52001PC0031

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη θέσπιση του κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον 2001-2010

(Υποβαλλόμενη από την Επιτροπή)

ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Εισαγωγη

Το 1992, ξεκίνησε το πέμπτο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον, 'Με στόχο την αειφορία'. Μέχρι το πέρας του προγράμματος, κατέστη σαφές ότι, παρά την ύπαρξη περιεκτικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, το περιβάλλον συνέχιζε να απαιτεί την προσοχή μας.

Το νέο αυτό πρόγραμμα δράσης επιδιώκει να εντοπίσει τους τομείς όπου απαιτείται νέα δράση ή κάποιος νέος προσανατολισμός. Πολλά από τα συμπεράσματα και μέτρα που προτάθηκαν στο πέμπτο πρόγραμμα παραμένουν έγκυρα, τίθεται όμως σε μεγάλο βαθμό το ζήτημα της επιτόπιας εφαρμογής τους. Ορισμένα επίμονα και άλυτα προβλήματα, όπως η αλλαγή του κλίματος, απαιτούν μια πλέον συντονισμένη προσπάθεια σε κοινοτικό επίπεδο για να αντιμετωπιστούν. Το παρόν πρόγραμμα δράσης θέτει αυτή την ατζέντα και τις προκλήσεις της περιβαλλοντικής πολιτικής σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αειφόρου αναπτύξεως, την αλληλεξάρτηση της οικονομικής προόδου και ένα υγιές περιβάλλον, την παγκοσμιοποίηση και τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Γενικη Αξιολογηση του Πεμπτου Προγραμματοσ Δρασησ για το Περιβαλλον

Κατά την ανασκόπηση του πέμπτου προγράμματος περιβαλλοντικής δράσης, ζητήθηκε από την Επιτροπή να προβεί σε μια γενική αξιολόγηση των επιτευγμάτων του προγράμματος αυτού. Η αξιολόγηση αυτή, με βάση την έκθεση για την κατάσταση του περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε γίνει μια πρόοδος στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων, υπήρχαν όμως ακόμη πολλά που χρειάζονταν να γίνουν. Η γενική αξιολόγηση δημοσιεύτηκε ως μια πλατφόρμα συζήτησης για τις μελλοντικές προτεραιότητες για το περιβάλλον.

3. Εξωτερικεσ Διαβουλευσεισ

Μετά τη δημοσίευση της "Γενικής Αξιολόγησης", έγιναν ευρείες διαβουλεύσεις με ενδιαφερόμενα μέρη στα κράτη μέλη. Στις διαβουλεύσεις αυτές περιλαμβάνονταν 12 σεμινάρια, που οργανώθηκαν από τις εθνικές αρχές, ένα σεμινάριο με εκπροσώπους της βιομηχανίας και των επιχειρήσεων, συναντήσεις και επαφές με διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις και γραπτά σχόλια από περιφερειακούς φορείς και άτομα. Για να διευκολυνθεί η διαδικασία, μπήκε και σχετική σελίδα στο διαδίκτυο.

Οι υποψήφιες χώρες ενθαρρύνθηκαν επίσης να εκφράσουν τις απόψεις τους για τις προτεραιότητες ενός προγράμματος δράσης, το οποίο θα καλύπτει την περίοδο μετά τις πρώτες εισδοχές στην Ένωση. Το Περιφερειακό Κέντρο Περιβάλλοντος στην Ουγγαρία συντόνιζε την ολοκληρωμένη προσαγωγή στοιχείων από τις εθνικές αρχές και μη κυβερνητικές οργανώσεις.

4. Το Προγραμμα Δρασησ και η Αειφοροσ Αναπτυξη

Το πέμπτο πρόγραμμα περιβαλλοντικής δράσης έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στην καθιέρωση της αειφόρου αναπτύξεως ως αντικειμενικού στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό επιβεβαιώθηκε στη συνθήκη του Άμστερνταμ.

Αειφόρος ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί με μόνη την πολιτική για το περιβάλλον. Απαιτεί τη δέσμευση όλων των φορέων χάραξης πολιτικών, συμπεριλαμβανομένου του περιβάλλοντος, σε όλο το φάσμα των πολιτικών της Κοινότητας, με στόχο την επίτευξη της άριστης ισορροπίας μεταξύ οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών στόχων.

Ο ρόλος, έτσι, του νέου αυτού προγράμματος περιβαλλοντικής δράσης αλλάζει χαρακτήρα. Αντιπροσωπεύει την περιβαλλοντική διάσταση μιας ευρύτερης κοινοτικής στρατηγικής για αειφορία. Στοχεύει στον εντοπισμό των καίριων περιβαλλοντικών προβλημάτων και των κινητήριων δυνάμεών τους. Η περιβαλλοντική ολοκλήρωση είναι ο μηχανισμός διασφάλισης του ότι οι υπόλοιπες πολιτικές ανταποκρίνονται στα προβλήματα με αποτελεσματικό τρόπο.

5. Οικονομικο Μεροσ

Το πρόγραμμα δράσης περιγράφει τους στόχους προτεραιότητας που χρειάζεται να επιτευχθούν για να διασφαλιστεί ένα καθαρό και υγιές περιβάλλον. Εκθέτει τις καίριες προκλήσεις για το μέλλον, δεν προδιαγράφει όμως την ακριβή φύση των δράσεων και μέτρων που θα χρειαστούν. Αυτά θα αποτελέσουν αντικείμενο μεταγενέστερων πρωτοβουλιών, οι οποίες θα αντιμετωπίσουν το οικονομικό μέρος κάθε μέτρου.

6. Επικουρικοτητα

Το πρόγραμμα δράσης ασχολείται με τα προβλήματα εκείνα του περιβάλλοντος, για τα οποία χρειάζεται δράση και καθοδήγηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αντικατοπτρίζει τη διασυνοριακή φύση των περιβαλλοντικών θεμάτων και τις λύσεις τους.

7. Συνεπεια με άλλες Κοινοτικεσ Πολιτικεσ

Tο πρόγραμμα δράσης αναγνωρίζει διασύνδεση που υπάρχει μεταξύ των οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών της Κοινότητας και της δυνητικής επίπτωσης στο περιβάλλον. Η περιβαλλοντική ολοκλήρωση, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 6 της συνθήκης, αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του προγράμματος δράσης.

