απόκτησης δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας, άδειας εκμετάλλευσης, τεχνογνωσίας ή τεχνικών γνώσεων που δεν είναι κατοχυρωμένες με ευρεσιτεχνία.

Άρθρο 3

Προϋποθέσεις απαλλαγής

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 9, τα καθεστώτα ενισχύσεων που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 της συνθήκης και δεν υπόκεινται στην υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης, εφόσον:

α) οποιαδήποτε ενίσχυση δυνάμενη να χορηγηθεί στο πλαίσιο αυτών των καθεστώτων πληροί όλες τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού·

β) το καθεστώς περιέχει ρητή αναφορά στον παρόντα κανονισμό, αναφέροντας τον τίτλο και τα στοιχεία δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

2. Οι ενισχύσεις που χορηγούνται στο πλαίσιο των καθεστώτων τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 1 συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 της συνθήκης και εξαιρούνται από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 4

Δημιουργία απασχόλησης

1. Τα καθεστώτα ενίσχυσης για τη δημιουργία απασχόλησης και οποιαδήποτε ενίσχυση που μπορεί να χορηγηθεί βάσει αυτών των καθεστώτων πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 2, 3 και 4.

2. Όταν δημιουργείται απασχόληση σε περιοχές ή τομείς που δεν είναι επιλέξιμοι για περιφερειακή ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχεία α) και γ) κατά τη στιγμή χορήγησης της ενίσχυσης, η ακαθάριστη ένταση ενίσχυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει:

α) το 15 % στην περίπτωση των μικρών επιχειρήσεων,

β) το 7,5 % στην περίπτωση των μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων.

3. Όταν δημιουργείται απασχόληση σε περιοχές και τομείς επιλέξιμους για περιφερειακή ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχεία α) και γ) κατά τη στιγμή χορήγησης της ενίσχυσης, η καθαρή ένταση ενίσχυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα αντίστοιχα ανώτατα όρια για τις περιφερειακές επενδυτικές ενισχύσεις που καθορίζονται στο χάρτη που ισχύει κατά τη στιγμή χορήγησης της ενίσχυσης, όπως έχει εγκριθεί από την Επιτροπή για κάθε κράτος μέλος: για τον σκοπό αυτό,πρέπει, μεταξύ άλλων, να λαμβάνεται υπόψη το πολυτομεακό πλαίσιο για τις περιφερειακές ενισχύσεις προς μεγάλα επενδυτικά σχέδια(14).

Στην περίπτωση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, και εκτός αν ο χάρτης προβλέπει διαφορετικά για τις επιχειρήσεις αυτές, τα ανώτατα όρια αυξάνονται κατά:

α) 10 ποσοστιαίες μονάδες σε ακαθάριστους όρους προκειμένου για περιοχές που εμπίπτουν στο άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ), υπό την προϋπόθεση ότι η συνολική καθαρή ένταση ενίσχυσης δεν υπερβαίνει το 30 % ή

β) 15 ποσοστιαίες μονάδες σε ακαθάριστους όρους προκειμένου για περιοχές που εμπίπτουν στο άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο α), υπό την προϋπόθεση ότι η συνολική καθαρή ένταση ενίσχυσης δεν υπερβαίνει το 75 %.

Τα ανώτατα όρια για τις περιφερειακές ενισχύσεις ισχύουν μόνο αν η συμβολή του δικαιούχου στη χρηματοδότηση είναι τουλάχιστον 25 % και εφόσον η απασχόληση διατηρείται στο πλαίσιο της επιλέξιμης περιοχής.

Εφόσον δημιουργείται απασχόληση στην παραγωγή, επεξεργασία και εμπορία προϊόντων που παρατίθενται στο παράρτημα Ι σε περιοχές που θεωρούνται μειονεκτικές με την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου(15), εφαρμόζονται τα υψηλότερα ανώτατα όρια που προβλέπονται από τον εν λόγω κανονισμό.

4. Τα ανώτατα όρια που καθορίζονται στις παραγράφους 2 και 3 ισχύουν οσάκις η ενίσχυση υπολογίζεται με βάση τις δημιουργούμενες θέσεις εργασίας, και το ύψος της ενίσχυσης εκφράζεται ως ποσοστό του μισθολογικού κόστους των δημιουργούμενων θέσεων εργασίας επί δύο έτη, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) η δημιουργούμενη απασχόληση πρέπει να αντιπροσωπεύει καθαρή αύξηση του αριθμού των εργαζομένων [όπως ορίζεται στο άρθρο 2, στοιχείο ε)] για τη δικαιούχο επιχείρηση, σε σχέση με το μέσο όρο των δώδεκα τελευταίων μηνών·

β) οι δημιουργούμενες θέσεις εργασίας πρέπει να διατηρηθούν επί τουλάχιστον τρία έτη ή δύο έτη στην περίπτωση των ΜΜΕ· και

γ) οι νέοι εργαζόμενοι που απασχολούνται λόγω της δημιουργηθείσας απασχόλησης πρέπει να μην είχαν εργαστεί ποτέ ή να είχαν χάσει ή να χάνουν την προηγούμενη θέση εργασίας τους.

