Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32018D1986

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1986 z dnia 13 grudnia 2018 r. ustanawiająca indywidualne programy kontroli i inspekcji dotyczące niektórych połowów oraz uchylająca decyzje wykonawcze 2012/807/UE, 2013/328/UE, 2013/305/UE oraz 2014/156/UE

C/2018/8461

Dz.U. L 317 z 14/12/2018, p. 29–46 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 05/10/2023

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec_impl/2018/1986/oj

14.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 317/29


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/1986

z dnia 13 grudnia 2018 r.

ustanawiająca indywidualne programy kontroli i inspekcji dotyczące niektórych połowów oraz uchylająca decyzje wykonawcze 2012/807/UE, 2013/328/UE, 2013/305/UE oraz 2014/156/UE

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (1), w szczególności jego art. 95,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1224/2009 ustanawia przepisy dotyczące kontroli wszystkich działań wchodzących w zakres wspólnej polityki rybołówstwa prowadzonych na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii bądź przez unijne statki rybackie lub też – bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa członkowskiego bandery – przez obywateli państw członkowskich, oraz stanowi w szczególności, iż państwa członkowskie zapewniają, aby kontrola, inspekcje i egzekwowanie przepisów prowadzono w sposób niedyskryminacyjny w odniesieniu do sektorów, statków lub osób, a także na podstawie zarządzania ryzykiem.

(2)

Zgodnie z art. 95 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 Komisja może, w porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi, przyjmować indywidualne programy kontroli i inspekcji w odniesieniu do określonych rodzajów połowów i basenów morskich.

(3)

Indywidualne programy kontroli i inspekcji zostały przyjęte przez Komisję w odniesieniu do kilku basenów morskich i zostały zrealizowane przez państwa członkowskie w ramach wspólnych planów rozmieszczenia; Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa („EFCA”) zapewnia operacyjną koordynację działań inspekcyjnych w tym kontekście.

(4)

W niedawnej ocenie REFIT (2) Komisji stwierdzono, że indywidualne programy kontroli i inspekcji stanowią skuteczne i efektywne narzędzie służące poprawie współpracy i wymiany informacji między państwami członkowskimi.

(5)

Indywidualne programy kontroli i inspekcji ustanowione decyzjami wykonawczymi Komisji 2012/807/UE (3), 2013/328/UE (4) i 2013/305/UE (5) tracą ważność dnia 31 grudnia 2018 r. Programy takie powinny obowiązywać również po tej dacie, aby nadal wspierać współpracę i wymianę danych między państwami członkowskimi, a także propagować równe warunki działania w zakresie inspekcji i działań kontrolnych w całej Unii.

(6)

Aby uprościć przyjmowanie indywidualnych programów kontroli i inspekcji oraz zapewnić ich spójną realizację na szczeblu Unii, te indywidualne programy kontroli i inspekcji należy ująć w jednej decyzji. Należy dokonać przeglądu obowiązków sprawozdawczych państw członkowskich, aby dostosować te obowiązki do nowych wartości odniesienia i w miarę możliwości ograniczyć obciążenia administracyjne.

(7)

W celu zapewnienia spójności między basenami morskimi należy również zmienić indywidualny program kontroli i inspekcji ustanowiony decyzją wykonawczą Komisji 2014/156/UE (6), w tym wartości odniesienia i obowiązki sprawozdawcze.

(8)

Zgodnie z art. 95 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 indywidualne programy kontroli i inspekcji powinny określić zakres, cele i priorytety oraz wartości odniesienia dla działań inspekcyjnych.

(9)

Aby uwzględnić niedawno przyjęte unijne środki ochrony i zarządzania w dziedzinie rybołówstwa, należy poszerzyć zakres indywidualnych programów kontroli i inspekcji o niektóre dodatkowe stada i połowy. Należy również uwzględnić połowy rekreacyjne w odniesieniu do stad objętych unijnymi środkami ochrony oraz połowy zarządzane przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem. Należy również dostosować priorytety indywidualnych programów kontroli i inspekcji do priorytetów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności w odniesieniu do realizacji obowiązku wyładunku.

(10)

Niniejsza decyzja powinna zatem obejmować określone połowy w Morzu Bałtyckim, Morzu Północnym, wodach zachodnich północno-wschodniego Atlantyku, wschodnim Atlantyku, Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym.

(11)

Art. 95 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 stanowi, iż wartości odniesienia określone w indywidualnym programie kontroli i inspekcji w odniesieniu do działań inspekcyjnych należy ustalić na podstawie zarządzania ryzykiem. W tym celu, a także aby zapewnić spójne podejście do kontroli i inspekcji w obrębie basenu morskiego oraz równe warunki działania dla połowów różnych państw członkowskich, należy stosować zharmonizowaną metodykę oceny ryzyka. Państwa członkowskie powinny ustanowić zharmonizowaną metodykę we współpracy z EFCA; metodyka ta powinna opierać się na prawdopodobnym ryzyku nieprzestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

(12)

Państwa członkowskie powinny przekazywać EFCA wyniki swojej oceny ryzyka. EFCA powinna wykorzystywać te informacje przy koordynowaniu oceny ryzyka na szczeblu regionalnym.

(13)

EFCA powinna ustanowić regionalną strategię zarządzania ryzykiem, która będzie realizowana za pomocą wspólnego planu rozmieszczenia określonego w art. 2 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 768/2005 (7).

(14)

Zgodnie z art. 95 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie powinny przyjmować niezbędne środki mające na celu zapewnienie realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji, w szczególności w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz do okresów i obszarów, w których mają one zostać zastosowane.

(15)

Wspólne działania inspekcyjne i nadzorcze między zainteresowanymi państwami członkowskimi należy, w stosownych przypadkach, realizować zgodnie ze wspólnymi planami rozmieszczenia ustanowionymi przez EFCA, tak aby przyczyniały się one do ujednolicenia praktyk w zakresie kontroli, inspekcji i nadzoru oraz do koordynacji działań kontrolnych, inspekcyjnych i nadzorczych między właściwymi organami tych państw członkowskich.

(16)

Docelowe wartości odniesienia określające intensywność działań kontrolnych i inspekcyjnych należy ustalić dla statków rybackich w segmentach floty o wysokim i bardzo wysokim ryzyku we wszystkich zainteresowanych państwach członkowskich. Wszystkie docelowe wartości odniesienia należy oceniać z uwzględnieniem dorocznej oceny przeprowadzonej przez państwa członkowskie. Państwa członkowskie powinny być uprawnione do stosowania alternatywnych docelowych wartości odniesienia wyrażonych jako poprawa poziomu przestrzegania przepisów.

