31.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 199/23

(1)

Στα συμπεράσματά του της 28ης και 29ης Μαΐου 2001, το Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων ανέφερε, σχετικά με την κοινή ανάλυση και τη βελτιωμένη ανταλλαγή στατιστικών για το άσυλο και τη μετανάστευση, ότι υπάρχει ανάγκη συνολικού και συνεκτικού πλαισίου για μελλοντική δράση βελτίωσης των στατιστικών.

(2)

Τον Απρίλιο του 2003, η Επιτροπή υπέβαλε ανακοίνωση στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με σχέδιο δράσης για τη συλλογή και ανάλυση κοινοτικών στατιστικών στον τομέα της μετανάστευσης. Το σχέδιο αυτό περιελάμβανε αρκετές σημαντικές αλλαγές με σκοπό τη βελτίωση της πληρότητας και της εναρμόνισης των στατιστικών αυτών. Σύμφωνα με το σχέδιο, η Επιτροπή σκοπεύει να προτείνει νομοθεσία σχετικά με τις κοινοτικές στατιστικές για τη μετανάστευση και το άσυλο.

(3)

Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης, της 19ης και 20ής Ιουνίου 2003, αναφερόταν ότι απαιτούνται αποτελεσματικότεροι μηχανισμοί για τη συλλογή και την ανάλυση των στοιχείων που αφορούν τη μετανάστευση και το άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

(4)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε ψήφισμά του στις 6 Νοεμβρίου 2003 (3) σχετικά με την προαναφερθείσα ανακοίνωση της Επιτροπής, σημείωνε την ανάγκη νομοθεσίας για να εξασφαλιστεί η παραγωγή συνολικών στατιστικών, οι οποίες είναι αναγκαίες για την ανάπτυξη δίκαιων και αποτελεσματικών κοινοτικών πολιτικών σχετικά με τη μετανάστευση. Το ψήφισμα υποστηρίζει τα σχέδια της Επιτροπής για την πρόταση νομοθεσίας σχετικά με τη μετανάστευση και το άσυλο.

(5)

Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσέθεσε μια νέα γεωγραφική και πολιτική διάσταση στη σειρά των φαινομένων που συνδέονται με τη μετανάστευση. Έκανε την απαίτηση για ακριβή, έγκαιρα και εναρμονισμένα στατιστικά στοιχεία ακόμη πιο έντονη. Διαρκώς μεγαλύτερη γίνεται επίσης η ανάγκη για στατιστικά στοιχεία σχετικά με το επάγγελμα, την εκπαίδευση, τα προσόντα και τον τύπο δραστηριότητας των μεταναστών.

(6)

Οι εναρμονισμένες και συγκρίσιμες κοινοτικές στατιστικές για τη μετανάστευση και το άσυλο είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την ανάπτυξη και την παρακολούθηση της κοινοτικής νομοθεσίας και των πολιτικών που συνδέονται με τη μετανάστευση και το άσυλο και την ελεύθερη κυκλοφορία των ατόμων.

(7)

Θα πρέπει να ενισχυθεί η ανταλλαγή στατιστικών στοιχείων για τη μετανάστευση και το άσυλο και να βελτιωθεί η ποιότητα των κοινοτικών στατιστικών συλλογής στοιχείων και αποτελεσμάτων που μέχρι σήμερα γίνονταν στη βάση μιας σειράς ατύπων συμφωνιών.

(8)

Είναι σημαντικό να υπάρξει πληροφόρηση σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση με σκοπό την παρακολούθηση της εξέλιξης και της εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας και πολιτικής. Σε γενικές γραμμές, η σημερινή πρακτική δεν εξασφαλίζει επαρκώς την ενιαία, τακτική, έγκαιρη και ταχεία παροχή και διάδοση εναρμονισμένων δεδομένων.

(9)

Ο παρών κανονισμός δεν καλύπτει εκτιμήσεις σχετικά με τον αριθμό των προσώπων που διατελούν παρανόμως στα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να παρέχουν στην Επιτροπή (Eurostat) εκτιμήσεις ή δεδομένα σχετικά με αυτά τα πρόσωπα, αν και μπορεί να τα περιλάβουν σε πληθυσμιακά σύνολα κατόπιν ερευνών.