5. Όταν χορηγείται ενίσχυση για τη δημιουργία απασχόλησης βάσει καθεστώτος που να απαλλάσσεται από το παρόν άρθρο, μπορεί να χορηγηθεί συμπληρωματική ενίσχυση στην περίπτωση πρόσληψης εργαζομένων σε μειονεκτική θέση ή με ειδικές ανάγκες, σύμφωνα με τους όρους των άρθρων 5 ή 6.

Άρθρο 5

Πρόσληψη εργαζομένων σε μειονεκτική θέση και εργαζομένων με ειδικές ανάγκες

1. Τα καθεστώτα ενίσχυσης για την πρόσληψη από οποιαδήποτε επιχείρηση εργαζομένων σε μειονεκτική θέση και εργαζομένων με ειδικές ανάγκες και οποιαδήποτε ενίσχυση μπορεί να χορηγηθεί βάσει αυτών των καθεστώτων πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 2 και 3.

2. Η ακαθάριστη ένταση κάθε ενίσχυσης για την απασχόληση των εργαζομένων σε μειονεκτική θέση ή των εργαζομένων με ειδικές ανάγκες που υπολογίζεται ως ποσοστό του μισθολογικού κόστους για περίοδο ενός έτους μετά την πρόσληψή τους, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 50 % για τους εργαζομένους σε μειονεκτική θέση ή το 60 % για τους εργαζομένους με ειδικές ανάγκες.

3. Ισχύουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) όταν η πρόσληψη δεν αντιπροσωπεύει καθαρή αύξηση του αριθμού των εργαζομένων στη συγκεκριμένη επιχείρηση, η θέση ή οι θέσεις εργασίας πρέπει να έμειναν κενές μετά από εθελοντική αναχώρηση, συνταξιοδότηση λόγω ηλικίας, εθελοντική μείωση του χρόνου εργασίας ή νόμιμη απόλυση για πειθαρχικούς λόγους και όχι λόγω περιορισμού των θέσεων εργασίας· και

β) εκτός από την περίπτωση νόμιμης απόλυσης για πειθαρχικούς λόγους, ο εργαζόμενος ή οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν απασχοληθεί συνεχώς για τουλάχιστον 12 μήνες.

Άρθρο 6

Συμπληρωματικό κόστος απασχόλησης εργαζομένων με ειδικές ανάγκες

1. Τα καθεστώτα ενίσχυσης για την απασχόληση εργαζομένων με ειδικές ανάγκες και οποιαδήποτε ενίσχυση μπορεί να χορηγηθεί στο πλαίσιο τέτοιων καθεστώτων πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 2 και 3.

2. Η ενίσχυση, μαζί με κάθε άλλη ενίσχυση χορηγούμενη βάσει του άρθρου 5, δεν μπορεί να υπερβαίνει το επίπεδο που απαιτείται για να αντισταθμιστούν η τυχόν περιορισμένη παραγωγικότητα που απορρέει από τα μειονεκτήματα του (των) εργαζομένου(-ων) με ειδικές ανάγκες και οποιοδήποτε κόστος μεταξύ των κατωτέρω:

α) το κόστος για την προσαρμογή των εγκαταστάσεων·

β) το κόστος για την απασχόληση προσωπικού που χρησιμεύει αποκλειστικά για την υποστήριξη του (των) εργαζομένου(-ων) με ειδικές ανάγκες·

γ) το κόστος για την προσαρμογή ή την αγορά εξοπλισμού που αυτοί χρησιμοποιούν·

το οποίο είναι συμπληρωματικό σε σχέση με αυτό που θα επιβάρυνε το δικαιούχο αν απασχολούσε εργαζόμενους που δεν θα είχαν ειδικές ανάγκες, για την περίοδο κατά την οποία ο (οι) εργαζόμενος(-οι) θα απασχολείται(-ούνται).