(17)

W celu realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji, wspólnych planów rozmieszczenia oraz wspólnych działań w zakresie inspekcji i nadzoru konieczna jest wymiana informacji między właściwymi organami państw członkowskich oraz z EFCA w odniesieniu do danych z systemu monitorowania statków, danych z systemu elektronicznego raportowania (obejmujących raporty z działalności połowowej, uprzednie powiadomienia, deklaracje wyładunkowe i przeładunkowe oraz dokumenty sprzedaży) oraz danych dotyczących inspekcji i nadzoru, w tym sprawozdań z inspekcji, obserwacji i w sprawie naruszeń przepisów, jak również przetwarzanie danych osobowych. W każdym przypadku i na każdym poziomie należy zapewnić przestrzeganie obowiązków dotyczących ochrony danych osobowych określonych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (8) i (UE) 2018/1725 (9) oraz, w stosownych przypadkach, przestrzeganie przepisów państw członkowskich transponujących dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 (10).

(18)

Dane osobowe przetwarzane w celu realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji nie powinny być przechowywane przez okres dłuższy niż dziesięć lat. Okres ten umożliwi właściwym organom państw członkowskich i EFCA wypełnienie obowiązków związanych z działaniami następczymi, sprawozdawczością i oceną indywidualnych programów kontroli i inspekcji. Jeżeli chodzi o dane niezbędne do przeprowadzenia działań następczych w związku z inspekcjami, takich jak postępowania wyjaśniające, postępowania w sprawie naruszenia przepisów, postępowania sądowe lub administracyjne, konieczny jest określony, dłuższy okres przechowywania wynoszący dwadzieścia lat ze względu na czas trwania takich postępowań oraz konieczność korzystania z tych danych do zakończenia takich postępowań. Ponadto, jeżeli dane są wykorzystywane do celów naukowych i na potrzeby doradztwa naukowego, okres przechowywania danych należy przedłużyć, aby umożliwić długoterminowe monitorowanie naukowe i ocenę żywych zasobów morza.

(19)

Państwa członkowskie powinny opracować i przesyłać Komisji sprawozdania roczne z realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji. Komisja powinna wykorzystać te sprawozdania do oceny realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji oraz do oceny ich adekwatności i skuteczności. Taka ocena może stanowić podstawę przeglądu indywidualnych programów inspekcji i kontroli.

(20)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

1.   Niniejsza decyzja ustanawia indywidualne programy kontroli i inspekcji dotyczące:

a)

połowów eksploatujących stada lub gatunki objęte planami wieloletnimi, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (11), oraz planami przyjętymi zgodnie z art. 18 tego rozporządzenia, jak również objęte innymi środkami unijnymi przyjętymi na podstawie art. 43 ust. 3 Traktatu, przewidującymi ograniczenia ilościowe i przydział uprawnień do połowów;

b)

połowów eksploatujących gatunki objęte obowiązkiem wyładunku zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

c)

niektórych połowów eksploatujących stada lub gatunki objęte środkami ochrony i zarządzania przyjętymi przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem,

jak określono w załącznikach I–V.

2.   Indywidualne programy kontroli i inspekcji są określone w załącznikach I–V i są realizowane przez państwa członkowskie, o których mowa w tych załącznikach („zainteresowane państwa członkowskie”).

Artykuł 2

Zakres

Indywidualne programy kontroli i inspekcji obejmują następujące działania:

a)

działalność połowową w rozumieniu art. 4 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 w obszarach wymienionych w załącznikach I–V do niniejszej decyzji („dane obszary”);

b)

działalność związaną z połowami, w tym ważenie, przetwarzanie, wprowadzanie do obrotu, przewożenie i przechowywanie produktów rybołówstwa;

c)

przywóz i przywóz pośredni zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (12) w odniesieniu do połowów objętych załącznikiem I;

d)

wywóz i powrotny wywóz zgodnie z art. 2 ust. 13 i 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 w odniesieniu do połowów objętych załącznikiem I;

e)

połowy rekreacyjne określone w art. 4 pkt 28 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, jeżeli są objęte unijnymi środkami ochrony i są wyszczególnione w odpowiednim załączniku;

f)

środki nadzwyczajne zgodnie z art. 108 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz środki Komisji w przypadku poważnego zagrożenia dla żywych zasobów morza zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

Artykuł 3

Cele

1.   Indywidualne programy kontroli i inspekcji zapewniają jednolite i skuteczne wdrożenie środków ochrony i kontroli obowiązujących w odniesieniu do stad i połowów, o których mowa w załącznikach I–V.

2.   Działania kontrolne i inspekcyjne prowadzone w ramach każdego indywidualnego programu kontroli i inspekcji mają w szczególności na celu zapewnienie przestrzegania następujących przepisów:

a)

przepisów o zarządzaniu uprawnieniami do połowów oraz wszelkich indywidualnych warunków z nimi związanych, w tym w zakresie monitorowania poziomu wykorzystania kwot oraz systemu nakładów połowowych w przedmiotowych obszarach;

b)

przepisów o obowiązkach sprawozdawczych w odniesieniu do działalności połowowej, w szczególności w zakresie wiarygodności odnotowanych i zgłaszanych informacji;

c)

przepisów o obowiązku wyładunku wszystkich połowów gatunków podlegających obowiązkowi wyładunku zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013 oraz środków mających na celu ograniczenie odrzutów, przewidzianych w tytule IIIa rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 (13);

d)

specjalnych przepisów dotyczących ważenia określonych gatunków pelagicznych przewidzianych w art. 78–89 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 (14);

e)

przepisów szczegółowych zatwierdzonych przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem w odniesieniu do stad i obszarów wchodzących w zakres niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Priorytety

1.   Zainteresowane państwa członkowskie prowadzą kontrolę i inspekcję w odniesieniu do działalności połowowej i działalności związanej z połowami w odniesieniu do różnych stad i obszarów, o których mowa w załącznikach I–V do niniejszej decyzji, na podstawie zarządzania ryzykiem, zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i art. 98 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011.

2.   Każde zainteresowane państwo członkowskie przypisuje kontroli i inspekcjom poziom priorytetowości na podstawie wyników oceny ryzyka przeprowadzonej zgodnie z procedurami określonymi w art. 5.