(10)

Οποτεδήποτε είναι δυνατόν, οι ορισμοί που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού έχουν ληφθεί από τις συστάσεις των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις στατιστικές της διεθνούς μετανάστευσης, τις συστάσεις των Ηνωμένων Εθνών για τις απογραφές πληθυσμού και τη στέγαση στην περιοχή της Ευρώπης ή τη νομοθεσία της ΕΚ και πρέπει να ενημερώνονται σύμφωνα με τις σχετικές διαδικασίες.

(11)

Οι νέες ανάγκες της Κοινότητας για στατιστικά στοιχεία σχετικά με τη μετανάστευση και το άσυλο δεν καλύπτονται από τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 311/76 του Συμβουλίου, της 9ης Φεβρουαρίου 1976, περί τηρήσεως στατιστικών για τους αλλοδαπούς εργαζόμενους (4).

(12)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 311/76 θα πρέπει να καταργηθεί.

(13)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, ήτοι η θέσπιση κοινών κανόνων σχετικά με τη συλλογή και την τήρηση κοινοτικών στατιστικών για τη μετανάστευση και τη διεθνή προστασία δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη και εφόσον είναι δυνατόν, λόγω της κλίμακας της δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(14)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 322/97 του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 1997, σχετικά με τις κοινοτικές στατιστικές (5) αποτελεί το πλαίσιο αναφοράς για τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού. Απαιτεί ιδίως συμμόρφωση προς τα πρότυπα αμεροληψίας, αξιοπιστίας, αντικειμενικότητας, επιστημονικής ανεξαρτησίας, σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας και στατιστικού απορρήτου.

(15)

Τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/EΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (6).

(16)

Ειδικότερα, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να αναπροσαρμόζει τους ορισμούς, να αποφασίζει ομαδοποιήσεις δεδομένων και επιπλέον αναλύσεις και να καθορίζει τους κανόνες για τα πρότυπα ακρίβειας και ποιότητας. Δεδομένου ότι τα μέτρα αυτά έχουν γενικό χαρακτήρα και αποβλέπουν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού και τον συμπληρώνουν με την προσθήκη νέων μη ουσιωδών στοιχείων, πρέπει να εγκρίνονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο η οποία ορίζεται στο άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

(17)

Ζητήθηκε η γνώμη της επιτροπής στατιστικού προγράμματος, που συστάθηκε με την απόφαση 89/382/ΕΟΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 1989, για τη σύσταση επιτροπής του στατιστικού προγράμματος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (7), σύμφωνα με το άρθρο 3 της εν λόγω απόφασης,

α)

τη μετανάστευση από και τη μετανάστευση προς τις επικράτειες των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστευτικών ροών από κράτος μέλος σε άλλο κράτος μέλους και των ροών από κράτος μέλος σε τρίτη χώρα·

β)

την υπηκοότητα και τη χώρα γέννησης των προσώπων που συνήθως διαμένουν στην επικράτεια των κρατών μελών·

γ)

τις διοικητικές και νομικές διαδικασίες στα κράτη μέλη που αφορούν τη μετανάστευση, τη χορήγηση άδειας παραμονής, υπηκοότητας, ασύλου και άλλων μορφών διεθνούς προστασίας και αποτροπής της παράνομης μετανάστευσης.

α)

«συνήθης διαμονή» είναι ο τόπος στον οποίο ένα άτομο περνά τις καθημερινές ώρες ανάπαυσης, ανεξάρτητα από την περιστασιακή απουσία του για λόγους αναψυχής, διακοπών, επισκέψεων σε φίλους και συγγενείς, εργασίας, ιατρικής περίθαλψης ή θρησκευτικού προσκυνήματος, ή, εάν τέτοια δεδομένα δεν είναι διαθέσιμα, ο τόπος της νόμιμης ή καταχωρισμένης διαμονής·

β)

«εισερχόμενη μετανάστευση» είναι η ενέργεια διά της οποίας ένα πρόσωπο επιλέγει ως συνήθη τόπο διαμονής και εγκαθίσταται στην επικράτεια ενός κράτους μέλους για μια περίοδο η οποία είναι, ή αναμένεται να είναι, δώδεκα μήνες τουλάχιστον, ενώ προηγουμένως ο συνήθης τόπος διαμονής του ήταν σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα·

γ)

