(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 75 παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972, η Επιτροπή πρέπει να καθορίσει, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, ένα ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας και ένα ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης προκειμένου να μειωθεί η ρυθμιστική επιβάρυνση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ανταγωνισμού σχετικά με τον τερματισμό φωνητικών κλήσεων χονδρικής με συνεπή τρόπο σε ολόκληρη την Ένωση. Οι αρχές, τα κριτήρια και οι παράμετροι που θα πρέπει να τηρεί η Επιτροπή κατά την έκδοση της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης καθορίζονται στο παράρτημα III της εν λόγω οδηγίας.

(2)

Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τις εξουσίες των εθνικών ρυθμιστικών αρχών να ορίζουν τις σχετικές αγορές ανάλογα με τις εθνικές περιστάσεις, να διεξάγουν την τρικριτηριακή δοκιμασία και να επιβάλλουν διορθωτικά μέτρα, εκτός του ελέγχου τιμών, σύμφωνα με το άρθρο 64 παράγραφος 3 και τα άρθρα 67 και 68 του κώδικα. Κατά συνέπεια, οι μη τιμολογιακές υποχρεώσεις οι οποίες επιβάλλονται επί του παρόντος από τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές στους φορείς εκμετάλλευσης με σημαντική ισχύ στην αγορά όσον αφορά τις υπηρεσίες τερματισμού σταθερών ή κινητών επικοινωνιών δεν επηρεάζονται από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού και, ως εκ τούτου, θα εξακολουθήσουν να ισχύουν έως την επανεξέτασή τους, σύμφωνα με τους ενωσιακούς και τους εθνικούς κανόνες.

(3)

Σύμφωνα με την κανονιστική πρακτική, ο αριθμός στον οποίο τερματίζονται κλήσεις κινητής ή σταθερής τηλεφωνίας διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο για τη δυνατότητα υποκατάστασης από την πλευρά της ζήτησης και την ανταγωνιστική δυναμική του τερματισμού των φωνητικών κλήσεων και, ως εκ τούτου, αποτελεί το κύριο στοιχείο δημιουργίας μονοπωλίου στις υπηρεσίες τερματισμού που δικαιολογεί την ανάγκη κανονιστικής ρύθμισης. Επομένως, το βασικό κριτήριο για τον ορισμό των υπηρεσιών τερματισμού θα πρέπει να είναι το πεδίο αριθμοδότησης, δηλαδή αν η κλήση γίνεται προς αριθμό κινητής τηλεφωνίας, σε περίπτωση υπηρεσίας τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας, ή προς άλλα είδη αριθμών, όπως οι γεωγραφικοί αριθμοί και ορισμένοι μη γεωγραφικοί αριθμοί, σε περίπτωση υπηρεσιών τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας.

(4)

Οι υπηρεσίες τερματισμού θα πρέπει να περιλαμβάνουν υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται μέσω οιασδήποτε τεχνολογίας χρησιμοποιείται για τον τερματισμό φωνητικών κλήσεων από τον πάροχο των υπηρεσιών τερματισμού, όπως είναι τα δίκτυα 2G, 3G, 4G ή 5G και/ή μέσω ασύρματου δικτύου (WiFi) ή οποιοδήποτε είδος σταθερού δικτύου, ανεξαρτήτως της προέλευσης της κλήσης.

(5)

Κάθε υπηρεσία τερματισμού, κινητών ή σταθερών επικοινωνιών, συνεπάγεται τη διασύνδεση του δικτύου του φορέα εκμετάλλευσης των υπηρεσιών τερματισμού με τουλάχιστον ένα δίκτυο εκτός του δικού του. Ως εκ τούτου, ως πάροχοι υπηρεσιών τερματισμού φωνητικών κλήσεων θα πρέπει να θεωρούνται εκείνοι οι οποίοι έχουν τον τεχνικό έλεγχο και το νόμιμο δικαίωμα να χρησιμοποιούν τον καλούμενο αριθμό και να δρομολογούν την κλήση στον αποδέκτη.

