28.6.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 188/9

—

έχοντας υπόψη την οριζόντια κοινωνική ρήτρα που προβλέπεται στο άρθρο 9 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 7ης Ιουλίου 2010, «Πράσινη Βίβλος για επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα» (COM(2010)0365),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με τη δημογραφική πρόκληση και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών (1),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής της 7ης Ιουλίου 2010, «Πράσινη Βίβλος για επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα» (2),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών: Μέρος ΙΙ των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την Ευρώπη 2020 (COM(2010)0193) και τη θέση του της 8ης Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με αυτό το θέμα (3),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 29ης Απριλίου 2009 σχετικά με την «Αντιμετώπιση των επιπτώσεων της δημογραφικής γήρανσης στην ΕΕ (Έκθεση για τη δημογραφική γήρανση 2009)» (COM(2009)0180) και το ψήφισμά του της 7ης Σεπτεμβρίου 2010 (4),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Μαΐου 2009 σχετικά με την ενεργητική ένταξη των ατόμων που είναι αποκλεισμένα από την αγορά εργασίας (5),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Μαΐου 2009 σχετικά με την ανανεωμένη κοινωνική ατζέντα (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Νοεμβρίου 2008 σχετικά με το μέλλον των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και των συντάξεων: η χρηματοδότησή τους και η τάση προς εξατομίκευση (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Οκτωβρίου 2008 σχετικά με την προώθηση της κοινωνικής ένταξης και την καταπολέμηση της φτώχειας, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής φτώχειας, στην ΕΕ (8),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2005)0507) και τη θέση του της 20ής Ιουνίου 2007 (9),

—

έχοντας υπόψη την στρατηγική του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Στοκχόλμης του 2001 για την μεταρρύθμιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων στην Ευρώπη,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Laeken του 2001 σχετικά με τους κοινούς στόχους για τις συντάξεις, όπου υπογραμμίζεται η ανάγκη να καταστούν οι συντάξεις επαρκείς, βιώσιμες και προσαρμόσιμες,

—

έχοντας υπόψη τον Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ειδικότερα το άρθρο 23,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, της Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0025/2011),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η είσοδος στην αγορά εργασίας σήμερα γίνεται σε μεγαλύτερη ηλικία εξαιτίας του ύψους της ανεργίας η οποία πλήττει ιδίως τους νέους με χαμηλά προσόντα, ή λόγω της μακρότερης και της ανώτερης, για ορισμένους πολίτες, εκπαίδευσης, και ότι κατά μέσο όρο η αποχώρηση από την αγορά εργασίας γίνεται νωρίτερα από την προβλεπόμενη από τον νόμο ηλικία συνταξιοδότησης, ότι ο εργασιακός βίος διακόπτεται από περιόδους μη εργασίας και ότι είναι συχνότερο φαινόμενο η παράταση της διάρκειας ζωής,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση έχει εντείνει αισθητά τη θεμελιώδη δημογραφική πρόκληση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η ΕΕ,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, ο αριθμός των ατόμων που εισέρχονται στην αγορά εργασίας μειώνεται (ο ενεργός πληθυσμός στην ΕΕ θα αρχίσει να συρρικνούται από το 2012) και ότι αυξάνεται ο αριθμός των συνταξιούχων (το 2008 υπήρχαν τέσσερις εργασιακά ενεργοί πολίτες της ΕΕ για κάθε πολίτη ηλικίας άνω των 65 ετών: έως το 2020 η αναλογία αυτή θα είναι πέντε προς έναν και έως το 2060 δύο προς έναν)· λαμβάνοντας δε υπόψη ότι η εν λόγω εξέλιξη διαφοροποιείται ανάλογα με τις δημογραφικές αποκλίσεις μεταξύ των κρατών μελών,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η παροχή επαρκών, βιώσιμων και ασφαλών συντάξεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αύξηση των ποσοστών απασχόλησης, παραγωγικότητας και οικονομικής μεγέθυνσης,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ολιστική προσέγγιση που παρουσιάζεται στην Πράσινη Βίβλο,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρηματοπιστωτική κρίση επέφερε αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, διόγκωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων σε πολλά κράτη μέλη και προβλήματα όσον αφορά τη χρηματοδότηση των συντάξεων (είτε μέσω φορολογίας είτε από άλλους πόρους), και ότι κατέδειξε την αστάθεια ορισμένων συνταξιοδοτικών ταμείων,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόχος για την επίτευξη ποσοστού απασχόλησης 75 % που καθορίζεται στη στρατηγική ΕΕ 2020 αναμένεται να συμβάλει στη βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αυξανόμενη συχνότητα προσωρινών ή επισφαλών θέσεων απασχόλησης μειώνει τις εισφορές στα συνταξιοδοτικά συστήματα και ζημιώνει τη σταθερότητα των εν λόγω συστημάτων και την επάρκεια των μελλοντικών συντάξεων,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο μετριασμός των κινδύνων και η απορρόφηση των κραδασμών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον σχεδιασμό των συνταξιοδοτικών ταμείων,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα άτομα που αφιερώνουν το χρόνο και τις ικανότητές τους για την ανατροφή των παιδιών ή τη φροντίδα των ηλικιωμένων πρέπει να τυγχάνουν κοινωνικής αναγνώρισης και ότι ο στόχος αυτός θα μπορούσε να επιτευχθεί με την παροχή στα άτομα αυτά δικών τους δικαιωμάτων, ιδίως όσον αφορά τις συντάξεις,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών αποτελεί αξία, στόχο και θεμελιώδες δικαίωμα στην Ένωση και ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ έχουν την υποχρέωση να ενσωματώνουν το στοιχείο της ισότητας των φύλων στις δράσεις τους,

ΙΒ.

εκτιμώντας ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν άμεσες και έμμεσες διακρίσεις σε διάφορους τομείς που αφορούν τις συντάξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόβλεψη των επιπτώσεων των μεταρρυθμίσεων στις συντάξεις έχει συνήθως ως βάση έναν άνδρα εργαζόμενο με πλήρες ωράριο, αδιάκοπη σταδιοδρομία και μέσο εισόδημα και ότι οι αναλογιστικοί πίνακες ζωής βάσει του φύλου επηρεάζουν αρνητικά τον υπολογισμό των συντάξεων των γυναικών και προβλέπουν χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης για τις γυναίκες,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας βρίσκονται σε μια ιδιαιτέρως επισφαλή θέση όταν το συνταξιοδοτικό τους δικαίωμα απορρέει από την οικογενειακή τους κατάσταση (παροχές συζύγου ή επιζώντος) και όταν, λόγω διακοπής της επαγγελματικής τους δραστηριότητας, δεν έχουν θεμελιώσει επαρκή συνταξιοδοτικά δικαιώματα,

1.

