ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Έγγραφο καθοδήγησης για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005 περί καθορισμού των απαιτήσεων για την υγιεινή των ζωοτροφών

(2019/C 225/01)

ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΕΓΓΡΑΦΟΥ Το παρόν έγγραφο καθοδήγησης απευθύνεται κυρίως στους υπεύθυνους επιχειρήσεων ζωοτροφών και στις αρμόδιες αρχές και αποσκοπεί στην παροχή οδηγιών σχετικά με την εφαρμογή των απαιτήσεων υγιεινής των ζωοτροφών, ιδίως όσον αφορά την καταχώριση των εγκαταστάσεων ζωοτροφών.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Το παρόν έγγραφο υπόκειται σε διαρκή αναθεώρηση και θα επικαιροποιείται έτσι ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι εμπειρίες και οι πληροφορίες που προέρχονται από τα κράτη μέλη, τις αρμόδιες αρχές, τους υπεύθυνους επιχειρήσεων ζωοτροφών και της Διεύθυνσης Ελέγχων και Αναλύσεων Υγείας και Τροφίμων.

Περιεχόμενα

1.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

2

2.

ΟΡΙΣΜΟΙ

3

3.

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ

5

4.

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

5

4.1.

Γενικές παρατηρήσεις

5

4.2.

«Μικρές ποσότητες» πρωτογενούς παραγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών

6

4.3.

Δραστηριότητες σε επίπεδο αγροτικής εκμετάλλευσης που δεν θεωρούνται πρωτογενής παραγωγή

6

5.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΌΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΎΝΤΑΙ ΑΠΌ ΤΟ ΠΕΔΊΟ ΕΦΑΡΜΟΓΉΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΎ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΙΕΙΝΉ ΤΩΝ ΖΩΟΤΡΟΦΏΝ

7

6.

ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΓΚΡΙΣΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

7

6.1.

Καταχώριση εγκαταστάσεων

7

6.1.1.

Καταχώριση εμπόρων

8

6.1.2.

Επιχειρήσεις ζωοτροφών και διαδικτυακές πωλήσεις

8

6.2.

Έγκριση εγκαταστάσεων

8

6.2.2.

Έγκριση εγκαταστάσεων βάσει της εθνικής νομοθεσίας

10

7.

ΑΡΧΉ ΤΗΣ ΑΛΥΣΊΔΑΣ ΖΩΟΤΡΟΦΏΝ

10

7.1.

Υποπροϊόντα και τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο από τη βιομηχανία τροφίμων και ποτών με προβλεπόμενες χρήσεις ως υλικά ζωοτροφών

11

7.1.1.

Υποπροϊόντα σύμφωνα με την οδηγία 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (γνωστή ως «οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα»)

11

7.1.2.

Οι κύριες νομικές υποχρεώσεις

12

7.1.3.

Τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο

12

7.2.

Παραδείγματα επιχειρήσεων που μπορούν να καταχωριστούν ή να μην καταχωριστούν σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών

13

7.2.1.

Υπεύθυνοι επιχειρήσεων μη εδώδιμων προϊόντων που εφοδιάζουν άμεσα ή έμμεσα μέρος της παραγωγής τους στην αλυσίδα ζωοτροφών, αλλά των οποίων η κύρια δραστηριότητα δεν βρίσκεται στην περιοχή των ζωοτροφών

13

7.2.2.

Επιχειρήσεις τροφίμων που προμηθεύουν μέρος της παραγωγής τους στην αλυσίδα ζωοτροφών, αλλά των οποίων η κύρια δραστηριότητα δεν βρίσκεται στον τομέα των ζωοτροφών

14

7.2.3.

Μονάδες μεταποίησης ζωικών υποπροϊόντων και άλλες μονάδες μεταποίησης που προμηθεύουν ζωοτροφές επιχειρήσεις ζωοτροφών

16

8.

ΣΥΧΝΈΣ ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ — ΥΠΕΎΘΥΝΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΉΣΕΩΝ ΖΩΟΤΡΟΦΏΝ

16

9.

ΣΥΧΝΈΣ ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ — ΑΡΜΌΔΙΕΣ ΑΡΧΈΣ

20

10.

ΟΔΗΓΟΙ ΟΡΘΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

22

10.1.

Οδηγοί ΕΕ

22

10.2.

Εθνικοί οδηγοί

23

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

24

Μη εξαντλητικός κατάλογος κανόνων και κριτηρίων που προβλέπονται στο εθνικό δίκαιο ορισμένων κρατών μελών όσον αφορά τις «μικρές ποσότητες» σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

24

ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΕ

24

ΛΟΙΠΡΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΕΟΧ

25

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

26

Κατάλογοι εγκαταστάσεων που καταχωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών

26

ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΕ

26

ΛΟΙΠΡΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΕΟΧ

27

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

28

Με βάση το παράρτημα IV του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών σχετικά με την έγκριση των εγκαταστάσεων ζωοτροφών (βλέπε το άρθρο 10 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών)

28

1.   ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 183/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιανουαρίου 2005, περί καθορισμού των απαιτήσεων για την υγιεινή των ζωοτροφών (1) (εφεξής «ο κανονισμός για την υγιεινή των ζωοτροφών») εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2006. Καθορίζει τις γενικές απαιτήσεις υγιεινής που πρέπει να τηρούνται από τους υπεύθυνους των επιχειρήσεων ζωοτροφών σε όλα τα στάδια της αλυσίδας ζωοτροφών, από την πρωτογενή παραγωγή ζωοτροφών έως τη διάθεσή τους στην αγορά. Μετά την έκδοση του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και των ενδιαφερόμενων μερών ζήτησαν από την Επιτροπή να διευκρινίσει ορισμένες πτυχές του. Το παρόν έγγραφο αποσκοπεί να απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις.

Το παρόν έγγραφο αποσκοπεί στην ανταποκριθεί σε αυτά τα αιτήματα εντός του υφιστάμενου νομικού πλαισίου. Ως εκ τούτου, δεν θεσπίζει νέες νομικές διατάξεις, ούτε επιδιώκει να καλύψει όλες τις διατάξεις σχετικά με τα ζητήματα αυτά με διεξοδικό τρόπο. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις η διατύπωση του εγγράφου καθοδήγησης σχετικά με την εφαρμογή των απαιτήσεων για την καταχώριση των υπεύθυνων επιχειρήσεων ζωοτροφών, αποσκοπεί στην εξήγηση κάποιου περιθωρίου ελιγμών προκειμένου τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν κριτήρια διαχείρισης κινδύνου σύμφωνα με τη δική τους αξιολόγηση της κατάστασης ή των συνθηκών στο έδαφός τους.

Το παρόν έγγραφο καθοδήγησης έχει ως στόχο να βοηθήσει τους υπεύθυνους επιχειρήσεων ζωοτροφών και τις αρμόδιες εθνικές αρχές στην αλυσίδα τροφίμων και ζωοτροφών να κατανοήσουν καλύτερα και να εφαρμόσουν σωστά και με ενιαίο τρόπο τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών. Είναι, ωστόσο, σημαντικό να σημειωθεί ότι μόνο το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αρμόδιο για την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης με τελική δεσμευτική ισχύ.

Για την πλήρη κατανόηση των διαφόρων πτυχών του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, είναι αναγκαία η εξοικείωση και με άλλα μέρη της ενωσιακής νομοθεσίας και ιδίως με τις αρχές και τους ορισμούς στο πλαίσιο των ακόλουθων πράξεων:

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 999/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για τη θέσπιση κανόνων πρόληψης, καταπολέμησης και εξάλειψης ορισμένων μεταδοτικών σπογγωδών εγκεφαλοπαθειών (2) («κανονισμός ΜΣΕ»)·

—

κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (3) (αναφέρεται και ως «γενική νομοθεσία σχετικά με τα τρόφιμα» — «ΓΝΤ») (4)·

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1831/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τις πρόσθετες ύλες που χρησιμοποιούνται στη διατροφή των ζώων (5)·

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων (6) (7)·

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 767/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση ζωοτροφών (8)·

—

κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, περί υγειονομικών κανόνων για ζωικά υποπροϊόντα και παράγωγα προϊόντα που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1774/2002 (9) («κανονισμός για τα ζωικά υποπροϊόντα»)

—

κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 142/2011 της Επιτροπής, της 25ης Φεβρουαρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί υγειονομικών κανόνων για ζωικά υποπροϊόντα και παράγωγα προϊόντα που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο και για την εφαρμογή της οδηγίας 97/78/ΕΚ του Συμβουλίου όσον αφορά ορισμένα δείγματα και τεμάχια που εξαιρούνται από κτηνιατρικούς ελέγχους στα σύνορα οι οποίοι αναφέρονται στην εν λόγω οδηγία (10).

2.   ΟΡΙΣΜΟΙ

«Υγιεινή των ζωοτροφών»: ορίζεται στο άρθρο 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005 ως «τα μέτρα και οι όροι που είναι αναγκαία για τον έλεγχο των πηγών κινδύνου και για την εξασφάλιση της καταλληλότητας μιας ζωοτροφής για κατανάλωση από τα ζώα, λαμβανομένης υπόψη της σκοπούμενης χρήσης τους»·

«ζωοτροφές»: ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 ως «οι ουσίες ή τα προϊόντα, περιλαμβανομένων των πρόσθετων υλών, είτε έχουν υποστεί πλήρη ή μερική επεξεργασία είτε όχι, τα οποία προορίζονται για χορήγηση τροφής από το στόμα στα ζώα»·

«πρωτογενής παραγωγή ζωοτροφών»: ορίζεται στο άρθρο 3 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005 ως «η παραγωγή γεωργικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων ειδικότερα της καλλιέργειας, της συγκομιδής, του αρμέγματος, της εκτροφής ζώων (πριν από τη σφαγή τους) ή της αλιείας που δίνουν αποκλειστικά προϊόντα τα οποία δεν υφίστανται καμία άλλη διεργασία μετά από τη συγκομιδή, τη συλλογή ή την αλίευσή τους, πέραν της απλής φυσικής επεξεργασίας»·

«επιχείρηση ζωοτροφών»: ορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 ως «οποιαδήποτε επιχείρηση, κερδοσκοπική ή όχι και δημόσια ή ιδιωτική, η οποία πραγματοποιεί οποιαδήποτε από τις δραστηριότητες παραγωγής, παρασκευής, μεταποίησης, αποθήκευσης, μεταφοράς ή διανομής ζωοτροφών, συμπεριλαμβανομένου οποιουδήποτε παραγωγού ο οποίος παράγει, επεξεργάζεται ή αποθηκεύει ζωοτροφές με σκοπό τη χορήγηση τροφής σε ζώα που βρίσκονται στην κατοχή του»·

«υπεύθυνος επιχείρησης ζωοτροφών»: (11) ορίζεται στο άρθρο 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005 ως «το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει την ευθύνη να εξασφαλίζει ότι πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού στην επιχείρηση ζωοτροφών για την οποία είναι υπεύθυνος»·

«διάθεση στην αγορά»: ορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 ως «η κατοχή τροφίμων ή ζωοτροφών με σκοπό την πώληση, συμπεριλαμβανομένης της προσφοράς για πώληση ή οποιασδήποτε άλλης μορφής μεταβίβασης είτε αυτή γίνεται δωρεάν είτε όχι, και η ίδια η πώληση, η διανομή ή οι άλλες μορφές μεταβίβασης»·

«εγκατάσταση»: ορίζεται στο άρθρο 3 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005 ως «οποιαδήποτε μονάδα μιας επιχείρησης ζωοτροφών»·

«αρμόδια αρχή»: ορίζεται στο άρθρο 3 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005 ως «η αρχή ενός κράτους μέλους ή τρίτης χώρας η οποία έχει οριστεί να πραγματοποιεί επίσημους ελέγχους»·

«ζωικά υποπροϊόντα»: ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 ως «ολόκληρα πτώματα ή μέρη πτωμάτων ζώων, προϊόντα ζωικής προέλευσης ή άλλα προϊόντα που λαμβάνονται από ζώα και δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, μεταξύ των οποίων και τα ωοκύτταρα, τα έμβρυα και το σπέρμα»·

«παράγωγα προϊόντα»: ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 ως «προϊόντα που παράγονται από μία ή περισσότερες επεξεργασίες, μετασχηματισμούς ή στάδια μεταποίησης ζωικών υποπροϊόντων·»·

«ζώο συντροφιάς»: ορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 767/2009 ως «ζώο που δεν χρησιμοποιείται για την παραγωγή τροφίμων και ανήκει σε είδος που διατρέφεται, εκτρέφεται ή διατηρείται, αλλά κανονικά δεν χρησιμοποιείται για ανθρώπινη κατανάλωση στην Κοινότητα»·

«γουνοφόρα ζώα»: ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 767/2009 ως «ζώο που δεν χρησιμοποιείται για την παραγωγή τροφίμων και διατρέφεται, εκτρέφεται ή διατηρείται στην εκμετάλλευση για την παραγωγή γούνας και δεν χρησιμοποιείται για ανθρώπινη κατανάλωση»·

«πρώην τρόφιμα»: ορίζονται στο σημείο 3 του μέρους Α του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 68/2013 της Επιτροπής, της 16ης Ιανουαρίου 2013, για τον κατάλογο πρώτων υλών ζωοτροφών (12) ως «τα τρόφιμα, πλην των υπολειμμάτων τροφοδοσίας, που είχαν παρασκευαστεί για κατανάλωση από τον άνθρωπο σε πλήρη συμμόρφωση με τη νομοθεσία της ΕΕ για τα τρόφιμα και τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο για λόγους πρακτικούς ή υλικοτεχνικούς ή λόγω προβλημάτων παρασκευής ή ελαττωματικής συσκευασίας ή άλλων ελαττωμάτων και δεν παρουσιάζουν κίνδυνο για την υγεία όταν χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές. Ο καθορισμός των μέγιστων περιεκτικοτήτων, όπως αναφέρεται στο σημείο 1 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 767/2009, δεν εφαρμόζεται σε πρώην τρόφιμα και υπολείμματα τροφοδοσίας. Εφαρμόζεται όταν γίνεται η περαιτέρω επεξεργασία τους ως ζωοτροφών».

