31968L0367

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 15ης Οκτωβρίου 1968 περί της πραγματοποιήσεως του δικαιώματος εγκαταστάσεως και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών στον τομέα των μη μισθωτών δραστηριοτήτων που υπάγονται στις προσωπικές υπηρεσίες (ex κλάση 85 ΔΤΤΒ): 1. Εστιατόρια και καταστήματα καταναλώσεως ποτών (ομάδα 852 ΔΤΤΒ) 2. Ξενοδοχεία επιπλωμένα και παρεμφερή καταστήματα, χώροι κατασκηνώσεως (ομάδα 853 ΔΤΤΒ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 54 παράγραφοι 2 και 3 και το άρθρο 63 παράγραφοι 2 και 3,

το γενικό πρόγραμμα για την κατάργηση των περιορισμών στην ελευθερία εγκαταστάσεως (1), και ιδίως τον Τίτλο IV/Γ,

το γενικό πρόγραμμα για την κατάργηση των περιορισμών στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών (2), και ιδίως τον Τίτλο V/Γ,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Συνελεύσεως (3),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (4),

Εκτιμώντας:

ότι τα γενικά προγράμματα προβλέπουν την κατάργηση μετά το τέλος του δευτέρου έτους του δευτέρου σταδίου της μεταβατικής περιόδου και προ του τέλους του δευτέρου σταδίου, κάθε διακριτικής μεταχειρίσεως που βασίζεται στην ιθαγένεια και αφορά την εγκατάσταση και την παροχή υπηρεσιών στον τομέα των μη μισθωτών δραστηριοτήτων των εστιατορίων και καταστημάτων καταναλώσεως ποτών, επιπλωμένων ξενοδοχείων και παρεμφερών καταστημάτων και χώρων κατασκηνώσεως-

ότι οι προβλεπόμενες από την παρούσα οδηγία δραστηριότητες μπορούν να ασκηθούν είτε κατά τρόπο διαρκή, είτε κατά τρόπο προσωρινό ή εποχιακό-

ότι μόνο οι οικονομικές δραστηριότητες που ασκούνται συνήθως και κατ' επάγγελμα περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής της παρούσης οδηγίας είτε η εκμετάλλευση είναι προσιτή στο ευρύ κοινό είτε σ' ένα ορισμένο κοινό-

ότι δεν προβλέπεται από την παρούσα οδηγία η ενοικίαση χώρων, επιπλωμένων ή μη, αν η ενοικίαση αυτή δεν συνοδεύεται από την παροχή υπηρεσιών-

ότι η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται επίσης στην πώληση από πλανόδιους πωλητές όπως αυτή προσδιορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, για την πραγματοποίηση του δικαιώματος εγκαταστάσεως και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών στον τομέα των μη μισθωτών δραστηριοτήτων, που υπάγονται στο λιανικό εμπόριο (ex ομάδα 612 ΔΤΤΒ) ((5)-

ότι πρέπει σύμφωνα με τις διατάξεις του γενικού προγράμματος για την κατάργηση των περιορισμών στο δικαίωμα εγκαταστάσεως, οι περιορισμοί που αφορούν το δικαίωμα συμμετοχής σε επαγγελματικές οργανώσεις, να καταργηθούν κατά το μέτρο που οι επαγγελματικές δραστηριότητες του ενδιαφερόμενου συνεπάγονται άσκηση του δικαιώματος αυτού-

ότι η απόδειξη εντιμότητος, που μπορεί να ζητηθεί από τον ενδιαφερόμενo έχει ιδιαίτερη σημασία για τις προβλεπόμενες από την παρούσα οδηγία δραστηριότητες- ότι ορισμένα Κράτη μέλη απαιτούν τέτοια απόδειξη όχι μόνο από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο, αλλά επίσης από τα μέλη της οικογενείας του που κατοικούν με τον ενδιαφερόμενο ή εργάζονται στο κατάστημά του- ότι η οδηγία πρέπει να επιτρέπει την διευκόλυνση της αποδείξεως για το σύνολο των προσώπων από τα οποία μπορεί να ζητηθεί- ότι η σημασία της εννοίας της εντιμότητος για τα επαγγέλματα αυτά οδήγησε ορισμένα Κράτη μέλη να απαιτούν, επί πλέον, από τους ιδίους τους υπηκόους τους όρους εντιμότητος και ήθους εκτός από εκείνους που προκύπτουν από το απόσπασμα ποινικού μητρώου- ότι αυτά τα Κράτη μέλη μπορούν να επιβάλουν παρόμοιους όρους στους υπηκόους των άλλων Κρατών μελών-