χαιρετίζει την ολιστική προσέγγιση της Πράσινης Βίβλου, η οποία αποβλέπει στο να δώσει νέα ώθηση σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο με στόχο να καθιερωθούν ρωμαλέα, επαρκή σε βάθος χρόνου, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα, διασφαλίζοντας την αρχή της επικουρικότητας· επισημαίνει ότι οι παραδόσεις, η οικονομική και δημογραφική κατάσταση και οι ιδιαιτερότητες της αγοράς εργασίας διαφέρουν από κράτος μέλος σε κράτος μέλος και ότι πρέπει να τηρούνται οι αρχές της επικουρικότητας και της αλληλεγγύης, δυνάμει των οποίων τα κράτη μέλη διατηρούν την πλήρη ευθύνη της οργάνωσης του συστήματος συντάξεων που εφαρμόζουν·

2.

υπογραμμίζει ότι όλα τα κράτη μέλη είναι αντιμέτωπα με τεράστιες προκλήσεις προκειμένου να διασφαλίσουν ότι ικανοποιούνται οι προσδοκίες των πολιτών για επαρκείς και βιώσιμες συντάξεις, σε μια περίοδο όπου οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες γενικά είναι δύσκολες και επιπλέον διαφέρουν ανάλογα με το κράτος μέλος και το νομικό σύστημα·

3.

τονίζει ότι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ως μια από τις βασικές πηγές απασχόλησης και μεγέθυνσης στην ΕΕ, θα συνεχίσουν να συμβάλλουν σημαντικά στη βιωσιμότητα και την επάρκεια των συνταξιοδοτικών συστημάτων στα κράτη μέλη· κατά συνέπεια, επιθυμεί να διατεθούν τομεακά, διατομεακά και/ή γεωγραφικού χαρακτήρα κεφάλαια ώστε να αυξηθεί η συμμετοχή των εργαζομένων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στα συνταξιοδοτικά συστήματα, κάτι που θα χρησίμευε ως παράδειγμα βέλτιστης πρακτικής·

4.

επισημαίνει ότι για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, μια υγιής οικονομική και κοινωνική πολιτική, η οποία θα λαμβάνει υπόψη τις προκλήσεις της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών, συμβάλλει σημαντικά στις πολιτικές αειφόρου απασχόλησης, ανάπτυξης και σταθερότητας, ιδίως διατηρώντας την κοινωνική συνοχή· υπενθυμίζει ότι σε αυτό το πλαίσιο ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων είναι καθοριστικός·

5.

πιστεύει ότι η μακροπρόθεσμη επένδυση οι εξοικονομήσεις για τη μελλοντική βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων είναι θέμα μείζονος σημασίας και πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στο πλαίσιο της μακροοικονομικής εποπτείας·

6.

επισημαίνει ότι τόσο οι γενικοί προσανατολισμοί οικονομικής πολιτικής όσο και το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης αναφέρονται σε δημόσιες δαπάνες συνδεόμενες με την ηλικία· πιστεύει ότι η ακριβής συνεκτίμηση των δημόσιων συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων στο δημόσιο έλλειμμα αποτελεί μία από τις πολλές προϋποθέσεις της βιωσιμότητας· ζητά να ληφθεί δεόντως υπόψη η διάσταση αυτή στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της οικονομικής διακυβέρνησης, ώστε να εξασφαλιστεί κατάλληλη μεταχείριση των διάφορων πυλώνων των συνταξιοδοτικών συστημάτων, με επικέντρωση στη βιωσιμότητά τους·

7.

καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο -δεδομένου ότι ένα βιώσιμο και εύρυθμο συνταξιοδοτικό σύστημα είναι εξαιρετικά σημαντικό για τους πολίτες και για τη σταθερότητα των δημόσιων οικονομικών- να εξασφαλίσουν ότι το κόστος των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων θα εξακολουθήσει να λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση του κατά πόσον ένα κράτος μέλος πρέπει να υπαχθεί στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, και συνιστά να δίνεται έμφαση στη βιωσιμότητα του συστήματος χρηματοδότησης και όχι σε οποιονδήποτε συγκεκριμένο τύπο συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης· επισημαίνει ότι οι μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού συστήματος συνεπάγονται σημαντικό κόστος αναδιάρθρωσης, το οποίο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον υπολογισμό του δημόσιου χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος·

8.

τονίζει ότι η βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών απαιτεί να συνεκτιμηθεί το σύνολο του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους· υπενθυμίζει ότι οι συνταξιοδοτικές αποταμιεύσεις είναι κάτι περισσότερο από απλώς αποταμιεύσεις που προορίζονται για την καταβολή σύνταξης· ζητά να καταστεί διαφανής η πλήρης έκταση των μη χρηματοδοτούμενων υποχρεώσεων του δημόσιου συστήματος συνταξιοδότησης με τον συνυπολογισμό τους στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών·

9.

υπογραμμίζει ότι οι συντάξεις και τα συνταξιοδοτικά συστήματα συνιστούν ευθύνη των κρατών μελών· αναγνωρίζει ότι οι οικονομίες των κρατών μελών είναι αλληλοεξαρτώμενες και κατά συνέπεια καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συντονίσουν κατάλληλα τις διαφορετικές συνταξιοδοτικές πολιτικές τους και χρησιμοποιώντας την ανοικτή μέθοδο συντονισμού να εγγυηθούν την επάρκεια, την ασφάλεια και τη βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών τους συστημάτων·

10.