Για τους σκοπούς του παρόντος εγγράφου, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

«τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο»: τα τρόφιμα που έχουν παραχθεί για κατανάλωση από τον άνθρωπο, σε πλήρη συμμόρφωση με την ενωσιακή νομοθεσία για τα τρόφιμα, αλλά τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο, όπως ορίζεται στο κεφάλαιο 1.2. των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τη χρήση σε ζωοτροφές τροφίμων που δεν προορίζονται πλέον για ανθρώπινη κατανάλωση (13).

Οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης τροφίμων μπορούν να διαθέτουν τρόφιμα στην αγορά ως τέτοια, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, στους υπεύθυνους επιχειρήσεων ζωοτροφών για τον μετασχηματισμό τους σε ζωοτροφές, όπως ορίζεται στο κεφάλαιο 3.2.2. β) των κατευθυντήριων γραμμών για τη χρήση των τροφίμων που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

Τα τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο δεν περιλαμβάνουν:

—

πρόσθετα τροφίμων, ένζυμα τροφίμων και αρωματικές ύλες τροφίμων, όπως αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1331/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για τη θέσπιση ενιαίας διαδικασίας έγκρισης για τα πρόσθετα τροφίμων, τα ένζυμα τροφίμων και τις αρωματικές ύλες τροφίμων (14),

—	πρόσθετα τροφίμων, όπως αναφέρονται στην οδηγία 2002/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 2002, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των συμπληρωμάτων διατροφής (15),

—	υπολείμματα τροφίμων, όπως αναφέρονται στο άρθρο 8 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 και στο παράρτημα I σημείο 22 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 της Επιτροπής.

«μονάδα μεταποίησης»: εγκατάσταση κατά την έννοια του άρθρου 3 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005, η οποία παράγει ζωοτροφές με τη χρήση των διαδικασιών επεξεργασίας που αναφέρονται στο μέρος Β του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 68/2013·

3.   ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ

Όλοι οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων και ζωοτροφών πρέπει να συμμορφώνονται με τις γενικές αρχές και τις απαιτήσεις της νομοθεσίας για τα τρόφιμα που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002.

Επιπλέον, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών πρέπει να συμμορφώνονται με το σύνολο της νομοθεσίας της ΕΕ για τις ζωοτροφές, και ιδίως:

—	τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών: πρέπει να εξασφαλίζουν ότι πληρούνται όλες οι απαιτήσεις που ορίζονται στον κανονισμό στο πλαίσιο της επιχείρησης ζωοτροφών που έχουν υπό τον έλεγχό τους, προκειμένου να διασφαλίζεται η ασφάλεια των ζωοτροφών και η ιχνηλασιμότητα·

—	τον κανονισμό για τα ζωικά υποπροϊόντα: όταν χειρίζονται ζωοτροφές ζωικής προέλευσης, πρέπει, επιπλέον του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, να εφαρμόζουν επίσης τις κατάλληλες απαιτήσεις που προβλέπονται στον παρόντα ειδικό κανονισμό·

—	τον κανονισμό για τις ΜΣΕ: πρέπει να συμμορφώνονται με τους περιορισμούς και τις απαιτήσεις που προβλέπονται ειδικά στον εν λόγω κανονισμό και τη σχετική εκτελεστική νομοθεσία όσον αφορά τις πιθανές χρήσεις ορισμένων προϊόντων ζωικής προέλευσης σε ζωοτροφές.

4.   ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

4.1.   Γενικές παρατηρήσεις

Ο κανονισμός για την υγιεινή των ζωοτροφών καλύπτει επίσης την πρωτογενή παραγωγή ζωοτροφών. Η πρωτογενής παραγωγή ζωοτροφών ορίζεται στο άρθρο 3 στοιχείο στ) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών ως «η παραγωγή γεωργικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων ειδικότερα της καλλιέργειας, της συγκομιδής, του αρμέγματος, της εκτροφής ζώων (πριν από τη σφαγή τους) ή της αλιείας που δίνουν αποκλειστικά προϊόντα τα οποία δεν υφίστανται καμία άλλη διεργασία μετά από τη συγκομιδή, τη συλλογή ή την αλίευσή τους, πέραν της απλής φυσικής επεξεργασίας».

Οι κανόνες που εφαρμόζονται στην πρωτογενή παραγωγή ζωοτροφών καθορίζονται στο παράρτημα I μέρος Α του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. Όπως προαναφέρθηκε, οι απαιτήσεις των κανονισμών για τα ζωικά υποπροϊόντα και τις ΜΣΕ ισχύουν επίσης για τους υπεύθυνους επιχειρήσεων ζωοτροφών οι οποίοι χειρίζονται και/ή χρησιμοποιούν ζωοτροφές ζωικής προέλευσης για τη σίτιση των ζώων.

Οι απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα I του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών εφαρμόζονται στις εργασίες που εκτελούνται από υπεύθυνους επιχειρήσεων ζωοτροφών, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού. Η διάταξη αυτή καλύπτει τις εργασίες σε επίπεδο πρωτογενούς παραγωγής ζωοτροφών και τις ακόλουθες συναφείς εργασίες:

—	μεταφορά, αποθήκευση και χειρισμός των πρωτογενών προϊόντων στον τόπο παραγωγής·

—	εργασίες μεταφοράς για την παράδοση των πρωτογενών προϊόντων, από τον τόπο παραγωγής στην επιχείρηση· και

—	ανάμειξη ζωοτροφών για τις αποκλειστικές ανάγκες της οικείας εκμετάλλευσης χωρίς χρήση προσθέτων υλών ή προμειγμάτων πλην των προσθέτων υλών ενσίρωσης.

Η πρωτογενής παραγωγή (και οι συναφείς εργασίες) αναφέρεται σε δραστηριότητες στην εκμετάλλευση ή σε παρόμοιο επίπεδο και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:

—	την παραγωγή, την εκτροφή ή την καλλιέργεια φυτικών προϊόντων όπως οι σπόροι, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα βότανα, καθώς και τη μεταφορά τους και την αποθήκευση και τον χειρισμό των προϊόντων (χωρίς ουσιαστική αλλαγή της φύσης τους) στην εκμετάλλευση και την περαιτέρω μεταφορά τους σε εγκατάσταση·

—	την εκτροφή των ζώων που προορίζονται για σφαγή ή την παραγωγή προϊόντων ζωικής προέλευσης σε επίπεδο αγροτικής εκμετάλλευσης·

—	την παραγωγή, την εκτροφή, την καλλιέργεια και τη συλλογή εντόμων·

—

ορισμένες τεχνικές ξήρανσης πρωτογενών προϊόντων όπως φύκη και χονδροαλεσμένη χορτονομή και/ή δημητριακά, για παράδειγμα, που καλλιεργήθηκαν και συγκομίστηκαν στην ίδια εκμετάλλευση. Οι εν λόγω εργασίες ξήρανσης θεωρούνται κανονικές εργασίες ρουτίνας στο επίπεδο της πρωτογενούς παραγωγής ζωοτροφών, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. Ωστόσο, ορισμένες εργασίες ξήρανσης που εκτελούνται στην εκμετάλλευση είναι πιθανόν να μεταβάλλουν τα προϊόντα και/ή να εισάγουν νέους κινδύνους για τις ζωοτροφές, π.χ. άμεση ξήρανση πρωτογενών προϊόντων με πηγή καυσίμου που μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνη μόλυνση (όπως με διοξίνες). Οι εργασίες αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν συνήθης πρακτική στο επίπεδο της πρωτογενούς παραγωγής ούτε ως εργασίες που συνδέονται με την πρωτογενή παραγωγή και, επομένως, πρέπει να θεωρούνται ως εργασίες που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Παρατηρήσεις για την πρωτογενή παραγωγή: — Γενικοί κανόνες για την πρωτογενή παραγωγή: καθορίζονται στο παράρτημα I του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. — Ορθές πρακτικές σίτισης των ζώων: καθορίζονται στο παράρτημα I του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. — Ειδικές απαιτήσεις για τη σίτιση εκτρεφόμενων ζώων με ζωοτροφές ζωικής προέλευσης, καταχωρίσεις και επιτρεπόμενη χρήση ζωικών υποπροϊόντων που υπόκεινται σε παρέκκλιση: καθορίζονται στο παράρτημα IV (απαγόρευση ζωοτροφών) του κανονισμού ΜΣΕ, στο άρθρο 11 παράγραφος 1 και στο άρθρο 14 στοιχείο δ) σημείο i) του κανονισμού για τα ζωικά υποπροϊόντα.

4.2.   «Μικρές ποσότητες» πρωτογενούς παραγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών

Ο κανονισμός για την υγιεινή των ζωοτροφών δεν εφαρμόζεται στην άμεση διάθεση μικρών ποσοτήτων πρωτογενούς παραγωγής ζωοτροφών σε τοπικά αγροκτήματα από τον παραγωγό προς χρήση στα αγροκτήματα αυτά.

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, εναπόκειται στα κράτη μέλη να προσδιορίσουν περαιτέρω την έννοια των «μικρών ποσοτήτων» και να καθορίσουν, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τους κανόνες και τις κατευθύνσεις που απαιτούνται για τη διασφάλιση της ασφάλειας της ζωοτροφής (προσέγγιση βάσει κινδύνου).

Τα κράτη μέλη έχουν ρυθμίσει το ζήτημα αυτό με διαφορετικούς τρόπους, σύμφωνα με τις αρχές της αναλογικότητας και της επικουρικότητας με βάση τις τοπικές συνθήκες και ανάγκες τους.

Στο παράρτημα I του παρόντος εγγράφου παρατίθεται μη εξαντλητικός κατάλογος των κανόνων και των κριτηρίων που προβλέπονται από το εθνικό δίκαιο ορισμένων κρατών μελών όσον αφορά τις «μικρές ποσότητες», όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Επιπλέον, οι αρμόδιες αρχές δύνανται, δυνάμει του άρθρου 20 παράγραφος 4 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011, να απαλλάσσουν από την υποχρέωση κοινοποίησης –βάσει του κανονισμού για τα ζωικά υποπροϊόντα–τους υπεύθυνους επιχειρήσεων που πωλούν στην τοπική αγορά ή σε τοπικά καταστήματα λιανικής πώλησης μικρές ποσότητες τοπικά παραγόμενων τροφών για ζώα συντροφιάς.

4.3.   Δραστηριότητες σε επίπεδο αγροτικής εκμετάλλευσης που δεν θεωρούνται πρωτογενής παραγωγή

Εκτός από την πρωτογενή παραγωγή ζωοτροφών, ορισμένοι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών αναμειγνύουν επίσης ζωοτροφές για τις αποκλειστικές ανάγκες των δικών τους εκμεταλλεύσεων όταν χρησιμοποιούν πρόσθετες ύλες ή προμείγματα πρόσθετων υλών με εξαίρεση τις πρόσθετες ύλες ενσίρωσης. Το άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών καλύπτει τη δραστηριότητα αυτή και οι κανόνες που εφαρμόζονται σε αυτή τη δραστηριότητα καθορίζονται στο παράρτημα II του εν λόγω κανονισμού. Η απαίτηση εφαρμογής των σχετικών διαδικασιών με βάση τις αρχές HACCP σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών εφαρμόζεται επίσης στους εν λόγω γεωργούς. Σε ορισμένα κράτη μέλη, οι εν λόγω υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών καλούνται «αγρότες HACCP».

5.   ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΩΝ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ

Το άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών εξαιρεί:

α)

την ιδιωτική οικιακή παραγωγή ζωοτροφών: i) για ζώα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τροφίμων με σκοπό την ιδιωτική οικιακή κατανάλωση (π.χ. αυγά ορνίθων ωοπαραγωγής που εκτρέφονται σε ιδιωτικές εγκαταστάσεις, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για ιδιωτική κατανάλωση)· ii) για ζώα που δεν εκτρέφονται με σκοπό την παραγωγή τροφίμων (π.χ. παραγωγή ζωοτροφών για ιδιωτικά ζώα συντροφιάς ή για γουνοφόρα ζώα) (16)·

β)

τις ζωοτροφές για τη σίτιση ζώων που εκτρέφονται για την παραγωγή τροφίμων για ιδιωτική οικιακή κατανάλωση ή για άμεση προμήθεια, από τον παραγωγό, μικρών ποσοτήτων πρωτογενών προϊόντων (π.χ. αυγά, γάλα, κρέας) στον τελικό καταναλωτή ή σε τοπικά καταστήματα λιανικής πώλησης που προμηθεύουν άμεσα τον τελικό καταναλωτή·

γ)	τη σίτιση ζώων που δεν εκτρέφονται με σκοπό την παραγωγή τροφίμων·

δ)	την άμεση διάθεση μικρών ποσοτήτων πρωτογενούς παραγωγής ζωοτροφών σε τοπικό επίπεδο από τον παραγωγό σε τοπικά αγροκτήματα προς χρήση στα αγροκτήματα αυτά (17)·

ε)	τη λιανική πώληση τροφών για ζώα συντροφιάς.

