32000D0727

Απόφαση της Επιτροπής

της 21ης Ιουνίου 2000

σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία στη Manufacture corrézienne de vêtements (MCV) και με το σχέδιο ενισχύσεων υπέρ της εταιρείας που προοριζόταν να τη διαδεχθεί

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2000) 1729]

(Το κείμενο στη γαλλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2000/727/ΕΚ)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 88 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο,

τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, και ιδίως το άρθρο 62 παράγραφος 1 στοιχείο α),

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ(1),

Αφού κάλεσε τους ενδιαφερόμενους να παρουσιάσουν τις παρατηρήσεις τους σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις(2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

I. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

(1) Ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Les Échos" της 24ης Μαρτίου 1998 επέστησε την προσοχή της Επιτροπής σε ορισμένες κρατικές ενισχύσεις τις οποίες φέρεται να έχει χορηγήσει η Γαλλία. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, χορηγήθηκαν ενισχύσεις στη Manufacture corrézienne de vêtements (εφεξής "MCV"), η οποία είχε τεθεί σε δικαστική εκκαθάριση. Επιπλέον, οι εικαζόμενες ενισχύσεις επρόκειτο να χορηγηθούν σε μια νεοσυσταθείσα εταιρεία (εφεξής "η εταιρεία"), στην οποία θα περιέρχονταν τα περιουσιακά στοιχεία της MCV μετά την εκκαθάρισή της.

(2) Με επιστολές της 7ης Απριλίου 1998 (D/51578) και της 31ης Ιουλίου 1998 (D/53275), η Επιτροπή ζήτησε από τη Γαλλία διευκρινίσεις για τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη των μέτρων αυτών και για τη νομική τους βάση.

(3) Με επιστολή της 25ης Ιουνίου 1998, η οποία καταχωρήθηκε στις 26 Ιουνίου 1998 (Α/34909), η Γαλλία διαβίβασε στην Επιτροπή ελλιπείς πληροφορίες, ενώ η δεύτερη αίτηση παροχής πληροφοριών της Επιτροπής έμεινε αναπάντητη.

(4) Στις 21 Απριλίου 1999, η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 88 παράγραφος 2 της συνθήκης κατά των ανωτέρω ενισχύσεων και κάλεσε τη Γαλλία να της γνωστοποιήσει κάθε πληροφορία που θα της επέτρεπε να αξιολογήσει το συμβιβάσιμο των εν λόγω ενισχύσεων με τη συνθήκη.

(5) Η απόφαση αυτή γνωστοποιήθηκε στη Γαλλία με επιστολή της 17ης Μαΐου 1999 [SG (99) D/3460]. Η Γαλλία παρουσίασε τις παρατηρήσεις της με επιστολές της 22ας Σεπτεμβρίου 1999 [καταχωρήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1999 (Α/37235)], της 17ης Νοεμβρίου 1999 [καταχωρήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1999 (Α/38788)] και της 2ας Δεκεμβρίου 1999 [καταχωρήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1999 (Α/39357)].

(6) Η απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων(3). Η Επιτροπή κάλεσε τους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με την εν λόγω ενίσχυση.

(7) Η Επιτροπή δεν έλαβε παρατηρήσεις ενδιαφερόμενων τρίτων.

II. ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

Τα μέτρα

α) Μέτρα υπέρ της MCV

(8) Η MCV είναι εγκατεστημένη στο Βοrt-les-Orgues (Corrèze), σε μια περιοχή που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες και κατατάσσεται στις ζώνες "PAT"(4) με προσαυξημένο συντελεστή. Σύμφωνα με τη Γαλλία, η αδυναμία της MCV να βελτιώσει τη χρηματοοικονομική της κατάσταση οφείλεται στο γεγονός ότι διατήρησε ως κύρια δραστηριότητα την παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών. Ποτέ δεν μπόρεσε να διαμορφώσει μια στρατηγική που θα της επέτρεπε να αντιδράσει με ευέλικτο τρόπο στις μεταβολές της ζήτησης και να αυξήσει την προστιθέμενη αξία της παραγωγής της χάρη σε ειδικές υπηρεσίες, όπως ο σχεδιασμός υποδειγμάτων, ο ποιοτικός έλεγχος και η ταχύτητα εκτέλεσης. Επιπλέον, οι βιομηχανικές της εγκαταστάσεις ήταν πεπαλαιωμένες και σχεδιασμένες για παρωχημένες μεθόδους εργασίας, γεγονός που μείωσε ακόμα περισσότερο την παραγωγικότητά της. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Les Échos" στις 24 Μαρτίου 1998, οι γαλλικές αρχές χορήγησαν στην επιχείρηση αυτή κρατικές ενισχύσεις ποσού 100 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων (15244902 ευρώ) για να της επιτρέψουν να αντιμετωπίσει τις χρηματοοικονομικές της δυσχέρειες. Στις 18 Δεκεμβρίου 1997, το αρμόδιο δικαστήριο κίνησε τη διαδικασία υπαγωγής σε εκκαθάριση της MCV και διέταξε την εκκαθάριση της εταιρείας.

β) Μέτρα υπέρ της νέας "εταιρείας"

(9) Η εταιρεία Core Placements SA υπέβαλε σχέδιο αποκατάστασης της οικονομικής βιωσιμότητας των παραγωγικών εγκαταστάσεων της πρώην MCV. Στις 13 Ιουλίου 1998, το αρμόδιο δικαστήριο αποδέχθηκε την προσφορά του κ. Bienaimé, προέδρου της εταιρείας Core Placement SA, ο οποίος πρότεινε, εξ ονόματος της εταιρείας αυτής τη διατήρηση 110 θέσεων απασχόλησης και την αγορά των αποθεμάτων και του εξοπλισμού της επιχείρησης έναντι ποσού 100000 γαλλικών φράγκων.

(10) Η Core Placements ήταν ανώνυμη εταιρεία με έδρα στο Bort-les-Orgues (Corrèze). Το εταιρικό της κεφάλαιο ανερχόταν σε ένα εκατομμύριο γαλλικά φράγκα. Οι μετοχές της κατέχονταν σε ποσοστό 75 % από τους κκ. Bienaimé και Terrassoux, και το υπόλοιπο από άλλα φυσικά πρόσωπα.

(11) Η Core Placements SA σχεδίαζε να συνεχίσει τις δραστηριότητες της MCV στο πλαίσιο μιας νέας εταιρείας, εφεξής "η εταιρεία". Τα εταιρικά μερίδιά της θα κατέχονταν σε ποσοστό 35 % από την Core Placements SA, 10 % από μια θυγατρική της Établissements Albert SA, 10 % από μια εταιρεία διανομής κλωστοϋφαντουργικών και 45 % από φυσικά πρόσωπα.

(12) Για την υλοποίηση του σχεδίου αυτού, η Core Placements SA είχε προβλέψει τα ακόλουθα μέτρα για την περίοδο έως το 2003:

- η Core Placements SA θα έθετε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα επενδύσεων συνολικού ποσού 12,8 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων, το οποίο θα περιλάμβανε κατασκευές, απόκτηση εξοπλισμού και δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης,

- επένδυση 4,2 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων για ένα πρόγραμμα 42000 ωρών επαγγελματικής κατάρτισης των μισθωτών της MCV,

- τη σύναψη σύμβασης εφοδιασμού με την εταιρεία Albert SA, που ήταν εγκατεστημένη στην Vendée και εξειδικευόταν στην εμπορία ειδών ρουχισμού για παιδιά με τα εμπορικά σήματα Chevignon Kids, UCLA και Naf Naf. Γενικός διευθυντής της ήταν ο κ. Bienaimé. Τον Οκτώβριο του 1998, η εταιρεία Albert ανέλαβε να εξασφαλίσει στην "εταιρεία" κύκλο εργασιών ίσο με 150000 ώρες εργασίας σε μια πενταετή περίοδο.

