25.8.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 230/22

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 10/2011 της Επιτροπής (2) («ο κανονισμός») καθορίζει ειδικούς κανόνες για τα πλαστικά υλικά και αντικείμενα που προορίζονται να έρθουν σε επαφή με τρόφιμα. Συγκεκριμένα, θεσπίζει ενωσιακό κατάλογο των ουσιών που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται στην κατασκευή πλαστικών υλικών και αντικειμένων που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα.

(2)

Μετά την έκδοση του κανονισμού, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων («η Αρχή») έχει δημοσιεύσει περαιτέρω εκθέσεις σχετικά με συγκεκριμένες ουσίες που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται σε υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα, καθώς και σχετικά με την επιτρεπόμενη χρήση ουσιών που είχαν εγκριθεί παλαιότερα. Έχουν εντοπιστεί επίσης ορισμένα σφάλματα και ασάφειες στο κείμενο. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο κανονισμός θα αντικατοπτρίζει τα πλέον πρόσφατα ευρήματα της Αρχής και για να αρθεί κάθε αμφιβολία σχετικά με την ορθή εφαρμογή του, ο κανονισμός θα πρέπει να τροποποιηθεί και να διορθωθεί.

(3)

Ο ορισμός των «μη λιπαρών τροφίμων» στο σημείο 16) του άρθρου 3 του κανονισμού περιλαμβάνει αναφορά σε προσομοιωτές τροφίμων, οι οποίοι προσδιορίζονται σε παράρτημα του κανονισμού. Δεδομένου ότι ο ορισμός έπρεπε να αναφέρεται σε προσομοιωτές τροφίμων που απαριθμούνται στον πίνακα 2 του παραρτήματος III, η αναφορά πρέπει να διορθωθεί αναλόγως.

(4)

Στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 10/2011 χρησιμοποιείται ο όρος «πλήρωση εν θερμώ» κατά τον καθορισμό περιορισμών στη χρήση ορισμένων εγκεκριμένων μονομερών σε υλικά και αντικείμενα που προορίζονται να χρησιμοποιούνται ως δοχεία για θερμά τρόφιμα. Προκειμένου να αποσαφηνιστεί το πεδίο εφαρμογής των εν λόγω περιορισμών, είναι σκόπιμο να δοθεί ένας ορισμός του όρου ώστε να προσδιορίζονται οι θερμοκρασίες για τις οποίες ισχύουν οι εν λόγω περιορισμοί.

(5)

Το άρθρο 6 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011 προβλέπει παρέκκλιση για τη χρήση αλάτων συγκεκριμένων μετάλλων με επιτρεπόμενα οξέα, φαινόλες ή αλκοόλες, έστω κι αν τα εν λόγω άλατα δεν περιλαμβάνονται στον ενωσιακό κατάλογο εγκεκριμένων ουσιών. Δεδομένου ότι το πόρισμα της Αρχής στο οποίο βασίστηκε αυτή η παρέκκλιση δεν αφορούσε ειδικά συγκεκριμένες κατηγορίες αλάτων, (3) η διευκρίνιση που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 3 στοιχείο α), σύμφωνα με την οποία η παρέκκλιση περιλαμβάνει «διπλά και όξινα άλατα», είναι περιττή. Λόγω του ενδεχομένου να θεωρηθεί ότι η εν λόγω διευκρίνιση υποστηρίζει μια ερμηνεία εξ αντιδιαστολής, σύμφωνα με την οποία μπορεί να υπάρχουν κατηγορίες αλάτων για τις οποίες δεν ισχύει ο ορισμός αυτός, θα πρέπει να διασαφηνιστεί ότι η παρέκκλιση αφορά όλα τα άλατα των παρατιθέμενων μετάλλων και η διευκρίνιση θα πρέπει να διαγραφεί.

(6)

Το άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού θέτει ένα γενικό όριο ειδικής μετανάστευσης για όλες τις ουσίες για τις οποίες δεν καθορίζεται όριο ειδικής μετανάστευσης. Η απουσία καθορισμένου ορίου για συγκεκριμένες ουσίες εκφράζει την άποψη ότι δεν απαιτείται καθορισμός τέτοιου ορίου για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τα κριτήρια ασφάλειας που ορίζονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1935/2004. Δεδομένου ότι τα επίπεδα μετανάστευσης από όλες τις ουσίες πρέπει ήδη να συμμορφώνονται με ένα όριο συνολικής μετανάστευσης, η ύπαρξη παράλληλου γενικού ορίου ειδικής μετανάστευσης είναι περιττή και οδηγεί σε διπλασιασμό των αναγκών δοκιμών μετανάστευσης και ανάπτυξης μεθόδων δοκιμής. Προκειμένου να αποφευχθεί η επιβολή περιττών επαχθών υποχρεώσεων δοκιμής, η διάταξη που καθορίζει γενικά όρια ειδικής μετανάστευσης θα πρέπει να διαγραφεί.

(7)

Σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 3, το παράρτημα I και το παράρτημα II του κανονισμού, υπάρχουν ορισμένες ουσίες για τις οποίες δεν θα πρέπει να υπάρχει ανιχνεύσιμη μετανάστευση σε οποιοδήποτε επίπεδο. Η απαγόρευση αυτή δικαιολογείται επειδή η μετανάστευση τέτοιων ουσιών σε οποιονδήποτε βαθμό θα μπορούσε να συνιστά κίνδυνο για την υγεία. Δεδομένου ότι η παρουσία μιας συγκεκριμένης ουσίας μπορεί να προσδιοριστεί μόνον εφόσον αυτή φθάνει σε κάποιο ανιχνεύσιμο κατώτατο όριο, η απουσία της μπορεί και αυτή να προσδιοριστεί μόνο σε σχέση με το ίδιο κατώτατο όριο. Δεδομένου ότι οι κανόνες που διέπουν τη θέσπιση και την έκφραση των κατώτατων ορίων ανίχνευσης επαναλαμβάνονται σε διάφορα σημεία του κανονισμού, είναι σκόπιμο να απλουστευθεί ο κανονισμός με τη διαγραφή των επαναλήψεων των κανόνων αυτών και με την ενοποίηση των κανόνων σε μία μοναδική διάταξη στον κανονισμό.

(8)

Δεδομένου ότι τα όρια ειδικής μετανάστευσης εκφράζονται σε mg/kg τροφίμου, θα πρέπει να χρησιμοποιείται η ίδια μονάδα μέτρησης και για την επαλήθευση της συμμόρφωσης των πωμάτων και των συστημάτων πωματισμού, καθώς μια συνεπής προσέγγιση αποτρέπει το ενδεχόμενο αντιφατικών αποτελεσμάτων. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να αφαιρεθεί η δυνατότητα να εκφράζεται η μετανάστευση από πώματα ή συστήματα πωματισμού σε mg/dm2.

(9)

Σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 4 του κανονισμού, η συμμόρφωση των υλικών και αντικειμένων που δεν έχουν έρθει ακόμη σε επαφή με τρόφιμα πρέπει να επαληθεύεται σύμφωνα με τους λεπτομερείς κανόνες που ορίζονται στο σημείο 3.1 του κεφαλαίου 3 του παραρτήματος V. Επειδή οι διατάξεις των σημείων 3.2, 3.3 και 3.4 του ίδιου κεφαλαίου ενδεχομένως αφορούν και αυτές την επαλήθευση της συμμόρφωσης, είναι σκόπιμο να τροποποιηθεί το άρθρο 18 παράγραφος 4 ώστε να παραπέμπει στο κεφάλαιο 3 συνολικά.

(10)

Ο πίνακας 1 του παραρτήματος I του κανονισμού περιέχει τον ενωσιακό κατάλογο εγκεκριμένων ουσιών που περιλαμβάνει αναφορά στον προσομοιωτή Δ. Δεδομένου ότι ο κανονισμός διακρίνει μεταξύ των προσομοιωτών τροφίμων Δ1 και Δ2, οι αναφορές σε προσομοιωτή τροφίμων Δ θα πρέπει να αντικατασταθούν με πιο συγκεκριμένες αναφορές σε προσομοιωτή τροφίμων Δ1 ή Δ2 για όλες τις ουσίες.

(11)

Η ουσία διοξείδιο του πυριτίου, σιλανιωμένο [υλικό που έρχεται σε επαφή με τρόφιμα (FCM) αριθ. 87] επιτρέπεται επί του παρόντος να χρησιμοποιείται ως πρόσθετο σε όλες τις πλαστικές ύλες. Στην ουσία με αριθμό FCM 87 περιλαμβάνεται μια υποκατηγορία της εν λόγω ουσίας, το συνθετικό άμορφο διοξείδιο του πυριτίου, σιλανιωμένο, που παράγεται από πρωτογενή σωματίδια σε νανομορφή. Κατά το άρθρο 9 παράγραφος 2 του κανονισμού, οι ουσίες σε νανομορφή χρησιμοποιούνται μόνον εφόσον επιτρέπονται ρητώς και εφόσον μνημονεύονται στις προδιαγραφές του παραρτήματος I. Αφού έλαβε υπόψη τις διαθέσιμες επιστημονικές πληροφορίες και την απουσία μετανάστευσης των πρωτογενών νανοσωματιδίων της εν λόγω συνθετικής μορφής, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το συνθετικό άμορφο διοξείδιο του πυριτίου, σιλανιωμένο, που παράγεται από πρωτογενή σωματίδια σε νανομορφή δεν προκαλεί ανησυχίες ως προς την ασφάλεια όταν στο τελικό υλικό περιέχονται μόνο συσσωματώματα μεγέθους άνω των 100 nm ή μεγαλύτερα συμπήγματα (4). Επομένως, ο ενωσιακός κατάλογος θα πρέπει να τροποποιηθεί με προσθήκη μιας προδιαγραφής για την ουσία με αριθμό FCM 87 όσον αφορά τη μορφή με την οποία επιτρέπεται να χρησιμοποιείται στο τελικό υλικό.

(12)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη σχετικά με την επέκταση της χρήσης του υπερφθορομεθυλυπερφθοροβινυλαιθέρα (MVE, αριθ. FCM 391) (5). Σύμφωνα με την εν λόγω γνώμη, η ουσία δεν προκαλεί ανησυχίες ως προς την ασφάλεια όταν χρησιμοποιείται ως μονομερές σε φθοροπολυμερή και υπερφθοροπολυμερή που προορίζονται για εφαρμογές επανειλημμένης χρήσης όπου ο λόγος επαφής είναι 1 dm2 της επιφάνειας σε επαφή με τουλάχιστον 150 kg τροφίμου, όπως συμβαίνει π.χ. σε παρεμβύσματα και είδη σφράγισης. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να προστεθεί αυτή η εφαρμογή στις προδιαγραφές που καθορίζονται για την ουσία με αριθμό FCM 391.

(13)

Η έγκριση της ουσίας «μείγμα από 1,6-διαμινο-2,2,4-τριμεθυλεξάνιο (35-45 % κ.β.) και 1,6-διαμινο-2,4,4-τριμεθυλεξάνιο (55-65 % κ.β.)» (αριθ. FCM 641), στη στήλη 11, παραπέμπει στη σημείωση (10) του πίνακα 3 του παραρτήματος I του κανονισμού. Κατά συνέπεια, η συμμόρφωση επαληθεύεται με την περιεκτικότητα σε κατάλοιπα ανά εμβαδόν της επιφάνειας επαφής με τα τρόφιμα (QMA), σε περίπτωση αντίδρασης με το τρόφιμο ή τον προσομοιωτή. Η επαλήθευση της συμμόρφωσης βάσει QMA είναι κατάλληλη μόνον εάν δεν υπάρχει μέθοδος δοκιμής μετανάστευσης ή εάν η μέθοδος δοκιμής είναι πρακτικά δύσκολη. Δεδομένου ότι υπάρχουν κατάλληλες μέθοδοι δοκιμής μετανάστευσης και έχει καθοριστεί όριο ειδικής μετανάστευσης, η δυνατότητα επαλήθευσης της συμμόρφωσης με την περιεκτικότητα σε κατάλοιπα θα πρέπει να διαγραφεί από την εγγραφή για την εν λόγω ουσία στον κανονισμό.

(14)

Η έγκριση της ουσίας δις(μεθυλοβενζυλιδενο)σορβίτης (αριθ. FCM 752), στη στήλη 3, αναφέρει τέσσερις αριθμούς CAS. Αυτοί οι αριθμοί CAS διαχωρίζονται λανθασμένα στο έγγραφο. Επομένως, η έγκριση της ουσίας αυτής πρέπει να διορθωθεί με ορθό διαχωρισμό των αριθμών CAS.

