3.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 143/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 485/2008 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 26ης Μαΐου 2008

περί των ελέγχων, εκ μέρους των κρατών μελών, των πράξεων που αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδοτήσεως από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων

(Κωδικοποιημένη έκδοση)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 37,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 4045/89 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, περί των ελέγχων, εκ μέρους των κρατών μελών, των πράξεων που αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδοτήσεως από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, τμήμα Εγγυήσεων, και περί καταργήσεως της οδηγίας 77/435/ΕΟΚ (2), έχει επανειλημμένα τροποποιηθεί (3) κατά τρόπο ουσιαστικό. Είναι, ως εκ τούτου σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας και ορθολογισμού, η κωδικοποίηση του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (4), τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να εξασφαλίζουν την αποτελεσματική προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας, και ιδίως προκειμένου να ελέγχουν τη γνησιότητα και τη συμμόρφωση των χρηματοδοτούμενων από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) πράξεων, να προλαμβάνουν και να διώκουν παρατυπίες και να ανακτούν τα απωλεσθέντα εξαιτίας παρατυπιών ή αμελειών ποσά.

(3)

Ο έλεγχος των εμπορικών εγγράφων των δικαιούχων ή οφειλετών επιχειρήσεων μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο ελέγχου των πράξεων που αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδοτήσεως του ΕΓΤΕ. Ο έλεγχος αυτός συμπληρώνει τους άλλους ελέγχους που πραγματοποιούνται ήδη από τα κράτη μέλη. Επιπλέον, ο παρών κανονισμός δεν θίγει τις εθνικές διατάξεις στον τομέα του ελέγχου οι οποίες είναι περισσότερο εκτεταμένες από τις προβλεπόμενες στον παρόντα κανονισμό.

(4)	Τα έγγραφα, βάσει των οποίων πραγματοποιείται ο έλεγχος αυτός, θα πρέπει να καθορίζονται κατά τρόπο που να καθίσταται δυνατός ο πλήρης έλεγχος.

(5)

Θα πρέπει να γίνεται η επιλογή των προς έλεγχο επιχειρήσεων, λαμβάνοντας υπόψη τον χαρακτήρα των πράξεων που πραγματοποιούνται υπό την ευθύνη τους, καθώς και την κατανομή των δικαιούχων ή οφειλετριών επιχειρήσεων σε συνάρτηση με την οικονομική τους σημασία στο πλαίσιο του συστήματος χρηματοδοτήσεως του ΕΓΤΕ.

(6)

Ενδείκνυται, επιπλέον, να προβλεφθεί ένας ελάχιστος αριθμός ελέγχων των εμπορικών εγγράφων. Ο αριθμός αυτός θα πρέπει να καθορισθεί με μέθοδο η οποία αποφεύγει τις σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών λόγω της ειδικής διάρθρωσης των δαπανών τους, στο πλαίσιο του ΕΓΤΕ. Η μέθοδος αυτή μπορεί να θεσπισθεί λαμβάνοντας ως αναφορά τον αριθμό των επιχειρήσεων που έχουν ορισμένη οικονομική σημασία στο σύστημα χρηματοδοτήσεως του ΕΓΤΕ.

(7)

Θα πρέπει να καθορισθούν οι εξουσίες των προσώπων που είναι υπεύθυνα για τους ελέγχους καθώς και οι υποχρεώσεις των επιχειρήσεων να διατηρούν στη διάθεσή τους, για καθορισμένη περίοδο, τα εμπορικά έγγραφα και να τους παράσχουν τις πληροφορίες που ζητούν. Θα πρέπει, επιπλέον, να προβλεφθεί η δυνατότητα κατάσχεσης, σε ορισμένες περιπτώσεις, εμπορικών εγγράφων.

(8)

Λαμβάνοντας υπόψη τη διεθνή διάρθρωση του εμπορίου στον τομέα της γεωργίας και με την προοπτική της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, είναι αναγκαίο να οργανωθεί η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών. Είναι επίσης αναγκαίο να καταρτισθεί, σε κοινοτικό επίπεδο, μια κεντρική τεκμηρίωση που θα αφορά τις δικαιούχους ή οφειλέτριες επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στις τρίτες χώρες.

