Wybierz funkcje eksperymentalne, które chcesz wypróbować

Ten dokument pochodzi ze strony internetowej EUR-Lex

Hierarchia przepisów w Unii Europejskiej

Pojęcie hierarchii przepisów odnosi się do koncepcji, że w systemie prawnym istnieje pionowy porządek aktów prawnych, w którym akty znajdujące się na niższych szczeblach hierarchii są podrzędne w stosunku do aktów znajdujących się na wyższym szczeblu.

Traktat lizboński zachował hierarchię aktów prawnych, którą proponował nieratyfikowany Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy.

Na szczycie hierarchii praw unijnych znajduje się prawo pierwotne, na które składają się:

  • traktaty założycielskie UE (Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE)) oraz protokoły do nich;
  • Karta praw podstawowych (art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej); a także
  • ogólne zasady prawa ustanowione przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Kolejne miejsca w hierarchii zajmują umowy międzynarodowe z państwami trzecimi oraz z organizacjami międzynarodowymi. Takie umowy nie należą do prawa pierwotnego ani wtórnego, lecz stanowią wyjątkową kategorię.

Poniżej w hierarchii znajduje się prawo wtórne obejmujące wszystkie akty ustawodawcze i nieustawodawcze przyjęte przez instytucje UE, które umożliwiają UE wykonywanie jej uprawnień.

Ustawodawstwo obejmuje rozporządzenia, dyrektywy oraz decyzje przyjmowane w drodze zwykłej lub specjalnej procedury ustawodawczej (art. 289 TFUE).

Znajdują się one na wyższym szczeblu hierarchii niż akty nieustawodawcze, które obejmują akty delegowane i wykonawcze.

Akty delegowane (art. 290 TFUE) umożliwiają Komisji Europejskiej uzupełnianie lub zmienianie mniej istotnych części aktów ustawodawczych UE, natomiast akty wykonawcze (art. 291 TFUE) określają szczegółowe zasady umożliwiające ich jednolite wdrożenie.

PATRZ RÓWNIEŻ:

Góra