27.5.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 141/13

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 377/2004 του Συμβουλίου (2) προβλέπει την υποχρέωση καθιέρωσης μορφών συνεργασίας μεταξύ αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης των κρατών μελών, τους στόχους αυτής της συνεργασίας, τα καθήκοντα και τα κατάλληλα προσόντα των εν λόγω αξιωματικών συνδέσμων, καθώς και τις ευθύνες τους έναντι της χώρας υποδοχής και του κράτους μέλους αποστολής.

(2)

Η απόφαση 2005/267/ΕΚ του Συμβουλίου (3) ίδρυσε ασφαλές ηλεκτρονικό δίκτυο πληροφοριών και συντονισμού των υπηρεσιών διαχείρισης της μετανάστευσης των κρατών μελών για την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις παράνομες ροές μετανάστευσης, την παράνομη είσοδο μεταναστών, την παράνομη μετανάστευση και τον επαναπατρισμό των παρανόμως διαμενόντων. Κατά την εν λόγω απόφαση, τα στοιχεία για την ανταλλαγή πληροφοριών πρόκειται να συμπεριλαμβάνουν το δίκτυο αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2007/2004 του Συμβουλίου (4) συνέστησε ευρωπαϊκό οργανισμό για τη διαχείριση της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Frontex). Αποστολή του Frontex είναι η εκπόνηση γενικών και ειδικών αναλύσεων κινδύνου προς υποβολή στο Συμβούλιο και την Επιτροπή.

(4)

Οι αξιωματικοί σύνδεσμοι μετανάστευσης πρόκειται να συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με την παράνομη μετανάστευση προς χρήση είτε σε επιχειρησιακό είτε σε στρατηγικό επίπεδο ή και στα δύο επίπεδα. Οι πληροφορίες αυτές θα μπορούσαν να συμβάλουν ουσιαστικά στις δραστηριότητες του Frontex σχετικά με την ανάλυση κινδύνου και για τον σκοπό αυτό θα πρέπει να αναπτυχθεί στενότερη συνεργασία μεταξύ των διάφορων δικτύων αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης και του Frontex.

(5)

Όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να συγκαλούν συνεδριάσεις, όταν κρίνονται σκόπιμες, μεταξύ των αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης που είναι τοποθετημένοι σε μια δεδομένη τρίτη χώρα ή περιφέρεια, με σκοπό την ενθάρρυνση της μεταξύ τους συνεργασίας. Στις συνεδριάσεις αυτές θα πρέπει να συμμετέχουν αντιπρόσωποι της Επιτροπής και του Frontex. Θα πρέπει να μπορούν να προσκαλούνται επίσης άλλοι οργανισμοί και αρχές, όπως η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο και η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες.

(6)

Η απόφαση αριθ. 574/2007/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) συστήνει το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως την 31η Δεκεμβρίου 2013, ως μέρος του γενικού προγράμματος «Αλληλεγγύη και διαχείριση των μεταναστευτικών ροών», με σκοπό τη συνεισφορά στην ενδυνάμωση του χώρου της ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης και την εφαρμογή της αρχής της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών. Οι διαθέσιμοι πόροι του Ταμείου Εξωτερικών Συνόρων θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιούνται για την προώθηση των δραστηριοτήτων που οργανώνονται από τις προξενικές και άλλες υπηρεσίες των κρατών μελών σε τρίτες χώρες και για την υποστήριξη της ενίσχυσης της επιχειρηματικής ικανότητας των διάφορων δικτύων αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης, με σκοπό την ενθάρρυνση της αποτελεσματικότερης συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών μέσω αυτών των δικτύων.

(7)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώνονται τακτικά για τις δραστηριότητες των δικτύων αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης σε ειδικές χώρες ή/και περιοχές ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ένωση και για την κατάσταση σ’ αυτές τις χώρες ή/και περιοχές σχετικά με την παράνομη μετανάστευση. Η επιλογή των συγκεκριμένων χωρών ή/και περιοχών ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ένωση θα πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικούς δείκτες μετανάστευσης, όπως οι στατιστικές σχετικά με την παράνομη μετανάστευση και οι αναλύσεις κινδύνου και άλλες συναφείς πληροφορίες ή εκθέσεις που καταρτίζουν ο Frontex και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο και θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη γενική πολιτική εξωτερικών σχέσεων της Ένωσης.