(9)

Εμπίπτει μεν κατά πρώτο λόγο στην ευθύνη των κρατών μελών να καταρτίζουν τα προγράμματά τους ελέγχου, είναι όμως αναγκαίο τα προγράμματα αυτά να ανακοινώνονται στην Επιτροπή ώστε να μπορεί να ασκεί τα καθήκοντά της ελέγχου και συντονισμού, τα οποία εμπίπτουν σ’ αυτήν, και να καταρτίζονται βάσει καταλλήλων κριτηρίων. Οι έλεγχοι μπορούν να εστιάζονται, με τον τρόπο αυτό, σε τομείς ή σε επιχειρήσεις με αυξημένο κίνδυνο δόλου.

(10)

Είναι αναγκαίο κάθε κράτος μέλος να διαθέτει μια ειδική υπηρεσία που θα ευθύνεται για τη συνέχεια της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και τον συντονισμό των ελέγχων που πραγματοποιούνται κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας αυτής μπορούν να πραγματοποιούν ελέγχους στις επιχειρήσεις κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(11)	Οι υπηρεσίες που διενεργούν ελέγχους κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να οργανώνονται ανεξάρτητα από τις υπηρεσίες που διενεργούν ελέγχους πριν από την πληρωμή.

(12)	Οι συλλεγόμενες πληροφορίες, στο πλαίσιο των ελέγχων των εμπορικών εγγράφων, θα πρέπει να καλύπτονται από το επαγγελματικό απόρρητο.

(13)	Θα πρέπει να γίνουν διευθετήσεις για την ανταλλαγή πληροφοριών σε κοινοτικό επίπεδο ώστε τα αποτελέσματα της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού να μπορούν να χρησιμοποιούνται με περισσότερη αποτελεσματικότητα,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1.   Ο παρών κανονισμός αφορά τον έλεγχο των εμπορικών εγγράφων των οντοτήτων εκείνων που είναι δικαιούχοι ή οφειλέτες, που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το σύστημα χρηματοδότησης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ), ή των αντιπροσώπων τους, που εφεξής αποκαλούνται «επιχειρήσεις», προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον οι πράξεις που αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδότησης από το ΕΓΤΕ έχουν όντως πραγματοποιηθεί και κατά πόσον έχουν εκτελεσθεί ορθώς.

2.   Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στα μέτρα που καλύπτονται από το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου που θεσπίσθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (5). Σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 41 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, η Επιτροπή καταρτίζει κατάλογο των άλλων μέτρων στα οποία δεν εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός.

3.   Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοούνται ως:

α)

«εμπορικά έγγραφα»: το σύνολο των βιβλίων, καταλόγων, σημειώσεων και δικαιολογητικών εγγράφων, η λογιστική, τα αρχεία παραγωγής και ποιότητας και η αλληλογραφία, που αφορούν την επαγγελματική δραστηριότητα της επιχείρησης, καθώς και τα εμπορικά στοιχεία, υπό οποιανδήποτε μορφή, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικά αποθηκευμένων στοιχείων, εφόσον τα έγγραφα ή στοιχεία αυτά έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τις πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1·

β)	«τρίτο πρόσωπο»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει άμεση ή έμμεση σχέση με τις πράξεις που γίνονται στα πλαίσια του συστήματος χρηματοδότησης από το ΕΓΤΕ.

Άρθρο 2

1.   Τα κράτη μέλη προβαίνουν σε συστηματικούς ελέγχους των εμπορικών εγγράφων των επιχειρήσεων, λαμβάνοντας υπόψη τον χαρακτήρα των πράξεων που πρέπει να ελεγχθούν. Τα κράτη μέλη φροντίζουν ώστε η επιλογή των επιχειρήσεων που πρέπει να ελεγχθούν να επιτρέπει την καλύτερη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας των μέτρων προλήψεως και ανιχνεύσεως των παρατυπιών στο πλαίσιο του συστήματος χρηματοδοτήσεως του ΕΓΤΕ. Η επιλογή λαμβάνει, ιδίως, υπόψη την οικονομική σημασία των επιχειρήσεων στον τομέα αυτόν καθώς και άλλους παράγοντες κινδύνου.

