Αναίρεση που άσκησαν στις 4 Αυγούστου 2010 η Bouygues SA και η Bouygues Télécom SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις 21 Μαΐου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, Γαλλία κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-399/10 P)

()

2010/C 317/27

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Bouygues SA, Bouygues Télécom SA (εκπρόσωποι: J. Vogel, F. Sureau, D. Theophile, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γαλλική Δημοκρατία, France Télécom SA, Association française des opérateurs de réseaux et services de télécommunications (AFORS Télécom)

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Bouygues και η Bouygues Télécom προβάλλουν προς στήριξη της αναίρεσής τους δύο λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο, που περιλαμβάνει τρία σκέλη, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη επικυρώνοντας την ανάλυση της Επιτροπής κατά την οποία οι δηλώσεις του Δημοσίου του Ιουλίου, Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2002 δεν συνιστούσαν, στο σύνολό τους ή μεμονωμένα, μία ή περισσότερες κρατικές ενισχύσεις. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την έννοια της χρησιμοποίησης κρατικών πόρων κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ κρίνοντας ότι οι δηλώσεις υποστήριξης δεν συνεπάγονται χρησιμοποίηση κρατικών πόρων παρά μόνον εάν διευκρινίζεται η μορφή και το ύψος της προτεινόμενης ενίσχυσης, η οποία πρέπει να είναι άμεσα εφαρμοστέα και νομικώς δεσμευτική (πρώτο σκέλος). Επιπλέον, το Πρωτοδικείο παραμόρφωσε το περιεχόμενο των κανόνων του εθνικού δικαίου που κατατέθηκαν στην Επιτροπή κρίνοντας ότι οι κανόνες αυτοί απαιτούν, για να έχουν δεσμευτική ισχύ οι υποσχέσεις υποστήριξης, να διευκρινίζονται οι τρόποι υποστήριξης και το ύψος της και να μην εξαρτώνται από την αδυναμία πληρωμής του πιστωτή, ενώ δυνάμει του εθνικού δικαίου, η υπόσχεση του αποτελέσματος αρκεί για να δεσμεύσει αυτόν που προέβη στη δήλωση υπόσχεσης. Η προϋπόθεση ότι η εγγύηση θα ισχύει σε περίπτωση επέλευσης οικονομικών δυσχερειών δεν αναιρεί τη δέσμευση και το γεγονός ότι το Δημόσιο συμπεριφέρθηκε έτσι ώστε να δημιουργεί την πεποίθηση ότι θα ενεργήσει με έναν ορισμένο τρόπο μπορεί να στοιχειοθετήσει την ευθύνη του (δεύτερο σκέλος). Τέλος, το Πρωτοδικείο δεν έλαβε υπόψη την έννοια της χρησιμοποίησης κρατικών πόρων όπως διατυπώνεται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, κρίνοντας ότι η χρησιμοποίηση αυτή, που περιλαμβάνει υποχρέωση του Δημοσίου να επιλύσει τα προβλήματα χρηματοδότησης της France Télécom, δεν μπορούσε να απορρέει από την αντίδραση των αγορών (τρίτο σκέλος).

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, που περιλαμβάνει δύο σκέλη, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη δικαίου όσον αφορά τον χαρακτηρισμό ως ενίσχυσης της εισφοράς κεφαλαίου που χορηγήθηκε από το Δημόσιο στη France Télécom υπό τη μορφή κονδυλίου πιστώσεως 9 δισεκατομμυρίων ευρώ τον Δεκέμβριο του 2002. Συναφώς, οι Bouygues και Bouygues Télécom ισχυρίζονται, πρώτον, ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την έννοια της ενίσχυσης, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, κρίνοντας ότι το πλεονέκτημα που προκύπτει από την αναγγελία του ανοίγματος πιστώσεως δεν συνδέεται επαρκώς με τη μεταφορά πόρων που προκύπτει από το άνοιγμα αυτό ώστε να μπορεί να διαπιστωθεί κρατική ενίσχυση. Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως θέτει ως προϋπόθεση να συγχέεται το πλεονέκτημα με τη χρησιμοποίηση των πόρων.

Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν, δεύτερον, ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την έννοια του πλεονεκτήματος, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, διακρίνοντας τη διάθεση προς τη France Télécom του ποσού των 9 δισεκατομμυρίων ευρώ και αποφαινόμενο ότι η διάθεση του ποσού αυτού δεν παρείχε κανένα ιδιαίτερο πλεονέκτημα υπό τη μορφή αύξησης των χρηματοοικονοομικών μέσων στη διάθεση της France Télécom, χωρίς να λάβει υπόψη, για την εκτίμηση της υπάρξεως του πλεονεκτήματος αυτού, το καθησυχαστικό αποτέλεσμα που προέκυπτε από τα ίδια μέτρα.

(1)  Απόφαση 2006/621/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Αυγούστου 2004, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία στη France Télécom (ΕΕ L 257, σ. 11).