EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013CN0521

Υπόθεση C-521/13 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Οκτωβρίου 2013 η Think Schuhwerk GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2013 στην υπόθεση T-208/12, Think Schuhwerk GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

ΕΕ C 344 της 23.11.2013, p. 52–53 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

23.11.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 344/52


Αναίρεση που άσκησε την 1η Οκτωβρίου 2013 η Think Schuhwerk GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2013 στην υπόθεση T-208/12, Think Schuhwerk GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-521/13 P)

2013/C 344/90

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Think Schuhwerk GmbH (εκπρόσωπος: M. Gail, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Ιουλίου 2013 στην υπόθεση Τ-208/12·

να δεχθεί τα αιτήματα που υπέβαλε πρωτοδίκως·

να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει κατ’ ουσίαν τους ακόλουθους λόγους αναιρέσεως:

1)   Παραβίαση της αρχής της δικαστικής ακροάσεως

Κατά την πρωτόδικη διαδικασία, η αναιρεσίβλητη δεν υπέβαλε εμπροθέσμως τις παρατηρήσεις της επί του δικογράφου της προσφυγής. Κατά συνέπεια, η αναιρεσείουσα υπέβαλε αίτηση για την έκδοση ερήμην αποφάσεως. Το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέδωσε όμως ούτε απόφαση επί της ερημοδικίας ούτε τοποθετήθηκε επί της ως άνω αιτήσεως. Επιπλέον, δεν παρέσχε στην αναιρεσείουσα καμία δυνατότητα να ζητήσει τη διεξαγωγή επ’ ακροατηρίου συζητήσεως.

2)   Μη λήψη υπόψη της ελλείψεως αιτιολογίας

Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη την έλλειψη αιτιολογίας η οποία συνίσταται στο ότι το τμήμα προσφυγών στηρίχθηκε σε πραγματικά περιστατικά τα οποία προκύπτουν από την κοινή πείρα που αποκτάται στην πράξη από την εμπορία προϊόντων γενικής καταναλώσεως όπως είναι τα υποδήματα, τα οποία είναι γνωστά σε όλους και ιδίως στους καταναλωτές των προϊόντων αυτών. Το τμήμα προσφυγών δεν προσδιόρισε ποια πραγματικά περιστατικά προκύπτουν από την πείρα που αποκτάται στην πράξη από την εμπορία των εν λόγω προϊόντων. Το ΓΕΕΑ δεν αιτιολόγησε το πώς το συγκεκριμένο σήμα θέσεως ερυθρού χρώματος στερείται διακριτικού χαρακτήρα μολονότι στην αγορά υποδημάτων υφίστανται διάφορα σχέδια και χρώματα υποδημάτων και κορδονιών.

3)   Μη λήψη υπόψη της σημασίας της αρχής της αυτεπάγγελτης έρευνας

Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ότι το τμήμα προσφυγών παρέβη με την απόφασή του την αρχή της αυτεπάγγελτης έρευνας. Το ΓΕΕΑ επικαλέσθηκε όμως απλώς το ότι η αναιρεσείουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι το σήμα γίνεται αντιληπτό από το οικείο κοινό ως ένδειξη προελεύσεως.

4)   Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα την οποία πραγματοποίησε το ΓΕΕΑ και κατά συνέπεια προέβη και αυτό σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της ως άνω διατάξεως.

Σε αντίθεση με τη θέση του Γενικού Δικαστηρίου, τα ερυθρού χρώματος άκρα κορδονιών υποδημάτων, που διαφέρουν χρωματικώς από το υπόλοιπο μέρος του κορδονιού, ασφαλώς επιτελούν ουσιώδη λειτουργία προσδιορισμού της προελεύσεως του προϊόντος. Το Γενικό Δικαστήριο προέβλεψε όμως για το υπό κρίση σήμα αυστηρότερο κριτήριο απ’ ό,τι για τα εικονιστικά και τα λεκτικά σήματα. Επιπλέον, αγνόησε το γεγονός ότι για την ύπαρξη διακριτικού χαρακτήρα δεν απαιτείται το προς καταχώριση σήμα να αποκλίνει σημαντικά από τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στον οικείο κλάδο.


Top