Το άρθρο 2 παράγραφος 3 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών ορίζει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν κανόνες και οδηγίες που διέπουν τις δραστηριότητες που εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, οι οποίοι εξασφαλίζουν την επίτευξη των στόχων του κανονισμού.

Παρατηρήσεις σχετικά με τις δραστηριότητες που εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών Το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 ορίζει ότι οι ζωοτροφές οι οποίες είναι μη ασφαλείς δεν διατίθενται στην αγορά ούτε χορηγούνται ως τροφή σε οποιοδήποτε ζώο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή τροφίμων ή ζώο που δεν χρησιμοποιείται για την παραγωγή τροφίμων (18).

6.   ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΓΚΡΙΣΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

6.1.   Καταχώριση εγκαταστάσεων

Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, κάθε εγκατάσταση που λειτουργεί υπό τον έλεγχο ενός υπεύθυνου επιχείρησης ζωοτροφών και δραστηριοποιείται σε οποιοδήποτε στάδιο της παραγωγής, της μεταποίησης, της αποθήκευσης, της μεταφοράς ή της διανομής ζωοτροφών, καταχωρίζεται στην αρμόδια αρχή.

Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 17 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, η απαίτηση αυτή αποσκοπεί στην εξασφάλιση της ιχνηλασιμότητας από τον κατασκευαστή έως τον τελικό χρήστη και στη διευκόλυνση της εφαρμογής αποτελεσματικών επίσημων ελέγχων.

Η «καταχώριση» επιτρέπει ειδικότερα:

—

στις εθνικές αρμόδιες αρχές να γνωρίζουν την τοποθεσία των εγκαταστάσεων και τις δραστηριότητες που ασκούνται, ώστε να διενεργούνται επίσημοι έλεγχοι όποτε κρίνεται απαραίτητο, σύμφωνα με το άρθρο 31 (19) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 που θεσπίζει τους γενικούς κανόνες για τους επίσημους ελέγχους, και

—	την ενημέρωση των υπεύθυνων επιχειρήσεων ζωοτροφών όσον αφορά τις απαιτήσεις της σχετικής ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας.

Η καταχώριση είναι μια διαδικασία με την οποία οι αρμόδιες αρχές ενημερώνονται (τουλάχιστον) για το όνομα και τη διεύθυνση των εγκαταστάσεων και για τις συναφείς δραστηριότητες. Σε κάθε περίπτωση, κάθε κράτος μέλος καθορίζει τις δικές του διαδικασίες για την καταχώριση των εγκαταστάσεων σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. Οι πρακτικές πτυχές μπορούν να ρυθμιστούν από τα κράτη μέλη (π.χ. ένας ενιαίος κατάλογος που αναφέρεται σε κάθε δραστηριότητα ή δύο ή περισσότεροι ξεχωριστοί κατάλογοι).

Η καταχώριση σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών και η καταχώριση δυνάμει άλλης νομοθεσίας της ΕΕ που αφορά τον τομέα των ζωοτροφών μπορεί να συνδυαστεί με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι σχετικοί κανόνες για κάθε σύστημα καταχώρισης και ότι η αρμόδια αρχή αποφασίζει να θέσει σε λειτουργία το εν λόγω συνδυασμένο σύστημα καταχώρισης.

Σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 7 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, τα κράτη μέλη δημοσιοποιούν τους καταλόγους των εγκαταστάσεων που καταχωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 9. Οι διαθέσιμες πληροφορίες στα κράτη μέλη παρατίθενται στο παράρτημα II του παρόντος εγγράφου.

6.1.1.   Καταχώριση εμπόρων

Ορισμένες επιχειρήσεις ειδικεύονται στην εμπορία ζωοτροφών («μεσάζοντες»). Ενώ μπορούν να μεριμνούν για τη μετακίνηση των ζωοτροφών μεταξύ προμηθευτών ή σε εγκαταστάσεις, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να χειρίζονται τις ζωοτροφές ή ακόμη να τις αποθηκεύουν στις εγκαταστάσεις τους (οι οποίες μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ένα γραφείο).

Εφόσον ανταποκρίνονται στον ορισμό του «υπεύθυνου επιχείρησης ζωοτροφών», εφαρμόζονται επίσης η απαίτηση καταχώρισης. Μπορεί επίσης να απαιτηθεί «έγκριση» για ορισμένες εγκαταστάσεις εμπόρων, όταν είναι αναγκαίο (20).

6.1.2.   Επιχειρήσεις ζωοτροφών και διαδικτυακές πωλήσεις

Ορισμένες επιχειρήσεις προσφέρουν ζωοτροφές για πώληση μέσω του διαδικτύου. Παρά το γεγονός ότι αυτό το εμπόριο δεν αναφέρεται ειδικά στον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών, οι εν λόγω επιχειρήσεις εμπίπτουν στον ορισμό των επιχειρήσεων ζωοτροφών και οι σχετικές απαιτήσεις της νομοθεσίας περί ζωοτροφών εφαρμόζονται σε αυτές, συμπεριλαμβανομένης της απαίτησης καταχώρισης.

Όσον αφορά τις λιανικές διαδικτυακές πωλήσεις τροφών για ζώα συντροφιάς απευθείας σε ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς, οι εν λόγω πωλήσεις θα πρέπει να θεωρηθούν ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της «λιανικής πώλησης τροφών για ζώα συντροφιάς», όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο ε) του κανονισμού σχετικά με την υγιεινή των ζωοτροφών. Με άλλα λόγια, όσον αφορά τα είδη τροφών για ζώα συντροφιάς που πωλούνται στο διαδίκτυο από το λιανικό εμπόριο, δεν εφαρμόζεται ο κανονισμός για την υγιεινή των ζωοτροφών.

6.2.   Έγκριση εγκαταστάσεων

Το άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών ορίζει ότι ορισμένες εγκαταστάσεις πρέπει να εγκρίνονται από την αρμόδια αρχή όταν οι εν λόγω εγκαταστάσεις ασκούν συγκεκριμένες δραστηριότητες που μπορεί να ενέχουν υψηλότερο κίνδυνο. Στην περίπτωση αυτή, οι δραστηριότητες αυτές δεν μπορούν να πραγματοποιούνται χωρίς προηγούμενη έγκριση.

Οι δραστηριότητες αυτές προσδιορίζονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού, το οποίο αναφέρεται σε δραστηριότητες που αφορούν ορισμένα είδη ζωοτροφών.

Πρόσθετες απαιτήσεις έγκρισης μπορούν να θεσπιστούν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού και με κανονισμό της Επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 3 του ίδιου κανονισμού.

Για την έγκριση απαιτείται η επαλήθευση των διαρθρωτικών/επιχειρησιακών συνθηκών που ορίζονται από τον νόμο με επιτόπια επίσκεψη πριν από την έγκριση της επιχείρησης ζωοτροφών για διάθεση των προϊόντων της στην αγορά.

6.2.1.   Εγκαταστάσεις που υπόκεινται σε έγκριση

Η απαίτηση έγκρισης που προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών αφορά τις εγκαταστάσεις που ασκούν τις ακόλουθες δραστηριότητες:

—	παρασκευάζουν και/ή διαθέτουν στην αγορά πρόσθετες ύλες ζωοτροφών που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1831/2003 και αναφέρονται στο κεφάλαιο 1 του παραρτήματος IV του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών·

—	παρασκευάζουν και/ή διαθέτουν στην αγορά προμείγματα που παρασκευάζονται με πρόσθετες ύλες ζωοτροφών που αναφέρονται στο κεφάλαιο 2 του παραρτήματος IV του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών·

—

παρασκευάζουν για διάθεση στην αγορά ή παράγουν για τις αποκλειστικές ανάγκες των εκμεταλλεύσεών τους σύνθετες ζωοτροφές χρησιμοποιώντας πρόσθετες ύλες ζωοτροφών ή προμείγματα που περιέχουν πρόσθετες ύλες ζωοτροφών και που αναφέρονται στο κεφάλαιο 3 του παραρτήματος IV του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών·

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Για λόγους συντομίας και σαφήνειας, μια ενοποιημένη έκδοση του παραρτήματος IV του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών περιλαμβάνεται στο παράρτημα III του παρόντος εγγράφου καθοδήγησης, στο οποίο παραλείπονται οι αναφορές σε προϊόντα που προηγουμένως καλύπτονταν από την οδηγία 82/471/ΕΟΚ (που έχει καταργηθεί), καθώς και οι αναφορές στα αντιβιοτικά ως αυξητικούς παράγοντες, δεδομένου ότι οι αναφορές αυτές στα προϊόντα αυτά στο παράρτημα IV δεν είναι πλέον συναφείς με την ισχύουσα νομοθεσία.

Επιπλέον, ο κανονισμός για την υγιεινή των ζωοτροφών απαιτεί από τους υπεύθυνους επιχειρήσεων ζωοτροφών να εξασφαλίζουν ότι οι εγκαταστάσεις που λειτουργεί υπό τον έλεγχό τους και καλύπτονται από τον εν λόγω κανονισμό εγκρίνονται από την αρμόδια αρχή υπό ορισμένες άλλες περιστάσεις:

Το παράρτημα II του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών ορίζει ότι οι εγκαταστάσεις που διεξάγουν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες δραστηριότητες για να διαθέσουν στην αγορά προϊόντα για χρήση σε ζωοτροφές υπόκεινται σε έγκριση (21):

—	μεταποίηση ακατέργαστου φυτικού λαδιού εκτός όσων υπόκεινται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 852/2004 (22)·

—	ελαιοχημική παραγωγή λιπαρών οξέων·

—	παραγωγή βιοντίζελ·

—	ανάμειξη λιπών·

και

—	όπως αναφέρεται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 141/2007 (23), οι εγκαταστάσεις που παράγουν και/ή διαθέτουν στην αγορά πρόσθετες ύλες ζωοτροφών της κατηγορίας «κοκκιδιοστατικά και ιστομονοστατικά»·

—	όπως αναφέρεται στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2015/786 (24), οι εγκαταστάσεις που εφαρμόζουν μέθοδο αποτοξίνωσης·

—	όπως αναφέρεται στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 767/2009, οι εγκαταστάσεις που παράγουν ζωοτροφές για ειδική διατροφή με υψηλότερη από το εκατονταπλάσιο περιεκτικότητα της σχετικής καθορισμένης μέγιστης περιεκτικότητας σε ορισμένες πρόσθετες ύλες ζωοτροφών.

Το άρθρο 19 παράγραφος 6 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών ορίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να συγκεντρώνει και να θέτει στη διάθεση του κοινού τους καταλόγους εγκαταστάσεων που έχουν εγκριθεί στα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 13 του κανονισμού. Οι πληροφορίες διατίθενται στην ιστοσελίδα της Επιτροπής σχετικά με τις ζωοτροφές (25).

6.2.2.   Έγκριση εγκαταστάσεων βάσει της εθνικής νομοθεσίας

Το άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών επιτρέπει στα κράτη μέλη να απαιτούν την έγκριση εγκαταστάσεων ζωοτροφών για τις οποίες το δίκαιο της Ένωσης δεν απαιτεί έγκριση.

Αυτό μπορεί να ισχύει για τους παραγωγούς φαρμακούχων ζωοτροφών, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 90/167/ΕΟΚ του Συμβουλίου, οι οποίες έχουν εγκριθεί σε ορισμένα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

7.   ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ

Η αλυσίδα ζωοτροφών είναι πολύ περίπλοκη, ιδίως όταν λαμβάνονται υπόψη πολλές πηγές πρώτων υλών ζωοτροφών. Τα περιστατικά που σχετίζονται με ζωοτροφές, δηλαδή οι προηγούμενες περιπτώσεις μόλυνσης των ζωοτροφών που έχουν επηρεάσει αρνητικά την ασφάλεια της αλυσίδας ζωοτροφών και τροφίμων, έχουν επίσης καταδείξει την ιδιαίτερη σημασία του προσδιορισμού του τόπου έναρξης της αλυσίδας ζωοτροφών, ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια των προϊόντων και η πλήρης ιχνηλασιμότητα.

Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια η χρήση των πρώην τροφίμων ως ζωοτροφών απέκτησε σταδιακά νέα δυναμική, σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η απώλεια και η σπατάλη τροφίμων και να καταστεί ορθολογική η χρήση των τροφίμων που είναι ασφαλή, αλλά δεν μπορούν να αναδιανεμηθούν για κατανάλωση από τον άνθρωπο μέσω των τραπεζών τροφίμων. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή έχει καταρτίσει σχέδιο δράσης για τη μείωση της σπατάλης τροφίμων ως αναπόσπαστο μέρος της ανακοίνωσης για την κυκλική οικονομία (26), με στόχο, μεταξύ άλλων, τη διευκόλυνση της αξιοποίησης των τροφίμων που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο για χρήση στη διατροφή των ζώων.

Ανάλογα με την ιδιαίτερη κατάσταση που επικρατεί σε κάθε κράτος μέλος, έχουν υιοθετηθεί διαφορετικές προσεγγίσεις για την καταχώριση των εγκαταστάσεων, προκειμένου να εφαρμοστεί το άρθρο 9 παράγραφος 2 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, για όσους προμηθεύουν μέρος μόνο της παραγωγής τους στην αλυσίδα ζωοτροφών, αλλά των οποίων η κύρια δραστηριότητα δεν είναι στον τομέα των ζωοτροφών (όπως οι βιομηχανίες εξόρυξης, χημικών προϊόντων ή τροφίμων), γεγονός που οδήγησε σε διαφορετικά συμπεράσματα όσον αφορά τη συμπερίληψη των εν λόγω εγκαταστάσεων στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Κατά συνέπεια, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων έχουν αναφέρει σημαντικές επιβαρύνσεις, οι οποίες ενδέχεται να εμποδίζουν ή ακόμη και να αποτρέπουν την αποστολή τροφίμων που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο στον τομέα των ζωοτροφών, όπως η διπλή καταχώριση ως υπεύθυνου επιχείρησης τροφίμων και ζωοτροφών ή η έλλειψη εναρμόνισης των απαιτήσεων για την καταχώριση των υπεύθυνων επιχειρήσεων τροφίμων ως υπευθύνων επιχειρήσεων ζωοτροφών.

