Przepisy zdrowotne dotyczące przemieszczania koni i handlu nimi

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa Rady 2009/156/WE w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

Dyrektywa określa warunki zdrowotne zwierząt regulującye przywóz koni (w tym wszystkich zwierząt z rodziny koniowatych*) oraz ich przemieszczanie na terytorium UE.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Konie kwalifikujące się do rejestracji w księgach stadnych* oraz przeznaczone do handlu na terytorium UE:

• nie mogą wykazywać objawów choroby na 48 godzin przed przemieszczeniem,
• nie mogły mieć kontaktu z końmi cierpiącymi na chorobę zakaźną lub zaraźliwą w ciągu 15 dni przed badaniem,
• nie mogą być przeznaczone do uboju przeprowadzanego w związku z programem eliminowania chorób zakaźnych lub zaraźliwych,
• muszą zostać zidentyfikowane na podstawie dokumentu przewidzianego w dyrektywie 90/427/EWG,
• nie mogą pochodzić ze stajni będącej przedmiotem zakazu wydanego w związku z wystąpieniem choroby zakaźnej lub zaraźliwej.

Kraje UE uznane za zakażone afrykańskim pomorem koni nie mogą wysyłać koni z dotkniętych chorobą obszarów, chyba że konie:

• zostaną wysłane w niektórych okresach w ciągu roku w zależności od aktywności owadów przenoszących chorobę,
• nie wykazują objawów,
• zostały przebadane na obecność choroby i wykazały wynik negatywny,
• przebywały pod kwarantanną przez okres co najmniej 40 dni,
• podczas kwarantanny były chronione przed owadami przenoszącymi choroby.

Konie muszą być transportowane bezpośrednio do miejsca przeznaczenia, zaopatrzone w świadectwo zdrowia, w pojazdach odpowiednio wyposażonych w celu ochrony ich zdrowia i dobrostanu. Eksperci weterynaryjni Komisji Europejskiej mogą przeprowadzać inspekcje na miejscu.

Przywóz z krajów spoza UE

Każdy kraj spoza UE chcący eksportować konie musi otrzymać zezwolenie od UE oparte na panującej w nim sytuacji zdrowotnej zwierząt i gwarancjach dotyczących zdrowia zwierząt i ich dobrostanu.

Kraj lub region spoza UE musi być:

• wolny od afrykańskiego pomoru koni,
• wolny od wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni od co najmniej dwóch lat,
• wolny od zarazy stadniczej koni i nosacizny od co najmniej sześciu miesięcy.

Mogą być wymagane dodatkowe gwarancje dotyczące chorób niewystępujących na terytorium UE.

Konie muszą przebywać na terytorium kraju spoza UE przez ustalony okres oraz musi im towarzyszyć dokument identyfikacyjny i świadectwo zdrowia. Dodatkowe badania wykonują eksperci weterynaryjni krajów UE i Komisji.

Zwolnienia od powyższych zasad mogą zostać przyznane w stosunku do koni wykorzystywanych do celów sportowych, rekreacyjnych lub kulturalnych lub przeznaczonych wyłącznie do czasowego wypasu lub pracy niedaleko wewnętrznych granic UE.

Rozporządzenie (UE) 2015/262 wzmacnia przepisy dotyczące identyfikacji za sprawą wprowadzenia programu paszportów koni.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Od dnia 12 sierpnia 2010 r.

KLUCZOWE POJĘCIA

*Koniowate: zwierzęta z rodziny koniowatych, w tym konie, osły, zebry oraz krzyżówki.

*Księga stadna: księga (lub inna forma rejestru) zawierająca listę zakwalifikowanych do wpisu koni z podaniem znanych przodków.

KONTEKST

Więcej informacji:

• Strona internetowa Komisji Europejskiej dotycząca handlu wewnątrzunijnego zwierzętami z rodziny koniowatych i ich przywozu
• Afrykański pomór koni
• Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej
• Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/466 z dnia 30 marca 2020 r. w sprawie środków tymczasowych mających na celu ograniczenie ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin oraz dobrostanu zwierząt podczas określonych poważnych zakłóceń w systemach kontroli państw członkowskich z powodu choroby koronawirusowej (COVID-19)

AKT

Dyrektywa Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1–24)

Kolejne zmiany i poprawki do dyrektywy 2009/156/EWG zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych.

AKTY POWIĄZANE

Decyzja Komisji 92/260/EWG z dnia 10 kwietnia 1992 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych dla odprawy czasowej zarejestrowanych koni (Dz.U. L 130 z 15.5.1992, s. 67–83). Zobacz tekst skonsolidowany

Decyzja Komisji 93/195/EWG z dnia 2 lutego 1993 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych po wywozie czasowym (Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 1–6). Zobacz tekst skonsolidowany

Decyzja Komisji 93/196/EWG z dnia 5 lutego 1993 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zwierząt z rodziny koniowatych na ubój (Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 7–15). Zobacz tekst skonsolidowany

Decyzja Komisji 93/197/EWG z dnia 5 lutego 1993 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych (Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 16–33). Zobacz tekst skonsolidowany

Decyzja Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiająca wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniająca decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1–10). Zobacz tekst skonsolidowany

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/262 z dnia 17 lutego 2015 r. określające, na podstawie dyrektyw Rady 90/427/EWG i 2009/156/WE, zasady dotyczące metod identyfikacji koniowatych (rozporządzenie w sprawie paszportu konia) (Dz.U. L 59 z 3.3.2015, s. 1–53)

Ostatnia aktualizacja: 04.05.2020