«εξερχόμενη μετανάστευση» είναι η ενέργεια διά της οποίας ένα πρόσωπο το οποίο είχε προηγουμένως το συνήθη τόπο διαμονής του στην επικράτεια ενός κράτους μέλους, παύει να έχει το συνήθη τόπο διαμονής του στο κράτος μέλος αυτό για μια περίοδο η οποία είναι, ή αναμένεται να είναι, δώδεκα μήνες τουλάχιστον·

δ)

«υπηκοότητα» είναι ο ιδιαίτερος νομικός δεσμός μεταξύ ενός ατόμου και του κράτους του, ο οποίος έχει αποκτηθεί με γέννηση ή με πολιτογράφηση, είτε με δήλωση, επιλογή, γάμο ή άλλα μέσα σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία·

ε)

«χώρα γέννησης» είναι η χώρα κατοικίας (στα τρέχοντα σύνορα, αν η πληροφορία είναι διαθέσιμη) της μητέρας τη στιγμή της γέννησης ή, εάν δεν υπάρχει, η χώρα (στα τρέχοντα σύνορα, αν η πληροφορία είναι διαθέσιμη) στην οποία έλαβε χώρα η γέννηση·

στ)

«εισερχόμενος μετανάστης» είναι το πρόσωπο το οποίο πραγματοποιεί εισερχόμενη μετανάστευση·

ζ)

«εξερχόμενος μετανάστης» είναι το πρόσωπο το οποίο πραγματοποιεί εξερχόμενη μετανάστευση·

η)

«επί μακρόν διαμένων» είναι ο επί μακρόν διαμένων όπως ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο β) της οδηγίας 2003/109/ΕΚ, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (8)·

θ)

«υπήκοος τρίτης χώρας» είναι κάθε πρόσωπο που δεν είναι πολίτης της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 17 παράγραφος 1 της συνθήκης, συμπεριλαμβανομένων των απατρίδων·

ι)

«αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας» είναι η αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας όπως ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο ζ) της οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απατρίδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους (9)·

ια)

«καθεστώς πρόσφυγα» είναι το καθεστώς πρόσφυγα όπως ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο δ) της οδηγίας 2004/83/ΕΚ·

ιβ)

«καθεστώς επικουρικής προστασίας» είναι το καθεστώς επικουρικής προστασίας όπως ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο στ) της οδηγίας 2004/83/ΕΚ·

ιγ)

«μέλη της οικογένειας» είναι τα μέλη της οικογένειας όπως ορίζονται στο άρθρο 2 στοιχείο θ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 343/2003 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2003, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας (10)·

ιδ)

«προσωρινή προστασία» είναι προσωρινή προστασία όπως ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2001/55/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 2001, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές παροχής προσωρινής προστασίας σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων και μέτρα για τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή και την αντιμετώπιση των συνεπειών της υποδοχής αυτών των ατόμων (11)·

ιε)

«ασυνόδευτοι ανήλικοι» είναι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι όπως ορίζονται στο άρθρο 2 στοιχείο θ) της οδηγίας 2004/83/ΕΚ·

ιστ)

«εξωτερικά σύνορα» είναι τα εξωτερικά σύνορα όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 562/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη θέσπιση του κοινοτικού κώδικα σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) (12)·

ιζ)

«υπήκοοι τρίτων χωρών στους οποίους απαγορεύθηκε η είσοδος» είναι οι υπήκοοι τρίτων χωρών στους οποίους απαγορεύθηκε η είσοδος στα εξωτερικά σύνορα διότι δεν πληρούν όλους τους όρους εισόδου που ορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 562/2006 και δεν ανήκουν στις κατηγορίες προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού·

ιη)

«υπήκοοι τρίτων χωρών που διατελούν παρανόμως στην επικράτεια» είναι οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαπιστώνεται επισήμως ότι βρίσκονται στην επικράτεια ενός κράτους μέλους και οι οποίοι δεν ικανοποιούν ή δεν ικανοποιούν πλέον τις προϋποθέσεις παραμονής ή διαμονής στο εν λόγω κράτος μέλος·

ιθ)

«μετεγκατάσταση» είναι η μεταφορά υπηκόων τρίτων χωρών ή απατρίδων με βάση την εκτίμηση των αναγκών διεθνούς προστασίας τους και την εξεύρεση μόνιμης λύσης, σε κράτος μέλος όπου επιτρέπεται να διαμείνουν έχοντας ασφαλές νομικό καθεστώς.