ότι το καθεστώς που εφαρμόζεται στους μισθωτούς εργαζομένους, που συνοδεύουν τον παρέχοντα υπηρεσίες ή που ενεργούν για λογαριασμό του, ρυθμίζεται από τις διατάξεις που ελήφθησαν κατ' εφαρμογή των άρθρων 48 και 49 της συνθήκης-

ότι έχουν θεσπισθεί ή θα θεσπισθούν ιδιαίτερες οδηγίες, που θα εφαρμόζονται σε όλες τις μη μισθωτές δραστηριότητες, σε ό,τι αφορά τα θέματα εισόδου και διαμονής των δικαιούχων, καθώς και, όπου είναι απαραίτητο, οδηγίες για το συντονισμό των εγγυήσεων τις οποίες τα Κράτη μέλη απαιτούν από τις εταιρίες για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων-

ότι, επιπλέον, σε μερικά Κράτη μέλη η άσκηση των περισσοτέρων δραστηριοτήτων που προβλέπονται από την παρούσα οδηγία διέπεται από διατάξεις σχετικές με την πρόσβαση στο επάγγελμα, ενώ άλλα Κράτη μέλη θα θέσουν σε ισχύ όπου είναι απαραίτητο, παρόμοια νομοθεσία- ότι ως εκ τούτου, ορισμένα μεταβατικά μέτρα που προορίζονται να διευκολύνουν την ανάληψη και την άσκηση του επαγγέλματος από υπηκόους των άλλων Κρατών μελών θα αποτελέσουν αντικείμενο ιδιαίτερης οδηγίας,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τα Κράτη μέλη καταργούν όσον αφορά τα φυσικά πρόσωπα και τις εταιρίες που προβλέπονται στον Τίτλο I των γενικών προγραμμάτων για την κατάργηση των περιορισμών στην ελευθερία εγκαταστάσεως και στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών (που στο εξής καλούνται "δικαιούχοι") τους περιορισμούς, που αναφέρονται στον Τίτλο III των εν λόγω γενικών προγραμμάτων, όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των δραστηριοτήτων που καθορίζονται στο άρθρο 2.

Άρθρο 2

1. Οι διατάξεις της παρούσης οδηγίας εφαρμόζονται στις μη μισθωτές δραστηριότητες που υπάγονται σε προσωπικές υπηρεσίες και αναφέρονται στο παράρτημα II του γενικού προγράμματος για την κατάργηση των περιορισμών στο δικαίωμα εγκαταστάσεως (ομάδες 852 και 853 ΔΤΤΒ) ((6)).

2. Κατά την έννοια της παρούσης οδηγίας, ασκεί δραστηριότητα που περιλαμβάνεται στην ομάδα 852 (εστιατόρια και καταστήματα καταναλώσεως ποτών), κάθε φυσικό πρόσωπο ή εταιρία που συνήθως και κατ' επάγγελμα προμηθεύει επ' ονόματί του και για λογαριασμό του, στο κατάστημα ή στα καταστήματα που εκμεταλλεύεται, έτοιμα φαγητά ή ποτά προορισμένα για επί τόπου κατανάλωση.

Οι διατάξεις της παρούσης οδηγίας αφορούν επίσης την προμήθεια γευμάτων για κατανάλωση εκτός του καταστήματος όπου παρασκευάστηκαν.

3. Οι διατάξεις της παρούσης οδηγίας δεν εφαρμόζονται στην προμήθεια ετοίμων φαγητών ή ποτών προορισμένων για κατανάλωση επί τόπου, που έγινε από πλανοδίους πωλητές.

4. Κατά την έννοια της παρούσης οδηγίας, ασκεί δραστηριότητα που περιλαμβάνεται στην ομάδα 853 (επιπλωμένα ξενοδοχεία και παρεμφερή καταστήματα, χώροι κατασκηνώσεων), κάθε φυσικό πρόσωπο ή εταιρία που συνήθως και κατ' επάγγελμα παρέχει επ' ονόματί του και για λογαριασμό του:

- στην εγκατάσταση ή στις εγκαταστάσεις που εκμεταλλεύεται, επιπλωμένες κατοικίες ή επιπλωμένα δωμάτια, ή

- σε διαμορφωμένες εκτάσεις, χώρους ή εγκαταστάσεις κατασκηνώσεων που προορίζονται για πρόσκαιρη διαμονή και, σε κάθε περίπτωση, παρέχει επιπλέον τις συνήθεις αντιστοίχους συμπληρωματικές υπηρεσίες.