Στη συνέχεια απαιτούνται διευκρινίσεις για τη βελτίωση και την εναρμόνιση της εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές εμπειρίες των κρατών μελών και τη σημασία που έχει για τις αρμόδιες αρχές η πλήρης γνώση όλων των κρίκων της αλυσίδας ζωοτροφών και ενθαρρύνοντας παράλληλα μια πρακτική προσέγγιση. Η διευκρίνιση αυτή είναι απαραίτητη προκειμένου να καθοριστεί το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 5 παράγραφος 6 (27) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. Ενώ είναι σαφές ότι οι αγρότες πρέπει να προμηθεύονται και να χρησιμοποιούν ζωοτροφές από εγκαταστάσεις που έχουν καταχωριστεί και/ή εγκριθεί σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών, ο χαρακτηρισμός άλλων υπεύθυνων επιχειρήσεων ως «υπεύθυνων επιχειρήσεων ζωοτροφών» χρειάζεται κάποια καθοδήγηση.

Βασικός στόχος του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών είναι η διασφάλιση της ασφάλειας των προϊόντων και της ιχνηλασιμότητάς τους. Από την άποψη αυτή, μπορούν να εξεταστούν τα ακόλουθα βασικά κριτήρια προκειμένου να προσδιοριστεί κατά πόσον μια εγκατάσταση θα πρέπει να καταχωριστεί σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών και εάν ένα προϊόν μπορεί να εισέλθει στην αλυσίδα ζωοτροφών ή όχι, λαμβάνοντας υπόψη το σχετικό κανονιστικό πλαίσιο:

—

ο ορισμός της «ζωοτροφές» στο άρθρο 3 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002: ουσίες ή προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των προσθέτων, είτε πλήρως ή μερικώς επεξεργασμένα είτε όχι, που προορίζονται για χορήγηση από το στόμα στα ζώα. Το κριτήριο της πρόθεσης για χρήση της ουσίας ή του προϊόντος για χορήγηση από το στόμα σε ζώα είναι, επομένως, καθοριστικό για να χαρακτηριστεί «ζωοτροφή». Ως εκ τούτου, η πρόθεση του υπεύθυνου της επιχείρησης κατά την προμήθεια ενός προϊόντος αποτελεί βασικό κριτήριο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη προκειμένου να καθοριστεί εάν θα πρέπει να εφαρμοστούν οι απαιτήσεις του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

—

το νομικό καθεστώς του προϊόντος, σύμφωνα με την ταξινόμηση που καθορίζεται στη σχετική νομοθεσία της ΕΕ. Αυτό το νομικό καθεστώς μπορεί να είναι, για παράδειγμα, το εξής: τρόφιμα, υποπροϊόντα ζωικής ή μη ζωικής προέλευσης, ζωοτροφές ή απόβλητα, όπως ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη χρήση σε ζωοτροφές τροφίμων που δεν προορίζονται πλέον για ανθρώπινη κατανάλωση.

—	οι πληροφορίες που συνοδεύουν τα προϊόντα, τις οποία παρέχει ο υπεύθυνος της επιχείρησης κατά τη διάθεσή τους στην αγορά (π.χ. στην ετικέτα ή στο εμπορικό έγγραφο).

—	ο τύπος της εγκατάστασης που παρασκεύασε το προϊόν και της εγκατάστασης από την οποία κατάγεται, καθώς και της εγκατάστασης στην οποία παρέχεται το προϊόν: για παράδειγμα, ζωικά υποπροϊόντα ή πρώην προϊόντα επεξεργασίας τροφίμων, καθώς και εγκαταστάσεις ζωοτροφών και αγροκτήματα.

Για να αποφευχθεί ο άσκοπος διοικητικός φόρτος τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τις αρμόδιες αρχές στα κράτη μέλη, σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις θα μπορούσε να γίνει δεκτό ότι ορισμένοι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών προμηθεύονται προϊόντα (28) από εγκαταστάσεις οι οποίες έχουν καταχωριστεί (και/ή έχουν εγκριθεί εάν απαιτείται) σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 852/2004 και/ή τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 853/2004 και/ή τον κανονισμό για τα ζωικά υποπροϊόντα.

Ο υπεύθυνος επιχείρησης ζωοτροφών, ο οποίος είναι υπεύθυνος για όλες τις απαιτήσεις ασφάλειας των ζωοτροφών, πρέπει να διασφαλίζει ότι η εκ νέου κατηγοριοποίηση του προϊόντος (29) σε πρώτη ύλη ζωοτροφών υπόκειται σε συμμόρφωση με όλες τις σχετικές διατάξεις της νομοθεσίας για τις ζωοτροφές, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, συμπεριλαμβανομένων όχι μόνο των κανόνων υγιεινής των ζωοτροφών αλλά και των απαιτήσεων που αφορούν ειδικότερα τα όρια καταλοίπων των προσμείξεων και σχετικά με την επισήμανση.

Επίσης, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών που εκτελούν εργασίες οι οποίες δεν καλύπτονται από το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών πρέπει να θεσπίσουν, να εφαρμόσουν και να διατηρούν μόνιμη γραπτή διαδικασία ή διαδικασίες βάσει των αρχών HACCP, όπως ορίζεται στο άρθρο 6 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Επιπλέον, κατά την εκ νέου κατηγοριοποίηση ενός προϊόντος (30) σε πρώτη ύλη ζωοτροφών, ο υπεύθυνος της επιχείρησης ζωοτροφών πρέπει να γνωρίζει ειδικότερα όλες τις υφιστάμενες απαιτήσεις και περιορισμούς που προβλέπονται στους κανονισμούς για τα ζωικά υποπροϊόντα και τους κανονισμούς για τις ΜΣΕ (συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης των ζωοτροφών).

Σε κάθε περίπτωση, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών μπορούν να αποφασίσουν, μετά από αξιολόγηση των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων, εάν απαιτείται η εγγραφή των επιχειρήσεων σε μητρώο σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών. Η καταχώριση ενισχύει τα εθνικά συστήματα επίσημων ελέγχων των κρατών μελών.

7.1.   Υποπροϊόντα και τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο από τη βιομηχανία τροφίμων και ποτών με προβλεπόμενες χρήσεις ως υλικά ζωοτροφών

7.1.1.   Υποπροϊόντα σύμφωνα με την οδηγία 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα (31) και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (γνωστή ως «οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα»)

Τα υποπροϊόντα της βιομηχανίας τροφίμων και ποτών χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα στον κλάδο των ζωοτροφών. Οι διαδικασίες παραγωγής σε πολλούς τομείς (π.χ. η σύνθλιψη ελαιούχων σπόρων ή η παραγωγή ζάχαρης, αμύλου και βύνης) παράγουν υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται στη συνέχεια ως ζωοτροφές. Η χρήση των εν λόγω υλικών μη ζωικής προέλευσης ως ζωοτροφών συνάδει με τον στόχο της κυκλικής οικονομίας, και ιδίως της ιεράρχησης των αποβλήτων, όπως κατοχυρώνεται στην οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών. Η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα θεσπίζει μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας εμποδίζοντας ή μειώνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις της παραγωγής και της διαχείρισης αποβλήτων, καθώς και περιορίζοντας τον συνολικό αντίκτυπο της χρήσης των πόρων και βελτιώνοντας την αποδοτικότητα της εν λόγω χρήσης.

Τα υλικά που δεν παράγονται σκόπιμα σε μια διαδικασία παραγωγής είναι υπολείμματα παραγωγής και μπορεί να είναι ή να μην είναι απόβλητα. Ένα υπόλειμμα παραγωγής μπορεί να θεωρηθεί ως υποπροϊόν και όχι απόβλητο μόνον εάν ένα υπόλειμμα παραγωγής πληροί τις σωρευτικές προϋποθέσεις που ορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα, δηλαδή, παράγεται ως αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας παραγωγής και η περαιτέρω χρήση του σε ζωοτροφές είναι νόμιμη και βέβαιη, χωρίς περαιτέρω επεξεργασία εκτός της διαδικασίας παραγωγής του εν λόγω υλικού. Επομένως, τα υποπροϊόντα που θα χρησιμοποιηθούν για τη διατροφή των ζώων είναι πρώτες ύλες ζωοτροφών.

Επιπλέον, η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα κάνει σαφή διάκριση μεταξύ διάθεσης και ανάκτησης, με ανάκτηση (συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσης) που έχει προτεραιότητα έναντι της διάθεσης στην ιεράρχηση των αποβλήτων (άρθρο 4 της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα) και το ανακτηθέν προϊόν παύει να αποτελεί απόβλητο (εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 6 της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα).

Τα ζωικά υποπροϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των μεταποιημένων προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 (εκτός από εκείνα που προορίζονται για αποτέφρωση, υγειονομική ταφή ή χρήση σε μονάδα παραγωγής βιοαερίου ή λιπασματοποίησης), εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα στον βαθμό που καλύπτονται από άλλες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης (άρθρο 2 της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα).

Σχετικά με την ερμηνεία της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα, λεπτομερείς οδηγίες διατίθενται στις ακόλουθες δημοσιεύσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:

—	Guidance on the interpretation of key provisions of Directive 2008/98/EC on waste (32) και

—	Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο περί Ερμηνευτική ανακοίνωση για τα απόβλητα και τα παραπροϊόντα (33).

Είναι σημαντικό ότι οι επιχειρήσεις που διαθέτουν προϊόντα στην αγορά για να εισέλθουν στην αλυσίδα ζωοτροφών θα πρέπει να προσδιορίζουν σαφώς τα προϊόντα που προορίζονται για χρήση στις ζωοτροφές, δεδομένου ότι τα προϊόντα που θεωρούνται «απόβλητα» δεν μπορούν να επανέλθουν στην αλυσίδα ζωοτροφών σε μεταγενέστερο στάδιο.

7.1.2.   Οι κύριες νομικές υποχρεώσεις

Όσον αφορά τις κύριες νομικές υποχρεώσεις των υπευθύνων επιχειρήσεων ζωοτροφών, το άρθρο 4 παράγραφος 1 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών ορίζει ότι «Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων ζωοτροφών εξασφαλίζουν ότι όλα τα στάδια παραγωγής, μεταποίησης και διανομής υπό τον έλεγχό τους εκτελούνται σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, την εθνική νομοθεσία που είναι συμβατή προς αυτήν και τις ορθές πρακτικές, και ειδικότερα ότι πληρούν όλες τις σχετικές απαιτήσεις υγιεινής που θεσπίζει ο παρών κανονισμός».

Όπως προαναφέρθηκε, πολλοί τύποι υποπροϊόντων και τροφίμων που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο μπορούν να χρησιμοποιούνται κατά μήκος της αλυσίδας ζωοτροφών από υπεύθυνους επιχειρήσεων ζωοτροφών, κατά περίπτωση. Οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι δραστηριότητές τους και τα υποπροϊόντα και τα τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για ανθρώπινη κατανάλωση και τα οποία διατίθενται στην αγορά, εκτός από το να είναι σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών, πρέπει να είναι επίσης σύμφωνα με άλλη σχετική νομοθεσία, όπως με:

—	τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002 (γενική νομοθεσία για τα τρόφιμα)·

—	τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 767/2009 για τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση ζωοτροφών·

—	την οδηγία 2002/32/ΕΚ σχετικά με τις ανεπιθύμητες ουσίες στις ζωοτροφές (34)·

—	τον κανονισμό για τα ζωικά υποπροϊόντα και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 142/2011 (εφαρμογή του κανονισμού για τα ζωικά υποπροϊόντα), και

—	τον κανονισμό για τις ΜΣΕ.

Ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις επισήμανσης και τα εμπορικά έγγραφα κατά τη μεταφορά πρέπει να συμμορφώνονται, κατά περίπτωση, με την ανωτέρω νομοθεσία.

7.1.3.   Τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο

Η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/851 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα. Προβλέπει ότι οι ουσίες που δεν αποτελούνται από ζωικά υποπροϊόντα ή περιέχουν ζωικά υποπροϊόντα και προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως ζωοτροφές εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα στον βαθμό που καλύπτονται από άλλες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης, όπως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 767/2009.

Όσον αφορά τη χρήση τροφίμων που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο, μπορούν να αντληθούν περαιτέρω και λεπτομερείς οδηγίες από τις κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση των ζωοτροφών από τρόφιμα τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο, σκοπός των οποίων είναι η διευκόλυνση της χρήσης ορισμένων τροφίμων που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, με και χωρίς προϊόντα ζωικής προέλευσης. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει να συνδράμουν τις εθνικές και τοπικές αρμόδιες αρχές και τους φορείς της αλυσίδας τροφίμων κατά την εφαρμογή της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας.

