52008PC0401

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 16.7.2008

KOM(2008) 401 wersja ostateczna

2008/0152 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie wspólnotowego programu oznakowania ekologicznego

(przedstawiony przez Komisję) {SEK(2008) 2118} {SEK(2008) 2119}

UZASADNIENIE

1. TREść WNIOSKU

1.1. Cel

Ogólnym celem niniejszego rozporządzenia jest promowanie zrównoważonej produkcji i konsumpcji produktów, a także zrównoważonych podaży usług i popytu na nie, poprzez ustalenie wskaźników odniesienia w zakresie korzystnych dla środowiska właściwości produktów i świadczonych usług w oparciu o doświadczenia najlepszych pod tym względem firm na rynku. Logo europejskiego oznakowania ekologicznego (Ecolabel) promuje te produkty i usługi, które spełniły wyżej wymienione wskaźniki i pozwala odróżnić je od innych produktów i usług tej samej kategorii, poprzez umożliwienie konsumentom rozpoznania ich.

Wskaźniki te będą stosowane również w trakcie opracowywania i wdrażania innych narzędzi politycznych z zakresu polityki środowiskowej, wszędzie tam, gdzie pożądana jest spójność w ramach jednolitego rynku, jak np. ustanawianie kryteriów środowiskowych stosowanych w procesie zamówień publicznych, czy opracowywanie zaleceń dotyczących przyszłych minimalnych norm dla produktów.

1.2. Kontekst ogólny

Zgodnie z przepisami art. 20 rozporządzenia w sprawie przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego[1], wspólnotowy program oznakowania ekologicznego, który został ustanowiony w 1992 r., musi zostać poddany przeglądowi, a Komisja musi przedstawić przy tej okazji propozycje wszelkich stosownych zmian do treści rozporządzenia. Jak podkreślono w sprawozdaniach opublikowanych przez Europejską Agencję Środowiska i inne źródła, stan środowiska daje podstawy do poważnych obaw. W tym kontekście globalne ocieplenie jest tylko jednym – w chwili obecnej najbardziej dojmującym - z problemów, inne to między innymi utrata bioróżnorodności, zanieczyszczenie powietrza i wody oraz zubażanie warstwy ozonowej.

Bardziej szczegółowy opis założeń polityki i uzasadnienie wyboru instrumentu znajduje się w ocenie skutków.

1.3. Istniejące przepisy wspólnotowe

Niniejszy wniosek ma na celu zastąpienie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1980/2000 z dnia 17 lipca 2000 r. w sprawie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego.

1.4. Spójność z innymi politykami i zasadami

Niniejszy wniosek w sprawie programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego stanowi integralną część szeroko zakrojonej polityki dotyczącej zrównoważonych wzorców konsumpcji i produkcji, prowadzonej przez Komisję Europejską. Ograniczenie negatywnego oddziaływania wzorców produkcji i konsumpcji na środowisko, zdrowie i zasoby naturalne stało się koniecznością. Ustanowienie ogólnych ram dla zintegrowanego wdrożenia zestawu instrumentów mających na celu ograniczenie tego negatywnego oddziaływania na środowisko, zdrowie i zasoby naturalne jest sprawą o priorytetowym znaczeniu dla Komisji. Jak stwierdzono w ocenie skutków opracowane w oparciu o szeroki zestaw kryteriów i ocenę cyklu życia[2] oznakowanie ekologiczne przyznawane przez niezależną organizację może stanowić ważny element w zestawie instrumentów z zakresu polityki dotyczącej zrównoważonych wzorców produkcji i konsumpcji, poza tym znaczenie programu oznakowania ekologicznego zostało już podkreślone we wcześniejszych dokumentach, takich jak komunikat Komisji dotyczący zintegrowanej polityki produktu[3] i szósty program działań na rzecz środowiska[4].

2. WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENA SKUTKÓW

2.1. Konsultacje

Rozpoczęta w lutym 2002 r. i zakrojona na szeroką skalę ocena wspólnotowego oznakowania ekologicznego stanowiła początek procesu przeglądu oznakowania ekologicznego i oceny skutków[5]. Oprócz przeglądu, przeprowadzono szereg konsultacji z zainteresowanymi stronami, których ukoronowaniem były społeczne konsultacje przeprowadzone w Internecie na początku 2007 r.

Wyniki tych konsultacji zostały uwzględnione w ocenie skutków i są pokrótce przedstawione poniżej.

2.2. Ocena skutków

Potencjalne korzyści płynące ze stosowania programu oznakowania ekologicznego:

Stosowanie w ramach jednolitego rynku jednego tylko zestawu wskaźników pozwalających ocenić środowiskową wiarygodność produktów jest logicznie uzasadnionym krokiem naprzód w porównaniu z sytuacją, w której każde państwo członkowskie stosowało swoje własne wskaźniki. Program obejmujący całą UE ułatwia zadanie firmom pragnącym wprowadzić do obrotu produkty przyjazne dla środowiska na terenie UE, a jednocześnie daje konsumentom możliwość kupowania tzw. zielonych produktów wszędzie, gdziekolwiek się znajdują, ze świadomością, że produkty te spełniają takie same kryteria środowiskowe. Wspólnotowe oznakowanie ekologiczne jest jedynym formalnym programem obejmującym cały wewnętrzny rynek, inne istniejące krajowe lub regionalne programy oznakowania ekologicznego obejmują tylko jego części.

Jeśli oczekuje się, że konsumenci oraz prywatni i publiczni nabywcy będą brali kryteria środowiskowe pod uwagę przy wyborze produktów i usług, to ustanowienie zrozumiałych i wiarygodnych kryteriów pozwalających na odróżnienie naprawdę „zielonych” produktów od ich konkurentów jest niezmiernie istotne. Oznakowania ekologiczne mogą odgrywać ważną rolę we wszelkich pakietach środków zmierzających do wsparcia rozwoju i sprzedaży bardziej „zielonych” produktów, ponieważ ustanawiają one jasne kryteria dla rynku i mogą być np. uwzględniane w zaproszeniach do składania ofert w ramach ekologicznych zamówień publicznych.

Sukcesy obecnego programu:

Ocena oznakowania ekologicznego i prowadzone na ten temat konsultacje wykazały, że na małą skalę program ten już odnosi sukcesy, ponieważ przyczynia się do poprawy wyników w zakresie ekologiczności biorących w nim udział organizacji. Konsultacje wykazały również, że pomysł leżący u podstaw założeń programu jest nadal aktualny i atrakcyjny z perspektywy polityki UE. Rezultatem jest certyfikat środowiskowy, któremu konsumenci unijni mogą zaufać, i który daje firmom możliwość posługiwania się jednym znakiem w obrocie prowadzonym zarówno na skalę europejską jak i światową.

Wspólnotowe oznakowanie ekologiczne jest użytecznym kryterium określającym poziom ekologiczności również w innych sytuacjach:

- Ocena systemów EMAS i wspólnotowego oznakowania ekologicznego przeprowadzona w celu ich rewizji („Ocena EVER”)[6] wykazała, że kryteria oznakowania ekologicznego są stosowane również przez niezaangażowane przedsiębiorstwa, przy czym ponad połowa spośród tych przedsiębiorstw przyznaje, że stosuje kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego do oceny swojego poziomu ekologiczności, nawet jeśli nie starały się o przyznanie oznakowania.

- Na mocy przepisów dyrektywy ustanawiającej ramy ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię[7] uznaje się, że każdy produkt, któremu przyznano wspólnotowe oznakowanie ekologiczne jest automatycznie zgodny ze środkami wykonawczymi.

- Kryteria przyjęte przez wspólnotowy program oznakowania ekologicznego zostały wykorzystane w ramach innych systemów oznakowania ekologicznego, takich jak austriackie oznakowanie ekologiczne i Nordic Swan (oznakowanie skandynawskie). W odniesieniu do niektórych grup produktów obydwa wyżej wymienione systemy przejęły wspólnotowe kryteria w dosłownym brzmieniu .

Jednak choć wzrosła ostatnio liczba przedsiębiorstw posiadających uprawnienia do oznakowania w ramach programu, to program obejmuje nadal jedynie 26 grup produktów i około 500 przedsiębiorstw produkujących produkty opatrzone wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym. Ogółem sprzedaż produktów opatrzonych wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym wynosi około 1 mld EUR rocznie, a to stanowi zaledwie niewielki procent potencjalnego rynku unijnego.

Proponowane podejście:

Ocena skutków wykazała, że obecny program nie jest w stanie realizować wyznaczonych celów, ponieważ oznakowanie nie jest szeroko znane i jest mało popularne wśród przedsiębiorców z powodu zbyt biurokratycznych procedur i sposobów zarządzania.

Z tego względu zaproponowano pakiet środków, które mają służyć modyfikacji i uproszczeniu programu:

- projekt rozporządzenia, które będzie lepiej dostosowane do innych działań dotyczących zrównoważonych wzorców produkcji i konsumpcji

- rozszerzenie zakresu stosowania oznakowania;

- wprowadzenie środków mających na celu lepsze współdziałanie z innymi systemami oznakowania ekologicznego;.

