21.5.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 152/12

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—

να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς δεχόμενο τα πρωτοδίκως προβληθέντα αιτήματά της ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας και·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

1)

Το Γενικό Δικαστήριο προέβη, από πολλές απόψεις, σε εσφαλμένη ερμηνεία της έννοιας του διακριτικού χαρακτήρα και, κατά συνέπεια, εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα διαπιστώνοντας κακώς ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν διαθέτει εγγενή διακριτικό χαρακτήρα.

2)

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον εκτίμησε το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση υπό το πρίσμα της νομολογίας που αφορά τα τρισδιάστατα σήματα που στερούνται εικονιστικών ή λεκτικών στοιχείων, μολονότι το εν λόγω σήμα διαθέτει εικονιστικό στοιχείο υπό τη μορφή εσώγλυφης ανάγλυφης παράστασης. Αντιθέτως, η ορθή εκτίμηση του σήματος θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί βάσει των αρχών που ισχύουν για τα εικονιστικά σήματα.

3)

Το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση του γεγονότος ότι το σχήμα του προϊόντος, εκτός από τον σκοπό προσδιορισμού του προϊόντος, μπορεί να εξυπηρετεί και άλλους σκοπούς, για παράδειγμα αισθητικής φύσεως, χωρίς τούτο να συνεπάγεται ότι θίγεται ο διακριτικός χαρακτήρας του τρισδιάστατου σήματος.

4)

Το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε την έκφραση «συνήθως όχι» υπό την έννοια «όχι συνηθισμένος», αποκλείοντας με τον τρόπο αυτό τη δυνατότητα ο καταναλωτής των προϊόντων ζαχαροπλαστικής να είναι ήδη συνηθισμένος σε παρόμοια τρισδιάστατα σήματα όπως το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση και, ως εκ τούτου, να θεωρεί ότι τα εν λόγω τρισδιάστατα σήματα διαθέτουν διακριτικό χαρακτήρα. Κατά τον τρόπο αυτό, το Γενικό Δικαστήριο δεν κατανόησε ορθώς τη σημασία που έχει το σχήμα για τον προσδιορισμό των προϊόντων στην εν προκειμένω σχετική αγορά των προϊόντων ζαχαροπλαστικής και, κατά συνέπεια, εφάρμοσε εσφαλμένα το νομικό κριτήριο για την απόδειξη του διακριτικού χαρακτήρα των τρισδιάστατων σημάτων στον τομέα της ζαχαροπλαστικής, στο μέτρο που τέτοια τρισδιάστατα σήματα εμπνέονται από ζώα και/ή άλλα έμβια όντα ή από συνδυασμό στοιχείων προερχόμενων από διάφορα έμβια όντα.

5)

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον διαπίστωσε αντίθεση μεταξύ, αφενός, «διακοσμητικής παρουσίασης» και, αφετέρου, «λεπτομερούς ανάλυσης», μη λαμβάνοντας υπόψη με τον τρόπο αυτό ότι για την αξιολόγηση των σημάτων πρέπει να συνεκτιμάται η συνολική εντύπωση την οποία αυτά προκαλούν.

6)

Ως εκ τούτου, ο συνδυασμός των προεκτεθεισών πλανών περί το δίκαιο οδήγησε το Γενικό Δικαστήριο να κρίνει ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν διαθέτει διακριτικό χαρακτήρα, μολονότι, κατ’ ορθή εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', θα έπρεπε να διαπιστωθεί η ύπαρξη τέτοιου χαρακτήρα.

7)

Στο μέτρο που το Γενικό Δικαστήριο, με την απόφασή του, δεν έλαβε υπόψη μεγάλο τμήμα της επιχειρηματολογίας της νυν αναιρεσείουσας, προσέβαλε το δικαίωμά της ακροάσεως.

8)

Το Γενικό Δικαστήριο στήριξε την απόφασή του στην υπόθεση ότι δεν αποδείχθηκε ότι η μορφή του αντικειμένου του σήματος διαθέτει έντονα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με τη γενική αρχή της αυτεπάγγελτης εξέτασης των πραγματικών περιστατικών, στο ΓΕΕΑ απέκειτο, μέσω συγκρίσεως με άλλες μορφές γνωστές στην αγορά, να καταδείξει ότι τα χαρακτηριστικά του επίμαχου σχήματος δεν έχουν τόσο έντονη ιδιαιτερότητα. Το Γενικό Δικαστήριο δεν θέλησε προφανώς να εξετάσει το επιχείρημα της νυν αναιρεσείουσας, παραβαίνοντας με τον τρόπο αυτό την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει.

9)

Στο μέτρο που το Γενικό Δικαστήριο, με την απόφασή του, έλαβε μεν υπόψη ορισμένα από τα επιχειρήματα της νυν αναιρεσείουσας, χωρίς εντούτοις να προβεί στην αξιολόγησή τους ή, σε μεγάλο βαθμό, να τα παραθέσει, παρέβη την υποχρέωση που υπέχει να αιτιολογεί επαρκώς κατά νόμον τις αποφάσεις του.