παρατηρεί ότι τα συνταξιοδοτικά συστήματα πρώτου, δεύτερου και τρίτου πυλώνα διαφέρουν αισθητά από το ένα κράτος μέλος στο άλλο και ότι η ΕΕ δεν διαθέτει ένα σύνολο κοινά θεσπισμένων κριτηρίων, ορισμών και εις βάθος ανάλυσης ώστε να εξηγούνται διεξοδικά τα διάφορα συνταξιοδοτικά συστήματα, καθώς και η επάρκειά τους για την κάλυψη των αναγκών των πολιτών, και ότι, ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατή η διαφανής εποπτεία κάθε επιμέρους συστήματος· υπογραμμίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να βελτιώσει πρωτίστως τη συγκρισιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων και να προωθήσει την ανταλλαγή ορθών πρακτικών· πιστεύει ότι η Επιτροπή πρέπει να καταβάλει τις απαιτούμενες προσπάθειες ώστε να διαμορφώσει μια τυπολογία των συνταξιοδοτικών συστημάτων στα κράτη μέλη, καθώς και ένα κοινό σύνολο ορισμών που θα καθιστά τα συστήματα αυτά συγκρίσιμα·

11.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος δεν δίνει αρκετή προσοχή σε θέματα φύλου· εκτιμά ότι τα υφιστάμενα χάσματα επάρκειας μεταξύ ανδρών και γυναικών στον τομέα των συνταξιοδοτικών παροχών πηγάζουν από τις συνεχιζόμενες ανισότητες της αγοράς εργασίας, όπως οι περίοδοι ανεργίας και ασθένειας, τα καθήκοντα φροντίδας, το χάσμα των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών, η υπερεκπροσώπηση των γυναικών στις θέσεις προσωρινής και μερικής απασχόλησης και τα εμπόδια για τον συνδυασμό της επαγγελματικής και της ιδιωτικής ζωής· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για την εξάλειψη αυτών των ανισοτήτων και να διασφαλίσουν μακροπρόθεσμα την ίση μεταχείριση στον τομέα των συνταξιοδοτικών παροχών μεταξύ γυναικών και ανδρών, για παράδειγμα με το να συμπεριλαμβάνεται η άδεια μητρότητας και η φροντίδα των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας ως πραγματική εργασία που στοιχειοθετεί δικαίωμα σε συνταξιοδοτικές παροχές για άνδρες και γυναίκες·

12.

τονίζει την ανάγκη εξατομίκευσης των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και ζητεί να χρησιμοποιούνται κριτήρια για τον υπολογισμό των συντάξεων των γυναικών κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται οικονομική ανεξαρτησία τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες· καλεί επίσης τα κράτη μέλη να εξετάσουν μια προσέγγιση στις συντάξεις που να λαμβάνει υπόψη ολόκληρο τον κύκλο ζωής, ώστε να δοθούν απαντήσεις στις προκλήσεις ενός σύγχρονου κύκλου εργάσιμης ζωής·

13.

επισημαίνει ότι η δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών και το συμφέρον της νεότερης γενιάς πρέπει να αποτελούν τις βασικές πτυχές μιας ενισχυμένης μεθόδου συντονισμού για την περαιτέρω εξέλιξη των εθνικών συνταξιοδοτικών πολιτικών σε βάση συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών·

14.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποχρεώσουν τους φορείς παροχής επαγγελματικών και άλλων επικουρικών συντάξεων να χρησιμοποιούν ουδέτερους από πλευράς φύλου πίνακες θνησιμότητας για τον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων προκειμένου οι γυναίκες να μην τιμωρούνται λόγω του υψηλότερου προσδόκιμου επιβίωσής τους·

15.

δεν πιστεύει ότι είναι δυνατό να καθορίσει η ΕΕ το επαρκές επίπεδο σύνταξης, διότι αυτό εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις επιμέρους συνθήκες στα κράτη μέλη· καλεί ωστόσο την Επιτροπή να παρουσιάσει οδηγίες που θα δίνουν στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να ορίζουν κριτήρια για ένα ελάχιστο επίπεδο συντάξεων· θεωρεί ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν την επάρκεια ως τη συνθήκη που απαιτείται προκειμένου οι ηλικιωμένοι να ζουν αξιοπρεπώς·

16.

πιστεύει ότι τα κράτη μέλη φέρουν τα ίδια την ευθύνη για τον καθορισμό επαρκών συνταξιοδοτικών παροχών για τους πολίτες τους, στο πλαίσιο της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν ένα σύστημα που είναι το πιο κατάλληλο για να εξασφαλιστεί αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για όλους, με ιδιαίτερη προσοχή στις ευπαθέστερες ομάδες της κοινωνίας·

17.

υποστηρίζει ότι στο όλο φάσμα των συνταξιοδοτικών συστημάτων, η διαφοροποίηση του συνταξιοδοτικού εισοδήματος από ένα μίγμα δημόσιων (πρώτος πυλώνας) και σχετικών με την εργασία (ως επί το πλείστον δεύτερος πυλώνας) συστημάτων μπορεί να προσφέρει εγγύηση για επαρκείς συνταξιοδοτικές παροχές·

18.

παρατηρεί ότι στα περισσότερα κράτη μέλη ο πρώτος πυλώνας είναι ο σημαντικότερος και βασίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης και ότι η χρηματοδότηση του πρώτου πυλώνα θα δέχεται λιγότερες πιέσεις αν εργάζονται περισσότεροι άνθρωποι και αν αντιμετωπιστεί η παράνομη και αδήλωτη εργασία, ενώ άλλες εναλλακτικές μορφές χρηματοδότησης του πρώτου πυλώνα θα μπορούσαν επίσης να συζητηθούν μεταξύ των κρατών μελών στην ανοικτή μέθοδο συντονισμού· υπογραμμίζει ότι τα διανεμητικά κρατικά συνταξιοδοτικά συστήματα απέδειξαν τη σταθερότητα και την αξιοπιστία τους στη δοκιμασία της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης· καλεί τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν ότι οι συντάξεις του πρώτου πυλώνα είναι επάνω από τη γραμμή της φτώχειας·

19.

υπογραμμίζει ότι σε σχέση με τη βιωσιμότητα και την επάρκεια των συνταξιοδοτικών συστημάτων σε ορισμένα κράτη μέλη έναν ρόλο διαδραματίζουν οι αποταμιευτικές διατάξεις του τρίτου πυλώνα· επισημαίνει, ωστόσο, ότι αυτή η επιλογή διατίθεται μόνο σε άτομα που έχουν επαρκές εισόδημα, το οποίο τους επιτρέπει να καταβάλλουν εισφορές σε ανάλογα συστήματα και κατά συνέπεια μπορεί να παίξει περιορισμένο μόνο ρόλο για την παροχή αξιοπρεπούς εισοδήματος·

20.

