This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62008CN0133
Case C-133/08: Reference for a preliminary ruling from the Hoge Raad der Nederlanden, lodged on 2 April 2008 — Intercontainer Interfrigo (ICF) SC v Balkenende Oosthuizen BV and MIC Operations BV
Υπόθεση C-133/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden στις 2 Απριλίου 2008 — Intercontainer Interfrigo (ICF) SC κατά Balkenende Oosthuizen BV και MIC Operations BV
Υπόθεση C-133/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden στις 2 Απριλίου 2008 — Intercontainer Interfrigo (ICF) SC κατά Balkenende Oosthuizen BV και MIC Operations BV
ΕΕ C 158 της 21.6.2008, p. 10–11
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
21.6.2008 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 158/10 |
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden στις 2 Απριλίου 2008 — Intercontainer Interfrigo (ICF) SC κατά Balkenende Oosthuizen BV και MIC Operations BV
(Υπόθεση C-133/08)
(2008/C 158/15)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Hoge Raad der Nederlanden
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Intercontainer Interfrigo (ICF)
Αναιρεσίβλητες: Balkenende Oosthuizen BV και MIC Operations BV
Προδικαστικά ερωτήματα
Όσον αφορά τη σκέψη που προαναφέρθηκε στην παράγραφο 3.6, σημείο i:
α) |
Πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 4, της Συμβάσεως της Ρώμης (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η διάταξη αυτή αφορά μόνο τη ναύλωση ανά ταξίδι και ότι άλλα είδη ναυλώσεως δεν εμπίπτουν στη διάταξη αυτή; |
β) |
Αν στο ερώτημα α' δοθεί καταφατική απάντηση, πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 4, της Συμβάσεως της Ρώμης να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, στο μέτρο που άλλα είδη ναυλώσεως έχουν ως αντικείμενο και τη μεταφορά εμπορευμάτων, η σχετική σύμβαση εμπίπτει όσον αφορά τη μεταφορά αυτή στο πεδίο της διατάξεως αυτής και ότι κατά τα λοιπά το εφαρμοστέο δίκαιο καθορίζεται από το άρθρο 4, παράγραφος 2, της Συμβάσεως της Ρώμης; |
γ) |
Αν στο ερώτημα β' δοθεί καταφατική απάντηση, βάσει ποιου από τα δύο πιο πάνω δικαιικά συστήματα πρέπει να κριθεί η ένσταση παραγραφής των απαιτήσεων που στηρίζονται στη σύμβαση; |
δ) |
Αν το κύριο μέρος της συμβάσεως αφορά τη μεταφορά εμπορευμάτων, πρέπει τότε να μη γίνει ο επιμερισμός τον οποίο αφορά το ερώτημα β' και πρέπει τότε το δίκαιο που έχει εφαρμογή επί όλων των τμημάτων της συμβάσεως να καθοριστεί βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 4, της Συμβάσεως της Ρώμης; Όσον αφορά τη σκέψη που προαναφέρθηκε στην παράγραφο 3.6, σημείο ii: |
ε) |
Πρέπει η εξαίρεση της δεύτερης περιόδου της παραγράφου 5 του άρθρου 4 της Συμβάσεως της Ρώμης να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι τα τεκμήρια των παραγράφων 2, 3 και 4 του άρθρου 4 της Συμβάσεως της Ρώμης δεν ισχύουν μόνον αν από το σύνολο των περιστάσεων προκύπτει ότι τα προβλεπόμενα στις παραγράφους αυτές κριτήρια συνδέσεως δεν έχουν πραγματική αξία όσον αφορά τη σύνδεση ή απλώς αν εντεύθεν προκύπτει ότι πρόκειται για σημαντικότερη σύνδεση με άλλη χώρα; |
(1) Σύμβαση σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία άνοιξε για υπογραφή στη Ρώμη στις 19 Ιουνίου 1980.