(8)

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 377/2004 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(9)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η προσαρμογή των τρεχουσών ενωσιακών διατάξεων σχετικά με τη δημιουργία και τη λειτουργία δικτύων αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι τροποποιήσεις της ενωσιακής νομοθεσίας και η πρακτική πείρα που αποκτήθηκε στο πλαίσιο αυτό, δεν μπορεί να επιτευχθεί σε ικανοποιητικό επίπεδο από τα κράτη μέλη και συνεπώς μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(10)

Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αντανακλώνται στην Ευρωπαϊκή σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Θεμελιωδών Ελευθεριών, σύμφωνα με το άρθρο 6 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

(11)

Το Ηνωμένο Βασίλειο συμμετέχει στον παρόντα κανονισμό σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου σχετικά με το κεκτημένο του Σένγκεν το οποίο έχει ενσωματωθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για τη λειτουργία της Ένωσης, και με το άρθρο 8 παράγραφος 2 της απόφασης 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, σχετικά με το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (6).

(12)

Η Ιρλανδία συμμετέχει στον παρόντα κανονισμό σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου σχετικά με το κεκτημένο του Σένγκεν το οποίο έχει ενσωματωθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με το άρθρο 6 παράγραφος 2 της απόφασης 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (7).

(13)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία πρέπει να αποφασίσει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, εντός έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο αποφασίσει σχετικά με τον παρόντα κανονισμό, εάν θα τον μεταφέρει στο εθνικό της δίκαιο.

(14)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας η οποία έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας σχετικά με τη σύνδεση των εν λόγω χωρών προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την περαιτέρω ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν (8), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημεία Α και Ε της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου, σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της εν λόγω συμφωνίας.

(15)

Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (9), οι οποίες εμπίπτουν στον τομέα του άρθρου 1 σημεία Α και Ε της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (10).

(16)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημεία Α και Ε της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/261/ΕΚ του Συμβουλίου (11),

1)

Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

2)

Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

3)

Το άρθρο 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 6

1.   Το κράτος μέλος που προεδρεύει του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή, εάν το εν λόγω κράτος μέλος δεν εκπροσωπείται στην εν λόγω χώρα ή περιοχή, το κράτος μέλος που ασκεί καθήκοντα προεδρίας υποβάλλει, κατά το τέλος εκάστου εξαμήνου, έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με τις δραστηριότητες των δικτύων αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης σε ειδικές χώρες ή/και περιοχές ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ένωση, καθώς και για την κατάσταση στις χώρες ή/και περιοχές αυτές, για θέματα που αφορούν την παράνομη μετανάστευση, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα σχετικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η επιλογή των ειδικών χωρών ή/και περιοχών ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ένωση, μετά από διαβούλευση με τα κράτη μέλη και την Επιτροπή, πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικούς δείκτες μετανάστευσης, όπως οι στατιστικές σχετικά με την παράνομη μετανάστευση και οι αναλύσεις κινδύνου και άλλες συναφείς πληροφορίες ή εκθέσεις που έχουν εκπονήσει ο Frontex και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο, και να λαμβάνει υπόψη τη γενική πολιτική εξωτερικών σχέσεων της Ένωσης.

2.   Οι εκθέσεις των κρατών μελών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 συντάσσονται σύμφωνα με το υπόδειγμα που καθορίζεται στην απόφαση 2005/687/ΕΚ της Επιτροπής, της 29ης Σεπτεμβρίου 2005, για την τυποποιημένη μορφή των εκθέσεων σχετικά με τις δραστηριότητες των δικτύων των αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης και με την κατάσταση στη χώρα υποδοχής όσον αφορά θέματα σχετικά με την παράνομη μετανάστευση (14) και αναφέρουν τα σχετικά κριτήρια επιλογής.

3.   Με βάση τις εκθέσεις των κρατών μελών που αναφέρονται στην παράγραφο 1, λαμβάνοντας υπόψη ζητήματα ανθρώπινων δικαιωμάτων, όποτε απαιτείται, η Επιτροπή διαβιβάζει εμπεριστατωμένη περίληψη και, εάν κρίνεται σκόπιμο, συστάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, σε ετήσια βάση, για την ανάπτυξη των δικτύων αξιωματικών συνδέσμων μετανάστευσης.