8. Δεκαετεσ χρονοδιαγραμμα

Για το πρόγραμμα προτείνεται ένα δεκαετές χρονοδιάγραμμα. Το χρονοδιάγραμμα θεωρείται ως το ελάχιστο απαιτούμενο για:

- Την ανάπτυξη νέων μέτρων

- Τη μεταφορά και εφαρμογή των μέτρων

- Να παρουσιάσουν τα μέτρα ουσιαστικό αποτέλεσμα

- Την ύπαρξη δυνατότητας αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των μέτρων

Για να μπορεί να υπάρξει ανταπόκριση στις μεταβαλλόμενες συνθήκες, προβλέπεται μια ενδιάμεση ανασκόπηση του προγράμματος. Θα δημοσιεύονται τακτικά δείκτες για την παρακολούθηση της προόδου και την ανάληψη αντίδρασης, όπου είναι αναγκαίο.

2001/0029 (COD)

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη θέσπιση του κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον 2001-2010

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και, ιδίως, το άρθρο 175 παράγραφος 3,

την πρόταση της Επιτροπής [1],

[1] OJ C , , p. .

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [2],

[2] OJ C , , p. .

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών [3],

[3] OJ C , , p. .

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 251 της συνθήκης [4],

[4] OJ C , , p. .

Εκτιμώντας:

(1) ότι ένα καθαρό και υγιές περιβάλλον είναι βασικό για τη συνέχιση της ευζωίας και ευημερίας της κοινωνίας, η συνεχιζόμενη όμως ανάπτυξη σε παγκόσμιο επίπεδο θα οδηγήσει σε πρωτοφανείς πιέσεις στο περιβάλλον.

(2) ότι το πέμπτο κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον "Με στόχο την αειφορία" τελείωσε στις 31 Δεκεμβρίου 2000, έχοντας προσφέρει ορισμένες σημαντικές βελτιώσεις.

(3) ότι ορισμένα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα επιμένουν και απαιτούν περαιτέρω δράση.

(4) ότι η σώφρων χρήση των φυσικών πόρων και η προστασία του παγκόσμιου οικοσυστήματος παράλληλα με την οικονομική ευημερία και μια ισορροπημένη κοινωνική ανάπτυξη αποτελούν προϋπόθεση για αειφόρο ανάπτυξη..

(5) ότι το παρόν πρόγραμμα στοχεύει την περιβαλλοντική διάσταση της αειφόρου αναπτύξεως, στοχεύοντας όμως ταυτόχρονα και στη γενική βελτίωση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

(6) ότι το παρόν πρόγραμμα περιβαλλοντικής δράσης καθορίζει περιβαλλοντικές προτεραιότητες για κοινοτική αντίδραση, η οποία καλύπτει μια δεκαετή περίοδο ώστε να υπάρχει επαρκής χρόνος για εντοπισμό νέων μέτρων, εφαρμογή και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων τους.

(7) ότι οι στόχοι, προτεραιότητες και δράσεις της παρούσας απόφασης θα έχουν εφαρμογή σε μια διευρυμένη Κοινότητα.

(8) ότι η νομοθεσία παραμένει κεντρικός πυρήνας στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προκλήσεων και ότι η πλήρης και ορθή εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας πρέπει να αποτελέσει μια προτεραιότητα.

(9) ότι η ένταξη των περιβαλλοντικών πτυχών στην οικονομική και κοινωνική πολιτική είναι βασικό για την αντιμετώπιση των κινητηρίων δυνάμεων των πιέσεων στο περιβάλλον και χρειάζεται να υπάρξει περαιτέρω πρόοδος.

(10) ότι χρειάζεται μια στρατηγική προσέγγιση για την επίτευξη των αναγκαίων αλλαγών στα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης που επηρεάζουν την κατάσταση και τις τάσεις του περιβάλλοντος, εισάγοντας νέους τρόπους συνεργασίας με την αγορά, δίνοντας δυνατότητα λόγου στους πολίτες και ενθαρρύνοντας τη λήψη αποφάσεων καλύτερης διαχείρισης και σχεδιασμού της χρήσης γης.

(11) ότι υπάρχει γενικότερη επιστημονική συμφωνία ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα προκαλεί αύξηση των συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου, οδηγώντας σε υψηλότερες θερμοκρασίες στον πλανήτη και στρέβλωση του κλίματος.

(12) ότι οι συνέπειες της αλλαγής του κλίματος για την ανθρώπινη κοινωνία και τη φύση είναι σοβαρές και χρειάζονται μέτρα για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

(13) ότι η πρόληψη της αλλαγής του κλίματος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς μείωση των επιπέδων ανάπτυξης και ευημερίας μέσω της αποσύνδεσης της οικονομικής ανάπτυξης από τις εκπομπές.

(14) ότι η ύπαρξη υγιών και ισορροπημένων φυσικών συστημάτων είναι ουσιώδης παράγοντας για τη στήριξη της ζωής στον πλανήτη.

(15) ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα ασκεί σημαντικές πιέσεις στη φύση και τη βιοποικιλότητα, οι οποίες προκύπτουν κυρίως από τη ρύπανση και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η εκμετάλλευση της γης και της θάλασσας.

(16) ότι το έδαφος είναι ένας πεπερασμένος πόρος που βρίσκεται υπό πίεση.

(17) ότι παρά τις βελτιώσεις στα περιβαλλοντικά πρότυπα, η ανθρώπινη υγεία επηρεάζεται από την ποιότητα του αέρα, του νερού και των τροφίμων και υπάρχουν ενδείξεις για αύξηση των αλλεργιών, των αναπνευστικών ασθενειών, του καρκίνου και άλλων ασθενειών.

(18) ότι η ρύπανση από τις μεταφορές, τις γεωργικές δραστηριότητες, τις βιομηχανικές διεργασίες, τα οικιακά απόβλητα και τη διαχείριση των αποβλήτων συμβάλλουν στη χαμηλή ποιότητα του περιβάλλοντος, η οποία επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία.

(19) ότι απαιτείται μεγαλύτερη επικέντρωση στην πρόληψη και την προφύλαξη κατά την ανάπτυξη μιας προσέγγισης για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.