(6)

Η υπηρεσία τερματισμού θα πρέπει να εξαιρεί τις συναφείς ευκολίες που μπορεί να επιβάλλονται από ορισμένους φορείς εκμετάλλευσης ή ορισμένα κράτη μέλη για την παροχή υπηρεσιών τερματισμού. Ωστόσο, οι θύρες διασύνδεσης, οι οποίες αποτελούν αντικείμενο ρύθμισης επί του παρόντος σε πολλά κράτη μέλη, αποτελούν ουσιώδη στοιχεία των υπηρεσιών τερματισμού για κάθε φορέα εκμετάλλευσης διότι απαιτείται αυξημένη χωρητικότητα για τη διασύνδεση λόγω της αυξημένης κυκλοφορίας και, επομένως, θα πρέπει να περιλαμβάνονται στον ορισμό της υπηρεσίας τερματισμού. Ο πάροχος υπηρεσιών τερματισμού φωνητικών κλήσεων δεν θα πρέπει να επιβάλλει άλλη χρέωση εκτός των σχετικών τελών που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό για την πλήρη υπηρεσία τερματισμού κλήσης προς χρήστη στο δίκτυό του.

(7)

Οι υπηρεσίες τερματισμού φωνητικών κλήσεων για κλήσεις προς ορισμένους μη γεωγραφικούς αριθμούς, όπως οι αριθμοί που χρησιμοποιούνται για υπηρεσίες πρόσθετου τέλους, υπηρεσίες χωρίς χρέωση και υπηρεσίες επιμερισμένου κόστους (γνωστές και ως «υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας»), δεν λειτουργούν ως «συμβατικές» υπηρεσίες τερματισμού σε περίπτωση μονοπωλίου των φορέων εκμετάλλευσης τερματισμού της κλήσης. Οι πάροχοι των υπηρεσιών αυτών διαθέτουν ορισμένου βαθμού διαπραγματευτική ισχύ και είναι σε θέση να διαπραγματεύονται το τέλος τερματισμού στο πλαίσιο συμφωνίας συμμετοχής στα έσοδα. Ως εκ τούτου, οι πάροχοι υπηρεσιών τερματισμού βρίσκονται αντιμέτωποι με ορισμένους περιορισμούς κατά τον καθορισμό των χρεώσεων για τον τερματισμό κλήσεων προς τους εν λόγω μη γεωγραφικούς αριθμούς, σε αντίθεση με τον τερματισμό κλήσεων προς γεωγραφικούς αριθμούς ή αριθμούς κινητής τηλεφωνίας. Επομένως, ο τερματισμός κλήσεων προς αυτούς τους αριθμούς θα πρέπει να εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Τα πεδία αριθμοδότησης που αφορούν ειδικά τις διαμηχανικές (M2M) επικοινωνίες, δεν χρησιμοποιούνται, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, για διαπροσωπικές επικοινωνίες, διότι πρόκειται για κίνηση δεδομένων και όχι για κίνηση φωνής. Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, το οποίο περιορίζεται στις φωνητικές επικοινωνίες.

(8)

Οι υπηρεσίες τερματισμού φωνητικών κλήσεων για κλήσεις προς άλλα είδη μη γεωγραφικών αριθμών, όπως οι αριθμοί που χρησιμοποιούνται για σταθερές νομαδικές υπηρεσίες και για την πρόσβαση σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, έχουν τα χαρακτηριστικά μονοπωλίου των υπηρεσιών τερματισμού και παρέχονται σε υποδομές δικτύου σταθερής τηλεφωνίας. Επομένως, θα πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και να αντιμετωπίζονται ως υπηρεσίες τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας.