εκτιμά ότι η βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με το κόστος και την αποτελεσματικότητα των διαφόρων μορφών φορολογικών ελαφρύνσεων επί των ιδιωτικών συνταξιοδοτικών παροχών θα μπορούσε να αποβεί εξαιρετικά χρήσιμη·

21.

θεωρεί ότι, λαμβάνοντας υπόψη τις δημοσιονομικές πιέσεις, η αποτελεσματικότητα των κοινωνικών δαπανών αποκτά μείζονα σημασία· θεωρεί ότι οι κοινωνικές δαπάνες λειτούργησαν ως αποσβεστήρες οικονομικών και κοινωνικών κραδασμών απέναντι στις υφιστάμενες δημοσιονομικές πιέσεις· θεωρεί ότι τα διανεμητικά συστήματα απέδειξαν τον θεμελιώδη ρόλο τους στη δημιουργία αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών· εκτιμά επίσης ότι ο δεύτερος και ο τρίτος πυλώνας έχουν να διαδραματίσουν συμπληρωματικό ρόλο σε σχέση με τη μείωση των πιέσεων· καλεί τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό μορφών συνταξιοδοτικών παροχών ώστε να διασφαλιστούν οι συντάξεις στο μέλλον· καλεί τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την πρόσβαση των πολιτών σε συστήματα ιδιωτικής αποταμίευσης· επισημαίνει ότι, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, αρκετά κράτη μέλη σχεδιάζουν να επιφέρουν τροποποιήσεις στα συνταξιοδοτικά τους συστήματα· ζητεί, ωστόσο, μετ’ επιτάσεως από τα κράτη αυτά να διασφαλίσουν ότι τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα θα παραμείνουν σταθερά, αξιόπιστα και βιώσιμα, και ότι όλες οι αλλαγές θα πραγματοποιηθούν ύστερα από επαρκή κοινωνικό διάλογο και βάσει της παροχής επαρκούς ενημέρωσης· τάσσεται υπέρ της άποψης ότι, σε περίπτωση που παρέχεται δυνατότητα επιλογών στους εργαζόμενους, οι τελευταίοι θα πρέπει να διαθέτουν επαρκή χρόνο ώστε να είναι σε θέση να λάβουν τεκμηριωμένες και σταθμισμένες αποφάσεις·

22.

τονίζει ότι η οικονομική μεγέθυνση και το υψηλό ποσοστό απασχόλησης αυξάνουν τη βιωσιμότητα και την επάρκεια των συνταξιοδοτικών συστημάτων, ενώ ο υψηλός πληθωρισμός τις βλάπτει·

23.

θεωρεί ότι η φοροδιαφυγή έχει αναδειχθεί σε ανησυχητικό φαινόμενο και πρέπει να καταπολεμηθεί με τον αποτελεσματικότερο δυνατό τρόπο, διότι υπονομεύει τη μελλοντική επάρκεια και σταθερότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων·

24.

θεωρεί ότι, δεδομένης της δημογραφικής εξέλιξης και των δυνατοτήτων χρηματοδότησης των συντάξεων, θα χρειαστεί η συμμετοχή περισσότερων ατόμων στην αγορά εργασίας και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αλλά παρατηρεί ότι το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται και ότι η καλύτερη επαγγελματική υγεία αποτελεί προϋπόθεση για μακρότερο εργασιακό βίο· καλεί τα κράτη μέλη να δώσουν τη δυνατότητα σε όσους θέλουν να συνεχίσουν να εργάζονται να μπορούν να το κάνουν· καλεί τα κράτη μέλη που έχουν αυξήσει τη θεσμοθετημένη ηλικία συνταξιοδότησης ή που σκέφτονται να το πράξουν, να ενθαρρύνουν, με εξαιρέσεις από τη φορολογία και τις κοινωνικές παροχές, την εργασία των πιο ηλικιωμένων· καλεί επίσης τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν για τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας κατάλληλες και ευέλικτες συμβάσεις εργασίας και συστήματα συνταξιοδότησης και να ενθαρρύνουν και να διευκολύνουν τον συνδυασμό απασχόλησης και σύνταξης, καθώς και να λάβουν αποτρεπτικά μέτρα που θα δυσκολεύουν τις επιχειρήσεις να απολύουν εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας· ζητεί από την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτη στην οποία θα αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο η κατανομή του πλούτου επηρεάζει το προσδόκιμο ζωής στα κράτη μέλη·

25.

διαπιστώνει ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές στη θεσμοθετημένη ηλικία συνταξιοδότησης και την πραγματική ηλικία κατά την οποία τα μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα αποχωρούν από την αγορά εργασίας και συνιστά να δοθεί προτεραιότητα σε μέτρα που θα εξασφαλίσουν ότι οι εργαζόμενοι θα μπορούν να εργάζονται έως τη θεσμοθετημένη ηλικία συνταξιοδότησης· παρατηρεί ότι αυτές οι διαφορές είναι ιδιαίτερα αισθητές για τους εργαζόμενους στις βαρύτερες επαγγελματικές κατηγορίες· καλεί κατά συνέπεια τα κράτη μέλη και τους κοινωνικούς εταίρους να ανταλλάξουν πληροφορίες για τις ορθές πρακτικές· τα καλεί επίσης να συνάπτουν συμφωνίες που έχουν θετικό αντίκτυπο στις βιώσιμες συντάξεις και που οδηγούν, με ευέλικτο τρόπο, σε παράταση του εργάσιμου βίου έως τη θεσμοθετημένη ηλικία συνταξιοδότησης, για παράδειγμα με χάραξη σφαιρικών στρατηγικών διαχείρισης ηλικίας σε εθνικό και σε εταιρικό επίπεδο, με την ανάπτυξη νέων διατάξεων για την εξισορρόπηση εργασίας και ζωής, που να είναι προσαρμοσμένες στις ειδικές ανάγκες των πιο ηλικιωμένων εργαζομένων και με επιβράβευση όσων εργάζονται περισσότερο·

26.