3.   Każdy statek rybacki lub każdy segment floty, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lit. b), podlega kontroli i inspekcjom zgodnie z poziomem priorytetowości przypisanym zgodnie z ust. 2, aby zapewnić, by wszystkie stada objęte połowami określonymi w załącznikach I–V były należycie uwzględnione.

4.   Inspekcje na lądzie dotyczące operatorów prowadzących działalność związaną z połowami przeprowadza się, gdy odnoszą się do danego etapu w łańcuchu połowów/wprowadzania do obrotu i stanowią element strategii zarządzania ryzykiem, o której mowa w art. 6.

Artykuł 5

Procedury oceny ryzyka oraz związek ze wspólnymi planami rozmieszczenia

1.   Co najmniej raz w roku zainteresowane państwa członkowskie oceniają ryzyko w odniesieniu do połowów wymienionych w załącznikach I–V zgodnie ze zharmonizowaną metodyką ustaloną przez państwa członkowskie we współpracy z Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa („EFCA”) i w oparciu o prawdopodobne ryzyko nieprzestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

2.   Metodyka oceny ryzyka, o której mowa w ust. 1, przewiduje, że państwa członkowskie:

a)

rozpatrują, wykorzystując wszystkie dostępne i istotne informacje, prawdopodobieństwo wystąpienia przypadku nieprzestrzegania przepisów oraz jego ewentualne konsekwencje;

b)

określają poziom ryzyka według stad, narzędzi połowowych, odnośnego obszaru (zwanego dalej „segmentem floty”) i okresu w roku, na podstawie prawdopodobieństwa wystąpienia i ewentualnych konsekwencji. Szacowany poziom ryzyka wyraża się jako „bardzo wysoki”, „wysoki”, „średni” lub „niski”.

3.   W ramach wspólnego planu rozmieszczenia ustanowionego przez EFCA zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 768/2005 („wspólny plan rozmieszczenia”) każde zainteresowane państwo członkowskie przekazuje EFCA wyniki swojej oceny ryzyka. Aby ułatwić programowanie strategii zarządzania ryzykiem, o której mowa w art. 6, określa się stwierdzony rodzaj ewentualnego (ryzyka) nieprzestrzegania obowiązujących przepisów wspólnej polityki rybołówstwa. Państwa członkowskie niezwłocznie informują EFCA o wszelkich zmianach dotyczących szacowanego poziomu ryzyka.

4.   EFCA wykorzystuje informacje otrzymane od państw członkowskich przy koordynowaniu oceny ryzyka na szczeblu regionalnym.

5.   Zainteresowane państwa członkowskie sporządzają wykaz swoich statków, wskazując w nim przynajmniej statki średniego, wysokiego i bardzo wysokiego ryzyka. Wykaz statków jest regularnie aktualizowany z uwzględnieniem informacji zebranych w trakcie działań kontrolnych i inspekcyjnych, w tym w trakcie wspólnych kontroli i inspekcji, oraz wszelkich istotnych informacji dostarczonych przez inne państwa członkowskie.

6.   W przypadku gdy statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego, które nie jest zainteresowanym państwem członkowskim, lub statek rybacki państwa trzeciego prowadzi działalność na danych obszarach, poziom ryzyka zgodnie z ust. 5 określa nadbrzeżne państwo członkowskie, na którego wodach statek rybacki prowadzi działalność, chyba że organy państwa bandery podadzą, w ramach art. 8 niniejszej decyzji, poziom tego ryzyka.

7.   W ramach wspólnego planu rozmieszczenia i ze względów operacyjnych zainteresowane państwa członkowskie przekazują EFCA wykaz statków ustanowiony zgodnie z ust. 5 i 6. W celu ułatwienia skutecznych działań kontrolnych i inspekcyjnych określa się stwierdzony rodzaj ryzyka mający zastosowanie do statków. Zainteresowane państwa członkowskie niezwłocznie informują EFCA o wszelkich zmianach po aktualizacji swoich wykazów.

Artykuł 6

Krajowe i regionalne strategie zarządzania ryzykiem

1.   Na podstawie wyników oceny ryzyka każde zainteresowane państwo członkowskie ustanawia co najmniej raz w roku krajową strategię zarządzania ryzykiem ukierunkowaną na zapewnienie przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa. Strategia ta obejmuje identyfikację, opis i przydział odpowiednich zasobów, instrumentów kontroli i środków służących do przeprowadzania inspekcji, z uwzględnieniem zidentyfikowanego poziomu ryzyka, charakteru ryzyka nieprzestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa oraz z uwzględnieniem osiągnięcia docelowych wartości odniesienia.

2.   EFCA – na podstawie regionalnej oceny ryzyka, o której mowa w art. 5 ust. 4 niniejszej decyzji – ustanawia regionalną strategię zarządzania ryzykiem zgodną z ust. 1 niniejszego artykułu. EFCA koordynuje i realizuje tę regionalną strategię zarządzania ryzykiem poprzez wspólny plan rozmieszczenia.

Artykuł 7

Docelowe wartości odniesienia

1.   Bez uszczerbku dla docelowych wartości odniesienia określonych w pkt 4 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 docelowe wartości odniesienia dla inspekcji statków rybackich określono w pkt 4, odpowiednio, załączników I–V do niniejszej decyzji.

2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie mogą stosować ewentualnie różne docelowe wartości odniesienia wyrażone jako poprawa poziomu przestrzegania przepisów, zgodnie ze zharmonizowaną metodyką ustanowioną we współpracy z EFCA, aby osiągnąć cele określone w art. 3 niniejszej decyzji, pod warunkiem że:

a)

szczegółowa analiza działalności połowowej lub działalności związanej z połowami oraz zagadnień związanych z egzekwowaniem przepisów uzasadnia potrzebę ustanowienia docelowych wartości odniesienia wyrażonych jako poprawa poziomu przestrzegania przepisów;

b)

zainteresowane państwa członkowskie określają działania w zakresie kontroli i inspekcji, jak również strategię służącą osiągnięciu wyników oczekiwanych w związku z poprawą poziomu przestrzegania przepisów;

c)

wartości odniesienia wyrażone jako poprawa poziomu przestrzegania przepisów nie mają negatywnego wpływu na cele, priorytety i procedury oparte na analizie ryzyka, określone w indywidualnych programach kontroli i inspekcji;

d)

wartości odniesienia wyrażone jako poprawa poziomu przestrzegania przepisów są zgłaszane Komisji najpóźniej rok po wejściu w życie niniejszej decyzji i następnie co 2 lata, przy czym Komisja nie zgłosi sprzeciwu wobec tych wartości w terminie 90 dni od zgłoszenia.