Ειδικότερα, το κεφάλαιο 3.2.2. των κατευθυντήριων γραμμών για τη χρήση σε ζωοτροφές των τροφίμων τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο, περιγράφει τα μέτρα για την αύξηση της χρήσης τροφίμων μη ζωικής προέλευσης που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως ζωοτροφών και, μεταξύ άλλων, προτείνει οι έμποροι λιανικής πώλησης τροφίμων να μην χρειάζεται να είναι καταχωρίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών σε ορισμένες περιπτώσεις.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει επίσης να δοθεί στο κεφάλαιο 1.3 των προαναφερόμενων κατευθυντήριων γραμμών, στο σχήμα 1: Το «διάγραμμα ροής από τα τρόφιμα στις ζωοτροφές» (35), όπου περιγράφεται λεπτομερώς όταν ένα προϊόν μπορεί να παρέχεται απευθείας σε επιχείρηση ζωοτροφών ή, στην περίπτωση προϊόντων ζωικής προέλευσης, υπόκειται πρώτα στους όρους του κανονισμού για τα ζωικά υποπροϊόντα.

Οι γενικές διατάξεις που διέπουν τις πρώτες ύλες ζωοτροφών απαριθμούνται στο μέρος Α του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 68/2013. Πολλά παραδείγματα υποπροϊόντων και καταλοίπων του κλάδου απαριθμούνται στο μέρος Γ του εν λόγω παραρτήματος, ιδίως στο κεφάλαιο 13.

Πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη ο κατάλογος των υλικών των οποίων η διάθεση στην αγορά ή η χρήση για τη διατροφή των ζώων περιορίζεται ή απαγορεύεται σύμφωνα με το παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 767/2009.

7.2.   Παραδείγματα επιχειρήσεων που μπορούν να καταχωριστούν ή να μην καταχωριστούν σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών

Ανάλογα με τις οικείες δραστηριότητες και εγκαταστάσεις, ορισμένες επιχειρήσεις ενδέχεται να πρέπει να καταχωριστούν ή όχι σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών, ως εξής:

7.2.1.   Υπεύθυνοι επιχειρήσεων μη εδώδιμων προϊόντων που εφοδιάζουν άμεσα ή έμμεσα μέρος της παραγωγής τους στην αλυσίδα ζωοτροφών, αλλά των οποίων η κύρια δραστηριότητα δεν βρίσκεται στην περιοχή των ζωοτροφών

Παραδείγματα:

—	κλάδος χημικών: παραγωγή θειικού σιδήρου, οργανικών οξέων, νατρίου ή υδροξειδίου του ασβεστίου για την παραγωγή αλάτων λιπαρών οξέων

—	παραγωγή βιοαιθανόλης: στερεά απόσταξης, πρωτεΐνες δημητριακών

—	φαρμακευτική βιομηχανία

—	λατομείο/ορυχεία: ανόργανα άλατα

α)

Ορισμένοι παραγωγοί ή προμηθευτές ενδέχεται να μην γνωρίζουν πάντοτε ότι τα προϊόντα ή οι πρώτες ύλες τους θα μπορούσαν να εισέλθουν έμμεσα στην αλυσίδα ζωοτροφών μετά την πώλησή τους. Συνεπώς, μπορεί να είναι ή όχι η πρόθεσή τους να διαθέσουν ζωοτροφές στην αγορά. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για δραστηριότητες και/ή εγκαταστάσεις, οι οποίες κανονικά έχουν λίγη σχέση με τον τομέα των ζωοτροφών και μπορούν να διαθέτουν στην αγορά ένα ελάχιστο μέρος των προϊόντων τους (36) συνήθως μέσω ενδιάμεσων φορέων εκμετάλλευσης, οι οποίοι θα μπορούσαν, μεταξύ άλλων, να διοχετεύσουν τα εν λόγω προϊόντα στην αλυσίδα ζωοτροφών για την παραγωγή πρόσθετων υλών και/ή πρώτων υλών ζωοτροφών. Για παράδειγμα: — ο πρώτος προμηθευτής ορισμένων προϊόντων (37) (για παράδειγμα, ένα λατομείο) δεν είναι αναγκαίο να θεωρείται υπεύθυνος επιχείρησης ζωοτροφών και, επομένως, οι αρμόδιες αρχές δεν είναι αναγκαίο να απαιτούν καταχώριση. Η αλυσίδα ζωοτροφών θα αρχίσει όταν το προϊόν προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ζωοτροφών. Για παράδειγμα, με τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης που θέτει τα προϊόντα στην αγορά υπόψη των παραγωγών πρόσθετων υλών ζωοτροφών, οι οποίοι πρέπει να είναι εγγεγραμμένοι και οι δύο σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών. — Ο προμηθευτής ορισμένων χημικών προϊόντων (38) (για παράδειγμα, υδροξείδιο του ασβεστίου και βουτυρικό οξύ) το οποίο σε μεταγενέστερο στάδιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή προσθέτων ζωοτροφών/πρώτων υλών ζωοτροφών (για παράδειγμα, βουτυρικό ασβέστιο) που είναι προϊόν της χημικής αντίδρασής τους δεν είναι αναγκαίο να θεωρηθεί υπεύθυνος επιχείρησης ζωοτροφών και επομένως, οι αρμόδιες αρχές δεν είναι αναγκαίο να απαιτήσουν καταχώριση. Η αλυσίδα ζωοτροφών θα αρχίσει όταν το προϊόν προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή πρόσθετων υλών ζωοτροφών/πρώτων υλών ζωοτροφών, δηλαδή με τον παραγωγό πρόσθετης ύλης/υλικού ζωοτροφών, που πρέπει να καταγράφεται σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών.

β)	Ωστόσο, εάν ο πρώτος προμηθευτής διαθέτει στην αγορά προϊόντα προοριζόμενα να χρησιμοποιηθούν ως ζωοτροφή, συμπεριλαμβανομένων των εξής: — πρόσθετα ζωοτροφών (σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1831/2003) — και/ή πρώτες ύλες ζωοτροφών (σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 767/2009),

στη συνέχεια, ο προμηθευτής πρέπει να έχει καταχωριστεί ως υπεύθυνος επιχείρησης ζωοτροφών σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών.

7.2.2.   Επιχειρήσεις τροφίμων που προμηθεύουν μέρος της παραγωγής τους στην αλυσίδα ζωοτροφών, αλλά των οποίων η κύρια δραστηριότητα δεν βρίσκεται στον τομέα των ζωοτροφών

Στις περιπτώσεις αυτές, μπορεί να αποτελεί ή όχι πρόθεση της επιχείρησης τροφίμων να παράγει ζωοτροφές, αλλά στο πλαίσιο της δραστηριότητάς της (μικρό στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά με ορισμένες εξαιρέσεις, όπως εγκαταστάσεις τροφίμων που πραγματοποιούν εκχύλιση φυτικού ελαίου) παράγονται υποπροϊόντα ζωικής και μη ζωικής προέλευσης τα οποία χρησιμοποιούνται συχνά στη βιομηχανία ζωοτροφών. Επίσης, ορισμένα τρόφιμα που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο μπορούν να διατίθενται στην αλυσίδα ζωοτροφών (39).

Στη συνέχεια, λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα κριτήρια και σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, μπορούν να παρατηρηθούν τα ακόλουθα είδη καταστάσεων:

α)

Εγκαταστάσεις τροφίμων (περιλαμβανομένων επιχειρήσεων λιανικής πώλησης) που προμηθεύουν ζωικά υποπροϊόντα (περιλαμβανομένων τροφίμων ζωικής προέλευσης που δεν προορίζονται πλέον για ανθρώπινη κατανάλωση) σε μονάδα μεταποίησης ζωικών υποπροϊόντων/πρώην μονάδα μεταποίησης τροφίμων (40) οι οποίες θα τις μεταποιήσουν σε πρώτες ύλες ζωοτροφών (41) Στα παραδείγματα περιλαμβάνονται προϊόντα από: — σφαγεία/εργαστήρια τεμαχισμού/μονάδες μεταποίησης κρέατος — εργαστήρια τεμαχισμού ιχθύων — βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων (είδη ζαχαροπλαστικής, ζυμαρικά ή βιομηχανικός κλάδος παραγωγής πίτσας): προϊόντα που περιέχουν ζωικά υποπροϊόντα όπως αυγά, γάλα, κρέας ή ψάρια και/ή τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο και περιέχουν αυτά τα ζωικά υποπροϊόντα — επιχειρήσεις λιανικής πώλησης όπως κρεοπωλεία και ιχθυοπωλεία — σουπερμάρκετ Στην περίπτωση αυτή, όταν η επιχείρηση τροφίμων προμηθεύει προϊόντα (42) για περαιτέρω επεξεργασία σε μονάδες μεταποίησης ζωικών υποπροϊόντων, η επιχείρηση τροφίμων δεν πρέπει να θεωρηθεί ως επιχείρηση ζωοτροφών και, επομένως, οι αρμόδιες αρχές δεν είναι αναγκαίο να απαιτούν καταχώριση σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών. Στη συνέχεια, η αλυσίδα ζωοτροφών θα αρχίσει με τα ζωικά υποπροϊόντα και/ή την προηγούμενη μονάδα μεταποίησης τροφίμων που παράγει τις πρώτες ύλες ζωοτροφών και θα πρέπει να καταχωριστεί σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών.

β)

Εγκαταστάσεις τροφίμων (περιλαμβανομένων επιχειρήσεων λιανικής πώλησης) που προμηθεύουν τρόφιμα μη ζωικής προέλευσης που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο σε μονάδα μεταποίησης οι οποίες θα τα μεταποιήσουν σε πρώτες ύλες ζωοτροφών (43) Παραδείγματα: — βιομηχανίες μεταποίησης τροφίμων (π.χ. βιομηχανία κατεψυγμένων λαχανικών, βιομηχανία κονσερβοποίησης, βιομηχανία ποτών): τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο — αρτοποιεία: ψωμί (που δεν περιέχει προϊόντα ζωικής προέλευσης) — σουπερμάρκετ και άλλα καταστήματα λιανικής πώλησης: λαχανικά, φρούτα κ.λπ. Στην περίπτωση αυτή, όταν η επιχείρηση τροφίμων (συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης) προμηθεύει προϊόντα (44) για περαιτέρω επεξεργασία σε μονάδες μεταποίησης ζωικών υποπροϊόντων, η επιχείρηση τροφίμων δεν πρέπει να θεωρηθεί ως επιχείρηση ζωοτροφών και, επομένως, οι αρμόδιες αρχές δεν είναι αναγκαίο να απαιτούν καταχώριση σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών. Η αλυσίδα ζωοτροφών μπορεί να αρχίσει με τη μονάδα μεταποίησης που παράγει τις πρώτες ύλες ζωοτροφών και η οποία θα πρέπει να καταχωριστεί σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών.

γ)

Εγκαταστάσεις τροφίμων (πλην των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης) που προμηθεύουν ζωικά υποπροϊόντα και/ή παράγωγα προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων πρώην τροφίμων ζωικής προέλευσης, σε επιχειρήσεις ζωοτροφών (πλην των μονάδων μεταποίησης ζωικών υποπροϊόντων) (45) Παραδείγματα: — Παρέκκλιση που εφαρμόζεται στη γαλακτοβιομηχανία: γάλα, προϊόντα με βάση το γάλα και ορισμένα παράγωγα του γάλακτος που ορίζονται στο παράρτημα X κεφάλαιο II τμήμα 4 μέρος II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011 Στην περίπτωση αυτή, όταν εγκαταστάσεις τροφίμων παρέχουν ζωικά υποπροϊόντα απευθείας σε επιχειρήσεις ζωοτροφών για να χρησιμοποιηθούν ως πρώτες ύλες ζωοτροφών, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων θα πρέπει να καταχωρίζονται ως υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών, επιπλέον της καταχώρισης σύμφωνα με τον κανονισμό για τα ζωικά υποπροϊόντα (46). Εάν η επιχείρηση ζωοτροφών στην οποία προμηθεύονται τα υποπροϊόντα είναι παραγωγός τροφών για ζώα συντροφιάς, πρέπει επίσης να εγκριθεί σύμφωνα με τον κανονισμό για τα ζωικά υποπροϊόντα.

δ)

Εγκαταστάσεις τροφίμων (πλην των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης) που προμηθεύουν υποπροϊόντα και τρόφιμα μη ζωικής προέλευσης που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο (47) προκειμένου να τροφοδοτηθούν επιχειρήσεις εκτός των μονάδων μεταποίησης Παραδείγματα: — αλευροποιία: πίτυρο, πίτυρο σίτου — βιομηχανία ζάχαρης: πούλπα ζαχαροτεύτλων, — βιομηχανία τσιπ: φλοιοί γεωμήλων — ζυθοποιείο: σπόροι ζυθοποιίας — οινοπνευματοποιός: υγροί σπόροι απόσταξης (WDG) και αποξηραμένος σπόρος απόσταξης με διαλυτά συστατικά (DDGS) — μονάδα παρασκευής χυμού: πολτός πορτοκαλιού Στην περίπτωση αυτή, η εγκατάσταση τροφίμων θα πρέπει να θεωρείται επιχείρηση ζωοτροφών και θα πρέπει να καταχωρίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών, όπου τα προϊόντα προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για τη διατροφή των ζώων από το στόμα.