2.   Οι έλεγχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 γίνονται κατά τη διάρκεια κάθε περιόδου ελέγχου που προβλέπεται στην παράγραφο 7 επί ενός αριθμού επιχειρήσεων ο οποίος δεν μπορεί να είναι κατώτερος από το ήμισυ του αριθμού των επιχειρήσεων των οποίων οι εισπράξεις ή οι οφειλές ή το άθροισμα αυτών των δύο, στα πλαίσια του συστήματος του ΕΓΤΕ, υπερέβαιναν τα 150 000 ευρώ κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους ΕΓΤΕ που προηγείται της περιόδου των εν λόγω ελέγχων.

3.   Για κάθε περίοδο ελέγχου και με την επιφύλαξη των, βάσει της παραγράφου 1, υποχρεώσεών τους, τα κράτη μέλη επιλέγουν τις προς έλεγχο επιχειρήσεις με βάση τα αποτελέσματα της ανάλυσης κινδύνων στον τομέα των επιστροφών κατά την εξαγωγή, καθώς και σε όλα τα άλλα μέτρα στα οποία έχει εφαρμογή. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή τις προτάσεις τους για τη χρήση της ανάλυσης κινδύνων. Αυτές οι προτάσεις περιλαμβάνουν όλες τις σχετικές πληροφορίες όσον αφορά την ακολουθητέα προσέγγιση, τις τεχνικές, τα κριτήρια και τη μέθοδο εφαρμογής. Υποβάλλεται το αργότερο την 1η Δεκεμβρίου του έτους που προηγείται της έναρξης της περιόδου ελέγχου για την οποία πρόκειται να εφαρμοστεί. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τις παρατηρήσεις της Επιτροπής σχετικά με την πρότασή τους, οι οποίες δίδονται εντός οκτώ εβδομάδων μετά την υποβολή της πρότασης.

4.   Όσον αφορά τα μέτρα για τα οποία το κράτος μέλος εκτιμά ότι η ανάλυση κινδύνου δεν είναι εφαρμόσιμη, είναι υποχρεωτικός ο έλεγχος των επιχειρήσεων των οποίων το σύνολο των εισπράξεων ή το σύνολο των πληρωμών ή το άθροισμα των δύο αυτών ποσών στο πλαίσιο του συστήματος χρηματοδότησης του ΕΓΤΕ, υπερβαίνει το ποσό των 350 000 ευρώ, και οι οποίες δεν υπέστησαν έλεγχο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κατά τη διάρκεια της μιας από τις δύο προηγούμενες περιόδους ελέγχου.

5.   Οι επιχειρήσεις το άθροισμα των εισπράξεων ή των οφειλών των οποίων ήταν κατώτερο των 40 000 ευρώ ελέγχονται, κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, μόνο βάσει των κριτηρίων που αναφέρουν τα κράτη μέλη στο ετήσιο πρόγραμμά τους κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 10 ή η Επιτροπή σε κάθε αιτούμενη τροποποίηση του προγράμματος αυτού.

6.   Στις κατάλληλες περιπτώσεις, οι έλεγχοι που προβλέπονται στην παράγραφο 1 επεκτείνονται στα φυσικά ή νομικά πρόσωπα με τα οποία συνδέονται οι επιχειρήσεις κατά την έννοια του άρθρου 1 καθώς και σε οιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο ενδεχομένως παρουσιάζει ενδιαφέρον για την επιδίωξη των στόχων του άρθρου 3.

7.   Η περίοδος ελέγχου εκτείνεται από την 1η Ιουλίου μέχρι τις 30 Ιουνίου του επομένου έτους.

Ο έλεγχος αφορά περίοδο τουλάχιστον 12 μηνών που λήγει κατά την προηγούμενη περίοδο ελέγχου· μπορεί να παραταθεί για περιόδους που καθορίζονται από το κράτος μέλος, πριν ή μετά την εν λόγω δωδεκάμηνη περίοδο.

8.   Οι έλεγχοι που πραγματοποιούνται κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού γίνονται υπό την επιφύλαξη των ελέγχων που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τα άρθρα 36 και 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005.

