31989R0120

*****

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 120/89 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 19ης Ιανουαρίου 1989

περί κοινών λεπτομερειών εφαρμογής των εισφορών και των φόρων κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας,

τον κανονισμό αριθ. 136/66/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 22ας Σεπτεμβρίου 1966 περί δημιουργίας κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των λιπαρών ουσιών (1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2210/88 (2), και ιδίως το άρθρο 19 παράγραφος 3 και το άρθρο 20 παράγραφος 3,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 804/68 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1968 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων (3), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1109/88 (4), και ιδίως το άρθρο 13 παράγραφος 3,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2180/71 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 1971 περί καθορισμού των γενικών κανόνων που εφαρμόζονται στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων σε περίπτωση δυσχερειών εφοδιασμού (5), και ιδίως το άρθρο 2 παράγραφος 1,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1603/74 του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 1974 περί της εισπράξεως φόρου κατά την εξαγωγή ορισμένων ζαχαρούχων προϊόντων με βάση τα σιτηρά, την όρυζα και το γάλα σε περίπτωση δυσκολιών εφοδιασμού σε ζάχαρη (6), και ιδίως το άρθρο 1 παράγραφος 3,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2727/75 του Συμβουλίου της 29ης Οκτωβρίου 1975 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των σιτηρών (7), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2221/88 (8), και ιδίως το άρθρο 12 παράγραφος 2,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2742/75 του Συμβουλίου της 29ης Οκτωβρίου 1975 περί των επιστροφών στην παραγωγή στον τομέα των σιτηρών και της ορύζης (9), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1009/86 (10), και ιδίως το άρθρο 8 στοιχείο α),

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2747/75 του Συμβουλίου της 29ης Οκτωβρίου 1975 περί προσδιορισμού των εφαρμοστέων κανόνων στον τομέα των σιτηρών σε περίπτωση διαταραχής της αγοράς (11), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2560/77 (12), και ιδίως το άρθρο 4 παράγραφος 1,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1418/76 του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1976 περί κοινής οργανώσεως αγοράς της ορύζης (13), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2229/88 (14), και ιδίως το άρθρο 10 παράγραφος 2,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1432/76 του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1976 περί καθορισμού των εφαρμοστέων κανόνων στον τομέα της ορύζης σε περίπτωση διαταραχής της αγοράς (15), και ιδίως το άρθρο 4 παράγραφος 1,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 426/86 του Συμβουλίου της 24ης Φεβρουαρίου 1986 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά (16), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2247/88 (17),

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 520/77 του Συμβουλίου της 14ης Μαρτίου 1977 περί εισπράξεως φορολογικής επιβαρύνσεως κατά την εξαγωγή ορισμένων μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά με προσθήκη ζαχάρεως σε περίπτωση δυσχερειών εφοδιασμού σε ζάχαρη (18), και ιδίως το άρθρο 1 παράγραφος 4,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 του Συμβουλίου της 30ής Ιουνίου 1981 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα της ζάχαρης (19), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2306/88 (20), και ιδίως το άρθρο 13 παράγραφος 2 και το άρθρο 18 παράγραφοι 4 και 5,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1650/86 του Συμβουλίου της 26ης Μαΐου 1986 για τις επιστροφές και τις εισφορές που εφαρμόζονται κατά την εξαγωγή ελαιολάδου (21), και ιδίως το άρθρο 6,

Εκτιμώντας:

ότι ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 645/75 της Επιτροπής (22), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3677/86 (23), καθορίζει τις κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής των εισφορών και των φόρων κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα· ότι η πείρα που αποκτήθηκε έδειξε ότι πρέπει να εισαχθούν νέες διατάξεις στον κανονισμό αυτό· ότι, ως εκ τούτου για λόγους σαφήνειας και διοικητικής αποτελεσματικότητας, πρέπει να γίνει ανασύνταξη της νομοθεσίας που εφαρμόζεται ως προ το θέμα αυτό·