(15)

Το 2007 η Αρχή εξέδωσε επιστημονική γνώμη σχετικά με την ουσία με αριθμό FCM 779 (6). Στη γνώμη αυτή, η Αρχή επισήμανε ότι υπάρχουν και έχουν περιγραφεί επαρκώς αναλυτικές μέθοδοι για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τα όρια μετανάστευσης. Ωστόσο, η υφιστάμενη έγκριση της εν λόγω ουσίας περιέχει παραπομπή στη σημείωση (1) του πίνακα 3 του παραρτήματος I του κανονισμού, όπου δηλώνεται ότι, μέχρι να καταστεί διαθέσιμη κάποια αναλυτική μέθοδος, η συμμόρφωση πρέπει να επαληθεύεται με την περιεκτικότητα σε κατάλοιπα ανά εμβαδόν της επιφάνειας επαφής με τα τρόφιμα (QMA). Η επαλήθευση της συμμόρφωσης βάσει QMA είναι κατάλληλη μόνον εάν δεν υπάρχει μέθοδος δοκιμής μετανάστευσης ή εάν η μέθοδος δοκιμής είναι πρακτικά δύσκολη. Δεδομένου ότι η Αρχή θεωρεί ότι υπάρχουν και έχουν περιγραφεί επαρκώς αναλυτικές μέθοδοι, η παραπομπή στη σημείωση (1) θα πρέπει να διαγραφεί. Στη γνώμη της, η Αρχή επισημαίνει επίσης τον κίνδυνο πως τα επίπεδα μετανάστευσης σε λιπαρά τρόφιμα ενδέχεται να υπερβαίνουν το ισχύον όριο μετανάστευσης, στο οποίο δεν αναφέρεται η υφιστάμενη έγκριση. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να προστεθεί παραπομπή στη σημείωση (2) του πίνακα 3 του παραρτήματος I του κανονισμού, ώστε να διασφαλιστεί ότι ο κίνδυνος αυτός θα συμπεριλαμβάνεται στην επαλήθευση της συμμόρφωσης.

(16)

Επί του παρόντος, η ουσία με αριθμό FCM 974 περιλαμβάνεται στον ενωσιακό κατάλογο και επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι η μετανάστευση του προϊόντος υδρόλυσής της 2,4-δι-tert-αμυλοφαινόλη (αριθ. CAS 120-95-6) δεν υπερβαίνει τα 0,05 mg/kg. Η μετανάστευση της ουσίας με αριθμό FCM 974 εκφράζεται ως το άθροισμα της φωσφορώδους μορφής, της φωσφορικής μορφής και του προϊόντος υδρόλυσης 4-t-αμυλοφαινόλη. Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη σύμφωνα με την οποία το όριο μετανάστευσης που ισχύει για το εν λόγω προϊόν υδρόλυσης θα μπορούσε, χωρίς να δημιουργηθούν ανησυχίες για την υγεία, να επεκταθεί σε 1 mg/kg τροφίμων, υπό τον όρο ότι η μετανάστευση από το προϊόν θα προστίθεται στο άθροισμα της φωσφορώδους μορφής, της φωσφορικής μορφής και του προϊόντος υδρόλυσης 4-t-αμυλοφαινόλη, και ότι το άθροισμα αυτών των τεσσάρων ουσιών θα υπόκειται στο υφιστάμενο όριο των 5 mg/kg για την ειδική μετανάστευση της ουσίας με αριθμό FCM 974. Οι προδιαγραφές για την ουσία με αριθμό FCM 974 θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθούν αναλόγως.

(17)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (7) σχετικά με τη χρήση του προσθέτου 12-αμινοδωδεκανοϊκό οξύ, πολυμερές με αιθένιο, 2,5-φουρανοδιόνη, α-υδρο-ω-υδροξυπολυ(οξυ-1,2-αιθανοδιύλιο) και προπένιο-1, αριθ. FCM 871. Όταν χρησιμοποιείται ως πρόσθετο σε πολυολεφίνες σε επίπεδα έως 20 % κ.β. σε θερμοκρασία περιβάλλοντος ή χαμηλότερη, σε επαφή με ξηρά τρόφιμα όπως αυτά που αντιπροσωπεύει ο προσομοιωτής τροφίμων Ε, και όταν η μετανάστευση του κλάσματος ολιγομερών χαμηλού μοριακού βάρους κάτω των 1 000 Da δεν υπερβαίνει συνολικά τα 50 μg/kg τροφίμου, η χρήση του προσθέτου αυτού δεν θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία. Επομένως, είναι σκόπιμο να συμπεριληφθεί το πρόσθετο αυτό στον ενωσιακό κατάλογο και να επιτραπεί η χρήση του σύμφωνα με αυτές τις προδιαγραφές.

(18)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (8) σχετικά με τη χρήση της αρχικής ουσίας φουρανο-2,5-δικαρβοξυλικό οξύ (αριθ. FCM 1031). Όταν χρησιμοποιείται ως μονομερές στην παραγωγή του πολυμερούς φουρανοϊκό πολυαιθυλένιο (PEF), η ουσία αυτή δεν προκαλεί ανησυχία ως προς την ασφάλεια για τους καταναλωτές όταν η μετανάστευση της ίδιας της ουσίας δεν υπερβαίνει τα 5 mg/kg τροφίμου και όταν η μετανάστευση των ολιγομερών κάτω από τα 1 000 Da δεν υπερβαίνει τα 50 μg/kg τροφίμου. Επομένως, είναι σκόπιμο να συμπεριληφθεί αυτή η αρχική ουσία στον ενωσιακό κατάλογο και να επιτραπεί η χρήση της σύμφωνα με τα καθορισμένα όρια μετανάστευσης.