α)

των εισερχόμενων στην επικράτεια ενός κράτους μέλους μεταναστών, κατά:

β)

των εξερχόμενων από την επικράτεια ενός κράτους μέλους μεταναστών, κατά:

γ)

των προσώπων που έχουν τη συνήθη διαμονή τους στο κράτος μέλος στο τέλος της περιόδου αναφοράς, κατά:

δ)

των προσώπων που έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην επικράτεια του κράτους μέλους και έχουν αποκτήσει κατά τη διάρκεια του έτους αναφοράς την υπηκοότητα του κράτους μέλους και είχαν προηγουμένως την υπηκοότητα άλλου κράτους μέλους ή τρίτης χώρας ή ήταν προηγουμένως απάτριδες, κατά ηλικία και φύλο, και κατά την προηγούμενη υπηκοότητα των συγκεκριμένων προσώπων και κατά το αν τα πρόσωπα ήταν προηγουμένως απάτριδες.

α)

των προσώπων που έχουν υποβάλει αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας ή έχουν συμπεριληφθεί σε τέτοιου είδους αίτηση ως μέλη οικογένειας κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

β)

των προσώπων που αποτελούν αντικείμενο αιτήσεων παροχής διεθνούς προστασίας οι οποίες εξετάζονται από τις αρμόδιες εθνικές αρχές στο τέλος της περιόδου αναφοράς·

γ)

των αιτήσεων διεθνούς προστασίας που έχουν αποσυρθεί κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς.

α)

των προσώπων που καλύπτονται από πρωτοβάθμιες αποφάσεις απόρριψης αιτήσεων διεθνούς προστασίας, όπως είναι οι αποφάσεις που θεωρούν τις αιτήσεις μη παραδεκτές ή αβάσιμες, καθώς και οι αποφάσεις που λαμβάνονται με τη διαδικασία προτεραιότητας και την ταχεία διαδικασία από διοικητικά ή δικαστικά όργανα κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

β)

των προσώπων που καλύπτονται από πρωτοβάθμιες αποφάσεις για τη χορήγηση ή την αναστολή του καθεστώτος του πρόσφυγος, που ελήφθησαν από διοικητικά ή δικαστικά όργανα κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

γ)

των προσώπων που καλύπτονται από πρωτοβάθμιες αποφάσεις για τη χορήγηση ή την αναστολή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας, που ελήφθησαν από διοικητικά ή δικαστικά όργανα κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

δ)

των προσώπων που καλύπτονται από πρωτοβάθμιες αποφάσεις για τη χορήγηση ή την αναστολή του καθεστώτος προσωρινής προστασίας, που ελήφθησαν από διοικητικά ή δικαστικά όργανα κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

ε)

των προσώπων που καλύπτονται από άλλες πρωτοβάθμιες αποφάσεις για τη χορήγηση ή την αναστολή εγκρίσεων παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο που διέπει τη διεθνή προστασία, που ελήφθησαν από διοικητικά ή δικαστικά όργανα κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς.

α)

των αιτούντων παροχή διεθνούς προστασίας που θεωρούνται από την αρμόδια εθνική αρχή ασυνόδευτοι ανήλικοι κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

β)

των προσώπων που καλύπτονται από τελικές αποφάσεις απόρριψης αιτήσεων παροχής διεθνούς προστασίας, όπως είναι οι αποφάσεις που θεωρούν τις αιτήσεις μη παραδεκτές ή αβάσιμες, καθώς και οι αποφάσεις διοικητικών ή δικαστικών οργάνων που έχουν ληφθεί με τη διαδικασία προτεραιότητας και την ταχεία διαδικασία ύστερα από έφεση ή επανεξέταση κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

γ)

των προσώπων που καλύπτονται από τελικές αποφάσεις για τη χορήγηση ή την αναστολή του καθεστώτος του πρόσφυγος που ελήφθησαν από διοικητικά ή δικαστικά όργανα ύστερα από έφεση ή επανεξέταση κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

δ)

των προσώπων που καλύπτονται από τελικές αποφάσεις για τη χορήγηση ή την αναστολή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας που ελήφθησαν από διοικητικά ή δικαστικά όργανα ύστερα από έφεση ή επανεξέταση κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

ε)