ότι οι εισφορές και οι φόροι κατά την εξαγωγή αποτελούν μέρος των δασμών κατά την εξαγωγή, όπως ορίζονται ιδίως στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2144/87 του Συμβουλίου της 13ης Ιουλίου 1987 σχετικά με την τελωνειακή οφειλή (1), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 4108/88 (2)·

ότι πρέπει να μην εφαρμόζεται εισφορά κατά την εξαγωγή στην περίπτωση εξαγωγών που πραγματοποιούνται με την κάλυψη πιστοποιητικού που περιλαμβάνει επιστροφή που προκαθορίζεται ή καθορίζεται στα πλαίσια διαγωνισμού·

ότι ορισμένες εργασίες δεν παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον ή αφορούν πολύ μικρές ποσότητες· ότι φαίνεται δυνατό να εξαιρεθούν οι εργασίες αυτές από την είσπραξη της εισφοράς κατά την εξαγωγή·

ότι πρέπει να προσδιοριστεί η ημερομηνία που λαμβάνεται υπόψη για την εφαρμογή του ποσοστού της εισφοράς κατά την εξαγωγή καθώς και το κράτος μέλος εισπράξεως της εισφοράς κατά την εξαγωγή·

ότι, για να αποφευχθούν κερδοσκοπικές συναλλαγές, πρέπει να ληφθούν μέτρα που αποσκοπούν στο να εξασφαλισθεί ότι τα προϊόντα για τα οποία η δήλωση εξαγωγής έγινε δεκτή εγκαταλείπουν το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας σε εύλογη προθεσμία· ότι η προθεσμία των 60 ημερών που λαμβάνεται υπόψη για τις εξαγωγές που επωφελούνται επιστροφών μπορεί να εφαρμοσθεί επίσης στην περίπτωση της εισπράξεως εισφοράς κατά την εξαγωγή· ότι, σε περίπτωση υπερβάσεως της προθεσμίας αυτής, είναι αναγκαίο να προβλεφθούν, στην ειδική περίπτωση των εισφορών κατά την εξαγωγή, ειδικές διατάξεις για τον καθορισμό του σχετικού ποσού·

ότι το έργο των τελωνειακών υπηρεσιών διευκολύνεται αν τα προϊόντα για τα οποία έχει εφαρμοσθεί εισφορά κατά την εξαγωγή κυκλοφορούν με διαφορετική διαδικασία από εκείνη που χρησιμοποιείται για τα προϊόντα για τα οποία δεν εφαρμόζεται εισφορά κατά την εξαγωγή· ότι, για το σκοπό αυτό, πρέπει να προβλέπεται ότι τα προϊόντα για τα οποία έχει εφαρμοσθεί εισφορά κατά την εξαγωγή κυκλοφορούν με τη διαδικασία της εξωτερικής κοινοτικής διαμετακόμισης·

ότι είναι σκόπιμο, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα εν λόγω προϊόντα εγκαταλείπουν το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας κατά τη μεταφορά από ένα σημείο σε άλλο, να προβλέπονται οι κατάλληλες διατάξεις για την είσπραξη της εν λόγω εισφοράς κατά την εξαγωγή στην περίπτωση κατά την οποία τα προϊόντα δεν πρόκειται να επανεισαχθούν στην Κοινότητα· ότι πρέπει, για το σκοπό αυτό, να εφαρμοσθούν οι διατάξεις που προβλέπονται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1062/87 της Επιτροπής της 27ης Μαρτίου 1987 για τις διατάξεις εφαρμογής καθώς και μέτρα απλοποιήσεως του καθεστώτος της κοινοτικής διαμετακόμισης (3), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1469/88 (4)·

