1.6.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 178/7

1)

Αντιτίθεται το κοινοτικό δίκαιο –και συγκεκριμένα η αιτιολογική σκέψη 31 και το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ (1)– σε εθνική διάταξη (ειδικότερα, στο άρθρο 71 sexies του ιταλικού νόμου περί του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας σε συνδυασμό με το άρθρο 4 [του παραρτήματος] της υπουργικής αποφάσεως της 30ής Δεκεμβρίου 2009) η οποία ορίζει ότι, στην περίπτωση των υποθεμάτων και των διατάξεων που αγοράζονται για σκοπούς προδήλως ξένους προς εκείνους της ιδιωτικής αντιγραφής –δηλαδή για αποκλειστικά επαγγελματική χρήση– ο καθορισμός των κριτηρίων της εκ των προτέρων απαλλαγής από το τέλος ιδιωτικής αντιγραφής επαφίεται στη σύναψη συμφωνιών –ή στην «ελεύθερη διαπραγμάτευση»– ιδιωτικού δικαίου, και ειδικότερα στα κατά το εν λόγω άρθρο 4 «πρωτόκολλα εφαρμογής», χωρίς να προβλέπει γενικούς κανόνες ούτε οποιαδήποτε εγγύηση ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ της SIAE και των υπόχρεων για την καταβολή της αποζημιώσεως ή των επαγγελματικών ενώσεών τους;

2)

Αντιτίθεται το κοινοτικό δίκαιο –και συγκεκριμένα η αιτιολογική σκέψη 31 και το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ– σε εθνική διάταξη (ειδικότερα, στο άρθρο 71 sexies του ιταλικού νόμου περί του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας σε συνδυασμό με το άρθρο 4 [του παραρτήματος] της υπουργικής αποφάσεως της 30ής Δεκεμβρίου 2009 και με τις οδηγίες της SIAE όσον αφορά τις επιστροφές), η οποία ορίζει ότι στην περίπτωση των υποθεμάτων και των διατάξεων που αγοράζονται για σκοπούς προδήλως ξένους προς εκείνους της ιδιωτικής αντιγραφής –δηλαδή για αποκλειστικά επαγγελματική χρήση– επιστροφή μπορεί να ζητήσει μόνον ο τελικός χρήστης και όχι ο κατασκευαστής των υποθεμάτων και των διατάξεων;