(9)

Ορισμένες φωνητικές υπηρεσίες που παρέχουν οι φορείς δεν μπορούν να υπαχθούν στην κατηγορία των υπηρεσιών αμιγώς κινητών ή αμιγώς σταθερών επικοινωνιών, αλλά αποτελούν υβριδικές υπηρεσίες. Οι υπηρεσίες σταθερής τηλεφωνίας «οικιακής ζώνης» (home zone) αποτελούν ένα παράδειγμα αυτών των υβριδικών υπηρεσιών, στο πλαίσιο των οποίων οι κλήσεις πραγματοποιούνται συνήθως προς έναν αριθμό σταθερής τηλεφωνίας μέσω δικτύου κινητής. Σύμφωνα με τον ορισμό των υπηρεσιών τερματισμού φωνητικών κλήσεων, στο πλαίσιο του οποίου ο καλούμενος αριθμός αποτελεί το καθοριστικό κριτήριο, αυτές οι υβριδικές υπηρεσίες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως υπηρεσίες τερματισμού κινητών ή σταθερών επικοινωνιών ανάλογα με τον καλούμενο αριθμό.

(10)

Τα ρυθμιζόμενα τέλη για τις υπηρεσίες τερματισμού φωνητικών κλήσεων θα πρέπει να εφαρμόζονται σε κλήσεις που προέρχονται από αριθμό ο οποίος περιλαμβάνεται στα εθνικά σχέδια αριθμοδότησης που αντιστοιχούν σε κωδικούς χωρών του προτύπου E.164 για τις γεωγραφικές περιοχές που ανήκουν στο έδαφος της Ένωσης (αριθμοί της Ένωσης) και τερματίζονται σε αυτόν. Ως αριθμοί τρίτων χωρών νοούνται όλοι οι αριθμοί εκτός των αριθμών της Ένωσης. Η συμπερίληψη των κλήσεων που προέρχονται από αριθμούς τρίτων χωρών και τερματίζονται σε αριθμό της Ένωσης, σε περίπτωση που οι φορείς τρίτων χωρών χρεώνουν τέλη τερματισμού τα οποία είναι υψηλότερα από τα ενιαία μέγιστα τέλη τερματισμού φωνητικών κλήσεων σε επίπεδο Ένωσης ή όταν αυτά τα τέλη τερματισμού δεν ρυθμίζονται σύμφωνα με αρχές οικονομικής αποδοτικότητας ισοδύναμες με τις αρχές που καθορίζονται στο άρθρο 75 και στο παράρτημα III του κώδικα, θα έθετε σε κίνδυνο τους στόχους του παρόντος κανονισμού, ιδίως τους στόχους που αφορούν τη διασφάλιση της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς.

(11)

Ο συνδυασμός χαμηλών ρυθμιζόμενων τελών τερματισμού για κλήσεις που προέρχονται από αριθμούς τρίτων χωρών και τερματίζονται σε αριθμούς της Ένωσης και υψηλών αλλά οικονομικά μη αποδοτικών τελών τερματισμού για κλήσεις προς αριθμούς τρίτων χωρών, θα είχε πιθανώς ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση υψηλότερων τελών τερματισμού για κλήσεις που προέρχονται από αριθμούς της Ένωσης και τερματίζονται σε αριθμούς τρίτων χωρών. Κάτι τέτοιο θα είχε αρνητική επίδραση στα τιμολόγια λιανικής της Ένωσης και τη διάρθρωση του κόστους των φορέων της Ένωσης. Οι διαφορετικοί βαθμοί έκθεσης των φορέων της Ένωσης σε κλήσεις που τερματίζονται από φορείς τρίτων χωρών που επιβάλλουν υψηλά και οικονομικά μη αποδοτικά τέλη τερματισμού θα οδηγούσε σε ανισορροπίες στη διάρθρωση κόστους των φορέων της Ένωσης λόγω παραγόντων οι οποίοι διαφεύγουν από τον έλεγχο των ίδιων των φορέων. Η κατάσταση αυτή θα απέτρεπε ενδεχομένως την εμφάνιση προσφορών λιανικής σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που περιλαμβάνουν κλήσεις προς ορισμένους αριθμούς τρίτων χωρών, λόγω υψηλότερων τελών τερματισμού για κλήσεις προς τις χώρες αυτές, εξέλιξη που θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στους καταναλωτές και ειδικότερα στις επιχειρήσεις στην Ένωση. Επιπλέον, θα προκαλούσε στρέβλωση του ανταγωνισμού, διότι οι ασύμμετρες επιπτώσεις της έκθεσης σε υψηλά τέλη τερματισμού για κλήσεις που τερματίζονται σε αριθμούς τρίτων χωρών θα συνεπάγονταν τη διαμόρφωση διαφορετικών συνθηκών ανταγωνισμού για τους φορείς της Ένωσης, γεγονός που θα προκαλούσε τελικά με τη σειρά του στρέβλωση της ικανότητας και των κινήτρων για την υλοποίηση επενδύσεων σε ολόκληρη την Ένωση (όσον αφορά τις επενδύσεις στους φορείς και από τους φορείς). Όλες αυτές οι επιπτώσεις θα έρχονταν σαφώς σε αντίθεση με τους στόχους του παρόντος κανονισμού, οι οποίοι αφορούν την προώθηση της ολοκλήρωσης της ενιαίας αγοράς, με την εξάλειψη των στρεβλώσεων μεταξύ των φορέων λόγω τελών τερματισμού που θα υπερέβαιναν κατά πολύ το κόστος.

