Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007TN0146

Υπόθεση T-146/07: Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2007 — United Technologies κατά Επιτροπής

ΕΕ C 155 της 7.7.2007, p. 30–31 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

7.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 155/30


Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2007 — United Technologies κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-146/07)

(2007/C 155/57)

Γλώσσα της διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: United Technologies (Hartford, ΗΠΑ) (εκπρόσωποι: A. Winckler, lawyer, και J. Temple Lang, solicitor)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει ή να μειώσει σημαντικά το πρόστιμο που επιβλήθηκε στη UTC βάσει της αποφάσεως αυτής·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα και

να λάβει κάθε άλλο μέτρο που κρίνει κατάλληλο.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση, σύμφωνα με το άρθρο 230 ΕΚ, της αποφάσεως C(2007) 512 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Φεβρουαρίου 2007 (υπόθεση COMP/E-1/38.823 — Ανελκυστήρες και κυλιόμενες κλίμακες), βάσει της οποίας προσήφθη στην προσφεύγουσα, καθώς και σε άλλες επιχειρήσεις, η συμμετοχή σε τέσσερις ενιαίες, σύνθετες και διαρκείς παραβάσεις του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, μέσω της κατανομής αγορών που προκάλεσε η εκ μέρους τους σύναψη συμφωνιών και/ή συμπράξεων με αντικείμενο διαγωνισμούς και άλλες συμβάσεις πωλήσεως, εγκαταστάσεως, συντηρήσεως και εκσυγχρονισμού ανελκυστήρων και κυλιόμενων κλιμάκων.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα υποστηρίζει, καταρχάς, ότι κακώς η Επιτροπή έκρινε ότι η απλή πλήρης κυριότητα, από νομικής απόψεως, μιας θυγατρικής δικαιολογούσε τη διαπίστωση της ευθύνης της μητρικής εταιρίας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει i) ότι το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003 (1) απαιτεί απόδειξη της υπάρξεως δόλου ή αμέλειας, ii) ότι η μητρική εταιρία πρέπει να έχει ασκήσει αποτελεσματικό έλεγχο επί της εμπορικής πολιτικής της θυγατρικής εταιρίας κατά την περίοδο παραβάσεως ή να γνώριζε την παραβατική συμπεριφορά και να μην έκανε τίποτα προς παύση της παραβάσεως, και iii) ότι η ευθύνη της μητρικής εταιρίας για αντίθετες προς τον ανταγωνισμό παραβάσεις των θυγατρικών της πρέπει να στηρίζεται στη πραγματική συμπεριφορά της και όχι στην ικανότητά της να θίξει τον ανταγωνισμό.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, επίσης, ότι ανέτρεψε οποιοδήποτε τεκμήριο ευθύνης, καθόσον οι θυγατρικές της καθόριζαν αυτόνομα τη συνήθη εμπορική πρακτική τους, και ότι οι οικείοι εργαζόμενοι δεν τήρησαν τις προβλεπόμενες οδηγίες μετά την εκ μέρους της προσφεύγουσας λήψη όλων των εύλογων μέτρων για την τήρηση των κανόνων του ανταγωνισμού. Υποστηρίζει, περαιτέρω, ότι η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε τη διαπίστωσή της ότι η προσφεύγουσα δεν ανέτρεψε το τεκμήριο ευθύνης.

Η προσφεύγουσα φρονεί, εξάλλου, ότι η αύξηση του επιβληθέντος προστίμου κατά 70 % για λόγους μεγέθους της εταιρίας και για αποτρεπτικούς σκοπούς είναι αδικαιολόγητη και δυσανάλογη.

Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παραβίασε την αρχή περί ίσης μεταχειρίσεως, καθόσον έκρινε υπεύθυνη την προσφεύγουσα για την παράνομη συμπεριφορά των θυγατρικών της, ενώ διαπίστωσε, εφαρμόζοντας διαφορετικό νομικό κριτήριο, ότι η Mitsubishi Electric Corporation Japan δεν ευθυνόταν για τη συμπεριφορά της θυγατρικής της.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΚ) (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).


Top