ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Μέθοδοι δοκιμών για την ανίχνευση και ταυτοποίηση του συγκεκριμένου επιβλαβούς οργανισμού που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2

1.   Δοκιμή με σπόρια

Για την ανίχνευση και ταυτοποίηση χρησιμοποιούνται θερινά σποριάγγεια και διαχειμάζοντα σπόρια, τα οποία λαμβάνονται από το χώμα μετά από κοσκίνιση ή απευθείας από το φυτικό υλικό.

2.   Μέθοδοι ανίχνευσης

Για την εξαγωγή σπορίων του συγκεκριμένου επιβλαβούς οργανισμού από το χώμα, χρησιμοποιείται μία από τις ακόλουθες μεθόδους:

α)	μέθοδος κοσκίνισης χώματος, όπως περιγράφεται από τον Pratt (1976) (1)·

β)	μέθοδος κοσκίνισης χώματος, όπως περιγράφεται από τους van Leeuwen et al. (2005) (2)·

γ)	τεχνική φυγοκέντρησης φυγοκέντρηση βαθμιδωτής πυκνότητας για επεξεργασία δειγμάτων υψηλής απόδοσης, όπως περιγράφεται από τους Wander et al. (2007) (3).

3.   Μέθοδοι ταυτοποίησης

Μετά την εκχύλιση, τα σπόρια του συγκεκριμένου επιβλαβούς οργανισμού ταυτοποιούνται με μία από τις ακόλουθες μεθόδους:

α)	μορφολογική ταυτοποίηση με οπτικό μικροσκόπιο σε μεγέθυνση 100x – 400x·

β)	συμβατική PCR με χρήση εκκινητών κατά Lévesque et al. (2001) (4) και van den Boogert et al. (2005) (5)·

γ)	PCR πραγματικού χρόνου με χρήση εκκινητών και ανιχνευτών κατά van Gent-Pelzer et al. (2010) (6)·

δ)	PCR πραγματικού χρόνου με χρήση εκκινητών και ανιχνευτών κατά Smith et al. (2014) (7).

4.   Βιωσιμότητα των διαχειμαζόντων σπορίων

Ο προσδιορισμός της βιωσιμότητας των διαχειμαζόντων σπορίων μπορεί να επιτευχθεί με μικροσκοπική εξέταση ή βιοδοκιμή. Η βιωσιμότητα των σποριαγγείων μπορεί να προσδιοριστεί με μικροσκοπική εξέταση των σποριαγγείων μέσα σε λακτοφαινόλη ή σε νερό (Przetakiewicz 2015) (8). Τα σποριάγγεια με κοκκώδες περιεχόμενο ή με ελαφρώς στρογγυλεμένο πρωτόπλασμα μπορούν να θεωρηθούν βιώσιμα. Τα χωρίς εμφανές περιεχόμενο σποριάγγεια ή εκείνα που έχουν υποστεί μόνιμη πλασμόλυση θεωρούνται νεκρά.

Εναλλακτικά, ή σε περίπτωση αμφιβολίας, μπορεί να πραγματοποιηθεί βιοδοκιμή, όπως περιγράφεται στο σημείο 3 του παραρτήματος IV.

5.   Προσδιορισμός παθοτύπων

Για τον προσδιορισμό των παθοτύπων θα χρειαστούν φρέσκοι όγκοι.

Το μόλυσμα για τη δοκιμή παράγεται με μία από τις ακόλουθες μεθόδους:

α)

μέθοδος SASA (Science and Advice for Scottish Agriculture), η οποία περιλαμβάνει τα δύο ακόλουθα στάδια: i) παραγωγή του μολύσματος Ιστός παλαιού (καφέ χρώματος) καρκινώματος υποβάλλεται σε θραύση σε μικρότερα κομμάτια και σε ξήρανση σε θερμοκρασία δωματίου έως ότου σκληρύνει. Ο σκληρός πλέον ιστός κονιορτοποιείται, είτε χειρωνακτικά είτε με μηχανικά μέσα. Το κονιορτοποιημένο υλικό υποβάλλεται σε ξηρή κοσκίνιση, από την οποίο συλλέγεται το κλάσμα μεταξύ 25 και 75 μm, και ακολούθως υποβάλλεται σε εκχύλιση χρησιμοποιώντας τη μέθοδο με χρήση χλωροφορμίου του Pratt (1976)1· ii) παραγωγή φρέσκων όγκων Περίπου 10 mg εκχυλισμένων διαχειμαζόντων σπορίων εναποτίθενται στην επιφάνεια 10 ml αποστειρωμένου απεσταγμένου νερού σε μικρό πλαστικό τρυβλίο Petri και επωάζονται σε σκοτεινό περιβάλλον στους 20 °C έως ότου βλαστήσουν. Κόνδυλοι πατάτας με μικρά φύτρα μήκους 1 έως 2 mm τοποθετούνται σε διαφανή πλαστικά κουτιά, στρωμένα με υγρό λεπτό χαρτί και με τα σημαδεμένα φύτρα στραμμένα προς τα επάνω. Γύρω από τα φύτρα δημιουργείται δακτύλιος από λιωμένη βαζελίνη με χρήση σύριγγας. Ο δακτύλιος πρέπει να είναι αρραγής και αρκετά ψηλός ώστε να μπορεί να κρατήσει το αιώρημα των σπορίων χωρίς διαρροές. Τα 10 ml των βλαστανόντων διαχειμαζόντων σπορίων αραιώνονται περαιτέρω σε 20 ml με αποστειρωμένο νερό και τοποθετούνται εντός των δακτυλίων με σιφώνιο ή εύκαμπτο πλαστικό μπουκάλι έως ότου το φύτρο καλυφθεί πλήρως από το αιώρημα σπορίων. Τα πλαστικά κουτιά καλύπτονται με πώματα και αφήνονται προς επώαση για 4 ημέρες στους 10 °C· στη συνέχεια τα κουτιά ανοίγονται, αφαιρούνται το μόλυσμα και οι δακτύλιοι βαζελίνης και τα κουτιά μεταφέρονται σε θερμοκήπιο με υδρατμούς σε θερμοκρασία 15 έως 18 °C (16 ώρες έκθεσης στο φως)·

β)	μέθοδος των Spiekermann & Kothoff (1924) (9)·

γ)	μέθοδος των Potoček et al. (1991) (10)·

δ)	μέθοδος των Glynne-Lemmerzahl (Glynne 1925 (11)· Lemmerzahl 1930 (12)· Noble και Glynne 1970 (13)).

Για την ταυτοποίηση όλων των παθοτύπων που είναι γνωστό ότι αφορούν την Ένωση [1(D1), 2(G1), 6(O1), 18(T1) και 38(Nevşehir)], θα χρησιμοποιηθεί διαφορική δοκιμασία μόλυνσης με διάφορες ποικιλίες του συγκεκριμένου φυτού όπως περιγράφεται στον πίνακα. Η δοκιμασία προσβολής θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με το πρωτόκολλο που αναφέρεται στο στοιχείο δ) (μέθοδος Glynne-Lemmerzahl).

Επιλεκτική ευπάθεια καλλιεργητικών ποικιλιών πατάτας για τον προσδιορισμό των παθοτύπων του S. endobioticum

Καλλιεργητική ποικιλία	Παθότυποι S. endobioticum
	1(D1)	2(G1)	6(O1)	18(T1)	38(Nevşehir)
Tomensa/Evora/Deodara	S	S	S	S	S
Irga/Producent	R	S	S	S	S
Talent	R	R*	R*	S	S
Saphir	R	S	R	R	S
Ikar/Gawin/Karolin/Belita	R	R	R	R	R
«S»: ευπαθής «R»: ανθεκτική *: δηλώνει μικρή ευπάθεια της ποικιλίας στο S. endobioticum («παρουσία μη νεκρωτικών περιοχών σωρών χωρίς σχηματισμό όγκων»).

---

(1)  Pratt MA. 1976. A wet-sieving and flotation technique for the detection of resting sporangia of Synchytrium endobioticum in soil. Annals of Applied Biology 82: 21 – 29.

(2)  van Leeuwen GCM, Wander JGN, Lamers J, Meffert JP, van den Boogert PHJF, Baayen RP. 2005. Direct examination of soil for sporangia of Synchytrium endobioticum using chloroform, calcium chloride and zinc sulphate as extraction reagents. EPPO Bulletin 35: 25 – 31.

(3)  Wander JGN, van den Berg W, van den Boogert PHJF, Lamers JG, van Leeuwen GCM, Hendrickx G, Bonants P. 2007. A novel technique using the Hendrickx centrifuge for extracting winter sporangia of Synchytrium endobioticum from soil. European Journal of Plant Pathology 119: 165 – 174.