(12)

Με στόχο την εφαρμογή των ενιαίων μέγιστων τελών τερματισμού φωνητικών κλήσεων σε επίπεδο Ένωσης κατά τρόπο ανοικτό, διαφανή και χωρίς την εισαγωγή διακρίσεων, και προκειμένου να περιοριστεί ο αποκλεισμός των κλήσεων που προέρχονται από αριθμούς τρίτων χωρών στο απολύτως αναγκαίο για να διασφαλιστεί, αφενός, η επίτευξη των στόχων της εσωτερικής αγοράς και, αφετέρου, η αναλογικότητα, τα τέλη που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να εφαρμόζονται σε κλήσεις που προέρχονται από αριθμούς τρίτων χωρών και τερματίζονται σε αριθμούς της Ένωσης όταν τα τέλη τερματισμού που εφαρμόζονται από παρόχους υπηρεσιών τερματισμού φωνητικών κλήσεων τρίτων χωρών σε κλήσεις που προέρχονται από αριθμούς της Ένωσης είναι ίσα ή χαμηλότερα από το επίπεδο των μέγιστων τελών τερματισμού φωνητικών κλήσεων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου του 2021 για τα τέλη τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας και κατά τη διάρκεια της σταδιακής μείωσης για τα τέλη τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας (από το 2021 έως το 2023), τα σχετικά μέγιστα τέλη τερματισμού κινητών επικοινωνιών που θα ενεργοποιήσουν τον εν λόγω μηχανισμό θα είναι αυτά που καθορίζονται στις παραγράφους 2 έως 5 του άρθρου 4 του κανονισμού. Τα σχετικά μέγιστα τέλη τερματισμού σταθερών επικοινωνιών που θα ενεργοποιήσουν τον εν λόγω μηχανισμό το 2021 θα είναι αυτά που καθορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού. Οι πάροχοι υπηρεσιών τερματισμού φωνητικών κλήσεων στην Ένωση θα πρέπει να εφαρμόζουν τα τέλη αυτά με βάση τα τέλη που εφαρμόζονται ή προτείνονται από τους παρόχους υπηρεσιών τερματισμού φωνητικών κλήσεων τρίτων χωρών.

(13)

Δεδομένου ότι οι πάροχοι υπηρεσιών τερματισμού φωνητικών κλήσεων της Ένωσης μπορεί να μην είναι πάντα σε θέση να γνωρίζουν το επίπεδο του τέλους τερματισμού που εφαρμόζεται από τους φορείς τρίτων χωρών, η παροχή επαληθεύσιμων πληροφοριών που αποδεικνύουν το επίπεδο του προσφερόμενου τέλους τερματισμού θα πρέπει να αποτελούν κανονικά ευθύνη των τελευταίων. Σε περίπτωση που οι πάροχοι υπηρεσιών διαβίβασης (ή άλλοι ενδιάμεσοι) επαναπωλούν υπηρεσίες τερματισμού σε φορείς της Ένωσης, το τέλος τερματισμού που εφαρμόζουν ή προσφέρουν οι εν λόγω πάροχοι υπηρεσιών διαβίβασης θα είναι αυτό που θα καθορίσει αν το τέλος είναι ίσο ή χαμηλότερο από τα μέγιστα τέλη τερματισμού φωνητικών κλήσεων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