Σε περίπτωση που ο δικαιούχος παρέχει προστατευόμενη απασχόληση, η ενίσχυση μπορεί επί πλέον να καλύπτει, αλλά όχι να υπερβαίνει, τις δαπάνες κατασκευής, εγκατάστασης ή επέκτασης της εν λόγω επιχείρησης, καθώς και τις διοικητικές δαπάνες και τις δαπάνες μεταφορών που προκύπτουν από την απασχόληση εργαζομένων με ειδικές ανάγκες.

3. Τα καθεστώτα που εξαιρούνται από το παρόν άρθρο προβλέπουν ότι η ενίσχυση υπόκειται στον όρο ότι ο δικαιούχος θα διατηρεί μητρώα μέσω των οποίων θα μπορεί να ελεγχθεί ότι η ενίσχυση που χορηγήθηκε πληροί τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και του άρθρου 8 παράγραφος 4.

Άρθρο 7

Αναγκαιότητα της ενίσχυσης

1. Βάσει του παρόντος κανονισμού εξαιρούνται μόνο οι ενισχύσεις του άρθρου 4 αν πριν από τη δημιουργία της συγκεκριμένης απασχόλησης:

α) έχει υποβληθεί αίτηση για ενίσχυση στο κράτος μέλος από το δικαιούχο ή

β) το κράτος μέλος έχει θεσπίσει διατάξεις που προβλέπουν νομικό δικαίωμα για ενίσχυση σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια και χωρίς περαιτέρω άσκηση διακριτικής εξουσίας από το κράτος μέλος.

2. Η ενίσχυση δικαιούται το ευεργέτημα της απαλλαγής δυνάμει του άρθρου 4 σε περιπτώσεις κατά τις οποίες:

α) η δημιουργούμενη απασχόληση σχετίζεται με την υλοποίηση επενδυτικού σχεδίου σε υλικά ή άυλα στοιχεία ενεργητικού και

β) η δημιουργία απασχόλησης πραγματοποιείται εντός τριετίας από την ολοκλήρωση της επένδυσης·

μόνο αν η περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) ή η θέσπιση διατάξεων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) έχουν πραγματοποιηθεί πριν από την έναρξη εργασιών για το σχέδιο.

Άρθρο 8

Σώρευση

1. Τα ανώτατα όρια ενίσχυσης που καθορίζονται στα άρθρα 4, 5 και 6 ισχύουν χωρίς να έχει σημασία αν η στήριξη που παρέχεται για το ενισχυόμενο σχέδιο χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου με κρατικούς πόρους ή χρηματοδοτείται εν μέρει από την Κοινότητα.

2. Οι απαλλασσόμενες ενισχύσεις βάσει του άρθρου 4 του παρόντος κανονισμού δεν σωρεύονται με καμία άλλη κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ή με άλλη κοινοτική χρηματοδότηση, εφόσον η σώρευση αυτή σε σχέση με το ίδιο εργατικό κόστος έχει ως αποτέλεσμα ένταση ενίσχυσης υπεράνω εκείνης που καθορίζεται με τον παρόντα κανονισμό.

3. Οι απαλλασσόμενες ενισχύσεις βάσει του άρθρου 4 του παρόντος κανονισμού δεν σωρεύονται:

α) με καμιά άλλη κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ή με άλλη κοινοτική χρηματοδότηση σε σχέση με το κόστος οποιασδήποτε επένδυσης με την οποία σχετίζεται η δημιουργούμενη απασχόληση και που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί κατά τη στιγμή που δημιουργείται η απασχόληση ή που ολοκληρώθηκε εντός των τριών ετών πριν από τη δημιουργία της απασχόλησης ή

β) με καμιά άλλη κρατική ενίσχυση ή χρηματοδότηση σε σχέση με το ίδιο εργατικό κόστος ή άλλη απασχόληση που σχετίζεται με την ίδια επένδυση·

εφόσον η σώρευση αυτή έχει ως αποτέλεσμα ένταση ενίσχυσης που υπερβαίνει τα αντίστοιχα ανώτατα όρια των περιφερειακών επενδυτικών ενισχύσεων που καθορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα και στο χάρτη που εγκρίθηκε από την Επιτροπή για κάθε κράτος μέλος ή τα ανώτατα όρια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001. Όταν τα σχετικά ανώτατα όρια έχουν προσαρμοστεί σε συγκεκριμένη περίπτωση, ειδικότερα με την εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις που ισχύουν σε συγκεκριμένο τομέα ή με μέσο που ισχύει για μεγάλα επενδυτικά σχέδια, όπως το πολυτομεακό πλαίσιο για τις περιφερειακές ενισχύσεις προς μεγάλα επενδυτικά σχέδια, ισχύουν τα προσαρμοσμένα ανώτατα όρια για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου.

4. Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 2 και 3, οι ενισχύσεις στο πλαίσιο καθεστώτων που εξαιρούνται από τα άρθρα 5 και 6 του παρόντος κανονισμού, μπορούν να σωρεύονται με άλλες κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης, ή με άλλη κοινοτική χρηματοδότηση, σε σχέση με το ίδιο κόστος, καθώς και με ενισχύσεις στο πλαίσιο καθεστώτων εξαιρουμένων από το άρθρο 4 του παρόντος κανονισμού οι οποίες συμμορφούνται με τις διατάξεις των παραγράφων 2 και 3, εφόσον η σώρευση αυτή δεν έχει ως αποτέλεσμα ακαθάριστη ένταση ενίσχυσης που να υπερβαίνει το 100 % του εργατικού κόστους στη διάρκεια οποιασδήποτε περιόδου κατά την οποία απασχολήθηκε ο εργαζόμενος ή οι εργαζόμενοι.

Το πρώτο εδάφιο ισχύει με την επιφύλαξη χαμηλότερων ορίων όσον αφορά την ένταση της ενίσχυσης, τα οποία ενδέχεται να τεθούν σύμφωνα με το κοινοτικό πλαίσιο κρατικών ενισχύσεων στην έρευνα και ανάπτυξη(16).

Άρθρο 9

Ενισχύσεις που υπόκεινται σε προηγούμενη κοινοποίηση στην Επιτροπή

1. Τα καθεστώτα ενισχύσεων που αφορούν ιδιαίτερους τομείς δεν εξαιρούνται από την υποχρέωση κοινοποίησης βάσει του παρόντος κανονισμού και εξακολουθούν να υπόκεινται στις απαιτήσεις κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

2. Βάσει του παρόντος κανονισμού δεν εξαιρείται από την υποχρέωση κοινοποίησης η χορήγηση ενίσχυσης σε μεμονωμένη επιχείρηση ή οργανισμό αν υπερβαίνει το ακαθάριστο ποσό ενίσχυσης των 15 εκατομμυρίων ευρώ σε περίοδο τριών ετών. Αν τέτοιες ενισχύσεις χορηγούνται δυνάμει καθεστώτων που εξαιρούνται κατ' άλλο τρόπο με τον παρόντα κανονισμό, η Επιτροπή τις αξιολογεί αποκλειστικά βάσει των κριτηρίων του παρόντος κανονισμού.

3. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την υποχρέωση των κρατών μελών να κοινοποιούν μεμονωμένες ενισχύσεις όπως προβλέπεται βάσει άλλων ρυθμίσεων για τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων, και ειδικότερα την υποχρέωση να κοινοποιούν, ή να ενημερώνουν την Επιτροπή για ενισχύσεις σε επιχειρήσεις στις οποίες χορηγείται ενίσχυση αναδιάρθρωσης κατά την έννοια των κατευθυντηρίων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων καθώς και την υποχρέωση να κοινοποιούν περιφερειακές ενισχύσεις προς μεγάλα επενδυτικά σχέδια.

4. Τα καθεστώτα ενίσχυσης για την προώθηση της πρόσληψης κατηγοριών εργαζομένων που δεν είναι σε μειονεκτική θέση κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο στ) εξακολουθούν να υπόκεινται στην υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης εκτός αν εξαιρούνται βάσει του άρθρου 4. Με την κοινοποίηση, τα κράτη μέλη υποβάλλουν, για εξέταση από την Επιτροπή, στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι εν λόγω εργαζόμενοι είναι σε μειονεκτική θέση. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται το άρθρο 5.

5. Οι ενισχύσεις για τη διατήρηση της απασχόλησης, κυρίως η χρηματοοικονομική στήριξη σε επιχείρηση προκειμένου αυτή να διατηρήσει εργαζόμενους τους οποίους διαφορετικά θα απέλυε, εξακολουθεί να υπόκειται στις απαιτήσεις κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης. Με την επιφύλαξη τυχόν τομεακών κανόνων, τέτοιες ενισχύσεις μπορούν να επιτραπούν από την Επιτροπή μόνο αν, σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 2, στοιχείο β) της συνθήκης ΕΚ, αφορούν την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτακτα γεγονότα ή πληρούν τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση λειτουργικών ενισχύσεων που καθορίζουν οι κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα, σε περιοχές επιλέξιμες για την απαλλαγή σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) που αφορά την οικονομική ανάπτυξη περιοχών στις οποίες το βιοτικό επίπεδο είναι ασυνήθως χαμηλό ή στις οποίες επικρατεί σοβαρή υποαπασχόληση.