(19)

Η Αρχή σημειώνει ότι το PEF που περιέχει την ουσία με αριθμό FCM 1031 μπορεί να χρησιμοποιείται με ασφάλεια σε επαφή με μη αλκοολούχα τρόφιμα σύμφωνα με τα καθορισμένα όρια μετανάστευσης. Ωστόσο, όταν η συμμόρφωση τέτοιων πλαστικών υλικών επαληθεύεται με τον προσομοιωτή τροφίμων Δ1 σύμφωνα με τις αποδόσεις προσομοιωτών τροφίμων στον πίνακα 2 του παραρτήματος III, υπάρχει κίνδυνος αλληλεπίδρασης μεταξύ αυτού του προσομοιωτή τροφίμων και της πλαστικής ύλης. Δεδομένου ότι τέτοια αλληλεπίδραση δεν θα συνέβαινε κατά την επαφή με τα μη αλκοολούχα τρόφιμα στα οποία αποδίδεται αυτός ο προσομοιωτής τροφίμων, η χρήση του προσομοιωτή τροφίμων Δ1 για την επαλήθευση της συμμόρφωσης θα έδινε μη ρεαλιστικά αποτελέσματα στις περιπτώσεις αυτές. Κατά συνέπεια, και σύμφωνα με την Αρχή, προκειμένου να εξακριβωθεί κατά πόσον η χρήση της ουσίας αυτής είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να χρησιμοποιείται ο προσομοιωτής τροφίμων Γ για τα μη αλκοολούχα τρόφιμα στα οποία ο πίνακας 2 του παραρτήματος III αποδίδει τον προσομοιωτή τροφίμων Δ1. Είναι σκόπιμο, επομένως, να προστεθεί σημείωση στην επαλήθευση της συμμόρφωσης της ουσίας με αριθμό FCM 1031, όπου θα αναφέρεται ότι ο προσομοιωτής τροφίμων Δ1 πρέπει να αντικαθίσταται από τον προσομοιωτή τροφίμων Γ σε περίπτωση δοκιμής.

(20)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (9) σχετικά με τη χρήση της αρχικής ουσίας 1,7-οκταδιένιο (αριθ. FCM 1034). Όταν χρησιμοποιείται ως μονομερές συμπολυμερισμού για τη δημιουργία σταυροδεσμών κατά την παραγωγή πολυολεφινών που προορίζονται για επαφή με κάθε είδους τρόφιμα για μακροχρόνια αποθήκευση σε θερμοκρασία δωματίου, συμπεριλαμβανομένων και συνθηκών πλήρωσης εν θερμώ, και η μετανάστευση της ουσίας δεν υπερβαίνει τα 0,05 mg/kg τροφίμου, η χρήση αυτής της ουσίας δεν θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία. Είναι επομένως σκόπιμο να συμπεριληφθεί το πρόσθετο αυτό στον ενωσιακό κατάλογο και να επιτραπεί η χρήση του σύμφωνα με αυτές τις προδιαγραφές.

(21)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (10) σχετικά με τη χρήση του βοηθητικού μέσου παραγωγής πολυμερών υπερφθορο{2-[(5-μεθοξυ-1,3-διοξολαν-4-υλ)οξυ]οξικό οξύ}, άλας αμμωνίου (αριθ. FCM 1045). Όταν χρησιμοποιείται ως βοηθητικό μέσο κατά την παραγωγή φθοροπολυμερών υπό συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας (τουλάχιστον 370 °C), η χρήση αυτής της ουσίας δεν θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να προστεθεί στον ενωσιακό κατάλογο και να επιτραπεί η χρήση του, με την επιφύλαξη της συμμόρφωσης με αυτές τις προδιαγραφές.

(22)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (11) σχετικά με τη χρήση του προσθέτου διπαλμιτικός εστέρας της αιθυλενογλυκόλης (αριθ. FCM 1048). Η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, όταν η ουσία παράγεται με τη χρήση ενός πρόδρομου λιπαρού οξέος που λαμβάνεται με συμβατικές μεθόδους από βρώσιμα λίπη ή έλαια και η μετανάστευση της αιθυλενογλυκόλης περιορίζεται με τη συμπερίληψή της στο ομαδικό ολικό όριο ειδικής μετανάστευσης [SML(T)] για την αιθυλενογλυκόλη, η χρήση του προσθέτου αυτού δεν θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία. Ως εκ τούτου, το εν λόγω πρόσθετο θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον ενωσιακό κατάλογο υπό τον όρο ότι συμμορφώνεται προς αυτές τις προδιαγραφές. Ειδικότερα, θα πρέπει να προστεθεί στην ομάδα για την οποία ισχύει το όριο SML(T) και η καταχώριση (2) του πίνακα 2 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(23)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (12) σχετικά με τη χρήση των προσθέτων «οξείδιο του ψευδαργύρου, νανοσωματίδια, μη επικαλυμμένα» (αριθ. FCM 1050) και «οξείδιο του ψευδαργύρου, νανοσωματίδια, επικαλυμμένα με [3-(μεθακρυλοξυ)προπυλο]τριμεθοξυσιλάνιο» (αριθ. FCM 1046). Η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα εν λόγω πρόσθετα σε νανομορφή δεν μεταναστεύουν από πολυολεφίνες. Σε επόμενη γνωμοδότηση, η Αρχή επέκτεινε αυτό το συμπέρασμα στη μετανάστευση των νανοσωματιδίων του οξειδίου του ψευδαργύρου σε μη πλαστικοποιημένα πολυμερή (13). Βάσει αυτού δήλωσε ότι η αξιολόγηση ασφάλειας την οποία διεξήγαγε εστιάστηκε στη μετανάστευση των διαλυτών ιόντων ψευδαργύρου, τα οποία θα πρέπει να συμμορφώνονται με το όριο ειδικής μετανάστευσης που καθορίζεται για τον ψευδάργυρο στο παράρτημα II του κανονισμού. Για την επικαλυμμένη μορφή οξειδίου του ψευδαργύρου σε νανοσωματίδια, τα επίπεδα μετανάστευσης του [3-(μεθακρυλοξυ)προπυλο]τριμεθοξυσιλανίου θα πρέπει να παραμένουν κάτω από το υφιστάμενο όριο ειδικής μετανάστευσης για την ουσία αυτή, δηλαδή τα 0,05 mg/kg. Συνεπώς, τα δύο αυτά πρόσθετα θα πρέπει να περιληφθούν στον ενωσιακό κατάλογο.

(24)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (14) σχετικά με τη χρήση του προσθέτου N,N′-δις(2,2,6,6-τετραμεθυλο-4-πιπεριδινυλ)ισοφθαλαμίδιο (αριθ. FCM 1051). Η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, όταν η μετανάστευση του προσθέτου αυτού δεν υπερβαίνει τα 5 mg/kg τροφίμου, η χρήση του δεν θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον ενωσιακό κατάλογο με όριο μετανάστευσης τα 5 mg/kg τροφίμου.

