31987R2242

*****

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 2242/87 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 23ης Ιουλίου 1987

σχετικά με τις κοινοτικές δράσεις για το περιβάλλον

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 130 Ρ,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 της συνθήκης, η Κοινότητα έχει ως αποστολή, μεταξύ άλλων, να προάγει την αρμονική ανάπτυξη μεταξύ των οικονομικών δραστηριοτήτων στο σύνολο της Κοινότητας, τη συνεχή και ισόρροπη επέκταση της οικονομίας και αυξημένη σταθερότητα·

ότι η κοινοτική δράση για το περιβάλλον πρέπει να έχει ως στόχο τη διατήρηση, την προστασία και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος, τη συμβολή στην προστασία της υγείας των ατόμων και την εξασφάλιση μιας συνετής και ορθολογικής χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων·

ότι, για να εξασφαλιστεί η πλήρης πραγματοποίηση των στόχων που διατυπώνονται στα προγράμματα δράσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για το περιβάλλον του 1973 (4) και του 1977 (5), καθώς και στο πρόγραμμα δράσης του 1983 (6), του οποίου τους γενικούς προσανατολισμούς ενέκριναν το Συμβούλιο και οι αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών, είναι σκόπιμο να συμβάλλει οικονομικά η Κοινότητα, στην υλοποίηση ορισμένων ειδικών δράσεων στα πλαίσια του παρόντος κανονισμού·

ότι η ανάπτυξη των λεγομένων «καθαρών» τεχνολογιών αποτελεί ένα έξοχο μέσο εξασφάλισης, κατά τον πιο ορθολογιστικό οικονομικά τρόπο, μιας προληπτικής μείωσης των ρυπάνσεων και μιας οικονομικότερης χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων·

ότι η ανάπτυξη των τεχνικών ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των χρησιμοποιηθέντων υδάτων, είναι απαραίτητη για την καλύτερη διαχείριση των αποβλήτων και των φυσικών πόρων·

ότι πρέπει να προωθηθεί η ανάπτυξη τεχνικών εντοπισμού και αποκατάστασης των περιοχών που έχουν μολυνθεί από απόβλητα ή/και από επικίνδυνες ουσίες·

ότι η ανάπτυξη των καθαρών τεχνολογιών και βελτιωμένων τεχνικών για την ανακύκλωση των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των χρησιμοποιηθέντων υδάτων, και για τον εντοπισμό και την αποκατάσταση των μολυσμένων περιοχών μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις στη βιομηχανική καινοτομία και απασχόληση και ότι είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις·

ότι η πείρα έχει αποδείξει την ανάγκη να ενθαρρύνει τη δημιουργία νέων τεχνικών και μεθόδων μέτρησης και επίβλεψης της ποιότητας του φυσικού περιβάλλοντος·

ότι επιβάλλεται η καλύτερη εκμετάλλευση ορισμένων αποτελεσμάτων των κοινοτικών προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης στους τομείς του περιβάλλοντος και των πρώτων υλών·

ότι είναι σημαντικό να μπορέσει η Κοινότητα να συμβάλλει στη διατήρηση ή στην αποκατάσταση σοβαρά απειλούμενων βιοτόπων στους οποίους ζουν είδη που κινδυνεύουν, κατ' εφαρμογή της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979 περί διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (7).

ότι πρέπει να μπορέσει η Κοινότητα να συμβάλλει στην προστασία και αποκατάσταση των εδαφών των απειλουμένων ή υποβαθμισμένων από πυρκαγιές, διαβρωτικές εργασίες και ερημοποίηση,

ότι η Κοινότητα, στα όρια των διαθέσιμων για το σκοπό αυτό δημοσιονομικών δυνατοτήτων της, πρέπει να παρέχει χρηματοδοτική ενίσχυση στα σχέδια που εμπίπτουν στον τομέα των των καθαρών τεχνολογιών, των τεχνικών ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των χρησιμοποιηθέντων υδάτων, του εντοπισμού και της αποκατάστασης των περιοχών που έχουν μολυνθεί από απόβλητα ή/και από επικίνδυνες ουσίες, των μεθόδων μέτρησης και επίβλεψης της ποιότητας του φυσικού περιβάλλοντος καθώς και στις δράσεις για τη διατήρηση των ζωνών προστασίας της φύσης που έχουν σημασία για την Κοινότητα στα πλαίσια της εφαρμογής της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ και για την προστασία ή αποκατάσταση των εδαφών των απειλουμένων ή υποβαθμισμένων από πυρκαγιές, διαβρωτικές εργασίες και ερημοποίηση·