(13) Η Γαλλία σχεδίαζε να χορηγήσει τις ακόλουθες ενισχύσεις:

- τα ίδια κεφάλαια της νέας "εταιρείας" θα ανέρχονταν σε 3 εκατομμύρια γαλλικά φράγκα, από τα οποία 2,2 εκατομμύρια γαλλικά φράγκα θα εισφέρονταν από τους κκ. Bienaimé και Terrassoux και 0,8 εκατομμύρια γαλλικά φράγκα από την Sofred(5),

- επιχορηγήσεις δημόσιων φορέων (κράτος, τοπικές διοικήσεις και Feder) ποσού 12,3 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων:

>ΘΕΣΗ ΠΙΝΑΚΑ>

- δάνεια: 8,7 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων, από τα οποία 2,7 εκατομμύρια γαλλικά φράγκα με επιδοτούμενο επιτόκιο (4 και 4,5 %), και το υπόλοιπο με επιτόκιο αγοράς.

Οι άλλες διαδικασίες εκκαθάρισης

(14) Στις 19 Ιανουαρίου 1999, η επιχείρηση Établissements Albert SA ζήτησε να κηρυχθεί σε πτώχευση. Στις 24 Φεβρουαρίου 1999, η εταιρεία Αrtal Europe παρουσίασε σχέδιο εξαγοράς των περιουσιακών στοιχείων της Établissements Albert SA, το οποίο όμως δεν προέβλεπε τη σύναψη με την "εταιρεία" σύμβασης εφοδιασμού όπως προβλεπόταν στο σχέδιο αναδιάρθρωσης που είχε υποβάλει η Core Placements SA.

(15) Κατά συνέπεια, η σύμβαση εφοδιασμού με την Établissements Albert SA, η οποία αποτελούσε κεντρικό στοιχείο του σχεδίου αναδιάρθρωσης που είχε καταρτίσει η Core Placements SA (σύσταση νέας εταιρείας που θα αξιοποιούσε τις υφιστάμενες παραγωγικές εγκαταστάσεις της MCV), ακυρώθηκε. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαθέτει η Επιτροπή, το σχέδιο σύστασης της "εταιρείας" ουδέποτε υλοποιήθηκε. Η Core Placements SA αναγκάστηκε να καταθέσει τον ισολογισμό της στις 30 Σεπτεμβρίου 1999. Με απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου της 21ης Οκτωβρίου 1999, η εταιρεία τέθηκε σε καθεστώς δικαστικής εκκαθάρισης και έπαυσε τις δραστηριότητές της. Η Γαλλία επιβεβαίωσε ότι καμία ενίσχυση δεν είχε χορηγηθεί για τη στήριξη του σχεδίου αναδιάρθρωσης των παλαιών παραγωγικών εγκαταστάσεων της MCV.

III. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ

(16) Με επιστολές της 25ης Ιουνίου 1998, 22ας Σεπτεμβρίου, 17ης Νοεμβρίου και 2ας Δεκεμβρίου 1999, η Γαλλία απάντησε στις ερωτήσεις που της έθεσε η Επιτροπή με τις επιστολές της 7ης Απριλίου και 31ης Ιουλίου 1998 και με τη διαταγή παροχής πληροφοριών της 21ης Απριλίου 1999. Οι παρατηρήσεις της Γαλλίας συνοψίζονται κατωτέρω.

Μέτρα υπέρ της MCV

(17) Με επιστολή της 23ης Σεπτεμβρίου 1999, η Γαλλία επιβεβαίωσε ότι είχε χορηγήσει ενισχύσεις στην MCV, αλλά επεσήμανε επίσης ότι το ποσό των 100 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων που είχε ληφθεί ως βάση στην αξιολόγηση της Επιτροπής ήταν ανακριβές. Η Γαλλία δεν παρείχε καμία εξήγηση σχετικά, ούτε γνωστοποίησε το ακριβές ποσό της ενίσχυσης. Δεν αμφισβήτησε την άποψη που διατύπωσε η Επιτροπή στην απόφαση της 21ης Απριλίου 1999 ότι η ενίσχυση είχε χορηγηθεί σε βάση ad hoc. Η Γαλλία ανέφερε επίσης ότι η MCV ήταν εγκατεστημένη σε περιοχή υπαγόμενη στο περιφερειακό καθεστώς "PAT" και ότι, εν πάση περιπτώσει, η εταιρεία αυτή μπορούσε επίσης να υπαχθεί στο εθνικό καθεστώς ενισχύσεων της 12ης Απριλίου 1996, χωρίς να διευκρινίσει ποιες διατάξεις των καθεστώτων αυτών θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει τη βάση της χορηγηθείσας ενίσχυσης.