3.   Wszystkie docelowe wartości odniesienia podlegają ocenie rocznej na podstawie sprawozdań oceniających, o których mowa w art. 11 ust. 1, oraz – w stosownych przypadkach – podlegają przeglądowi w ramach oceny określonej w art. 11 ust. 6.

4.   W stosownych przypadkach skuteczność docelowym wartościom odniesienia, o których mowa w niniejszym artykule, nadaje się we wspólnym planie rozmieszczenia.

Artykuł 8

Współpraca między państwami członkowskimi i z państwami trzecimi

1.   Zainteresowane państwa członkowskie współpracują podczas realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji.

2.   W stosownych przypadkach wszystkie pozostałe państwa członkowskie współpracują z zainteresowanymi państwami członkowskimi i EFCA, aby osiągnąć cele wspólnych planów rozmieszczenia.

3.   Zainteresowane państwa członkowskie i EFCA mogą współpracować z właściwymi organami państw trzecich na rzecz realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji.

Artykuł 9

Wspólne działania inspekcyjne i nadzorcze

1.   Aby zwiększyć efektywność i skuteczność krajowych systemów kontroli rybołówstwa, zainteresowane państwa członkowskie prowadzą, w stosownych przypadkach, wspólne działania inspekcyjne i nadzorcze na swoich terytoriach oraz na wodach podlegających ich jurysdykcji oraz – w stosownych przypadkach – na wodach międzynarodowych. Nie naruszając przepisów art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w stosownych przypadkach, działania te prowadzone są w ramach wspólnych planów rozmieszczenia, o których mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 768/2005.

2.   Do celów wspólnych działań inspekcyjnych i nadzorczych każde z zainteresowanych państw członkowskich:

a)

zapewnia, aby urzędnicy i inspektorzy unijni z innych zainteresowanych państw członkowskich byli zapraszani do uczestnictwa we wspólnych działaniach inspekcyjnych i nadzorczych;

b)

ustanawia wspólne procedury operacyjne mające zastosowanie do statków nadzorujących;

c)

stosuje standardowe procedury inspekcji, uzgodnione z EFCA w ramach wspólnego planu rozmieszczenia;

d)

w stosownych przypadkach wyznacza punkty kontaktowe, o których mowa w art. 80 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

3.   We wspólnych działaniach inspekcyjnych i nadzorczych mogą uczestniczyć urzędnicy z zainteresowanych państw członkowskich i inspektorzy unijni.

Artykuł 10

Wymiana danych

1.   W celu realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji każde zainteresowane państwo członkowskie zapewnia elektroniczną wymianę z innymi zainteresowanymi państwami członkowskimi i EFCA danych dotyczących działalności połowowej i działalności związanej z połowami, objętej indywidualnymi programami kontroli i inspekcji.

Wymiana danych, o której mowa w akapicie pierwszym, jest zgodna z art. 111 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz z art. 118 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 i załącznikiem XII do tego rozporządzenia.

2.   Dane wymieniane zgodnie z ust. 1 mogą obejmować dane osobowe. EFCA i państwa członkowskie mogą przetwarzać dane osobowe, do których mają dostęp zgodnie z ust. 1, w celu wykonania swoich zadań i obowiązków w ramach indywidualnych programów kontroli i inspekcji. EFCA i państwa członkowskie wprowadzają, zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) 2016/679 i art. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1725, środki zapewniające odpowiednią ochronę danych osobowych.

3.   Dane osobowe zawarte w informacjach wymienianych na podstawie ust. 1 nie są przechowywane przez okres dłuższy niż 10 lat, z wyjątkiem sytuacji, gdy takie dane osobowe są niezbędne do przeprowadzenia działań następczych związanych z postępowaniem w związku z naruszeniem przepisów, inspekcją bądź postępowaniem sądowym lub administracyjnym. W takim przypadku dane osobowe mogą być przechowywane przez 20 lat. Jeżeli dane osobowe zawarte w informacjach wymienianych na podstawie ust. 1 są przechowywane przez dłuższy okres, dane te są anonimizowane.

4.   Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 3 dane osobowe zawarte w informacjach wymienianych na podstawie ust. 1 mogą być przechowywane przez okres przekraczający okresy określone w ust. 3 wyłącznie do celów prowadzenia badań naukowych i na potrzeby doradztwa naukowego zgodnie z art. 89 rozporządzenia (UE) 2016/679.

5.   Państwa członkowskie przetwarzają dane osobowe zgromadzone na podstawie niniejszej decyzji zgodnie z art. 4 pkt 7 rozporządzenia (UE) 2016/679.

6.   EFCA i organy państw członkowskich zapewniają bezpieczeństwo przetwarzania danych osobowych, które odbywa się na podstawie niniejszej decyzji. EFCA i organy państw członkowskich współpracują w zakresie realizacji zadań związanych z bezpieczeństwem.

7.   EFCA i państwa członkowskie wprowadzają środki w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony poufności informacji otrzymanych na podstawie niniejszej decyzji zgodnie z art. 113 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 11

Przekazywanie informacji i ocena

1.   Do dnia 31 marca każdego roku każde państwo członkowskie przesyła Komisji i EFCA sprawozdanie dotyczące działań kontrolnych i inspekcyjnych prowadzonych w ramach indywidualnych programów kontroli i inspekcji w poprzednim roku kalendarzowym.

2.   Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej informacje wymienione w załączniku VI.

3.   Informacje, o których mowa w załączniku VI pkt IV, są nadal wymieniane i aktualizowane w każdym sprawozdaniu do momentu zakończenia danego działania zgodnie z prawem zainteresowanego państwa członkowskiego. Jeżeli po wykryciu poważnego naruszenia nie podjęto żadnych działań, należy podać wyjaśnienie.

4.   W przypadku połowów, o których mowa w załączniku I, informacje, o których mowa w załączniku VI pkt IV, są przekazywane Komisji i EFCA drogą elektroniczną do dnia 15 września i są aktualizowane do dnia 31 marca następnego roku.

5.   W ramach rocznej oceny skuteczności wspólnych planów rozmieszczenia, o której mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 768/2005, EFCA uwzględnia sprawozdania, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

6.   Co najmniej raz na dwa lata Komisja zwołuje posiedzenie Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury w celu dokonania oceny realizacji oraz adekwatności i skuteczności indywidualnych programów kontroli i inspekcji oraz ich ogólnego wpływu na przestrzeganie przepisów przez statki rybackie i operatorów.