(20) ότι η ικανότητα του πλανήτη για αφομοίωση της ζήτησης και των αποβλήτων που προκύπτουν από τη χρήση πόρων βρίσκεται υπό πίεση, με δυσμενείς επιπτώσεις που ανακύπτουν από τη χρήση μετάλλων, ορυκτά και υδρογονάνθρακες.

(21) ότι οι όγκοι των αποβλήτων στην Κοινότητα συνεχίζουν να αυξάνουν, οδηγώντας σε απώλεια γης και πόρων, καθώς και σε ρύπανση.

(22) ότι ένα σημαντικό μέρος των αποβλήτων είναι επικίνδυνο.

(23) ότι οικονομική παγκοσμιοποίηση σημαίνει αύξηση της ανάγκης για περιβαλλοντική δράση σε διεθνές επίπεδο, απαιτώντας νέες αντιδράσεις από την Κοινότητα όσον αφορά την πολιτική για το εμπόριο, την ανάπτυξη και τις εξωτερικές υποθέσεις.

(24) ότι το σύστημα χάραξης περιβαλλοντικής πολιτικής, δεδομένης της πολυπλοκότητας των θεμάτων, χρειάζεται να βασίζεται σε ορθή επιστημονική και οικονομική αξιολόγηση, στηριζόμενες σε γνώση της κατάστασης και των τάσεων του περιβάλλοντος, σύμφωνα με το άρθρο 174 της συνθήκης.

(25) ότι οι πληροφορίες προς τους φορείς χάραξης πολιτικής και το ευρύ κοινό πρέπει να είναι σχετικές, ενημερωμένες και ευκόλως κατανοήσιμες.

(26) ότι η πρόοδος προς την εκπλήρωση των περιβαλλοντικών στόχων χρειάζεται να μετριέται και να αξιολογείται.

(27) ότι στο ενδιάμεσο του προγράμματος θα πρέπει να γίνει ανασκόπηση της πραγματοποιηθείσας προόδου και εκτίμηση της ανάγκης για αλλαγή προσανατολισμού.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΤΑ ΕΞΗΣ:

Άρθρο 1

Θέσπιση του προγράμματος

1. Η παρούσα απόφαση θεσπίζει πρόγραμμα κοινοτικής δράσης για το περιβάλλον, από τούδε αναφερόμενο ως "το πρόγραμμα", το οποίο εκθέτει τους προς επίτευξη στόχους προτεραιότητας.

2. Το πρόγραμμα αυτό θα καλύψει την περίοδο από 1 Ιανουαρίου 2001 μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010.

Άρθρο 2

Γενικός στόχος και αντικείμενα

1. Το πρόγραμμα θεσπίζει τους βασικούς περιβαλλοντικούς στόχους και προτεραιότητες της νυν και της μελλοντικής διευρυμένης Κοινότητας που θα συμβάλουν στην στρατηγική αειφόρου ανάπτυξης της Κοινότητας, με βάση μιαν αξιολόγηση της κατάστασης και των τάσεων του περιβάλλοντος και εντοπισμό των έμμονων εκείνων περιβαλλοντικών προβλημάτων που απαιτούν δράση από την Κοινότητα.

2. Το πρόγραμμα θα διευκολύνει την πλήρη ενσωμάτωση των απαιτήσεων προστασίας του περιβάλλοντος σε άλλες κοινοτικές πολιτικές διασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, ότι τα προτεινόμενα και υιοθετούμενα υπέρ του περιβάλλοντος μέτρα λαμβάνουν υπόψη τους στόχους της οικονομικής και κοινωνικής διάστασης της αειφόρου αναπτύξεως, λαμβάνουν υπόψη το σύνολο των επιλογών και μέσων και ότι βασίζονται σε εκτεταμένο διάλογο και ορθές επιστημονικές γνώσεις.

3. Το πρόγραμμα στοχεύει στη σταθεροποίηση της ατμοσφαιρικής συγκέντρωσης των αερίων του θερμοκηπίου σε επίπεδα τα οποία να μην προκαλούν αφύσικες μεταβολές στο κλίμα της γης. Αυτό απαιτεί την επίτευξη προόδου προς την κατεύθυνση της μακροπρόθεσμης απαίτησης που προβλέφθηκε από τη διακυβερνητική ομάδα για την αλλαγή του κλίματος για μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου κατά 70% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, με τους ακόλουθους στόχους:

- Επικύρωση του πρωτοκόλλου του Κυότο και επίτευξη του στόχου μιας κατά 8% μείωσης στις εκπομπές μέχρι το 2008-12 σε σχέση με το 1990 για τα τρέχοντα κράτη μέλη.

- Να αποκτήσει η Κοινότητα αξιόπιστο λόγο για να επιμείνει στη σύναψη διεθνούς συμφωνίας με ένα νέο στόχο για τη περίοδο μετά το Κυότο, η οποία θα στοχεύει στη σημαντική μείωση των εκπομπών.

4. Το πρόγραμμα στοχεύει να προστατεύσει και να αποκαταστήσει τη λειτουργία των φυσικών συστημάτων και να αναστείλει την απώλεια βιοποικιλότητας τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και σε παγκόσμια κλίμακα, με τους ακόλουθους στόχους:

- Προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από καταστροφικές ρυπαντικές εκπομπές.

- Προστασία των εδαφών από τη διάβρωση και τη ρύπανση.

- Προστασία της βιολογικής ποικιλότητας, σύμφωνα με τη στρατηγική της Κοινότητας για τη βιοποικιλότητα [5].

[5] Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο για μια ευρωπαϊκή κοινοτική στρατηγική για τη βιοποικιλότητα, COM (98) 42 τελικό

- Προστασία της βιοποικιλότητας και των αξιών του τοπίου στις αγροτικές περιοχές της Κοινότητας.

5. Το πρόγραμμα στοχεύει σε ένα περιβάλλον όπου τα επίπεδα των ανθρωπογενών ρυπαντών να μην προκαλούν σημαντικές επιπτώσεις ή μη αποδεκτούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία. Το πρόγραμμα στοχεύει ειδικά στην:

- Επίτευξη καλύτερης κατανόησης των απειλών για την ανθρώπινη υγεία

- Αξιολόγηση όλων των χημικών προϊόντων που παράγονται σε σημαντικές ποσότητες σε μια βήμα προς βήμα προσέγγιση με σαφείς χρονικούς στόχους και προθεσμίες (όπως περιγράφεται στη Λευκή Βίβλο για τη νέα στρατηγική για τα χημικά προϊόντα), ξεκινώντας με τα παραγόμενα σε μεγάλες ποσότητες χημικά και χημικά ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.