(4)  Lévesque CA, de Jong SN, Ward LJ & de Boer SH (2001) Molecular phylogeny and detection of Synchytrium endobioticum, the causal agent of potato wart. Canadian Journal of Plant Pathology 23: 200–201.

(5)  van den Boogert PHJF, van Gent-Pelzer MPE, Bonants PJM, de Boer SH, Wander JGN, Lévesque CA, van Leeuwen GCM, Baayen RP. 2005. Development of PCR-based detection methods for the quarantine phytopathogen Synchytrium endobioticum, causal agent of potato wart disease. European Journal of Plant Pathology 113: 47 – 57.

(6)  van Gent-Pelzer MPE, Krijger M, Bonants PJM. 2010. Improved real-time PCR assay for the detection of the quarantine potato pathogen, Synchytrium endobioticum, in zonal centrifuge extracts from soil and in plants. European Journal of Plant Pathology 126: 129 – 133.

(7)  Smith DS, Rocheleau H, Chapados JT, Abbott C, Ribero S, Redhead SA, Lévesque CA, De Boer SH. 2014. Phylogeny of the genus Synchytrium and the development of TaqMan PCR assay for sensitive detection of Synchytrium endobioticum in soil. Phytopathology 104: 422 – 432.

(8)  Przetakiewicz, J. 2015. The Viability of Winter Sporangia of Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. From Poland. American Journal of Potato Research 92:704-708.

(9)  Spieckermann A, Kothoff P. 1924. Testing potatoes for wart resistance. Deutsche Landwirtschaftliche Presse 51: 114 – 115.

(10)  Potoček J, Krajíčková K, Klabzubová S, Krejcar Z, Hnízdil M, Novák F, Perlová V. 1991. Identification of new Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. pathotypes in Czech Republic. Ochrana Rostlin 27: 191 – 205.

(11)  Glynne MD. 1925. Infection experiments with wart disease of potatoes. Synchytrium endobioticum. Annals of Applied Biology 12: 34 – 60.

(12)  Lemmerzahl J. 1930. A new simplified method for inoculation of potato cultivars to test for wart resistance. Züchter 2: 288 – 297.

(13)  Noble M, Glynne MD. 1970. Wart disease of potatoes. FAO Plant Protection Bulletin 18: 125 – 135.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Υπόδειγμα επισκόπησης που αναφέρεται στο άρθρο 3

Υπόδειγμα παρουσίασης των αποτελεσμάτων της επισκόπησης για τον καρκίνο της πατάτας από τη συγκομιδή πατάτας του έτους που προηγείται του έτους αναφοράς.

Ο συγκεκριμένος πίνακας να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τα αποτελέσματα της επισκόπησης σε πατάτες που έχουν συγκομιστεί στη χώρα σας.

Κράτος μέλος ή περιοχή

Κατηγορία πατάτας

Συνολικό εμβαδόν καλλιεργούμενης έκτασης (ha)

Οπτική εξέταση κονδύλων

Εργαστηριακές δοκιμές

Λοιπές πληροφορίες

Αριθμός δειγμάτων

Αριθμός παρτίδων

Μέγεθος δείγματος

Περίοδος δειγματοληψίας

Αριθμός ύποπτων

Αριθμός δειγμάτων

Μέγεθος δειγμάτων

Είδος δοκιμής

Αριθμός θετικών

Δείγματα

Παρτίδες

Δείγματα

Παρτίδες

Πατάτες για την παραγωγή κονδύλων προς φύτευση

Εμπόριο και μεταποίηση

Άλλο (1) (να προσδιοριστεί)

---

(1)  Για τις χώρες στις οποίες έχουν εκδηλωθεί κρούσματα, μπορεί, π.χ., να είναι σκόπιμο να αναφερθεί χωριστά από τις γενικές επισκοπήσεις η ποσότητα δειγμάτων που χρησιμοποιήθηκαν για τη διερεύνηση ή την παρακολούθηση των κρουσμάτων.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

Πρωτόκολλο για την αξιολόγηση της ανθεκτικότητας μιας ποικιλίας σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2

Το πρωτόκολλο για την αξιολόγηση της ανθεκτικότητας μιας ποικιλίας περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:

1)	Υποβάλλονται σε δοκιμή τουλάχιστον 40 κόνδυλοι ή οφθαλμοί για κάθε ποικιλία του συγκεκριμένου φυτού, που χωρίζονται σε δύο ομάδες (επαναλήψεις).