ότι πρέπει να προβλεφθεί ένα ποσό που κρίνεται ως απαραίτητο για την εκτέλεση αυτών των σχεδίων· ότι το ποσό αυτό πρέπει να είναι δυνατό να αναθεωρείται από το Συμβούλιο, που θα αποφασίζει ομόφωνα μετά από πρόταση της Επιτροπής·

ότι πρέπει να συσταθεί συμβουλευτική επιτροπή που θα επικουρεί την Επιτροπή κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, και ιδίως κατά την επιλογή των σχεδίων για τα οποία θα είναι δυνατόν να παρασχεθεί χρηματοδοτική ενίσχυση·

ότι η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1872/84 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1984 περί κοινοτικών δράσεων για το περιβάλλον (2), κατέδειξε την σκοπιμότητα ενός καθεστώτος κοινοτικής ενίσχυσης για δράσεις σχετικά με το περιβάλλον καθώς και τη δυνατότητα εφαρμογής των διαδικασιών που θεσπίστηκαν δυνάμει του εν λόγω κανονισμού·

ότι πρέπει στο εξής να αντικατασταθεί ο εν λόγω κανονισμός αφού ληφθούν υπόψη η νέες ανάγκες,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1. Η Κοινότητα μπορεί να παρέχει χρηματοδοτική ενίσχυση για:

α) σχέδια επίδειξης που σκοπό έχουν την ανάπτυξη νέων καθαρών τεχνολογιών, δηλαδή τεχνολογιών που θα προκαλούν λίγη ή και καθόλου ρύπανση και οι οποίες είναι δυνατό να είναι οικονομικότερες από άποψη ανάλωσης φυσικών πόρων·

β) σχέδια επίδειξης που σκοπό έχουν την ανάπτυξη τεχνικών ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των χρησιμοποιηθέντων υδάτων·

γ) σχέδια επίδειξης που σκοπό έχουν την ανάπτυξη τεχνικών εντοπισμού και αποκατάστασης περιοχών που έχουν μολυνθεί από απόβλητα ή/και επικίνδυνες ουσίες·

δ) σχέδια επίδειξης που σκοπό έχουν την εφαρμογή νέων τεχνικών και μεθόδων μέτρησης και επίβλεψης της ποιότητας του φυσικού περιβάλλοντος·

ε) τα σχέδια που παρέχουν κίνητρα με σκοπό να συμβάλουν στη διατήρηση ή την αποκατάσταση σοβαρά απειλουμένων βιοτόπων, στους οποίους συναντώνται είδη που κινδυνεύουν και που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Κοινότητα, κατ' εφαρμογή της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ·

στ) τα σχέδια που παρέχουν κίνητρα με σκοπό να συμβάλουν στην προστασία ή την αποκατάσταση εδαφών που απειλούνται ή έχουν υποβαθμιστεί από πυρκαγιές, διαβρωτικές εργασίες και ερημοποίηση.

Εξαιρούνται τα σχέδια που ορίζονται στα στοιχεία α), β), γ) και δ), τα οποία μπορούν να τύχουν χρηματοδοτικής ενίσχυσης στα πλαίσια άλλων κοινοτικών μέσων.

2. Το ποσό που κρίνεται αναγκαίο για την εκτέλεση των προβλεπόμενων σχεδίων ανέρχεται σε 24 εκατομμύρια ECU.

Με βάση την πρώτη ετήσια έκθεση που προβλέπεται στο άρθρο 12, το Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει ομόφωνα, μετά από πρόταση της Επιτροπής, την αναθεώρηση του ποσού που θεωρείται αναγκαίο.

Οι πιστώσεις εγγράφονται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

3. Η χρηματοδοτική ενίσχυση μπορεί να αντιπροσωπεύει:

i) 30 % κατ' ανώτατο όριο του κόστους των σχεδίων που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α), β) και γ), 50 % κατ' ανώτατο όριο του κόστους των σχεδίων που ορίζονται στα στοιχεία δ) και στ) και, κανονικά, 50 % κατ' ανώτατο όριο του κόστους των σχεδίων που ορίζονται στο στοιχείο ε)·

ii) κατ' εξαίρεση, 75 % κατ' ανώτατο όριο του κόστους των σχεδίων που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχείο ε), εφόσον αφορούν βιότοπους στους οποίους ζουν είδη που απειλούνται με εξαφάνιση στην Κοινότητα.