(14)

Σε περίπτωση που οι φορείς τρίτων χωρών χρεώνουν τέλη τερματισμού για κλήσεις που προέρχονται από αριθμούς της Ένωσης και τερματίζονται σε αριθμούς τρίτων χωρών τα οποία είναι υψηλότερα από τα τέλη τερματισμού σε επίπεδο Ένωσης, τα τέλη που ορίζει ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζονται επίσης στις κλήσεις που προέρχονται από αριθμούς τρίτων χωρών και τερματίζονται σε αριθμούς της Ένωσης, σε περίπτωση που η Επιτροπή καθορίζει, βάσει των πληροφοριών που παρέχονται στην Επιτροπή από τις εν λόγω τρίτες χώρες, ότι η ρύθμιση των τελών τερματισμού στις χώρες αυτές βασίζεται σε αρχές ισοδύναμες με τις αρχές που καθορίζονται στο άρθρο 75 της οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972 και στο παράρτημα III της εν λόγω οδηγίας. Στη συνέχεια, ο κατάλογος των τρίτων χωρών που πληρούν αυτές τις απαιτήσεις θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό και να επικαιροποιηθεί δεόντως.

(15)

Δεδομένου ότι από την προέλευση της κλήσης καθορίζεται αν εφαρμόζονται ή όχι τέλη τερματισμού σε επίπεδο Ένωσης, έχει καίρια σημασία οι φορείς της Ένωσης να μπορούν να προσδιορίζουν τη χώρα προέλευσης του καλούντος. Για τον σκοπό αυτόν, οι φορείς μπορούν να βασίζονται στον κωδικό χώρας στο πλαίσιο της αναγνώρισης καλούσας γραμμής. Προκειμένου να διασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, οι φορείς της Ένωσης θα πρέπει να λαμβάνουν έγκυρη αναγνώριση καλούσας γραμμής για κάθε εισερχόμενη κλήση. Κατά συνέπεια, οι φορείς εκμετάλλευσης της Ένωσης δεν είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τέλη τερματισμού σε επίπεδο Ένωσης για τον τερματισμό κλήσεων σε περίπτωση ελλείπουσας, μη έγκυρης ή ψευδούς αναγνώρισης καλούσας γραμμής.

(16)

Προκειμένου να γίνει εκτίμηση του αποδοτικού κόστους τερματισμού μιας φωνητικής κλήσης σε υποθετικό δίκτυο κινητής ή σταθερής τηλεφωνίας στην Ένωση σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στο άρθρο 75 παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972 και του παραρτήματος III της εν λόγω οδηγίας, τα δύο μοντέλα κόστους, για τον τερματισμό κινητών και σταθερών επικοινωνιών αντίστοιχα, αναπτύχθηκαν λαμβανομένου υπόψη του κόστους σε κάθε κράτος μέλος.

(17)

Τα μοντέλα κόστους οριστικοποιήθηκαν για τα δίκτυα κινητής και σταθερής τηλεφωνίας με βάση τις παρατηρήσεις και τα σχόλια που υποβλήθηκαν μέσω της διαδικασίας διαβούλευσης σχετικά με το κόστος σε κάθε κράτος μέλος. Δυνάμει του παραρτήματος III της οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972, τα μοντέλα κόστους υπολόγισαν τα τέλη με βάση την ανάκτηση του κόστους που επιβαρύνει έναν αποδοτικό φορέα εκμετάλλευσης. Ως εκ τούτου, τα τέλη βασίζονται στο οριακό κόστος παροχής της υπηρεσίας τερματισμού φωνητικών κλήσεων χονδρικής, δηλαδή μόνο το σχετικό με την κυκλοφορία κόστος που θα μπορούσε να αποφευχθεί σε περίπτωση μη παροχής υπηρεσίας τερματισμού φωνητικών κλήσεων χονδρικής.