- zwiększenie liczby grup produktów / szybsze opracowywanie kryteriów;

- wprowadzenie bardziej przyjaznego dla użytkownika wzoru dokumentów określających kryteria;

- uwzględnienie przy opracowywaniu kryteriów wskazówek z zakresu ekologicznych zamówień publicznych;

- zniesienie opłat rocznych i uproszczenie procedur oceny;

- wzajemna ocena właściwych organów;

- zintensyfikowanie działań marketingowych;

- przedstawienie wniosku w sprawie wprowadzenia obowiązkowych norm ekologiczności dla produktów;

- uproszczenie dokumentów określających kryteria, w których nacisk położony zostanie na najbardziej istotne rodzaje oddziaływania wywieranego przez produkty na środowisko, bez obniżania poziomu zamierzonych celów.

Oczekiwane rezultaty/cele:

Niniejszy przegląd wspólnotowego oznakowania ekologicznego stawia sobie następujące cele w odniesieniu do wspólnotowego oznakowania ekologicznego:

- zwiększenie jego rozpoznawalności i zrozumienia oraz poszanowania dla niego w UE-27 i na świecie; oznaką sukcesu w perspektywie średnio-terminowej powinna być rozpoznawalność oznakowania ekologicznego wśród konsumentów i przedsiębiorców na terenie UE;

- tworzenie kryteriów dla produktów i usług, w odniesieniu do których wspólnotowe oznakowanie ekologiczne może przysporzyć największych korzyści, w szczególności tych grup produktów które wywierają znaczny wpływ na środowisko a zatem dają największe nadzieje uzyskania poprawy (zwiększenie liczby grup produktów z 25 do 40-50 do 2015 r.);

- zwiększenie liczby produktów opatrzonych wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym, spośród których konsumenci będą mogli wybierać (przy 10 % udziale w rynku w grupach produktów objętych oznakowaniem);

- sporządzenie dla publicznych nabywców łatwych w użytkowaniu dokumentów określających kryteria;

- oznakowanie ekologiczne zharmonizowane z innymi oznakowaniami ekologicznymi na poziomie krajowym i międzynarodowym;

- oznakowanie ekologiczne, które przedsiębiorstwa mogą uzyskać przy ograniczonym nakładzie kosztów i starań, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiego poziomu zamierzonych celów, tak aby oznakowanie cieszyło się wiarygodnością wśród konsumentów i grup działających na rzecz ochrony środowiska.

3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

3.1. Podstawa prawna

Uzasadnienie dla niniejszego instrumentu stanowią względy polityki środowiskowej określone w przepisach art. 175 Traktatu WE. Stanowiły one podstawę prawną rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 w sprawie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego.

3.2. Pomocniczość i proporcjonalność

Niniejszy wniosek w sprawie rozporządzenia dotyczącego oznakowania ekologicznego ustanawia ramy dla ustalania w oparciu o kryteria techniczne wspólnotowych wskaźników odniesienia określających ekologiczność produktów. Wniosek ustanawia ramy, dzięki którym przedsiębiorstwa pragnące wykazać, że spełniają wspomniane kryteria, będą mogły tego dokonać pod nadzorem państw członkowskich.

3.3. Wybór instrumentów

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady wydaje się oczywistym wyborem z uwagi na konieczność ustanowienia jasnych i wspólnych zasad działania programu na terenie całej Wspólnoty. W przeszłości program przyznawania europejskiego oznakowania ekologicznego opierał się zawsze na przepisach rozporządzeń (nr 880/1992 i nr 1980/2000). Nie zaszła żadna zmiana w warunkach ramowych określających działanie programu, która usprawiedliwiałaby zmianę instrumentu.

4. WPłYW NA BUDżET

Zob. ocenę skutków finansowych w załączniku.

5. DODATKOWE INFORMACJE

5.1. Uproszczenie

Niniejszy wniosek wypełnia odpowiednie zobowiązanie podjęte w ramach realizowanego przez Komisję programu stopniowego upraszczania otoczenia prawnego; zob. KOM (2008) 33.

Podanie dokładnej wysokości kosztów administracyjnych, włączając koszt administrowania programem ponoszony przez organy publiczne, jest niemożliwe, ponieważ sprawa dotyczy instrumentu opartego na zasadzie dobrowolności, gdzie koszty w dużym stopniu zależą od rozpowszechnienia programu wśród przedsiębiorców i od związanych z tym kosztów nadzoru nad rynkiem w celu sprawdzenia przestrzegania kryteriów przez użytkowników oznakowania.

Można również rozważyć wpływ wybranych rozwiązań w zakresie kosztów administracyjnych pojedynczych procedur. Należy podkreślić, że zgodnie z precyzyjną definicją kosztów administracyjnych sformułowaną przez Komisję, rozporządzenie w sprawie oznakowania ekologicznego nie narzuca żadnych kosztów administracyjnych przedsiębiorstwom, ponieważ jest to program oparty na zasadzie dobrowolności, w którym przedsiębiorstwa mogą uczestniczyć, albo nie.

Projekt rozporządzenia, które będzie lepiej dostosowane do innych działań Komisji dotyczących zrównoważonych wzorców produkcji i konsumpcji oznacza, że synergia pomiędzy różnymi instrumentami polityki dotyczącej produktu zostanie zwiększona, oznacza zatem harmonizację sposobu prezentacji kryteriów. Ograniczy to obciążenia administracyjne dla przedsiębiorstw.

Wprowadzenie środków mających na celu lepsze współdziałanie z innymi systemami oznakowania ekologicznego: W przypadku przedsiębiorstw pragnących ubiegać się o więcej niż jedno oznakowanie ekologiczne środki harmonizujące mogą przyczynić się do zmniejszenia ich obciążenia administracyjnego. Koszty badań można byłoby obniżyć o 100 % jeśli przedsiębiorstwo posiadałoby już jedno oznakowanie ekologiczne, bo dodatkowe badania i weryfikacje byłyby zbędne. Takie zmniejszenie obciążenia finansowego może się okazać szczególnie atrakcyjne dla małych i średnich przedsiębiorstw.

Zwiększenie liczby grup produktów / szybsze opracowywanie kryteriów: Uproszczenie procedur wykorzystywanych przy opracowywaniu kryteriów obniżyłoby koszty wszystkich zainteresowanych stron (mniejsza liczba spotkań, w których trzeba uczestniczyć), z drugiej strony jednak opracowywanie kryteriów dla zwiększonej liczby grup produktów łączy się z pewnymi kosztami.

Jedną z korzyści płynących z przyjęcia rozwiązania polegającego na wprowadzeniu zmian do istniejącego programu będzie możliwość wykorzystania przez wspólnotowe oznakowanie ekologiczne doświadczeń zgromadzonych przez innych, np. przez oznakowania ekologiczne państw członkowskich, przez międzynarodową organizację znakowania ekologicznego wyrobów (Global Ecolabelling Network), a w kontekście prac Komisji przy opracowywaniu takich dokumentów jak dyrektywa w sprawie ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię, czy też nowy plan działań w zakresie zrównoważonej konsumpcji i produkcji . W ten sposób zaoszczędzone zostaną czas i pieniądze, ponieważ uniknie się oddzielnego opracowywania kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego.

Wprowadzenie bardziej przyjaznego dla użytkownika wzoru dla dokumentów określających kryteria: Wprowadzenie ujednoliconych i bardziej przyjaznych dla użytkownika dokumentów określających kryteria oznacza mniejsze obciążenie administracyjne dla przedsiębiorstw i jednostek zakupujących wykorzystujących te kryteria do celów specyfikacji technicznych.

Uwzględnienie przy opracowywaniu kryteriów wskazówek z zakresu ekologicznych zamówień publicznych: Jak powiedziano już w poprzednim punkcie, urzędnicy odpowiedzialni za zamówienia publiczne uzyskają łatwiejszy dostęp do kryteriów jeśli będą one zharmonizowane w całej UE, a przedsiębiorstwa będą miały równe szanse wówczas gdy przy zamówieniach w specyfikacjach technicznych stosowane będą w całej Europie te same kryteria. Państwa członkowskie również ograniczą ponoszone koszty, ponieważ przy przyznawaniu oznakowania ekologicznego i przy dokonywaniu zakupów publicznych będą stosowane te same kryteria.

Zniesienie opłat rocznych: W chwili obecnej bezpośredni dochód właściwych organów z opłat wynosi około 1 mln EUR rocznie w UE 27. Jeśli opłaty roczne zostaną zniesione, bezpośredni dochód przestanie istnieć, jednocześnie jednak zmniejszy się obciążenie administracyjne przedsiębiorstw. Oszczędności administracyjne wynosiłyby około pół osobodnia na przedsiębiorstwo rocznie, a dodatkową korzyść stanowiłby fakt zniesienia obowiązkowej opłaty rocznej. W przypadku państw członkowskich obciążenie administracyjne związane z funkcjonowaniem programu nie zmieni się, ponieważ ilość pracy, jaką trzeba wykonać przy administrowaniu programem i przy dokonywaniu ocen i weryfikacji obecnie jest taka sama, jak ilość pracy, jakiej wymagać będzie nadzór nad rynkiem na mocy nowych przepisów. Uproszczone kryteria powinny w każdym wypadku przyczynić się do zmniejszenia liczby wymaganych czynności administracyjnych.

5.2. Uchylenie istniejącego prawodawstwa

Istniejące rozporządzenie w sprawie oznakowania ekologicznego (WE) nr 1980/2000 zostanie uchylone.

5.3. Klauzula przeglądu/rewizji/wygaśnięcia

Zamieszczono klauzulę przeglądu.

