19.3.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 104/5

1)

Το άρθρο 27, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα της αιτιολογικής σκέψης 19 του κανονισμού αυτού και του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει ότι ο δικαστικός έλεγχος της αποφάσεως μεταφοράς πρέπει να στηρίζεται στην πραγματική κατάσταση που ίσχυε κατά την τελευταία επ’ ακροατηρίου συζήτηση ενώπιον του επιληφθέντος της προσφυγής δικαστηρίου ή, ελλείψει επ’ ακροατηρίου συζητήσεως, κατά το χρονικό σημείο εκδόσεως της αποφάσεως του δικαστηρίου αυτού επί της προσφυγής.

2)

Το άρθρο 24 του κανονισμού 604/2013 έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στην οποία υπήκοος τρίτης χώρας, αφού υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας σε ένα κράτος μέλος, μεταφέρθηκε στο κράτος μέλος αυτό κατόπιν απορρίψεως νέας αιτήσεως που υπέβαλε σε άλλο κράτος μέλος, εν συνεχεία δε επέστρεψε χωρίς τίτλο διαμονής στο δεύτερο αυτό κράτος μέλος, είναι δυνατό να κινηθεί διαδικασία εκ νέου ανάληψης όσον αφορά τον εν λόγω υπήκοο και ότι δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί εκ νέου μεταφορά του προς το πρώτο από τα κράτη μέλη αυτά χωρίς να ακολουθηθεί τέτοια διαδικασία.

3)

Το άρθρο 24, παράγραφος 2, του κανονισμού 604/2013 έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στην οποία υπήκοος τρίτης χώρας επιστρέφει χωρίς τίτλο διαμονής στο έδαφος κράτους μέλους το οποίο στο παρελθόν είχε προβεί στη μεταφορά του σε άλλο κράτος μέλος, το αίτημα εκ νέου ανάληψης πρέπει να υποβληθεί εντός των προθεσμιών που προβλέπει η εν λόγω διάταξη και ότι οι προθεσμίες αυτές δεν είναι δυνατό να αρχίσουν να τρέχουν πριν το αιτούν κράτος μέλος λάβει γνώση της επιστροφής του ενδιαφερομένου στο έδαφός του.

4)

Το άρθρο 24, παράγραφος 3, του κανονισμού 604/2013 έχει την έννοια ότι, οσάκις το αίτημα εκ νέου ανάληψης δεν υποβάλλεται εντός της προθεσμίας του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού, το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου διαμένει το εν λόγω πρόσωπο χωρίς τίτλο διαμονής είναι υπεύθυνο για την εξέταση της νέας αιτήσεως διεθνούς προστασίας την οποία το εν λόγω πρόσωπο πρέπει να έχει τη δυνατότητα να υποβάλει.

5)

Το άρθρο 24, παράγραφος 3, του κανονισμού 604/2013 έχει την έννοια ότι το γεγονός ότι εκκρεμεί η διαδικασία προσφυγής κατά αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε αρχική αίτηση περί παροχής διεθνούς προστασίας που υποβλήθηκε σε κράτος μέλος δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι ισοδυναμεί με υποβολή νέας αιτήσεως διεθνούς προστασίας στο κράτος μέλος αυτό, κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως.

6)

Το άρθρο 24, παράγραφος 3, του κανονισμού 604/2013 έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση που το αίτημα εκ νέου ανάληψης δεν υποβλήθηκε εντός των προθεσμιών του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού και ο ενδιαφερόμενος δεν έκανε χρήση της δυνατότητας που πρέπει να παρέχεται σε αυτόν να υποβάλει νέα αίτηση διεθνούς προστασίας: