31984L0360

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 28ης Ιουνίου 1984 σχετικά με την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προέρχεται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 100 και 235,

την πρόταση της Επιτροπής(1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου(2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(3),

Εκτιμώντας:

ότι τα προγράμματα δράσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στον τομέα του περιβάλλοντος του 1973(4), 1977(5) και 1983(6) καταδεικνύουν τη σημασία της πρόληψης και της μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης-

ότι, ιδίως, το πρόγραμμα δράσης του 1973 καθώς και εκείνο του 1977 προβλέπουν, προσέτι, την αντικειμενική εκτίμηση των κινδύνων με τους οποίους επιβαρύνει η ατμοσφαιρική ρύπανση την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, τη θέσπιση ποιοτικών στόχων καθώς και τη θέσπιση προτύπων ποιότητας, ιδίως, για έναν αριθμό ρυπαντών του αέρα, οι οποίοι θεωρούνται ως οι πιο επικίνδυνοι-

ότι, κατ' εφαρμογή των προγραμμάτων αυτών, έχουν ήδη εκδοθεί από το Συμβούλιο μερικές οδηγίες-

ότι και η Κοινότητα έγινε μέρος της σύμβασης για τη διαμεθοριακή ρύπανση της ατμόσφαιρας σε μεγάλη απόσταση με την απόφαση 81/462/ΕΟΚ(7)-

ότι το πρόγραμμα δράσης του 1983, οι γενικοί προσανατολισμοί του οποίου έχουν εγκριθεί από το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και τους αντιπροσώπους των κυβερνήσεων των κρατών μελών, οι οποίοι συνέρχονται στα πλαίσια του Συμβουλίου, προβλέπει ότι η Επιτροπή θα συνεχίσει τις προσπάθειές της για τη θέσπιση προτύπων ποιότητας του αέρα και ότι θα πρέπει, ενδεχομένως, να προσανατολιστεί προς τη θέσπιση προτύπων εκπομπής για ορισμένους τύπους πηγών εκπομπής-

ότι σε όλα τα κράτη μέλη υπάρχουν νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης της προερχόμενης από μόνιμες βιομηχανικές εγκαταστάσεις και ότι, σε ορισμένα κράτη μέλη, οι υπάρχουσες διατάξεις βρίσκονται υπό τροποποίηση-

ότι στα διάφορα κράτη μέλη οι ανομοιομορφίες μεταξύ των ισχυουσών διατάξεων ή εκείνων που βρίσκονται υπό τροποποίηση, όσον αφορά την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προέρχεται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις, μπορούν να δημιουργήσουν άνισες συνθήκες ανταγωνισμού και, εξ αυτού του γεγονότος, να έχουν άμεση επίπτωση στη λειτουργία της κοινής αγοράς- ότι πρέπει, λοιπόν, να προχωρήσουμε στον τομέα αυτό στην προσέγγιση των νομοθεσιών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 100 της συνθήκης-

ότι ένας από τους ουσιαστικούς στόχους της Κοινότητος είναι να προάγει την αρμονική ανάπτυξη των οικονομικών δραστηριοτήτων στο σύνολο της Κοινότητας και μια συνεχή και ισόρροπη επέκταση, στόχοι οι οποίοι δεν μπορούν να γίνουν κατανοητοί χωρίς καταπολέμηση των ρυπάνσεων και των οχλήσεων, ούτε χωρίς τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της προστασίας του περιβάλλοντος-

ότι είναι επιθυμητό και αναγκαίο να συμβάλει η Κοινότητα στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της καταπολέμησης, από τα κράτη μέλη, της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προέρχεται από μόνιμες βιομηχανικές εγκαταστάσεις-

ότι προς το σκοπό αυτό επιβάλλεται η εισαγωγή ορισμένων αρχών για την εφαρμογή συνόλου μέτρων και διαδικασιών σχετικά με την πρόληψη και τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προέρχεται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις στο εσωτερικό της Κοινότητας-

ότι η προσπάθεια της Κοινότητας για την εισαγωγή των αρχών αυτών δεν μπορεί παρά να είναι σταδιακή, λαμβανομένων υπόψη του πολυσύνθετου των καταστάσεων και των ουσιωδών αρχών επί των οποίων βασίζονται οι διάφορες εθνικές πολιτικές-