Άρθρο 3

1. Τα Κράτη μέλη καταργούν εκείνους ιδίως τους περιορισμούς οι οποίοι:

α) παρακωλύουν τη εγκατάσταση δικαιούχων ή την παροχή υπ' αυτών υπηρεσιών στη χώρα υποδοχής, υπό τους αυτούς όρους και τα αυτά δικαιώματα όπως και οι ημεδαποί-

β) απορρέουν από διοικητική πρακτική, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη διακριτική σε σχέση με τους ημεδαπούς μεταχείριση των δικαιούχων.

2. Μεταξύ των περιορισμών που πρέπει να καταργηθούν συμπεριλαμβάνονται ειδικότερα εκείνοι οι οποίοι αποτελούν αντικείμενο διατάξεων που εμποδίζουν ή περιορίζουν την εγκατάσταση των δικαιούχων ή την υπ' αυτών παροχή υπηρεσιών όπως:

α) στο Βέλγιο

- η υποχρέωση κατοχής δελτίου επαγγελματικής ταυτότητος (άρθρο 1 του Νόμου της 19 Φεβρουαρίου 1965)-

β) στη Γερμανία

- προκειμένου για παραχώρηση αδείας σε αλλοδαπούς για τη λειτουργία καταστήματος η προϋπόθεση αποδείξεως της αναγκαιότητος (παράγραφος 1 εδάφιο 2 του Gaststaettengesetz της 28 Απριλίου 1930)-

γ) στη Γαλλία

- η υποχρέωση κατοχής δελτίου ταυτότητος αλλοδαπού εμπόρου (decret-loi της 12 Νοεμβρίου 1938, decret της 2 Φεβρουαρίου 1939, νόμος της 8 Οκτωβρίου 1940)-

- ο αποκλεισμός εκ του δικαιώματος ανανεώσεως των εμπορικών μισθώσεων (decret της 30 Σεπτεμβρίου 1963, άρθρο 38)-

- η απαγόρευση σε πρόσωπα άλλης υπηκοότητος να ασκούν το επάγγελμα του πωλητού ποτών για κατανάλωση επί τόπου (άρθρο L 31, του Κώδικα καταστημάτων καταναλώσεως ποτών και των αντιαλκοολικών μέτρων, decret 55-222 της 8 Φεβρουαρίου 1955, ordonnance αριθ. 59-107 της 7 Ιανουαρίου 1959)-

δ) στην Ιταλία

- η υποχρέωση κατοχής της ιταλικής υπηκοότητος για την άσκηση του επαγγέλματος του διαχειριστού ορεινών καταφυγίων (rifugi alpini) (άρθρο 13 του del Commissario per il Turismo της 29 Οκτωβρίου 1955)-

ε) στο Λουξεμβούργο

- η υποχρέωση κατοχής αδείας περιορισμένης χρονικής ισχύος που χορηγείται σε αλλοδαπούς (άρθρο 21 του νόμου της 2 Ιουνίου 1962)-

- η υποχρέωση διαμονής το λιγότερο για πέντε συνεχή έτη στο έδαφος του Μεγάλου Δουκάτου για τη λειτουργία πανδοχείου, ταβέρνας ή οποιουδήποτε καταστήματος πωλήσεως ποτών για επιτόπου κατανάλωση (άρθρο 1 του νόμου της 12 Αυγούστου 1927).

Άρθρο 4

1. Τα Κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι δικαιούχοι να έχουν το δικαίωμα συμμετοχής σε επαγγελματικές οργανώσεις υπό τους αυτούς όρους και με τα αυτά δικαιώματα και υποχρεώσεις όπως και οι ημεδαποί.

2. Σε περίπτωση εγκαταστάσεως, το δικαίωμα συμμετοχής στις οργανώσεις αυτές συνεπάγεται το δικαίωμα εκλογής ή το δικαίωμα διορισμού σε διοικητικές θέσεις των οργανώσεων αυτών. Οι διοικητικές αυτές θέσεις πάντως είναι δυνατό να προορίζονται για τους ημεδαπούς, εφ' όσον η οργάνωση αυτή μετέχει δυνάμει διατάξεως νομοθετικού ή κανονιστικού χαρακτήρα στην άσκηση δημοσίας εξουσίας.

3. Στο Μέγα Δουκάτο του Λουξεμβούργου, η ιδιότητα του μέλους του Εμπορικού Επιμελητηρίου και Επαγγελματικού Επιμελητηρίου δεν δίνει στους δικαιούχους, το δικαίωμα συμμετοχής στην ανάδειξη των διοικητικών οργάνων.

