23.3.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 86/7

1)

Έχει εφαρμογή το άρθρο 15 της οδηγίας 2006/54/ΕΚ (1) (επιστροφή ύστερα από άδεια μητρότητας) στην περίπτωση προγράμματος επαγγελματικής καταρτίσεως στο πλαίσιο σχέσεως εργασίας και, συγκεκριμένα, έχει το άρθρο αυτό την έννοια ότι, με τη λήξη της αδείας, η εργαζομένη δικαιούται να επανενταχθεί στο ίδιο, ακόμη εν εξελίξει, πρόγραμμα ή πρέπει, αντιθέτως, να δοθεί στο άρθρο αυτό η ερμηνεία ότι η εργαζομένη δύναται να εγγραφεί σε πρόγραμμα επόμενης περιόδου, μολονότι είναι αβέβαιος ο χρόνος ενάρξεως του προγράμματος αυτού;

2)

Έχει το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/54/ΕΚ, το οποίο χαρακτηρίζει ως διακριτική κάθε λιγότερη ευνοϊκή μεταχείριση λόγω αδείας μητρότητας, την έννοια ότι διασφαλίζει στην εργαζόμενη μητέρα απόλυτη και κατισχύουσα, κατά τη στάθμιση με συγκρουόμενα συμφέροντα, προστασία έναντι οποιασδήποτε ουσιαστικής ανισότητας (απόφαση του Δικαστηρίου της 30ής Απριλίου 1998, C-136/95, Thibault), με αποτέλεσμα να αποκλείει εθνική ρύθμιση η οποία, επιβάλλοντας τη διαγραφή εργαζομένης από πρόγραμμα καταρτίσεως και, παράλληλα, παρέχοντάς της τη δυνατότητα εγγραφής σε πρόγραμμα επόμενης περιόδου, επιδιώκει μεν την εξασφάλιση προσήκουσας εκπαιδεύσεως, πλην όμως στερεί από την εν λόγω εργαζομένη την ευκαιρία να καταλάβει συγχρόνως με τους επιτυχόντες στον ίδιο διαγωνισμό και μετέχοντες στο ίδιο πρόγραμμα άνδρες συναδέλφους της νέα θέση εργασίας και να λαμβάνει, ως εκ τούτου, τις αντίστοιχες αποδοχές;

3)

Έχει το άρθρο 14, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ, κατά το οποίο δεν συνιστά διάκριση η διαφορετική μεταχείριση που βασίζεται σε σχετικά με το φύλο χαρακτηριστικά τα οποία αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση για την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας, την έννοια ότι επιτρέπει στο κράτος μέλος να μεταθέσει χρονικώς την πρόσβαση στην εργασία εργαζομένης η οποία δεν μπόρεσε να λάβει πλήρη επαγγελματική κατάρτιση λόγω της αδείας μητρότητας;

4)

Εάν γίνει δεκτό ότι, έστω και γενικώς, η περίπτωση που περιγράφεται με το τρίτο ερώτημα εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 14, παράγραφος 2, πρέπει η εν λόγω διάταξη, σε συνδυασμό με τη γενική αρχή της αναλογικότητας, να ερμηνευθεί ως αποκλείουσα εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει τη διαγραφή από το πρόγραμμα καταρτίσεως της εργαζομένης που απουσίασε από αυτό λόγω αδείας μητρότητας, αντί να εξασφαλίζει τη διοργάνωση παράλληλων προγραμμάτων αναπληρώσεως, για την κάλυψη των κενών που προκλήθηκαν στην εκπαίδευσή της, συμβιβάζοντας με τον τρόπο αυτόν τα δικαιώματα της εργαζόμενης μητέρας με το δημόσιο συμφέρον, με το οργανωτικό και οικονομικό κόστος που συνεπάγεται, βεβαίως, μια τέτοια επιλογή;

5)

Στην περίπτωση κατά την οποία ερμηνευθεί ως αποκλείουσα την προπεριγραφείσα εθνική ρύθμιση, περιλαμβάνει η οδηγία 2006/54/ΕΚ κανόνες αμέσου εφαρμογής εκ μέρους του εθνικού δικαστή;