ότι, πριν από την ημερομηνία εαρμογής της εισφοράς κατά την εξαγωγή, ήταν δυνατόν να ζητηθούν ή εκδόθηκαν πιστοποιητικά εξαγωγής που δεν περιλαμβάνουν προκαθορισμό της επιστροφής· ότι, εκτός από την περίπτωση του προκαθορισμού, δεν ενδείκνυται να απαιτείται η εξαγωγή των γεωργικών προϊόντων σε περίπτωση εφαρμογής εισφοράς κατά την εξαγωγή· ότι, συνεπώς, πρέπει να προβλεφθεί ότι αυτές οι αιτήσεις πιστοποιητικών μπορούν να αποσυρθούν ή ότι τα πιστοποιητικά μπορούν να ακυρωθούν μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου και να αποδεσμευθεί η εγγύηση που έχει συσταθεί·

ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη όλων των ενδιαφερομένων επιτροπών διαχειρίσεως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει, με την επιφύλαξη των παρεκκλιτικών διατάξεων που προβλέπονται στην ειδική κοινοτική ρύθμιση για ορισμένα γεωργικά προϊόντα, τις κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος εισφορών και φόρων κατά την εξαγωγή, που στο εξής καλούνται «εξαγωγική εισφορά», για τα γεωργικά προϊόντα που αναφέρονται:

- στο άρθρο 20 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού αριθ. 136/66/ΕΟΚ,

- στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2180/71,

- στο άρθρο 1 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1603/74,

- στο άρθρο 6 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2742/75,

- στο άρθρο 2 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2747/75,

- στο άρθρο 2 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1432/76,

- στο άρθρο 1 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 520/77,

- στο άρθρο 18 παράγραφοι 1 και 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81.

Άρθρο 2

Εκτός των εξαιρέσεων που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό, οι εξαγωγικές εισφορές εφαρμόζονται σε κάθε οριστική ή προσωρινή εξαγωγή, εκτός του τελωνειακού εδάφους της Κοινότητας:

α) προϊόντων που υπάγονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 της συνθήκης, μη λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι η συσκευασία του υπάγεται ή όχι στο άρθρο αυτό·

β) προϊόντων που δεν υπάγονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 της συνθήκης εφόσον περιέχουν συστατικά τα οποία υπόκεινται στην εφαρμογή εξαγωγικών εισφορών που υπάγονται εξ ολοκλήρου ή μερικώς στην εν λόγω διάταξη πριν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή των εξαγομένων προϊόντων.

Άρθρο 3

1. Οι εξαγωγικές εισφορές δεν εφαρμόζονται στις εξαγωγές που αποτελούν αντικείμενο επιστροφής που προκαθορίζεται ή προσδιορίζεται στο πλαίσιο διαγωνισμού.

Εάν, για ένα σύνθετο προϊόν, η επιστροφή προκαθορίζεται βάσει ενός ή περισσοτέρων των επιμέρους συστατικών του κατά την έννοια του άρθρου 8 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3665/87 της Επιτροπής (1), η μη εφαρμογή των εξαγωγικών εισφορών αφορά μόνον αυτό ή αυτά τα επιμέρους συστατικά.

2. Εκτός των περιπτώσεων που αναφέρονται στο κεφάλαιο ΙΙ του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 918/83 του Συμβουλίου (2), δεν εφαρμόζονται οι εξαγωγικές εισφορές:

α) στα προϊόντα τα οποία φορτώνονται στην Κοινότητα για λόγους τροφοδοσίας, σε πλοία που προορίζονται για θαλασσοπλοΐα, ή αεροσκάφη που εξυπηρετούν διεθνείς γραμμές, με την επιφύλαξη ότι η ποσότητά τους δεν υπερβαίνει την ποσότητα που είναι κανονικά αναγκαία για την κατανάλωση στα πλοία ή αεροσκάφη·

β) στα προϊόντα που προορίζονται για τις ένοπλες δυνάμεις κράτους μέλους που βρίσκονται σταθμευμένες εκτός του τελωνειακού εδάφους της Κοινότητας·