Μέτρα υπέρ της "εταιρείας"

(18) Απαντώντας στη διαταγή παροχής πληροφοριών της Επιτροπής της 21ης Απριλίου 1999, η Γαλλία εξήγησε στις επιστολές της 22ας και 17ης Νοεμβρίου 1999 τις προσπάθειες που κατέβαλε η Core Placements SA για να αποκαταστήσει την οικονομική βιωσιμότητα των παραγωγικών εγκαταστάσεων της πρώην MCV και τους λόγους της αποτυχίας τους. Η Core Placements SA υπέβαλε στη Γαλλία το σχέδιο των μέτρων που προτίθετο να λάβει για το σκοπό αυτό, προκειμένου να λάβει ενδεχόμενες επιχορηγήσεις. Μετά την πτώχευση της εταιρείας αυτής, η Γαλλία δεν χορήγησε ούτε κατέβαλε ενισχύσεις.

IV. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

Ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ

α) Μέτρα υπέρ της MCV

(19) Το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ορίζει ότι, εκτός παρεκκλίσεων προβλεπόμενων από την ίδια τη συνθήκη, οι ενισχύσεις που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό με την ευνοϊκή μεταχείριση ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές. Η Γαλλία επιβεβαίωσε ότι είχαν χορηγηθεί κρατικές ενισχύσεις την MCV, χωρίς να διευκρινίσει το ακριβές τους ποσό. Δεν συμμορφώθηκε επομένως με τη διαταγή παροχής πληροφοριών που της απηύθυνε η Επιτροπή στις 21 Απριλίου 1999. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή λαμβάνει την απόφασή της με βάση τις πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Les Échos" της 24ης Μαρτίου 1998, κρατικές ενισχύσεις ύψους 100 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων (15244902 ευρώ) είχαν χορηγηθεί πριν από τον Δεκέμβριο του 1997(6). Οι ενισχύσεις αυτές επέτρεψαν στην MCV να καλύψει με δημόσιους πόρους μέρος του κόστους με το οποίο θα έπρεπε κανονικά να επιβαρυνθεί η ίδια.

(20) Όταν μια χρηματοοικονομική ενίσχυση που χορηγεί το κράτος ενισχύει τη θέση μιας επιχείρησης σε σχέση με τους ανταγωνιστές της στην Κοινότητα, πρέπει να θεωρηθεί ότι η ενίσχυση αυτή επηρεάζει τον ανταγωνισμό. Ο ανταγωνισμός στον τομέα των κλωστοϋφαντουργικών είναι ιδιαίτερα έντονος. Σύμφωνα με το "Panorama de l'industrie communautaire" του 1997(7), οι παραγωγοί κλωστοϋφαντουργικών στην Κοινότητα αντιμετώπισαν, αφενός, χαμηλή εσωτερική ζήτηση για τα προϊόντα τους και, αφετέρου, όλο και εντονότερο ανταγωνισμό εκ μέρους των αναπτυσσόμενων χωρών. Κατά συνέπεια, τόσο η παραγωγή όσο και η απασχόληση στον τομέα αυτό μειώθηκαν. Μεταξύ 1990 και 1994, η παραγωγή μειώθηκε κατά 14 % σε σταθερές τιμές, ενώ στην ίδια περίοδο η απασχόληση μειώθηκε κατά 21 %. Ο τομέας αναδιαρθρώνεται σήμερα για να αυξήσει τη διεθνή ανταγωνιστικότητά του. Οι υπό εξέταση ενισχύσεις ενδέχεται να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και να επηρεάσουν τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών στον τομέα αυτό, και συνιστούν συνεπώς κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης.

