19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/2

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου (1), και ιδίως το άρθρο 15 παράγραφος 8 πρώτη περίπτωση, το άρθρο 16 παράγραφος 5 και το άρθρο 18 παράγραφος 5, εξουσιοδότησε την Επιτροπή να θεσπίσει λεπτομερείς κανόνες για την εισφορά επί της βασικής παραγωγής και την εισφορά Β που θα εισπράττονται από τους κατόχους ποσόστωσης που λειτουργούν στα πλαίσια της κοινής οργάνωσης των αγορών στον τομέα της ζάχαρης, για τον συντελεστή υπολογισμού της συμπληρωματικής εισφοράς και την επιστροφή ή την ανάκτηση μέρους των εισφορών από τους πωλητές ζαχαροτεύτλων.

(2)

Η Επιτροπή καθόρισε την εισφορά στην παραγωγή για τις περιόδους εμπορίας 2001/2002 (2), 2002/2003 (3), 2003/2004 (4), 2004/2005 (5) και 2005/2006 (6).

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, όταν το ποσό της εισφοράς επί της βασικής παραγωγής είναι μικρότερο από το μέγιστο ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 3, ή όταν το ποσό της εισφοράς Β είναι μικρότερο από το μέγιστο ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού, ενδεχομένως αναθεωρημένο σύμφωνα με την παράγραφο 5 του ιδίου άρθρου, οι βιομηχανίες ζάχαρης όφειλαν να καταβάλουν στους πωλητές ζαχαροτεύτλων το 60 % της διαφοράς μεταξύ του μέγιστου ποσού της εν λόγω εισφοράς και του ποσού της προς είσπραξη εισφοράς.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 314/2002 της Επιτροπής (7), τα προς καταβολή ποσά από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων, λόγω της διαφοράς μεταξύ του μέγιστου ποσού της βασικής εισφοράς και της εισφοράς Β και των ποσών των εν λόγω εισφορών που πρέπει να εισπραχθούν, καθορίστηκαν για τα έτη εμπορίας 2002/2003 (8), 2003/2004 (9) και 2005/2006 (10).

(5)

Στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα της ζάχαρης, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 318/2006 του Συμβουλίου (11) κατήργησε και αντικατέστησε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, από το έτος εμπορίας 2006/2007. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 318/2006, ο οποίος εν συνεχεία καταργήθηκε και ενσωματώθηκε στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, (12), αντικατέστησε το σύστημα μεταβλητών εισφορών στην παραγωγή ζάχαρης το οποίο συνίσταται στην αυτοχρηματοδότηση του καθεστώτος των ποσοστώσεων παραγωγής με ένα τέλος παραγωγής που θα συμβάλλει στη χρηματοδότηση των δαπανών που πραγματοποιούνται στον τομέα της ζάχαρης στο πλαίσιο της κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα της ζάχαρης.

(6)

Στις 8 Μαΐου 2008, στις συνδικασθείσες υποθέσεις C-5/06 και C-23/06 έως C-36/06, το Δικαστήριο κήρυξε άκυρους τους κανονισμούς της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1762/2003 (13) και (ΕΚ) αριθ. 1775/2004 (14). Στην απόφασή του, το Δικαστήριο έκρινε ότι όλες οι ποσότητες ζάχαρης σε εξαγόμενα προϊόντα, ανεξάρτητα από το αν έχουν όντως καταβληθεί οι επιστροφές ή όχι, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του προβλεπόμενου μέσου όρου ζημιών ανά τόνο προϊόντος.

(7)

Το Δικαστήριο, στις συνδικασθείσες υποθέσεις C-175/07 έως C-184/07, και στις υποθέσεις C-466/06 και C-200/06, κήρυξε επίσης άκυρο τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1686/2005 της Επιτροπής (15).

(8)

Προκειμένου να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, η Επιτροπή εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1193/2009 (16).

(9)

Στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, το Γενικό Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του στην υπόθεση T-4/06, στην οποία ανέφερε ότι δεν υπήρχε κατάλληλη νομική βάση για την εφαρμογή διαφοροποιημένου συντελεστή για τη συμπληρωματική εισφορά στον τομέα της ζάχαρης και ακύρωσε το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1686/2005, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1193/2009.

(10)

Στις 27 Σεπτεμβρίου 2012, το Δικαστήριο, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-113/10, C-147/10 και C-234/10, κήρυξε άκυρο τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1193/2009, διευκρινίζοντας ότι για τον υπολογισμό του εκτιμώμενου μέσου όρου ζημιών ανά τόνο προϊόντος το άρθρο 15 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 έπρεπε να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι το συνολικό ποσό των επιστροφών περιλαμβάνει το σύνολο των καταβληθεισών επιστροφών στην εξαγωγή.