υπογραμμίζει ότι το εργατικό δυναμικό μεγαλύτερης ηλικίας και η παράταση του εργασιακού βίου μπορούν να συμβάλουν θετικά στην ανάκαμψη και τη μελλοντική ανάπτυξη· θεωρεί ότι για τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας που εκτελούν σωματικά και / ή πνευματικά απαιτητική εργασία, θα πρέπει ο δυναμισμός της αγοράς εργασίας να παρέχει λύσεις δημιουργικές όπως η αύξηση της ευελιξίας του θεσμοθετημένου ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, οι συντάξεις μερικής απασχόλησης, οι προσαρμοσμένες συνθήκες απασχόλησης, η ενθάρρυνση της διά βίου μάθησης, η βελτίωση των υπηρεσιών αναζήτησης εργασίας ή μετακίνησης από τη μια θέση εργασίας στην άλλη, ώστε να επιτευχθεί διαρκής ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων της εργασίας και των ικανοτήτων των εργαζομένων· θεωρεί ότι απαιτείται μια δραστήρια πολιτική κατά των διακρίσεων λόγω ηλικίας μέσω της παρακολούθησης της ορθής εφαρμογής των οδηγιών 2000/78/ΕΚ και 2006/54/ΕΚ και με την προώθηση μιας ευρωπαϊκής κουλτούρας ενεργού γήρανσης ώστε οι πιο ηλικιωμένοι να μπορούν να ζουν με ζωτικότητα και αξιοπρέπεια· καλεί τα κράτη μέλη να συνδυάσουν την επιβολή κυρώσεων κατά των διακρίσεων στην αγορά εργασίας με την παροχή κινήτρων στους εργοδότες για τη δημιουργία μίας αγοράς εργασίας χωρίς αποκλεισμούς· στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων και της παράτασης του εργασιακού βίου, καλεί τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων και της παράτασης του εργάσιμου βίου, και με τη συνδρομή της Επιτροπής, να υλοποιήσουν αποτελεσματικότερα τις οδηγίες για την υγεία και την ασφάλεια κατά την εργασία·

27.

επικροτεί την αναφορά της στρατηγικής ΕΕ 2020 στη συμπερίληψη των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στην αγορά εργασίας· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η στρατηγική ΕΕ 2020 δεν περιέχει ρητή αναφορά σε αξιοπρεπή, βιώσιμα και επαρκή συνταξιοδοτικά συστήματα, αν και από αυτά εξαρτάται η επίτευξη ορισμένων στόχων της στρατηγικής ΕΕ 2020· συνιστά συνεπώς την ενσωμάτωση των στόχων της Πράσινης Βίβλου στη στρατηγική ΕΕ 2020·

28.

θεωρεί ότι η επιτυχία της στρατηγικής ΕΕ 2020 σημαίνει ότι θα δημιουργηθούν ασφαλέστερες, περισσότερο ποιοτικές θέσεις εργασίας και ότι εργάζονται περισσότερα άτομα με τις κατάλληλες αμοιβές και συνθήκες εργασίας, κάτι που θα συνεπάγεται την αύξηση των εισφορών στα υποχρεωτικά συστήματα κοινωνικής ασφάλειας και ότι αντίστοιχα θα ωφεληθεί η οικονομική ανάπτυξη, ζωής και κατ’ επέκταση θα ενισχυθεί η βιωσιμότητα αλλά και η επάρκεια των συνταξιοδοτικών συστημάτων·

29.

στηρίζει, σύμφωνα προς τη στρατηγική ΕΕ 2020, μια στοχευμένη και ενεργητική πολιτική για την αγορά εργασίας, η οποία θα μεριμνά για την αύξηση της συμμετοχής στον εργασιακό βίο των ατόμων που υποεκπροσωπούνται επί του παρόντος στην αγορά εργασίας, και κυρίως των πλέον ευάλωτων· θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να αναπτύξει νέους δείκτες προς παρακολούθηση του αντικτύπου της αναμόρφωσης των συντάξεων στις ευάλωτες ομάδες· τονίζει ότι η παράνομη εργασία εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι αυτό εξασθενίζει τις επιλογές της κοινωνικής πολιτικής· καλεί τους αρμόδιους φορείς των κρατών μελών να ενθαρρύνουν την κοινωνική ενσωμάτωση και να καταπολεμήσουν την αδήλωτη εργασία, με στόχο τη βελτίωση της ισορροπίας των συνταξιοδοτικών συστημάτων·

30.

παρατηρεί ότι η εφαρμογή της οδηγίας ΙΕΣΠ από τα κράτη μέλη έχει κατά κανόνα καθυστερήσει· ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αν παραστεί ανάγκη, να αναλάβει δράση κατά των κρατών μελών προκειμένου να εξασφαλίσει την ορθή εφαρμογή της οδηγίας ΙΕΣΠ·

31.

συμφωνεί ότι ο στόχος θα πρέπει να είναι ένας υψηλός βαθμός ασφάλειας για τους μελλοντικούς συνταξιούχους, με ένα εύλογο κόστος για τις χρηματοδοτούσες επιχειρήσεις και στο πλαίσιο βιώσιμων συνταξιοδοτικών συστημάτων·

32.

υπενθυμίζει ότι το άρθρο 15, παράγραφος 6 της οδηγίας ΙΕΣΠ αναφέρει σχετικά με τον υπολογισμό των τεχνικών προβλέψεων ότι «η Επιτροπή προτείνει τα οποιαδήποτε αναγκαία μέτρα προκειμένου να αποφεύγονται πιθανές στρεβλώσεις που προκαλούνται από τα διαφορετικά επίπεδα επιτοκίων και να προστατεύονται τα συμφέροντα των δικαιούχων και μελών οποιουδήποτε συστήματος»· καλεί την Επιτροπή να προβεί σε μελέτη αξιολόγησης αντικτύπου πριν από την αναθεώρηση της οδηγίας ΙΕΣΠ και να λάβει υπόψη την τάση για σαφέστερα συστήματα εισφορών και πιο αόριστα συστήματα συνταξιοδοτικών παροχών·

33.

υπενθυμίζει τις αναφορές της οδηγίας ΙΕΣΠ ότι «μια πραγματική εσωτερική αγορά χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών είναι καθοριστικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας στην Κοινότητα» και «συνεπώς η παρούσα οδηγία αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς μια εσωτερική αγορά για την παροχή επαγγελματικών συντάξεων που θα οργανωθεί σε ευρωπαϊκή κλίμακα»

34.