2008/0152 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie wspólnotowego programu oznakowania ekologicznego (Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji[8],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[9],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów[10],

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu[11],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Celem rozporządzenia Rady (WE) nr 1980/2000 z dnia 17 lipca 2000 r. w sprawie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego[12] było utworzenie opartego na dobrowolnym uczestnictwie wspólnotowego programu przyznawania oznakowania ekologicznego, który miał służyć promocji produktów o ograniczonym poziomie oddziaływania na środowisko w ciągu całego cyklu życia oraz miał dostarczyć konsumentom dokładnych, rzetelnych, opartych o naukowe kryteria informacji na temat oddziaływania produktów na środowisko.

(2) Doświadczenia zebrane w trakcie wdrażania rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 pokazały, że istnieje potrzeba wprowadzenia zmian do wspólnotowego programu oznakowania ekologicznego, celem zwiększenia jego skuteczności i usprawnienia jego działania.

(3) Należy zwiększyć możliwości stosowania wspólnotowego programu oznakowania ekologicznego w celu uniknięcia powielania tego typu systemów oraz aby zachęcić do zintensyfikowania wysiłków w zakresie ekologiczności, podejmowanych w tych wszystkich sektorach, w których oddziaływanie na środowisko może być kryterium wpływającym na wybór dokonywany przez konsumentów. Konieczne jest jednak wyraźne rozgraniczenie zakresu przepisów niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 2092/91[13]

(4) Wspólnotowy program oznakowania ekologicznego jest elementem wspólnotowej polityki zrównoważonej konsumpcji i produkcji, stawiającej sobie za cel ograniczenie negatywnego oddziaływania wzorców produkcji i konsumpcji na środowisko, zdrowie i zasoby naturalne. Celem programu jest prowadzona za pomocą wspólnotowego oznakowania ekologicznego promocja produktów charakteryzujących się wysokim poziomem ekologiczności. Z tego powodu uznaje się za właściwy wymóg, aby kryteria, które produkty ubiegające się o wspólnotowe oznakowanie ekologiczne muszą spełnić, były opracowane w oparciu o najwyższy poziom ekologiczności, jaki udało się osiągnąć produktom obecnym na rynku Wspólnoty. Kryteria te muszą być zrozumiałe i łatwe w stosowaniu, dlatego powinny obejmować jedynie najbardziej znaczące rodzaje oddziaływania produktu na środowisko.

(5) Powinna istnieć możliwość opracowywania lub zmiany kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego pod przewodnictwem dowolnej zainteresowanej strony, pod warunkiem, że przestrzegane będą wspólne zasady proceduralne, a cały proces będzie koordynowany przez Komisję. W celu zapewnienia spójności działań Wspólnoty należy wprowadzić wymóg, aby przy opracowywaniu kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego były brane pod uwagę najnowsze cele strategiczne Wspólnoty z zakresu ochrony środowiska, takie jak programy działań w zakresie środowiska naturalnego, strategie zrównoważonego rozwoju oraz programy dotyczące zmian klimatu.

(6) W celu uproszczenia wspólnotowego programu oznakowania ekologicznego oraz zmniejszenia obciążeń administracyjnych wynikających ze stosowania wspólnotowego oznakowania ekologicznego, procedury oceny i weryfikacji powinny zostać zastąpione systemem rejestracji.

(7) Aby upowszechnić stosowanie wspólnotowego oznakowania ekologicznego oraz aby uniknąć penalizowania tych operatorów, których produkty spełniają kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego, należy obniżyć koszty związane z jego stosowaniem.

(8) Z uwagi uproszczenie procedur w zakresie stosowania wspólnotowego oznakowania ekologicznego należy określić warunki jego użytkowania, zaś aby zapewnić przestrzeganie tych warunków, należy na właściwe organy nałożyć wymóg przeprowadzania weryfikacji po rejestracji, a także zakazać użytkowania wspólnotowego oznakowania ekologicznego w przypadku niespełniania wcześniej wymienionych warunków. Należy również nałożyć na państwa członkowskie wymóg ustanowienia zasad dotyczących kar nakładanych w wypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia oraz zapewnienia, że podjęte zostaną wszelkie środki konieczne do zapewnienia ich stosowania

(9) Należy zwiększyć rozpoznawalność wspólnotowego oznakowania ekologicznego poprzez działania promocyjne, aby konsumenci zrozumieli znaczenie oznakowania i mogli dokonywać przemyślanych wyborów.

(10) Należy ułatwić obrót produktami opatrzonymi oznakowaniem ekologicznym na poziomie krajowym i we Wspólnocie oraz uspójnić wspólnotowy program oznakowania ekologicznego z istniejącymi na terenie Wspólnoty krajowymi systemami oznakowania ekologicznego, aby nie dezorientować konsumentów.

(11) W celu zapewnienia zharmonizowanego stosowania systemu rejestracji oraz nadzoru nad rynkiem i kontroli użytkowania wspólnotowego oznakowania ekologicznego na terenie Wspólnoty właściwe organy powinny uczestniczyć w systemie wzajemnej oceny.

(12) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[14].

(13) W szczególności należy upoważnić Komisję do przyjmowania kryteriów, jakie muszą spełniać produkty opatrzone wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym, i do wprowadzania zmian w załącznikach do niniejszego rozporządzenia. Ponieważ środki te mają zakres ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, między innymi poprzez uzupełnienie go o nowe elementy inne niż istotne, środki te powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą ustanowioną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

(14) W celu zapewnienia przejrzystości i pewności prawnej rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 powinno zostać zastąpione przez niniejsze rozporządzenie.

(15) Należy zatem ustanowić odpowiednie przepisy przejściowe w celu zapewnienia płynnego przejścia między przepisami rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 a przepisami niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1 Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa zasady regulujące ustanowienie i stosowanie wspólnotowego programu oznakowania ekologicznego.

Artykuł 2 Zakres

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszelkich towarów i usług, które są dostarczane na rynek Wspólnoty do celów dystrybucji, konsumpcji lub użytkowania za opłatą lub bezpłatnie (dalej zwanych „produktami”).

W odniesieniu do żywności, zdefiniowanej w art. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002[15], stosuje się ono jedynie do żywności przetworzonej oraz do produktów rybactwa i akwakultury.

Artykuł 3 Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia obowiązują następujące definicje:

1. „grupa produktów” oznacza zbiór produktów lub usług, które służą podobnym celom i mają podobne zastosowania oraz są postrzegane przez konsumentów jako podobne;

2. „konsument” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która na rynku dokonuje zakupu lub otrzymuje produkt dla celów użytkowania lub konsumpcji, lub w celu wytwarzania lub dystrybucji;

3. „oddziaływanie na środowisko” oznacza wszelkie zmiany w środowisku, w całości lub częściowo wynikające z działania danego produktu podczas jego cyklu życia;

4. „ekologiczność” oznacza wyniki zarządzania przez producenta tymi właściwościami produktu, które oddziałują na środowisko.

Artykuł 4 Właściwe organy

1. Każde państwo członkowskie powołuje właściwy organ lub organy odpowiedzialne za wykonywanie zadań określonych niniejszym rozporządzeniem (dalej zwane „właściwymi organami”) i zapewnia im zdolność działania. W przypadku powołania więcej niż jednego właściwego organu państwo członkowskie określa uprawnienia każdego z organów oraz stosowne wymogi współpracy.

2. Skład właściwych organów gwarantuje ich niezależność i neutralność, a ich regulaminy zapewniają przejrzystość w prowadzeniu działalności i udział wszystkich zainteresowanych stron.

Artykuł 5 Komitet Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego

1. Komisja ustanawia Komitet Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego (EUEB) i mianuje jego członków spośród przedstawicieli właściwych organów, o których mowa w art. 4, oraz przedstawicieli innych zainteresowanych stron. EUEB uczestniczy w opracowywaniu i zmianach kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego oraz w przeglądzie wdrażania wspólnotowego programu oznakowania ekologicznego. Służy on także Komisji radą i pomocą w tych dziedzinach, a w szczególności wydaje zalecenia dotyczące minimalnych wymogów w zakresie poziomu ekologiczności.

2. W odniesieniu do każdej grupy produktów Komisja zapewnia przestrzeganie przez EUEB w trakcie prowadzenia swojej działalności zasady równego udziału wszystkich bezpośrednio zainteresowanych stron związanych z daną grupą produktów, takich jak właściwe organy, wytwórcy, sprzedawcy detaliczni, importerzy, organizacje ekologiczne i organizacje konsumenckie.

Artykuł 6 Ogólne wymagania dotyczące kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego

1. Kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego dotyczą ekologiczności produktów i uwzględniają najnowsze strategiczne cele Wspólnoty w dziedzinie ochrony środowiska.

2. Poziom ekologiczności produktów ustala się przez porównanie z produktami osiągającymi pod tym względem najlepsze rezultaty na rynku Wspólnoty. W tym celu brane są pod uwagę najbardziej znaczące rodzaje oddziaływania na środowisko w trakcie cyklu życia produktu, w szczególności wpływ na zmiany klimatu, wpływ na przyrodę i różnorodność biologiczną, zużycie energii i zasobów, powstawanie odpadów, emisje do wszystkich środowiskowych mediów, zanieczyszczenia poprzez skutki fizyczne oraz wykorzystywanie i uwalnianie substancji niebezpiecznych.

3. Kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego ustanawiają wymogi, które muszą być spełnione przez produkt ubiegający się o wspólnotowe oznakowanie ekologiczne.

4. Przy ustanawianiu wymogów środowiskowych uwzględnia się środowiskowy bilans netto korzyści i szkód dla środowiska, włącznie z zagadnieniami bezpieczeństwa i higieny, na poszczególnych etapach życia danych produktów.