(18)

Τα ενιαία μέγιστα τέλη τερματισμού κλήσεων κινητής και σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης καθορίστηκαν σε συνάρτηση με το αποδοτικό κόστος στη χώρα με το υψηλότερο κόστος, σύμφωνα με τα μοντέλα κόστους που αναπτύχθηκαν από τον σύμβουλο, προκειμένου να διασφαλιστεί η τήρηση της αρχής της ανάκτησης του κόστους σε ολόκληρη την Ένωση, και με τη συμπερίληψη, στη συνέχεια, μικρού περιθωρίου ασφαλείας προκειμένου να αντισταθμιστούν πιθανές ανακρίβειες των μοντέλων κόστους.

(19)

Τα ενιαία μέγιστα τέλη τερματισμού φωνητικών κλήσεων σε επίπεδο Ένωσης που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή δύο μήνες μετά την έναρξη ισχύος του, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι φορείς εκμετάλλευσης έχουν στη διάθεσή τους τον απαραίτητο χρόνο για να προσαρμόσουν τα συστήματα πληροφορικής, τιμολόγησης και λογιστικής και να πραγματοποιήσουν τις απαραίτητες αλλαγές στις συμβάσεις διασύνδεσης.

(20)

Σε περίπτωση που ο μέσος όρος των ισχυόντων τελών τερματισμού φωνητικών κλήσεων στην Ένωση είναι σαφώς υψηλότερος από τα τέλη που θα επιβληθούν μελλοντικά, δηλαδή από τα ενιαία μέγιστα οικονομικά αποδοτικά τέλη τερματισμού φωνητικών κλήσεων σε επίπεδο Ένωσης που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να εφαρμόζεται περίοδος σταδιακής μείωσης, η οποία αποτελεί κοινή κανονιστική πρακτική. Στις περιπτώσεις αυτές, η περίοδος σταδιακής μείωσης θα πρέπει να παρέχει ένα αποτελεσματικό εργαλείο εξομάλυνσης της εφαρμογής των χαμηλότερων τελών σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας.

(21)

Λαμβανομένου υπόψη του ισχύοντος μέσου όρου των τελών τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας σε όλα τα κράτη μέλη, θα πρέπει να προβλεφθεί περίοδος σταδιακής μείωσης μέχρι του ενιαίου μέγιστου τέλους τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης. Προκειμένου να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ της ταχείας εφαρμογής και της ανάγκης αποφυγής σοβαρών διαταραχών για τους φορείς εκμετάλλευσης, η σταδιακή μείωση θα πρέπει να αρχίσει σε επίπεδο που προσεγγίζει τον ισχύοντα μέσο όρο των τελών τερματισμού κινητών επικοινωνιών και να μειωθεί σε ετήσια βάση σε βάθος χρόνου τριών ετών, ώστε να ανέλθει στο ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης το 2024.

(22)

Ως εκ τούτου, με τον παρόντα κανονισμό θεσπίζεται τριετής περίοδος σταδιακής μείωσης με στόχο να επιτευχθεί το 2024 το οικονομικά αποδοτικό ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας. Δεν θα πρέπει να απαιτείται μεταβατική περίοδος το 2021 για τους παρόχους των κρατών μελών που εφαρμόζουν τέλη τα οποία υπερβαίνουν τα ενιαία μέγιστα τέλη τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης, διότι η σταδιακή μείωση εκπληρώνει τον στόχο της εξομάλυνσης των επιπτώσεων από την εφαρμογή του ενιαίου μέγιστου τέλους τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης.

(23)

Σε ορισμένα κράτη μέλη, τα ισχύοντα ρυθμιζόμενα μέγιστα τέλη τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας είναι χαμηλότερα από τα τέλη τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας που καθορίζονται για τα έτη 2021, 2022 και 2023, ως αποτέλεσμα της σταδιακής μείωσης, και προσεγγίζουν το ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κινητών επικοινωνιών που ισχύει σε ολόκληρη την Ένωση. Προκειμένου να αποφευχθούν ενδεχόμενες αυξήσεις στις τιμές λιανικής στα εν λόγω κράτη μέλη, οι οποίες προκύπτουν από την προσωρινή αύξηση των ρυθμιζόμενων τελών τερματισμού κινητών επικοινωνιών, θα πρέπει να προβλέπεται η δυνατότητα συνέχισης της εφαρμογής των ισχυόντων ρυθμιζόμενων τελών τερματισμού κλήσεων κινητής τηλεφωνίας σε εκείνα τα κράτη μέλη έως το έτος κατά το οποίο το μέγιστο τέλος τερματισμού κινητών επικοινωνιών που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό για το συγκεκριμένο έτος βρίσκεται σε επίπεδο ίσο ή κατώτερο από τα ισχύοντα τέλη τερματισμού των εν λόγω κρατών μελών για το συγκεκριμένο έτος.