Άρθρο 3

1.   Η ακρίβεια των κυριότερων στοιχείων που υπόκεινται στον έλεγχο επαληθεύεται με διασταυρωμένους ελέγχους, που περιλαμβάνουν, εάν χρειαστεί, τα εμπορικά έγγραφα τρίτων προσώπων, σε αριθμό ανάλογο με το βαθμό του παρουσιαζόμενου κινδύνου, και που συμπεριλαμβάνουν ιδίως:

α)	συγκρίσεις με τα εμπορικά έγγραφα των προμηθευτών, των πελατών, των μεταφορέων ή άλλων τρίτων προσώπων·

β)	ενδεχομένως, υλικούς ελέγχους, της ποσότητας και της φύσεως των αποθεμάτων·

γ)	συγκρίσεις με τη λογιστική των χρηματοροών που προηγούνται ή ακολουθούν πράξεις που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του συστήματος χρηματοδότησης από το ΕΓΤΕ, και

δ)	ελέγχους, σε σχέση με την τήρηση βιβλίων ή μητρώων κινήσεως κεφαλαίων, που καταδεικνύουν ότι, τη στιγμή του ελέγχου, τα έγγραφα που τηρεί ο οργανισμός πληρωμής ως απόδειξη της καταβολής της ενίσχυσης στον δικαιούχο, είναι ακριβή.

2.   Συγκεκριμένα, εφόσον οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να τηρούν ειδική λογιστική σύμφωνα με τις κοινοτικές ή εθνικές διατάξεις, ο έλεγχος αυτής της λογιστικής περιλαμβάνει, σε κατάλληλες περιπτώσεις, τη σύγκριση αυτής της λογιστικής με τα εμπορικά έγγραφα και, εφόσον συντρέχει περίπτωση, τις ποσότητες των αποθεμάτων της επιχείρησης.

3.   Κατά την επιλογή των ελεγκτέων πράξεων, πρέπει να λαμβάνεται πλήρως υπόψη ο βαθμός του παρουσιαζόμενου κινδύνου.

Άρθρο 4

Οι επιχειρήσεις φυλάσσουν τα εμπορικά έγγραφα για τρία τουλάχιστον έτη, που υπολογίζονται από τη λήξη του έτους της καταρτίσεώς τους.

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν μακρύτερη περίοδο για τη φύλαξη των εγγράφων αυτών.

Άρθρο 5

1.   Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων ή ένα τρίτο πρόσωπο διασφαλίζουν ότι παρέχονται στους υπεύθυνους για τον έλεγχο υπαλλήλους ή στα προς τούτο εξουσιοδοτημένα πρόσωπα όλα τα εμπορικά έγγραφα και οι συμπληρωματικές πληροφορίες. Τα ηλεκτρονικά αποθηκευμένα στοιχεία πρέπει να παρέχονται σε κατάλληλο υπόθεμα.

2.   Οι υπάλληλοι που είναι υπεύθυνοι για τον έλεγχο ή τα εξουσιοδοτημένα για τον σκοπό αυτό πρόσωπα μπορούν να αποκτούν αποσπάσματα ή αντίγραφα των εγγράφων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3.   Στην περίπτωση που, κατά τη διάρκεια ελέγχου διεξαγόμενου βάσει του παρόντος κανονισμού, τα εμπορικά έγγραφα που διατηρούνται από την επιχείρηση κρίνονται ανεπαρκή για τους σκοπούς του ελέγχου, η επιχείρηση λαμβάνει οδηγίες να τηρεί στο μέλλον τα έγγραφα αυτά σύμφωνα με τις οδηγίες του υπευθύνου για τον έλεγχο κράτους μέλους, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που καθορίζονται σε άλλους κανονισμούς όσον αφορά το σχετικό τομέα.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν την ημερομηνία από την οποία πρέπει να καταρτίζονται τα εν λόγω έγγραφα.

Όταν το σύνολο ή μέρος των εμπορικών εγγράφων που βάσει του παρόντος κανονισμού πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου, βρίσκονται σε επιχείρηση του ιδίου εμπορικού ομίλου, της ίδιας εταιρείας ή της ίδιας σύμπραξης επιχειρήσεων που διευθύνεται σε ενιαία βάση με την ελεγχόμενη εταιρεία, ανεξαρτήτως του εάν βρίσκονται εντός ή εκτός του εδάφους της Κοινότητας, η ελεγχόμενη επιχείρηση πρέπει να τα θέτει στη διάθεση των υπευθύνων για τον έλεγχο υπαλλήλων, σε τόπο και χρόνο που καθορίζονται από το κράτος μέλος που είναι υπεύθυνο για τη διεξαγωγή του ελέγχου.

