This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CN0218
Case C-218/13: Request for a preliminary ruling from the Bundespatentgericht (Germany) lodged on 24 April 2013 — Banco Santander SA, Santander Consumer Bank AG v Deutscher Sparkassen- und Giroverband e.V.
Υπόθεση C-218/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundespatentgericht (Γερμανία) στις 24 Απριλίου 2013 — Banco Santander SA, Santander Consumerbank AG κατά Deutscher Sparkassen- und Giroverband e.V.
Υπόθεση C-218/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundespatentgericht (Γερμανία) στις 24 Απριλίου 2013 — Banco Santander SA, Santander Consumerbank AG κατά Deutscher Sparkassen- und Giroverband e.V.
ΕΕ C 189 της 29.6.2013, p. 9–10
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
29.6.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 189/9 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundespatentgericht (Γερμανία) στις 24 Απριλίου 2013 — Banco Santander SA, Santander Consumerbank AG κατά Deutscher Sparkassen- und Giroverband e.V.
(Υπόθεση C-218/13)
2013/C 189/18
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundespatentgericht
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσες: Banco Santander SA, Santander Consumer Bank AG
Καθών: Deutscher Sparkassen- und Giroverband e.V.
Παρεμβαίνον: Deutsches Patent- und Markenamt
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Αντιβαίνει στο άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας (1) ερμηνεία του εθνικού δικαίου βάσει της οποίας, σε περίπτωση αφηρημένου χρωματικού σήματος (εν προκειμένω: κόκκινο HKS 13) το οποίο χρησιμοποιείται προς υποδήλωση υπηρεσιών του χρηματοπιστωτικού τομέα, πρέπει να προκύπτει από δημοσκόπηση διεξαχθείσα μεταξύ καταναλωτών καθαρός βαθμός συσχετισμού τουλάχιστον 70 %, προκειμένου να μπορεί να θεωρηθεί ότι το σήμα έχει αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα συνεπεία της χρήσεως που του είχε γίνει; |
|
2) |
Πρέπει το άρθρο 3, παράγραφος 3, πρώτη περίοδος, της οδηγίας να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι κρίσιμη είναι η ημερομηνία της υποβολής της αιτήσεως καταχωρίσεως του σήματος –και όχι η ημερομηνία καταχωρίσεώς του–, ακόμη και εάν ο δικαιούχος του σήματος υποστηρίζει, στο πλαίσιο της άμυνας που προβάλει κατά αιτήσεως περί ακυρώσεως του σήματος, ότι το σήμα εν πάση περιπτώσει απέκτησε διακριτικό χαρακτήρα, συνεπεία της χρήσεως που του έγινε, τρία και πλέον έτη μετά την υποβολή της αιτήσεως καταχωρίσεως, αλλά πριν από την καταχώριση; |
|
3) |
Στην περίπτωση που, και βάσει των προαναφερθεισών προϋποθέσεων, κρίσιμος είναι ο χρόνος της υποβολής της αιτήσεως καταχωρίσεως του σήματος: Πρέπει να κηρύσσεται άκυρο το σήμα και στην περίπτωση που δεν διευκρινίζεται και δεν μπορεί πλέον να διευκρινιστεί εάν, συνεπεία της χρήσεως που του είχε γίνει, είχε αποκτήσει κατά τον χρόνο της υποβολής της αιτήσεως καταχωρίσεως διακριτικό χαρακτήρα; Ή η κήρυξη του σήματος ως ανίσχυρου προϋποθέτει την απόδειξη από τον αιτούντα την ακύρωση ότι το σήμα δεν είχε αποκτήσει, κατά τον χρόνο της υποβολής της αιτήσεως καταχωρίσεως, διακριτικό χαρακτήρα συνεπεία της χρήσεως που του είχε γίνει; |
(1) Οδηγία 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ L 299, σ. 25).