Άρθρο 2

1. Προκειμένου να δοθεί χρηματοδοτική ενίσχυση για ένα σχέδιο, πρέπει το σχέδιο αυτό να έχει σημασία για την Κοινότητα και για την προστασία του περιβάλλοντος ή/και τη διαχείριση των φυσικών πόρων.

Το ποσοστό της κοινοτικής συμμετοχής θα καθορίζεται ανάλογα με το βαθμό στον οποίο αποδεικνύετει ότι το συγκεκριμένο σχέδιο έχει τέτοια σημασία.

2. Τα σχέδια που υπάγονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και γ) πρέπει:

- να χρησιμοποιούν τεχνολογίες ή μεθόδους με καινοτόμο χαρακτήρα για τις οποίες να μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει λήξει το ερευνητικό στάδιο, αλλά δεν έχουν ακόμα δοκιμαστεί στην πράξη ή δεν υπάρχουν ακόμα στην Κοινότητα,

- να ενθαρρύνουν, χάρη στο χαρακτήρα επίδειξης που έχουν, τη δημιουργία άλλων εγκαταστάσεων ή την εφαρμογή μεθόδων του ιδίου τύπου, που να είναι δυνατό να ελαττώσουν αισθητά τη ζημία που υφίσταται το περιβάλλον ή να βελτιώσουν τη διαχείριση των φυσικών πόρων,

- να αφορούν κατά προτεραιότητα τις εγκαταστάσεις ή τις μεθόδους που:

- λόγω της σημαντικής ποσότητας των αποβλήτων τους ή λόγω του ότι τα απόβλητα αυτά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, προκαλούν σοβαρή ζημιά στο περιβάλλον,

ή

- επιτρέπουν την αξιοποίηση, μέσω ανακύκλωσης ή επαναχρησιμοποίησης των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των χρησιμοποιηθέντων υδάτων, που, από τη φύση τους δημιουργούν σοβαρά προβλήματα για το περιβάλλον,

ή

- επιτρέπουν τον εντοπισμό ή/και την αποκατάσταση περιοχών που έχουν μολυνθεί από απόβλητα ή/και από ουσίες επικίνδυνες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

3. Τα σχέδια που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο δ) πρέπει κατ' αρχάς να αφορούν τους σημαντικότερους ρυπαντές του αέρα, των υδάτων και του εδάφους και να συμβάλλουν στην εναρμόνιση των μεθόδων μέτρησης και το συμβατόν των αποτελεσμάτων των μετρήσεων στο εσωτερικό της Κοινότητας.

4. Όσον αφορά τα σχέδια που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο ε), η χρηματοδοτική ενίσχυση παρέχεται ανάλογα με τη σημασία της ζώνης σε κοινοτικό επίπεδο και με το πόσο επείγει η εν λόγω χρηματοδοτική ενίσχυση.

5. Όσον αφορά τα σχέδια που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο στ), η χρηματοδοτική ενίσχυση χορηγείται ανάλογα με το πόσο επείγει η υλοποίηση των δράσεων και με το πόσο είναι αναγκαία η παροχή κοινοτικής χρηματοδοτικής ενίσχυσης και λαμβάνοντας, ιδιαίτερα, υπόψη το ρόλο τους ως κινήτρων στην Κοινότητα.

Άρθρο 3

1. Οι αιτήσεις για χρηματοδοτική ενίσχυση των σχεδίων που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχεία α), β), γ) και δ) και οι οποίες συμπληρώνονται μετά από προσκλήσεις υποβολής προσφορών που ετοιμάζει η Επιτροπή και δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, υποβάλλονται στην Επιτροπή, με κοινοποίηση αντιγράφου στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους το οποίο αφορούν.

2. Οι αιτήσεις χρηματοδοτικής ενίσχυσης των σχεδίων που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο ε) υποβάλλονται στην Επιτροπή από τα κράτη μέλη και περιλαμβάνουν τα στοιχεία που περιέχονται στο παράρτημα.

3. Οι αιτήσεις χρηματοδοτικής ενίσχυσης για τα σχέδια που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο στ) υποβάλλονται στην Επιτροπή από τα κράτη μέλη και περιλαμβάνουν τις πληροφορίες που απαιτούνται για να δικαιολογηθεί μια δράση σε κοινοτικό επίπεδο.