6. Οι ενισχύσεις για τη μετατροπή συμβάσεων προσωρινής απασχόλησης ή ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου εξακολουθούν να εμπίπτουν στην υποχρέωση κοινοποίησης βάσει των διατάξεων του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

7. Τα καθεστώτα ενισχύσεων για την κατανομή του χρόνου εργασίας, για τη στήριξη εργαζομένων γονέων και παρόμοια μέτρα απασχόλησης που προωθούν την απασχόληση χωρίς να οδηγούν σε καθαρή αύξηση της απασχόλησης, σε πρόσληψη εργαζομένων σε μειονεκτική θέση ή σε πρόσληψη εργαζομένων με ειδικές ανάγκες εξακολουθούν να υπόκεινται στις απαιτήσεις κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης και αξιολογούνται από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 87 της συνθήκης.

8. Άλλα μέτρα ενίσχυσης με στόχους που σχετίζονται με την απασχόληση και τις αγορές εργασίας, όπως μέτρα για την ενθάρρυνση της πρόωρης συνταξιοδότησης, εξακολουθούν επίσης να υπόκεινται στις απαιτήσεις κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης και αξιολογούνται από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 87 της συνθήκης.

9. Μεμονωμένες περιπτώσεις ενισχύσεων για απασχόληση που χορηγούνται ανεξαρτήτως καθεστώτων εξακολουθούν να υπόκεινται στις απαιτήσεις κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης. Οι ενισχύσεις αυτές αξιολογούνται βάσει του παρόντος κανονισμού και μπορούν να επιτραπούν από την Επιτροπή μόνο αν συμβιβάζονται με ειδικούς ισχύοντες κανόνες που μπορεί να έχουν καθοριστεί για τους τομείς στους οποίους δραστηριοποιείται ο δικαιούχος και μόνο αν μπορεί να αποδειχτεί ότι τα αποτελέσματα της ενίσχυσης στην απασχόληση αντισταθμίζουν τις επιπτώσεις στον ανταγωνισμό στη σχετική αγορά.

Άρθρο 10

Διαφάνεια και εποπτεία

1. Οσάκις εφαρμόζεται καθεστώς ενισχύσεων που εξαιρείται βάσει του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή, εντός 20 εργάσιμων ημερών, συνοπτικές πληροφορίες σχετικά με το εν λόγω καθεστώς με τη μορφή που καθορίζεται στο παράρτημα Ι, προκειμένου να δημοσιευτούν στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Τα στοιχεία υποβάλλονται σε ηλεκτρονική μορφή.

2. Τα κράτη μέλη τηρούν αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τα καθεστώτα ενισχύσεων που απαλλάσσονται βάσει του παρόντος κανονισμού και τις μεμονωμένες ενισχύσεις που χορηγούνται κατ' εφαρμογή τέτοιων καθεστώτων. Τα αρχεία αυτά θα περιέχουν όλα τα πληροφοριακά στοιχεία που είναι απαραίτητα προκειμένου να εξακριβωθεί αν πληρούνται οι προϋποθέσεις για απαλλαγή, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, περιλαμβανομένων και πληροφοριών για το καθεστώς εταιρειών των οποίων η πρόσβαση στην ενίσχυση εξαρτάται από το καθεστώς τους ως ΜΜΕ. Προκειμένου για τα καθεστώτα ενισχύσεων, τα κράτη μέλη διατηρούν τα αρχεία επί δέκα έτη από την ημερομηνία καταβολής της τελευταίας μεμονωμένης ενίσχυσης βάσει του εν λόγω καθεστώτος. Αν τους ζητηθεί γραπτώς, τα οικεία κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή, εντός 20 εργάσιμων ημερών ή εντός μεγαλύτερης προθεσμίας που καθορίζεται στην αίτηση, όλα τα πληροφοριακά στοιχεία που η Επιτροπή θεωρεί αναγκαία για την εξέταση της τήρησης των όρων του παρόντος κανονισμού.

3. Τα κράτη μέλη καταρτίζουν έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού για κάθε πλήρες ημερολογιακό έτος ή τμήμα αυτού κατά το οποίο εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός, χρησιμοποιώντας το έντυπο που παρατίθεται στο παράρτημα ΙΙ, σε ηλεκτρονική μορφή. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν τις εκθέσεις αυτές στην Επιτροπή το αργότερο τρεις μήνες μετά την παρέλευση της χρονικής περιόδου την οποία καλύπτει η έκθεση.