Άρθρο 6

1.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι επί των ελέγχων υπάλληλοι έχουν δικαίωμα να κατάσχουν ή να διατάξουν την κατάσχεση εμπορικών εγγράφων. Το δικαίωμα αυτό ασκείται σύμφωνα με τις σχετικές εθνικές διατάξεις και δεν θίγει την εφαρμογή των κανόνων της ποινικής δικονομίας σχετικά με την κατάσχεση εγγράφων.

2.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την επιβολή κυρώσεων κατά των φυσικών ή νομικών προσώπων που δεν τηρούν τις υποχρεώσεις κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 7

1.   Τα κράτη μέλη επικουρούνται εκατέρωθεν κατά τη διεξαγωγή των ελέγχων που προβλέπονται στα άρθρα 2 και 3 στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)	όταν μια επιχείρηση ή τρίτο πρόσωπο είναι εγκατεστημένη/ο σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο πραγματοποιήθηκε ή έπρεπε να πραγματοποιηθεί η είσπραξη ή/και η καταβολή του σχετικού ποσού·

β)	όταν μια επιχείρηση ή τρίτο πρόσωπο είναι εγκατεστημένη/ο σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο βρίσκονται τα απαραίτητα για τον έλεγχο έγγραφα και πληροφορίες.

Η Επιτροπή μπορεί να συντονίζει κοινές δράσεις με αμοιβαία συνδρομή μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών. Οι σχετικές διατάξεις για τον συντονισμό αυτό καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 41 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005.

Εφόσον στο πρόγραμμα που ανακοινώνεται βάσει του άρθρου 10 παράγραφος 2, δύο ή περισσότερα κράτη μέλη περιλαμβάνουν πρόταση για από κοινού δράση η οποία συνεπάγεται εκτεταμένη αμοιβαία αρωγή, η Επιτροπή μπορεί, κατόπιν αιτήσεώς τους, να επιτρέψει μείωση το πολύ κατά 25 % του ελάχιστου αριθμού των ελέγχων που προβλέπονται στο άρθρο 2 παράγραφοι 2 έως 5, για τα οικεία κράτη μέλη.

2.   Κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου που ακολουθεί το οικονομικό έτος ΕΓΤΕ κατά το οποίο διενεργήθηκε η πληρωμή ή/και η καταβολή, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν κατάλογο των επιχειρήσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α), σε κάθε κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένες οι εν λόγω επιχειρήσεις. Ο κατάλογος αυτός περιλαμβάνει όλα τα αναγκαία στοιχεία που βοηθούν το κράτος μέλος αποδέκτη να διαπιστώσει την ταυτότητα των επιχειρήσεων και να αναλάβει τις σχετικές υποχρεώσεις ελέγχου. Το κράτος μέλος αποδέκτης είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο των εν λόγω επιχειρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 2. Αντίγραφο κάθε καταλόγου αποστέλλεται στην Επιτροπή.

Το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η πληρωμή ή η καταβολή μπορεί να ζητήσει από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένη η επιχείρηση, να ελέγξει ορισμένες από τις επιχειρήσεις του καταλόγου αυτού σύμφωνα με το άρθρο 2, αναφέροντας τον λόγο για τον οποίο κατέστη αναγκαία η εν λόγω αίτηση και ειδικότερα τους σχετικούς κινδύνους.

Το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται η αίτηση λαμβάνει δεόντως υπόψη του τους κινδύνους που συνδέονται με την επιχείρηση, τους οποίους γνωστοποιεί το κράτος μέλος που υποβάλλει την αίτηση.

Το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται η αίτηση ενημερώνει το κράτος μέλος που υποβάλλει την αίτηση για τη συνέχεια που δόθηκε στην αίτησή του. Σε περίπτωση διενέργειας ελέγχου σε επιχείρηση αυτού του καταλόγου, το κράτος μέλος, στο οποίο απευθύνεται η αίτηση, το οποίο προέβη στον έλεγχο πληροφορεί το κράτος μέλος που υποβάλει την αίτηση για τα αποτελέσματα του ελέγχου αυτού το αργότερο τρεις μήνες μετά το τέλος της περιόδου ελέγχου.