γ) στις μικρές αποστολές που δεν έχουν εμπορικό χαρακτήρα, εφόσον τα φορολογήσιμα προϊόντα δεν υπερβαίνουν τα 3 kg ανά αποστολή· οι άλλοι όροι εφαρμογής αυτής της ατέλειας, εξαιρουμένων αυτών που αφορούν την αξία των προϊόντων, είναι οι ίδιοι με τους όρους που καθορίζονται στα άρθρα 29 έως 31 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 918/83·

δ) στα προϊόντα που περιέχονται στις προσωπικές αποσκευές των ταξιδιωτών, εφόσον τα φορολογήσιμα προϊόντα δεν υπερβαίνουν τα 3 kg ανά ταξιδιώτη· οι άλλοι όροι εφαρμογής αυτής της ατέλειας, εξαιρουμένων αυτών που αφορούν την αξία των προϊόντων, είναι οι ίδιοι με τους όρους που καθορίζονται στα άρθρα 45 έως 49 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 918/83·

ε) στα προϊόντα που υπόκεινται σε ένα από τα καθεστώτα που αναφέρονται στα άρθρα 4 και 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 565/80 του Συμβουλίου (3)·

στ) στις παραδόσεις εφοδιασμού των πλοίων και των αεροσκαφών που αναφέρονται στο άρθρο 42 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3665/87 ενώ οι όροι που αναφέρονται στην παράγραφο 2 δεύτερο εδάφιο και στις παραγράφους 3, 4, 5, 6 και 7 του εν λόγω άρθρου εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών.

3. Οι διατάξεις της παραγράφου 2 στοιχείο β) εφαρμόζονται μόνον εφόσον προσκομίζεται στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους στο οποίο έγινε δεκτή η διασάφηση εξαγωγής, βεβαίωση που εκδίδεται από τις ενδιαφερόμενες ένοπλες δυνάμεις και πιστοποιεί τον προορισμό των προϊόντων για τα οποία υποβλήθηκε διασάφηση εξαγωγής και εφόσον υπάρχουν εγγυήσεις όσον αφορά την άφιξη στον προορισμό των εν λόγω προϊόντων.

Άρθρο 4

1. Εκτός των περιπτώσεων στις οποίες η εξαγωγική εισφορά προκαθορίζεται ή προσδιορίζεται στο πλαίσιο διαγωνισμού, το ποσό της εξαγωγικής εισφοράς που εφαρμόζεται είναι αυτό που ισχύει την ημερομηνία κατά την οποία η τελωνειακή υπηρεσία αποδέχεται τη διασάφηση εξαγωγής για τα προϊόντα που υπόκεινται σε εξαγωγικές εισφορές. Από τη στιγμή αυτής της αποδοχής, τα προϊόντα τίθενται υπό τελωνειακό έλεγχο μέχρι την έξοδό τους από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας.

Ωστόσο, εκτός περιπτώσεων ανωτέρας βίας:

- όταν τα προϊόντα δεν έχουν εγκαταλείψει το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας σε προθεσμία 60 ημερών από την ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εξαγωγής, ή

- όταν η απόδειξη της εξόδου από το έδαφος αυτό δεν προσκομίζεται σε προθεσμία 12 μηνών από την ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εξαγωγής,

το ποσό της εξαγωγικής εισφοράς που εφαρμόζεται είναι το υψηλότερο μεταξύ εκείνων που ίσχυαν κατά την περίοδο από την ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εξαγωγής μέχρι την ημερομηνία εξόδου των προϊόντων από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας, καθώς και, κατά περίπτωση, το ποσό που έχει προκαθοριστεί.

Για την εφαρμογή του δεύτερου εδαφίου, δεν λαμβάνεται υπόψη ο καθορισμός επιστροφής κατά την εξαγωγή κατά την εν λόγω περίοδο.

Η απόδειξη όσον αφορά την έξοδο από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας παρέχεται όπως και η απόδειξη όσον αφορά τις επιστροφές. Εάν η απόδειξη αυτή δεν προσκομίζεται σε προθεσμία 12 μηνών από την ημέρα της αποδοχής της διασάφησης εξαγωγής, η ημέρα εξόδου από το τελωνειακό έδαφος θεωρείται ως τελευταία ημέρα της εν λόγω προθεσμίας.