Άρθρο 11

Έναρξη και διάρκεια ισχύος

1. Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εξακολουθεί να ισχύει ως τις 31 Δεκεμβρίου 2006.

2. Οι κοινοποιήσεις που εκκρεμούν κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού αξιολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του.

Τα καθεστώτα ενίσχυσης που εφαρμόσθηκαν πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, καθώς και οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν βάσει των εν λόγω καθεστώτων χωρίς έγκριση της Επιτροπής και κατά παράβαση της υποχρέωσης που περιλαμβάνεται στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης θεωρούνται ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 της συνθήκης και απαλλάσσονται βάσει του παρόντος κανονισμού εφόσον πληρούν τους όρους που καθορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) και παράγραφος 2. Κάθε ενίσχυση που δεν πληροί τους εν λόγω όρους αξιολογείται από την Επιτροπή σύμφωνα με τα σχετικά πλαίσια, κατευθυντήριες γραμμές και ανακοινώσεις.

3. Μετά τη λήξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, τα καθεστώτα ενισχύσεων στα οποία έχει χορηγηθεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού εξακολουθούν να δικαιούνται το ευεργέτημα της εν λόγω απαλλαγής για περίοδο προσαρμογής έξι μηνών.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 12 Δεκεμβρίου 2002.

Για την Επιτροπή

Mario Monti

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ L 142 της 14.5.1998, σ. 1.

(2) ΕΕ C 88 της 12.4.2002, σ. 2.

(3) ΕΕ C 334 της 12.12.1995, σ. 4.

(4) ΕΕ C 1 της 3.1.1997, σ. 10.

(5) ΕΕ C 74 της 10.3.1998, σ. 9.

(6) ΕΕ L 10 της 13.1.2001, σ. 33.

(7) ΕΕ C 371 της 23.12.2000, σ. 12.

(8) ΕΕ C 218 της 27.7.1996, σ. 4.

(9) ΕΕ L 10 της 13.1.2001, σ. 30.

(10) ΕΕ L 202 της 18.7.1998, σ. 1.

(11) ΕΕ L 205 της 2.8.2002, σ. 1.

(12) ΕΕ L 107 της 30.4.1996, σ. 4.

(13) ΕΕ C 288 της 9.10.1999, σ. 2.

(14) ΕΕ C 70 της 19.3.2002, σ. 8.

(15) ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80.

(16) ΕΕ C 45 της 17.2.1996, σ. 5.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Πληροφοριακά στοιχεία που πρέπει να παρέχονται όταν εφαρμόζεται ένα καθεστώς ενισχύσεων βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2204/2002 σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις για απασχόληση

(υποβάλλονται σε ηλεκτρονική μορφή, με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, στη διεύθυνση stateaidgreffe@cec.eu.int)

Aριθμός ενίσχυσης:

επεξηγηματική σημείωση: τον αριθμό θα συμπληρώνει η ΓΔ COMP.

Κράτος μέλος:

Περιφέρεια:

Επεξηγηματική σημείωση: Αναφέρατε την ονομασία της περιφέρειας αν η ενίσχυση χορηγείται από ενδιάμεση διοικητική αρχή.

Τίτλος του εφαρμοζόμενου καθεστώτος:

Επεξηγηματική σημείωση: Αναφέρατε την ονομασία του καθεστώτος ενισχύσεων.

Νομική βάση:

Επεξηγηματική σημείωση: Αναφέρατε την ακριβή εθνική νομική αναφορά στο καθεστώς ενίσχυσης και αναφορά δημοσίευσης.

Ετήσιες δαπάνες που έχουν προγραμματιστεί στο πλαίσιο του καθεστώτος:

Επεξηγηματικές σημειώσεις:Τα ποσά πρέπει να αναγράφονται σε ευρώ ή, αν ισχύει, σε εθνικό νόμισμα.Αναφέρατε το ετήσιο συνολικό ποσό των πιστώσεων του προϋπολογισμού ή τις εκτιμώμενες ετήσιες φορολογικές απώλειες για όλα τα μέσα που περιλαμβάνονται στο καθεστώς.

Όσον αφορά τις εγγυήσεις, αναφέρατε το (μέγιστο) ποσοστό των εγγυημένων δανείων.

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης:

- Άρθρο 4: δημιουργία απασχόλησης

- Άρθρο 5: πρόσληψη εργαζομένων σε μειονεκτική θέση και εργαζομένων με ειδικές ανάγκες

- Άρθρο 6: συμπληρωματικό κόστος απασχόλησης εργαζομένων με ειδικές ανάγκες

Επεξηγηματική σημείωση: Αναφέρατε τη μέγιστη ένταση ενίσχυσης κάνοντας διάκριση για τις ενισχύσεις βάσει του άρθρου 4, του άρθρου 5 και του άρθρου 6 του κανονισμού.

