Zasada ostrożności

Zasada ostrożności to podejście do zarządzania ryzykiem, w przypadkach gdy istnieje ryzyko, że dana polityka lub dane działanie będą szkodliwe dla społeczeństwa lub środowiska, jednakże naukowcy nie wypracowali jeszcze wspólnego stanowiska w sprawie problemu. W takiej sytuacji realizacja tego typu polityki lub działania powinna zostać wstrzymana. Politykę lub działanie można jednak poddać ponownej ocenie po pojawieniu się dodatkowych informacji naukowych. Zasadę tę reguluje artykuł 191 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

Zamysł zasady ostrożności został po raz pierwszy przedstawiony w komunikacie Komisji Europejskiej przyjętym w lutym 2000 r., gdzie opisano jej koncepcję i przewidziano sposoby jej wdrażania.

Zasadę ostrożności stosuje się wyłącznie w przypadku potencjalnego zagrożenia i nie może ona stanowić uzasadnienia arbitralnych decyzji.

Do przykładów aktów prawnych, w których UE zastosowała zasadę ostrożności, należą ramy regulacyjne dotyczące chemikaliów (rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 – znane pod nazwą REACH) oraz ogólne rozporządzenie o prawie żywnościowym (rozporządzenie (WE) nr 178/2002).

ZOBACZ TEŻ

• Ochrona konsumentów
• Polityka ochrony środowiska UE
• Komisja Europejska
• Bezpieczeństwo żywnościowe
• Organizmy zmodyfikowane genetycznie (GMO)
• Zdrowie publiczne
• Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA) – unijne regulacje dotyczące chemikaliów (streszczenie)
• Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) – zapewnianie bezpieczeństwa żywności i pasz w UE (streszczenie)
• Zasada ostrożności (streszczenie)
• Zasada ostrożności: podejmowanie decyzji w przypadku braku pewności – publikacja (Komisja Europejska)
• Pestycydy (Komisja Europejska).