των προσώπων που καλύπτονται από τελικές αποφάσεις για τη χορήγηση ή την αναστολή της προσωρινής προστασίας που ελήφθησαν από διοικητικά ή δικαστικά όργανα ύστερα από έφεση ή επανεξέταση κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

στ)

των προσώπων που καλύπτονται από άλλες τελικές αποφάσεις που ελήφθησαν από διοικητικά ή δικαστικά όργανα ύστερα από έφεση ή επανεξέταση για τη χορήγηση ή την αναστολή εγκρίσεων παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο που διέπει τη διεθνή προστασία κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς·

ζ)

των προσώπων στα οποία έχει χορηγηθεί άδεια παραμονής στο κράτος μέλος στο πλαίσιο εθνικού ή κοινοτικού συστήματος μετεγκατάστασης κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς, όταν το σύστημα αυτό εφαρμόζεται από το κράτος μέλος.

α)

τον αριθμό αιτήσεων για την αναδοχή ή την ανάληψη αιτούντων άσυλο·

β)

τις διατάξεις επί των οποίων βασίζονται οι αιτήσεις υπό α)·

γ)

τις αποφάσεις που ελήφθησαν επί των αιτήσεων υπό α)·

δ)

τον αριθμό μεταφορών στις οποίες οδήγησαν οι αποφάσεις υπό γ)·

ε)

τον αριθμό αιτήσεων παροχής πληροφοριών.

α)

των υπηκόων τρίτων χωρών στους οποίους απαγορεύθηκε η είσοδος στην επικράτεια του κράτους μέλους στα εξωτερικά του σύνορα·

β)

των υπηκόων τρίτων χωρών που συλλαμβάνονται να διατελούν παρανόμως στην επικράτεια του κράτους μέλους σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία περί μετανάστευσης.

α)

τον αριθμό των αδειών παραμονής που εκδίδονται για υπηκόους τρίτων χωρών κατά:

β)

τον αριθμό των επί μακρόν διαμενόντων στο τέλος της περιόδου αναφοράς, κατά υπηκοότητα.

α)

τον αριθμό των υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι διαπιστώθηκε ότι διατελούν παρανόμως στην επικράτεια του κράτους μέλους και για τους οποίους έχει εκδοθεί διοικητική ή δικαστική απόφαση ή πράξη η οποία διαπιστώνει ή δηλώνει ότι η παραμονή τους είναι παράνομη και με την οποία υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν την επικράτεια του κράτους μέλους, κατά υπηκοότητα των συγκεκριμένων ατόμων·

β)

τον αριθμό των υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι εγκατέλειψαν πράγματι την επικράτεια του κράτους μέλους, ύστερα από διοικητική ή δικαστική απόφαση ή πράξη, όπως αναφέρεται στο στοιχείο α), κατά υπηκοότητα των ατόμων που επιστρέφουν.

α)

για τις στατιστικές που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 4 στο σύνολό του, στοιχεία κατά:

β)

για τις στατιστικές που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 4, στοιχεία κατά:

γ)

για τις στατιστικές που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α), στοιχεία κατά:

δ)

για τις στατιστικές που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο β), στοιχεία κατά:

ε)

για τις στατιστικές που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 6, στοιχεία κατά:

στ)

για τις στατιστικές που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 7, στοιχεία κατά:

α)

αρχεία διοικητικών και δικαστικών πράξεων·

β)

μητρώα που συνδέονται με τις διοικητικές πράξεις·

γ)

μητρώα του πληθυσμού των προσώπων ή μια ειδικής υποομάδας του πληθυσμού αυτού·

δ)

απογραφές·

ε)

δειγματοληπτικές έρευνες·

στ)

άλλες κατάλληλες πηγές.

α)

ενημέρωση των ορισμών όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1·

β)

ορισμός των κατηγοριών ομάδων χωρών γέννησης, ομάδων χωρών προηγούμενης και επόμενης διαμονής και ομάδων υπηκοοτήτων όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1·

γ)

ορισμός των κατηγοριών αιτιολογιών της άδειας όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α)·

δ)

ορισμός των επιπλέον στοιχείων και των επιπέδων ανάλυσης που πρέπει να εφαρμοστούν στις μεταβλητές όπως προβλέπεται στο άρθρο 8·

ε)

καθορισμός των κανόνων για τα πρότυπα ακρίβειας και ποιότητας.