ε)

Επιχειρήσεις ζωοτροφών πλην των μονάδων μεταποίησης που προμηθεύονται μικρές ποσότητες τροφίμων (συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων που δεν προορίζονται πλέον για ανθρώπινη κατανάλωση) μη ζωικής προέλευσης από επιχειρήσεις λιανικής πώλησης τροφίμων Παραδείγματα: — παραγωγοί προϊόντων μικρής κλίμακας που προμηθεύονται τρόφιμα μη ζωικής προέλευσης από τοπικές επιχειρήσεις λιανικής πώλησης τροφίμων Η επιχείρηση λιανικής πώλησης τροφίμων που έχει καταχωριστεί ή εγκριθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 852/2004, η οποία διαθέτει στην αγορά τρόφιμα, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, σε επιχείρηση ζωοτροφών που συλλέγει τα τρόφιμα για μετατροπή σε ζωοτροφές ή τα μετατρέπει απευθείας σε ζωοτροφές, δεν χρειάζεται να θεωρείται επιχείρηση ζωοτροφών και, ως εκ τούτου, οι αρμόδιες αρχές δεν χρειάζονται καταχώριση σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών. Στη συνέχεια, η αλυσίδα ζωοτροφών θα αρχίσει με την υπεύθυνο επιχείρησης ζωοτροφών, ο οποίος θα χρησιμοποιεί τις πρώτες ύλες αυτές καθαυτές και θα παράγει τις τελικές σύνθετες ζωοτροφές και ο οποίος θα πρέπει να έχει καταχωριστεί στη συνέχεια σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών. Έτσι, για παράδειγμα, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών, όπως οι μικροί τοπικοί μικρής κλίμακας παραγωγοί τροφών για ζώα συντροφιάς (που παράγουν μπισκότων για σκύλους) θα μπορούσαν επίσης να αγοράσουν ορισμένα τρόφιμα από επιχειρήσεις λιανικής πώλησης τροφίμων με την πρόθεση να χρησιμοποιηθούν ως πρώτες ύλες ζωοτροφών. Οι εν λόγω επιχειρήσεις λιανικής πώλησης τροφίμων διαθέτουν στην αγορά εμπορεύματα τα οποία στη συνέχεια προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως πρώτες ύλες ζωοτροφών από επιχείρηση ζωοτροφών, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις ισχύουσες διατάξεις και τους περιορισμούς που προβλέπονται στη νομοθεσία, καθώς και να μπορεί να εξασφαλιστεί η ασφάλεια και η ιχνηλασιμότητα και οι αρμόδιες αρχές να μπορούν εύκολα να έχουν πλήρη γνώση όλων των προμηθευτών. — Αγρότες που προμηθεύονται τρόφιμα μη ζωικής προέλευσης τα οποία δεν προορίζονται πλέον για ανθρώπινη κατανάλωση, από τοπικές επιχειρήσεις λιανικής πώλησης τροφίμων Το άρθρο 5 παράγραφος 6 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών προβλέπει ότι οι αγρότες προμηθεύονται και χρησιμοποιούν ζωοτροφές μόνον από εγκαταστάσεις οι οποίες είναι εγγεγραμμένες ή/και έχουν εγκριθεί σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζώων. Ως εκ τούτου, στην περίπτωση που οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης τροφίμων πωλούν το προϊόν ως ζωοτροφές, θα πρέπει να θεωρούνται επιχειρήσεις ζωοτροφών και να καταχωρίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών, καθώς πρέπει να θεωρείται ότι προμηθεύουν απευθείας μια πρώτη ύλη ζωοτροφών (πρώην τρόφιμα) για τη χορήγηση τροφής από το στόμα στα ζώα της εκμετάλλευσης.

7.2.3.   Μονάδες μεταποίησης ζωικών υποπροϊόντων και άλλες μονάδες μεταποίησης που προμηθεύουν ζωοτροφές επιχειρήσεις ζωοτροφών

Παραδείγματα:

—	παραγωγή μεταποιημένων ζωικών πρωτεϊνών (ΜΖΠ), ζωικού λίπους κ.λπ.

—	παραγωγή πρώτων υλών ζωοτροφών από τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο (ψωμί, μπισκότα, προϊόντα αρτοποιίας, ζυμαρικά κ.λπ.)

—	Επεξεργασία πρώτης ύλης ζωοτροφών από άλλη πρώτη ύλη ζωοτροφών: παραγωγή ενσιρωμένων ζωοτροφών από πολτό πορτοκαλιού

Στην περίπτωση αυτή, οι μονάδες επεξεργασίας ζωικών υποπροϊόντων και οι πρώην μονάδες επεξεργασίας τροφίμων που προμηθεύουν πρώτες ύλες ζωοτροφών στους υπευθύνους επιχειρήσεων ζωοτροφών θα πρέπει να καταχωρίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών.

8.   ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ — ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ

Ερώτηση 1

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πολλά προϊόντα ζωοτροφών περιέχουν πρόσθετα και είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε στον τρόπο με τον οποίο διατίθεται το προϊόν. Όλες οι ζωοτροφές πρέπει να διατίθενται στην αγορά σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 767/2009 ή τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1831/2003.

Κατά τη χρήση προϊόντων που διατίθενται στο εμπόριο ως «πρόσθετες ύλες» ή «προμείγματα», οι αγρότες πρέπει να συμμορφώνονται με το παράρτημα II του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, με εξαίρεση τη χρήση «πρόσθετων υλών ενσίρωσης» ή «προμειγμάτων που περιέχουν πρόσθετες ύλες ενσίρωσης».

Η χρήση «συμπληρωματικών ζωοτροφών» δεν απαιτεί τη συμμόρφωση με το παράρτημα II του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των προμειγμάτων και των συμπληρωματικών ζωοτροφών ορίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 —περιεχόμενο των πρόσθετων— του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 767/2009, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση ζωοτροφών.

Ερώτηση 2

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις που παράγουν ζωοτροφές για τη διατροφή των ζώων τους πρέπει να καταχωρίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών και, στην περίπτωση αυτή, να συμμορφώνονται με το παράρτημα I, το παράρτημα II και το παράρτημα III του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Κατά την παραγωγή πρώτων υλών ζωοτροφών και σύνθετων ζωοτροφών (συμπληρωματικές ζωοτροφές ή πλήρεις ζωοτροφές) σε πρωτογενές επίπεδο, εφαρμόζεται το παράρτημα I και η ορθή γεωργική πρακτική. Εάν η εκμετάλλευση χρησιμοποιεί πρόσθετες ύλες ζωοτροφών (πλην των πρόσθετων υλών ενσίρωσης) ή προμείγματα στην παραγωγή ζωοτροφών για χρήση στη δική της εκμετάλλευση, εφαρμόζονται τα συστήματα του παραρτήματος II και του συστήματος HACCP.

Οι αγρότες συμμορφώνονται με τις διατάξεις του παραρτήματος III όσον αφορά τη σίτιση των ζώων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τροφίμων.

Οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις που παράγουν για τις αποκλειστικές ανάγκες των εκμεταλλεύσεών τους, σύνθετες ζωοτροφές χρησιμοποιώντας πρόσθετες ύλες ζωοτροφών ή προμείγματα που περιέχουν πρόσθετες ύλες ζωοτροφών και που αναφέρονται στο κεφάλαιο 3 του παραρτήματος IV του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών εξασφαλίζουν ότι εγκρίνονται από τις αρμόδιες αρχές.

Ερώτηση 3

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τα δολώματα αλιείας που είναι σχεδιασμένα για να είναι διασκορπισμένα για την προσέλκυση ψαριών σε μια περιοχή (συχνά γνωστά ως δολώματα εδάφους) θεωρούνται ότι εμπίπτουν στον ορισμό των ζωοτροφών που καλύπτεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002.

Ως εκ τούτου, οι παραγωγοί των εν λόγω αλεσμένων δολωμάτων πρέπει να θεωρούνται υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών και να καταχωρίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών. Ωστόσο, στις περιπτώσεις «ιδιωτικής εγχώριας παραγωγής» δολωμάτων που χρησιμοποιούνται για ψάρια εγχώριας κατανάλωσης, οι παραγωγοί εξαιρούνται από την απαίτηση καταχώρισης σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Ωστόσο, τα δολώματα αλιείας που προορίζονται να προσαρτηθούν σε άγκιστρο αλιείας του οποίου ο σκοπός, συνεπώς, δεν ανταποκρίνεται στις διατροφικές ανάγκες ενός ζώου δεν θα πρέπει να θεωρούνται ζωοτροφές.

Αυτό συνάδει επίσης με την ενωσιακή νομοθεσία, λαμβανομένης υπόψη την αναφορά στο άρθρο 18 του κανονισμού για τα ζωικά υποπροϊόντα όσον αφορά τους σκώληκες σκωληκοκαλλιέργειας και τους γαιοσκώληκες για δολώματα αλιείας στο πλαίσιο της διατροφής των ζώων (48), καθώς και τις διατάξεις του παραρτήματος X κεφάλαιο III του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 142/2011.

Ερώτηση 4

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όχι. Τα ζωικά υποπροϊόντα αναμεμειγμένα με απόβλητα και επισημασμένα ως απόβλητα δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για τη διατροφή εκτρεφόμενων ζώων. Τα ζωικά υποπροϊόντα μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο σύμφωνα με τη νομοθεσία για τα ζωικά υποπροϊόντα για την παραγωγή ορισμένων τεχνικών προϊόντων ή ως απόβλητα.

Μια εγκατάσταση τροφίμων (όπως ένα σφαγείο) μπορεί να παρέχει μόνο ζωικά υποπροϊόντα της κατηγορίας 3 σε μια μονάδα επεξεργασίας ζωικών υποπροϊόντων που προορίζεται για την παραγωγή ζωοτροφών για εκτρεφόμενα ζώα. Στην περίπτωση αυτή, δεν εφαρμόζεται η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα.

Επομένως, τα εν λόγω προϊόντα ζωικής προέλευσης θα πρέπει να επισημαίνονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 142/2011 και του παραρτήματος V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 999/2001.

Στο παράρτημα II του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, στο τμήμα «ΠΑΡΑΓΩΓΗ», στο σημείο 8 ορίζεται επίσης ότι «Η επισήμανση των προϊόντων πρέπει να υποδεικνύει με σαφή τρόπο αν προορίζονται για ζωοτροφές ή για άλλους σκοπούς. Αν ο παραγωγός δηλώσει ότι μια συγκεκριμένη παρτίδα ενός προϊόντος δεν προορίζεται για χρήση σε ζωοτροφές ή τρόφιμα, αυτή η δήλωση δεν τροποποιείται αργότερα από έναν υπεύθυνο επιχείρησης σε μεταγενέστερο στάδιο της αλυσίδας.»

Όσον αφορά την ασφάλεια και την ακεραιότητα της διατροφικής αλυσίδας, τα τρόφιμα που δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο και διατίθενται στην αγορά ως απόβλητα θα πρέπει να εξαιρεθούν από την εισαγωγή στην τροφική αλυσίδα (49). Συνεπώς, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών δεν μπορούν να χρησιμοποιούν τα εν λόγω προϊόντα όταν παράγουν ζωοτροφές στις εγκαταστάσεις τους.

Ερώτηση 5

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ισχύει η καταχώριση και/ή η έγκριση σύμφωνα και με τους δύο κανονισμούς. Οι πρακτικές λεπτομέρειες μπορούν να ρυθμιστούν από τα κράτη μέλη (π.χ. ένας ενιαίος αριθμός εγγραφής/έγκρισης ή όχι, ένας μόνο κατάλογος που αναφέρεται είτε στις πράξεις είτε σε 2 χωριστούς καταλόγους).

Η καταχώριση σύμφωνα με άλλη νομοθετική πράξη της ΕΕ σχετικά με τον τομέα των ζωοτροφών και η καταχώριση σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών μπορεί να συνδυαστεί με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι σχετικοί κανόνες για κάθε σύστημα καταχώρισης και η αρμόδια αρχή αποφασίζει να θέσει σε λειτουργία το εν λόγω συνδυασμένο σύστημα καταχώρισης.

Ερώτηση 6

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ισχύει η καταχώριση και/ή η έγκριση σύμφωνα και με τους δύο κανονισμούς.

Η επιχείρηση θα πρέπει να εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 1 στοιχείο ε) του κανονισμού για τα ζωικά υποπροϊόντα και να καταχωριστεί σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Ως παραγωγός τροφών για ζώα συντροφιάς θα πρέπει επίσης να προσέξετε τις απαιτήσεις σχετικά με την ιχνηλασιμότητα που ορίζονται στα άρθρα 21 και 22, στους αυτοελέγχους που ορίζονται στο άρθρο 28 και στο σχέδιο HACCP που ορίζεται στο άρθρο 29 του κανονισμού για τα ζωικά υποπροϊόντα.

Οι πρακτικές λεπτομέρειες μπορούν να ρυθμιστούν από τα κράτη μέλη (π.χ. ένας ενιαίος αριθμός εγγραφής/έγκρισης ή όχι, ένας μόνο κατάλογος που αναφέρεται είτε στις πράξεις είτε σε δύο χωριστούς καταλόγους). Όλες οι δραστηριότητες που πραγματοποιούν οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών πρέπει να είναι λεπτομερείς και να εξασφαλίζεται ότι η εγκατάσταση συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Ερώτηση 7

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Επειδή δεν υπάρχουν ειδικές διατάξεις σχετικά με τις διαδικτυακές πωλήσεις όσον αφορά την υγιεινή των ζωοτροφών, δεν υπάρχει λόγος να θεωρηθεί ότι οι διαδικτυακές πωλήσεις δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της λιανικής πώλησης τροφών για ζώα συντροφιάς, όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο ε) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. Πρόκειται απλώς για ένα από τα πολλά επιχειρηματικά μοντέλα όπου ο χειρισμός καθώς και η αποθήκευση των ζωοτροφών γίνεται στα σημεία πώλησης ή παράδοσης στους τελικούς χρήστες. Με άλλα λόγια, ο κανονισμός για την υγιεινή των ζωοτροφών δεν είναι άμεσα εφαρμοστέος όσον αφορά τις τροφές για ζώα συντροφιάς που πωλούνται στο διαδίκτυο απευθείας στον τελικό χρήστη (ιδιοκτήτη ζώων συντροφιάς).