2)	Η δοκιμή διαρκεί κατά κανόνα δύο έτη. Μόνο στην περίπτωση κατά την οποία μια ποικιλία αποδειχθεί εξαιρετικά ευπαθής σε παθότυπο του συγκεκριμένου επιβλαβούς οργανισμού, μπορεί να μειωθεί η διάρκεια της δοκιμής σε ένα έτος.

3)	Πριν από την έναρξη μιας περιόδου δοκιμής, το μόλυσμα ελέγχεται ως προς την καθαρότητά του, με χρήση των μεθόδων που περιγράφονται στο παράρτημα I.

4)	Στη δοκιμή περιλαμβάνεται πάντοτε θετικός μάρτυρας, υπό μορφή ποικιλίας του συγκεκριμένου φυτού που είναι εξαιρετικά ευπαθής στον υπό δοκιμή παθότυπο του συγκεκριμένου επιβλαβούς οργανισμού.

5)

Χρησιμοποιείται μία από τις ακόλουθες μεθόδους δοκιμής: i) η μέθοδος Glynne-Lemmerzahl (Glynne 1925, Lemmerzahl 1930, Noble & Glynne 1970)· ii) η μέθοδος Spieckermann (Spieckermann & Kothoff 1924)· ή iii) η μέθοδος SASA (Science and Advice for Scottish Agriculture), η οποία περιλαμβάνει όλα τα ακόλουθα στάδια: — προετοιμασία κονδύλων: Οι κόνδυλοι πρέπει να βγουν από την ψυκτική αποθήκη περίπου 10 ημέρες πριν από τον προβλεπόμενο ενοφθαλμισμό, να πλυθούν με προσοχή, να στεγνώσουν και να αποθηκευτούν σε σκοτεινό μέρος και σε θερμοκρασία δωματίου για την επαγωγή της βλάστησης. Σε κάθε ενοφθαλμισμό περιλαμβάνεται ιδιαίτερα ευπαθής ποικιλία (η «Morene» ή ανάλογης ευπάθειας ποικιλία) που λειτουργεί ως θετικός μάρτυρας· — βλάστηση των διαχειμαζόντων σπορίων: Οι συνθήκες για επαγωγή της βλάστησης των διαχειμαζόντων σπορίων δημιουργούνται 21 ημέρες πριν από τον ενοφθαλμισμό. Περίπου 10 mg εκχυλισμένων σπορίων διασπείρονται στην επιφάνεια 10 ml αποστειρωμένου απεσταγμένου νερού σε μικρά πλαστικά τρυβλία Petri και επωάζονται σε σκοτεινό περιβάλλον στους 20 °C έως ότου βλαστήσουν. Το περιεχόμενο του κάθε τρυβλίου Petri αραιώνεται με άλλα 10 ml αποστειρωμένου απεσταγμένου νερού για τον ενοφθαλμισμό· — ενοφθαλμισμός και επώαση των φύτρων: Όταν τα φύτρα φτάσουν σε μήκος 1 mm, περιβάλλονται από δακτύλιο λιωμένης βαζελίνης. Ο δακτύλιος βαζελίνης πρέπει να είναι αρραγής ώστε να μπορεί να κρατήσει το αιώρημα των σπορίων χωρίς διαρροές και αρκετά ψηλός ώστε να καλύπτει το φύτρο. Ένα μόνο φύτρο ή ομάδα φύτρων σε κάθε κόνδυλο περιβάλλεται με δακτύλιο από βαζελίνη. Οι κόνδυλοι τοποθετούνται σε πλαστικά κουτιά, στρωμένα με υγρό λεπτό χαρτί και με τα φύτρα που φέρουν τον δακτύλιο στραμμένα προς τα επάνω. Το αιώρημα σπορίων τοποθετείται εντός των δακτυλίων βαζελίνης, χρησιμοποιώντας σιφώνιο ή εύκαμπτο πλαστικό μπουκάλι έως ότου το φύτρο καλυφθεί πλήρως. Τα πλαστικά κουτιά καλύπτονται με πώματα και αφήνονται να επωαστούν για 4 ημέρες στους 10 °C· στη συνέχεια αφαιρούνται οι δακτύλιοι βαζελίνης και τα κουτιά μεταφέρονται σε θερμοκήπιο σε θερμοκρασία 15 έως 18 °C όπου και ψεκάζονται ανά διαστήματα (3 φορές ημερησίως επί 30 λεπτά). Αν αποτύχει η προσβολή, π.χ. λόγω σήψης ή μη ανάπτυξης του φύτρου, ο κόνδυλος μπορεί να υποβληθεί ξανά σε δοκιμή με χρήση άλλου φύτρου· — αξιολόγηση: Τα φύτρα εξετάζονται για να διαπιστωθεί αν έχουν προσβληθεί 28 ημέρες μετά τον ενοφθαλμισμό, χρησιμοποιώντας στερεοσκοπικό μικροσκόπιο σε μεγέθυνση 10–15x και οπτικό μικροσκόπιο. Στον θετικό μάρτυρα πρέπει να παρατηρούνται αντιδράσεις βαθμού 4 ή 5, σύμφωνα με τον πίνακα, τουλάχιστον στο 80 % των κονδύλων. Τουλάχιστον ένας κόνδυλος πρέπει να έχει βαθμολογία 5.