ότι πρέπει, σε πρώτο στάδιο, να θεσπιστεί ένα γενικό πλαίσιο το οποίο θα επιτρέπει στα κράτη μέλη να προσαρμόζουν, αν χρειάζεται, τις υπάρχουσες διατάξεις τους στις επιλεχθείσες στο κοινοτικό επίπεδο αρχές- ότι, συνεπώς, φαίνεται αναγκαίο να θεσπίσουν τα κράτη μέλη σύστημα κατά το οποίο θα υποβάλλονται στη χορήγηση προηγούμενης άδειας η εκμετάλλευση, καθώς και η ουσιώδης μετατροπή των μόνιμων βιομηχανικών εγκαταστάσεων που μπορούν να προκαλέσουν ατμοσφαιρική ρύπανση-

ότι, εξάλλου, πρέπει να μπορεί να χορηγείται άδεια από τις αρμόδιες εθνικές διοικήσεις μόνον όταν πληρούνται μερικές προϋποθέσεις, δηλ. ιδίως όταν έχουν ληφθεί όλα τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα και η εκμετάλλευση της εγκατάστασης δεν συνεπάγεται σημαντική ατμοσφαιρική ρύπανση-

ότι πρέπει να είναι δυνατόν να εφαρμόζονται ειδικές διατάξεις στις ιδιαίτερα μολυσμένες ζώνες, καθώς και στις ζώνες που πρέπει να προστατεύονται ειδικά-

ότι οι κανόνες που εφαρμόζονται στον τομέα των διαδικασιών για την άδεια και του καθορισμού των εκπομπών πρέπει να ικανοποιούν ορισμένες απαιτήσεις-

ότι οι αρμόδιες αρχές πρέπει να εξετάζουν την ανάγκη να επιβάλλουν, σε ορισμένες καταστάσεις, συμπληρωματικούς όρους, οι οποίοι όμως δεν θα συνεπάγονται υπερβολικό κόστος για την ενδιαφερόμενη επιχείρηση-

ότι ενδείκνυται, η εφαρμογή των διατάξεων που θα ληφθούν δυνάμει της παρούσας οδηγίας στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις, να είναι σταδιακή και να λαμβάνονται, ιδίως, υπόψη τα τεχνικά χαρακτηριστικά και ο οικονομικός αντίκτυπος-

ότι πρέπει, για τη διευκόλυνση της εφαρμογής των μέτρων που αποσκοπούν στην πρόληψη και τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, καθώς και την ανάπτυξη της προληπτικής τεχνολογίας, να προβλεφθεί συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής.

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Στόχος της παρούσας οδηγίας είναι η θέσπιση πρόσθετων μέτρων και διαδικασιών με σκοπό την πρόληψη ή τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προέρχεται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις στο εσωτερικό της Κοινότητας, ιδιαίτερα από εκείνες που ανήκουν στις κατηγορίες του παραρτήματος I.

Άρθρο 2

Κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας, νοείται ως:

1. Ατμοσφαιρική ρύπανση: η άμεση ή η έμμεση εισαγωγή στον ατμοσφαιρικό αέρα, από τον άνθρωπο, ουσιών ή ενέργειας με βλαβερές επιπτώσεις που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία του ανθρώπου, να βλάψουν τους βιολογικούς πόρους και τα οικοσυστήματα, να φθείρουν τα υλικά αγαθά και να θίξουν ή να παραβλάψουν την ψυχαγωγική λειτουργία, καθώς και τις άλλες νόμιμες χρήσεις του περιβάλλοντος.

2. Εγκατάσταση: κάθε κτιριακή ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση που χρησιμεύει για σκοπούς βιομηχανικούς ή κοινής ωφέλειας, η οποία ενδέχεται να προκαλέσει ατμοσφαιρική ρύπανση.

3. Υπάρχουσα εγκατάσταση: η εγκατάσταση που λειτουργεί πριν από την 1η Ιουλίου 1987 ή η οποία κατασκευάστηκε ή στην οποία χορηγήθηκε άδεια πριν από την ημερομηνία αυτή.

4. Οριακή τιμή ποιότητας του αέρα: η συγκέντρωση ρυπαντικών ουσιών στον αέρα για μια ορισμένη περίοδο, η υπέρβαση της οποίας δεν επιτρέπεται.

5. Οριακή τιμή εκπομπής: η συγκέντρωση ή/και η μάζα ρυπαντικών ουσιών στις εκπομπές εγκαταστάσεων για μια ορισμένη περίοδο, η υπέρβαση των οποίων δεν επιτρέπεται.