Άρθρο 4

1. Συνιστάται συμβουλευτική επιτροπή η οποία απαρτίζεται από αντιπροσώπους των κρατών μελών, με πρόεδρο εκπρόσωπο της Επιτροπής. Η συμβουλευτική επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό κανονισμό της.

2. Η Επιτροπή ζητά τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής ιδίως σχετικά με:

i) τους γενικούς όρους υποβολής αιτήσεων για χρηματοδοτική ενίσχυση τους οποίους αναφέρει το άρθρο 3·

ii) την προετοιμασία των προσκλήσεων υποβολής προσφορών τις οποίες αναφέρει το άρθρο 3 παράγραφος 1·

iii) τα ενδεχόμενα συμπληρωματικά κριτήρια που πρέπει να γίνονται δεκτά για την επιλογή των σχεδίων για τα οποία υποβάλλεται αίτηση χρηματοδοτικής ενίσχυσης·

iv) την επιλογή των σχεδίων για τα οποία χορηγείται χρηματοδοτική ενίσχυση, σύμφωνα με το άρθρο 5·

v) τα επίπεδα της χρηματοδοτικής ενίσχυσης που χορηγείται για τα σχέδια·

vi) τις προτεραιότητες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη εντός του πεδίου εφαρμογής που ορίζεται στο άρθρο 1·

vii) τη σκοπιμότητα του να λαμβάνεται υπόψη η ισορροπημένη κατανομή μεταξύ σχεδίων επίδειξης και σχεδίων που παρέχουν κίνητρα·

viii) την εκπόνηση μιας σύμβασης πλαισίου·

ix) τις προϋποθέσεις διάδοσης των αποτελεσμάτων.

3. Η συμβουλευτική επιτροπή εξετάζει της αιτήσεις γνώμης που υποβάλλει η Επιτροπή. Η Επιτροπή, όταν ζητά τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής, μπορεί να ορίσει την προθεσμία εντός της οποίας η γνώμη πρέπει να διατυπωθεί. Κατά τις διαβουλεύσεις της συμβουλευτικής επιτροπής δεν πραγματοποιείται ψηφοφορία. Εντούτοις κάθε μέλος της επιτροπής μπορεί να απαιτήσει να καταχωρηθεί η γνώμη του στα πρακτικά.

Άρθρο 5

1. Η Επιτροπή αποφασίζει να χορηγήσει ή να αρνηθεί χρηματοδοτική ενίσχυση για ένα σχέδιο αφού ζητήσει τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 4 και με βάση τις γνώμες που αυτή έχει εκφράσει.

2. Η απόφαση της Επιτροπής ανακοινώνεται αμέσως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και στα κράτη μέλη. Εφαρμόζεται μετά την πάροδο προθεσμίας είκοσι εργάσιμων ημερών, εφόσον στο διάστημα αυτό κανένα κράτος μέλος δεν θέσει θέμα στο Συμβούλιο σχετικά με τη χορήγηση.

3. Σε περίπτωση που υποβληθούν στο Συμβούλιο αντιρρήσεις για τη χορήγηση, το Συμβούλιο αποφασίζει σχετικά με την απόφαση της Επιτροπής με ειδική πλειοψηφία, σύμφωνα με το άρθρο 148 της συνθήκης, μέσα σε προθεσμία σαράντα εργάσιμων ημερών από την ημέρα υποβολής.

Άρθρο 6

Η Επιτροπή διεξάγει διαπραγματεύσεις και συνάπτει τις απαραίτητες συμβάσεις.

Άρθρο 7

Χρηματοδοτική ενίσχυση μπορεί να δοθεί σε φυσικά πρόσωπα ή σε νομικά πρόσωπα τα οποία έχουν συσταθεί σύμφωνα με το δίκαιο των κρατών μελών, τα οποία αναλαμβάνουν την ευθύνη για το σχέδιο.

Αν η σύσταση νομικού προσώπου με ικανότητα προς δικαιοπραξία για την εκτέλεση ενός σχεδίου δημιουργεί πρόσθετες επιβαρύνσεις στις συμμετέχουσες επιχειρήσεις, το σχέδιο αυτό είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί με απλή συνεργασία φυσικών ή νομικών προσώπων. Στη περίπτωση αυτή, η ευθύνη για την τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την κοινοτική ενίσχυση πρέπει να καθορίζεται στη σύμβαση που συνάπτεται με την Επιτροπή.

