EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008CN0354

Υπόθεση C-354/08: Προσφυγή της 30ής Ιουλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

ΕΕ C 285 της 8.11.2008, p. 18–19 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

8.11.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/18


Προσφυγή της 30ής Ιουλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-354/08)

(2008/C 285/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική.

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: E. Traversa και J. Sénéchal)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι Γαλλική Δημοκρατία, προβλέποντας δικαίωμα προτιμήσεως χάριν του παραχωρησιούχου του οποίου λήγει η σύμβαση στο πλαίσιο προκήρυξης διαγωνισμών για την παραχώρηση της εκμετάλλευσης σταθμών παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας, ειδικότερα δε θεσπίζοντας τις διατάξεις του άρθρου 29, παράγραφος 3, του διατάγματος 99/225 της 22ας Μαρτίου 1999, σχετικά με την παραχώρηση της εκμετάλλευσης σταθμών παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας και τον χαρακτηρισμό των έργων αυτών ως κοινωφελών, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 43 ΕΚ.

να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι η χορήγηση δικαιώματος προτιμήσεως στον παραχωρησιούχο του οποίου λήγει η σύμβαση, κατά την ανανέωση ή την πρώτη παραχώρηση εκμετάλλευσης σταθμών παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας, συνιστά παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων και εμπόδιο στην ελευθερία εγκαταστάσεως. Συγκεκριμένα, η γαλλική νομοθεσία, ευνοώντας τις εταιρίες στις οποίες έχει ήδη ανατεθεί σύμβαση παραχώρησης και οι οποίες, για τον λόγο αυτό, είναι ήδη εγκατεστημένες στη Γαλλία, καθιστά δυσχερέστερη την εγκατάσταση εταιριών που έχουν την έδρα τους σε άλλα κράτη μέλη.

Επιπλέον, οι γαλλικές αρχές δεν επικαλέστηκαν τις παρεκκλίσεις των άρθρων 45 και 45 της Συνθήκης ή επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος προκειμένου να δικαιολογήσουν το επίμαχο μέτρο που, εν πάση περιπτώσει, είναι δυσανάλογο προς τον επιδιωκόμενο σκοπό. Με τον τρόπο αυτό, για παράδειγμα, η οικονομική επιβάρυνση στην οποία υποβάλλεται ο παραχωρησιούχος για τον οποίον λήγει η ισχύς της σύμβασης θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από την επιβολή άλλων υποχρεώσεων σε κάθε νέο ανταγωνιστή.


Top