5. Kryteria te obejmują również wymogi mające na celu zapewnienie właściwego funkcjonowania produktów opatrzonych wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym pod warunkiem stosowania ich zgodnie z przeznaczeniem.

6. Przy opracowywaniu kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego uwzględnia się kryteria ustanowione dla innych oznakowań ekologicznych, o ile dla danej grupy produktów takie kryteria istnieją.

Artykuł 7 Opracowanie i zmiana kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego

1. Po skonsultowaniu się z EUEB Komisja określa kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego i przewodniczy w pracach związanych z ich opracowywaniem lub zmianą.

Po uprzednim skonsultowaniu się z EUEB państwa członkowskie, właściwe organy i inne zainteresowane strony mogą również inicjować prace związane z opracowywaniem lub zmianą kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego, lub przewodniczyć takim pracom.

Strona, która inicjuje i przewodniczy pracom związanym z opracowywaniem lub zmianą kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego zgodnie z procedurą określoną w załączniku IA sporządza następujące dokumenty:

1. sprawozdanie wstępne

2. projekt wniosku w sprawie kryteriów

3. sprawozdanie merytoryczne w uzupełnieniu projektu wniosku w sprawie kryteriów

4. sprawozdanie końcowe

5. podręcznik dla potencjalnych użytkowników wspólnotowego oznakowania ekologicznego i właściwych organów

6. podręcznik dla władz udzielających zamówień publicznych.

2. Jeśli dla danej grupy produktów nie określono jeszcze kryteriów w ramach wspólnotowego programu oznakowania ekologicznego, a kryteria te zostały określone w ramach innego programu oznakowania ekologicznego, państwo członkowskie, w którym program ten jest uznawany, może po przeprowadzeniu konsultacji z Komisją i EUEB zaproponować włączenie tych kryteriów do programu wspólnotowego oznakowania ekologicznego.

W takich przypadkach można stosować skróconą procedurę określoną w załączniku IB pod warunkiem, że proponowane kryteria zostały ustanowione zgodnie z przepisami załącznika IA.

3. W przypadku opracowywania kryteriów dla żywności przetworzonej innej niż produkty akwakultury, kryteria te odnoszą się jedynie procesów przetwarzania, transportu i pakowania.

Artykuł 8 Ustanawianie kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego

1. Komisja po przeprowadzeniu konsultacji z EUEB przyjmuje środki w celu ustanowienia szczegółowych kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego dla każdej z grup produktów.

Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 16 ust. 2.

2. Za pomocą środków o których mowa w ust. 1 Komisja:

7. ustanawia wymogi oceny zgodności poszczególnych produktów z kryteriami wspólnotowego oznakowania ekologicznego;

8. wskazuje, tam gdzie to stosowne, trzy główne właściwości wywierające wpływ na środowisko, które zostaną umieszczone na wspólnotowym oznakowaniu ekologicznym;

9. określa okres ważności kryteriów i wymogów oceny.

3. Okres ważności kryteriów oraz wymogów oceny jest określany dla każdego zestawu kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego dla każdej z grup produktów.

Artykuł 9 Rejestracja umożliwiająca stosowanie wspólnotowego oznakowania ekologicznego

1. Pragnący stosować wspólnotowe oznakowanie ekologiczne wytwórcy, importerzy, usługodawcy, sprzedawcy hurtowi lub detaliczni rejestrują się u jednego z właściwych organów, o których mowa w art. 4, zgodnie z następującymi zasadami:

10. jeśli produkt pochodzi z jednego państwa członkowskiego – rejestracji dokonuje właściwy organ w danym państwie członkowskim;

11. jeśli produkt w tej samej postaci pochodzi z kilku państw członkowskich – rejestracji dokonuje właściwy organ jednego z tych państw;

12. jeśli produkt pochodzi spoza obszaru Wspólnoty – rejestracji dokonuje właściwy organ któregokolwiek z państw członkowskich, na których terenie produkt został lub zostanie wprowadzony do obrotu.

Wspólnotowe oznakowanie ekologiczne ma jedną z postaci przedstawionych w załączniku II.

Wspólnotowe oznakowanie ekologiczne może być stosowane jedynie w odniesieniu do produktów objętych rejestracją, które spełniają kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego ustanowione dla danej grupy produktów.

2. We wnioskach o rejestrację podaje się nazwisko/nazwę i adres operatora, grupę produktów oraz pełen opis produktu.

Do wniosków o rejestrację dołączona jest odpowiednia dokumentacja, o której mowa w odpowiednim środku komisji ustalającym kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego dla danej grupy produktów.

3. Właściwy organ, w którym złożono wniosek o rejestrację, może pobierać opłatę w wysokości do 200 EUR za przetworzenie rejestracji. Jeśli opłata jest pobierana, warunkiem otrzymania wspólnotowego oznakowania ekologicznego będzie uiszczenie opłaty w odpowiednim terminie.

4. W ciągu dwóch miesięcy od daty otrzymania wniosku o rejestrację odpowiedni właściwy organ sprawdza dokumentację, o której mowa w ust. 2.

Jeżeli dokumentacja jest kompletna, wówczas właściwy organ przyznaje numer rejestracyjny każdemu produktowi.

5. Po otrzymaniu numeru rejestracyjnego operator może umieścić etykietę na produkcie. Operator umieszcza wówczas na produkcie również numer rejestracyjny.

6. Właściwy organ dokonujący rejestracji produktu powiadamia Komisję o każdej rejestracji. Komisja ustanawia wspólny rejestr i regularnie dokonuje jego aktualizacji. Rejestr ten jest ogólnie dostępny.

7. Wspólnotowe oznakowanie ekologiczne może być umieszczane na produktach objętych rejestracją i na związanych z nimi materiałach reklamowych.

8. Rejestracja pozostaje bez uszczerbku dla wymogów środowiskowych oraz wymogów prawnych Wspólnoty bądź poszczególnych państw, mających zastosowanie w odniesieniu do poszczególnych etapów cyklu życia produktu.

9. Prawo posługiwania się wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym nie obejmuje wykorzystywania go jako składnika znaku towarowego.

10. W przypadku, gdy wspólnotowe oznakowanie ekologiczne umieszcza się na żywności przetworzonej, innej niż produkty akwakultury, która nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 834/2007, w tym samym polu widzenia umieszcza się oznaczenie informujące, że wspólnotowe oznakowanie ekologiczne odnosi się jedynie do ekologiczności procesów przetwarzania, transportu i pakowania produktu.

Ustęp pierwszy ma również zastosowanie do żywności przetworzonej oznakowanej zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Artykuł 10 Nadzór nad rynkiem i kontrola posługiwania się wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym

1. Jakakolwiek nieprawdziwa lub wprowadzająca w błąd reklama oraz stosowanie oznakowań lub logo, które prowadzą do mylenia ich ze wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym, są zabronione.

2. Właściwy organ, który dokonał rejestracji produktu, przeprowadza weryfikacje regularnie lub po otrzymaniu skargi związanej z dokonanymi przez niego rejestracjami. Weryfikacje te mogą mieć formę wyrywkowych kontroli.

Właściwy organ, który dokonał rejestracji, informuje użytkownika wspólnotowego oznakowania ekologicznego o skargach, które wpłynęły w odniesieniu do produktu opatrzonego wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym, i może wystąpić do użytkownika o udzielenie odpowiedzi na te skargi. Właściwy organ może nie ujawniać użytkownikowi tożsamości składającego skargę.

3. Użytkownik wspólnotowego oznakowania ekologicznego umożliwia właściwemu organowi, który dokonał rejestracji produktu, przeprowadzenie wszelkich kontroli niezbędnych do monitorowania stałego przestrzegania przez użytkownika kryteriów właściwych dla danej grupy produktów i przepisów art. 9.

4. Użytkownik wspólnotowego oznakowania ekologicznego na żądanie właściwego organu, który dokonał rejestracji produktu, umożliwia wstęp na teren obiektów, w których dany produkt jest produkowany.

Żądanie to może zostać przedstawione w dowolnej chwili i bez uprzedzenia.

5. W przypadku, gdy po uprzednim daniu użytkownikowi wspólnotowego oznakowania ekologicznego możliwości przedstawienia swoich uwag, właściwy organ stwierdzi, że produkty opatrzone wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym nie spełniają odpowiednich kryteriów dla danej grupy produktów, lub że wspólnotowe oznakowanie ekologiczne nie jest wykorzystywane zgodnie z przepisami art. 9, zabrania umieszczania go na tych produktach. Użytkownik tego oznakowania nie ma prawa do pełnego ani częściowego zwrotu opłaty określonej w art. 9 ust. 3.

Właściwy organ niezwłocznie powiadamia wszystkie inne właściwe organy i Komisję o zakazie umieszczania oznakowania na produktach.

6. Właściwy organ, który dokonał rejestracji produktu nie ujawnia informacji, do których dostęp uzyskał w trakcie przeprowadzania oceny przestrzegania przez użytkownika oznakowania zasad dotyczących posługiwania się wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym określonych w art. 9, ani nie wykorzystuje tych informacji do celów innych, niż cele związane z udzieleniem pozwolenia na stosowanie wspólnotowego oznakowania ekologicznego.

Właściwy organ podejmuje wszelkie możliwe środki mające na celu zapewnienie ochrony dostarczonych mu dokumentów przed sfałszowaniem lub przywłaszczeniem.