(25)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (15) σχετικά με τη χρήση της αρχικής ουσίας 2,4,8,10-τετραοξασπειρο[5.5]ενδεκανο-3,9-διαιθανόλη, β3,β3,β9,β9-τετραμεθυλική (SPG, αριθ. FCM 1052). Η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, όταν η ουσία αυτή χρησιμοποιείται ως μονομερές στην παραγωγή πολυεστέρων, εφόσον η μετανάστευσή της δεν υπερβαίνει τα 5 mg/kg τροφίμου και εφόσον η μετανάστευση των ολιγομερών κάτω των 1 000 Da δεν υπερβαίνει τα 50 μg/kg τροφίμου (εκφρασμένα ως SPG), η χρήση του προσθέτου αυτού δεν θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον ενωσιακό κατάλογο και να επιτραπεί η χρήση της, με την επιφύλαξη της συμμόρφωσης με αυτές τις προδιαγραφές.

(26)

Η έγκριση των ουσιών με αριθ. FCM 871, 1031 και 1052, που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, προϋποθέτει ότι η μετανάστευση του κλάσματος ολιγομερών χαμηλού μοριακού βάρους κάτω των 1 000 Da δεν υπερβαίνει συνολικά το όριο μετανάστευσης των 50 μg/kg τροφίμου. Οι αναλυτικές μέθοδοι για τον προσδιορισμό της μετανάστευσης αυτού του κλάσματος ολιγομερών είναι πολύπλοκες. Δεν είναι βέβαιο ότι οι αρμόδιες αρχές διαθέτουν περιγραφή των μεθόδων αυτών. Χωρίς περιγραφή, η αρμόδια αρχή δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσει ότι η μετανάστευση των ολιγομερών από το υλικό ή το αντικείμενο συμμορφώνεται με το όριο μετανάστευσης για τα εν λόγω ολιγομερή. Ως εκ τούτου, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων που διαθέτουν στην αγορά τα τελικό αντικείμενο ή υλικό που περιέχει την εν λόγω ουσία θα πρέπει να υποχρεούνται να παρέχουν περιγραφή της μεθόδου και ένα δείγμα βαθμονόμησης, εάν το απαιτεί η μέθοδος.

(27)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (16) σχετικά με τη χρήση του προσθέτου «λιπαρά οξέα, C16–18 κορεσμένα, εξαεστέρες με διπενταερυθριτόλη» (αριθ. FCM 1053). Δεδομένου ότι οι εστέρες χαμηλότερου βαθμού (π.χ. πενταεστέρες ή τετραεστέρες) σε οποιαδήποτε περιεκτικότητα δεν προκαλούν ανησυχίες για την ασφάλεια, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση των κορεσμένων λιπαρών οξέων C16–18 σε μορφή εστέρων με διπενταερυθριτόλη δεν θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία, υπό τον όρο ότι η ουσία παράγεται με χρήση πρόδρομων λιπαρών οξέων προερχόμενων από βρώσιμα λίπη ή έλαια. Ως εκ τούτου, το πρόσθετο «λιπαρά οξέα, C16–18 κορεσμένα, εστέρες με διπενταερυθριτόλη» θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον ενωσιακό κατάλογο χωρίς περιορισμό στους εξαεστέρες, υπό τον όρο ότι τα πρόδρομα λιπαρά οξέα προέρχονται από βρώσιμα λίπη ή έλαια.

(28)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη (17) σχετικά με την ασφάλεια του αργιλίου που προσλαμβάνεται μέσω της τροφής, στην οποία θεσπίζεται ένα ανεκτό όριο εβδομαδιαίας πρόσληψης 1 mg αργιλίου ανά kg σωματικού βάρους ανά εβδομάδα. Εάν εφαρμοστούν οι συμβατικές παραδοχές έκθεσης για τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα, το όριο μετανάστευσης θα πρέπει να καθοριστεί στα 8,6 mg/kg τροφίμου. Ωστόσο, στη γνώμη επισημαίνεται ότι η έκθεση σημαντικού μέρους του πληθυσμού της Ένωσης μέσω της διατροφής σήμερα πιθανόν να υπερβαίνει το όριο αυτό. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να περιοριστεί η συνεισφορά της έκθεσης από τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα στη συνολική έκθεση, με την εφαρμογή συντελεστή κατανομής 10 % στο όριο μετανάστευσης που προκύπτει συμβατικά. Ως εκ τούτου, το όριο μετανάστευσης του 1 mg/kg τροφίμου για το αργίλιο θεωρείται κατάλληλο για τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα.

(29)

Η Αρχή έχει εκδώσει επιστημονική γνώμη για τις διατροφικές τιμές αναφοράς για τον ψευδάργυρο (18). Με αυτήν επιβεβαιώνεται η γνώμη που διατύπωσε η επιστημονική επιτροπή τροφίμων (SCF) το 2002 (19), στην οποία το ανώτατο ανεκτό επίπεδο ψευδαργύρου για τους ενήλικες καθορίζεται στα 25 mg/ημέρα. Στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011, το όριο μετανάστευσης για τον ψευδάργυρο ορίζεται στα 25 mg/kg τροφίμου. Δεδομένου ότι η διατροφική έκθεση από άλλες πηγές συνεισφέρει σημαντικά στη συνολική έκθεση, και σύμφωνα με την Αρχή, ενδέχεται να σημειωθεί υπέρβαση του ανώτατου επιπέδου σε συνδυασμό με το υφιστάμενο όριο μετανάστευσης. Ως εκ τούτου, προκειμένου να μειωθεί η συνεισφορά από τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα στη συνολική έκθεση στον ψευδάργυρο, και λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι η συνολική διατροφική έκθεση στον ψευδάργυρο είναι κοντά στο ανώτατο όριο αλλά κατά κανόνα κάτω από αυτό, είναι σκόπιμο να χρησιμοποιηθεί ένας συντελεστής κατανομής 20 % για την έκθεση μέσω των υλικών που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να τροποποιηθεί το όριο μετανάστευσης που καθορίζεται στο παράρτημα II του κανονισμού στα 5 mg/kg τροφίμου.