2. Η ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εξαγωγής είναι καθοριστική για τον προσδιορισμό της ποσότητας, της φύσης και των χαρακτηριστικών του εξαγομένου προϊόντος.

3. Για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, νοείται ως η υψηλότερη εξαγωγική εισφορά το ποσό της εξαγωγικής εισφοράς:

- που εκφράζεται σε Ecu,

- που είναι το υψηλότερο για το συγκεκριμένο προϊόν και τον συγκεκριμένο προορισμό κατά τη διάρκεια της περιόδου συγκρίσεως των ποσοστών.

4. Η εξαγωγική εισφορά που καθορίζεται στα πλαίσια διαγωνισμού, είναι εισφορά που έχει προκαθοριστεί.

Άρθρο 5

1. Η εξαγωγική εισφορά εισπράττεται από το κράτος μέλος όπου υπάγεται το τελωνείο το οποίο αποδέχεται τη διασάφηση εξαγωγής.

2. Όταν η εξαγωγική εισφορά διαφοροποιείται ανάλογα με τον προορισμό:

α) η εισφορά που ισχύει για τον προορισμό ο οποίος αναγράφεται στη διασάφηση εξαγωγής που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 εισπράττεται, και η ενδεχόμενη διαφορά μεταξύ του ποσού αυτής της εισφοράς και της υψηλότερης εισφοράς που ίσχυε κατά την ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εξαγωγής συνεπάγεται τη σύσταση εγγύησης·

β) όταν συστήνεται εγγύηση, ο εξαγωγέας πρέπει να προσκομίζει απόδειξη για την εισαγωγή του προϊόντος σε προθεσμία 12 μηνών από την ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εξαγωγής, εκτός περιπτώσεων ανωτέρας βίας· η απόδειξη αυτή παρέχεται με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3665/87·

γ) όταν η απόδειξη που αναφέρεται στο στοιχείο β) δεν προσκομίζεται μέσα στην ταχθείσα προθεσμία, εκτός περιπτώσεων ανωτέρας βίας, θεωρείται ότι τα προϊόντα έχουν φθάσει στον προορισμό για τον οποίο ο δασμός είναι ο υψηλότερος και η εγγύηση παρακρατείται ως εξαγωγική εισφορά·

δ) όταν η απόδειξη που αναφέρεται στο στοιχείο β) προσκομίζεται μέσα στην ταχθείσα προθεσμία, η εγγύηση αποδεσμεύεται σε συνάρτηση με τον προορισμό και ανάλογα με τις ποσότητες για τις οποίες προσκομίσθηκε αυτή η απόδειξη· αν δεν αποδεσμευθεί τμήμα ή το σύνολο της εγγύησης, το αντίστοιχο ποσό παρακρατείται ως εξαγωγική εισφορά·

ε) όταν ο εξαγωγέας προσκομίζει την απόδειξη, μέσα στην προθεσμία που αναφέρεται στο στοιχείο β), ότι το προϊόν έφθασε σε προορισμό για τον οποίο το ποσό της εισφοράς είναι μικρότερο από την εισπραχθείσα εισφορά, το οφειλόμενο ποσό διορθώνεται και η εγγύηση που έχει ενδεχομένως συσταθεί αποδεσμεύεται·

στ) η εγγύηση συστήνεται σε χρήματα ή έχει τη μορφή ασφάλειας που παρέχεται από φορέα που ανταποκρίνεται στα κριτήρια που καθορίζονται από το κράτος μέλος όπου έχει γίνει δεκτή η διασάφηση εξαγωγής.

