24.10.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 305/1

(1)

Το άρθρο 29 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2014/17/ΕΕ απαιτεί από τους μεσίτες πιστώσεων να διαθέτουν ασφάλιση επαγγελματικής ευθύνης (στο εξής «ΑΕΕ»), η οποία καλύπτει τα εδάφη όπου προσφέρουν υπηρεσίες ή άλλη ανάλογη εγγύηση έναντι ευθύνης που προκύπτει από επαγγελματική αμέλεια.

(2)

Μολονότι η απαίτηση για μεσίτες πιστώσεων στον τομέα της ενυπόθηκης πίστης να διαθέτουν ΑΕΕ ή ανάλογη εγγύηση είναι μια νέα ρυθμιστική απαίτηση σε επίπεδο Ένωσης, η απαίτηση αυτή υφίσταται σε εθνικό επίπεδο σε ορισμένα κράτη μέλη. Πράγματι, οι εν λόγω χώρες με εμπειρία όσον αφορά τις απαιτήσεις ΑΕΕ παρουσιάζουν τα υψηλότερα μερίδια πωλήσεων ενυπόθηκων δανείων μέσω διαμεσολάβησης σε ολόκληρη την Ένωση, ιστορικό σημαντικής διείσδυσης των μεσιτών πιστώσεων στην αγορά και, κατά συνέπεια, ακολουθούν επίσης μια πιο συγκεκριμένη προσέγγιση για τη ρύθμιση του τομέα αυτού. Κατά συνέπεια, οι κανόνες της Ένωσης για το ελάχιστο ποσό ΑΕΕ ή ανάλογης εγγύησης πρέπει να βασιστεί στην εμπειρία των εν λόγω χωρών όταν πρόκειται να καθοριστεί η καταλληλότερη προσέγγιση για τον υπολογισμό του υπό εξέταση ελάχιστου ποσού.

(3)

Η εν λόγω προσέγγιση θα είναι κατάλληλη για την Ένωση στο σύνολό της, ακόμη και για χώρες με μικρότερες αγορές ενυπόθηκων δανείων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι απαιτήσεις έναντι των μεσιτών πιστώσεων δεν συνδέονται με το ποσό της υποκείμενης ενυπόθηκης πίστωσης, που μπορεί να ποικίλλει ευρέως σε ολόκληρη την Ένωση, αλλά βασίζονται στην επαγγελματική αμέλεια, η προκύπτουσα βλάβη από την οποία παρουσιάζει πολύ μικρότερη διακύμανση.

(4)

Το τρίτο εδάφιο του άρθρου 29 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2014/17/ΕΕ απαιτεί την επανεξέταση του ελάχιστου χρηματικού ποσού της ασφάλισης επαγγελματικής ευθύνης ή ανάλογης εγγύησης σε τακτά χρονικά διαστήματα. Κατά συνέπεια, θα μπορούσε να είναι δυνατό στο μέλλον να καταστούν καταλληλότερες άλλες εναλλακτικές λύσεις ή μεθοδολογίες για τον προσδιορισμό του επιπέδου αυτών των υποχρεώσεων για τους μεσίτες πιστώσεων, ιδίως με τη διαθεσιμότητα περαιτέρω ιστορικών δεδομένων και μεγαλύτερης πείρας στον τομέα της εποπτείας που συνδέονται με τη λειτουργία της ασφάλισης επαγγελματικής ευθύνης.

(5)

Για τον σαφή καθορισμό του ελάχιστου χρηματικού ποσού της ΑΕΕ ή ανάλογης εγγύησης και για να εξασφαλιστεί μια πιο εναρμονισμένη προσέγγιση σε ολόκληρη την Ένωση, θα ήταν σκόπιμο να εξειδικευθεί η εφαρμογή του εν λόγω ελάχιστου ποσού ανά απαίτηση και ανά έτος. Η οδηγία 2002/92/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) θεσπίζει απαίτηση για ελάχιστο ποσό ΑΕΕ ανά έτος και ανά απαίτηση ή για ανάλογη εγγύηση. Κατά συνέπεια, οι περισσότεροι μεσίτες που ασκούν ασφαλιστική διαμεσολάβηση, και οι ασφαλιστές τους, είναι εξοικειωμένοι με αυτήν την προσέγγιση και, ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να καθοριστεί ένα παρόμοιο σύστημα για τους μεσίτες πιστώσεων. Επιπλέον, η πλειονότητα των κρατών μελών των οποίων η εθνική νομοθεσία απαιτεί ασφάλιση επαγγελματικής ευθύνης από τους μεσίτες πιστώσεων, χρησιμοποιεί επίσης αυτήν την προσέγγιση. Ως εκ τούτου, οι κανόνες για την ΑΕΕ για μεσίτες πιστώσεων θα πρέπει επίσης να προτείνουν μια τέτοια διάκριση ανά έτος και ανά απαίτηση.

(6)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών στην Επιτροπή.

(7)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών διεξήγαγε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις όσον αφορά τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, προέβη σε ανάλυση του δυνητικού κόστους/οφέλους και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων που συγκροτήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3),

α)

460 000 ευρώ για κάθε επιμέρους απαίτηση·

β)

συνολικά, 750 000 ευρώ ανά ημερολογιακό έτος για όλες τις απαιτήσεις.