Ημερομηνία εφαρμογής:

Επεξηγηματική σημείωση: Αναφέρατε την ημερομηνία από την οποία μπορεί να χορηγηθεί η ενίσχυση βάσει του καθεστώτος.

Διάρκεια του καθεστώτος:

Επεξηγηματική σημείωση: Αναφέρατε την ημερομηνία (έτος και μήνα) μέχρι την οποία μπορεί να χορηγηθεί η ενίσχυση στο πλαίσιο του καθεστώτος.

Στόχος της ενίσχυσης:

- Άρθρο 4: δημιουργία απασχόλησης

- Άρθρο 5: πρόσληψη εργαζομένων σε μειονεκτική θέση και εργαζομένων με ειδικές ανάγκες

- Άρθρο 6: απασχόληση εργαζομένων με ειδικές ανάγκες

Επεξηγηματική σημείωση: Οι πρωταρχικοί στόχοι του μέτρου πρέπει να εντάσσονται στις τρεις εναλλακτικές περιπτώσεις. Στη θέση αυτή υπάρχει επίσης η δυνατότητα να αναφερθούν περαιτέρω δευτερεύοντες στόχοι.

Οικονομικοί τομείς:

- Όλοι οι τομείς ΕΚ(1)

- Όλοι οι μεταποιητικοί τομείς(2)

- Όλοι οι υπηρεσίες(3)

- Λοιπά (διευκρινίστε)

Επεξηγηματική σημείωση: Επιλέξτε από τον κατάλογο, όπου ισχύει. Τα καθεστώτα ενισχύσεων που αφορούν συγκεκριμένους τομείς δεν καλύπτονται από την εξαίρεση της υποχρέωσης κοινοποίησης που παρέχει ο παρών κανονισμός.

Επωνυμία και διεύθυνση της επιδοτούσας αρχής:

Επεξηγηματική σημείωση: Υποβάλλετε επίσης τον αριθμό τηλεφώνου και όπου είναι δυνατόν την ηλεκτρονική διεύθυνση.

Άλλες πληροφορίες:

Επεξηγηματικές σημειώσεις: Αν το καθεστώς συγχρηματοδοτείται από την Κοινότητα, προσθέστε την ακόλουθη πρόταση:

"Το καθεστώς συγχρηματοδοτείται βάσει [αναφορά]"

Αν η διάρκεια του καθεστώτος επεκτείνεται πέρα από την ημερομηνία ισχύος του παρόντος κανονισμού, προσθέστε την ακόλουθη πρόταση:

"Ο κανονισμός απαλλαγής λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2006 και θα ακολουθήσει μεταβατική περίοδος έξι μηνών"

(1) Με την εξαίρεση του τομέα των ναυπηγείων, και άλλων τομέων που υπόκεινται σε ειδικούς κανόνες κανονισμών και οδηγιών που διέπουν όλες τις κρατικές ενισχύσεις των τομέων αυτών.

(2) Με την εξαίρεση του τομέα των ναυπηγείων, και άλλων τομέων που υπόκεινται σε ειδικούς κανόνες κανονισμών και οδηγιών που διέπουν όλες τις κρατικές ενισχύσεις των τομέων αυτών.

(3) Με την εξαίρεση του τομέα των ναυπηγείων, και άλλων τομέων που υπόκεινται σε ειδικούς κανόνες κανονισμών και οδηγιών που διέπουν όλες τις κρατικές ενισχύσεις των τομέων αυτών.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Πρότυπο έκθεσης που πρέπει να υποβάλλεται στην Επιτροπή σε τακτά χρονικά διαστήματα

Υπόδειγμα υποβολής ετήσιας έκθεσης για τα καθεστώτα ενισχύσεων που απαλλάσσονται δυνάμει του κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορίες που εκδίδονται βάσει του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98

Τα κράτη μέλη παρακαλούνται να χρησιμοποιούν το κάτωθι υπόδειγμα προκειμένου να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους περί υποβολής εκθέσεων στην Επιτροπή δυνάμει των κανονισμών απαλλαγής κατά κατηγορίες που εκδίδονται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98 του Συμβουλίου.