β) Μέτρα υπέρ της "εταιρείας"

(21) Στην απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία, η Επιτροπή θεώρησε ότι διάφορα μέτρα προοριζόμενα να αποκαταστήσουν τη βιωσιμότητα των παραγωγικών εγκαταστάσεων της MCV θα επιχορηγούνταν με δημόσιους πόρους. Στη διάρκεια της διαδικασίας, διαπιστώθηκε ότι η Core Placements SA είχε παρουσιάσει ένα σχέδιο επενδύσεων, με βάση το οποίο ο σύνδικος της MCV εκχώρησε στοιχεία ενεργητικού της MCV σε αυτή την εταιρεία. Μετά την κατάθεση αίτησης πτώχευσης του κυριότερου αγοραστή της μελλοντικής παραγωγής της "εταιρείας" που θα διαδεχόταν την MCV, η Core Placements SA ετέθη και αυτή σε διαδικασία δικαστικής εκκαθάρισης με απόφαση της 21ης Οκτωβρίου 1999. Η Γαλλία επιβεβαίωσε ότι καμία ενίσχυση δεν είχε επομένως χορηγηθεί. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Επιτροπή δεν έχει πλέον λόγους να αποφανθεί σχετικά με τα μέτρα αυτά.

Το συμβιβάσιμο των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν στην MCV με το άρθρο 87 της συνθήκης ΕΚ

(22) Η Γαλλία διευκρίνισε ότι οι ενισχύσεις υπέρ της MCV θα μπορούσαν εναλλακτικά να βασιστούν στο γαλλικό πρόγραμμα για την κλωστοϋφαντουργία. Ωστόσο, με την απόφαση 97/811/ΕΚ(8) σχετικά με ενισχύσεις που χορήγησε η Γαλλία στους τομείς της κλωστοϋφαντουργίας, των ειδών ένδυσης, των δερμάτινων ειδών και των υποδημάτων, η Επιτροπή έκρινε ότι τα μέτρα που προβλέπονταν στο πρόγραμμα για την κλωστοϋφαντουργία δεν συμβιβάζονταν με τη συνθήκη. Η προσφυγή ακύρωσης που άσκησε η Γαλλία απορρίφθηκε από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων(9). Η Γαλλία δεν γνωστοποίησε κανένα στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ότι λήφθηκαν μέτρα για την ανάκτηση των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν στην MCV. Αντίθετα, με επιστολή της 22ας Σεπτεμβρίου 1999, δηλαδή μετά την έκδοση της αρνητικής απόφασης της Επιτροπής σχετικά με αυτό το καθεστώς ενισχύσεων, η Γαλλία υποστήριξε ότι οι ενισχύσεις που καταβλήθηκαν στην MCV ήταν σύμφωνες με το γαλλικό πρόγραμμα για την κλωστοϋφαντουργία. Η Επιτροπή βάσισε επομένως την εξέταση της παρούσας υπόθεσης στην παραδοχή ότι δεν είχε ληφθεί κανένα μέτρο για την ανάκτηση των ενισχύσεων.

(23) Στην απόφαση που έλαβε στις 21 Απριλίου 1999 να κινήσει τη διαδικασία, η Επιτροπή στήριξε την εκτίμησή της στην παραδοχή ότι η ενίσχυση είχε χορηγηθεί σε βάση ad hoc και μεμονωμένα. Η Γαλλία δεν αμφισβήτησε την παραδοχή αυτή και περιορίστηκε στην επίκληση των άλλων υποθέσεων που θα μπορούν να ληφθούν ως βάση για το μέτρο αυτό. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν αποφαίνεται σχετικά με την υποθετική εφαρμογή του καθεστώτος περιφερειακών ενισχύσεων "PAT".

(24) Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω παρατηρήσεων, είναι σαφές ότι η ενίσχυση έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο προηγούμενης μεμονωμένης κοινοποίησης και ότι η Γαλλία δεν συμμορφώθηκε με τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(25) Το άρθρο 87 παράγραφοι 2 και 3 της συνθήκης προβλέπει παρεκκλίσεις από την αρχή του μη συμβιβάσιμου των ενισχύσεων με την κοινή αγορά.