(11)

Ως εκ τούτου, οι εισφορές στον τομέα της ζάχαρης θα πρέπει να καθοριστούν στο κατάλληλο επίπεδο. Για τις εξαγωγές που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 314/2002, ο «μέσος όρος ζημιών» κατά την έννοια του άρθρου 15 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 θα πρέπει να υπολογιστεί με τη διαίρεση των καταβληθέντων ποσών των επιστροφών διά των εξαγόμενων ποσοτήτων, ανεξαρτήτως του αν έχει καταβληθεί επιστροφή ή όχι. Το «πλεόνασμα που είναι δυνατόν να εξαχθεί» κατά την έννοια του άρθρου 15 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 θα πρέπει επίσης να υπολογιστεί με βάση το σύνολο των εξαγωγών, ανεξαρτήτως του αν έχει καταβληθεί επιστροφή ή όχι.

(12)

Δεδομένου ότι για τον υπολογισμό των εισφορών για το έτος εμπορίας 2001/2002 χρησιμοποιήθηκε η ίδια μέθοδος που ακυρώθηκε από το Δικαστήριο θα πρέπει, επίσης, να διορθωθούν αναλόγως οι εισφορές στην παραγωγή και ο συντελεστής της συμπληρωματικής εισφοράς για την περίοδο εμπορίας 2001/2002.

(13)

Όπως προκύπτει από την απόφαση του Δικαστηρίου, οι διορθωμένες εισφορές θα πρέπει να εφαρμοστούν από τις ίδιες ημερομηνίες κατά τις οποίες κηρύχθηκαν άκυρες οι εισφορές.

(14)

Ως συνέπεια του καθορισμού των ποσών των εισφορών ζάχαρης σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, τα καταβλητέα ποσά από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων, λόγω της διαφοράς μεταξύ του μέγιστου ποσού της βασικής εισφοράς και του ποσού των εισφορών που πρέπει να εισπραχθούν για τα έτη εμπορίας 2002/2003, 2003/2004 και 2005/2006 θα πρέπει επίσης να καθοριστούν εκ νέου, με αναδρομική ισχύ.

(15)

Για το έτος εμπορίας 2001/2002, η συνολική μη καλυπτόμενη ζημία, υπολογιζόμενη σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, ανέρχεται σε 14 123 937 EUR. Ο συντελεστής που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 θα πρέπει να καθοριστεί αναλόγως και να εφαρμοστεί αναδρομικώς για το ανωτέρω έτος εμπορίας.

(16)

Για το έτος εμπορίας 2002/2003, με την εφαρμογή της μεθόδου που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11 προκύπτει αποτέλεσμα 2 % για τη βασική εισφορά και 16,371 % για την εισφορά Β που θα πρέπει να εφαρμοσθεί αναδρομικώς για το ανωτέρω έτος εμπορίας. Η εκ νέου υπολογιζόμενη συνολική ζημία καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα έσοδα που προκύπτουν από τη βασική εισφορά στην παραγωγή και από την εισφορά Β. Συνεπώς, δεν είναι αναγκαίος ο καθορισμός του συντελεστή συμπληρωματικής εισφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 για το εν λόγω έτος εμπορίας.

(17)

Για το έτος εμπορίας 2002/2003, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1440/2002 της Επιτροπής (17), καθορίστηκε το μέγιστο ποσό της εισφοράς Β στο 37,5 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης. Ωστόσο, η εισφορά Β, αναθεωρημένη σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, η οποία ισχύει για το εν λόγω έτος εμπορίας, είναι 16,371 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης. Λόγω της διαφοράς αυτής, το προς καταβολή ποσό από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων πρέπει να καθοριστεί ανά τόνο ζαχαροτεύτλων αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου για το εν λόγω έτος εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001.

(18)

Για το έτος εμπορίας 2003/2004, με την εφαρμογή της μεθόδου που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11 προκύπτει αποτέλεσμα 2 % για τη βασική εισφορά και 17,259 % για την εισφορά Β. Η εκ νέου υπολογιζόμενη συνολική ζημία καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα έσοδα που προκύπτουν από τη βασική εισφορά στην παραγωγή και από την εισφορά Β. Συνεπώς, δεν είναι αναγκαίος ο καθορισμός του συντελεστή της συμπληρωματικής εισφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 για το εν λόγω έτος εμπορίας.