Artykuł 12

Uchylenie i okres przejściowy

Nie naruszając przepisów drugiego akapitu niniejszego artykułu, uchyla się decyzje wykonawcze 2012/807/UE, 2013/328/UE, 2013/305/UE i 2014/156/UE.

Decyzje wykonawcze 2012/807/UE, 2013/328/UE, 2013/305/UE i 2014/156/UE mają jednak nadal zastosowanie do sprawozdania, które państwa członkowskie mają przedłożyć w 2019 r. w odniesieniu do działań kontrolnych i inspekcyjnych przeprowadzonych w 2018 r.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2019 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  COM(2017) 192 final, http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=COM:2017:192:FIN.

(3)  Decyzja wykonawcza Komisji 2012/807/UE z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiająca indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów pelagicznych na wodach zachodnich północno-wschodniego Atlantyku (Dz.U. L 350 z 20.12.2012, s. 99).

(4)  Decyzja wykonawcza Komisji 2013/328/UE z dnia 25 czerwca 2013 r. ustanawiająca indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów dorsza, gładzicy i soli w cieśninie Kattegat, Morzu Północnym, cieśninie Skagerrak, wschodniej części kanału La Manche, wodach na zachód od Szkocji oraz Morzu Irlandzkim (Dz.U. L 175 z 27.6.2013, s. 61).

(5)  Decyzja wykonawcza Komisji 2013/305/UE z dnia 21 czerwca 2013 r. ustanawiająca indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów dorsza, śledzia atlantyckiego, łososia i szprota w Morzu Bałtyckim (Dz.U. L 170 z 22.6.2013, s. 66).

(6)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/156/UE z dnia 19 marca 2014 r. ustanawiająca indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i Morzu Śródziemnym, włócznika w Morzu Śródziemnym oraz połowów sardynki i sardeli w północnym Adriatyku (Dz.U. L 85 z 21.3.2014, s. 15).

(7)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 768/2005 z dnia 26 kwietnia 2005 r. ustanawiające Wspólnotową Agencję Kontroli Rybołówstwa oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2847/93 ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 128 z 21.5.2005, s. 1).

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(9)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(10)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89).

(11)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(12)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(13)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (Dz.U. L 125 z 27.4.1998, s. 1).

(14)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1).


ZAŁĄCZNIK I

SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE NA TEMAT INDYWIDUALNEGO PROGRAMU KONTROLI I INSPEKCJI DOTYCZĄCEGO POŁOWÓW GATUNKÓW ICCAT (1) WE WSCHODNIM ATLANTYKU I W MORZU ŚRÓDZIEMNYM ORAZ POŁOWÓW NIEKTÓRYCH GATUNKÓW DENNYCH I PELAGICZNYCH W MORZU ŚRÓDZIEMNYM

1.

Ten indywidualny program kontroli i inspekcji obejmuje obszary geograficzne określone w następujący sposób:

a)

„wschodni Atlantyk” oznacza podobszary VII, VIII, IX i X Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES (2)) zgodnie z definicją zawartą w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 218/2009 oraz rejon FAO (3) 34.1.2;

b)

„Morze Śródziemne” oznacza podobszary FAO 37.1, 37.2 i 37.3 lub podobszary geograficzne 1–27 określone w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 (4);

c)

„północny Adriatyk” i „południowy Adriatyk” oznaczają podobszary geograficzne 17 i 18 określone w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1343/2011;

d)

„Cieśnina Sycylijska” oznacza podobszary geograficzne 12, 13, 14, 15 i 16 określone w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1343/2011;

2.

Zainteresowane państwa członkowskie to: Chorwacja, Cypr, Francja, Grecja, Hiszpania, Malta, Portugalia, Słowenia i Włochy.

3.

W programie należy uwzględnić następujące połowy:

połowy (w tym połowy rekreacyjne) stad tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym,

połowy (w tym połowy rekreacyjne) włócznika w Morzu Śródziemnym,

połowy tuńczyka białego w Morzu Śródziemnym,

połowy sardynki europejskiej i sardeli europejskiej w północnym i południowym Adriatyku,

połowy morszczuka europejskiego i krewetki głębokowodnej różowej w Cieśninie Sycylijskiej,

połowy krewetek głębokowodnych w Morzu Lewantyńskim i Morzu Jońskim,

połowy węgorza europejskiego (Anguilla anguilla) w wodach Unii Morza Śródziemnego,

połowy gatunków objętych obowiązkiem wyładunku na podstawie art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013.

4.

Docelowe wartości odniesienia dla inspekcji

Państwa członkowskie określone w pkt 2 niniejszego załącznika wdrażają następujące wartości odniesienia:

a)

Działania inspekcyjne na morzu.

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji na morzu (z wyjątkiem nadzoru z powietrza) przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.

b)

Inspekcje przy wyładunku (inspekcje w portach i przed pierwszą sprzedażą).

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji przy wyładunku przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.

c)

Inspekcje tonarów i obiektów hodowlanych związanych z połowami stad tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

Co roku inspekcje obejmują 100 % operacji umieszczania w sadzach i czynności transferu w tonarach i obiektach hodowlanych, w tym operacje uwalniania ryb.


(1)  Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego.

(2)  Obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza) określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 70).

(3)  Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa.

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących połowów na obszarze objętym porozumieniem GFCM (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego) oraz zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego (Dz.U. L 347 z 30.12.2011, s. 44).


ZAŁĄCZNIK II

SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE NA TEMAT INDYWIDUALNEGO PROGRAMU KONTROLI I INSPEKCJI DOTYCZĄCEGO NIEKTÓRYCH POŁOWÓW W MORZU CZARNYM

1.

Ten indywidualny program kontroli i inspekcji obejmuje obszary geograficzne określone w następujący sposób:

wody Unii Morza Czarnego, przy czym, „Morze Czarne” oznacza podobszar geograficzny 29 Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM) określony w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1343/2011.

2.

Zainteresowane państwa członkowskie to Bułgaria i Rumunia.

3.

W programie należy uwzględnić następujące połowy:

połowy turbota w Morzu Czarnym,

połowy gatunków objętych obowiązkiem wyładunku na podstawie art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

4.

Docelowe wartości odniesienia dla inspekcji

Państwa członkowskie określone w pkt 2 niniejszego załącznika wdrażają następujące wartości odniesienia:

a)

Działania inspekcyjne na morzu.

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji na morzu (z wyjątkiem nadzoru z powietrza) przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.

b)

Inspekcje przy wyładunku (inspekcje w portach i przed pierwszą sprzedażą).

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji przy wyładunku przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.


ZAŁĄCZNIK III

SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE NA TEMAT INDYWIDUALNEGO PROGRAMU KONTROLI I INSPEKCJI DOTYCZĄCEGO POŁOWÓW NIEKTÓRYCH GATUNKÓW PELAGICZNYCH I DENNYCH W MORZU BAŁTYCKIM

1.

Ten indywidualny program kontroli i inspekcji obejmuje obszary geograficzne określone w następujący sposób:

wody Unii Morza Bałtyckiego, przy czym „Morze Bałtyckie” oznacza obszary ICES IIIb, IIIc i IIId.

2.

Zainteresowane państwa członkowskie to: Dania, Estonia, Finlandia, Litwa, Łotwa, Niemcy, Polska i Szwecja.

3.

W programie należy uwzględnić następujące połowy:

połowy dorsza atlantyckiego (w tym połowy rekreacyjne w podrejonach 22–24), śledzia atlantyckiego, łososia atlantyckiego, szprota,

połowy węgorza europejskiego (Anguilla anguilla) w wodach Unii Morza Bałtyckiego,

połowy gatunków objętych obowiązkiem wyładunku na podstawie art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

4.

Docelowe wartości odniesienia dla inspekcji

Państwa członkowskie określone w pkt 2 niniejszego załącznika wdrażają następujące wartości odniesienia:

a)

Działania inspekcyjne na morzu.

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji na morzu (z wyjątkiem nadzoru z powietrza) przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.

b)

Inspekcje przy wyładunku (inspekcje w portach i przed pierwszą sprzedażą).

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji przy wyładunku przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.


ZAŁĄCZNIK IV

SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE NA TEMAT INDYWIDUALNEGO PROGRAMU KONTROLI I INSPEKCJI DOTYCZĄCEGO POŁOWÓW NIEKTÓRYCH GATUNKÓW DENNYCH I PELAGICZNYCH W MORZU PÓŁNOCNYM I W REJONIE ICES IIa

1.

Ten indywidualny program kontroli i inspekcji obejmuje obszary geograficzne określone w następujący sposób:

wody Unii Morza Północnego, przy czym „Morze Północne” oznacza obszary ICES IIIa oraz IV,

wody Unii rejonu ICES IIa.

2.

Zainteresowane państwa członkowskie to: Belgia, Dania, Francja, Irlandia, Niderlandy, Niemcy, Szwecja i Zjednoczone Królestwo.

3.

W programie należy uwzględnić następujące połowy:

połowy makreli, śledzia atlantyckiego, ostroboka, błękitka, argentyny smukłej, szprota; dobijakowatych i okowiela; dorsza atlantyckiego, plamiaka, witlinka, czarniaka, homarca, soli, gładzicy, morszczuka europejskiego, krewetki północnej,

połowy węgorza europejskiego (Anguilla anguilla),

połowy gatunków objętych obowiązkiem wyładunku na podstawie art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

4.

Docelowe wartości odniesienia dla inspekcji

Państwa członkowskie określone w pkt 2 niniejszego załącznika wdrażają następujące wartości odniesienia:

a)

Działania inspekcyjne na morzu.

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji na morzu (z wyjątkiem nadzoru z powietrza) przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.

b)

Inspekcje przy wyładunku (inspekcje w portach i przed pierwszą sprzedażą).

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji przy wyładunku przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.


ZAŁĄCZNIK V

SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE NA TEMAT INDYWIDUALNEGO PROGRAMU KONTROLI I INSPEKCJI DOTYCZĄCEGO POŁOWÓW NIEKTÓRYCH GATUNKÓW DENNYCH I PELAGICZNYCH W WODACH ZACHODNICH PÓŁNOCNO-WSCHODNIEGO ATLANTYKU

1.

Ten indywidualny program kontroli i inspekcji obejmuje obszary geograficzne określone w następujący sposób:

wody Unii wód zachodnich północno-wschodniego Atlantyku, przy czym „wody zachodnie północno-wschodniego Atlantyku” oznaczają: obszary ICES V (z wyjątkiem Va i tylko wody Unii obszaru Vb), VI i VII, VIII, IX i X (wody wokół Azorów) oraz obszary CECAF (1) 34.1.1, 34.1.2 i 34.2.0 (wody wokół Madery i Wysp Kanaryjskich).

2.

Zainteresowane państwa członkowskie to: Belgia, Dania, Estonia, Francja, Hiszpania, Irlandia, Litwa, Łotwa, Niderlandy, Niemcy, Polska, Portugalia i Zjednoczone Królestwo.

3.

W programie należy uwzględnić następujące połowy:

połowy makreli, śledzia atlantyckiego, ostroboka, błękitka, kaprosza, sardeli europejskiej, argentyny smukłej, sardynki europejskiej i szprota w wodach Unii podobszarów ICES V, VI, VII, VIII i IX oraz w wodach Unii rejonu CECAF 34.1.11,

połowy stad morszczuka europejskiego, które występują w rejonie ICES Vb (wody Unii), VIa (wody Unii), podobszarze ICES VII oraz rejonach ICES VIII a, b, d, e (zwane zwykle północnym stadem morszczuka europejskiego),

połowy stad, które występują w rejonach VIIIc i IXa, określonych przez Międzynarodową Radę Badań Morza (zwane zwykle południowym stadem morszczuka europejskiego); połowy stada homarca, które występuje w rejonie ICES VIIIc i IXa,

połowy stada soli w rejonach ICES VIIIa, VIIIb i VIIe (2),

połowy dorsza atlantyckiego, soli i gładzicy w wodach Unii obszarów ICES VIa, VIIa oraz VIId,

połowy węgorza europejskiego (Anguilla anguilla) w wodach Unii obszarów ICES VI, VII, VIII oraz IX,

połowy gatunków objętych obowiązkiem wyładunku na podstawie art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

4.

Docelowe wartości odniesienia dla inspekcji

Państwa członkowskie określone w pkt 2 niniejszego załącznika wdrażają następujące wartości odniesienia:

a)

Działania inspekcyjne na morzu.

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji na morzu (z wyjątkiem nadzoru z powietrza) przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.

b)

Inspekcje przy wyładunku (inspekcje w portach i przed pierwszą sprzedażą).