6)	Όλοι οι κόνδυλοι αξιολογούνται και λαμβάνουν βαθμολογία ανθεκτικότητας από 1 έως 5, όπως ορίζεται στον πίνακα.

7)

Μετά τη δοκιμή κάθε ποικιλία κατατάσσεται σε ομάδα ανθεκτικότητας («ανθεκτική», «ανθεκτική»«ελαφρώς ευπαθής» ή «εξαιρετικά ευπαθής»), με βάση το εύρος βαθμολογιών που παρατηρήθηκαν στον αντίστοιχο πληθυσμό των υποβληθέντων σε δοκιμή κονδύλων ή οφθαλμών: i) μια ποικιλία θεωρείται «ιδιαίτερα ανθεκτική» αν όλοι οι κόνδυλοι σε όλες τις επαναλήψεις λάβουν βαθμολογία 1· ii) μια ποικιλία θεωρείται «ανθεκτική» αν όλοι οι κόνδυλοι σε όλες τις επαναλήψεις λάβουν βαθμολογία μεταξύ 1 και 3· iii) μια ποικιλία θεωρείται «ελαφρώς ευπαθής» αν ένας ή περισσότεροι κόνδυλοι λάβουν βαθμολογία 4 (αν μόνον ένας κόνδυλος λάβει βαθμολογία 4, η δοκιμή είναι δυνατό να επαναληφθεί, προκειμένου να αποκλειστεί η περίπτωση της μη καθαρότητας στην παρτίδα της ποικιλίας)· iv) μια ποικιλία θεωρείται «εξαιρετικά ευπαθής» αν τουλάχιστον ένας κόνδυλος σε μία επανάληψη λάβει βαθμολογία 5. Πρότυπη βαθμολόγηση για τους υπό δοκιμή πληθυσμούς πατάτας Πρότυπη βαθμολογία Ομάδα ανθεκτικότητας Περιγραφή ανθεκτικότητας Περιγραφή 1 R1 Εξαιρετικά ανθεκτική Πρώιμη αμυντική νέκρωση· δεν παρατηρείται ορατός σχηματισμός σωρού. 2 R1 Ανθεκτική Όψιμη αμυντική νέκρωση· μερικώς ορατός σχηματισμός σωρού, ανώριμοι ή νεκρωτικοί σωροί πριν από την ωρίμανση. 3 R2 Λίγο ανθεκτική Πολύ όψιμη αμυντική νέκρωση· ανάπτυξη ώριμων μεμονωμένων σωρών ή περιοχών με σωρούς, που όμως περιβάλλονται πλήρως από νεκρωτικό ιστό· επιτρέπονται έως πέντε μη νεκρωτικοί σωροί, σαφής νέκρωση σε άλλες ζώνες του ίδιου τμήματος κονδύλου. Δεν παρατηρείται σχηματισμός όγκων ή διαχειμαζόντων σπορίων. Για να ληφθεί απόφαση μεταξύ των ομάδων 3 και 4, μπορεί να χρειαστεί να ληφθούν λεπτές πλάκες προσβεβλημένου ιστού: αν δεν παρατηρηθούν διαχειμάζοντα σπόρια, η βαθμολογία θα είναι 3. 4 S1 Ελαφρώς ευπαθής Διάσπαρτες προσβολές· μικρός αριθμός μη νεκρωτικών σωρών ή περιοχών με σωρούς· ενδέχεται να παρατηρείται όψιμη νέκρωση σε άλλα σημεία προσβολής πάνω στο φύτρο· το φύτρο μπορεί να είναι ελαφρώς παραμορφωμένο (πάχυνση). Παρουσία (χειμερινών) σποριαγγείων διαχείμασης. Για να ληφθεί απόφαση μεταξύ των ομάδων 3 και 4, μπορεί να χρειαστεί να ληφθεί λεπτό παρασκεύασμα προσβεβλημένου ιστού για μικροσκοπικές παρατηρήσεις: αν παρατηρηθούν διαχειμάζοντα σπόρια, η βαθμολογία θα είναι 4. 5 S2 Εξαιρετικά ευπαθής Περιοχές προσβολής μεγάλου πάχους, μεγάλος αριθμός ώριμων μη νεκρωτικών σωρών και περιοχών με σωρούς, περιοχές με μη νεκρωτικά σημεία προσβολής μεγάλου πάχους, κυρίαρχος σχηματισμός όγκων.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