Στην Επιτροπή αποστέλλεται γενική επισκόπηση των εν λόγω αιτήσεων, ανά τρίμηνο, εντός προθεσμίας ενός μηνός από το τέλος του τριμήνου. Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει να της διαβιβασθεί αντίγραφο των μεμονωμένων αιτήσεων.

3.   Κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου που ακολουθεί το οικονομικό έτος ΕΓΤΕ, κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε η πληρωμή, τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή κατάλογο των εγκατεστημένων σε τρίτη χώρα επιχειρήσεων για τις οποίες η πληρωμή ή/και καταβολή του εν λόγω ποσού πραγματοποιήθηκαν ή έπρεπε να πραγματοποιηθούν σε αυτό το κράτος μέλος.

4.   Εφόσον για τον έλεγχο επιχείρησης, σύμφωνα με το άρθρο 2, απαιτούνται συμπληρωματικές πληροφορίες σε άλλο κράτος μέλος, και ιδίως διασταυρωμένοι έλεγχοι σύμφωνα με το άρθρο 3, μπορούν να υποβάλλονται ειδικές αιτήσεις ελέγχου, δεόντως αιτιολογημένες. Στην Επιτροπή, αποστέλλεται γενική επισκόπηση των εν λόγω ειδικών αιτήσεων, ανά τρίμηνο, εντός προθεσμίας ενός μηνός από το τέλος του τριμήνου. Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει να τις διαβιβασθεί αντίγραφο των μεμονωμένων αιτήσεων.

Δίνεται απάντηση στην αίτηση το αργότερο εντός προθεσμίας έξι μηνών από την παραλαβή της και τα αποτελέσματα του ελέγχου ανακοινώνονται χωρίς καθυστέρηση στο κράτος μέλος που υπέβαλε την αίτηση και στην Επιτροπή. Η ανακοίνωση προς την Επιτροπή διενεργείται ανά τρίμηνο, εντός προθεσμίας ενός μηνός από το τέλος του τριμήνου.

5.   Σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 41 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, η Επιτροπή καθορίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά το περιεχόμενο των αιτήσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 4 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 8

1.   Οι συλλεγόμενες πληροφορίες, στο πλαίσιο των ελέγχων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, καλύπτονται από το επαγγελματικό απόρρητο. Δεν μπορούν να ανακοινώνονται σε πρόσωπα άλλα από τα πρόσωπα τα οποία, λόγω των καθηκόντων που ασκούν στα κράτη μέλη ή στα όργανα των Κοινοτήτων, καλούνται να λάβουν γνώση για την εκπλήρωση των καθηκόντων αυτών.

2.   Το άρθρο αυτό δεν θίγει τις εθνικές διατάξεις που αφορούν δικαστικές ενέργειες.

Άρθρο 9

1.   Πριν από την 1η Ιανουαρίου που ακολουθεί την περίοδο ελέγχου, τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή λεπτομερή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Η έκθεση αυτή πρέπει να αναφέρει τις δυσκολίες που ενδεχομένως αντιμετωπίστηκαν καθώς και τα μέτρα τα οποία έχουν ληφθεί για να υπερνικηθούν, να αναφέρει δε, εφόσον συντρέχει περίπτωση, προτάσεις βελτιώσεως.

2.   Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή προβαίνουν τακτικά σε ανταλλαγή απόψεων σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

3.   Η Επιτροπή αξιολογεί κατ’ έτος την πραγματοποιηθείσα πρόοδο στην ετήσια έκθεσή της επί της διαχείρισης του ταμείου που αναφέρεται στο άρθρο 43 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005.

Άρθρο 10

1.   Τα κράτη μέλη καταρτίζουν το πρόγραμμα των ελέγχων που θα πραγματοποιηθούν σύμφωνα με το άρθρο 2 κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου ελέγχου.