- Διασφάλιση ότι τα επίπεδα των γεωργικών φαρμάκων στο περιβάλλον δεν προκαλούν σοβαρούς κινδύνους ή επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον και, γενικότερα, επίτευξη μιας συνολικής μείωσης στη χρήση γεωργικών φαρμάκων.

- Επίτευξη επιπέδων ποιότητας των υδάτων που να μην προκαλούν σημαντικές επιπτώσεις ή κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον και διασφάλιση ότι οι ρυθμοί άντλησης υδάτινων πόρων είναι βιώσιμοι μακροπρόθεσμα.

- Επίτευξη επιπέδων ποιότητας του αέρα που να μη προκαλούν σημαντικές επιπτώσεις ή κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

- Ουσιαστική μείωση του αριθμού των ατόμων που επηρεάζονται σε τακτή βάση από μακροπρόθεσμα και σημαντικά επίπεδα θορύβου.

6. Το πρόγραμμα στοχεύει σε καλύτερη αποδοτικότητα πόρων και διαχείριση πόρων και αποβλήτων, με τους ακόλουθους στόχους:

- Διασφάλιση ότι η κατανάλωση ανανεώσιμων και μη ανανεώσιμων πόρων και οι σχετικές επιπτώσεις δεν υπερβαίνουν τη φέρουσα ικανότητα του περιβάλλοντος.

- Σημαντική μείωση της ποσότητας των αποβλήτων που πηγαίνουν για τελική διάθεση και του όγκου των παραγομένων επικίνδυνων αποβλήτων, κατά τη διάρκεια του προγράμματος

- Επίτευξη σημαντικής γενικής μείωσης στους όγκους των παραγομένων αποβλήτων μέσω πρωτοβουλιών πρόληψης αποβλήτων, καλύτερης αποδοτικότητας των πόρων και μετατόπισης προς την κατεύθυνση πιο αειφόρων καταναλωτικών προτύπων, αποσυνδεομένης έτσι της παραγωγής αποβλήτων από την οικονομική ανάπτυξη.

- Για απόβλητα που συνεχίζουν να παράγονται: θα πρέπει να είναι μη επικίνδυνα ή να παρουσιάζουν τον μικρότερο δυνατό κίνδυνο. θα πρέπει να προτιμάται η ανάκτηση και ειδικότερα η ανακύκλωση ενώ οι ποσότητες των αποβλήτων για τελική διάθεση θα πρέπει να ελαχιστοποιούνται και να καταστρέφονται ή να διατίθενται με ασφάλεια. τα απόβλητα θα πρέπει να υφίστανται επεξεργασία όσο το δυνατό κοντύτερα στον τόπο παραγωγής τους, στο βαθμό που αυτό είναι συμβατό με την κοινοτική νομοθεσία και να μην οδηγούν σε μείωση της οικονομικής και τεχνικής αποδοτικότητας στις εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων.

7. Το πρόγραμμα πρέπει να προάγει την υιοθέτηση πολιτικών και προσεγγίσεων που να επιτρέπουν την αειφόρο ανάπτυξη στις υποψήφιες χώρες.

8. Προαγωγή του περιβάλλοντος και της αειφόρου ανάπτυξης στις υποψήφιες χώρες μέσω:

- Εκτεταμένου διαλόγου με τις διοικήσεις των υποψηφίων χωρών για την αειφόρο ανάπτυξη.

- Συνεργασία με ΜΚΟ ασχολούμενες με το περιβάλλον και επιχειρήσεις στις υποψήφιες χώρες για αύξηση της συνειδητοποίησης.

9. Το πρόγραμμα πρέπει να προσδίδει ώθηση στην ανάπτυξη της διεθνούς συνεργασίας για το περιβάλλον και να συμβάλλει στην αειφόρο ανάπτυξη διασφαλίζοντας:

- Την ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών πτυχών και των πτυχών της αειφόρου ανάπτυξης σε όλες τις πλευρές των εξωτερικών σχέσεων της Κοινότητας.

- Ότι οι διεθνείς οργανώσεις ασχολούνται και διαθέτουν τους κατάλληλους πόρους για περιβαλλοντικά θέματα.

- Την εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων για το περιβάλλον.

- Την ενεργό αναζήτηση συμφωνιών για την αξιολόγηση των κινδύνων για την υγεία και το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένης της διάδοσης πληροφοριών, της συνεργασίας στην έρευνα και την ανάπτυξη διαδικασιών δοκιμής με σκοπό τη διευκόλυνση διεθνών συμφωνιών για προσεγγίσεις διαχείρισης κινδύνων, συμπεριλαμβανομένης της αρχής της προφύλαξης, όπου είναι αναγκαίο.

10. Το πρόγραμμα πρέπει να διασφαλίζει ότι το κοινοτική διαδικασία χάραξης περιβαλλοντικής πολιτικής εφαρμόζεται με ολοκληρωμένο τρόπο, στη βάση εκτεταμένου και ευρέος διαλόγου με τα ενδιαφερόμενα μέρη, της συμμετοχής των πολιτών, ανάλυσης κόστους - αποδοτικότητας και ορθών επιστημονικών δεδομένων και πληροφοριών, λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες ερευνητικές και τεχνολογικές εξελίξεις.

Άρθρο 3

Στρατηγικές προσεγγίσεις εκπλήρωσης περιβαλλοντικών στόχων

Οι στόχοι που εκτίθενται στο άρθρο 2 για τις στρατηγικές προσεγγίσεις πρέπει να επιδιώκονται, μεταξύ άλλων, μέσω των ακόλουθων δράσεων προτεραιότητας.

1. Η προώθηση αποτελεσματικότερης εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας για το περιβάλλον και, υπό την επιφύλαξη του δικαιώματος της Επιτροπής για εκκίνηση κυρωτικών διαδικασιών, απαιτεί:

- Παροχή υποστήριξης στην ανταλλαγή πληροφοριών για τις βέλτιστες πρακτικές εφαρμογής από το δίκτυο IMPEL.

