Egzekwowanie prawa unijnego

Artykuł 17 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) stanowi, że Komisja Europejska, stojąc na straży unijnych traktatów, ma obowiązek egzekwować prawo unijne poprzez monitorowanie stosowania unijnego prawa pierwotnego i prawa wtórnego, a także dopilnowanie jego jednolitego stosowania w całej UE. Komisja gromadzi informacje potrzebne do monitorowania przestrzegania prawa przez państwa członkowskie UE.

Jeśli państwo członkowskie UE nie stosuje prawa UE, Komisja może wysłać „wezwanie do usunięcia uchybienia”, co pozwala państwu członkowskiemu na przedstawienie swoich uwag. Jeśli Komisja nadal jest zdania, że naruszanie przepisów UE utrzymuje się, wysyła państwu członkowskiemu uzasadnioną opinię. Taka uzasadniona opinia określa termin, w jakim państwo członkowskie musi zapewnić zgodność z prawem unijnym. Jeżeli państwo członkowskie nie zastosuje się do opinii w określonym terminie, Komisja może wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zgodnie z art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE)).

Trybunał może nałożyć karę finansową na państwo członkowskie, które nie przestrzega wyroku, po drugiej procedurze sądowej (art. 260 ust. 2 TFUE). Jednakże jeśli takie państwo członkowskie uchybiło obowiązkowi wdrożenia dyrektywy, Trybunał może nałożyć sankcje finansowe już podczas wydawania pierwszego wyroku, zgodnie z art. 258 TFUE (art. 260 ust. 3 TFUE).

Każda osoba lub organizacja może wnieść skargę do Komisji, jeśli środki lub praktyki administracyjne stosowane przez państwo członkowskie zdają się naruszać przepisy UE. Jednakże jedynie Komisja może zainicjować procedurę określoną w art. 258 i 260 TFUE.

ZOB. TAKŻE

• Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE)
• Komisja Europejska
• Prawo UE
• Państwa członkowskie
• Traktaty
• Naruszenie prawa UE (streszczenie)
• Stosowanie przepisów prawa UE (Komisja Europejska)
• Postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego (Komisja Europejska).