7. Jeśli właściwy organ został powiadomiony, że opatrzony wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym produkt obecny na rynku nie spełnia kryteriów dla danej grupy produktów lub przepisów art. 9, natychmiast informuje o tym Komisję i właściwy organ, który dokonał rejestracji produktu.

Właściwy organ, który dokonał rejestracji produktu, podejmuje odpowiednie kroki w celu sprawdzenia zgodności produktu z kryteriami dla danej grupy produktów i przepisami art. 9. Stosuje się procedurę określoną w ust. 5.

Artykuł 11 Programy oznakowania ekologicznego w państwach członkowskich

W przypadku, gdy kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego dla danej grupy produktów zostały opublikowane, inne uznane na poziomie krajowym programy oznakowania ekologicznego, które nie obejmują danej grupy produktów w momencie publikacji, mogą zostać rozszerzone na tę grupę produktów jedynie wówczas, gdy kryteria opracowane w ich ramach są co najmniej tak samo surowe, jak kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego.

Artykuł 12 Promocja wspólnotowego oznakowania ekologicznego

Państwa członkowskie i Komisja, we współpracy z EUEB, promują stosowanie wspólnotowego oznakowania ekologicznego poprzez prowadzenie działań uświadamiających i kampanii informacyjnych skierowanych do konsumentów, producentów, nabywców publicznych, handlowców hurtowych i detalicznych oraz ogółu społeczeństwa, wspierając tym samym rozwój programu.

Artykuł 13 Wzajemna ocena

W celu zapewnienia zharmonizowanego stosowania przepisów art. 9 i 10 właściwe organy poddają się wzajemnej ocenie. Wzajemna ocena jest przeprowadzana w oparciu o rzetelne i przejrzyste kryteria oceny i przepisy.

Komisja nadzoruje zasady i właściwe funkcjonowanie procesu wzajemnej oceny właściwych organów. Właściwe organy przekazują sprawozdanie z przeprowadzonej wzajemnej oceny Komisji, która przesyła je do wiadomości EUEB i udostępnia opinii publicznej.

Artykuł 14 Sprawozdanie

Najpóźniej do dnia [podać określoną datę - pięć lat od dnia publikacji], Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z procesu wdrażania programu wspólnotowego oznakowania ekologicznego. Sprawozdanie określa również, które z elementów programu powinny zostać poddane przeglądowi.

Artykuł 15 Zmiana załączników

Komisja może podwyższyć wysokość opłaty określoną w art. 9 ust. 3 i dokonać zmian w załącznikach.

Środki, których celem jest dokonanie zmian innych niż istotne elementów rozporządzenia, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 16 ust. 2.

Artykuł 16 Komitet

Komisję wspomaga komitet.

W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust.1 - 4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł 17 Kary

Państwa członkowskie ustanawiają zasady dotyczące kar nakładanych w wypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz zapewniają podjęcie wszelkich środków koniecznych do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają o tych przepisach Komisję najpóźniej do dnia … oraz niezwłocznie powiadamiają ją o wszystkich późniejszych ich zmianach.

Artykuł 18 Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 traci moc.

Artykuł 19 Przepisy przejściowe

Rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 stosuje się nadal do umów zawartych na mocy przepisów art. 9 tego rozporządzenia do daty wygaśnięcia podanej w tych umowach.

Artykuł 20 Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I Procedura opracowania i zmian kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego

a. Procedura standardowa

Sporządza się następujące dokumenty:

1. Sprawozdanie wstępne

Sprawozdanie wstępne zawiera:

- ilościowe zestawienie potencjalnych korzyści dla środowiska związanych z daną grupą produktów, z uwzględnieniem korzyści związanych z innymi podobnymi grupami produktów objętymi europejskimi lub krajowymi programami oznakowania ekologicznego;

- uzasadnienie wyboru grupy produktów i jej zakres;

- uwagi na temat wszelkich możliwych kwestii handlowych;

- analizę kryteriów stosowanych przez inne programy oznakowania ekologicznego;

- obecnie obowiązujące prawodawstwo oraz bieżące inicjatywy prawodawcze związane z sektorem danej grupy produktów;

- dane na temat rynku wewnątrzwspólnotowego dotyczące danego sektora, w tym wielkości sprzedaży i obrotu;

- obecne i przyszłe możliwości penetracji rynku przez produkty opatrzone wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym;

- zakres i ogólne znaczenie różnych rodzajów oddziaływania na środowisko związanych z grupą produktów, w oparciu o nowe lub wcześniej przeprowadzone oceny cyklu życia; Możliwe jest także użycie wszelkich innych danych naukowych; opinie krytyczne oraz kwestie problematyczne są szczegółowo przedstawiane i oceniane;

- źródła danych i informacji zebranych dla potrzeb sprawozdania i w nim wykorzystanych.

Sprawozdanie wstępne jest udostępniane na specjalnej stronie internetowej Komisji poświęconej wspólnotowemu oznakowaniu ekologicznemu do wglądu oraz jako materiał do przedstawiania uwag w trakcie procesu opracowywania kryteriów.

2. Projekt wniosku w sprawie kryteriów oraz związane z nim sprawozdanie merytoryczne

Po opublikowaniu sprawozdania wstępnego sporządza się projekt wniosku oraz sprawozdanie merytoryczne w uzupełnieniu projektu wniosku.

Kryteria zawarte w projekcie spełniają następujące warunki:

- są ustalane w oparciu o poziom ekologiczności produktu w ciągu całego jego cyklu życia, w odniesieniu do produktów osiągających pod tym względem najlepsze rezultaty na rynku, i odpowiadają, na ile jest to możliwe, 10 % dostępnych na rynku produktów osiągających najlepsze rezultaty;

- są ustalane w oparciu o najbardziej znaczące rodzaje oddziaływania produktu na środowisko, wyrażane, na ile to możliwe, za pomocą głównych technicznych wskaźników ekologiczności produktu, i mogą być poddane ocenie zgodnie z zasadami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu;

- są ustalane w oparciu o rzetelne dane i informacje, reprezentatywne, o ile to możliwe, dla całego rynku Wspólnoty;

- są ustalane w oparciu o dane dotyczące cyklu życia i ilościowo ujęte rodzaje oddziaływania na środowisko, tam gdzie stosowne, zgodnie z europejskimi referencyjnymi systemami danych na temat cyklu życia (ELCD);

- uwzględniają opinie wszystkich zainteresowanych stron uczestniczących w procesie konsultacji;

- zapewniają zgodność z obowiązującymi przepisami dotyczącymi danej grupy produktów w zakresie definicji, metod badań i dokumentacji technicznej i administracyjnej;

- uwzględniają stosowne polityki Wspólnoty oraz wyniki prac dotyczących podobnych grup produktów.

Projekt wniosku w sprawie kryteriów jest napisany w sposób przystępny dla użytkownika. Zawiera uzasadnienie każdego z kryteriów i przedstawia korzyści dla środowiska związane z każdym z nich.

Sprawozdanie merytoryczne zawiera co najmniej:

- naukowe wyjaśnienie każdego wymogu i kryterium;

- ilościowe ujęcie ogólnego poziomu ekologiczności, którego osiągnięcie powinno wynikać z zastosowania całego zestawu kryteriów, w porównaniu z poziomem osiąganym przez przeciętne produkty dostępne na rynku;

- oszacowanie spodziewanych oddziaływań całego zestawu kryteriów na środowisko, gospodarkę i społeczeństwo;

- odpowiednie metody badania służące ocenie spełnienia poszczególnych kryteriów;

- szacunkowe koszty badań;

- w odniesieniu do każdego z kryteriów: informacje na temat wszystkich przeprowadzonych badań, sprawozdania i inne dokumenty sporządzone przez użytkowników na żądanie właściwego organu na mocy art. 10 ust. 3.

Sprawozdanie merytoryczne i projekt wniosku w sprawie kryteriów są udostępniane na specjalnej stronie internetowej Komisji poświęconej wspólnotowemu oznakowaniu ekologicznemu, do wglądu oraz jako punkt wyjścia do uwag. Strona prowadząca prace związane z określeniem grupy produktów przesyła sprawozdanie i projekt wniosku do wszystkich zainteresowanych stron.

Organizowane są co najmniej dwa otwarte spotkania grupy roboczej w sprawie projektowanych kryteriów, na które zapraszane są wszystkie zainteresowane strony, takie jak właściwe organy, przedstawiciele sektora, w tym małe i średnie przedsiębiorstwa, związki zawodowe, sprzedawcy detaliczni, importerzy, organizacje ekologiczne i konsumenckie. Komisja również uczestniczy w tych spotkaniach.

Projekt wniosku w sprawie kryteriów oraz sprawozdanie merytoryczne są udostępniane co najmniej na miesiąc przed pierwszym spotkaniem grupy roboczej. Wszelkie kolejne projekty wniosku w sprawie kryteriów są udostępniane co najmniej na miesiąc przed kolejnymi spotkaniami. Uzasadnienia wszelkich zmian kryteriów wprowadzanych w kolejnych projektach są szczegółowo przedstawiane i dokumentowane odniesieniami do dyskusji prowadzonych w ramach otwartych spotkań grup roboczych oraz do uwag otrzymanych w wyniku społecznych konsultacji.

Na wszelkie uwagi otrzymane w trakcie procesu opracowywania kryteriów udzielane są odpowiedzi ze wskazaniem, czy uwagi zostały uwzględnione, czy nie, i dlaczego.