Για την εφαρμογή του κανονισμού σχετικά με την υγιεινή των ζωοτροφών δεν είναι η ιδιότητα της επιχείρησης λιανικής πώλησης με βάση τα διάφορα στάδια των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων («επιχείρηση λιανικής πώλησης τροφών για ζώα συντροφιάς» ή «εισαγωγέας») που έχει σημασία, αλλά η ίδια η δραστηριότητα. Το άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών προβλέπει ρητά ότι ο εν λόγω κανονισμός εφαρμόζεται στις εισαγωγές και εξαγωγές ζωοτροφών από και προς τρίτες χώρες. Ως εκ τούτου, ακόμη και αν κάποιος πραγματοποιεί λιανικές πωλήσεις τροφών για ζώα συντροφιάς, η δραστηριότητα που εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο ε) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών εξακολουθεί να πρέπει να συμμορφώνεται με τον κανονισμό σχετικά με την υγιεινή των ζωοτροφών όσον αφορά τις εισαγωγές τροφών για ζώα συντροφιάς.

Ωστόσο, η εξαίρεση του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών δεν συνεπάγεται ότι άλλες απαιτήσεις, όπως για παράδειγμα η επισήμανση των ζωοτροφών δεν πρέπει να εφαρμόζονται στις ζωοτροφές που διατίθενται στην αγορά.

Από την άλλη πλευρά, εάν η δραστηριότητα των διαδικτυακών πωλήσεων περιλαμβάνει την πώληση ζωοτροφών όχι μόνο στους τελικούς χρήστες αλλά και την πώληση ζωοτροφών σε άλλες εγκαταστάσεις, εφαρμόζεται ο κανονισμός σχετικά με την υγιεινή των ζωοτροφών.

Οι τροφές για ζώα συντροφιάς μπορούν να εισάγονται στην Ένωση μόνον εφόσον η παρτίδα συμμορφώνεται με όλες τις διατάξεις της νομοθεσίας για τα ζωικά υποπροϊόντα.

Ερώτηση 8

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πράγματι, η λιανική πώληση τροφών για ζώα συντροφιάς δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. Ωστόσο, τα κουνέλια και τα κοτόπουλα, για παράδειγμα, δεν μπορούν να θεωρηθούν ζώα συντροφιάς και η λιανική πώληση της εν λόγω ζωοτροφής δεν εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών· επομένως, το κατάστημα ζώων συντροφιάς, για τη δραστηριότητα αυτή, πρέπει να είναι τουλάχιστον να καταχωρισμένο σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2.

Ερώτηση 9

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η παραγωγή και/ή η πώληση ζωοτροφών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τροφίμων και η παραγωγή ζωοτροφών για ζώα συντροφιάς εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών και, για τις δραστηριότητες αυτές, ο κτηνίατρος ή το κτηνιατρείο πρέπει να καταχωριστούν ή, κατά περίπτωση, να εγκριθούν σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Η πώληση τροφών για ζώα συντροφιάς θα μπορούσε να θεωρηθεί ως δραστηριότητα λιανικής πώλησης και, ως εκ τούτου, δεν θα ενέπιπτε στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. Ωστόσο, τα κουνέλια και τα κοτόπουλα, για παράδειγμα, δεν μπορούν να θεωρηθούν ζώα συντροφιάς. Η λιανική πώληση των εν λόγω ζωοτροφών δεν εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών και, ως εκ τούτου, η εν λόγω δραστηριότητα πρέπει να καταχωριστεί ή, κατά περίπτωση, να εγκριθεί σύμφωνα με τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών.

9.   ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ — ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ

Ερώτηση 10

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών προβλέπει τα εξής:

Ως εκ τούτου, υπάρχουν τρία είδη καταστάσεων:

—	υπεύθυνος επιχείρησης ζωοτροφών παράγει και διαθέτει στην αγορά προμείγματα·

—	υπεύθυνος επιχείρησης ζωοτροφών διαθέτει στην αγορά προμείγματα·

—	υπεύθυνος επιχείρησης ζωοτροφών παράγει προμείγματα.

Η τελευταία περίπτωση ισχύει μόνον εάν ο παραγωγός των προμειγμάτων εργάζεται για λογαριασμό ενός άλλου υπεύθυνου επιχείρησης ζωοτροφών ή ο παραγωγός χρησιμοποιεί μόνο τα προμείγματα στη δική του εγκατάσταση. Η παραγωγή προμειγμάτων για εσωτερική χρήση είναι ιδιαίτερα σημαντική για αυτές τις πρόσθετες ύλες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή σύνθετων ζωοτροφών μόνο με τη μορφή προμείγματος.

Κατά συνέπεια, όλοι οι παραγωγοί προμειγμάτων τα οποία περιέχουν πρόσθετες ύλες οι οποίες αναφέρονται στο παράρτημα IV κεφάλαιο 2 για ίδια χρήση, καθώς και για διάθεση στην αγορά, χρειάζονται έγκριση για τη δραστηριότητα αυτή.

Ερώτηση 11

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο ε), ο κανονισμός για την υγιεινή των ζωοτροφών δεν εφαρμόζεται στη λιανική πώληση τροφών για ζώα συντροφιάς.

Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η παροχή ζωοτροφών για ζώα συντροφιάς από σουπερμάρκετ (και άλλες επιχειρήσεις λιανικής πώλησης) σε τράπεζες τροφίμων εξακολουθεί να αποτελεί δραστηριότητα λιανικής σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και, ως εκ τούτου, να εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν κανόνες και κατευθύνσεις σχετικά με τις δραστηριότητες που εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Ωστόσο, οι γενικές απαιτήσεις ιχνηλασιμότητας που ορίζονται στο άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 (52) εφαρμόζονται σε όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με όλα τα στάδια διανομής των ζωοτροφών, συμπεριλαμβανομένης της διανομής ζωοτροφών για ζώα συντροφιάς από σουπερμάρκετ σε τράπεζες τροφίμων. Η τελευταία διάταξη προβλέπει μόνο τον στόχο που πρέπει να επιτευχθεί και όχι τα μέσα· ως εκ τούτου, παρέχει επαρκή ευελιξία για μια πρακτική προσέγγιση. Συνεπώς, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις ιχνηλασιμότητας, οι οργανώσεις που συμμετέχουν σε αυτή τη μορφή διανομής πρέπει να τηρούν αρχεία σχετικά με το πού προμηθεύονται τις ζωοτροφές για ζώα συντροφιάς, και αν παρέχουν τροφή για ζώα συντροφιάς σε άλλον οργανισμό, πρέπει επίσης να τεκμηριώνουν με ποιον διανέμεται η τροφή για ζώα συντροφιάς. Η ιχνηλασιμότητα δεν πρέπει να αποτελεί πρόβλημα για τις προσυσκευασμένες ζωοτροφές για ζώα συντροφιάς, αλλά μπορεί να πρέπει να δοθεί προσοχή από τα κράτη μέλη σε τροφές για ζώα συντροφιάς που πωλούνται χύμα.

Περισσότερες πληροφορίες παρέχονται στο έγγραφο «Οδηγός σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 11, 12, 14, 17, 18, 19 και 20 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 σχετικά με τη γενική νομοθεσία τροφίμων» (53).

Στην περίπτωση τροφών για ζώα συντροφιάς, εκτός των μεταποιημένων τροφών για ζώα συντροφιάς, οι οποίες φθάνουν το τελικό σημείο στην αλυσίδα παρασκευής ζωικών υποπροϊόντων σύμφωνα με το άρθρο 3 στοιχεία β) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 142/2011, η τράπεζα τροφίμων πρέπει να υπόκειται σε έγκριση σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 1 στοιχείο θ) ή ι) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009.

Ερώτηση 12

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο ε) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών προβλέπει τα εξής: «Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται:… στη λιανική πώληση τροφών για ζώα συντροφιάς».

Επειδή η προσωρινή αποθήκευση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως εγκατάσταση λιανικής υπό την ευρύτερη έννοια του ορισμού στο άρθρο 3 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η προσωρινή αποθήκευση τροφών για ζώα συντροφιάς γενικά εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών και, ως εκ τούτου, δεν αποτελεί αντικείμενο καταχώρισης από τις αρμόδιες αρχές.

Ωστόσο, όσον αφορά την προσωρινή αποθήκευση τροφών για ζώα συντροφιάς, ο κανονισμός για την υγιεινή των ζωοτροφών ορίζει τις απαιτήσεις που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, δεδομένου ότι οι εργασίες αποθήκευσης εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών, π.χ.:

—

Η ενότητα «ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ» του παραρτήματος II περιλαμβάνει απαιτήσεις σχετικά με την αποθήκευση ζωοτροφών· ως εκ τούτου, η προσωρινή αποθήκευση τροφών για ζώα συντροφιάς γίνεται σε εγκαταστάσεις οι οποίες χειρίζονται προϊόντα που θεωρούνται ζωοτροφές και η δραστηριότητά τους επιτρέπεται μόνο όταν έχουν καταχωριστεί στην αρμόδια αρχή·

Η προσωρινή αποθήκευση στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων χονδρικής πώλησης οι οποίες περιορίζονται ουσιαστικά στη μεταφορά και την αποθήκευση, πρέπει να καταχωριστεί. Όταν οι δραστηριότητες χονδρικής πώλησης περιλαμβάνουν περισσότερα από την αποθήκευση και τη μεταφορά (π.χ. ανασυσκευασία), η προσωρινή αποθήκευση ζωοτροφών για ζώα συντροφιάς απαιτεί την καταχώριση των εγκαταστάσεων σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2.

Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο ε), οι προσωρινοί χώροι αποθήκευσης των τροφών για ζώα συντροφιάς που χρησιμοποιούνται από καταστήματα λιανικής που δεν καλύπτονται από τον κανονισμό για την υγιεινή των ζωοτροφών δεν υπόκεινται σε καταχώριση, ενώ μπορεί να υπόκεινται στις διατάξεις του άρθρου 24 παράγραφος 1 στοιχείο θ) ή ι) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009.

Ερώτηση 14

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όχι. Το άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών ορίζει ότι οι επιχειρήσεις που «παρασκευάζουν ή/και διαθέτουν στην αγορά πρόσθετες ύλες ζωοτροφών που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1831/2003 ή προϊόντα που καλύπτονται από την οδηγία 82/471/ΕΟΚ και που αναφέρονται στο κεφάλαιο 1 του παραρτήματος IV του παρόντος κανονισμού» και «προμείγματα που παρασκευάζονται με πρόσθετες ύλες ζωοτροφών που αναφέρονται στο κεφάλαιο 2 του παραρτήματος IV του παρόντος κανονισμού» υπόκεινται σε έγκριση. Ωστόσο, η δραστηριότητα της «διάθεσης στην αγορά» αποτελεί ευθύνη του ιδιοκτήτη των προϊόντων (παραγωγός και/ή ενδιάμεσος). Συνεπώς, ο ιδιοκτήτης των προϊόντων εγκρίνεται σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο α) και οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης καταχωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

Κατά τον ίδιο τρόπο, οι εταιρείες μεταφορών που μόνο μεταφέρουν τα προϊόντα καταχωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. Η απαίτηση έγκρισης δεν είναι απαραίτητη.

10.   ΟΔΗΓΟΙ ΟΡΘΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

Πρέπει να ενθαρρυνθεί η κατάρτιση, η διάδοση και η χρήση τόσο των εθνικών όσο και των κοινοτικών οδηγών ορθής πρακτικής. Ωστόσο, οι οδηγοί αυτοί μπορούν να χρησιμοποιούνται σε εθελοντική βάση από τους υπεύθυνους επιχειρήσεων ζωοτροφών.

Κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη κοινοτικών οδηγών ορθής πρακτικής (54) προετοιμάστηκαν από κοινού με τα κράτη μέλη.

Οι εν λόγω κοινοτικοί οδηγοί ορθής πρακτικής καταρτίστηκαν σύμφωνα με το άρθρο 22 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών. Το περιεχόμενό τους είναι δυνατό να εφαρμοστεί σε όλη την ΕΕ για τον τομέα στον οποίο αναφέρονται και είναι κατάλληλοι ως οδηγοί για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις υγιεινής και HACCP του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών.