2.   Κάθε έτος, πριν από τις 15 Απριλίου, τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το πρόγραμμά τους που αναφέρεται στην παράγραφο 1, διευκρινίζοντας:

α)	τον αριθμό των επιχειρήσεων που θα ελεγχθούν και την κατανομή τους ανά τομέα, λαμβάνοντας υπόψη τα σχετικά ποσά·

β)	τα κριτήρια που ελήφθησαν υπόψη για την κατάρτιση αυτού του προγράμματος.

3.   Τα προγράμματα προβλέψεως των ελέγχων που καταρτίζονται από τα κράτη μέλη και ανακοινώνονται στην Επιτροπή, εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη εάν εντός προθεσμίας οκτώ εβδομάδων η Επιτροπή δεν γνωστοποιήσει τυχόν παρατηρήσεις της.

4.   Οι τροποποιήσεις που επιφέρουν στα προγράμματά τους τα κράτη μέλη υπόκεινται στην ίδια διαδικασία.

5.   Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η Επιτροπή μπορεί, σε οποιοδήποτε στάδιο, να ζητήσει να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών μια ιδιαίτερη κατηγορία επιχειρήσεων.

Άρθρο 11

1.   Σε κάθε κράτος μέλος μια ειδική υπηρεσία είναι υπεύθυνη την παρακολούθηση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού:

α)	είτε με την εκτέλεση των προβλεπόμενων από τον κανονισμό αυτόν ελέγχων από υπαλλήλους που εξαρτώνται άμεσα από αυτή την ειδική υπηρεσία·

β)	είτε τον συντονισμό των ελέγχων που πραγματοποιούνται από υπαλλήλους που εξαρτώνται από άλλες υπηρεσίες.

Τα κράτη μέλη μπορούν, επίσης, να προβλέπουν ότι οι έλεγχοι που πρέπει να πραγματοποιηθούν κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, κατανέμονται μεταξύ της ειδικής υπηρεσίας και άλλων εθνικών υπηρεσιών, εφόσον η ειδική υπηρεσία εξασφαλίζει τον συντονισμό τους.

2.   Η υπηρεσία ή οι υπηρεσίες που είναι υπεύθυνες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού πρέπει να είναι οργανωμένες κατά τρόπο ώστε να είναι ανεξάρτητες από τις υπηρεσίες ή κλάδους υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένες με τις πληρωμές και τους ελέγχους που πραγματοποιούνται πριν από αυτές.

3.   Για να εξασφαλισθεί η ορθή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η ειδική υπηρεσία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 λαμβάνει όλες τις πρωτοβουλίες και τα μέτρα που είναι αναγκαία.

4.   Η ειδική υπηρεσία ευθύνεται, επιπλέον, για τα εξής:

α)	την κατάρτιση των εθνικών υπαλλήλων που είναι υπεύθυνοι για τους ελέγχους που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό ώστε να αποκτήσουν επαρκείς γνώσεις για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους·

β)	τη διαχείριση των εκθέσεων ελέγχου και κάθε εγγράφου που αφορά τους ελέγχους που πραγματοποιούνται και προβλέπονται κατ’ εφαρμογή του κανονισμού αυτού·

γ)	τη σύνταξη και την ανακοίνωση των εκθέσεων που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 καθώς και των προγραμμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 10.

5.   Το οικείο κράτος μέλος παρέχει στην ειδική υπηρεσία κάθε εξουσία που είναι αναγκαία για την εκπλήρωση των καθηκόντων που αναφέρονται στις παραγράφους 3 και 4.

Στελεχώνεται από υπαλλήλους σε επαρκή αριθμό και με κατάλληλη κατάρτιση για την πραγματοποίηση των καθηκόντων αυτών.

6.   Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται όταν ο ελάχιστος αριθμός των προς έλεγχο επιχειρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφοι 2 έως 5 είναι κατώτερος των δέκα.

Άρθρο 12

Τα ποσά σε ευρώ που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό μετατρέπονται, ενδεχομένως, σε εθνικά νομίσματα με εφαρμογή των ισοτιμιών που ισχύουν την πρώτη εργάσιμη ημέρα του έτους κατά το οποίο αρχίζει η περίοδος ελέγχου και δημοσιεύονται στη σειρά C της Επίσημης Εφημερίδας Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 13

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται, εφόσον παρίσταται ανάγκη, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 41 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005.