3. Αν δεν καταστεί δυνατόν να τηρηθεί η προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχεία β), γ) και ε), παρόλο που ο εξαγωγέας φρόντισε να προμηθευτεί τις αποδείξεις μέσα στην προθεσμία, αυτή μπορεί να παραταθεί, με αίτηση του εξαγωγέα, για το χρονικό διάστημα που κρίνεται αναγκαίο από τον αρμόδιο οργανισμό του κράτος μέλους εξαγωγής, λόγω της επικαλούμενης περίστασης.

Άρθρο 6

Όταν η απόδειξη που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 τέταρτο εδάφιο ή/και η απόδειξη που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχείο β) προσκομίζονται σε έξι μήνες μετά τις προβλεπόμενες σχετικές προθεσμίες, το οφειλόμενο ποσό της εισφοράς:

α) είναι εισφορά η οποία έπρεπε να εισπραχθεί αν οι προθεσμίες είχαν τηρηθεί·

β) αυξάνεται κατά 15 % της διαφοράς μεταξύ της εισφοράς που έχει εισπραχθεί και του ποσού που αναφέρεται στο στοιχείο α).

Άρθρο 7

Μετά την αποδοχή της διασάφησης εξαγωγής που είχε υποβληθή για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 2 στοιχείο α), θεωρούνται αυτά ως μη υπαγόμενα πλέον στο άρθρο 9 παράγραφος 2 της συνθήκης και, συνεπώς, κυκλοφορούν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 222/77 του Συμβουλίου (1) σχετικά με την κοινοτική διαμετακόμιση.

Άρθρο 8

1. Η κυκλοφορία, μεταξύ δύο κρατών μελών, προϊόντων που υπόκεινται σε εξαγωγική εισφορά πραγματοποιείται σύμφωνα με τις διατάξεις του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1062/87.

2. Το τελωνείο αναχώρησης, κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 222/77, λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την είσπραξη της εξαγωγικής εισφοράς που αναφέρεται στο στοιχείο γ) όταν:

α) έγγραφο εσωτερικής κοινοτικής διαμετακόμισης το οποίο αναφέρει ως τελωνείο προορισμού ένα τελωνείο που υπάγεται σε κράτος μέλος, δεν φέρει την μνεία που αναφέρεται στο άρθρο 21 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1062/87 (δεύτερη μνεία) «έξοδος από την Κοινότητα υποκείμενη σε επιβολή δασμών» επειδή το εν λόγω προϊόν δεν υπόκειται σε εξαγωγική εισφορά κατά την έγκριση της διασάφησης εσωτερικής κοινοτικής διαμετακόμισης και

β) κατ' εφαρμογή της συμβάσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και των χωρών ΕΖΕΣ για το κοινό καθεστώς διαμετακόμισης, το προϊόν αυτό προσκομίζεται σε τελωνείο προορισμού που υπάγεται σε χώρα ΕΖΕΣ και

γ) εξαγωγική εισφορά η οποία καθορίστηκε μετά την ημερομηνία ισχύος διασάφησης εσωτερικής κοινοτικής διαμετακόμισης ισχύει την ημερομηνία κατά την οποία το προϊόν προσκομίζεται στο τελωνείο προορισμού.

3. Όταν ο εξαγωγέας προσκομίζει ικανοποιητική απόδειξη στην αρμόδια αρχή σύμφωνα με την οποία το εμπόρευμα εγκατέλειψε το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας σε ημερομηνία κατά την οποία δεν υπήρχε εξαγωγική εισφορά ή ήταν μικρότερη σε σχέση με εκείνη που αναφέρεται στην παράγραφο 2, δεν εισπράττεται καμία εισφορά ή, κατά περίπτωση, εισπράττεται αυτή η μικρότερη εισφορά.

4. Για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, θεωρούνται ως χώρες ΕΖΕΣ η Αυστρία, η Φινλανδία, η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία και η Ελβετία.

Άρθρο 9

1. Όταν τα προϊόντα κυκλοφορούν με τους όρους που προβλέπονται στα άρθρα 24 και 25 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1062/87, συστήνεται εγγύηση ώστε να εξασφαλίζεται η είσπραξη της εξαγωγικής εισφοράς στην περίπτωση που τα προϊόντα αυτά δεν πρόκειται να επανεισαχθούν στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας. Η εγγύηση αυτή συστήνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού.