Οι εκθέσεις πρέπει επίσης να υποβάλλονται σε ηλεκτρονική μορφή στη διεύθυνση:

stateaidgreffe@cec.eu.int

Απαιτούμενες πληροφορίες για όλα τα απαλλασσόμενα καθεστώτα ενισχύσεων κατά κατηγορίες που εκδίδονται βάσει του άρθρου 1 κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98

1. Τίτλος και αριθμός του καθεστώτος ενίσχυσης

2. Εφαρμοζόμενος κανονισμός απαλλαγής της Επιτροπής

3. Δαπάνες

Πρέπει να υποβάλλονται χωριστά αριθμητικά στοιχεία για κάθε μέσο ενίσχυσης στο πλαίσιο του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης (π.χ. επιδότηση, δάνειο με ευνοϊκούς όρους, κ.λπ.). Τα αριθμητικά στοιχεία πρέπει να αναγράφονται σε ευρώ ή, εάν ισχύει, στο εθνικό νόμισμα. Σε περίπτωση φορολογικών δαπανών, πρέπει να αναφέρονται οι ετήσιες φορολογικές απώλειες. Εάν δεν υπάρχουν ακριβή αριθμητικά στοιχεία, οι απώλειες αυτές πρέπει να αναφέρονται κατ' εκτίμηση.

Τα αριθμητικά στοιχεία πρέπει να υποβάλλονται ως εξής:

Όσον αφορά το υπό εξέταση έτος, αναφέρατε χωριστά για κάθε μέσο ενίσχυσης στο πλαίσιο του καθεστώτος (π.χ. επιδότηση, δάνειο με ευνοϊκούς όρους, εγγύηση κ.λπ.):

3.1. Τα ποσά για τα οποία έχει αναληφθεί υποχρέωση, τις (εκτιμώμενες) φορολογικές απώλειες ή άλλες απώλειες εσόδων, τα στοιχεία περί εγγυήσεων κ.λπ. για τα νέα ενισχυόμενα σχέδια. Σε περίπτωση καθεστώτος εγγυήσεων, πρέπει να αναφέρεται το συνολικό ποσό των νέων καταβληθεισών εγγυήσεων.

3.2. Τις πραγματικές πληρωμές, τις (εκτιμώμενες) φορολογικές απώλειες ή άλλες απώλειες εσόδων, τα στοιχεία περί εγγυήσεων κ.λπ. για τα νέα ενισχυόμενα σχέδια. Σε περίπτωση καθεστώτος εγγυήσεων, πρέπει να αναφέρονται τα ακόλουθα: το συνολικό ποσό των εκκρεμών εγγυήσεων, οι προμήθειες, τα ανακτηθέντα ποσά, οι καταβληθείσες αποζημιώσεις, το επιχειρησιακό αποτέλεσμα του καθεστώτος κατά το υπό εξέταση έτος.

3.3. Τον αριθμό των νέων ενισχυόμενων σχεδίων.

3.4. Το συνολικό αριθμό των θέσεων απασχόλησης που εκτιμάται ότι δημιουργήθηκαν ή τον αριθμό εργαζομένων με μειονεκτήματα η με ειδικές ανάγκες που προσλήφθηκαν βάσει νέων αποφάσεων για χορήγηση ενισχύσεων (όπου είναι απαραίτητο). Οι ενισχύσεις για την πρόσληψη εργαζομένων σε μειονεκτική θέση πρέπει να διαιρούνται στις κατηγορίες που προβλέπει το άρθρο 2 στοιχείο στ).

3.5.

3.6. Περιφερειακή διαίρεση των ποσών που αναφέρονται στο σημείο 3.1 είτε βάσει των περιφερειών που αναφέρονται στο NUTS(1) επίπεδο 2 ή κατώτερο, είτε βάσει των περιφερειών του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α), των περιφερειών του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) και των μη επιλέξιμων περιοχών.

3.7. Τομεακή διαίρεση των ποσών που αναφέρονται στο σημείο 3.1, σύμφωνα με τους τομείς δραστηριότητας των δικαιούχων. (Αν περισσότεροι από έναν τομείς καλύπτονται, αναφέρατε το πόσο που αντιστοιχεί στον καθένα).

- Εξόρυξη άνθρακος

- Τομείς μεταποίησης και συγκεκριμένα:

- Χάλυβος

- Ναυπηγική βιομηχανία

- Συνθετικές ίνες

- Μηχανοκίνητα οχήματα

- Άλλοι τομείς μεταποίησης

- Υπηρεσίες από τις οποίες:

- Μεταφορικές υπηρεσίες

- Χρηματοοικονομικές υπηρεσίες

- Άλλες υπηρεσίες

- Άλλοι τομείς (Παρακαλώ διευκρινίστε).

4. Άλλες πληροφορίες και παρατηρήσεις.

(1) Το NUTS αντιστοιχεί στη στατιστική ονοματολογία εδαφικών ενοτήτων.