Άρθρο 8

Ο δικαιούχος χρηματοδοτικής ενίσχυσης από την Κοινότητα διαβιβάζει στην Επιτροπή, καθε χρόνο ή σύμφωνα με όσα ορίζονται στη σύμβαση, έκθεση σχετικά με την εκτέλεση των συμβατικών υποχρεώσεών του έναντι της Επιτροπής, και ειδικότερα σχετικά με την πρόοδο των εργασιών που πραγματοποιούνται στα πλαίσια του σχεδίου και σχετικά με τα έξοδα που συνεπάγεται η εκτέλεσή του.

Άρθρο 9

Τα πλεονεκτήματα που παρέχει η Κοινότητα δεν πρέπει να αλλοιώνουν τους όρους ανταγωνισμού κατά τρόπο αντιβαίνοντα προς τις αρχές που διατυπώνονται στις σχετικές διατάξεις της συνθήκης. Άρθρο 10

Σε περίπτωση εμπορικής εκμετάλλευσης των αποτελεσμάτων ενός σχεδίου, η Κοινότητα μπορεί να ζητήσει την επιστροφή της χρηματοδοτικής συμμετοχής με τον τρόπο που θα καθορίζεται στη σύμβαση.

Άρθρο 11

Ο κατάλογος των δράσεων, για τις οποίες χορηγήθηκε κοινοτική χρηματοδοτική ενίσχυση, δημοσιεύεται κάθε χρόνο στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 12

Η Επιτροπή υποβάλλει κάθε χρόνο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 13

1. Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εφαρμόζεται για τέσσερα έτη.

2. Πριν από το τέλος του τρίτου έτους της περιόδου εφαρμογής που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το Συμβούλιο αποφασίζει ομόφωνα, μετά από πρόταση της Επιτροπής, για την αναθεώρηση του παρόντος κανονισμού.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 23 Ιουλίου 1987.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

K. E. TYGESEN

(1) ΕΕ αριθ. C 18 της 24. 1. 1987, σ. 5.

(2) ΕΕ αριθ. C 156 της 15. 6. 1987, σ. 199.

(3) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 2 Ιουλίου 1987 (δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(4) ΕΕ αριθ. C 112 της 20. 12. 1973, σ. 1.

(5) ΕΕ αριθ. C 139 της 13. 6. 1977, σ. 1.

(6) ΕΕ αριθ. C 46 της 17. 2. 1983, σ. 1.

(7) ΕΕ αριθ. L 103 της 25. 4. 1979, σ. 1.

(1) ΕΕ αριθ. L 176 της 3. 7. 1984, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Κατάλογος των στοιχείων που πρέπει να παρέχονται στα πλαίσια του άρθρου 3 παράγραφος 2

- Ο προσδιορισμός της θέσης της συγκεκριμένης ζώνης και, ενδεχομένως, χάρτης όπου θα οριοθετείται η ζώνη του σχεδίου.

- Η σπουδαιότητα της ζώνης για τη διατήρηση της φύσης μέσα στην Κοινότητα, και, ενδεχομένως, ο βαθμός κινδύνου που απειλεί τους βιοτόπους και τα συγκεκριμένα είδη.

- Η φύση και η έκταση των προβλημάτων στα οποία πρέπει το σχέδιο να δώσει λύσεις, ιδίως η φύση και η ένταση της απειλής.

- Λεπτομερής περιγραφή του σχεδίου, και ιδίως της οργάνωσης της διαχείρισης του και των αναμενόμενων αποτελεσμάτων.

- Οι προθεσμίες για την πραγματοποίηση του σχεδίου.

- Το κόστος, η βιωσιμότητα και οι προβλεπόμενοι τρόποι χρηματοδότησης του σχεδίου.

- Ο βαθμός στον οποίο, για την υλοποίηση του σχεδίου, είναι αναγκαία και επείγουσα η παροχή κοινοτικής χρηματοδοτικής ενίσχυσης.

- Κάθε άλλο στοιχείο που δικαιολογεί την αίτηση.

- Ο βαθμός της υπάρχουσας προστασίας και η προτεινόμενη προστασία της συγκεκριμένης ζώνης.

- Ο προβλεπόμενος τρόπος διάδοσης των αποτελεσμάτων του σχεδίου.