(19)

Για το έτος εμπορίας 2003/2004, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1440/2002 καθορίστηκε το ανώτατο ποσό της εισφοράς Β στο 37,5 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης, ενώ η εισφορά Β, αναθεωρημένη σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11 για το συγκεκριμένο έτος εμπορίας, ανέρχεται σε 17,259 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης. Λόγω της διαφοράς αυτής, το προς καταβολή ποσό από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων πρέπει να καθοριστεί ανά τόνο ζαχαροτεύτλων αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου για το εν λόγω έτος εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001.

(20)

Για το έτος εμπορίας 2004/2005, η εφαρμογή της μεθόδου υπολογισμού που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11 δεν μεταβάλλει τη βασική εισφορά και την εισφορά Β. Για το εν λόγω έτος, η συνολική μη καλυπτόμενη ζημία, υπολογιζόμενη σύμφωνα με τη μέθοδο, ανέρχεται στο ποσό των 57 648 788 EUR. Θα πρέπει συνεπώς να καθοριστεί ο συντελεστής που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001. Όπως προκύπτει από την απόφαση του Δικαστηρίου, η οποία αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 9, ο συντελεστής θα πρέπει να είναι ενιαίος για τα κράτη μέλη της Ένωσης, με τη σύνθεσή της στις 30 Απριλίου 2004, και για τα κράτη μέλη της Ένωσης, με τη σύνθεσή της την 1η Μαΐου 2004.

(21)

Για το έτος εμπορίας 2005/2006, με την εφαρμογή της μεθόδου που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, προκύπτει αποτέλεσμα 1,2335 % για τη βασική εισφορά· χωρίς να είναι αναγκαία η εισφορά Β. Η εκ νέου υπολογιζόμενη συνολική ζημία καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα έσοδα που προκύπτουν από τη βασική εισφορά στην παραγωγή και δεν είναι αναγκαίος ο καθορισμός συντελεστή συμπληρωματικής εισφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, για το εν λόγω έτος εμπορίας.

(22)

Για το έτος εμπορίας 2005/2006, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1296/2005 της Επιτροπής (18), καθορίστηκε το μέγιστο ποσό της εισφοράς Β στο 37,5 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης. Μολονότι η βασική εισφορά, αναθεωρημένη σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, η οποία ισχύει για το εν λόγω έτος εμπορίας, είναι 1,2335 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης, δεν είναι αναγκαίος ο καθορισμός εισφοράς Β. Λόγω των διαφορών αυτών, είναι αναγκαίο να καθοριστούν ανά τόνο ζαχαροτεύτλων αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου τα προς καταβολή ποσά από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων, για το εν λόγω έτος εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001.

(23)

Για λόγους ασφάλειας του δικαίου και για να εξασφαλιστεί η ομοιόμορφη μεταχείριση των ενεχόμενων οικονομικών φορέων στα διάφορα κράτη μέλη, είναι αναγκαίο να καθοριστεί κοινή ημερομηνία από την οποία θα πρέπει να βεβαιωθούν οι εισφορές που καθορίζονται με τον παρόντα κανονισμό, κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1150/2000 του Συμβουλίου (19). Ωστόσο, η προθεσμία αυτή δεν θα πρέπει να ισχύει όταν τα κράτη μέλη καλούνται βάσει της εθνικής νομοθεσίας να προβούν σε επιστροφές μετά την εν λόγω ημερομηνία,

—

τις 16 Οκτωβρίου 2002, για το έτος εμπορίας 2001/2002,

—

τις 8 Οκτωβρίου 2003, για το έτος εμπορίας 2002/2003,

—

τις 15 Οκτωβρίου 2004, για το έτος εμπορίας 2003/2004,

—

τις 18 Οκτωβρίου 2005, για το έτος εμπορίας 2004/2005 και

—

τις 23 Φεβρουαρίου 2007, για το έτος εμπορίας 2005/2006.

—

τις 16 Οκτωβρίου 2002, για το έτος εμπορίας 2001/2002 και

—

τις 18 Οκτωβρίου 2005, για το έτος εμπορίας 2004/2005.

—

τις 8 Οκτωβρίου 2003, για το έτος εμπορίας 2002/2003,

—

τις 15 Οκτωβρίου 2004, για το έτος εμπορίας 2003/2004 και

—

τις 23 Φεβρουαρίου 2007, για το έτος εμπορίας 2005/2006.