Άρθρο 3

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε η εκμετάλλευση των εγκαταστάσεων οι οποίες υπάγονται στις κατηγορίες που αναφέρονται στο παράρτημα I να υπόκειται σε εκ των προτέρων χορήγηση αδείας από τις αρμόδιες αρχές. Ήδη κατά το σχεδιασμό των εγκαταστάσεων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι είναι απαραίτητο να τηρούνται οι όροι που ορίζονται για την άδεια αυτή.

2. Η άδεια απαιτείται και στην περίπτωση ουσιώδους μετατροπής κάθε είδους εγκαταστάσεων οι οποίες υπάγονται στις κατηγορίες που αναφέρονται στο παράρτημα I ή οι οποίες, μετά τη μετατροπή αυτή, θα υπαχθούν στις κατηγορίες αυτές.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να υπάγουν και άλλες κατηγορίες εγκαταστάσεων στην υποχρέωση λήψης αδείας ή, όταν οι διατάξεις εθνικού δικαίου το προβλέπουν, στην υποχρέωση υποβολής προηγούμενης δήλωσης.

Άρθρο 4

Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων που προβλέπουν οι εθνικές και κοινοτικές διατάξεις σχετικά με στόχους διαφορετικούς από το στόχο της παρούσας οδηγίας, η άδεια χορηγείται μόνον εφόσον η αρμόδια αρχή διαπιστώσει:

1. ότι έχουν ληφθεί όλα τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, συμπεριλαμβανομένης της χρησιμοποίησης της καλύτερης διαθέσιμης τεχνολογίας, με τον όρο ότι η εφαρμογή τέτοιων μέτρων δεν συνεπάγεται υπερβολικό κόστος,

2. ότι η εκμετάλλευση της εγκατάστασης δεν θα προκαλέσει σημαντική ατμοσφαιρική ρύπανση, κυρίως με την εκπομπή των ουσιών που απαριθμούνται στο παράρτημα II,

3. ότι δεν θα σημειωθεί υπέρβαση καμιάς από τις ισχύουσες οριακές τιμές εκπομπής,

4. ότι θα ληφθούν υπόψη όλες οι ισχύουσες οριακές τιμές ποιότητας του αέρα.

Άρθρο 5

Τα κράτη μέλη μπορούν:

- να καθρίζουν τις ζώνες που είναι ιδιαίτερα μολυσμένες, για τις οποίες μπορεί να επιβάλλεται η τήρηση οριακών τιμών εκπομπής αυστηρότερων από τις τιμές που ορίζει το άρθρο 4,

- να καθορίζουν τις ζώνες οι οποίες πρέπει να προστατεύονται ειδικά, για τις οποίες μπορεί να επιβάλλεται η τήρηση οριακών τιμών ποιότητας του αέρα και οριακών τιμών εκπομπής αυστηρότερων από τις τιμές που ορίζει το άρθρο 4,

- να αποφασίζουν ότι, στο εσωτερικό των προαναφερόμενων ζωνών, μπορούν να κατασκευάζονται ή να λειτουργούν εγκαταστάσεις συγκεκριμένων κατηγοριών, που περιλαμβάνονται στο παράρτημα I, μόνον εφόσον πληρούνται ειδικές προϋποθέσεις.

Άρθρο 6

Η αίτηση για χορήγηση άδειας περιλαμβάνει περιγραφή της εγκατάστασης με τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη λήψη της απόφασης για τη χορήγηση της άδειας σύμφωνα μέ τα άρθρα 3 και 4.

Άρθρο 7

Με την επιφύλαξη των διατάξεων που ισχύουν για το εμπορικό απόρρητο, τα κράτη μέλη ανταλλάσσουν πληροφορίες, μεταξύ τους και με την Επιτροπή, για τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους σχετικά με τα μέτρα πρόληψης και μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, καθώς και τις μεθόδους, τον τεχνικό εξοπλισμό και τις οριακές τιμές ποιότητας του αέρα και της εκπομπής.

Άρθρο 8

1. Το Συμβούλιο αποφαινόμενο ομόφωνα ύστερα από πρόταση της Επιτροπής, καθορίζει, αν χρειάζεται, οριακές τιμές εκπομπής οι οποίες βασίζονται στην καλύτερη διαθέσιμη τεχνολογία και οι οποίες δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος και προς το σκοπό αυτό λαμβάνει υπόψη τη φύση, τις ποσότητες και τον επιβλαβή χαρακτήρα των συγκεκριμένων εκπομπών.

