Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CA0394

    Υπόθεση C-394/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 30ής Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Corte di appello di Napoli (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — I.G.I. Srl κατά Maria Grazia Cicenia κ.λπ. (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 82/891/ΕΟΚ – Άρθρα 12 και 19 – Διασπάσεις εταιριών περιορισμένης ευθύνης – Προστασία των συμφερόντων των πιστωτών της διασπώμενης εταιρίας – Ακυρότητα της διάσπασης – Παυλιανή αγωγή)

    ΕΕ C 137 της 27.4.2020, p. 10–11 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    27.4.2020   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 137/10


    Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 30ής Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Corte di appello di Napoli (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — I.G.I. Srl κατά Maria Grazia Cicenia κ.λπ.

    (Υπόθεση C-394/18) (1)

    (Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 82/891/ΕΟΚ - Άρθρα 12 και 19 - Διασπάσεις εταιριών περιορισμένης ευθύνης - Προστασία των συμφερόντων των πιστωτών της διασπώμενης εταιρίας - Ακυρότητα της διάσπασης - Παυλιανή αγωγή)

    (2020/C 137/12)

    Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

    Αιτούν δικαστήριο

    Corte di appello di Napoli

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    I.G.I. Srl

    κατά

    Maria Grazia Cicenia, Mario Di Pierro, Salvatore de Vito, Antonio Raffaele

    Παρισταμένης της: Costruzioni Ing. G. Iandolo Srl

    Διατακτικό

    1)

    Το άρθρο 12 της έκτης οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 1982, βασιζόμενης στο άρθρο 54, παράγραφος 3, περίπτωση ζ) της συνθήκης, για τη διάσπαση των ανωνύμων εταιριών, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2007/63/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Νοεμβρίου 2007, σε συνδυασμό με τα άρθρα 21 και 22 της εν λόγω οδηγίας 82/891, έχει την έννοια ότι επιτρέπει, μετά την πραγματοποίηση διάσπασης, στους πιστωτές της διασπασθείσας εταιρίας, των οποίων τα δικαιώματα είναι προγενέστερα της διάσπασης αυτής και οι οποίοι δεν έκαναν χρήση των μέσων προστασίας των πιστωτών που προβλέπει η εθνική νομοθεσία κατ’ εφαρμογή του εν λόγω άρθρου 12, να ασκήσουν παυλιανή αγωγή προκειμένου να αναγνωριστεί ότι η εν λόγω διάσπαση δεν παράγει αποτελέσματα έναντι αυτών και προκειμένου να κινήσουν διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης ή να υποβάλουν αιτήσεις συντηρητικής κατάσχεσης για τα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάστηκαν στη νεοσύστατη εταιρία.

    2)

    Το άρθρο 19 της οδηγίας 82/891, όπως αυτή έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2007/63, σε συνδυασμό με τα άρθρα 21 και 22 της εν λόγω οδηγίας 82/891, το οποίο προβλέπει το καθεστώς των ακυροτήτων της διάσπασης, έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει την άσκηση, μετά την πραγματοποίηση διάσπασης, από πιστωτές της διασπασθείσας εταιρίας, παυλιανής αγωγής η οποία δεν θίγει το κύρος της διάσπασης, αλλά έχει ως μόνο αποτέλεσμα να μη μπορεί να αντιταχθεί η διάσπαση έναντι των πιστωτών αυτών.


    (1)  ΕΕ C 301 της 27.8.2018.


    Top