Προϋποθέσεις για την ανάκληση των μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 9

1.   Προϋποθέσεις για την ανάκληση των μέτρων

1.1.

Μετά την παρέλευση τουλάχιστον 50 ετών από την τελευταία ανίχνευση του συγκεκριμένου επιβλαβούς οργανισμού, εάν υπάρχει πλήρες αρχείο καλλιεργειών στην προσβεβλημένη ζώνη το οποίο αποδεικνύει ότι υπήρξε συμμόρφωση με τις διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφοι 2 και 3 καθ’ όλο το διάστημα και ότι η προσβεβλημένη ζώνη δεν χρησιμοποιήθηκε ως μόνιμος λειμώνας.

1.2.

Μετά την παρέλευση τουλάχιστον 20 ετών από την τελευταία ανίχνευση του συγκεκριμένου επιβλαβούς οργανισμού, εάν υπάρχει πλήρες αρχείο καλλιεργειών το οποίο αποδεικνύει ότι υπήρξε συμμόρφωση με τις διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφοι 2 και 3 καθ’ όλο το διάστημα και ότι η προσβεβλημένη ζώνη δεν χρησιμοποιήθηκε ως μόνιμος λειμώνας· και — δεν διαπιστώθηκαν ίχνη προσβολής από τον συγκεκριμένο επιβλαβή οργανισμό σε δύο βιοδοκιμές (όπως περιγράφεται στο σημείο 3) με ευπαθείς ποικιλίες πατάτας· ή — δεν διαπιστώθηκαν ίχνη προσβολής από τον συγκεκριμένο επιβλαβή οργανισμό σε 1 βιοδοκιμή (όπως περιγράφεται στο σημείο 3) με ευπαθείς ποικιλίες πατάτας, και δεν βρέθηκαν βιώσιμα διαχειμάζοντα σπόρια στη διάρκεια απευθείας εξέτασης του χώματος από την προσβεβλημένη ζώνη με μικροσκόπιο μετά από εκχύλιση σπορίων με μία από τις μεθόδους που προβλέπονται στο παράρτημα I σημείο 2. Η τεχνική που πρέπει να χρησιμοποιείται για τη λήψη του χώματος για τη δοκιμή περιλαμβάνει όλα τα ακόλουθα βήματα: — η προσβεβλημένη ζώνη χωρίζεται σε τμήματα των 0,33 εκταρίων· — από κάθε τμήμα λαμβάνονται 60 επιμέρους δείγματα σε βάθος 20 cm ομοιόμορφα κατανεμημένα σε όλη την έκταση ή συγκεντρωμένα ανάλογα με τις γνωστές εστίες προσβολής· — τα επιμέρους δείγματα αναμειγνύονται επιμελώς, έτσι ώστε να ληφθούν 3 δείγματα ανά εκτάριο.