- Μέτρα για την καταπολέμηση των εγκλημάτων κατά του περιβάλλοντος.

- Προώθηση βελτιωμένων κανόνων επιθεώρησης και παρακολούθησης από τα κράτη μέλη.

2. Ενσωμάτωση απαιτήσεων προστασίας του περιβάλλοντος στον καθορισμό όλων των κοινοτικών πολιτικών και δραστηριοτήτων. Αυτό απαιτεί:

- Διασφάλιση ότι οι στρατηγικές ενσωμάτωσης που αναπτύσσονται από το Συμβούλιο σε διάφορους τομείς πολιτικής μεταφράζονται σε αποτελεσματική δράση.

- Τακτική παρακολούθηση, μέσω σχετικών δεικτών, και υποβολή εκθέσεων για τη διαδικασία της κατά τομείς ενσωμάτωσης.

- Περαιτέρω ενσωμάτωση περιβαλλοντικών κριτηρίων στα κοινοτικά χρηματοδοτικά προγράμματα.

3. Προώθηση της αρχής του ο ρυπαίνων πληρώνει, μέσω της χρήσης μέσων στηριζόμενων στην αγορά, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης του συναλλακτικού συστήματος για τις εκπομπές, περιβαλλοντικών φόρων, επιβαρύνσεων και επιχορηγήσεων, για να λαμβάνονται υπόψη τόσο οι αρνητικές όσο και οι θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

4. Η προαγωγή συνεργασίας και εταιρικών σχέσεων με επιχειρήσεις και τους φορείς εκπροσώπησής τους για περιβαλλοντικά θέματα απαιτεί:

- Προώθηση ευρύτερης χρήσης των συστημάτων οικοδιαχείρισης και ελέγχου της Κοινότητας [6] και ανάπτυξη πρωτοβουλιών για την ενθάρρυνση των εταιρειών να δημοσιεύουν σοβαρές και ελεγμένες από ανεξαρτήτους φορείς εκθέσεις απόδοσης σε θέματα περιβάλλοντος ή αειφόρου ανάπτυξης.

[6] Συμπεράσματα Συμβουλίου, 21 Μαϊου 1998 - Εισαγωγή πλήρους παραπομπής, όταν είναι διαθέσιμη

- Θέσπιση προγράμματος βοηθείας για συμμόρφωση, με ειδική βοήθεια στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

- Προώθηση εφαρμογής συστημάτων ανταμοιβής εταιρειών για τις περιβαλλοντικές τους αποδόσεις.

- Προώθηση ολοκληρωμένης πολιτικής προσέγγισης που θα ενθαρρύνει τη λήψη υπόψη των περιβαλλοντικών απαιτήσεων μέσω του κύκλου ζωής των προϊόντων και ευρύτερη εφαρμογή φιλικών στο περιβάλλον μεθόδων και προϊόντων.

- Ενθάρρυνση εθελοντικών δεσμεύσεων και συμφωνιών για επίτευξη σαφών περιβαλλοντικών στόχων.

5. Για τη διασφάλιση καλύτερης ενημέρωσης των καταναλωτών για τις μεθόδους και τα προϊόντα από πλευράς επιπτώσεων στο περιβάλλον:

- Προώθηση της χρήσης οικολογικής επισήμανσης, που να επιτρέπει στους καταναλωτές να συγκρίνουν την περιβαλλοντική συμπεριφορά προϊόντων του ίδιου τύπου.

- Ενθάρρυνση της χρήσης αξιόπιστων αυτοχαρακτηριζόμενων περιβαλλοντικών αξιώσεων και παρεμπόδιση παραπλανητικών αξιώσεων.

- Προαγωγή οικολογικών προμηθειών, με ταυτόχρονη τήρηση των κοινοτικών κανόνων ανταγωνισμού και της εσωτερικής αγοράς, με κατευθυντήριες γραμμές για τις βέλτιστες πρακτικές και εκκίνηση με μια ανασκόπηση των οικολογικών προμηθειών στους κοινοτικούς θεσμούς.

6. Για να υποστηριχθεί η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στον οικονομικό τομέα απαιτείται:

- Η εξέταση ανάληψης εθελοντικής πρωτοβουλίας με τον οικονομικό τομέα, η οποία να αφορά κατευθυντήριες γραμμές για την εισαγωγή δεδομένων περιβαλλοντικού κόστους στις ετήσιες λογιστικές καταστάσεις των εταιρειών και ανταλλαγή πληροφοριών για τις βέλτιστες πολιτικές πρακτικές μεταξύ των κρατών μελών.

- Πρόσκληση στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να προωθήσει την ενσωμάτωση περιβαλλοντικών στόχων και θεωρήσεων στις δανειστικές της δραστηριότητες.

7. Για τη δημιουργία κοινοτικού καθεστώτος ευθύνης απαιτείται:

- Νομοθεσία για περιβαλλοντική ευθύνη.

8. Για την προαγωγή καλύτερης κατανόησης των περιβαλλοντικών θεμάτων από τους Ευρωπαίους πολίτες απαιτείται:

- Υποστήριξη της παροχής προσβάσιμων πληροφοριών στους πολίτες για το περιβάλλον.

- Παροχή ενός πακέτου εργαλείων πόρων με στόχο την υποβοήθηση τοπικών και περιφερειακών αρχών ή άλλων οργανισμών να επικοινωνούν με τους πολίτες για περιβαλλοντικά θέματα και, κυρίως, για την αξιολόγηση βάσει σημείων αναφοράς της περιβαλλοντικής συμπεριφοράς των νοικοκυριών και πληροφοριών για τη βελτίωσή της.

9. Για την ενθάρρυνση και προαγωγή λήψης αποφάσεων αποτελεσματικής διαχείρισης και σχεδιασμού της χρήσης γης στις οποίες να λαμβάνονται υπόψη οι περιβαλλοντικές πτυχές, με ταυτόχρονη τήρηση της αρχής της επικουρικότητας, απαιτείται:

- Προαγωγή βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά το σχεδιασμό αειφόρου χρήσης της γης, με ιδιαίτερη έμφαση στο πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης της Παράκτιας Ζώνης.