2. Το Συμβούλιο αποφαινόμενο ομόφωνα, ύστερα από πρόταση της Επιτροπής, καθορίζει την τεχνική και τις αντίστοιχες μεθόδους μέτρησης και εκτίμησης.

Άρθρο 9

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αιτήσεις για χορήγηση άδειας και οι αποφάσεις των αρμόδιων αρχών τίθενται στη διάθεση του ενδιαφερόμενου κοινού σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στην εθνική νομοθεσία.

2. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των ειδικών, εθνικών ή κοινοτικών, διατάξεων που αφορουν την εκτίμηση των επιπτώσεων των δημόσιων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον και με την προϋπόθεση της τήρησης των διατάξεων που ισχύουν για το εμπορικό απόρρητο.

Άρθρο 10

Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση των άλλων ενδιαφερόμενων κρατών μελών, ως βάση κάθε απαραίτητης διαβούλευσης στο πλαίσιο των διμερών σχέσεών τους, τις ίδιες πληροφορίες με τις πληροφορίες που παρέχουν στους υπηκόους τους.

Άρθρο 11

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις αναγκαίες διατάξεις για τον προσδιορισμό των εκπομπών που προέρχονται από τις εγκαταστάσεις, προκειμένου να ελέγχεται η τήρηση των υποχρεώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 4. Οι μέθοδοι προσδιορισμού πρέπει να έχουν εγκριθεί από τις αρμόδιες αρχές.

Άρθρο 12

Τα κράτη μέλη παρακολουθούν την εξέλιξη της καλύτερης διαθέσιμης τεχνολογίας και της κατάστασης του περιβάλλοντος.

Με βάση την εξέταση αυτή, επιβάλλουν, αν χρειάζεται, στις εγκαταστάσεις στις οποίες έχει χορηγηθεί άδεια σύμφωνα με τη παρούσα οδηγία, κατάλληλους όρους, αφού λάβουν υπόψη, αφενός, την εξέλιξη αυτή και, αφετέρου, τη σκοπιμότητα του να μην προκύπτει υπερβολικό κόστος όσον αφορά τις προαναφερόμενες εγκαταστάσεις, λαμβάνοντας υπόψη κυρίως την οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων που ανήκουν στην υπό εξέταση κατηγορία.

Άρθρο 13

Με βάση την εξέταση της εξέλιξης της καλύτερης διαθέσιμης τεχνολογίας και της κατάστασης του περιβάλλοντος, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν πολιτικές και στρατηγικές που περιλαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, για να προσαρμοστούν σταδιακά οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις, οι οποίες υπάγονται στις κατηγορίες που αναφέρονται στο παράρτημα I, στην καλύτερη διαθέσιμη τεχνολογία, λαμβάνοντας υπόψη κυρίως:

- τα τεχνικά χαρακτηριστικά της εγκατάστασης,

- το ποσοστό χρησιμοποίησης και την υπόλοιπη διάρκεια ζωής της εγκατάστασης,

- τη φύση και το μέγεθος των ρυπαντικών εκπομπών της εγκατάστασης,

- τη σκοπιμότητα του να μην προκύπτει υπερβολικό κόστος για την εν λόγω εγκατάσταση, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, την οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων της υπό εξέταση κατηγορίας.

Άρθρο 14

Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν, για την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, αυστηρότερες διατάξεις από τις προβλεπόμενες στην παρούσα οδηγία.

Άρθρο 15

Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν την εθνική άμυνα.

Άρθρο 16

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο στις 30 Ιουνίου 1987 και αμέσως ενημερώνουν σχετικά την Επιτροπή.

2. Τα κράτη μέλη φροντίζουν να ανακοινώσουν στην Επιτροπή τα κείμενα των διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 17

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Λουξεμβούργο, 28 Ιουνίου 1984.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

H. BOUCHARDEAU

(1) ΕΕ αριθ. C 139 της 27. 5. 1983, σ. 5.

(2) ΕΕ αριθ. C 342 της 19. 12. 1983, σ. 160.

(3) ΕΕ αριθ. C 23 της 30. 1. 1984, σ. 27.

(4) ΕΕ αριθ. C 112 της 20. 12. 1973, σ. 1.