3. Sprawozdanie końcowe i kryteria

Sprawozdanie końcowe zawiera:

Jasne odpowiedzi na wszelkie uwagi i wnioski, ze wskazaniem, czy zostały przyjęte, czy też odrzucone, i z jakiego powodu. Zainteresowane strony zarówno z Unii Europejskiej, jak i spoza niej, są traktowane na równorzędnych zasadach.

Ponadto sprawozdanie zawiera:

- jednostronicowe streszczenie o poziomie poparcia dla projektowanych kryteriów ze strony właściwych organów;

- podsumowujący wykaz wszystkich dokumentów przesłanych w trakcie opracowywania kryteriów wraz z datą ich przesłania i informacją o tym do kogo zostały przesłane, oraz z kopią danego dokumentu;

- wykaz wszystkich zainteresowanych stron uczestniczących w opracowywaniu kryteriów, tj. stron, których opinii zasięgnięto, lub tych, które swoją opinię wyraziły, razem z ich danymi teleadresowymi;

- streszczenie

- wniosek w sprawie strategii rynkowej i komunikacyjnej dla grupy produktów.

Wszelkie uwagi dotyczące sprawozdania końcowego zostają uwzględnione, a informacje na temat sposobu ich uwzględnienia są przedstawiane na żądanie.

4. Podręcznik dla potencjalnych użytkowników wspólnotowego oznakowania ekologicznego i organów właściwych

Sporządzony zostaje podręcznik dla użytkowników, którego celem jest ułatwienie potencjalnym użytkownikom wspólnotowego oznakowania ekologicznego i właściwym organom przeprowadzenie oceny zgodności produktu z kryteriami.

5. Podręcznik dla władz udzielających zamówień publicznych

Sporządza się podręcznik zawierający wskazówki na temat stosowania kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego, przeznaczony dla władz udzielających zamówień publicznych.

Uwaga: Komisja dostarczy wzór podręcznika dla wnioskodawców i właściwych organów oraz wzór podręcznika dla władz udzielających zamówień publicznych.

B. PROCEDURA SKRÓCONA W PRZYPADKU GDY KRYTERIA ZOSTAłY OPRACOWANE W RAMACH INNYCH PROGRAMÓW OZNAKOWAń EKOLOGICZNYCH

Komisji przedkłada się jedno sprawozdanie. Sprawozdanie zawiera sekcję dokumentującą spełnienie określonych w załączniku IA wymogów technicznych i wymogów odnoszących się do konsultacji, razem z projektem wniosku w sprawie kryteriów, podręcznikiem dla potencjalnych użytkowników wspólnotowego oznakowania ekologicznego i właściwych organów oraz podręcznikiem dla władz udzielających zamówień publicznych.

Jeśli Komisja stwierdza, że sprawozdanie i kryteria spełniają wymagania określone w załączniku IA, udostępnia je do konsultacji publicznej na specjalnej stronie internetowej Komisji poświęconej wspólnotowemu oznakowaniu ekologicznemu na okres dwóch miesięcy.

Na wszelkie uwagi otrzymane w trakcie konsultacji publicznych udziela się odpowiedzi, ze wskazaniem, czy zostały przyjęte, czy też odrzucone, i z jakiego powodu. Komisja może przyjąć kryteria po uwzględnieniu zmian wprowadzonych w trakcie konsultacji publicznych oraz pod warunkiem, że żadne państwo członkowskie nie zażąda otwartego spotkania grupy roboczej.

Na żądanie któregokolwiek z państw członkowskich organizuje się otwarte spotkanie grupy roboczej w sprawie projektowanych kryteriów, w którym uczestniczą wszystkie zainteresowane strony, takie jak właściwe organy, przedstawiciele sektora, w tym małe i średnie przedsiębiorstwa, związki zawodowe, sprzedawcy detaliczni, importerzy, organizacje ekologiczne i konsumenckie. Komisja również uczestniczy w tych spotkaniach.

Komisja może przyjąć kryteria po uwzględnieniu zmian wprowadzonych w trakcie konsultacji publicznych i otwartego spotkania grupy roboczej.

ZAŁĄCZNIK IIPostać wspólnotowego oznakowania ekologicznego

Wspólnotowe oznakowanie ekologiczne przyjmuje jedną z następujących postaci:

1.[pic]2.[pic]

Wzór 1. należy stosować w przypadku, gdy Komisja określiła trzy podstawowe właściwości środowiskowe, które zgodnie z przepisami art. 7 umieszcza się na oznakowaniu ekologicznym.

Na produkcie umieszcza się również numer rejestracyjny wspólnotowego oznakowania ekologicznego. Numer ten wygląda następująco:

[pic]

W numerze tym XX oznacza kraj rejestracji, a YYYYY to numer rejestracyjny przyznany przez właściwy organ.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1. TYTUŁ WNIOSKU:

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie wspólnotowego programu oznakowania ekologicznego

2. STRUKTURA ABM/ABB

Dziedzina/dziedziny polityki, których dotyczy wniosek i powiązane działanie/działania:

0703 - Wdrażanie polityki ochrony środowiska

3. POZYCJE W BUDŻECIE

3.1. Pozycje w budżecie (pozycje operacyjne i powiązane pozycje pomocy technicznej i administracyjnej (dawniej pozycje B..A)), wraz z treścią:

07 01 04 01: Program LIFE+ (Instrument Finansowy na rzecz Środowiska — 2007–2013) ) — Wydatki na administrację i zarządzanie

07 03 07: Program LIFE+ (Instrument Finansowy na rzecz Środowiska — 2007–2013)

3.2. Czas trwania działania i wpływu finansowego:

Przewiduje się, że działanie (rozporządzenie w sprawie wspólnotowego oznakowania ekologicznego) wejdzie w życie w 2009 r. W latach 2009 – 2013 wydatki operacyjne będą pokrywane w ramach Instrumentu Finansowego LIFE+.

3.3. Informacje budżetowe

Pozycja w budżecie | Rodzaj wydatków | Nowe | Wkład EFTA | Wkład krajów ubiegających się o członkostwo | Dział w perspektywie finansowej |

07010401 | Nieobowiązkowe | Niezróżnicowane[16] | NIE | NIE | TAK | Nr 2 |

070307 | Nieobowiązkowe | Zróżnicowane/ | NIE | NIE | TAK | Nr 2 |

4. ZESTAWIENIE ZASOBÓW

4.1. Zasoby finansowe

4.1.1. Zestawienie środków na zobowiązania (CA) i środków na płatności (PA)

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Rodzaj wydatków | Sekcja nr | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 i później | Razem 2009-2013 |

Wydatki operacyjne[17] |

Środki na zobowiązania (CA) | 8.1. | a | 0,990 | 4,710 | 3,210 | 3,210 | 0,710 | - | 12,830 |

Środki na płatności (PA) | b | 0,660 | 3,338 | 3,214 | 3,410 | 1,543 | 0,665 | 12,830 |

Wydatki administracyjne w ramach kwoty referencyjnej[18] |

Pomoc techniczna i administracyjna (NDA) | 8.2.4. | c | - | - | - | - | - | - | - |

KWOTA REFERENCYJNA OGÓŁEM |

Środki na zobowiązania | a+c | 0,990 | 4,710 | 3,210 | 3,210 | 0,710 | - | 12,830 |

Środki na płatności | b+c | 0,660 | 3,338 | 3,214 | 3,410 | 1,543 | 0,665 | 12,830 |

Wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej[19] |

Wydatki na zasoby ludzkie i powiązane wydatki (NDA) | 8.2.5. | d | 0,424 | 0,940 | 1,156 | 1,156 | 1,156 | - | 4,832 |

Wydatki administracyjne, inne niż koszty zasobów ludzkich i powiązane koszty, nieuwzględnione w kwocie referencyjnej (NDA) | 8.2.6. | e | 0,200 | 0,200 | 0,200 | 0,200 | 0,200 | - | 1,000 |

Indykatywne koszty finansowe interwencji ogółem |

OGÓŁEM CA w tym koszty zasobów ludzkich | a+c+d+e | 1,614 | 5,850 | 4,566 | 4,566 | 2,066 | 18,662 |

OGÓŁEM PA w tym koszty zasobów ludzkich | b+c+d+e | 1,284 | 4,478 | 4,570 | 4,766 | 2,899 | 0,665 | 18,662 |

Szczegółowe informacje dotyczące współfinansowania

Jeżeli wniosek przewiduje współfinansowanie przez państwa członkowskie lub inne organy (należy określić które), w poniższej tabeli należy przedstawić szacowany poziom współfinansowania (można dodać kolejne rubryki, jeżeli współfinansowanie mają zapewniać różne organy):

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Organ współfinansujący | Rok n | n + 1 | n + 2 | n + 3 | n + 4 | n + 5 i później | Razem |

…………………… | f |

OGÓŁEM CA w tym współfinansowanie | a+c+d+e+f |

4.1.2. Zgodność z programowaniem finansowym

( Wniosek jest zgodny z istniejącym programowaniem finansowym.

( Wniosek wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w perspektywie finansowej.

( Wniosek może wymagać zastosowania postanowień porozumienia międzyinstytucjonalnego[20] (tzn. instrumentu elastyczności lub zmiany perspektywy finansowej).

4.1.3. Wpływ finansowy na dochody

( Wniosek nie ma wpływu finansowego na dochody.

( Wniosek ma następujący wpływ finansowy na dochody:

mln EUR (do 1 miejsca po przecinku)

Przed rozpoczęciem działania [Rok n] | Sytuacja po rozpoczęciu działania |

Zasoby ludzkie ogółem | 5 | 13 | 15 | 15 | 15 | 15 |

W chwili obecnej działaniem Ecolabel w DG ds. Środowiska zajmuje się 3,5 pracownika kategorii AD i jeden kategorii AST.

