1.9.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 292/13

1)

Δύναται ένα μνημόνιο συμφωνίας, όπως αυτό της 23ης Ιουνίου 2009 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ρουμανίας, το οποίο δημοσιεύθηκε στη Monitorul Oficial 455 της 1ης Ιουλίου 2009, να θεωρηθεί πράξη, απόφαση, ανακοίνωση κ.λπ. παράγουσα έννομα αποτελέσματα κατά την έννοια της νομολογίας του Δικαστηρίου (αποφάσεις της 3ης Φεβρουαρίου 1976, 59/75, Manghera κ.λπ., και της 20ής Μαρτίου 1997, C-57/95, Γαλλία κατά Επιτροπής), και δύναται να υποβληθεί στην ερμηνεία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, έχει το μνημόνιο συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ρουμανίας, της 23ης Ιουνίου 2009, το οποίο δημοσιεύθηκε στη Monitorul Oficial 455 της 1ης Ιουλίου 2009, την έννοια ότι, προκειμένου να αμβλυνθούν οι συνέπειες της οικονομικής κρίσεως μέσω μειώσεως των εξόδων προσωπικού, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή νομίμως δύναται να επιβάλει τη θέσπιση εθνικού νόμου με τον οποίο ένα πρόσωπο στερείται το δικαίωμά του να λαμβάνει ανταποδοτική σύνταξη για πάνω από 30 έτη εισφορών, θεμελιωμένη σύννομα και εισπραχθείσα πριν από τον εν λόγω νόμο, επειδή το πρόσωπο αυτό λαμβάνει μισθό για δραστηριότητα την οποία ασκεί βάσει συμβάσεως απασχολήσεως, διαφορετικής από εκείνη για την οποία συνταξιοδοτήθηκε;

3)

Έχει το μνημόνιο συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ρουμανίας, της 23ης Ιουνίου 2009, την έννοια ότι, προκειμένου να αμβλυνθούν οι συνέπειες της οικονομικής κρίσεως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή νομίμως δύναται να επιβάλει τη θέσπιση εθνικού νόμου με τον οποίο ένα πρόσωπο στερείται πλήρως και επ’ αόριστον το δικαίωμά του να λαμβάνει ανταποδοτική σύνταξη για πάνω από 30 έτη εισφορών, θεμελιωμένη σύννομα και εισπραχθείσα πριν από τον εν λόγω νόμο, επειδή το πρόσωπο αυτό λαμβάνει μισθό για δραστηριότητα την οποία ασκεί βάσει συμβάσεως απασχολήσεως, διαφορετικής από εκείνη για την οποία συνταξιοδοτήθηκε;

4)

Έχει το εν λόγω μνημόνιο στο σύνολό του, και ειδικότερα το σημείο του 5, στοιχείο d, το οποίο αφορά την αναδιοργάνωση της δημόσιας διοικήσεως και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς της, την έννοια ότι, προκειμένου να αμβλυνθεί η οικονομική κρίση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή νομίμως επέβαλε τη θέσπιση εθνικού νόμου ο οποίος επιβάλλει, για τους συνταξιούχους υπαλλήλους των δημόσιων φορέων, απαγόρευση της σωρεύσεως συντάξεως με μισθό;

5)

Μήπως τα άρθρα 17, 20, 21 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το άρθρο 6 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), το άρθρο 110 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η αρχή της ασφάλειας δικαίου, η οποία κατοχυρώνεται στο κοινοτικό δίκαιο, και η νομολογία του Δικαστηρίου αντιτίθενται σε ρύθμιση όπως το άρθρο 21, παράγραφος 2, του νόμου 554/2004, το οποίο προβλέπει, σε περίπτωση παραβιάσεως της αρχής της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης, δυνατότητα αναθεωρήσεως μόνο των εθνικών δικαστικών αποφάσεων που εκδίδονται στο πλαίσιο διοικητικών διαφορών και δεν παρέχει δυνατότητα αναθεωρήσεως των εθνικών δικαστικών αποφάσεων που εκδίδονται σε άλλους τομείς (αστικές, ποινικές, εμπορικές υποθέσεις) σε περίπτωση παραβιάσεως από τις εν λόγω αποφάσεις της ίδιας αρχής της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης;

6)

Αντιτίθεται το άρθρο 6 ΣΕΕ σε ρύθμιση κράτους μέλους εξαρτώσα την καταβολή συντάξεως των τακτικών δικαστών, η οποία θεμελιώθηκε βάσει εισφορών τους σε διάστημα άνω των 30 ετών ασκήσεως του δικαστικού λειτουργήματος, από τη λύση της συμβάσεως απασχολήσεώς τους στον τομέα της πανεπιστημιακής διδασκαλίας του δικαίου;

7)

Αντιτίθενται το άρθρο 6 ΣΕΕ, το άρθρο 17, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η νομολογία του Δικαστηρίου σε ρύθμιση η οποία αφαιρεί το δικαίωμα ιδιοκτησίας επί της συντάξεως, ενώ αυτό θεμελιώθηκε βάσει εισφορών σε διάστημα άνω των 30 ετών και ενώ για την πανεπιστημιακή τους δραστηριότητα οι δικαστικοί κατέβαλαν και καταβάλλουν χωριστά εισφορές σε ταμείο συντάξεων;

8)

Αντιτίθενται το άρθρο 6 ΣΕΕ, το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ (1), για την ίση μεταχείριση των προσώπων ασχέτως της φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής, και η νομολογία του Δικαστηρίου σε απόφαση εκδοθείσα από το συνταγματικό δικαστήριο κράτους μέλους, το οποίο, κατά τον έλεγχο της συνταγματικότητας ενός νόμου, έκρινε ότι το δικαίωμα σωρεύσεως συντάξεως με μισθό ανήκει μόνο στα πρόσωπα που διορίζονται για συγκεκριμένη θητεία, στερώντας από το εν λόγω δικαίωμα τους τακτικούς δικαστές, στους οποίους απαγορεύεται η είσπραξη της συντάξεως η οποία θεμελιώθηκε βάσει προσωπικών εισφορών τους σε διάστημα άνω των 30 ετών, επειδή αυτοί διατήρησαν τα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα στο πλαίσιο της πανεπιστημιακής διδασκαλίας του δικαίου;

9)

Αντιτίθενται το άρθρο 6 ΣΕΕ και η νομολογία του Δικαστηρίου σε ρύθμιση αναβάλλουσα επ’ αόριστον την καταβολή της συντάξεως των δικαστικών, η οποία θεμελιώθηκε βάσει εισφορών τους σε διάστημα άνω των 30 ετών, εξαρτώντας την καταβολή της από την παύση της πανεπιστημιακής τους δραστηριότητας;

10)

Αντιτίθενται το άρθρο 6 ΣΕΕ και η νομολογία του Δικαστηρίου σε ρύθμιση η οποία αίρει την ισορροπία που πρέπει να τηρείται μεταξύ της προστασίας της ατομικής ιδιοκτησίας και των απαιτήσεων γενικού συμφέροντος, υποχρεώνοντας μόνο συγκεκριμένη κατηγορία προσώπων να υποστούν την απώλεια της συντάξεως δικαστή επειδή ασκούν πανεπιστημιακή δραστηριότητα;