This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2006/224/57
Case C-332/06 P: Appeal brought on 1 August 2006 by the Hellenic Republic against the judgment delivered by the Court of First Instance (Second Chamber) on 20 June 2006 in Case T-251/04 Hellenic Republic v Commission of the European Communities
Υπόθεση C-332/06 P: Αναίρεση που άσκησε στις 1 η Αυγούστου 2006 η Ελληνική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (Δεύτερο τμήμα) που εκδόθηκε στις 20 ης Ιουνίου 2006 στην υπόθεση T-251/04, Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής
Υπόθεση C-332/06 P: Αναίρεση που άσκησε στις 1 η Αυγούστου 2006 η Ελληνική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (Δεύτερο τμήμα) που εκδόθηκε στις 20 ης Ιουνίου 2006 στην υπόθεση T-251/04, Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής
ΕΕ C 224 της 16.9.2006, p. 30–31
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
16.9.2006 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 224/30 |
Αναίρεση που άσκησε στις 1η Αυγούστου 2006 η Ελληνική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (Δεύτερο τμήμα) που εκδόθηκε στις 20ης Ιουνίου 2006 στην υπόθεση T-251/04, Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-332/06 P)
(2006/C 224/57)
Γλωσσα διαδικασίας ελληνική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Β. Κοντόλαιμος, Νομικός Σύμβουλος του Κράτους, και Γ. Χαλκιά, Πάρεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους)
Αναιρεσίβλητος: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα
|
— |
Να γίνει δεκτή η αίτηση αυτή |
|
— |
Να εξαφανιστεί ή να μεταρρυθμιστεί η απόφαση του ΠΕΚ |
|
— |
Να γίνει δεκτή η προσφυγή μας σύμφωνα με το αιτητικό της |
|
— |
Να επιβληθεί η δικαστική μας δαπάνη σε βάρος της Επιτροπής |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
1 ος λόγος αναίρεσης : Υποστηρίζουμε ότι το ΠΕΚ προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 5 παρ. 2 στ. γ' πέμπτο εδάφιο του Καν. 729/70 και του άρθρου 7 παρ. 4 στοιχείο α' του Καν. 1258/99 σε συνδυασμό με το άρθρο 8 παρ. 1 Καν. 1663/95 όπως το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ. 3 του Καν. (ΕΚ) 2245/1999 διότι :
|
α) |
η ανακοίνωση της Επιτροπής δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις του άρθρου 8 του Καν. 1663/1995 και άρα δεν μπορούσε να συνιστά τη γραπτή ανακοίνωση κατά την έννοια του άρθρου αυτού, ούτε μπορούσε να αποτελέσει αφετηρία της 24μηνης προθεσμίας που προβλέπουν οι κανονισμοί 729/1970 και 1258/1999. Άρα βάσει των παραπάνω διατάξεων, η Επιτροπή, δεν ήταν κατά χρόνο αρμόδια να επιβάλλει δημοσιονομικές διορθώσεις, γιατί δεν τήρησε την προβλεπόμενη στους κανονισμούς διαδικασία που επιβάλλει διμερή συζήτηση και για το ύψος της επικείμενης διόρθωσης, εκτίμηση της οποίας πρέπει να περιλαμβάνεται στην επιστολή του άρθρου 8 του Καν. 1663/1995 που αφετηριάζει την 24μηνη προθεσμία, σε κάθε δε περίπτωση η Επιτροπή απέρριψε δαπάνες που ανάγονται σε χρόνο προγενέστερου του 24μηνου, και |
|
β) |
διότι το ΠΕΚ προσέδωσε στον Καν. 2245/1999 αναδρομικό χαρακτήρα, δεχόμενο ότι αυτός καταλαμβάνει δαπάνες, όχι μόνο του οικονομικού έτους 2000, αλλά και δαπάνες προηγούμενων οικονομικών ετών. |
2 ος λόγος αναίρεσης : Υποστηρίζουμε ότι το ΠΕΚ προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας (ανωτέρα βία) και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης στον τομέα της καθυστερημένης εισκόμισης του ρυζιού στις αποθήκες της παρέμβασης διότι :
|
α) |
η κατά 9 ημέρες υπέρβαση της προθεσμίας εισκόμισης της συνολικής ποσότητας του ρυζιού, οφειλόμενη σε απροειδοποίητη απεργία των φορτηγών δημόσιας χρήσης, συνιστά κλασσική περίπτωση ανώτερης βίας, για την οποία δεν μπορεί να καταλογιστεί ευθύνη στην Ελλάδα, οι αρμόδιες αρχές της οποίας έπραξαν παν ό,τι ηδύνατο προκειμένου, παρά την απροειδοποίητη απεργία, να εισκομίσουν όλη την ποσότητα του ρυζιού και |
|
β) |
η άμεση και εμπρόθεσμη ενημέρωση της Επιτροπής, που έγινε πριν λήξει η προθεσμία, για το γεγονός της καθυστέρησης εισκόμισης λόγω της απεργία και η μη άμεση απάντηση από την Επιτροπή, μας δημιούργησε τη στέρεη πεποίθηση ότι η Επιτροπή δεν είχε αντίρρηση για την ολιγοήμερη παράταση. |