2.   Μερική ανάκληση των μέτρων

Μετά την παρέλευση τουλάχιστον 10 ετών από την τελευταία ανίχνευση του συγκεκριμένου επιβλαβούς οργανισμού σε περιοχές της προσβεβλημένης ζώνης, μπορεί να εξεταστεί η μερική ανάκληση των μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 6 για τις συγκεκριμένες περιοχές, εφόσον υπάρχει πλήρες αρχείο καλλιεργειών το οποίο αποδεικνύει ότι υπήρξε συμμόρφωση με τις διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφοι 2 και 3 καθ’ όλο το διάστημα και ότι η προσβεβλημένη ζώνη δεν χρησιμοποιήθηκε ως μόνιμος λειμώνας, και

α)	δεν διαπιστωθούν ίχνη προσβολής από τον συγκεκριμένο επιβλαβή οργανισμό σε δύο βιοδοκιμές, όπως περιγράφονται στο σημείο 3, με ευπαθείς ποικιλίες πατάτας· ή

β)

δεν διαπιστώθηκαν ίχνη προσβολής από τον συγκεκριμένο επιβλαβή οργανισμό σε μία βιοδοκιμή, όπως περιγράφεται στο σημείο 3, με ευπαθείς ποικιλίες πατάτας, και βρέθηκαν λιγότερα από 5 βιώσιμα διαχειμάζοντα σπόρια ανά γραμμάριο χώματος στη διάρκεια απευθείας εξέτασης του χώματος από την προσβεβλημένη ζώνη με μικροσκόπιο μετά από εκχύλιση σπορίων με μία από τις μεθόδους που προβλέπονται στο παράρτημα I σημείο 2.

Η τεχνική που πρέπει να χρησιμοποιείται για τη λήψη του χώματος για τη δοκιμή περιλαμβάνει όλα τα ακόλουθα βήματα:

—	η προσβεβλημένη ζώνη χωρίζεται σε τμήματα των 0,33 εκταρίων·

—	από κάθε τμήμα λαμβάνονται 60 επιμέρους δείγματα σε βάθος 20 cm ομοιόμορφα κατανεμημένα σε όλη την έκταση ή συγκεντρωμένα ανάλογα με τις γνωστές εστίες προσβολής·

—	τα επιμέρους δείγματα αναμειγνύονται επιμελώς, έτσι ώστε να ληφθούν 3 δείγματα ανά εκτάριο.

Όταν δεν πληρούνται οι ανωτέρω προϋποθέσεις, η μερική ανάκληση των μέτρων μπορεί να εξεταστεί και πάλι μετά από περίοδο αναμονής τουλάχιστον 2 ετών. Για τον καθορισμό της διάρκειας της περιόδου αναμονής, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη το επίπεδο της προσβολής και/ή τον ανιχνευθέντα αριθμό βιώσιμων σπορίων.

3.   Βιοδοκιμές για τον σκοπό της ανάκλησης των μέτρων

Κόνδυλοι των συγκεκριμένων φυτών επωάζονται σε δοχεία μαζί με τουλάχιστον 5 λίτρα χώματος σε συνθήκες θερμοκρασίας, υγρασίας και φωτός που ευνοούν την ανάπτυξη της πατάτας. Χρησιμοποιείται ποικιλία ιδιαίτερα ευπαθής σε όλους τους παθοτύπους (π.χ. Deodara, Evora, Morene, Tomensa, Maritiema, Arran Chief).

Τα αναπτυσσόμενα φυτά πατάτας κόβονται όταν φτάσουν σε ύψος περίπου 60 cm. Μετά από περίπου 100 ημέρες, οι νεαροί κόνδυλοι εξετάζονται για παρουσία όγκων.

Στη δοκιμή πρέπει πάντοτε να περιλαμβάνεται χώμα που είναι απαλλαγμένο από τον συγκεκριμένο επιβλαβή οργανισμό, ως αρνητικός μάρτυρας, και προσβεβλημένο χώμα, ως θετικός μάρτυρας. Η δοκιμή θεωρείται έγκυρη αν εμφανιστούν όγκοι στους κονδύλους του θετικού μάρτυρα και αν δεν εμφανιστούν όγκοι στους κονδύλους του αρνητικού μάρτυρα. Οι συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας στο θερμοκήπιο καταγράφονται. Οι όγκοι που δημιουργούνται στα δείγματα δοκιμής εξετάζονται μικροσκοπικά για παρουσία θερινών σποριαγγείων και/ή διαχειμαζόντων σπορίων.

Το σύνολο της δοκιμής εκτελείται υπό συνθήκες που δεν επιτρέπουν περαιτέρω εξάπλωση του συγκεκριμένου επιβλαβούς οργανισμού.