υπενθυμίζει ότι η νεότευκτη Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων) πρέπει να ασκήσει πλήρως τις αρμοδιότητές της και να αναλάβει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη νομικών διατάξεων όσον αφορά τα ΙΕΣΠ όπως ένα καθεστώς φερεγγυότητας· υπενθυμίζει ότι η οδηγία ΙΕΣΠ δεν πρέπει να εφαρμόζεται στις δημόσιες συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις ή σε συνταξιοδοτικά συστήματα του πρώτου πυλώνα που συνδέονται με την εργασία·

35.

θεωρεί ότι είναι τα ποιοτικά στοιχεία της Φερεγγυότητας ΙΙ αποτελούν πολύτιμο σημείο εκκίνησης για την ενίσχυση της εποπτείας των ΙΕΣΠ· επισημαίνει ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις απαιτήσεις που σχετίζονται με τη συνετή διαχείριση κινδύνων·

36.

υπογραμμίζει ότι, κατά τα προσεχή έτη, η κινητικότητα στην αγορά εργασίας θα είναι καίριας σημασίας για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και για την οικονομική ανάπτυξη· θεωρεί, επομένως, ότι η εμπιστοσύνη των πολιτών θα αυξηθεί όταν αρθούν τα εμπόδια στην εσωτερικά και διασυνοριακή κινητικότητα· εκτιμά ότι χρειάζεται να αντιμετωπιστούν, όσον αφορά τις επιπτώσεις τους στα συνταξιοδοτικά συστήματα, προβλήματα όπως η έλλειψη δυνατότητας μεταφοράς συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, οι μακρόχρονες περίοδοι θεμελίωσής τους, η διατήρηση αδρανών δικαιωμάτων, η μη οπισθοδρόμηση και οι διαφορές φορολογικής μεταχείρισης και αναλογιστικών αρχών· τονίζει τη θετική επίδραση που θα μπορούσε να έχει για το συνταξιοδοτικό σύστημα μια πιο δυναμική αγορά εργασίας·

37.

διαπιστώνει ότι τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα του πρώτου πυλώνα ρυθμίζονται από τον συναφή κανονισμό περί συντονισμού, αλλά ότι για τους άλλους πυλώνες απαιτούνται απλουστευμένες λύσεις·

38.

διαπιστώνει ότι υπάρχει μια τάση προς περισσότερα συστήματα καθορισμένων εισφορών και λιγότερα συστήματα καθορισμένων παροχών· σημειώνει ότι, ως εκ τούτου, οι συνταξιοδοτικοί οργανισμοί μεταφέρουν στους ασφαλισμένους τον κίνδυνο που συνδέεται με την επένδυση· θεωρεί ότι, λόγω της ποικιλομορφίας και της πολυπλοκότητας των διαφόρων επαγγελματικών συνταξιοδοτικών συστημάτων που βασίζονται στο κεφάλαιο, θα πρέπει να ορισθεί ένα πλαίσιο συνθηκών αναφορικά με τη δυνατότητα μεταφοράς θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, ώστε η δυνατότητα μεταφοράς να ισχύει από τη σύναψη νέων συμβάσεων, το δε αίτημα μεταφοράς να ικανοποιείται μόνον εφόσον το μεταφερόμενο αναλογιστικό ποσό πρόκειται να τοποθετηθεί σε ταμείο που έχει ως σκοπό την καταβολή συντάξεων γήρατος· ζητεί να διενεργηθεί εις βάθος μελέτη των φορολογικών ζητημάτων που συνδέονται με τα επαγγελματικά συνταξιοδοτικά συστήματα που βασίζονται στο κεφάλαιο και τα συναφή συστήματα ασφάλειας ζωής· θεωρεί ότι, όσον αφορά τα διασυνοριακά ζητήματα, η δραστηριότητα της ΕΕ θα πρέπει σαφώς να επικεντρωθεί στη θέσπιση ελάχιστων προτύπων για την απόκτηση και τη διατήρηση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και στη διευκόλυνση καθιέρωσης εθνικών συστημάτων παρακολούθησης για τα εν λόγω δικαιώματα·

39.

χαιρετίζει τη θέσπιση εθνικών συστημάτων ανιχνευσιμότητας για συνταξιοδοτικά δικαιώματα από διαφορετικές πηγές σε όλα τα κράτη μέλη, και καλεί την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για ένα ευρωπαϊκό σύστημα ανιχνευσιμότητας·

40.

διαπιστώνει ότι σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ έχει αναγνωρισθεί η σημασία επαγγελματικών συνταξιοδοτικών συστημάτων και ότι η ΕΕ μπορεί να προσδώσει προστιθέμενη αξία παρέχοντας συντονισμό μεταξύ των διαφόρων συστημάτων και παροτρύνοντας τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη θέσπιση ενός πλαισίου, που να δικαιολογείται από κοινωνική, νομική και οικονομική άποψη, το οποίο να προστατεύει επαρκώς τα μέλη των συνταξιοδοτικών συστημάτων και να εγγυάται την πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τις συνταξιοδοτικές παροχές· επισημαίνει παράλληλα ότι σε περίπτωση που τα κράτη μέλη διαθέτουν υποχρεωτικά συνταξιοδοτικά ταμεία τα οποία τελούν υπό τη διαχείριση ιδιωτικών οργανισμών, κρίνεται απαραίτητη η αξιολόγηση και αυτών των συστημάτων, με γνώμονα τη συμμόρφωση προς τους ευρωπαϊκούς όρους και τα κριτήρια σε σχέση με την ασφάλεια, τις επενδύσεις και την ταξινόμηση των στοιχείων ενεργητικού· υπογραμμίζει καταρχήν ότι όλες οι προτάσεις για επαγγελματικά συστήματα συνταξιοδότησης πρέπει να υποστούν πλήρη αξιολόγηση αντικτύπου ιδίως προκειμένου να καθοριστούν ποσοτικά το επιπλέον κόστος και η διοικητική επιβάρυνση·

41.