2. Η εγγύηση αποδεσμεύεται μόλις αποδειχθεί στο κράτος μέλος αποστολής ότι τα προϊόντα έχουν επανεισαχθεί στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας και σε αναλογία με τις ποσότητες για τις οποίες έχει προσκομισθεί η απόδειξη αυτή.

Άρθρο 10

Όταν ένα προϊόν υπάγεται σε μία από τις απλοποιημένες διαδικασίες που αναφέρονται στον τίτλο IV κεφάλαιο 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1062/87 για να αποσταλεί σε

σταθμό προορισμού ή να παραδοθεί σε παραλήπτη που βρίσκεται στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας, το τελωνείο αναχώρησης μπορεί να επιτρέψει τροποποίηση του συμβολαίου μεταφοράς για τον τερματισμό της μεταφοράς εκτός του εν λόγω τελωνειακού εδάφους μόνον εφόσον λάβει τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλιστεί η είσπραξη της απαιτούμενης εξαγωγικής εισφοράς. Στην περίπτωση αυτή, το ποσό της εξαγωγικής εισφοράς που εφαρμόζεται είναι εκείνο που ισχύει κατά την ημερομηνία αποδοχής από το τελωνείο αναχώρησης της διασάφησης εξαγωγής προς τις τρίτες χώρες.

Άρθρο 11

1. Όταν ισχύει εξαγωγική εισφορά και τα προϊόντα επανεξάγονται στο πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 6 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο ή του άρθρου 11 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1430/79 του Συμβουλίου (1), συστήνεται εγγύηση ποσού ίσου προς την εξαγωγική εισφορά.

2. Η εγγύηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1:

α) αποδεσμεύεται σε περίπτωση που η απόφαση για την αίτηση επιστροφής ή απόδοσης των εισφορών κατά την εισαγωγή είναι θετική·

β) καταπίπτει, ως εξαγωγική εισφορά, σε περίπτωση που:

- η απόφαση που αναφέρεται στο στοιχείο α) είναι αρνητική

- και η εξαγωγική εισφορά δεν καταβάλλεται σε 30 ημέρες από την ημερομηνία υποβολής αίτησης για πληρωμή.

Άρθρο 12

Κατά την περίοδο εφαρμογής ποσού εισφοράς εκφραζόμενου με αριθμό μεγαλύτερο του 0 για ένα προϊόν, μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου, τα πιστοποιητικά εξαγωγής όσον αφορά το προϊόν αυτό μπορούν να ακυρωθούν και οι σχετικές αιτήσεις για τα πιστοποιητικά αυτά μπορούν να αποσυρθούν, εκτός από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) όταν το πιστοποιητικό περιλαμβάνει επιστροφή που προκαθορίζεται ή προσδιορίζεται στα πλαίσια διαγωνισμού·

β) όταν το πιστοποιητικό έχει εκδοθεί μετά από αίτηση που έχει υποβληθεί κατά την έννοια του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3719/88 της Επιτροπής (2), σε ημέρα κατά την οποία εφαρμοζόταν εισφορά·

γ) όταν η αίτηση πιστοποιητικού αφορά πιστοποιητικό που αναφέρεται στα στοιχεία α) ή β).

Στις περιπτώσεις αυτές, η εγγύηση η σχετική με το πιστοποιητικό αποδεσμεύεται αμέσως.

Άρθρο 13

1. Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 645/75 καταργείται.

2. Οι παραπομπές στον κανονισμό που καταργείται δυνάμει της παραγράφου 1 πρέπει να θεωρούνται ότι γίνονται στον παρόντα κανονισμό.

Τα σημεία αιτιολογικής αναφοράς και οι παραπομπές στα άρθρα του κανονισμού που καταργείται πρέπει να διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος.