Co roku co najmniej 60 % wszystkich inspekcji przy wyładunku przeprowadza się na statkach rybackich należących do segmentów floty zaliczonych do dwóch najwyższych kategorii ryzyka określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, zapewniając, by oba te segmenty floty były odpowiednio i proporcjonalnie uwzględnione.


(1)  Obszary CECAF (środkowy i wschodni Atlantyk lub główny obszar połowowy FAO 34) określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 1).

(2)  W oczekiwaniu na przyjęcie przedstawionych wniosków dotyczących rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiających wieloletnie plany zarządzania połowami gatunków dennych w zachodnich wodach UE.


ZAŁĄCZNIK VI

TREŚĆ SPRAWOZDANIA OCENIAJĄCEGO

Sprawozdania oceniające zawierają co najmniej następujące informacje:

I.   Ogólna analiza przeprowadzonych działań w zakresie kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów

Zainteresowane państwa członkowskie zgłaszają następujące informacje w podziale na baseny morskie zgodnie z załącznikami I–V:

wyniki oceny ryzyka wraz z opisem ryzyka i zagrożeń zidentyfikowanych przez zainteresowane państwo członkowskie w odniesieniu do połowów objętych indywidualnymi programami kontroli i inspekcji (w stosownych przypadkach należy podać informacje na temat procesu przeglądu/aktualizacji),

zestawienie w formie tabeli dotyczące segmentów floty i ich poziomów ryzyka,

szczegółowe informacje na temat strategii zarządzania ryzykiem.

II.   Szczegółowa analiza przeprowadzonych działań w zakresie kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów

Zainteresowane państwa członkowskie zgłaszają następujące informacje w podziale na baseny morskie zgodnie z załącznikami I–V.

Tabela 1

Zestawienie danych o inspekcjach na morzu

Dni patrolowe [w dniach]

 

Liczba wszystkich inspekcji na morzu

 

Liczba wszystkich podejrzewanych poważnych naruszeń

 

Liczba inspekcji na morzu na statkach rybackich z segmentów floty o najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba inspekcji na morzu na statkach rybackich z segmentów floty o drugiej najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba inspekcji na morzu na statkach rybackich z segmentów floty o kategoriach ryzyka innych niż najwyższa i druga najwyższa kategoria ryzyka

 

Liczba podejrzewanych poważnych naruszeń w przypadku statków rybackich w segmentach floty o najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba podejrzewanych poważnych naruszeń w przypadku statków rybackich w segmentach floty o drugiej najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba podejrzewanych poważnych naruszeń w przypadku statków rybackich z segmentów floty o kategoriach ryzyka innych niż najwyższa i druga najwyższa kategoria ryzyka

 

Średni wskaźnik wszystkich poważnych naruszeń (*1) [w %]

 

Wskaźnik poważnych naruszeń (*1) w przypadku statków rybackich z segmentów floty o najwyższej kategorii ryzyka [w %]

 

Wskaźnik poważnych naruszeń (*1) w przypadku statków rybackich z segmentów floty o drugiej najwyższej kategorii ryzyka [w %]

 

Wskaźnik poważnych naruszeń (*1) w przypadku statków rybackich z segmentów floty o kategoriach ryzyka innych niż najwyższa i druga najwyższa kategoria ryzyka [w %]

 


Tabela 2

Zestawienie danych o nadzorze na morzu

Czas nadzoru z powietrza (w godzinach)

 

Liczba wszystkich przypadków obserwacji w wyniku nadzoru powietrznego

 

Liczba wszystkich przypadków obserwacji ze statków patrolowych

 

Liczba wszystkich podejrzewanych poważnych naruszeń

 

Liczba podejrzewanych poważnych naruszeń w przypadku statków rybackich w segmentach floty o najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba podejrzewanych poważnych naruszeń w przypadku statków rybackich w segmentach floty o drugiej najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba podejrzewanych poważnych naruszeń w przypadku statków rybackich z segmentów floty o kategoriach ryzyka innych niż najwyższa i druga najwyższa kategoria ryzyka

 


Tabela 3

Zestawienie danych o działaniach inspekcyjnych przy wyładunku (inspekcje w portach i przed pierwszą sprzedażą)

Liczba inspektorów/dni [nieobowiązkowo]

 

Liczba wszystkich inspekcji przy wyładunku

 

Liczba wszystkich podejrzewanych poważnych naruszeń

 

Liczba inspekcji na statkach rybackich z segmentów floty o najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba inspekcji na statkach rybackich z segmentów floty o drugiej najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba inspekcji na statkach rybackich z segmentów floty o kategoriach ryzyka innych niż najwyższa i druga najwyższa kategoria ryzyka

 

Liczba podejrzewanych poważnych naruszeń w przypadku statków rybackich w segmentach floty o najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba podejrzewanych poważnych naruszeń w przypadku statków rybackich w segmentach floty o drugiej najwyższej kategorii ryzyka

 

Liczba podejrzewanych poważnych naruszeń w przypadku statków rybackich z segmentów floty o kategoriach ryzyka innych niż najwyższa i druga najwyższa kategoria ryzyka

 

Średni wskaźnik poważnych naruszeń (*2) (łącznie)

 

Wskaźnik poważnych naruszeń (*2) w przypadku statków rybackich z segmentów floty o najwyższej kategorii ryzyka

 

Wskaźnik poważnych naruszeń (*2) w przypadku statków rybackich z segmentów floty o drugiej najwyższej kategorii ryzyka

 

Wskaźnik poważnych naruszeń (*2) w przypadku statków rybackich z segmentów floty o kategoriach ryzyka innych niż najwyższa i druga najwyższa kategoria ryzyka [w %]

 


Tabela 4

Zestawienie danych o działaniach inspekcyjnych na lądzie przeprowadzonych w odniesieniu do operatorów (z wyłączeniem inspekcji w portach i przed pierwszą sprzedażą, których dotyczy tabela 3)

Liczba inspektorów/dni na lądzie [nieobowiązkowo]

 

Liczba wszystkich inspekcji na lądzie

 

Liczba wszystkich podejrzewanych poważnych naruszeń

 

Wskaźnik poważnych naruszeń (*3)

 

III.   Kontrola obowiązku wyładunku

Państwa członkowskie przekazują szczegółowe informacje na temat zasobów, instrumentów i środków, które przewidziano na potrzeby kontroli obowiązku wyładunku, oraz wyniki kontroli.