- Υποστήριξη προγραμμάτων και δικτύων προώθησης της ανταλλαγής εμπειριών και ανάπτυξης της ορθής πρακτικής στην αειφόρο αστική ανάπτυξη και στην αειφόρο εκμετάλλευση των θαλασσών.

- Αύξηση πόρων και παροχή ευρύτερο πεδίου εφαρμογής για αγροπεριβαλλοντικά μέτρα στα πλαίσια της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής.

Άρθρο 4

Τομείς προτεραιότητας για δράση στην αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος

Οι στόχοι που εκτίθενται στο άρθρο 2 για την αλλαγή του κλίματος θα επιδιωχθούν μέσω, μεταξύ άλλων, των ακόλουθων δράσεων προτεραιότητας.

1. Με σκοπό την εκπλήρωση των στόχων που τίθενται από το πρωτόκολλο του Κυότο:

- Επικύρωση και εφαρμογή του πρωτοκόλλου του Κυότο.

- Καθορισμός των στόχων που πρέπει να επιτευχθούν με αποδοτικό τρόπο για μειώσεις στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στους διάφορους τομείς, σε συνδυασμό με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την αλλαγή του κλίματος.

- Δημιουργία διακοινοτικού συστήματος συναλλαγής για εκπομπές CO2.

- Καταγραφή και επανεξέταση των ενεργειακών επιδοτήσεων στα κράτη μέλη. Αυτό θα περιλαμβάνει εξέταση της συμβατότητας με την επίτευξη των στόχων για την αλλαγή του κλίματος.

- Ενθάρρυνση μετακίνησης προς καύσιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα για την παραγωγή ρεύματος.

- Προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με σκοπό την επίτευξη ενός ποσοστού 12% ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2010.

- Προώθηση της χρήσης φορολογικών μέτρων, και σε επίπεδο Κοινότητας, για την ενθάρρυνση της μετακίνησης προς καθαρότερη ενέργεια και μεταφορές και την ενθάρρυνση της τεχνολογικής καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένης της υιοθέτησης πλαισίου για τη φορολογία της ενέργειας.

- Ενθάρρυνση περιβαλλοντικής συμφωνίας με βιομηχανικούς τομείς για την ενεργειακή απόδοση.

- Προσδιορισμός ειδικών δράσεων για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα αεροπλάνα, εφόσον δεν έχει συμφωνηθεί μια τέτοια δράση στα πλαίσια του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) μέχρι το 2002.

- Διασφάλιση ένταξης της αλλαγής του κλίματος ως μείζονος θέματος τόσο της κοινοτικής πολιτικής για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη όσο και των εθνικών προγραμμάτων ερευνών.

- Ανάπτυξη μέσων υποβοήθησης των ΜΜΕ για προσαρμογή, καινοτομία και βελτίωση των επιδόσεών τους.

- Πρόβλεψη κινήτρων για ενίσχυση του συστήματος συνδυασμένης παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού.

- Προαγωγή οικολογικά αποδοτικών πρακτικών και τεχνικών στη βιομηχανία.

- Προώθηση της εξοικονόμησης ενέργειας στη θέρμανση και την ψύξη των κτιρίων.

2. Προετοιμασία για μέτρα με στόχο την προσαρμογή στις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος, μέσω:

- Ανασκόπησης των κοινοτικών πολιτικών, ιδιαίτερα εκείνων που σχετίζονται με την πολιτική της συνοχής, έτσι ώστε η προσαρμογή να εντάσσεται κατάλληλα στις αποφάσεις για επενδύσεις.

- Ενθάρρυνσης κατάρτισης περιφερειακών μοντέλων και αξιολογήσεων για το κλίμα για την προετοιμασία περιφερειακών μέτρων προσαρμογής και ενίσχυση της συνειδητοποίησης μεταξύ των πολιτών και των επιχειρήσεων.

Άρθρο 5

Τομείς προτεραιότητας δράσης για τη φύση και τη βιοποικιλότητα

Οι στόχοι που εκτίθενται στο άρθρο για την προστασία και αποκατάσταση των φυσικών συστημάτων και της βιοποικιλότητας θα επιδιωχθούν μέσω των ακολούθων δράσεων προτεραιότητας. Προς τούτο απαιτείται:

1. Για ατυχήματα και καταστροφές:

- Προαγωγή του κοινοτικού συντονισμού σε δράσεις αναλαμβανόμενες από κράτη μέλη για την αντιμετώπιση ατυχημάτων και φυσικών καταστροφών.

- Λήψη μέτρων για υποβοήθηση πρόληψης μεγάλων κινδύνων ατυχημάτων που προέρχονται από αγωγούς και εξορύξεις, και μέτρα για τα απόβλητα των εξορύξεων.

2. Μια θεματική στρατηγική για την προστασία του εδάφους.

3. Προαγωγή της ενσωμάτωσης της προστασίας και αποκατάστασης του τοπίου σε άλλες πολιτικές.

4. Ενθάρρυνση περαιτέρω αναπτύξεως των θετικών στοιχείων της σχέσης μεταξύ γεωργίας και περιβάλλοντος σε μελλοντικές ανασκοπήσεις της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής.

5. Προώθηση μεγαλύτερης ενσωμάτωσης των περιβαλλοντικών πτυχών στην Κοινή Πολιτική Αλιείας, με την ευκαιρία της ανασκόπησής της το 2002.

6. Ανάπτυξη στρατηγικών και μέτρων για τα δάση, που να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα στοιχεία:

- Ανάπτυξη της εθνικής και περιφερειακής δασοκομίας και αειφόρου διαχείρισης των δασών, στα πλαίσια σχεδίων αγροτικής ανάπτυξης, σε συνδυασμό με τις εργασίες του Διακυβερνητικού Φόρουμ για τα Δάση και της Πανευρωπαϊκής Υπουργικής Διάσκεψης για την προστασία των δασών.

- Συνέχιση των υφισταμένων κοινοτικών μέτρων για την προστασία των δασών με αυξημένη έμφαση στην παρακολούθηση των πολλαπλών λειτουργιών των δασών.

- Προώθηση αξιόπιστων συστημάτων πιστοποίησης δασών.

- Συνέχιση της ενεργού συμμετοχής της Κοινότητας στην εφαρμογή των ψηφισμάτων των υπουργικών διασκέψεων για την προστασία των δασών στην Ευρώπη και στις διεθνείς συζητήσεις και διαπραγματεύσεις για θέματα σχετικά με τα δάση.

