1. 

Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια – Φορολογικό καθεστώς για τις συγχωνεύσεις, διασπάσεις, εισφορές ενεργητικού και ανταλλαγές μετοχών που αφορούν εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών – Οδηγία 2009/133 – Πεδίο εφαρμογής – Αμιγώς εσωτερική πράξη συγχώνευσης μεταξύ δύο επιχειρήσεων καθεμία εκ των οποίων έχει την εταιρική της έδρα στο ίδιο κράτος μέλος – Δεν εμπίπτει – Υποχρέωση του εθνικού δικαστή να ερμηνεύσει τον εθνικό κανόνα που εφαρμόζεται σε αμιγώς εσωτερικές πράξεις σύμφωνα με την ως άνω οδηγία – Δεν υφίσταται

(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· οδηγία 2009/133 του Συμβουλίου)

(βλ. σκέψεις 35-40, διατακτ. 1)

2. 

Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια – Αίτημα ερμηνείας διατάξεων του δικαίου της Ένωσης που προδήλως δεν έχουν εφαρμογή στη διαφορά της κύριας δίκης – Οδηγία 2009/133 – Διατάξεις του δικαίου της Ένωσης οι οποίες καθίστανται ευθέως και ανεπιφυλάκτως εφαρμοστέες από το εθνικό δίκαιο σε περιπτώσεις μη εμπίπτουσες στο πεδίο εφαρμογής τους – Δεν υφίστανται – Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου να παράσχει την εν λόγω ερμηνεία

(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· οδηγία 2009/133 του Συμβουλίου)

(βλ. σκέψεις 43-56, διατακτ. 2)

1) 

Το δίκαιο της Ένωσης δεν υποχρεώνει εθνικό δικαστήριο να ερμηνεύσει, κατά τρόπο σύμφωνο προς την οδηγία 2009/133/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το εφαρμοστέο στις συγχωνεύσεις, διασπάσεις, μερικές διασπάσεις, εισφορές ενεργητικού και ανταλλαγές μετοχών που αφορούν εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών καθώς και με τη μεταφορά της καταστατικής έδρας μιας SE ή μιας SCE από ένα κράτος μέλος σε άλλο, διάταξη του εθνικού δικαίου που εφαρμόζεται σε αμιγώς εσωτερική πράξη συγχώνευσης μεταξύ δύο επιχειρήσεων καθεμία εκ των οποίων έχει την εταιρική της έδρα στο ίδιο κράτος μέλος, εφόσον η εν λόγω πράξη δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ως άνω οδηγίας.

2) 

Το Δικαστήριο είναι αναρμόδιο να απαντήσει στα προδικαστικά ερωτήματα που αφορούν την ερμηνεία της οδηγίας 2009/133, καθόσον, αφενός, τα πραγματικά περιστατικά της διαφοράς στην κύρια δίκη δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας και, αφετέρου, το εθνικό δίκαιο δεν προβλέπει άμεσα και ανεπιφύλακτα την εφαρμογή της οδηγίας.