W szczególności należy podać co najmniej następujące informacje:

1)

łączna liczba statków z obserwatorem kontroli;

2)

liczba statków wyposażonych w telewizję przemysłową (CCTV);

3)

liczba inspekcji na morzu przeprowadzonych z wykorzystaniem analizy ostatniego zaciągu;

4)

stosowane środki kontroli inne niż środki wymienione w pkt 1–3; należy określić te środki kontroli (np. nadzór z powietrza prowadzony ze statków powietrznych, REM, dron);

5)

łączna liczba naruszeń obowiązku wyładunku, ze wskazaniem liczby naruszeń, które polegają na nieprzestrzeganiu przepisów zawartych w odpowiednich planach w zakresie odrzutów.

IV.   Informacje okresowe o wykrytych naruszeniach

Tabela 5

Format przekazywania informacji zgodnie z art. 11 dla każdej inspekcji, w trakcie której wykryto podejrzewane naruszenie

Nazwa elementu

Kod

Opis i treść

Oznaczenie inspekcji

II.

Kod kraju ISO alpha-2 + 9 cyfr, np. DK201900001

Data inspekcji

DA

RRRR-MM-DD

Rodzaj inspekcji lub kontroli

IT

Morze, wyładunek, transport, pierwsza sprzedaż, przechowywanie, wprowadzanie do obrotu, transfer, kontrola transferu, umieszczanie w sadzach, przeładunek, wypuszczenie, dokumenty (należy wskazać)

Oznaczenie każdego statku rybackiego, pojazdu lub operatora

ID

Numer w unijnym rejestrze floty rybackiej i nazwa statku rybackiego, numer rejestracyjny ICCAT (w stosownych przypadkach)

Tonary lub identyfikacja pojazdu lub nazwa przedsiębiorstwa operatora, w tym obiektów hodowlanych.

Narzędzia połowowe

GE

Kod narzędzia zgodny z Międzynarodową normą w zakresie statystycznej klasyfikacji narzędzi połowowych FAO

Rodzaj podejrzewanego naruszenia

TS

Opis naruszenia ze wskazaniem odnośnych przepisów.

W stosownych przypadkach należy wskazać rodzaj wykrytego naruszenia, stosując następujące kody:

Poważne naruszenia:

kod 1–12 w odniesieniu do oznaczenia liczbowego (lewa kolumna) w załączniku XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011,

odpowiednio kod „13”, „14” i „15” w odniesieniu do art. 90 ust. 1 lit. a), b) i c) rozporządzenia w sprawie kontroli,

kod „a”–„p” w odniesieniu do załącznika VIII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 (1).

W przypadku naruszeń, które nie podlegają regulacjom UE: kod 99.

W przypadku naruszeń związanych z przepisami przyjętymi przez RFMO i przetransponowanymi do prawa UE należy podać przepis i rozporządzenie, które zostały naruszone.

Ilość przedmiotowych ryb powiązanych z naruszeniem, w podziale na gatunki

AF

Należy wskazać odnośne ilości każdego z gatunków na burcie lub (dla żywego tuńczyka błękitnopłetwego) w sadzach (dla tuńczyka błękitnopłetwego – masa i liczba).

Aktualna sytuacja – działania następcze

FU

Określić aktualną sytuację: W TOKU, ZŁOŻONO ODWOŁANIE, NARUSZENIE POTWIERDZONE lub SPRAWA UMORZONA

Grzywna (w odpowiednich przypadkach)

SF

Grzywna w EUR

Konfiskata

SC

POŁOWY/NARZĘDZIA/INNE objęte konfiskatą fizyczną. Wartość konfiskaty w przypadku wartości połowu/narzędzi w EUR, np. 10 000 .

Inne

SO

W razie cofnięcia licencji/upoważnienia, wpisać LI (licencja) lub AU (upoważnienie) + liczbę dni, np. AU30

Punkty (w odpowiednich przypadkach)

SP

Liczba punktów naliczona zgodnie z art. 126 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, np. 12.

Uwagi

RM

Jeżeli po wykryciu poważnego naruszenia nie podjęto żadnych działań, należy tu podać wyjaśnienie.

V.   Analiza docelowych wartości odniesienia wyrażonych jako poprawa poziomu przestrzegania przepisów

Jeżeli państwo członkowskie stosuje alternatywne docelowe wartości odniesienia, o których mowa w art. 7 ust. 2 niniejszej decyzji, należy podać następujące informacje:

Tabela 6

Osiągnięcie poprawy poziomu przestrzegania przepisów

 

Poziom ryzyka [bardzo wysoki/wysoki/średni/niski]

Opis związanego z działaniem zagrożenia/ryzyka/segmentu floty

Poziom zagrożenia/ryzyka na początku roku, wyrażony jako poziom przestrzegania przepisów

Docelowa poprawa poziomu przestrzegania przepisów

Poziom zagrożenia/ryzyka na końcu roku, wyrażony jako poziom przestrzegania przepisów

Liczba inspekcji na zagrożenie/ryzyko

Liczba wykrytych poważnych naruszeń na zagrożenie/ryzyko, w tym wskaźnik poważnych naruszeń i tendencje (w porównaniu z dwoma poprzednimi latami)

Udział procentowy liczby inspekcji przeprowadzonych na statkach rybackich/u operatorów, które doprowadziły do wykrycia co najmniej jednego poważnego naruszenia,

Analiza ex post, w tym ocena efektu odstraszającego oraz wyjaśnienie, jeżeli nie osiągnięto docelowego poziomu przestrzegania przepisów.

VI.   Analiza pozostałych działań inspekcyjnych i kontrolnych: przeładunek, nadzór z powietrza, przywóz/wywóz

VII.   Działania (np. Szkolenia lub spotkania informacyjne) zmierzające do poprawy przestrzegania przepisów przez statki rybackie i operatorów

VIII.   Propozycje dotyczące podniesienia skuteczności kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów (osobno dla każdego zainteresowanego państwa członkowskiego)


(*1)  Wskaźnik naruszeń to stosunek liczby podejrzewanych naruszeń do liczby inspekcji, wyrażony w %.

(*2)  Wskaźnik naruszeń to stosunek liczby podejrzewanych naruszeń do liczby inspekcji, wyrażony w %.

(*3)  Wskaźnik naruszeń to stosunek liczby podejrzewanych naruszeń do liczby inspekcji, wyrażony w %.

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 302/2009 (Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 1).


Top