Unijne środki ograniczające w celu zwalczania cyberataków

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Sankcje nakładane na wskazane osoby i podmioty

• Na podstawie tych ram UE może nakładać sankcje na osoby lub podmioty odpowiedzialne za przeprowadzenie lub usiłowanie przeprowadzenia cyberataków; na osoby, które zapewniają finansowe, techniczne lub materialne wsparcie dla cyberataków, lub na osoby, które angażują się w nie w inny sposób. Sankcje mogą być także nakładane na osoby lub powiązane z nimi podmioty. Środki ograniczające obejmują zakazy wjazdu osób do UE i zamrożenie aktywów.
• Osoby objęte takimi sankcjami, wskazane przez Radę Unii Europejskiej, zostaną wymienione w załączniku I do decyzji (WPZiB) 2019/797; zamraża się wszelkie środki pieniężne i zasoby gospodarcze należące do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wskazanych w załączniku I, będące ich własnością, znajdujące się w ich posiadaniu lub przez nie kontrolowane.
• Państwa członkowskie są odpowiedzialne za ustanowienie przepisów dotyczących kar za naruszenia.

Cyberataki

Cyberataki objęte zakresem stosowania tego nowego systemu sankcji to cyberataki, które wywołują poważne skutki i które:

• zostały przygotowane poza terytorium UE lub są przeprowadzane spoza terytorium UE; lub które
• wykorzystują infrastrukturę znajdującą się poza terytorium UE; lub które
• są przeprowadzane przez osoby lub podmioty mające siedzibę lub prowadzące działalność poza terytorium UE; lub które
• są przeprowadzane przy wsparciu osób lub podmiotów prowadzących działalność poza terytorium UE.

Cyberataki stanowiące zagrożenie dla państw członkowskich obejmują ataki na systemy informatyczne związane z:

• infrastrukturą krytyczną, która jest niezbędna do utrzymania podstawowych funkcji społecznych lub zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony i dobrobytu materialnego lub społecznego obywateli;
• usługami niezbędnymi do podstawowej działalności społecznej lub gospodarczej, w szczególności w sektorze energii, transportu, bankowości, finansów, ochrony zdrowia, wody pitnej i infrastruktury cyfrowej;
• krytycznymi funkcjami państwa, w szczególności w obszarze obrony, zarządzania instytucjami i ich funkcjonowania, wyborów państwowych, infrastruktury gospodarczej i cywilnej, bezpieczeństwa wewnętrznego i stosunków zewnętrznych, w tym misji dyplomatycznych;
• przechowywaniem lub przetwarzaniem informacji niejawnych; lub
• rządowymi zespołami reagowania kryzysowego.