5. OPIS I CELE

5.1. Potrzeba, która ma zostać zaspokojona w perspektywie krótko- lub długoterminowej

Ogólnym celem niniejszego rozporządzenia jest promowanie zrównoważonej produkcji i konsumpcji produktów, a także zrównoważonych podaży usług i popytu na nie, poprzez ustalenie wskaźników odniesienia w zakresie korzystnych dla środowiska właściwości produktów i świadczonych usług. Zastosowanie logo wspólnotowego oznakowania ekologicznego powinno umożliwiać konsumentom rozpoznanie tych produktów i usług, które spełniły wyżej wymienione wskaźniki, i odróżnienie ich od innych produktów i usług tej samej kategorii.

Wspólnotowy program oznakowania ekologicznego pozwoli lepiej zdefiniować wskaźniki odniesienia w zakresie korzystnych dla środowiska właściwości produktów i świadczonych usług, w oparciu o doświadczenia tych firm, które w momencie opracowywania kryteriów były pod tym względem najlepsze na rynku.

5.2. Wartość dodana z tytułu zaangażowania Wspólnoty i spójność wniosku z innymi instrumentami finansowymi oraz możliwa synergia.

Stosowanie w ramach jednolitego rynku jednego tylko zestawu wskaźników pozwalających ocenić środowiskową wiarygodność produktów jest logicznie uzasadnionym krokiem naprzód w porównaniu z sytuacją, w której każde państwo członkowskie stosowało swoje własne wskaźniki. Program obejmujący całą UE ułatwia zadanie firmom pragnącym wprowadzić do obrotu produkty przyjazne dla środowiska na terenie UE, a jednocześnie daje konsumentom możliwość kupowania tzw. „zielonych” produktów wszędzie, gdziekolwiek się znajdują, ze świadomością, że produkty te spełniają takie same kryteria środowiskowe. Wspólnotowe oznakowanie ekologiczne jest jedynym formalnym programem obejmującym cały wewnętrzny rynek, inne istniejące krajowe lub regionalne programy oznakowania ekologicznego obejmują tylko jego część.

5.3. Cele, spodziewane wyniki oraz wskaźniki związane z wnioskiem w kontekście ABM (zarządzania kosztami działań).

Ogólne cele przeglądu programu:

1. promocja zrównoważonej produkcji i konsumpcji produktów, a także zrównoważonych podaży usług i popytu na nie, poprzez ustalenie wskaźników odniesienia w zakresie ekologiczności produktów i świadczonych usług Zastosowanie logo wspólnotowego oznakowania ekologicznego w celu umożliwienia konsumentom rozpoznania tych produktów i usług, które spełniły wyżej wymienione wskaźniki, i odróżnienia ich od innych produktów i usług tej samej kategorii.

2. zaprojektowanie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego w taki sposób, aby stał się on integralną częścią szeroko zakrojonej polityki dotyczącej zrównoważonych wzorców konsumpcji i produkcji prowadzonej przez Komisję Europejską. Nadanie nowemu rozporządzeniu elastyczności, która umożliwiłaby powiązanie go z innymi instrumentami takimi jak: ekologiczne zamówienia publiczne (GPP), EMAS, Ekoprojekt, ETAP, itd.

3. nadanie większego znaczenia wspólnotowemu oznakowaniu ekologicznemu w zakresie wspierania innych polityk SCP, a także przy ustalaniu wskaźników ekologiczności przez decydentów, przedsiębiorstwa oraz w celach edukacyjnych.

Cele operacyjne:

- zwiększenie rozpoznawalności i zrozumienia znaczenia oznakowania, oraz poszanowania dla niego w UE-27 i na świecie; oznaką sukcesu w perspektywie średnio-terminowej powinna być rozpoznawalność oznakowania ekologicznego wśród konsumentów i przedsiębiorców na terenie UE podobna do tej, jaką cieszą się oznakowania Blue Angel czy Nordic Swan w swoich krajach.

Wskaźniki:

- W ciągu 10 lat, odsetek osób, które znają wspólnotowe oznakowanie ekologiczne i jego znaczenie

- w ciągu 10 lat, odsetek przedsiębiorstw, które znają wspólnotowe oznakowanie ekologiczne

- Budowanie zaufania do oznakowania i utrzymanie jego wiarygodności są również niezmiernie istotne. Oznakowanie musi być wysoko cenionym wskaźnikiem ekologiczności.

Wskaźnik:

- Poziom wiarygodności w porównaniu do poziomów uzyskanych przez inne oznakowania ekologiczne

- tworzenie kryteriów dla produktów i usług, w odniesieniu do których wspólnotowe oznakowanie ekologiczne może przysporzyć największych korzyści, w szczególności tych grup produktów, które wywierają znaczny wpływ na środowisko, a zatem mają największy potencjał uzyskania poprawy.

Wskaźnik:

- Liczba grup produktów; Liczba przedsiębiorstw w każdej z grup produktów; Liczba sprzedanych egzemplarzy w ramach każdej z grup produktów; Wielkość sprzedaży każdej z grup produktów.

- zwiększenie liczby produktów opatrzonych oznakowaniem ekologicznym, spośród których konsumenci będą mogli wybierać;

Wskaźnik:

- sprzedaż produktów opatrzonych wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym wyrażona jako odsetek sprzedaży detalicznej ogółem w danej grupie produktów.

- sporządzenie łatwych w użytkowaniu dla publicznych nabywców i decydentów dokumentów określających kryteria

Wskaźniki:

- stopień wykorzystania i przyjęcia kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego przez publicznych nabywców, monitorowany przez państwa członkowskie, a także liczba wejść na strony internetowe poświęcone ekologicznym zamówieniom publicznym i zawierające dokumenty dotyczące kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego.

- liczba polityk, co do których można założyć, że opierają się na opracowaniach dotyczących produktów opatrzonych wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym.

- oznakowanie ekologiczne zharmonizowane z innymi oznakowaniami ekologicznymi na poziomie krajowym i międzynarodowym;

Wskaźnik:

- częstotliwość z jaką krajowe programy oznakowań ekologicznych stosują kryteria wspólnotowego oznakowania ekologicznego..

- oznakowanie ekologiczne, które przedsiębiorstwa mogą uzyskać przy ograniczonym nakładzie kosztów i starań, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiego poziomu zamierzonych celów, tak aby oznakowanie cieszyło się wiarygodnością wśród konsumentów i grup działających na rzecz ochrony środowiska.

Wskaźnik:

- Liczba rejestracji

5.4. Metoda realizacji (indykatywna)

( zarządzanie scentralizowane

( bezpośrednio przez Komisję

( pośrednio przez:

( agencje wykonawcze

( ustanowione przez Wspólnotę organy określone w art. 185 rozporządzenia finansowego

( krajowe organy sektora publicznego/organy pełniące misję służby publicznej

( zarządzanie dzielone lub zdecentralizowane

( z państwami członkowskimi

( z krajami trzecimi

( zarządzanie wspólne z organizacjami międzynarodowymi (należy wyszczególnić)

Uwagi:

6. MONITOROWANIE I OCENA

6.1. System monitorowania

Monitorowanie i wdrożenie programu oraz ocenę skuteczności rozporządzenia w sprawie wspólnotowego oznakowania ekologicznego umożliwi zestaw kilku środków:

- Komisja nadal będzie posługiwała się badaniami Eurobarometru w celu uzyskania danych dotyczących rozpoznawalności wspólnotowego oznakowania ekologicznego i poziomu zaufania do niego;

- obecnie przygotowywana przez Komisję umowa o świadczenie usług w zakresie zbierania danych statystycznych dotyczących ekologicznych zamówień publicznych zawiera odniesienie do wspólnotowych kryteriów oznakowania ekologicznego. Praca ta dostarczy informacji na temat stopnia wykorzystania i przyjęcia kryteriów wspólnotowego oznakowania ekologicznego przez publicznych nabywców;

- w dalszym ciągu będzie prowadzona coroczna analiza danych statystycznych: właściwe organy są zobowiązane dostarczać informacji na temat wielkości sprzedaży produktów opatrzonych wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym, o liczbie produktów opatrzonych wspólnotowym oznakowaniem ekologicznym, o opłatach wniesionych przez zarejestrowanych użytkowników oraz o zasobach (pracownikach i środkach finansowych) zaangażowanych w program;

- właściwe organy regularnie przekazują Komisji informacje na temat udzielonych nowych uprawnień, a Komisja publikuje te informacje w Internecie na stronie tzw. Zielonego Sklepu (www.eco-label.com);

- również regularne spotkania z państwami członkowskimi i stronami zainteresowanymi pozostaną ważnym źródłem informacji na temat realizacji programu;

- proponowany nowy mechanizm wzajemnej oceny, mający na celu zapewnienie i monitorowanie ujednoliconego wdrażania rozporządzenia w sprawie wspólnotowego oznakowania ekologicznego, uczyni bardziej przejrzystym sposób w jaki różne właściwe organy przeprowadzają ocenę i kontrolę wniosków składanych przez przedsiębiorstwa.

6.2. Ocena

6.2.1. Ocena ex ante

Przeprowadzona ocena skutków rozporządzenia w sprawie wspólnotowego oznakowania ekologicznego wykazuje, że obecny program nie jest w stanie realizować wyznaczonych celów ponieważ oznakowanie nie jest rozpoznawalne i jest mało popularne wśród przedsiębiorców z powodu zbyt biurokratycznych procedur i zarządzania.