θεωρεί ότι σε εκείνα τα κράτη μέλη όπου υπάρχουν υποχρεωτικά επαγγελματικά συνταξιοδοτικά συστήματα και δεν συμπεριλαμβάνονται κατά βάση στον πρώτο πυλώνα, οι διατάξεις του δευτέρου πυλώνα πρέπει να είναι διαθέσιμες δικαιωματικά σε όλους τους εργαζομένους χωρίς διακρίσεις λόγω φύλου, κλάδου και/ή σύμβασης απασχόλησης·

42.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να εξετάσουν τρόπους διευκόλυνσης της άσκησης του δικαιώματος των εργαζομένων να συμμετέχουν στον δεύτερο πυλώνα, με ενισχυμένο κοινωνικό διάλογο, και να υποβάλει προτάσεις για την ανάπτυξη αυτού του πυλώνα όπου ακόμη δεν υπάρχει· ζητεί επίσης την εγκαθίδρυση μίας μορφής διακυβέρνησης που θα εγγυάται την ισότιμη διαχείρισή του όσον αφορά τη στρατηγική για την επένδυση των αποταμιεύσεων·

43.

καλεί τα κράτη μέλη να στηρίξουν τη διεξαγωγή ενός κοινωνικού διαλόγου σχετικά με τις συνταξιοδοτικές παροχές και να λάβουν πλήρως υπόψη τα αποτελέσματα αυτού του διαλόγου·

44.

θεωρεί ότι οι κανόνες της ΕΕ που αφορούν τον τρίτο πυλώνα και την ομαλή διασυνοριακή λειτουργία αυτού θα πρέπει να εξετασθούν προσεκτικότερα υπό το πρίσμα της ορθής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, ιδίως για χρηματοπιστωτικά προϊόντα, και ότι επιβάλλεται η θέσπιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού· υπογραμμίζει ότι η εν λόγω επανεξέταση των κανόνων θα πρέπει να λάβει υπόψη τα συμφέροντα των ασφαλισμένων·

45.

φρονεί ότι, προκειμένου να επιτευχθεί συνεκτικότητα των καθεστώτων προληπτικής εποπτείας μεταξύ διαφόρων παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, θα πρέπει να εφαρμόζεται η αρχή «ίδιοι κίνδυνοι – ίδιοι κανόνες – ίδιο κεφάλαιο», λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά κάθε συνταξιοδοτικού προϊόντος ή συστήματος·

46.

αναγνωρίζει ότι παραμένουν τα εμπόδια για επί μέρους συνταξιοδοτικές ασφαλίσεις (τρίτος πυλώνας) που προσφέρονται σε διασυνοριακή βάση· ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για την εξάλειψη αυτών των εμποδίων καθώς και γενικό πλαίσιο για την υπαγωγή αυτών των δραστηριοτήτων σε κανονιστικές διατάξεις·

47.

διαπιστώνει ότι εκεί όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την αρμοδιότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι κατακερματισμένη σε μεγάλο βαθμό· καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξετάσει εάν στο πλαίσιο μιας καλύτερης νομοθεσίας είναι ενδεδειγμένος ο εξορθολογισμός του συγκεκριμένου ρυθμιστικού πλαισίου·

48.

επισημαίνει ότι έχει ήδη ληφθεί η απόφαση για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (ΕΑΑΕΣ)· υπογραμμίζει την αναγκαιότητα επαρκούς ενίσχυσης της για την αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων της και κυρίως για να μπορέσει να ανταποκριθεί δεόντως και στις ιδιαιτερότητες των επαγγελματικών συντάξεων·

49.

παρατηρεί ότι τα συνταξιοδοτικά ταμεία, συμπεριλαμβανομένων των ΙΕΣΠ· εξακολουθούν να τελούν υπό ρύθμιση και εποπτεία ως αυτοτελείς χρηματοοικονομικές οντότητες, ενώ στην πράξη οι δραστηριότητες αυτές αναλαμβάνονται από ομίλους ετερογενών δραστηριοτήτων·

50.

θεωρεί ότι οι προτάσεις για ένα καθεστώς κεφαλαιακής επάρκειας για τα ΙΕΣΠ πρέπει να αναγνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες των συντάξεων, έχοντας κατά νου ότι οι κίνδυνοι στον ασφαλιστικό τομέα είναι διαφορετικοί από τον τομέα των ΙΕΣΠ, ιδίως όσον αφορά τις προϋποθέσεις των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, τη διάρκεια των συνταξιοδοτικών χαρτοφυλακίων και το γεγονός ότι τα ΙΕΣΠ είναι φορείς ειδικού σκοπού που διαχειρίζονται ένα ομοιογενές χαρτοφυλάκιο συνταξιοδοτικών προϊόντων· υπογραμμίζει ότι ο βασικός στόχος ενός τέτοιου καθεστώτος πρέπει να είναι η παροχή ενισχυμένης προστασίας σε σημερινούς και μελλοντικούς συνταξιούχους· πιστεύει ότι ο αντίκτυπος τέτοιων προτάσεων πρέπει να εκτιμηθεί πλήρως, ιδίως με στόχο την ποσοτικοποίηση των επιπρόσθετων στοιχείων κόστους και διοικητικών επιβαρύνσεων· πιστεύει ότι μια ενδεχόμενη αναθεώρηση των κανόνων φερεγγυότητας για τα ΙΕΣΠ πρέπει να διεξάγεται στο πλαίσιο της υπάρχουσας οδηγίας ΙΕΣΠ· τονίζει ότι τα ζητήματα που αφορούν ένα καθεστώς κεφαλαιακών απαιτήσεων για τα συνταξιοδοτικά ταμεία, συνδέονται στενά με την ικανοποιητική επίλυση των ζητημάτων που σχετίζονται με το άρθρο 8 της οδηγίας για την αφερεγγυότητα·

51.

υπογραμμίζει, ευθυγραμμιζόμενη με τη δήλωση της Επιτροπής στη Πράσινη Βίβλο, ότι η οδηγία ΙΕΣΠ βασίζεται σε μια προσέγγιση ελάχιστης εναρμόνισης φερεγγυότητας Ι ενώ στο εγγύς μέλλον οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις θα εφαρμόζουν ένα καθεστώς φερεγγυότητας ΙΙ με βάση τον κίνδυνο ακόμη και για τη δραστηριότητά τους στον τομέα των επαγγελματικών συντάξεων·

52.

υπογραμμίζει ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές δύνανται να λειτουργούν αποτελεσματικά μόνο όταν υπάρχει εμπιστοσύνη και θεωρεί ότι η εμπιστοσύνη απαιτεί στέρεους κανόνες προληπτικής εποπτείας για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τα ΙΕΣΠ δεν θα πρέπει να εξαιρούνται από αυτό·

53.