(30)

Μία μοναδική προδιαγραφή για την ποσότητα σαπωνοποιήσιμης ύλης στα φυτικά έλαια που χρησιμοποιούνται για τον προσομοιωτή τροφίμων Δ2 αρκεί για να προδιαγραφεί ο συγκεκριμένος προσομοιωτής. Επομένως, δεν χρειάζονται περαιτέρω προδιαγραφές και η σημείωση κάτω από τον πίνακα 1 του παραρτήματος III του κανονισμού θα πρέπει να διαγραφεί.

(31)

Ο κανονισμός δεν καθορίζει ειδικές διατάξεις για τις δοκιμές μετανάστευσης σε νωπά αναποφλοίωτα οπωροκηπευτικά, καθώς δεν έχει αποδοθεί προσομοιωτής τροφίμων σε αυτά τα προϊόντα. Κατά συνέπεια, ενδέχεται να μην εντοπιστούν πιθανοί κίνδυνοι για την υγεία των καταναλωτών από μεταναστεύουσες ουσίες, συμπεριλαμβανομένων των ουσιών που δεν θα πρέπει να περιέχονται σε κανένα επίπεδο. Θα πρέπει συνεπώς να αποδοθεί ένας προσομοιωτής τροφίμων στα προϊόντα του πίνακα 2 του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011. Τα εν λόγω οπωροκηπευτικά ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ως προς τις ιδιότητές τους, αλλά είναι ξηρά. Ο προσομοιωτής τροφίμων Ε είναι κατάλληλος για ξηρά τρόφιμα αλλά ενδέχεται να οδηγήσει σε υπερεκτίμηση της επιφάνειας επαφής ανάλογα με το μέγεθος και το σχήμα των οπωροκηπευτικών. Επιπλέον, τα οπωροκηπευτικά ενδέχεται να αποφλοιώνονται πριν από την κατανάλωση με αποτέλεσμα να αφαιρείται μέρος των μεταναστευουσών ουσιών. Η υπερεκτίμηση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη με τη χρήση ενός διορθωτικού συντελεστή και η μέθοδος διόρθωσης θα πρέπει να καθορίζεται στο σημείο 3 του παραρτήματος III του κανονισμού.

(32)

Στα νωπά λαχανικά που αποφλοιώνονται και/ή τεμαχίζονται αποδίδεται μόνον ο προσομοιωτής τροφίμων Α. Επειδή αυτά τα λαχανικά ενδέχεται να είναι όξινα, είναι σκόπιμο να αποδίδεται και ο προσομοιωτής τροφίμων Β στα αποφλοιωμένα και/ή τεμαχισμένα λαχανικά. Ως εκ τούτου, η εν λόγω κατηγορία θα πρέπει να προστεθεί στον πίνακα 2 του παραρτήματος III του κανονισμού.

(33)

Οι δοκιμές σε πολλούς διαφορετικούς προσομοιωτές τροφίμων δεν προσφέρουν πρόσθετη αξία εάν είναι επιστημονικώς προφανές ότι ένας προσομοιωτής τροφίμων πάντοτε αποδίδει υψηλότερα αποτελέσματα μετανάστευσης για μια συγκεκριμένη ουσία ή ένα υλικό και, ως εκ τούτου, αυτός ο προσομοιωτής τροφίμων μπορεί να θεωρηθεί ο αυστηρότερος για τη συγκεκριμένη ουσία ή το υλικό. Ως εκ τούτου, στο παράρτημα III του κανονισμού θα πρέπει να συμπεριληφθεί μια γενική παρέκκλιση από την απόδοση προσομοιωτών τροφίμων ώστε να επιτρέπονται οι δοκιμές σε έναν μόνο προσομοιωτή τροφίμων όταν τεκμηριώνονται επαρκή επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο συγκεκριμένος προσομοιωτής τροφίμων είναι ο πιο αυστηρός.

(34)

Το σημείο 5 του παραρτήματος IV του κανονισμού απαιτεί γραπτή επιβεβαίωση της τήρησης των απαιτήσεων που ορίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1935/2004. Ωστόσο, οι περισσότερες από τις διατάξεις που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1935/2004 δεν εφαρμόζονται άμεσα στα πλαστικά υλικά και αντικείμενα, ούτε στις ουσίες που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των εν λόγω υλικών ή αντικειμένων. Ως εκ τούτου, η παραπομπή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1935/2004 θα πρέπει να εξειδικευτεί με την προσθήκη παραπομπών προς τις διατάξεις του εν λόγω κανονισμού για τις οποίες απαιτείται επιβεβαίωση της συμμόρφωσης.

(35)

Οι ουσίες που ανευρίσκονται μέσα σε τρόφιμα που έχουν ήδη έλθει σε επαφή με υλικό ή αντικείμενο υπό δοκιμή ως προς τη συμμόρφωση δεν προέρχονται απαραιτήτως από αυτό το υλικό ή αντικείμενο, αλλά ενδέχεται να προέρχονται από άλλες πηγές, συμπεριλαμβανομένων και άλλων υλικών ή αντικειμένων με τα οποία είχε έρθει παλαιότερα σε επαφή το τρόφιμο. Ως εκ τούτου, η ποσότητα μιας ουσίας που περιέχεται στο τρόφιμο αλλά δεν προέρχεται από το υπό δοκιμή υλικό ή αντικείμενο δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον προσδιορισμό της συμμόρφωσης με τον κανονισμό. Η διόρθωση αυτή θα πρέπει να εφαρμόζεται εξίσου σε όλες τις ουσίες για τις οποίες ο κανονισμός θέτει όριο ειδικής μετανάστευσης ή για τις οποίες δεν επιτρέπεται καθόλου μετανάστευση. Αν και το σημείο 1.4 του κεφαλαίου 1 του παραρτήματος V του κανονισμού περιλαμβάνει ήδη την υποχρέωση να συνεκτιμάται τυχόν μόλυνση από άλλες πηγές, για λόγους ασφάλειας δικαίου είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι τα αποτελέσματα των δοκιμών πρέπει να διορθώνονται για να ληφθεί υπόψη τυχόν μόλυνση από άλλες πηγές προτού συγκριθούν με το ισχύον όριο ειδικής μετανάστευσης.