(26) Οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στην MCV προορίζονταν να στηρίξουν την αναδιάρθρωση της επιχείρησης και επομένως δεν εμπίπτουν στο πεδίο των παρεκκλίσεων της παραγράφου 2. Ειδικότερα, οι προβλεπόμενες ενισχύσεις: α) δεν έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και δεν χορηγούνται σε μεμονωμένους καταναλωτές· β) δεν προορίζονται να επανορθώσουν ζημιές που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτακτα γεγονότα· γ) δεν χορηγούνται στην οικονομία ορισμένων περιοχών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Επιπλέον, δεν χορηγούνται σε περιοχή που είναι επιλέξιμη για περιφερειακές ενισχύσεις δυνάμει των παρεκκλίσεων της παραγράφου 3 στοιχείο α). Τέλος, οι παρεκκλίσεις της παραγράφου 3 στοιχεία β) και δ), σχετικά με τα σχέδια ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και την προώθηση του πολιτισμού και τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, δεν εφαρμόζονται και η Γαλλία δεν τις επικαλέστηκε.

(27) Όσον αφορά την παρέκκλιση του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης, η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι το σημείο 2 των κατευθυντήριων γραμμών των κρατικών ενισχύσεων περιφερειακού σκοπού(10) προβλέπει ότι μια ενίσχυση που χορηγείται σε βάση ad hoc σε μεμονωμένη επιχείρηση μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στον ανταγωνισμό στην εν λόγω αγορά, ενώ τα πλεονεκτήματά της για την περιφερειακή ανάπτυξη ενδέχεται να είναι πολύ περιορισμένα. Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι η ενίσχυση αυτή δεν πληροί τους όρους των κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού σκοπού. Κατά συνέπεια, οι εν λόγω παρεκκλίσεις δεν χορηγούνται καταρχήν παρά μόνον υπέρ πολυτομεακών και ανοικτών καθεστώτων, σε δεδομένη περιοχή και στο σύνολο των επιχειρήσεων των καλυπτόμενων τομέων. Η Γαλλία δεν παρείχε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι μπορεί να επιτευχθεί μια ισορροπία ανάμεσα στις στρεβλώσεις του ανταγωνισμού που θα προκαλέσει η ενίσχυση και στα πλεονεκτήματά της για την ανάπτυξη μιας περιοχής που αντιμετωπίζει δυσχέρειες. Κατά συνέπεια, ούτε η παρέκκλιση αυτή δεν εφαρμόζεται στην εξεταζόμενη ενίσχυση.

(28) Όσον αφορά το πρώτο μέρος της παρέκκλισης του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης, δηλαδή τις ενισχύσεις που προορίζονται να διευκολύνουν την ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων, η Επιτροπή στήριξε την εκτίμησή της στο γεγονός ότι οι ενισχύσεις προορίζονταν κυρίως για την αναδιάρθρωση μιας επιχείρησης που αντιμετώπιζε δυσχέρειες. Οι ενισχύσεις χορηγήθηκαν πριν από τις 18 Δεκεμβρίου 1997, ημερομηνία έκδοσης της απόφασης για την εκκαθάριση της MCV.

(29) Η Επιτροπή εξέτασε κατά συνέπεια τις εν λόγω ενισχύσεις με βάση τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν δυσχέρειες(11) (εφεξής οι "κατευθυντήριες γραμμές"), σύμφωνα με το σημείο 7.5 στοιχείο β) των νέων κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων(12).