Άρθρο 14

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 1η Απριλίου 1989.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 19 Ιανουαρίου 1989.

Για την Επιτροπή

Ray MAC SHARRY

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ αριθ. 172 της 30. 9. 1966, σ. 3025/66.

(2) ΕΕ αριθ. L 197 της 26. 7. 1988, σ. 1.

(3) ΕΕ αριθ. L 148 της 28. 6. 1968, σ. 13.

(4) ΕΕ αριθ. L 110 της 29. 4. 1988, σ. 27.

(5) ΕΕ αριθ. L 231 της 14. 10. 1971, σ. 1.

(6) ΕΕ αριθ. L 172 της 27. 6. 1974, σ. 9.

(7) ΕΕ αριθ. L 281 της 1. 11. 1975, σ. 1.

(8) ΕΕ αριθ. L 197 της 26. 7. 1988, σ. 16.

(9) ΕΕ αριθ. L 281 της 1. 11. 1975, σ. 57.

(10) ΕΕ αριθ. L 94 της 9. 4. 1986, σ. 6.

(11) ΕΕ αριθ. L 281 της 1. 11. 1975, σ. 82.

(12) ΕΕ αριθ. L 303 της 28. 11. 1977, σ. 1.

(13) ΕΕ αριθ. L 166 της 25. 6. 1976, σ. 1.

(14) ΕΕ αριθ. L 197 της 26. 7. 1988, σ. 27.

(15) ΕΕ αριθ. L 166 της 25. 6. 1976, σ. 39.

(16) ΕΕ αριθ. L 49 της 27. 2. 1986, σ. 1.

(17) ΕΕ αριθ. L 198 της 26. 7. 1988, σ. 21.

(18) ΕΕ αριθ. L 73 της 21. 3. 1977, σ. 26.

(19) ΕΕ αριθ. L 177 της 1. 7. 1981, σ. 4.

(20) ΕΕ αριθ. L 201 της 27. 7. 1988, σ. 65.

(21) ΕΕ αριθ. L 145 της 30. 5. 1986, σ. 8.

(22) ΕΕ αριθ. L 67 της 14. 3. 1975, σ. 16.

(23) ΕΕ αριθ. L 351 της 12. 12. 1986, σ. 1.

(1) ΕΕ αριθ. L 201 της 22. 7. 1987, σ. 15.

(2) ΕΕ αριθ. L 361 της 29. 12. 1988, σ. 2.

(3) ΕΕ αριθ. L 107 της 22. 4. 1987, σ. 1.

(4) ΕΕ αριθ. L 132 της 28. 5. 1988, σ. 67.

(1) ΕΕ αριθ. L 351 της 14. 12. 1987, σ. 1.

(2) ΕΕ αριθ. L 105 της 23. 4. 1983, σ. 1.

(3) ΕΕ αριθ. L 62 της 7. 3. 1980, σ. 5.

(1) ΕΕ αριθ. L 38 της 9. 2. 1977, σ. 1.

(1) ΕΕ αριθ. L 175 της 12. 7. 1979, σ. 1.

(2) ΕΕ αριθ. L 331 της 2. 12. 1988, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Πίνακας αντιστοιχίας

1.2 // // // Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 645/75 // Παρών κανονισμός // // 1.2 // Άρθρο 1 // Άρθρο 1 // Άρθρο 2 παράγραφος 1

παράγραφος 2 // Άρθρο 2 // Άρθρο 2α // Άρθρο 11 // Άρθρο 3 // Άρθρο 3 // Άρθρο 4 // Άρθρο 4 // Άρθρο 5 // Άρθρο 5 // - // Άρθρο 6 // - // Άρθρο 7 // Άρθρο 6 // Άρθρο 8 παράγραφος 1 // Άρθρο 7 // Άρθρο 9 // Άρθρο 8 // Άρθρο 10 // Άρθρο 9 // - // Άρθρο 10 // Άρθρο 12 // Άρθρο 11 // Άρθρο 13 // Άρθρο 12 // Άρθρο 14 // //