(36)

Οι συνθήκες της δοκιμής μετανάστευσης θα πρέπει πάντοτε να είναι τουλάχιστον εξίσου αυστηρές με τις πραγματικές συνθήκες χρήσης. Ως εκ τούτου, η δεύτερη παράγραφος του σημείου 2.1.3 του κεφαλαίου 2 του παραρτήματος V του κανονισμού θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να καταστεί σαφές ότι δεν επιτρέπεται να προσαρμόζονται οι συνθήκες δοκιμής σε συνθήκες λιγότερο αυστηρές από τις πραγματικές συνθήκες χρήσης.

(37)

Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων χρησιμοποιούν εξοπλισμό επεξεργασίας με δυνατότητες επακριβούς ελέγχου των συνθηκών χρόνου και θερμοκρασίας υπό τις οποίες έρχονται σε επαφή ένα τρόφιμο και ο εξοπλισμός ή, εάν το τρόφιμο είναι συσκευασμένο, η συσκευασία του, π.χ. κατά τη διάρκεια της παστερίωσης και της αποστείρωσης του τροφίμου. Ο εξοπλισμός αυτός θα πρέπει να χρησιμοποιείται πάντοτε σύμφωνα με την ορθή παρασκευαστική πρακτική. Ως εκ τούτου, όταν χρησιμοποιούνται ως συνθήκες δοκιμών στον εξοπλισμό αυτόν ακριβώς οι χειρότερες προβλέψιμες συνθήκες επεξεργασίας, οι δοκιμές αυτές θα είναι αντιπροσωπευτικές της πραγματικής μετανάστευσης και μπορούν να αποκλείσουν τυχόν δυσμενείς επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Οι τυποποιημένες συνθήκες δοκιμής που καθορίζονται στους πίνακες 1 και 2 του παραρτήματος V ενδέχεται να υπερεκτιμούν σημαντικά τη μετανάστευση και, ως εκ τούτου, συνεπάγονται αδικαιολόγητη επιβάρυνση για τους υπευθύνους των επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να τροποποιηθεί ο κανονισμός, ώστε να επιτρέπεται η χρήση των πραγματικών συνθηκών επεξεργασίας σε τέτοιο εξοπλισμό ως συνθηκών δοκιμής κατά τη διεξαγωγή δοκιμών μετανάστευσης.

(38)

Στην πράξη, ενδέχεται να προκύψουν ορισμένοι συνδυασμοί χειρότερων προβλέψιμων συνθηκών χρήσης υπό τους οποίους δεν είναι τεχνικώς εφικτή η χρήση του προσομοιωτή τροφίμων Δ2 για δοκιμές. Θα πρέπει να καθοριστούν κατάλληλοι εναλλακτικοί προσομοιωτές τροφίμων και κανόνες για την επαλήθευση της συμμόρφωσης υπό τέτοιες συνθήκες.

(39)

Οι τίτλοι και οι επικεφαλίδες των στηλών των πινάκων 1 και 2 του σημείου 2.1.3 του κεφαλαίου 2 του παραρτήματος V του κανονισμού δεν ορίζουν σαφώς ότι η θερμοκρασία που καθορίζεται για τη δοκιμή είναι η θερμοκρασία του προσομοιωτή τροφίμων που χρησιμοποιείται στη δοκιμή. Οι πίνακες αυτοί θα πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθούν ώστε να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή των καθοριζόμενων συνθηκών δοκιμής.

(40)

Η θερμοκρασία που καθορίζεται για δοκιμές σε θερμοκρασίες άνω των 175 °C δεν είναι αντιπροσωπευτική για όλες τις προβλέψιμες συνθήκες στις οποίες ενδέχεται να εκτεθούν τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα. Ως εκ τούτου, στον πίνακα 2 του σημείου 2.1.3 του κεφαλαίου 2 του παραρτήματος V του κανονισμού θα πρέπει να προστεθούν κατάλληλοι κανόνες για δοκιμές σε θερμοκρασίες άνω των 175 °C.

(41)

Το σημείο 2.1.4 του παραρτήματος V του κανονισμού προσδιορίζει συνθήκες δοκιμών για χρόνους επαφής άνω των 30 ημερών. Οι συνθήκες αυτές περιλαμβάνουν έναν μαθηματικό τύπο και ορίζουν συγκεκριμένες συνθήκες, αμφότερα από τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προσδιοριστεί μια θερμοκρασία δοκιμής για ταχύτερες δοκιμές. Ωστόσο, δεν διευκρινίζεται το γεγονός ότι ο τύπος θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνον όταν δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι τυποποιημένες συνθήκες δοκιμής. Επιπλέον, στο συγκεκριμένο σημείο δεν ορίζονται σαφώς οι συνθήκες δοκιμής για περιπτώσεις αποθήκευσης σε κατάψυξη ή αρχικής πλήρωσης εν θερμώ. Συνεπώς, το σημείο αυτό θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να διασφαλιστεί ότι ο μαθηματικός τύπος θα εφαρμόζεται μόνο για συνθήκες που δεν προσδιορίζονται με τις τυπικές συνθήκες, και να αποσαφηνιστούν οι συνθήκες δοκιμής για πλήρωση εν θερμώ και για κατάψυξη.

(42)

Το σημείο 2.1.6 του παραρτήματος V του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 10/2011 προσδιορίζει ότι, κατά τις δοκιμές υλικών επανειλημμένης χρήσης, το όριο μετανάστευσης πρέπει να τηρείται ήδη κατά την πρώτη δοκιμή μετανάστευσης όταν ελέγχεται η μετανάστευση ουσιών για τις οποίες ο κανονισμός ορίζει ότι δεν θα πρέπει να ανιχνεύεται καθόλου ειδική μετανάστευση. Ωστόσο, εδώ θα πρέπει να περιλαμβάνονται όλες οι ουσίες για τις οποίες ισχύει αυτό, και άρα να περιλαμβάνονται και οι ουσίες που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να διαγραφεί η ειδική αναφορά από τον κανονισμό και να διευκρινιστεί ότι ο κανόνας αυτός ισχύει για όλες τις ουσίες για τις οποίες δεν πρέπει να ανιχνεύεται μετανάστευση.

