Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013CN0291

    Υπόθεση C-291/13: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Κύπρος) στις 27 Μαΐου 2013 — Σωτήρης Παπασάββας κατά Φιλελεύθερου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ, Τάκη Κουνναφή και Γιώργου Σέρτη

    ΕΕ C 207 της 20.7.2013, p. 33–34 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
    ΕΕ C 207 της 20.7.2013, p. 8–8 (HR)

    20.7.2013   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 207/33


    Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Κύπρος) στις 27 Μαΐου 2013 — Σωτήρης Παπασάββας κατά Φιλελεύθερου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ, Τάκη Κουνναφή και Γιώργου Σέρτη

    (Υπόθεση C-291/13)

    2013/C 207/56

    Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

    Αιτούν δικαστήριο

    Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Ενάγων: Σωτήρης Παπασάββας

    Εναγόμενοι: Φιλελεύθερος Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Τάκης Κουνναφή, Γεώργιος Σέρτης

    Προδικαστικά ερωτήματα

    1)

    Έχοντας υπόψη ότι οι νόμοι περί δυσφήμισης των κρατών μελών επηρεάζουν την ικανότητα παροχής υπηρεσιών πληροφόρησης με ηλεκτρονικά μέσα τόσο δε σε εθνικό επίπεδο όσο και εντός της ΕΕ, αυτοί οι νόμοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως περιορισμοί στην παροχή υπηρεσιών πληροφόρησης για σκοπούς εφαρμογής της Οδηγίας 2000/31/ΕΚ;

    2)

    Εάν η απάντηση στο ερώτημα 1 πιο πάνω είναι καταφατική, κατά πόσο οι πρόνοιες των Άρθρων 12, 13 και 14 της Οδηγίας 2000/31/ΕΚ, αναφορικά με το θέμα της ευθύνης, τυγχάνουν εφαρμογής σε ιδιωτικές αστικές υποθέσεις, όπως η αστική ευθύνη για δυσφήμηση ή περιορίζονται στην αστική ευθύνη σε υποθέσεις εμπορικών/καταναλωτικών συναλλαγών;

    3)

    Λαμβάνοντας υπόψη το σκοπό των Άρθρων 12, 13 και 14 της Οδηγίας 2000/31/ΕΚ σχετικά με την ευθύνη των φορέων παροχής υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας και έχοντας κατά νου ότι σε πολλά κράτη μέλη, η έκδοση ενδιάμεσων απαγορευτικών διαταγμάτων, τα οποία παραμένουν σε ισχύ μέχρι την πλήρη ολοκλήρωση της δίκης, προϋποθέτει την ύπαρξη αγωγής, κατά πόσο τα εν λόγω άρθρα δημιουργούν ατομικά δικαιώματα τα οποία μπορούν να προβληθούν ως θέσμιες υπερασπίσεις σε αστική αγωγή για δυσφήμηση, ή θα πρέπει να επενεργούν ως κώλυμα εκ του νόμου στην έγερση τέτοιων αγωγών;

    4)

    Κατά πόσο ο ορισμός της «υπηρεσίας της κοινωνίας της πληροφορίας» και «φορέας παροχής υπηρεσιών», που αναφέρεται στο Άρθρο 2 της Οδηγίας 2000/31/ΕΚ και στο Άρθρο 1(2) της Οδηγίας 98/34/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε από την Οδηγία 98/48/ΕΚ, καλύπτει υπηρεσίες πληροφόρησης μέσω διαδικτύου για τις οποίες η αμοιβή για την υπηρεσία δεν παρέχεται απευθείας από τον αποδέκτη, αλλά επιτυγχάνεται έμμεσα μέσω των εμπορικών διαφημίσεων που αναρτούνται στην ιστοσελίδα;

    5)

    Λαμβάνοντας υπόψη τον ορισμό του «φορέα παροχής υπηρεσιών πληροφόρησης», ο οποίος καθορίζεται στο Άρθρο 2 της Οδηγίας 2000/31/ΕΚ και στο Άρθρο 1(2) της Οδηγίας 98/34/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε από την Οδηγία 98/48/ΕΚ, κατά πόσο τα ακόλουθα ή οποιοδήποτε από αυτά, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «απλή μετάδοση» ή «αποθήκευση σε κρυφή μνήμη» ή «φιλοξενία» για τους σκοπούς των άρθρων 12, 13 και 14 της Οδηγίας 2000/31/ΕΚ:

    i)

    Μια εφημερίδα που λειτουργεί δωρεάν ιστοσελίδα στην οποία αναρτάται η ηλεκτρονική έκδοση της έντυπης εφημερίδας με όλα τα δημοσιεύματα και διαφημίσεις της, σε μορφή PDF ή σε άλλη παρόμοια ηλεκτρονική μορφή.

    ii)

    Μια ηλεκτρονική εφημερίδα στην οποία η πρόσβαση είναι ελεύθερη, αλλά ο παροχέας λαμβάνει χρήματα από τις εμπορικές διαφημίσεις που αναρτούνται στην ιστοσελίδα. Οι πληροφορίες που περιέχονται στην ηλεκτρονική εφημερίδα προέρχονται από τους υπαλλήλους της εφημερίδας και/ή ανεξάρτητους δημοσιογράφους.

    iii)

    Ιστοσελίδα με συνδρομή στην οποία παρέχεται το i) ή ii) ανωτέρω.


    Top