Άρθρο 5

Ουδέν Κράτος μέλος παρέχει στους υπηκόους του, που μεταβαίνουν σε άλλο Κράτος μέλος με σκοπό την άσκηση μιας από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 2, οποιαδήποτε βοήθεια που μπορεί να νοθεύσει τους όρους εγκαταστάσεως.

Άρθρο 6

1. Αν Κράτος μέλος υποδοχής απαιτεί από τους υπηκόους του για την πρόσβαση σε μία από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 2 απόδειξη εντιμότητος καθώς και απόδειξη μη κηρύξεως σε πτώχευση ή μία από τις αποδείξεις αυτές, το εν λόγω Κράτος δέχεται ως επαρκή απόδειξη προκειμένου για υπηκόους άλλων Κρατών μελών, την προσαγωγή αποσπάσματος ποινικού μητρώου ελλείψει δε τούτου, ενός ισοδυνάμου εγγράφου που έχει εκδοθεί από αρμόδια δικαστική ή διοικητική αρχή της χώρας καταγωγής ή προελεύσεως, από το οποίο προκύπτει ότι οι απαιτήσεις αυτές ικανοποιούνται.

Αν η χώρα καταγωγής ή προελεύσεως δεν χορηγεί τέτοιο έγγραφο, όσον αφορά την εντιμότητα ή τη μη πτώχευση, τούτο είναι δυνατό, να αντικατασταθεί από ένορκη βεβαίωση του ενδιαφερομένου ενώπιον αρμοδίας δικαστικής ή διοικητικής αρχής, συμβολαιογράφου ή αρμοδίου επαγγελματικού οργανισμού της χώρας καταγωγής ή προελεύσεως.

2. Αν Κράτος μέλος απαιτεί από τους υπηκόους του για την πρόσβαση σε μία από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 2, ορισμένες προϋποθέσεις ήθους ή εντιμότητος που τους αφορούν ή αφορούν ορισμένα μέλη της οικογενείας που ζουν μαζί του, των οποίων η απόδειξη δεν εξασφαλίζεται από το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο, το Κράτος αυτό δέχεται ως επαρκή απόδειξη για τους υπηκόους των άλλων Κρατών μελών, πιστοποιητικό που εκδίδεται από μία αρμόδια δικαστική ή διοικητική αρχή της χώρας καταγωγής ή προελεύσεως, που πιστοποιεί ότι οι προϋποθέσεις αυτές ικανοποιούνται. Τα πιστοποιητικά αυτά πρέπει να αναφέρονται σε συγκεκριμένα γεγονότα που λαμβάνονται υπ' όψη από τη χώρα υποδοχής.

3. Τα έγγραφα που εκδίδονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 δεν είναι δυνατό να υποβληθούν μετά την πάροδο τριών μηνών από την ημερομηνία εκδόσεώς τους.

4. Τα Κράτη μέλη ορίζουν, εντός προθεσμίας που προβλέπεται στο άρθρο 7, τις αρχές και τους οργανισμούς που είναι αρμόδιοι για την έκδοση των εγγράφων αυτών ενημερώνουν δε περί αυτού τα άλλα Κράτη μέλη και την Επιτροπή.

5. Όταν στο Κράτος μέλος υποδοχής, πρέπει να αποδειχθεί η οικονομική ικανότητα, το Κράτος αυτό θεωρεί τις βεβαιώσεις που χορηγούνται από τις Τράπεζες της χώρας καταγωγής ή προελεύσεως ισοδύναμες με εκείνες που χορηγούνται στην επικράτειά του.

Άρθρο 7

Τα Κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα που είναι αναγκαία για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία εντός έξη μηνών από της κοινοποιήσεώς της και ενημερώνουν αμέσως περί αυτού την Επιτροπή.

Άρθρο 8

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα Κράτη μέλη.

Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις 15 Οκτωβρίου 1968.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

G. SEDATI

(1) ΕΕ αριθ. 2 της 15.1.1962, σ. 36/62.

(2) ΕΕ αριθ. 2 της 15.1.1962, σ. 32/62.

(3) ΕΕ αριθ. 23 της 5.2.1966, σ. 354/66.

(4) ΕΕ αριθ. 205 της 7.12.1965, σ. 3069/65.

(5) ΕΕ αριθ. Ν 260 της 22.10.1968, σ. 1.

(6) Στατιστικό γραφείο των Ηνωμένων Εθνών, Στατιστικές μελέτες, Σειρά Μ, Αριθ. 4, Θεώρ. 1 (Νέα Υόρκη, 1958).