(24)

Δεδομένου ότι η διαφορά μεταξύ του μέσου όρου των ισχυόντων τελών τερματισμού σταθερών επικοινωνιών και του ενιαίου μέγιστου τέλους τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό είναι μικρότερη από τη διαφορά των τελών τερματισμού κινητών επικοινωνιών, δεν θα πρέπει να απαιτείται σταδιακή μείωση στην περίπτωση του τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας. Ωστόσο, η χορήγηση μεταβατικής περιόδου σε ορισμένα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι κατάλληλη για τη διασφάλιση της ομαλής μετάβασης στο ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης και την αποφυγή περιττών καθυστερήσεων στην εφαρμογή του.

(25)

Με βάση τα ισχύοντα επίπεδα τελών τερματισμού σταθερών επικοινωνιών σε ορισμένα κράτη μέλη και το επίπεδο του ενιαίου μέγιστου τέλους τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό, η χορήγηση μεταβατικής περιόδου σε ορισμένα κράτη μέλη είναι δικαιολογημένη. Η μεταβατική περίοδος θα πρέπει να αρχίσει την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού και να λήξει στις 31 Δεκεμβρίου 2021. Κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζονται ειδικά τέλη, τα οποία θα διαφέρουν από το ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης.

(26)

Στα κράτη μέλη στα οποία τα ισχύοντα τέλη τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας είναι σαφώς υψηλότερα από το ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης, η χορήγηση μεταβατικής περιόδου για τη σταδιακή προσαρμογή των εν λόγω τελών είναι δικαιολογημένη. Σε όλα τα κράτη μέλη, εκτός από δύο στα οποία τα ισχύοντα τέλη τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας υπερβαίνουν τα 0,0875 EUR (το ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης συν 25 %), το μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας το 2021 θα πρέπει να είναι ίσο προς τα ισχύοντα τέλη τους μειωμένα κατά 20 %. Στην Πολωνία και τη Φινλανδία, οι οποίες δεν τηρούν μέχρι στιγμής τις αρχές της σύστασης 2009/396/ΕΚ (2) της Επιτροπής και εφαρμόζουν επί του παρόντος πολύ υψηλά τέλη τερματισμού σταθερών επικοινωνιών, μια μείωση κατά 20 % δεν θα αποτελούσε επαρκές βήμα προς την κατεύθυνση του ενιαίου μέγιστου τέλους τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης. Επομένως, το τέλος που θα εφαρμόζεται στις χώρες αυτές κατά τη μεταβατική περίοδο θα πρέπει να ισούται με το τέλος που εφαρμόζεται στο κράτος μέλος με την υψηλότερη τιμή κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, εξαιρουμένων των εν λόγω δύο κρατών μελών. Δεν θα πρέπει να θεσπιστεί μεταβατική περίοδος για τα υπόλοιπα κράτη μέλη στα οποία τα ισχύοντα τέλη τερματισμού σταθερών επικοινωνιών είναι χαμηλότερα από το ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης ή στα οποία μια μείωση κατά 20 % θα είχε ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση των τελών σε επίπεδο ίσο ή χαμηλότερο από το ενιαίο μέγιστο τέλος τερματισμού κλήσεων σταθερής τηλεφωνίας σε επίπεδο Ένωσης.

(27)

Ζητήθηκε η γνώμη του Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες, σύμφωνα με το άρθρο 75 παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972, ο οποίος και γνωμοδότησε στις 15 Οκτωβρίου 2020,