(30) Η MCV είναι εγκατεστημένη στο Bort-les-Orgues, σε μια περιοχή που εμπίπτει στο πεδίο του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης. Σύμφωνα με το σημείο 3.2.3 των κατευθυντήριων γραμμών, το γεγονός ότι μια επιχείρηση που αντιμετωπίζει δυσχέρειες είναι εγκατεστημένη σε ενισχυόμενη περιοχή δεν δικαιολογεί ωστόσο την υιοθέτηση μιας υπερβολικά ανεκτικής προσέγγισης στο θέμα των ενισχύσεων στην αναδιάρθρωση. Τα κριτήρια που απαριθμούνται στο σημείο 3.2.2 εφαρμόζονται επομένως και στις ενισχυόμενες περιοχές, ακόμα και εάν ληφθούν υπόψη οι ανάγκες της περιφερειακής ανάπτυξης. Ειδικότερα, η αναδιάρθρωση πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα μια οικονομικά βιώσιμη δραστηριότητα που συμβάλλει πραγματικά στην ανάπτυξη της περιοχής χωρίς ανάγκη συνεχούς ενίσχυσης. Αντίθετα με την απαίτηση αυτή, οι παραγωγικές εγκαταστάσεις της MCV δεν θα μπορούσαν ποτέ να μετατραπούν σε μια οικονομικά βιώσιμη επιχείρηση. Μέχρι σήμερα, οι εξαγοράζουσες εταιρείες δεν μπόρεσαν να αποκαταστήσουν τη βιωσιμότητά των εγκαταστάσεων αυτών και αναγκάστηκαν να υποβάλουν αίτηση κήρυξης σε πτώχευση. Η Επιτροπή θεωρεί επομένως ότι η επιβίωση των παραγωγικών εγκαταστάσεων δεν είναι δυνατή παρά μόνο με τη χορήγηση νέων ενισχύσεων.

(31) Επιπλέον, το σημείο 3.2.2 των κατευθυντήριων γραμμών προβλέπει ότι οι ενισχύσεις για αναδιάρθρωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά παρά μόνον εάν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) υποβολή και θέση σε εφαρμογή προγράμματος αναδιάρθρωσης που να προβλέπει την αποκατάσταση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας της επιχείρησης εντός εύλογου χρονικού διαστήματος και βάσει ρεαλιστικών παραδοχών όσον αφορά τους όρους της μελλοντικής της λειτουργίας· β) αποφυγή των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού· γ) το ποσό και η ένταση της ενίσχυσης πρέπει να περιορίζονται, κατά τη φάση της αναδιάρθρωσης, στο ελάχιστο αναγκαίο και να είναι ανάλογα προς τα πλεονεκτήματα που αναμένονται για την Κοινότητα.

(32) Η Γαλλία δεν γνωστοποίησε κανένα στοιχείο που να βεβαιώνει ότι πληρούνται οι ανωτέρω προϋποθέσεις. Στο μέτρο που η εν λόγω ενίσχυση δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των κατευθυντήριων γραμμών, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβάλλει στην ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων χωρίς να αλλοιώνει τους όρους των συναλλαγών σε βαθμό αντίθετο με το κοινό συμφέρον. Εφόσον οι ενισχύσεις δεν εμπίπτουν ούτε στο πεδίο της παρέκκλισης του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ), εφαρμόζεται πλήρως η απαγόρευση του άρθρου 87 παράγραφος 1.

(33) Σε περίπτωση μη συμβιβάσιμου των ενισχύσεων με την κοινή αγορά, η Επιτροπή οφείλει, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην υπόθεση 70/72, όπως επιβεβαιώθηκε στις αποφάσεις του Δικαστηρίου στις υποθέσεις 310/85 και C-5/89(13), να διατάξει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος να ανακτήσει από τον λήπτη το ποσό της μη συμβιβάσιμης ενίσχυσης που χορηγήθηκε παράνομα(14). Το μέτρο αυτό είναι αναγκαίο για να αποκατασταθεί η προηγούμενη κατάσταση με την κατάργηση όλων των χρηματοοικονομικών πλεονεκτημάτων από τα οποία ο λήπτης της ενίσχυσης επωφελήθηκε αδικαιολόγητα από την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης(15). Η Επιτροπή υποχρεούται δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 να ζητά την επιστροφή κάθε μη συμβιβάσιμης και παράνομα χορηγηθείσας ενίσχυσης.

(34) Η ενίσχυση πρέπει να επιστραφεί χωρίς καθυστέρηση σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπει η γαλλική νομοθεσία, υπό τον όρο ότι οι διαδικασίες αυτές επιτρέπουν την άμεση και πραγματική εκτέλεση της απόφασης της Επιτροπής. Το ποσό που πρέπει να ανακτηθεί περιλαμβάνει τους τόκους από την ημερομηνία στην οποία η ενίσχυση χορηγήθηκε στο λήπτη έως την ημερομηνία επιστροφής της. Οι τόκοι αυτοί υπολογίζονται βάσει του επιτοκίου αναφοράς που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του ισοδύναμου επιχορήγησης των περιφερειακών ενισχύσεων.

V. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

(35) Οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στην MCV συνιστούν κρατικές ενισχύσεις που στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και αλλοιώνουν τις συναλλαγές κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης. Η παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) δεν εφαρμόζεται δεδομένου ότι δεν πληρούται καμία από τις προϋποθέσεις των κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν δυσχέρειες. Η ενίσχυση δεν συμβιβάζεται με την κοινή αγορά.

(36) Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η Γαλλία χορήγησε παράνομα τις εν λόγω ενισχύσεις κατά παράβαση του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης. Η ενίσχυση πρέπει να ανακτηθεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία για την αναδιάρθρωση της επιχείρησης Manufacture corrézienne de vêtements, ύψους 15244902 ευρώ (100 εκατoμμύρια γαλλικά φράγκα), δεν συμβιβάζεται με την κοινή αγορά.

Άρθρο 2

1. Η Γαλλία λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για να ανακτήσει από τον λήπτη τους τις ενισχύσεις που αναφέρονται στο άρθρο 1, οι οποίες έχουν ήδη τεθεί στη διάθεσή του.

2. Η ανάκτηση γίνεται χωρίς καθυστέρηση σύμφωνα με τις διαδικασίες της εθνικής νομοθεσίας, στο βαθμό που αυτές επιτρέπουν την άμεση και πραγματική εκτέλεση της παρούσας απόφασης. Οι προς ανάκτηση ενισχύσεις προσαυξάνονται με τόκους υπολογιζόμενους από την ημερομηνία από την οποία οι ενισχύσεις τέθηκαν στη διάθεση του λήπτη έως την ημερομηνία ανάκτησής τους. Οι τόκοι υπολογίζονται με βάση το επιτόκιο αναφοράς που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του ισοδύναμου επιχορήγησης των περιφερειακών ενισχύσεων.

Άρθρο 3

Η Γαλλία πληροφορεί την Επιτροπή, εντός δύο μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης της παρούσας απόφασης, για τα μέτρα που έλαβε για να συμμορφωθεί με αυτή.

Άρθρο 4

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στη Γαλλική Δημοκρατία.

Βρυξέλλες, 21 Ιουνίου 2000.

Για την Επιτροπή

Pedro Solbes Mira

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ L 83 της 23.3.1999, σ. 1.

(2) ΕΕ C 298 της 16.10.1999, σ. 11.

(3) Βλέπε υποσημείωση 2.

(4) Χωροταξική πριμοδότηση (Prime d' aménagement du territoire).

(5) Εταιρεία χρηματοδότησης για την αναδιάρθρωση των αμυντικών βιομηχανιών.

(6) Απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 1997 για τη θέση της εταιρείας σε διαδικασία εκκαθάρισης.

(7) Σελίδες 4 έως 9.

(8) ΕΕ L 334 της 5.12.1997, σ. 25.

(9) Απόφαση της 5ης Οκτωβρίου 1999 στην υπόθεση C-215/97.

(10) ΕΕ C 74 της 10.3.1998, σ. 9.

(11) ΕΕ C 368 της 23.12.1994, σ. 12.

(12) ΕΕ C 288 της 9.10.1999, σ. 2.

(13) Αποφάσεις της 24ης Φεβρουαρίου 1987 στην υπόθεση 310/85, Deufil κατά Επιτροπής, Συλλογή 1987, σ. 901 και της 20ής Σεπτεμβρίου 1990 στην υπόθεση C-5/89, Επιτροπή κατά Γερμανίας, Συλλογή 1990, σ. Ι-3437.

(14) Απόφαση της 12ης Ιουλίου 1973 στην υπόθεση 70/72, Επιτροπή κατά Γερμανίας, Συλλογή 1973, σ. 813.

(15) Απόφαση της 24ης Φεβρουαρίου 1987, βλέπε ανωτέρω, και απόφαση της 21ης Μαρτίου 1990 στην υπόθεση C-142/87, Βέλγιο κατά Επιτροπής, Συλλογή 1990, σ. Ι-959.