καλεί την Επιτροπή να καθορίσει τα στοιχεία της διαδικασίας λήψης αποφάσεων σχετικά με το καθεστώς φερεγγυότητας των ΙΕΣΠ και ειδικότερα, όπως ανακοινώθηκε στη Πράσινη Βίβλο, να δρομολογήσει το συντομότερο δυνατό μια μελέτη επιπτώσεων σχετικά με την εφαρμογή ενός καθεστώτος φερεγγυότητας παρομοίου με το Φερεγγυότητα ΙΙ·

54.

σημειώνει την ευρεία ποικιλομορφία στην υλοποίηση και εφαρμογή της οδηγίας για την αφερεγγυότητα· παρατηρεί ότι, αν και οι σχετικές νομοθετικές διατάξεις ίσως είναι αρκετά επαρκείς, τα αποτελέσματα ενδέχεται να είναι ανεπαρκή, ερχόμενα, συνεπώς, σε αντίθεση με το σκοπό της οδηγίας· επισημαίνει το συμπέρασμα της Επιτροπής ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις οι οποίες σχετίζονται με την τήρηση των υποχρεώσεων που επιβάλλει το άρθρο 8 της οδηγίας, ενδέχεται να τεθούν ζητήματα όσον αφορά τον βαθμό στον οποίο κάποια από τα μέτρα αυτά επαρκούν για την προστασία των συμφερόντων των απασχολουμένων και των συνταξιούχων και ότι ορισμένα ζητήματα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν·

55.

καλεί την Επιτροπή να παρακολουθήσει προσεκτικά την εφαρμογή της οδηγίας αυτής, να κινηθεί κατά των κρατών μελών όποτε συντρέχει λόγος και, κατά την πιθανή επανεξέταση της συγκεκριμένης οδηγίας, να λάβει υπόψη τη συγκεκριμένη κατάσταση όσον αφορά τις χρηματοδοτικές υποχρεώσεις του εργοδότη έναντι του υπαλλήλου ή του συνταξιοδοτικού του ταμείου·

56.

θεωρεί ότι είναι αναγκαία η ενίσχυση της νομοθεσίας της ΕΕ που αφορά την αφερεγγυότητα του εργοδότη, προκειμένου να παρέχεται ίση προστασία των αποταμιεύσεων κάθε εργαζόμενου, ανεξάρτητα από τη φύση του συστήματος παροχής συντάξεων του εργοδότη του·

57.

ζητεί να εξεταστεί, αν οι φορείς προστασίας των συντάξεων, όπως αυτοί που υπάρχουν στο Λουξεμβούργο και στη Γερμανία για τη διασφάλιση των λογιστικών αποθεματικών των συστημάτων του δεύτερου πυλώνα θα μπορούσαν να προταθούν σε άλλα κράτη μέλη για την προστασία του μηχανισμού ασφάλειας·

58.

εκφράζει την ανησυχία του για την έλλειψη ενημέρωσης εκ μέρους των αρχών και των φορέων κοινωνικής ασφάλισης προς τους πολίτες σχετικά με τις απαιτήσεις, τις επιλογές, τα θεμελιωμένα δικαιώματα, τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και την πραγματική κατάσταση που επικρατεί αναφορικά με τις συνταξιοδοτικές παροχές· υπογραμμίζει ότι πρέπει να παρέχεται στους πολίτες ενημέρωση σχετικά με τις πραγματικές δαπάνες και τα έξοδα που συνδέονται με τη σύναψη συμβάσεων συμπληρωματικών συνταξιοδοτικών συστημάτων· τονίζει τη σημασία που έχει μία γερή χρηματοπιστωτική εκπαίδευση από τα πρώτα στάδια·

59.

επισημαίνει ότι χρειάζεται περισσότερη διαφάνεια και γνωστοποίηση των αμοιβών που εισπράττονται για τη διαχείριση στοιχείων ενεργητικού, ιδίως σε όλα τα επίπεδα των επενδύσεων εκ μέρους ιδιωτικών συνταξιοδοτικών φορέων· θεωρεί ότι οι πληροφορίες που παρέχονται στα κράτη μέλη και από τα ταμεία στους πολίτες σχετικά με τα θεμελιωμένα δικαιώματα που κυρίως υπάγονται σε εθνικό μητρώο συντάξεων θα πρέπει να ενοποιηθούν σε ένα λειτουργικό, διαφανές και προσπελάσιμο σύστημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

60.

θεωρεί ότι οι πολίτες θα πρέπει να ενημερώνονται έγκαιρα και πλήρως για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες οποιασδήποτε μεταρρύθμισης των συνταξιοδοτικών διατάξεων, ιδιαίτερα για το ποσό της προσωπικής τους σύνταξής και για τον αριθμό των συντάξιμων ετών που θα πρέπει να συμπληρώσουν· παρατηρεί ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να προβλέπουν ένα αποτελεσματικό και ομαλό μεταβατικό σύστημα· καλεί τα κράτη μέλη να αναλάβουν δράσεις που θα δώσουν τη δυνατότητα στους πολίτες και θα τους προτρέψουν να ενημερωθούν για τον αντίκτυπο των συνταξιοδοτικών τους αποφάσεων και να μεριμνήσουν για την επάρκεια των συνταξιοδοτικών τους παροχών·

61.

θεωρεί ότι στο πλαίσιο του περαιτέρω διαλόγου για ένα επαρκές, ασφαλές, και βιώσιμο συνταξιοδοτικό σύστημα, θα ήταν χρήσιμη η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής πλατφόρμας για τις συντάξεις, στην οποία θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, των κοινωνικών εταίρων και των αντίστοιχων ενδιαφερομένων φορέων με σκοπό την ανταλλαγή πληροφοριών ως προς τις βέλτιστες πρακτικές και την προετοιμασία πρωτοβουλιών πολιτικής, πάντοτε σε συμμόρφωση με την αρχή της επικουρικότητας· εκτιμά ότι για την αποφυγή των επικαλύψεων θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η υφιστάμενη συμβουλευτική επιτροπή για τις συμπληρωματικές συντάξεις («το φόρουμ για τις συντάξεις»)·

62.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο συγκρότησης ειδικής ομάδας εργασίας για τις συντάξεις, στην οποία να συμμετέχουν όλες οι ΓΔ με αρμοδιότητες σχετικές με συνταξιοδοτικά θέματα·

63.

αναθέτει στον Πρόεδρό του διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.