(43)

Εάν η συμπεριφορά μετανάστευσης ενός υλικού ή αντικειμένου είναι καλώς εξακριβωμένη, ενδεχομένως αρκεί μία μόνο δοκιμή για τον έλεγχο της συμμόρφωσής του με τον κανονισμό. Εφόσον τεκμηριώνεται η αιτιολόγηση μιας τέτοιας υποκατάστασης με βάση τη γνωστή συμπεριφορά του υλικού, μια σειρά αντιπροσωπευτικών δοκιμών για διάφορους συνδυασμούς χρόνου και θερμοκρασίας που θα μπορούσαν εύλογα να προκύψουν κατά την πραγματική χρήση του υλικού ή του αντικειμένου μπορεί να υποκατασταθεί από μία μοναδική δοκιμή. Μια τέτοια υποκατάσταση μπορεί να μειώσει σημαντικά τον φόρτο δοκιμών χωρίς να υπονομεύεται το υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου που επιδιώκει να επιτύχει ο παρών κανονισμός. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί η δυνατότητα εφαρμογής μιας μόνο δοκιμής ελέγχου σε κατάλληλες περιστάσεις.

(44)

Ο υπάρχων πίνακας 3 στο κεφάλαιο 3 του παραρτήματος V του κανονισμού αναφέρει ότι οι τυποποιημένες συνθήκες δοκιμής ΣΜ6 αντιστοιχούν στις συνθήκες χειρότερου σεναρίου για τους προσομοιωτές τροφίμων Α, Β και Γ. Ωστόσο, αυτές αντιστοιχούν επίσης στις συνθήκες χειρότερου σεναρίου για τον προσομοιωτή τροφίμων Δ1 και ο εν λόγω προσομοιωτής μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε αυτή τη δοκιμή. Ως εκ τούτου, ο κανονισμός θα πρέπει να διορθωθεί ώστε να περιλαμβάνει αναφορές στον προσομοιωτή τροφίμων Δ1 στο πλαίσιο αυτό.

(45)

Σύμφωνα με το κείμενο που παρατίθεται κάτω από τον πίνακα 3 του σημείου 3.1 του παραρτήματος V του κανονισμού, οι τυποποιημένες συνθήκες δοκιμής ΣΜ7 αντιστοιχούν στις συνθήκες χειρότερου σεναρίου για τους «προσομοιωτές λιπαρών τροφίμων». Στην πραγματικότητα όμως αντιστοιχούν μόνο στις συνθήκες χειρότερου σεναρίου για τον προσομοιωτή τροφίμων Δ2 και το κείμενο του κανονισμού θα πρέπει να αποσαφηνιστεί αναλόγως.

(46)

Η δοκιμή συνολικής μετανάστευσης με τον προσομοιωτή τροφίμων Δ2 δεν είναι πάντοτε τεχνικώς εφικτή. Στο σημείο 3.2 του παραρτήματος V, ο κανονισμός ορίζει υποκατάστατη δοκιμή μόνο για τις τυποποιημένες συνθήκες δοκιμής ΣΜ7. Θα πρέπει ωστόσο να οριστούν υποκατάστατες δοκιμές για τις συνθήκες ΣΜ1 έως ΣΜ6 προκειμένου να επιτρέπεται η διενέργεια δοκιμών συνολικής μετανάστευσης όταν δεν είναι δυνατή η χρήση του προσομοιωτή τροφίμων Δ2 υπό αυτές τις τυποποιημένες συνθήκες δοκιμής. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να συμπεριληφθούν κατάλληλες υποκατάστατες δοκιμές στο εν λόγω σημείο.

(47)

Δεν είναι πάντοτε τεχνικώς εφικτή η δοκιμή της συνολικής μετανάστευσης από αντικείμενα επανειλημμένης χρήσης σε ελαιώδες μέσο με χρήση του ίδιου δείγματος τρεις φορές. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθοριστεί μια εναλλακτική προσέγγιση δοκιμής.

(48)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 10/2011 δεν προβλέπει μέθοδο για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με το όριο συνολικής μετανάστευσης που καθορίζεται στο άρθρο 12 του κανονισμού. Ωστόσο, η ορθότητα του προσδιορισμού ως προς τη συμμόρφωση υλικών ή αντικειμένων με το προδιαγεγραμμένο όριο εξαρτάται από την ύπαρξη κατάλληλης μεθόδου επαλήθευσης. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να συμπεριληφθεί παραπομπή προς τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (20), ο οποίος θεσπίζει κανόνες για την επιλογή κατάλληλων μεθόδων επαλήθευσης της συμμόρφωσης.

(49)

Ο κανονισμός δεν ορίζει σαφώς ότι η εφαρμογή του συντελεστή αναγωγής λιπαρών ουσιών (FRF) δεν πρέπει να επιτρέπει στην ειδική μετανάστευση μιας ουσίας να υπερβαίνει το όριο συνολικής μετανάστευσης. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να συμπεριληφθεί αυτή η απαγόρευση στο σημείο 4.1 του κεφαλαίου 4 του παραρτήματος V του κανονισμού.

(50)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 10/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(51)

Προκειμένου να περιοριστεί η διοικητική επιβάρυνση και να δοθεί στους υπευθύνους επιχείρησης επαρκής χρόνος για να προσαρμόσουν τις πρακτικές τους ώστε να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να προβλεφθούν μεταβατικά μέτρα.

(52)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

1)

Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

2)

Στο άρθρο 6 παράγραφος 3, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

3)

Το άρθρο 11 τροποποιείται ως εξής:

4)

Στο άρθρο 13, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3.   Οι ουσίες που υπάγονται στην παράγραφο 2 στοιχείο β) δεν μεταναστεύουν προς τα τρόφιμα ή τους προσομοιωτές τροφίμων, όπως ορίζεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4. Το όριο ανίχνευσης που καθορίζεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4 δεύτερο εδάφιο ισχύει για ομάδες ουσιών, αν αυτές παρουσιάζουν δομική και τοξικολογική συγγένεια, συμπεριλαμβανομένων των ισομερών και των ουσιών με την ίδια σημαντική λειτουργική ομάδα, ή για μεμονωμένες ουσίες χωρίς συγγένεια μεταξύ τους, και περιλαμβάνει πιθανή μεταφορά λόγω αποτύπωσης μελάνης (set-off).».

5)

Στο άρθρο 17 παράγραφος 3, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6)

Το άρθρο 18 τροποποιείται ως εξής:

7)

Τα παραρτήματα I, II, III, IV και V τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.