10.1.   Οδηγοί ΕΕ (55)

Η μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων αξιολόγησε τους ακόλουθους κοινοτικούς οδηγούς ορθής πρακτικής:

—

Τίτλος: Community guide to good practice for the EU industrial compound feed and premixtures manufacturing sector for food-producing animals (Κοινοτικός οδηγός ορθής πρακτικής για τον τομέα παρασκευής βιομηχανικών σύνθετων ζωοτροφών και προμειγμάτων της ΕΕ για τροφοπαράγωγα ζώα) (56) — European Feed Manufacturers Guide Συντάκτης: FEFAC — Fédération Européenne des Fabricants d'Aliments Composés (57) (Europäischer Verband der Mischfutterindustrie, European Feed Manufacturers’ Federation, Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Παρασκευαστών Ζωοτροφών)

—	Τίτλος: Κοινοτικός οδηγός ορθής πρακτικής για τους φορείς εκμετάλλευσης των πρόσθετων υλών ζωοτροφών και των προμειγμάτων (58) Συντάκτης: FAMI-QS — European Association for Feed Additives and Premixtures Quality System (59)

—	Τίτλος: Οδηγός ορθής πρακτικής για την παραγωγή ασφαλών τροφών για ζώα συντροφιάς (60) Συντάκτης: European Pet Food Industry Federation (61)

—

Τίτλος: Ευρωπαϊκός οδηγός ορθής πρακτικής για τη βιομηχανική παρασκευή ασφαλών πρώτων υλών ζωοτροφών (62) Συντάκτης: — Starch Europe (63) — The EU Oil and Proteinmeal Industry (FEDIOL) (64) — The European Biodiesel Board (EEB) (65) — Σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό σύστημα πιστοποίησης της ασφάλειας των συστατικών ζωοτροφών (EFISC) (66). Έγγραφα αναφοράς: — Παραγωγή ασφαλών πρώτων υλών ζωοτροφών από μεταποίηση αμύλου — Παραγωγή ασφαλών πρώτων υλών ζωοτροφών από την έκθλιψη ελαιούχων σπόρων και τον εξευγενισμό φυτικών ελαίων — Παραγωγή ασφαλών πρώτων υλών ζωοτροφών από επεξεργασία βιοντίζελ — Κατάλογος ελέγχου για τους ελεγκτές της σαλμονέλας — Ενημερωτικό δελτίο για τη σαλμονέλα

—

Τίτλος: Ευρωπαϊκός οδηγός ορθών πρακτικών υγιεινής για τη συλλογή, την αποθήκευση, την εμπορία και τη μεταφορά σιτηρών, ελαιούχων σπόρων, πρωτεϊνούχων φυτών, άλλων φυτικών προϊόντων και προϊόντων που προέρχονται από αυτά (67) Συντάκτης: — Ευρωπαϊκή Επιτροπή Εμπορίου Σιτηρών, Ζωοτροφών, Ελαιούχων Καρπών, Ελαιολάδου, Ελαίων, Λιπών και Γεωργικών Προμηθειών (COCERAL) (68) — Ένωση ευρωπαϊκών γεωργικών συνεταιρισμών (COGECA) (69) — European association of professional portside storekeepers for agribulk commodities within the European Union (UNISTOCK) (Ευρωπαϊκή Ένωση επαγγελματιών λιμενικών αποθηκών για χύδην γεωργικά προϊόντα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης) (70)

Η μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων επανεξετάζει περιοδικά τους οδηγούς σε συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα μέρη και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη.

10.2.   Εθνικοί οδηγοί

Η Επιτροπή έχει δημιουργήσει ένα μητρώο για τους εθνικούς οδηγούς ορθής πρακτικής (71), με σκοπό να τους κοινοποιήσε ιστα κράτη μέλη και στους υπεύθυνους επιχειρήσεων τροφίμων και ζωοτροφών operators.

---

(1)  ΕΕ L 35 της 8.2.2005, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 147 της 31.5.2001, σ. 1.

(3)  ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1.

(4)  Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002 (συμπεριλαμβανομένου χωριστού εγγράφου με τις κατευθυντήριες γραμμές) διατίθενται στην ιστοσελίδα της Επιτροπής μέσω του ακόλουθου συνδέσμου:

https://ec.europa.eu/food/safety/general_food_law/general_requirements_en

(5)  ΕΕ L 268 της 18.10.2003, σ. 29.

(6)  ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1.

(7)  Από τις 14 Δεκεμβρίου 2019 ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 882/2004 καταργείται και αντικαθίσταται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/625 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2017, για τους επίσημους ελέγχους και τις άλλες επίσημες δραστηριότητες που διενεργούνται με σκοπό την εξασφάλιση της εφαρμογής της νομοθεσίας για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές και των κανόνων για την υγεία και την καλή μεταχείριση των ζώων, την υγεία των φυτών και τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα (ΕΕ L 95 της 7.4.2017, σ. 1).

(8)  ΕΕ L 229 της 1.9.2009, σ. 1.

(9)  ΕΕ L 300 της 14.11.2009, σ. 1.

(10)  ΕΕ L 54 της 26.2.2011, σ. 1.

(11)  Στο πλαίσιο του κανονισμού σχετικά με την υγιεινή των ζωοτροφών.

(12)  ΕΕ L 29 της 30.1.2013, σ. 1.

(13)  Ανακοίνωση αριθ. 2018/C 133/02 της Επιτροπής (ΕΕ C 133 της 16.4.2018, σ. 2).

(14)  ΕΕ L 354 της 31.12.2008, σ. 1.

(15)  ΕΕ L 183 της 12.7.2002, σ. 51.

(16)  Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να χορηγούν ορισμένες παρεκκλίσεις από την απαγόρευση της χρήσης ορισμένων υλικών της κατηγορίας 2 και ορισμένων αποβλήτων τροφοδοσίας για τη σίτιση γουνοφόρων ζώων, σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού για τα ζωικά υποπροϊόντα.

(17)  Βλέπε κεφάλαιο 4.2. του παρόντος εγγράφου καθοδήγησης.

(18)  Το άρθρο 4 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 767/2009 ορίζει ότι οι απαιτήσεις του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στις ζωοτροφές για τα ζώα που δεν χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τροφίμων.

(19)  Άρθρο 146 του κανονισμού (ΕE) 2017/625, με τον οποίο καταργείται ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 882/2004 από τη 14η Δεκεμβρίου 2019.

(20)  Βλέπε κεφάλαιο 6.2. του παρόντος εγγράφου καθοδήγησης.

(21)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 225/2012 της Επιτροπής, της 15ης Μαρτίου 2012, για την τροποποίηση του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την έγκριση εγκαταστάσεων που διαθέτουν στην αγορά, για χρήση στις ζωοτροφές, προϊόντα με βάση φυτικά έλαια και αναμεμειγμένα λίπη και σχετικά με τις ειδικές απαιτήσεις για την παραγωγή, την αποθήκευση, τη μεταφορά και τον έλεγχο της παρουσίας διοξινών στα έλαια, τα λίπη και τα προϊόντα που παράγονται από αυτά (ΕΕ L 77 της 16.3.2012, σ. 1).

(22)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την υγιεινή των τροφίμων (ΕΕ L 226 της 25.6.2004, σ. 3).

(23)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 141/2007 της Επιτροπής, της 14ης Φεβρουαρίου 2007, σχετικά με μια απαίτηση για έγκριση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 183/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις εγκαταστάσεις ζωοτροφών που παράγουν ή διαθέτουν στην αγορά πρόσθετες ύλες ζωοτροφών της κατηγορίας «κοκκιδιοστατικά και ιστομονοστατικά» (ΕΕ L 43 της 15.12.2007, σ. 9).

(24)  Κανονισμός (ΕΕ) 2015/786 της Επιτροπής, της 19ης Μαΐου 2015, για τον καθορισμό κριτηρίων αποδοχής για τις μεθόδους αποτοξίνωσης που εφαρμόζονται στα προϊόντα τα οποία προορίζονται για ζωοτροφές, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2002/32/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 125 της 21.5.2015, σ. 10).

(25)  https://ec.europa.eu/food/safety/animal-feed/feed-hygiene/approved-establishments_en

(26)  «Το κλείσιμο του κύκλου — Ένα σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία» COM(2015) 614 final.

(27)  Το άρθρο 5 παράγραφος 6 του κανονισμού για την υγιεινή των ζωοτροφών ορίζει ότι «οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών και οι αγρότες προμηθεύονται και χρησιμοποιούν ζωοτροφές μόνον από εγκαταστάσεις οι οποίες είναι εγγεγραμμένες και/ή έχουν εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό».

(28)  Τα οποία δεν θεωρούνται ακόμη «ζωοτροφές» στο στάδιο αυτό.

(29)  Τα οποία δεν θεωρούνται ακόμη «ζωοτροφές» στο στάδιο αυτό.

(30)  Το οποίο δεν θεωρείται ακόμη «ζωοτροφή» σε αυτό το στάδιο.

(31)  Όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/851 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα (ΕΕ L 150 της 14.6.2018, σ. 109).

(32)  http://ec.europa.eu/environment/waste/framework/guidance.htm

(33)  http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX:52007DC0059

(34)  Οδηγία 2002/32/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαΐου 2002, σχετικά με τις ανεπιθύμητες ουσίες στις ζωοτροφές (ΕΕ L 140 της 30.5.2002, σ. 10).

(35)  Ως αποτέλεσμα των τροποποιήσεων από την οδηγία (ΕΕ) 2018/851, όπως αναφέρεται στο σημείο 7.1.3 πρώτο εδάφιο, οι ειδικοί όροι που αναφέρονται στο διάγραμμα ροής δεν είναι πλέον κατάλληλοι.

(36)  Τα οποία δεν θεωρούνται ακόμη «ζωοτροφές» στο στάδιο αυτό.

(37)  Τα οποία δεν θεωρούνται ακόμη «ζωοτροφές» στο στάδιο αυτό.

(38)  Τα οποία δεν θεωρούνται ακόμη «ζωοτροφές» στο στάδιο αυτό.

(39)  Βλέπε Κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση ζωοτροφών από τρόφιμα τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Διατάξεις σχετικά με τον περιορισμό των προϊόντων ζωικής προέλευσης στη διατροφή των ζώων περιέχονται στον κανονισμό για τα ζωικά υποπροϊόντα και στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 142/2011 της Επιτροπής. Οι διατάξεις για την απαγόρευση των ζωοτροφών ορίζονται στο άρθρο 7 και στο παράρτημα IV του κανονισμού για τις ΜΣΕ.

(40)  Εγκρίθηκε σύμφωνα με το άρθρο 24 του κανονισμού για τα ζωικά υποπροϊόντα.

(41)  Πρέπει να ακολουθούνται οι όροι χρήσης που βρίσκονται στο κεφάλαιο 4 της ανακοίνωσης της Επιτροπής - Κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση ζωοτροφών από τρόφιμα τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

(42)  Τα οποία δεν θεωρούνται ακόμη «ζωοτροφές» στο στάδιο αυτό.

(43)  Πρέπει να ακολουθούνται οι όροι χρήσης που βρίσκονται στο κεφάλαιο 3 της ανακοίνωσης της Επιτροπής - Κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση ζωοτροφών από τρόφιμα τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

(44)  Τα οποία δεν θεωρούνται ακόμη «ζωοτροφές» στο στάδιο αυτό.

(45)  Πρέπει να ακολουθούνται οι όροι χρήσης που βρίσκονται στο κεφάλαιο 4 της ανακοίνωσης της Επιτροπής - Κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση ζωοτροφών από τρόφιμα τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

(46)  Σύμφωνα με τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 142/2011 παράρτημα X τμήμα 4 μέρος II, εάν έχουν εγκριθεί από τις αρμόδιες αρχές.

(47)  Πρέπει να ακολουθούνται οι όροι χρήσης που βρίσκονται στο κεφάλαιο 3 της ανακοίνωσης της Επιτροπής - Κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση ζωοτροφών από τρόφιμα τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

(48)  Συνοπτική έκθεση της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών στις 17-18 Δεκεμβρίου 2009 — Σημείο 6. Διάφορα

(49)  Συνοπτική έκθεση της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών, 19/20 Μαΐου 2014 — Σημείο Α.06.

(50)  Βλέπε αναλυτικές επεξηγήσεις στο κεφάλαιο 4.3 των κατευθυντήριων γραμμών για τη χρήση ζωοτροφών από τρόφιμα τα οποία δεν προορίζονται πλέον για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

(51)  Σημείο A.09 της συνοπτικής έκθεσης της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών, Βρυξέλλες 15 Σεπτεμβρίου 2014 — 16 Σεπτεμβρίου 2014 (τομέας της διατροφής των ζώων)

(52)  Το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 767/2009 ορίζει ότι οι απαιτήσεις των άρθρων 18 και 20 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 και του άρθρου 4 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005 εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στις ζωοτροφές για τα ζώα που δεν χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τροφίμων.

(53)  Δικτυακός τόπος της ΓΔ SANTE: Γενικές απαιτήσεις της νομοθεσίας για τα τρόφιμα. http://ec.europa.eu/food/safety/general_food_law/general_requirements_en

(54)  http://ec.europa.eu/food/safety/docs/animal-feed-guides-good-practice-guidelines_good_practice_en.pdf

(55)  http://ec.europa.eu/food/safety/animal-feed/feed-hygiene/guides-good-practice/index_en.htm

(56)  Ανακοίνωση της Επιτροπής για τους κοινοτικούς οδηγούς ορθής πρακτικής (2016/C 418/02) (ΕΕ C 418 της 12.11.2016, σ. 2).

(57)  http://www.fefac.org/

(58)  Ανακοίνωση σχετικά με τους κοινοτικούς οδηγούς ορθής πρακτικής (2007/C 64/04) (ΕΕ C 64 της 20.3.2007, σ. 17).

(59)  http://www.fami-qs.org/

(60)  Ανακοίνωση της Επιτροπής για τους κοινοτικούς οδηγούς ορθής πρακτικής (2018/C 128/03) (ΕΕ C 128 της 11.4.2018, σ. 3).

(61)  http://www.fediaf.org/

(62)  Ανακοίνωση της Επιτροπής για τους κοινοτικούς οδηγούς ορθής πρακτικής (2016/C 418/02) (ΕΕ C 418 της 12.11.2016, σ. 2).

(63)  http://www.starch.eu/

(64)  http://www.fediol.eu/

(65)  http://www.ebb-eu.org/

(66)  http://www.efisc.eu/

(67)  Ανακοίνωση της Επιτροπής για τους κοινοτικούς οδηγούς ορθής πρακτικής (2016/C 418/02) (ΕΕ C 418 της 12.11.2016, σ. 2).

(68)  http://www.coceral.com/

(69)  http://www.copa-cogeca.be/

(70)  http://www.unistock.be/

(71)  http://ec.europa.eu/food/safety/docs/animal-feed-guides-good-practice-biosafety_food-hygiene_legis_guidance_good-practice_reg-nat.pdf