11.1.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 9/25

—

να ακυρώσει το άρθρο 1 και το παράρτημα της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/433/ΕΕ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 13ης Αυγούστου 2013, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), κατά το μέρος που με αυτά αποκλείονται από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι πληρωμές συνολικού ύψους 6 192 951,34 ευρώ, τις οποίες πραγματοποίησαν οι αρμόδιοι οργανισμοί πληρωμής της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στο πλαίσιο της εφαρμογής του καθεστώτος ενισχύσεων στον τομέα του αμύλου από γεώμηλα για τα έτη 2003 έως 2005,

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση πριμοδότησης και επιδότησης — Καταβολή της ελάχιστης τιμής.

Η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1258/1999 (1) και του άρθρου 31 του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 (2) σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) 1868/94 (3), το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) 97/95 (4), το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) 2236/2003 (5) και το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΚ) 2237/2003 (6), καθότι, παρότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση πριμοδότησης και επιδότησης, αποκλείστηκαν δαπάνες από τη χρηματοδότηση, επειδή δεν είχε καταβληθεί η ελάχιστη τιμή για τη ζητηθείσα ποσότητα.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από έλλειψη αιτιολογίας.

Στο πλαίσιο του λόγου αυτού η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθότι η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε επαρκώς και χωρίς αντιφάσεις, για ποιο λόγο από τα άρθρα 11 του κανονισμού 97/95, 10 του κανονισμού 2236/2003 και 26 του κανονισμού 2237/2003 προκύπτει, λαμβανομένων υπόψη όλων των γλωσσικών εκδόσεων, ότι προϋπόθεση για την καταβολή της πριμοδότησης ή της επιδότησης είναι να έχει ήδη καταβάλει η επιχείρηση αμυλοποιίας την ελάχιστη τιμή για τη συνολική ποσότητα γεωμήλων που παραδίδεται σε μια περίοδο εμπορίας.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως περί κοινοποιήσεως αιτιάσεων εντός 24 μηνών.

Η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, σημείο 1, σε συνδυασμό με το σημείο 5, στοιχείο α', του κανονισμού 1258/1999, καθώς και του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1663/95 (7) και του άρθρου 31, παράγραφος 3, σημείο 1, σε συνδυασμό με την παράγραφο 4, στοιχείο α', του κανονισμού 1290/2005, καθώς και του άρθρου 11, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 885/2006 (8), καθότι η Επιτροπή δεν κοινοποίησε στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας πράγματι γραπτώς την αιτίαση, (παράλειψη «βασικών ελέγχων»), στην οποία στήριξε την εξαίρεση των δαπανών, εντός 24 μηνών από τον χρόνο κατά τον οποίο πραγματοποιήθηκαν οι δαπάνες.

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας.

Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 1258/1999, του άρθρου 8 του κανονισμού 1663/95, του άρθρου 31 του κανονισμού 1290/2005 και του άρθρου 11 του κανονισμού 885/2006 σε συνδυασμό με τη γενική αρχή της διεξαγωγής της διοικητικής διαδικασίας εντός εύλογης προθεσμίας, καθώς και παραβίαση των δικαιωμάτων άμυνας καθότι η ενώπιον της Επιτροπής διαδικασία είχε υπερβολική διάρκεια.

5)

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, σημείο 4, του κανονισμού 1258/1999, του άρθρου 31, παράγραφος 2, του κανονισμού 1290/2005, και από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

Στο πλαίσιο του λόγου αυτού η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή, προβαίνοντας σε κατ' αποκοπήν διόρθωση ποσοστού 10 %, δεν εκτίμησε καταλλήλως το είδος και την –σε κάθε περίπτωση– μικρή έκταση μιας ενδεχόμενης παραβάσεως, όπως επίσης δεν έλαβε υπόψη την περίσταση ότι η Ένωση δεν υπέστη πράγματι οικονομική ζημία, ούτε υπήρξε ποτέ πραγματικός κίνδυνος για πρόκληση ζημίας.