6.2.2. Działania podjęte w wyniku oceny pośredniej/ex post (wnioski wyciągnięte z podobnych doświadczeń w przeszłości)

6.2.3. Warunki i częstotliwość przyszłych ocen.

Projekt wniosku będzie zawierał klauzulę przeglądu.

7. Środki ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH

Pełne stosowanie wewnętrznych norm kontroli nr 14, 15, 16, 18, 19, 20, 21 oraz zasad rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

Komisja dba o to, aby przy realizacji działań finansowanych w ramach niniejszego wniosku, interesy finansowe Wspólnoty były chronione przez stosowanie zapobiegawczych środków zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i innych nielegalnych działań, przez skuteczne kontrole i odzyskiwanie kwot niesłusznie wypłaconych, a także, w przypadku wykrycia nieprawidłowości, przez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95, rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 i rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady.

8. SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE DOTYCZĄCE ZASOBÓW

8.1. Cele wniosku z uwzględnieniem ich kosztu finansowego

Środki na zobowiązania w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

(Należy wskazać cele, działania i realizacje) | Rodzaj realizacji | Średni koszt | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2009-2013 |

2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 |

Urzędnicy lub pracownicy zatrudnieni na czas określony (XX 01 01) | A*/AD | 1 | 2 | 3 | 3 | 3 |

B*, C*/AST | 2 | 3 | 4 | 4 | 4 |

Oddelegowani eksperci krajowi finansowani w ramach art. XX 01 02 | 2 | 8 | 8 | 8 | 8 |

Inni pracownicy finansowani w ramach art. XX 01 04/05 |

RAZEM | 5 | 13 | 15 | 15 | 15 |

8.2.2. Opis zadań związanych z działaniem

Całościowe zarządzanie programem, opracowanie i przegląd kryteriów dla grup produktów, zarządzanie działaniami marketingowymi.

Aby wspólnotowe oznakowanie ekologiczne mogło odnieść sukces, konieczne będzie zintensyfikowanie działań marketingowych po przyjęciu nowego rozporządzenia. Zostaną one podjęte w ramach szerszej ogólnoeuropejskiej kampanii na rzecz ekologicznych wzorców konsumpcji i produkcji, we współpracy z państwami członkowskimi, przedsiębiorcami i organizacjami pozarządowymi.

8.2.3. Źródła zasobów ludzkich (stosunek pracy)

( Stanowiska obecnie przypisane do zarządzania programem, które zostaną utrzymane lub przekształcone.

( Stanowiska wstępnie przyznane w ramach rocznej strategii politycznej/wstępnego projektu budżetu (APS/PDB) na rok n

( Stanowiska, o które zostanie złożony wniosek w ramach następnej procedury APS/PDB

( Przesunięcia w ramach zasobów danej jednostki organizacyjnej (przesunięcia wewnętrzne)

( Stanowiska, których obsadzenie będzie konieczne w roku n, nieprzewidziane w APS/PDB na dany rok

8.2.4. Inne wydatki administracyjne uwzględnione w kwocie referencyjnej (XX 01 04/05 – wydatki na administrację i zarządzanie)

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Pozycja w budżecie (numer i treść) | Rok n | Rok n+1 | Rok n+2 | Rok n+3 | Rok n+4 | Rok n+5 i później | RAZEM |

Inna pomoc techniczna i administracyjna |

wewnętrzna |

zewnętrzna |

Pomoc techniczna i administracyjna ogółem |

8.2.5. Koszt finansowy zasobów ludzkich i powiązane koszty nieuwzględnione w kwocie referencyjnej

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Rodzaj zasobów ludzkich | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 i później |

Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony (XX 01 01) | 0,351 | 0,585 | 0,819 | 0,819 | 0,819 | 0,819 |

Pracownicy finansowani w ramach artykułu XX 01 02 (oddelegowani eksperci krajowi (END)) (należy określić pozycję w budżecie) | 0,10116 | 0,40464 | 0,40464 | 0,40464 | 0,40464 | 0,40464 |

Koszt zasobów ludzkich i koszty powiązane (nieuwzględnione w kwocie referencyjnej) ogółem | 0,45216 | 0,98964 | 1,22364 | 1,22364 | 1,22364 | 1,22364 |

Kalkulacja – urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony |

W razie potrzeby należy odnieść się do pkt 8.2.1 |

Standardowa pensja dla 1 jak przewidziano w pkt 8.2.1 wynosi 0,117 mln EUR. |

Kalkulacja – pracownicy finansowani w ramach art. XX 01 02 |

W razie potrzeby należy odnieść się do pkt 8.2.1 |

Standardowa pensja dla oddelegowanych ekspertów krajowych jak przewidziano w pkt 8.2.1 wynosi 0,05058 mln EUR. |

8.2.6. Inne wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) |

2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 i później | 2009 - 2013 |

XX 01 02 11 01 – podróże służbowe | 0,020 | 0,020 | 0,020 | 0,020 | 0,020 | 0,100 |

XX 01 02 11 02 – spotkania i konferencje | 0,090 | 0,090 | 0,090 | 0,090 | 0,090 | 0,450 |

XX 01 02 11 03 – komitety[23] | 0,090 | 0,090 | 0,090 | 0,090 | 0,090 | 0,450 |

XX 01 02 11 04 – badania i konsultacje |

XX 01 02 11 05 – systemy informatyczne |

2 Inne wydatki na zarządzanie ogółem (XX 01 02 11) | 0,200 | 0,200 | 0,200 | 0,200 | 0,200 | 1,000 |

3 Inne wydatki o charakterze administracyjnym (należy wskazać jakie, odnosząc się do pozycji w budżecie) |

Ogółem wydatki administracyjne inne niż wydatki na zasoby ludzkie i powiązane koszty (nieuwzględnione w kwocie referencyjnej) | 0,200 | 0,200 | 0,200 | 0,200 | 0,200 | 1,000 |

Kalkulacja – inne wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej |

W kalkulacji przewidziano na rok 20 podróży służbowych, których koszt jednostkowy wynosi 1000 EUR, koniecznych dla prowadzenia prac grup produktów i uczestnictwa w spotkaniach z przedstawicielami państw członkowskich i innych programów oznakowań ekologicznych (światowa sieć oznakowań ekologicznych). W kalkulacji przewidziano na rok 6 spotkań komitetu regulacyjnego oraz poprzedzające je spotkania przygotowawcze. Koszt jednostkowy spotkania wynosi 30 000 EUR. |

Zapotrzebowanie na zasoby ludzkie i administracyjne zostanie pokryte z przydziału który może zostać przyznany zarządzającej DG w ramach corocznej procedury przydziału środków z uwzględnieniem ograniczeń budżetowych.

[1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1980/2000 z dnia 17 lipca 2000 r. w sprawie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego (http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/pdf/regulation/001980_en.pdf)

[2] Myślenie oparte na cyklu życia jest procesem, który uwzględnia, na ile to możliwe, zużycie wszystkich surowców oraz wszelkie implikacje środowiskowe i zdrowotne związane z cyklem życia produktu (towaru lub usługi), i obejmuje zjawiska takie jak wydobycie surowców, produkcja, użytkowanie, transport, recykling oraz przetwarzanie i usuwanie odpadów. Proces ten pozwala na uniknięcie przerzucania odpowiedzialności, np. za wpływ wywierany przez zużycie surowców, pomiędzy różnymi etapami w cyklu życia, obszarami geograficznymi oraz dziedzinami związanymi ze środowiskiem i zdrowiem człowieka takimi jak zmiany klimatu, smog letni, kwaśne deszcze czy wyczerpywanie się zasobów itp. Ocena cyklu życia jest znormalizowaną ilościową metodą opartą na analizie obiegu materiałowego, pozwalającą na zestawienie i oszacowanie obciążeń środowiskowych generowanych podczas całego cyklu życia produktu (ISO 14040 ff).

[3] (IPP) (COM (2003) 302 wersja ostateczna)

[4] (Decyzja nr 1600/2002/WE)

[5] http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/revision_en.htm

[6] http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/revision_en.htm

[7] Zob. http://ec.europa.eu/enterprise/eco_design/dir2005-32.htm

[8] Dz.U. C […] z […], s. […].

[9] Dz.U. C […] z […], s. […].

[10] Dz.U. C […] z […], s. […].

[11] Dz.U. C […] z […], s. […].

[12] Dz.U. L 237 z 21.9.2000, s. 1.

[13] Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s.1.

[14] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

[15] Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1

[16] Środki niezróżnicowane zwane dalej NDA

[17] Wydatki niewchodzące w zakres rozdziału xx 01 w tytule xx.

[18] Wydatki w ramach art. xx 01 04 w tytule xx.

[19] Wydatki w ramach rozdziału xx 01 z wyłączeniem artykułu xx 01 04 lub xx 01 05.

[20] Patrz pkt 19 i 24 porozumienia międzyinstytucjonalnego.

[21] W razie potrzeby, tzn. gdy czas trwania działania przekracza 6 lat, należy wprowadzić dodatkowe kolumny.

[22] Należy odnieść się do oceny skutków finansowych regulacji dla danej agencji wykonawczej/danych agencji wykonawczych.

[23] C12000 - Komitet ds. Dostosowania do Postępu Technicznego i Stosowania Programu Przyznawania Wspólnotowego Oznakowania Ekologicznego (ECO-LABEL).