7. Μια θεματική στρατηγική για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

8. Ενίσχυση των ελέγχων για την παρακολούθηση, επισήμανση και ιχνηλασιμότητα των ΓΤΟ.

9. Παρακολούθηση της εφαρμογής της κοινοτικής στρατηγικής και σχεδίων δράσης για τη βιοποικιλότητα μέσω προγράμματος συλλογής δεδομένων και πληροφοριών.

Άρθρο 6

Τομείς προτεραιότητας δράσης για το περιβάλλον και την υγεία

Οι στόχοι που εκτίθενται στο άρθρο 2 για την υγεία και το περιβάλλον θα επιδιωχθούν μέσω των ακόλουθων δράσεων προτεραιότητας:

1. Ενίσχυση της κοινοτικής έρευνας και επιστημονικών γνώσεων και ενθάρρυνση του συντονισμού των εθνικών προγραμμάτων ερευνών, για υποστήριξη της επίτευξης των στόχων για την υγεία και το περιβάλλον και, ιδιαίτερα:

- Προσδιορισμός και συστάσεις για τους τομείς προτεραιότητας για έρευνα και δράση.

- Καθορισμός και ανάπτυξη δεικτών υγείας και περιβάλλοντος.

- Εξέταση της ανάγκης ενημέρωσης των τρεχόντων προτύπων υγείας και οριακών τιμών, συμπεριλαμβανομένου του που λαμβάνονται υπόψη οι επιδράσεις σε δυνητικώς ευάλωτες ομάδες, όπως τα παιδιά ή οι ηλικιωμένοι.

- Ανασκόπηση των τάσεων και δημιουργία μηχανισμού έγκαιρης προειδοποίησης για νέα ή αναδυόμενα προβλήματα.

2. Για τα χημικά:

- Ανάπτυξη νέου μοναδικού συστήματος για τη δοκιμασία, αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνων νέων και υφισταμένων ουσιών.

- Ανάπτυξη συστήματος δοκιμών ανάλογα με τις ιδιότητες, τις χρήσεις, την έκθεση και τον όγκο των παραγόμενων ή εισαγόμενων χημικών.

- Καθιέρωση νέων ειδικών και ταχέων διαδικασιών διαχείρισης κινδύνων στις οποίες πρέπει να υποβάλλονται ουσίες που εμπνέουν ιδιαίτερες ανησυχίες πριν να χρησιμοποιηθούν σε ειδικές χρήσεις.

- Αναβάθμιση της πληροφόρησης από βιομηχανίες για τις ιδιότητες των χημικών που παράγουν και χρησιμοποιούν, ώστε να καλύπτονται δυνητικοί κίνδυνοι για το περιβάλλον και την υγεία.

- Αναβάθμιση της διαχείρισης των χημικών σε κοινοτικό επίπεδο και στα κράτη μέλη.

3. Για τα γεωργικά φάρμακα:

- Μια θεματική στρατηγική για την αειφόρο χρήση των γεωργικών φαρμάκων.

- Επικύρωση της σύμβασης του Ρότερνταμ για τη διαδικασία συμφωνίας με πρότερη πληροφόρηση για ορισμένα επικίνδυνα χημικά και γεωργικά φάρμακα στο διεθνές εμπόριο.

- Τροποποίηση του κοινοτικού κανονισμού (2455/92) [7] για την εισαγωγή και εξαγωγή επικίνδυνων χημικών με στόχο την εναρμόνισή του με τη σύμβαση του Ρότερνταμ, βελτιώνοντας τους διαδικαστικούς του μηχανισμούς και την πληροφόρηση στις αναπτυσσόμενες χώρες.

[7] Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2455/92 του Συμβουλίου, της 23 Ιουλίου 1992, για την εισαγωγή και εξαγωγή ορισμένων επικίνδυνων χημικών, ΕΕ L 251 , 29/08/1992 σ. 13 - 22

- Βελτίωση της διαχείρισης των χημικών προϊόντων και γεωργικών φαρμάκων στις αναπτυσσόμενες και υποψήφιες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της εξάλειψης των αποθεμάτων πεπαλαιωμένων γεωργικών φαρμάκων.

4. Για την αειφόρο χρήση και την υψηλή ποιότητα των υδάτων:

- Εξάλειψη της απόρριψης επικίνδυνων ουσιών στο νερό.

- Αναθεώρηση της οδηγίας για τα ύδατα κολύμβησης [8].

[8] Οδηγία 76/160/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 8 Δεκεμβρίου 1975, σχετικά με την ποιότητα των υδάτων κολύμβησης, ΕΕ L31, 05.02.76, σ 1-7,: όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 90/656/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 4 Δεκεμβρίου 1990, ΕΕ L 353, 17.12.90 και την οδηγία 91/692/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23 Δεκεμβρίου 1991, ΕΕ L 377, 31.12.91

- Διασφάλιση ενσωμάτωσης της προσέγγισης της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα και των στόχων για την ποιότητα των υδάτων στην Κοινή Γεωργική Πολιτική και την Πολιτική Περιφερειακής Ανάπτυξης.

5. Για τη ρύπανση του αέρα:

- Βελτίωση της παρακολούθησης της ποιότητας του αέρα και της παροχής πληροφόρησης στο κοινό, και μέσω δεικτών.

- Θεματική στρατηγική για τη ρύπανση του αέρα για την κάλυψη προτεραιοτήτων για περαιτέρω δράσεις, την ανασκόπηση και ενημέρωση των προτύπων για την ποιότητα του αέρα και τα ανώτατα εθνικά όρια εκπομπών και την ανάπτυξη καλύτερων συστημάτων συλλογής πληροφοριών, κατάρτισης μοντέλων και προβλέψεων.

- Εξέταση της ποιότητας του αέρα εσωτερικών χώρων και των επιπτώσεων στην υγεία, με συστάσεις για περαιτέρω μέτρα, όπου απαιτείται.

Άρθρο 7

Τομείς προτεραιότητας δράσης για την αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων και τη διαχείριση των αποβλήτων

Οι στόχοι που εκτίθενται στο άρθρο 2 για τη διαχείριση των πόρων και των αποβλήτων θα επιδιωχθούν μέσω των ακολούθων δράσεων προτεραιότητας:

1. Μια θεματική στρατηγική για την αειφόρο χρήση των πόρων, στην οποία περιλαμβάνονται:

- η εξέταση προγράμματος βέλτιστων πρακτικών για τις επιχειρήσεις.