Άρθρο 14

Για τον έλεγχο των ειδικών δαπανών που χρηματοδοτούνται από την Κοινότητα βάσει του παρόντος κανονισμού, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 36 και 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005.

Άρθρο 15

1.   Σύμφωνα με τις σχετικές εθνικές νομοθετικές διατάξεις, οι υπάλληλοι της Επιτροπής έχουν πρόσβαση στο σύνολο των εγγράφων που καταρτίζονται ενόψει ή κατόπιν των ελέγχων που οργανώνονται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού καθώς και στα στοιχεία που έχουν συλλεχθεί, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έχουν εισαχθεί στη μνήμη των μηχανογραφικών συστημάτων. Τα στοιχεία αυτά παρέχονται, κατόπιν αιτήσεως, σε κατάλληλο υπόθεμα.

2.   Οι έλεγχοι που αναφέρονται στο άρθρο 2 διεξάγονται από υπαλλήλους του κράτους μέλους.

Υπάλληλοι της Επιτροπής μπορούν να συμμετέχουν στους ελέγχους αυτούς. Δεν μπορούν να ασκούν μόνοι τους τις εξουσίες ελέγχου που υπάγονται στην αρμοδιότητα των εθνικών υπαλλήλων· ωστόσο έχουν πρόσβαση στους ίδιους χώρους, και στα ίδια έγγραφα όπως και οι υπάλληλοι του κράτους μέλους.

3.   Στην περίπτωση ελέγχων που διεξάγονται σύμφωνα με το άρθρο 7, υπάλληλοι του κράτους μέλους που υπέβαλε την αίτηση μπορούν να παρευρίσκονται, εφόσον συμφωνεί το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται η αίτηση, στους ελέγχους που πραγματοποιούνται στο κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται η αίτηση και να έχουν πρόσβαση τους ίδιους χώρους και στα ίδια έγγραφα όπως και οι υπάλληλοι του εν λόγω κράτους μέλους.

Οι υπάλληλοι του αιτούντος κράτους μέλους, οι οποίοι παρευρίσκονται κατά τους ελέγχους στο κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται η αίτηση, πρέπει να είναι πάντοτε σε θέση να παρέχουν αποδείξεις σχετικά με την επίσημη ιδιότητά τους. Οι έλεγχοι διεξάγονται πάντοτε από υπαλλήλους του κράτους μέλους στο οποίο υποβλήθηκε η αίτηση.

4.   Στο μέτρο που οι σχετικές εθνικές διατάξεις ποινικής δικονομίας περιορίζουν ορισμένες πράξεις αποκλειστικά για υπαλλήλους ειδικά οριζόμενους από το εθνικό δίκαιο, ούτε οι υπάλληλοι της Επιτροπής, ούτε οι υπάλληλοι του κράτους μέλους που αναφέρονται στην παράγραφο 3, δεν συμμετέχουν σε αυτές τις πράξεις. Σε κάθε περίπτωση, δεν συμμετέχουν ιδίως σε κατ’ οίκον έρευνα ή σε επίσημη ανάκριση προσώπων, στα πλαίσια εφαρμογής του ποινικού δικαίου του κράτους μέλους. Ωστόσο, έχουν πρόσβαση στις κατ’ αυτόν τον τρόπο ληφθείσες πληροφορίες.

Άρθρο 16

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 4045/89, όπως τροποποιήθηκε από τους κανονισμούς που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι, καταργείται.

Οι αναφορές στον καταργούμενο κανονισμό θεωρούνται ότι γίνονται στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που εμφαίνεται στο παράρτημα ΙΙ.

Άρθρο 17

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  Γνώμη της 19ης Ιουνίου 2007 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  ΕΕ L 388 της 30.12.1989, σ. 18. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2154/2002 (ΕΕ L 328 της 5.12.2002, σ. 4).

(3)  Βλέπε παράρτημα Ι.

(4)  ΕΕ L 209 της 11.8.2005, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1437/2007(ΕΕ L 322 της 7.12.2007, σ. 1).

(5)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 293/2008 της Επιτροπής (ΕΕ L 90 της 2.4.2008, σ. 5).

---

---

---