Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013TN0261

Υπόθεση T-261/13: Προσφυγή της 3ης Μαΐου 2013 — Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

ΕΕ C 189 της 29.6.2013, p. 29–29 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

29.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/29


Προσφυγή της 3ης Μαΐου 2013 — Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-261/13)

2013/C 189/59

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman και J. Langer)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

κυρίως, να ακυρώσει τον κανονισμό 119/2013 στο μέτρο που το άρθρο του 1, παράγραφος 2, δεν μπορεί να διαχωριστεί από τις λοιπές διατάξεις του ίδιου κανονισμού. Το άρθρο 1, παράγραφος 2, του κανονισμού 119/2013 αποτελεί τον πυρήνα του κανονισμού αυτού με αποτέλεσμα οι λοιπές διατάξεις του να καθίστανται άνευ σημασίας σε περίπτωση κατάργησης του άρθρου 1, παράγραφος 2.

επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 2, του κανονισμού 119/2013,

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, το προσφεύγον προβάλλει πέντε λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 2494/95 (1), καθόσον ο προσβαλλόμενος κανονισμός ορίζει τη Eurostat ως οντότητα που θεσπίζει και επικαιροποιεί κατευθυντήριες γραμμές.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 2, ΣΕΕ, καθόσον ο προσβαλλόμενος κανονισμός εξουσιοδοτεί τη Eurostat να θεσπίζει και να επικαιροποιεί νομικά δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 338, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, στο μέτρο που, για τη θέσπιση εναρμονισμένων δεικτών τιμών καταναλωτή με σταθερούς φορολογικούς συντελεστές (ΕνΔΤΚ-ΣΦ), ο προσβαλλόμενος κανονισμός, αντί να χρησιμοποιήσει μια από τις απαριθμούμενες στο άρθρο 288 ΣΛΕΕ νομικές πράξεις, επιλέγει τη χρήση κατευθυντηρίων γραμμών.

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 5, παράγραφος 3, και 14, παράγραφος 3, του κανονισμού 2494/95, σε συνδυασμό με το άρθρο 5α της απόφασης 1999/468 (2), στο μέτρο που ο προσβαλλόμενος κανονισμός προβλέπει διαφορετική διαδικασία από την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο.

5)

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 291 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με τον κανονισμό 182/2011 (3), στο μέτρο που ο προσβαλλόμενος κανονισμός, για τη θέσπιση και επικαιροποίηση των κατευθυντηρίων γραμμών, δεν προβλέπει μία από τις οριζόμενες στον κανονισμό 182/2011 διαδικασίες.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2494/95 του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 1995, για τη θέσπιση εναρμονισμένων δεικτών τιμών καταναλωτή (ΕΕ L 257, σ. 1).

(2)  Απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (ΕΕ L 184, σ. 23).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55, σ. 13).


Top