(5) ΕΕ αριθ. C 139 της 13. 6. 1977, σ. 1.

(6) ΕΕ αριθ. C 46 της 17. 2. 1983, σ. 1.

(7) ΕΕ αριθ. L 171 της 27. 6. 1981, σ. 11.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ (1) που εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 3 1. Βιομηχανία ενέργειας

1.1. Εργοστάσια οπτανθρακοποίησης

1.2. Διϋλιστήρια αργού πετρελαίου (εκτός από τις επιχειρήσεις που παράγουν μόνο λιπαντικά από το αργό πετρέλαιο)

1.3. Εγκαταστάσεις αεριοποίησης και υγροποίησης του άνθρακα

1.4. Θερμοηλεκτρικοί σταθμοί (εκτός των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής) και άλλες εγκαταστάσεις καύσης με ονομαστική θερμική ισχύ άνω των 50 MW

2. Παραγωγή και μεταποίηση των μετάλλων

2.1. Εγκαταστάσεις φρύξης και επίτηξης με ετήσια παραγωγική ικανότητα άνω των 1 000 τόνων μεταλλεύματος

2.2. Πλήρεις εγκαταστάσεις παραγωγής ακατέργαστου χυτοσιδήρου και ακατέργαστου χάλυβα

2.3. Χυτήρια σιδηρούχων μετάλλων με εγκαταστάσεις τήξης με συνολική παραγωγική ικανότητα άνω των 5 τόνων

2.4. Εγκαταστάσεις παραγωγής και τήξης μη σιδηρούχων μετάλλων, που διαθέτουν εγκαταστάσεις με ολική παραγωγική ικανότητα άνω του 1 τόνου για τα βαρέα μέταλλα και άνω των 500 kg για τα ελαφρά μέταλλα

3. Βιομηχανίες των μη μεταλλικών ορυκτών προϊόντων

3.1. Εγκαταστάσεις παραγωγής τσιμέντου και ασβέστου με περιστροφικούς κλιβάνους

3.2. Εγκαταστάσεις παραγωγής και μεταποίησης αμιάντου και κατασκευής προϊόντων με βάση τον αμίαντο

3.3. Εγκαταστάσεις παραγωγής ινών υάλου και ινών από πετρώματα

3.4. Εργοστάσια υαλουργίας (υάλου συνήθους και ειδικής) με ετήσια παραγωγική ικανότητα άνω των 5 000 τόνων

3.5. Βιομηχανία κεραμεικών ειδών, και ιδίως πυρίμαχων πλίνθων, οξύμαχων σωλήνων, βαρέων πλίνθων δαπέδου και επενδύσεων, καθώς και κεράμων

4. Χημική βιομηχανία

4.1. Χημικές εγκαταστάσεις για την παραγωγή ολεφινών, παραγώγων των ολεφινών, μονομερών και πολυμερών

4.2. Χημικές εγκαταστάσεις για την παραγωγή άλλων ενδιάμεσων οργανικών προϊόντων

4.3. Εγκαταστάσεις παραγωγής ανόργανων χημικών προϊόντων βάσης

5. Διάθεση των αποβλήτων

5.1. Εγκαταστάσεις καύσης τοξικών και επικινδύνων αποβλήτων

5.2. Εγκαταστάσεις επεξεργασίας άλλων στερεών και υγρών αποβλήτων με καύση

6. Διάφορες βιομηχανίες

Εγκαταστάσεις παραγωγής χημικού χαρτοπολτού με ετήσια παραγωγική ικανότητα 25 000 τόνων ή περισσότερο

(1) Τα κατώτατα όρια που αναφέρονται σε αυτό το παράρτημα αφορούν την παραγωγική ικανότητα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΩΝ ΡΥΠΑΝΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ κατά την έννοια του άρθρου 4 σημείο 2 1. Διοξείδιο του θείου και άλλες ενώσεις του θείου

2. Οξείδια του αζώτου και άλλες ενώσεις του αζώτου

3. Μονοξείδιο του άνθρακα

4. Οργανικές ουσίες, ιδίως οι υδρογονάνθρακες (εκτός του μεθανίου)

5. Βαρέα μέταλλα και ενώσεις των βαρέων μετάλλων

6. Σκόνες, αμίαντος, (αιωρούμενα σωματίδια και ίνες), ίνες υάλου και πετρωμάτων

7. Χλώριο και ενώσεις του χλωρίου

8. Φθόριο και ενώσεις του φθορίου