1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση των άρθρων 41, παράγραφος 1, και 41, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 13, παράγραφος 3, της εκλογικής πράξης του 1976 και του άρθρου 4, παράγραφος 7, του Κανονισμού Διαδικασίας του Κοινοβουλίου, υπό την έννοια ότι απαιτούν τη διεξαγωγή της διαδικασίας με σεβασμό των εν λόγω δικαιωμάτων, στην οποία να είναι δυνατή η προβολή του ισχυρισμού ότι συντρέχουν οι εξαιρέσεις που δεν επιτρέπουν την κήρυξη της χηρείας της έδρας του Oriol Junqueras i Vies.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση των άρθρων 39, παράγραφος 1, και 39, παράγραφος 2, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 14, παράγραφος 3, ΣΕΕ, του άρθρου 1, παράγραφος 3, της Ευρωπαϊκής Εκλογικής Πράξης (1976), παραβίαση της αρχής της καλόπιστης συνεργασίας του άρθρου 4, τρίτο εδάφιο, ΣΕΕ (στην περίπτωση αυτή από το Tribunal Supremo), της αρχής της υπεροχής του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παράβαση του άρθρου 9 (δεύτερο εδάφιο) του πρωτοκόλλου (αριθ. 7) περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθόσον δεν εφαρμόστηκε στην πράξη η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 19ης Δεκεμβρίου 2019, η οποία εκδόθηκε στην υπόθεση C-502/19 σε σχέση ακριβώς με τον Oriol Junqueras i Vies και επέτασσε την υποβολή αίτησης (άρσης της ασυλίας) προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επικουρικώς, προβάλλεται η αναγκαία ερμηνεία, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, του άρθρου 13, παράγραφος 3, της Ευρωπαϊκής Εκλογικής Πράξης και του άρθρου 4, παράγραφος 7, του Κανονισμού Διαδικασίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπό την έννοια ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να διαπιστώσει αν ισχύουν οι εξαιρέσεις που προβλέπονται από τα εν λόγω άρθρα στην κήρυξη χηρείας της έδρας, όταν ο σχετικός λόγος μπορεί να εκτιμηθεί χωρίς αξιολόγηση του εσωτερικού δικαίου του κράτους.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 39, παράγραφοι 1 και 2, του Χάρτη και του άρθρου 4, παράγραφος 7, του Κανονισμού Διαδικασίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για τον λόγο ότι οι εθνικές αποφάσεις στις οποίες στηρίχθηκε η κήρυξη χηρείας της έδρας δεν είναι αμετάκλητες.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 39, παράγραφοι 1 και 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 3 του πρωτοκόλλου 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ), του άρθρου 9, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β') του πρωτοκόλλου (αριθ. 7) περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Κοινοβουλίου, καθόσον εμπόδισε παρανόμως την ενεργοποίηση υπέρ του Oriol Junqueras i Vies των ασυλιών στις οποίες έχει δικαίωμα ο προσφεύγων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 9, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', του πρωτοκόλλου (αριθ. 7) περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 39, παράγραφοι 1 και 2, του Χάρτη και του άρθρου 3 του Πρωτοκόλλου 1 του Χάρτη, του άρθρου 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Κοινοβουλίου και του άρθρου 13, παράγραφος 3, της ενιαίας εκλογικής πράξης του 1976, καθόσον η ισπανική νομοθεσία απαιτεί προηγούμενη αίτηση άρσης της ασυλίας για τη δίωξη εκλεγμένων βουλευτών και η αντίθετη νομολογία του Tribunal Supremo είναι contra legem και δημιουργήθηκε ad hoc και ad homine, ενώ δεν υπάρχει κανένα προηγούμενο, όπως αναγνωρίζει το ίδιο το Tribunal Supremo.