- ο προσδιορισμός των αναγκών για έρευνα.

- τα οικονομικά όργανα.

- η κατάργηση των επιδοτήσεων που ενθαρρύνουν την υπερεκμετάλλευση των πόρων.

- η ενσωμάτωση θεωρήσεων για την αποδοτικότητα των πόρων σε μια προσέγγιση ολοκληρωμένης πολιτικής για τα προϊόντα.

2. Για την πρόληψη των αποβλήτων:

- Ενσωμάτωση στόχων και προτεραιοτήτων πρόληψης αποβλήτων σε μια προσέγγιση ολοκληρωμένης πολιτικής για τα προϊόντα.

3. Αναθεώρηση της νομοθεσίας για τις λάσπες [9].

[9] Οδηγία 86/278/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 12 Ιουνίου 1986, για την προστασία του περιβάλλοντος και, ιδιαίτερα, του εδάφους όταν χρησιμοποιείται ιλύς υπονόμων στη γεωργία, Επίσημη Εφημερίδα L 181 , 04/07/1986 σ. 6 - 12

4. Συστάσεις για τα απόβλητα κατασκευών και κατεδαφίσεων.

5. Νομοθεσία για τα βιοαποικοδομήσιμα απόβλητα.

6. Μια θεματική στρατηγική για την ανακύκλωση των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων μέτρων με στόχο τη διασφάλιση της συλλογής και ανακύκλωσης των ροών αποβλήτων προτεραιότητας.

Άρθρο 8

Τομείς προτεραιότητας δράσης σε διεθνή θέματα

Οι στόχοι που εκτίθενται στο άρθρο 2 για τα διεθνή θέματα θα επιδιωχθούν μέσω των ακόλουθων δράσεων προτεραιότητας:

1. Ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης και της αειφόρου ανάπτυξης σε όλες τις εξωτερικές πολιτικές της Κοινότητας.

2. Κατάρτιση ενός συνεκτικού συνόλου περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών στόχων για υιοθέτηση στην παγκόσμια διάσκεψη κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη το 2002 και προσπάθεια ενίσχυσης της διεθνούς διαχείρισης του περιβάλλοντος.

3. Προώθηση ορθών περιβαλλοντικών πρακτικών στις ξένες άμεσες επενδύσεις και στις εξαγωγικές πιστώσεις.

4. Εντατικοποίηση προσπαθειών σε διεθνές επίπεδο για την επίτευξη συμφωνίας σε μεθόδους για την αξιολόγηση των κινδύνων για την υγεία και το περιβάλλον, καθώς επίσης και προσεγγίσεις διαχείρισης κινδύνων συμπεριλαμβανομένης, όπου απαιτείται, της αρχής της προφύλαξης.

5. Διασφάλιση πραγματοποίησης των αξιολογήσεων των επιπτώσεων στην αειφορία των εμπορικών συμφωνιών.

Άρθρο 9

Χάραξη πολιτικής για το περιβάλλον με βάση τη συμμετοχή και την ορθή γνώση

Οι στόχοι που εκτίθενται στο άρθρο 2 για τη περιβαλλοντικής πολιτικής με βάση τη συμμετοχή και την ορθή γνώση θα επιδιωχθούν μέσω των ακολούθων δράσεων προτεραιότητας:

1. Μηχανισμοί στα πλαίσια των οποίων τα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδιαίτερα εκείνα που επηρεάζονται άμεσα από προτάσεις και άλλες πρωτοβουλίες, θα συμμετέχουν σε εκτενείς και εντατικές διαβουλεύσεις σε όλα τα στάδια έτσι ώστε να διευκολύνονται οι αποτελεσματικότερες επιλογές και να διασφαλίζεται καλύτερα ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα για το περιβάλλον σε σχέση με τα προτεινόμενα μέτρα.

2. Συνέχιση της χρηματοδοτικής υποστήριξης ΜΚΟ που ασχολούνται με το περιβάλλον για διευκόλυνση της συμμετοχής τους στη διαδικασία του διαλόγου.

3. Διασφάλιση ότι το περιβάλλον παραμένει μείζων προτεραιότητα τόσο για τα κοινοτικά ερευνητικά προγράμματα όσο και για τα εθνικά ερευνητικά προγράμματα. Διασφάλιση καλύτερου συντονισμού των ερευνών σχετικά με το περιβάλλον που πραγματοποιούνται σε κράτη μέλη.

4. Διασφάλιση τακτικής πληροφόρησης του κοινού για το περιβάλλον και συναφή θέματα με τη σύνταξη ετήσιων εκθέσεων βασικών περιβαλλοντικών δεικτών και δεικτών ένταξης, που να δείχνουν το βαθμό της περιβαλλοντικής ζημιάς, όπου είναι δυνατό.

5. Ανασκόπηση συστημάτων πληροφόρησης και σύνταξης εκθέσεων με σκοπό την εισαγωγή ενός πιο συνεκτικού και αποτελεσματικού συστήματος για την εξασφάλιση εκθέσεων υψηλής ποιότητας, συγκρίσιμων περιβαλλοντικών δεδομένων και πληροφοριών.

6. Ενίσχυση της ανάπτυξης συστημάτων γεωγραφικών πληροφοριών και της χρήσης εφαρμογών παρακολούθησης χώρων για στήριξη της χάραξης και εφαρμογής πολιτικής.

Άρθρο 10

Παρακολούθηση και αξιολόγηση αποτελεσμάτων

1. Η Επιτροπή θα αξιολογήσει την επιτευχθείσα πρόοδο στην εφαρμογή του προγράμματος στο τέταρτο έτος εφαρμογής του. Η Επιτροπή θα υποβάλει την ενδιάμεση αυτή έκθεση μαζί με οποιαδήποτε πρόταση για τροποποίηση που ενδέχεται να θεωρήσει σκόπιμη, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

2. Η Επιτροπή θα υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο μια τελική αξιολόγηση του προγράμματος και της κατάστασης και των προοπτικών για το περιβάλλον κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του προγράμματος.

Άρθρο 11

Η παρούσα απόφαση να δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος