ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 41/2007

z dnia 21 grudnia 2006 r.

ustalające wielkości dopuszczalnych połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 20,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzające dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (2), w szczególności jego art. 2,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2004 z dnia 26 lutego 2004 r. ustanawiające środki odnowienia zasobów dorsza (3), w szczególności jego art. 6 i 8,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 811/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające środki dla odnowy zasobów morszczuka północnego (4), w szczególności jego art. 5,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2166/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. ustanawiające środki służące odnowieniu zasobów morszczuka nowozelandzkiego i homarca w Morzu Kantabryjskim i u zachodnich wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego (5), w szczególności jego art. 5 i 6,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 388/2006 z dnia 23 lutego 2006 r. ustanawiające wieloletni plan zrównoważonej eksploatacji zasobów soli w Zatoce Biskajskiej (6), w szczególności jego art. 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

ZAKRES ZASTOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wielkości dopuszczalnych połowów na rok 2007 w odniesieniu do pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych oraz związane z nimi warunki, na podstawie których takie wielkości dopuszczalnych połowów mogą zostać wykorzystane.

Ponadto ustanawia ono pewne ograniczenia nakładu połowowego oraz związane z tym warunki na styczeń 2008 r., a w odniesieniu do pewnych zasobów Antarktyki ustanawia wielkości dopuszczalnych połowów oraz warunki szczegółowe na okresy określone w załączniku IE.

Artykuł 2

Zakres zastosowania

1.   O ile nie postanowiono inaczej, niniejsze rozporządzenie stosuje się do:

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do działalności połowowej prowadzonej wyłącznie w celu badań naukowych prowadzonych za pozwoleniem i pod zwierzchnictwem danego państwa członkowskiego, o których z wyprzedzeniem powiadomiono Komisję i państwo członkowskie, na którego wodach prowadzone są te badania.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia, poza definicjami określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, stosuje się następujące definicje:

Artykuł 4

Strefy połowowe

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące ograniczenia stref:

ROZDZIAŁ II

WIELKOŚCI DOPUSZCZALNYCH POŁOWÓW ORAZ ZWIĄZANE Z NIMI WARUNKI W ODNIESIENIU DO STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH

Artykuł 5

Limity połowowe oraz przydziały

1.   Limity połowowe dla statków wspólnotowych na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w niektórych strefach innych niż wody terytorialne Wspólnoty, a także podział tych limitów połowowych między państwa członkowskie oraz warunki dodatkowe zgodne z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 847/96 określono w załączniku I.

2.   Niniejszym zezwala się statkom wspólnotowym na dokonywanie połowów w granicach kwoty określonej w załączniku I na wodach, na których jurysdykcję w zakresie rybołówstwa sprawują Wyspy Owcze, Grenlandia, Islandia i Norwegia oraz na wodach strefy połowowej wokół Jan Mayen, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 10, 17 oraz 18.

3.   Komisja ustala ostateczne limity połowowe w odniesieniu do połowów dobijakowatych w strefach ICES IIIa i IV oraz w wodach WE strefy ICES IIa zgodnie z zasadami określonymi w pkt 8 załącznika IID.

4.   Z chwilą ustanowienia TAC dla gromadnika Komisja ustala limity połowowe dla gromadnika w strefie ICES V oraz w grenlandzkich wodach strefy ICES XIV dostępnych dla Wspólnoty, wynoszące 7,7 % TAC gromadnika.

5.   Limity połowowe zasobów okowiela w strefie ICES IIIa i w wodach WE stref ICES IIa i IV, zasobów szprota w wodach WE stref ICES IIa i IV oraz zasobów sardeli w strefie ICES VIII mogą zostać zmienione przez Komisję – zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 – w świetle informacji naukowych zebranych w pierwszej połowie 2007 r.

6.   Zabrania się wspólnotowym statkom dokonywania połowów, zatrzymywania na pokładzie, przeładunku oraz wyładunku następujących gatunków na wszystkich wodach terytorialnych Wspólnoty i wodach nienależących do Wspólnoty:

7.   Zabrania się wspólnotowym statkom dokonywania połowów gardłosza atlantyckiego (Hoplostethus atlanticus) w częściach stref ICES V, VI i VII, leżących w obszarze regulowanym NEAFC.

8.   Zabrania się wspólnotowym statkom dokonywania połowów karmazyna (Sebastes mentella) w częściach stref ICES I i II, leżących w obszarze regulowanym NEAFC od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 czerwca 2007 r., z wyjątkiem nieuniknionych przyłowów. Zakaz ten będzie obowiązywał również od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., jeśli tak zostanie zalecone przez NEAFC. W takim przypadku Komisja publikuje zawiadomienie o zaleceniu NEAFC w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Artykuł 6

Przepisy szczególne dotyczące przydziałów

1.   Przydział wielkości dopuszczalnych połowów dla państw członkowskich określony w załączniku I nie narusza:

2.   Do celów zatrzymywania kwot, które mają zostać przeniesione na rok 2008, stosuje się art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 847/96, w drodze odstępstwa od tego rozporządzenia, w odniesieniu do wszystkich zasobów objętych analitycznymi TAC.

Artykuł 7

Ograniczenia nakładów połowowych oraz związane z nimi warunki zarządzania zasobami

1.   Od dnia 1 lutego 2007 r. do dnia 31 stycznia 2008 r. ograniczenia nakładu połowowego oraz związane z nimi warunki określone w:

2.   W okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 stycznia 2007 r. w odniesieniu do zasobów wymienionych w ust. 1 nadal obowiązuje nakład połowowy i związane z nim warunki określone w załącznikach IIA, IIB, IIC oraz IID do rozporządzenia (WE) nr 51/2006.

3.   Statki stosujące narzędzia połowowe określone odpowiednio w pkt 4.1 załącznika IIA oraz w pkt 3 załączników IIB i IIC oraz dokonujące połowów w obszarach określonych odpowiednio w pkt 2 załącznika IIA oraz w pkt 1 załączników IIB i IIC posiadają specjalne zezwolenie połowowe wydane zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1627/94 zgodnie z zapisami w tych załącznikach.

4.   Komisja ustala ostateczny nakład połowowy na rok 2007 w odniesieniu do połowów dobijakowatych w strefach ICES IIIa i IV oraz wodach WE strefy ICES IIa zgodnie z zasadami określonymi w pkt 3-6 załącznika IID.

5.   Państwa członkowskie gwarantują, że poziomy nakładu połowowego na rok 2007, mierzone w kilowatodniach spędzonych poza portem, dla statków posiadających zezwolenia na połowy dalekomorskie nie przekraczają 75 % średniego rocznego nakładu połowowego wykorzystanego przez statki danego państwa członkowskiego w 2003 r. podczas rejsów, w trakcie których statki te były w posiadaniu zezwolenia na połowy dalekomorskie oraz kiedy złowiono gatunki głębinowe wymienione w załączniku I i II do rozporządzenia (WE) nr 2347/2002. Niniejszy ustęp obowiązuje tylko w przypadku rejsów połowowych, podczas których złowiono ponad 100 kg gatunków głębinowych innych niż argentyna wielka.

Artykuł 8

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

1.   Ryby z zasobów, dla których ustalono limity połowowe, są zatrzymywane na pokładzie lub wyładowywane, wyłącznie jeżeli:

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1 następujące gatunki ryb mogą zostać zatrzymane na pokładzie i wyładowane, nawet jeżeli dane państwo członkowskie nie posiada żadnych kwot lub jeżeli kwoty bądź udziały zostały wykorzystane:

3.   Art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1434/98 nie stosuje siÿ do śledzi złowionych w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa.

4.   Wszystkie wyładunki są wliczane do kwoty lub, jeśli udział wspólnotowy nie został rozdzielony między państwa członkowskie w ramach kwot, do udziału wspólnotowego, z wyjątkiem połowów dokonanych na mocy przepisów ust. 2.

5.   Jeśli limity połowowe danego państwa członkowskiego w odniesieniu do śledzia w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa zostały wykorzystane, statkom pływającym pod banderą tego państwa członkowskiego zarejestrowanym we Wspólnocie i działającym w granicach łowisk, do których odnoszą się odpowiednie ograniczenia połowowe, zakazuje się wyładunku połowów, które są niesortowane i które zawierają śledzie.

6.   Określenia udziału procentowego przyłowów oraz postępowania z nimi dokonuje się zgodnie z przepisami art. 4 i 11 rozporządzenia (WE) nr 850/98.

Artykuł 9

Niesortowane wyładunki w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa

1.   Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie odpowiedniego programu pobierania próbek, który pozwala na skuteczne monitorowanie niesortowanych wyładunków gatunków złowionych w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa.

2.   Niesortowane połowy w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa są wyładowywane wyłącznie w portach i miejscach wyładunku, w których stosuje się program pobierania próbek, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 10

Limity dostępu

Statki wspólnotowe nie prowadzą żadnych połowów na obszarze cieśniny Skagerrak w obrębie 12 mil morskich od linii podstawowej Norwegii. Jednakże statkom pływającym pod banderą Danii lub Szwecji zezwala się na dokonywanie połowów w obrębie czterech mil morskich od linii podstawowej Norwegii.

Artykuł 11

Przejściowe środki techniczne i kontrolne

Przejściowe środki techniczne i kontrolne w odniesieniu do statków wspólnotowych są określone w załączniku III.

ROZDZIAŁ III

LIMITY POŁOWOWE ORAZ ZWIĄZANE Z NIMI WARUNKI W ODNIESIENIU DO STATKÓW RYBACKICH KRAJÓW TRZECICH

Artykuł 12

Przejściowe środki techniczne i kontrolne

Przejściowe środki techniczne i kontrolne w odniesieniu statków rybackich krajów trzecich określono w załączniku III.

Artykuł 13

Zezwolenie

1.   Statkom pływającym pod banderą Wenezueli lub Norwegii oraz statkom rybackim zarejestrowanym na Wyspach Owczych zezwala się na dokonywanie połowów na wodach terytorialnych Wspólnoty w granicach limitów połowowych określonych w załączniku I oraz z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 14–16 oraz art. 19–25.

2.   Statkom rybackim krajów trzecich zabrania się połowów, zatrzymywania na pokładzie, przeładunku oraz wyładunku następujących gatunków na wszystkich wodach terytorialnych Wspólnoty:

Artykuł 14

Ograniczenia geograficzne

1.   Połowy dokonywane przez statki pływające pod banderą Norwegii lub zarejestrowane na Wyspach Owczych są ograniczone do tych części strefy 200 mil morskich, które leżą dalej niż 12 mil morskich od linii podstawowych państw członkowskich w strefie ICES IV, cieśninie Kattegat i na Oceanie Atlantyckim na północ od 43o00' N, z wyjątkiem obszaru, o którym mowa w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

2.   Dopuszcza się połowy w cieśninie Skagerrak dokonywane przez statki pływające pod banderą Norwegii w odległości większej niż cztery mile morskie od linii podstawowych Danii oraz Szwecji.

3.   Połowy dokonywane przez statki pływające pod banderą Wenezueli są ograniczone do tych części strefy 200 mil morskich, które leżą dalej niż 12 mil morskich od linii podstawowej departamentu Gujany Francuskiej.

Artykuł 15

Tranzyt przez wody terytorialne Wspólnoty

Statki rybackie krajów trzecich, które przepływają tranzytem przez wody terytorialne Wspólnoty, muszą sztauować sieci, tak aby nie można było ich używać, zgodnie z następującymi warunkami:

Artykuł 16

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

Ryby z zasobów, w odniesieniu do których ustalono limity połowowe, nie są zatrzymywane na pokładzie ani wyładowywane, chyba że połowów dokonały statki rybackie kraju trzeciego posiadającego kwotę połowową, która nie została wyczerpana.

ROZDZIAŁ IV

UZGODNIENIA W ZAKRESIE LICENCJI DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH

Artykuł 17

Licencje oraz związane z nimi warunki

1.   Bez względu na ogólne przepisy dotyczące licencji połowowych oraz specjalnych zezwoleń połowowych przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1627/94, połowy dokonywane przez statki wspólnotowe na wodach kraju trzeciego podlegają wymogowi posiadania licencji wydanej przez organy tego kraju trzeciego.

2.   Jeśli połowów dokonuje się na norweskich wodach Morza Północnego, ust. 1 nie ma zastosowania do następujących statków wspólnotowych:

3.   Maksymalną liczbę licencji oraz inne związane z nimi warunki ustanawia się zgodnie z częścią I załącznika IV. We wnioskach o licencje wskazuje się rodzaje połowów oraz nazwę i właściwości statków wspólnotowych, którym mają zostać wydane licencje; wnioski te są kierowane do Komisji przez organy państw członkowskich. Komisja przedkłada te wnioski organom odnośnego kraju trzeciego.

4.   W przypadku gdy jedno z państw członkowskich przekazuje kwotę innemu państwu członkowskiemu w odniesieniu do obszarów połowowych określonych w części I załącznika IV, transfer taki obejmuje przekazanie odpowiednich licencji i jest zgłaszany Komisji. Jednakże całkowita liczba licencji dla każdego obszaru połowowego, jak określono w części I załącznika IV, nie może zostać przekroczona.

5.   Statki wspólnotowe spełniają wymogi dotyczące środków ochrony i kontroli oraz wszystkie pozostałe przepisy dotyczące strefy, w której prowadzą działalność.

Artykuł 18

Wyspy Owcze

Statki wspólnotowe posiadające licencję na ukierunkowany połów jednego gatunku na wodach Wysp Owczych mogą prowadzić ukierunkowany połów innego gatunku, pod warunkiem że organom Wysp Owczych przedstawiają uprzednie zawiadomienie o zmianie.

ROZDZIAŁ V

UZGODNIENIA W ZAKRESIE LICENCJI DLA STATKÓW RYBACKICH KRAJÓW TRZECICH

Artykuł 19

Obowiązek posiadania licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego

1.   Niezależnie od przepisów art. 28b rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, statki rybackie pływające pod banderą Norwegii o pojemności mniejszej niż 200 GT są zwolnione z obowiązku posiadania licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego.

2.   Licencja oraz specjalne zezwolenie połowowe są przechowywane na pokładzie. Jednakże statki rybackie zarejestrowane na Wyspach Owczych lub w Norwegii są zwolnione z tego obowiązku.

3.   Statki rybackie krajów trzecich posiadające zezwolenie na połów dnia 31 grudnia 2006 r. mogą kontynuować połowy od dnia 1 styczna 2007 r. do momentu przedłożenia Komisji oraz zatwierdzenia przez nią wykazu statków rybackich uprawnionych do połowów.

Artykuł 20

Wniosek o wydanie licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego

Wnioskowi organu kraju trzeciego o wydanie licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego, przedkładanemu Komisji, towarzyszą następujące informacje:

Artykuł 21

Liczba licencji

Liczba licencji oraz szczególne związane z nimi warunki ustanawia się w sposób określony w części II załącznika IV.

Artykuł 22

Unieważnienie i wycofanie

1.   Licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe mogą zostać unieważnione w związku z wydaniem nowych licencji oraz specjalnych zezwoleń połowowych. Takie unieważnienie staje się skuteczne od dnia poprzedzającego dzień wydania przez Komisję nowych licencji oraz specjalnych zezwoleń połowowych. Nowe licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe stają się skuteczne z dniem ich wydania.

2.   Licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe wycofuje się w całości lub częściowo przed datą ich wygaśnięcia, jeśli kwota odnosząca się do danych zasobów, określona w załączniku I, została wykorzystana.

3.   Licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe zostają wycofane w przypadku niewypełnienia zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 23

Nieprzestrzeganie odpowiednich zasad

1.   Statkowi rybackiemu kraju trzeciego, w odniesieniu do którego nie spełniono obowiązków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, nie wydaje się licencji ani specjalnego zezwolenia połowowego przez okres nieprzekraczający 12 miesięcy.

2.   Komisja przedkłada organom zainteresowanego kraju trzeciego nazwy oraz właściwości statków rybackich krajów trzecich, które w następstwie naruszenia odpowiednich zasad nie będą uprawnione do dokonywania połowów we wspólnotowej strefie połowowej przez kolejny miesiąc lub kolejne miesiące.

Artykuł 24

Obowiązki posiadacza licencji

1.   Statki rybackie krajów trzecich spełniają wymogi w zakresie środków ochrony i kontroli oraz pozostałe przepisy dotyczące połowów dokonywanych przez statki wspólnotowe w strefie, w której prowadzą działalność, w szczególności wymogi rozporządzeń (EWG) nr 1381/87, (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94, (WE) nr 850/98, (WE) nr 1434/98 oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 2187/2005 nr 2187/2005 z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, cieśnin Bełt i Sund poprzez zastosowanie środków technicznych (34).

2.   Statki rybackie krajów trzecich, o których mowa w ust. 1, prowadzą dzienniki połowowe, do których wprowadzane są informacje określone w części I załącznika V.

3.   Statki rybackie krajów trzecich, z wyjątkiem statków pływających pod banderą Norwegii dokonujących połowów w strefie ICES IIIa, przekazują Komisji informacje określone w załączniku VI, zgodnie z zasadami ustanowionymi w tym załączniku.

Artykuł 25

Przepisy szczególne dotyczące departamentu Gujany Francuskiej

1.   Przyznanie licencji na połowy na wodach departamentu Gujany Francuskiej jest uwarunkowane zobowiązaniem się przez właściciela danego statku rybackiego kraju trzeciego do zezwolenia obserwatorowi na wejście na pokład tego statku na wniosek Komisji.

2.   Statki rybackie krajów trzecich dokonujące połowów na wodach departamentu Gujany Francuskiej prowadzą dzienniki połowowe według wzoru znajdującego się w części II załącznika V. Dane dotyczące połowów są przesyłane Komisji na jej wniosek za pośrednictwem organów Francji.

ROZDZIAŁ VI

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW W MORZU ŚRÓDZIEMNYM

Artykuł 26

Ustanowienie zamkniętego sezonu na połowy koryfeny przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb

1.   W celu ochrony koryfeny (Coryphaena hippurus), a zwłaszcza młodych osobników, zakazuje się połowów koryfeny przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb (FAD) od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 14 sierpnia 2007 r. we wszystkich podobszarach geograficznych w strefie objętej Porozumieniem GFCM.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1, jeżeli dane państwo członkowskie udowodni, że z powodu złej pogody statki rybackie pływające pod jego banderą nie mogły wykorzystać swoich normalnych dni połowowych, państwo to może przenieść dni stracone przez swoje statki w odniesieniu do połowów przy pomocy FAD do dnia 31 stycznia kolejnego roku. Państwa członkowskie, które chcą skorzystać z takiego przeniesienia, przedstawiają Komisji do dnia 1 stycznia 2008 r. wniosek o dodatkową liczbę dni, w ciągu których dany statek będzie upoważniony do połowów koryfeny za pomocą FAD w trakcie okresu obowiązywania zakazu od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 stycznia 2008 r. Wnioskowi towarzyszą następujące informacje:

Komisja przekazuje informacje otrzymane od państw członkowskich do Sekretariatu Wykonawczego GFCM.

3.   Do dnia 1 listopada 2007 r. państwa członkowskie przesyłają Komisji sprawozdanie z wprowadzenia środków, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 27

Ustanowienie obszarów ograniczonych połowów w celu ochrony wrażliwych głębinowych środowisk naturalnych

1.   Połowy przy pomocy drag ciągnionych i włoków dennych są zabronione na obszarach ograniczonych następującymi współrzędnymi:

2.   Państwa członkowskie podejmują środki konieczne do ochrony wrażliwych głębinowych środowisk naturalnych na obszarach określonych w ust. 1, a w szczególności zapewniają ochronę tych obszarów przed wpływem innych niż połowowe działań zagrażających zachowaniu cech, które posiadają te szczególne środowiska.

ROZDZIAŁ VII

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW NA OBSZARZE REGULOWANYM NAFO

SEKCJA 1

Udział Wspólnoty

Artykuł 28

Wykaz statków

1.   Jedynie statkom wspólnotowym o pojemności większej niż 50 ton brutto, którym państwo członkowskie bandery wydało specjalne zezwolenie połowowe oraz które wpisano do rejestru statków NAFO, zezwala się, na warunkach określonych w ich zezwoleniach, na połów, zatrzymywanie na pokładzie, przeładunek oraz wyładunek zasobów rybnych złowionych na obszarze regulowanym NAFO.

2.   Na co najmniej 15 dni przed wpłynięciem nowego statku na obszar regulowany NAFO, każde państwo członkowskie przesyła Komisji informacje, w formie umożliwiającej ich komputerowe odczytanie, o wszelkich zmianach w wykazie statków pływających pod jego banderą oraz zarejestrowanych we Wspólnocie, którym zezwala się na połowy na obszarze regulowanym NAFO. Komisja bezzwłocznie przesyła te informacje Sekretariatowi NAFO.

3.   Informacje, o których mowa w ust. 2, obejmują następujące elementy:

4.   W odniesieniu do statków pływających tymczasowo pod banderą danego państwa członkowskiego (czarter samej łodzi) przedłożone informacje zawierają ponadto:

SEKCJA 2

Środki techniczne

Artykuł 29

Rozmiary oczek sieci

1.   Zakazuje się stosowania włoka posiadającego w jakiejkolwiek części oczka sieci o rozmiarze mniejszym niż 130 mm w odniesieniu do ukierunkowanych połowów gatunków dennych określonych w załączniku VII z wyjątkiem połowów Sebastes mentella, o których mowa w ust. 3. Rozmiar oczek sieci może zostać zmniejszony do minimalnego rozmiaru 60 mm w odniesieniu do ukierunkowanego połowu kalmarów (Illex illecebrosus). W odniesieniu do ukierunkowanych połowów rai (Rajidae) rozmiar oczek sieci jest zwiększany do minimum 280 mm w worku włoka oraz do 220 mm we wszystkich innych częściach włoka.

2.   Statki poławiające krewetki północne (Pandalus borealis) używają sieci o minimalnym rozmiarze oczka wynoszącym 40 mm.

3.   Statki poławiające pelagiczne Sebastes mentella (karmazyn mentela) w podobszarze 2 i rejonie 1F oraz 3K stosują sieci o minimalnym rozmiarze oczka wynoszącym 100 mm.

Artykuł 30

Dodatkowe uzbrojenie mocowane do sieci

1.   Zabrania się stosowania jakichkolwiek urządzeń lub dodatkowych elementów, innych niż opisane w niniejszym artykule, które zatykałyby oczka sieci lub zmniejszały ich rozmiar.

2.   Płótno, tkanina sieciowa lub jakikolwiek inny materiał może zostać przymocowany do dolnej części worka włoka w celu zmniejszenia lub zapobiegania uszkodzeniom.

3.   Urządzenia mogą być przymocowywane do górnej części worka włoka, pod warunkiem iż nie zatykają oczek sieci worka włoka. Stosowanie górnych fartuchów worka włoka jest ograniczone do fartuchów wymienionych w załączniku VIII.

4.   Statki poławiające krewetki północne (Pandalus borealis) stosują kratownice sortujące lub kratownice o maksymalnym rozstawie prętów wynoszącym 22 mm. Statki poławiające krewetki w rejonie 3L są ponadto wyposażone w łańcuchy przegubowe o długości minimalnej wynoszącej 72 cm, zgodnie z opisem zawartym w załączniku IX.

Artykuł 31

Przyłów zatrzymywany na pokładzie

1.   Statki rybackie ograniczają przyłów do maksymalnej ilości 2 500 kg lub 10 % w zależności od tego, która wartość jest wyższa, w odniesieniu do każdego gatunku wymienionego w załączniku IC, w stosunku do którego nie przyznano Wspólnocie kwoty w tym rejonie.

2.   W przypadkach gdy obowiązuje zakaz połowów lub gdy kwota „Inne” została wyczerpana, przyłów odnośnych gatunków nie może przekroczyć 1 250 kg lub 5 % w zależności od tego, która wartość jest wyższa.

3.   Odsetki w ust. 1 i 2 oblicza się jako odsetek wagi każdego gatunku z całkowitego połowu zatrzymanego na pokładzie. Przy obliczaniu poziomu przyłowu gatunków ryb dennych nie uwzględnia się połowów krewetek.

Artykuł 32

Przyłów w dowolnym zaciągu

1.   Jeżeli odsetek przyłowów w dowolnym zaciągu przekracza wartości odsetka określone w art. 31 ust. 1 i 2, statek niezwłocznie przenosi się o co najmniej 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania, a podczas kolejnego holowania utrzymuje minimalną odległość 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania. Jeżeli po przeniesieniu się statku kolejny zaciąg przekroczy te limity przyłowów, statek opuszcza rejon i nie może na niego powrócić przez co najmniej 60 godzin.

2.   Gdy całkowity przyłów wszystkich gatunków dennych objętych kwotą w dowolnym zaciągu przy połowie krewetek przekroczy 5 % wagowo w rejonie 3M lub 2,5 % wagowo w rejonie 3L, statek przenosi się o co najmniej 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania, a podczas kolejnego holowania utrzymuje minimalną odległość 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania. Jeżeli po przeniesieniu się statku kolejny zaciąg przekroczy te limity przyłowów, statek opuszcza rejon i nie może na niego powrócić przez co najmniej 60 godzin.

3.   Odsetek przyłowu dopuszczalnego w dowolnym zaciągu oblicza się jako odsetek wagi każdego gatunku z całkowitego połowu w tym zaciągu.

Artykuł 33

Połowy ukierunkowane i przyłów

1.   Kapitanowie statków wspólnotowych nie prowadzą ukierunkowanych połowów gatunków, do których stosuje się limity przyłowów. Uznaje się, że prowadzono ukierunkowany połów danego gatunku, jeżeli ten gatunek stanowi największy wagowo odsetek połowu w jakimkolwiek pojedynczym zaciągu.

2.   Jednakże jeżeli statek prowadzi ukierunkowany połów rai przy użyciu legalnego rozmiaru oczka sieci właściwego dla takich połowów, pierwszy przypadek, w którym w danym zaciągu połowy gatunków objętych limitami przyłowów stanowią najwyższy wagowo odsetek całkowitego połowu, uznaje się za zbieg okoliczności. W takim przypadku statek bezzwłocznie zmienia pozycję zgodnie z art. 32 ust. 1 i 2.

3.   Po opuszczeniu rejonu na co najmniej 60 godzin zgodnie z przepisami art. 32 ust. 1 i 2 kapitanowie statków wspólnotowych dokonują próbnego holowania, którego czas nie przekracza 3 godzin. W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli w danym zaciągu z takiego próbnego holowania połowy gatunków objętych limitami przyłowów stanowią najwyższy wagowo odsetek całkowitego połowu, nie uznaje się tego za połów ukierunkowany. W takim przypadku statek bezzwłocznie zmienia pozycję zgodnie z art. 32 ust. 1 i 2.

Artykuł 34

Najmniejszy dopuszczalny wymiar ryb

1.   Ryby z obszaru regulowanego NAFO, które nie posiadają wymaganego wymiaru określonego w załączniku X, nie mogą być przetwarzane, zatrzymywane na pokładzie, przeładowywane, wyładowywane, transportowane, składowane, sprzedawane, prezentowane lub wystawiane na sprzedaż, lecz muszą niezwłocznie zostać wrzucone z powrotem do morza.

2.   W przypadku gdy ilość złowionych ryb nie posiadających wymaganego wymiaru określonego w załączniku X przekracza 10 % całkowitej ilości, przed ponownym rozpoczęciem połowów statek przenosi się o co najmniej pięć mil morskich od miejsca dokonania poprzedniego zaciągu. Jakiekolwiek przetworzone ryby, w odniesieniu do których stosuje się wymogi dotyczące najmniejszego dopuszczalnego wymiaru ryb, które są mniejsze niż określono w załączniku X, uważa się za pochodzące z ryb mniejszych niż ten najmniejszy dopuszczalny wymiar ryb.

SEKCJA 3

Ustanowienie obszarów ograniczonych połowów w celu ochrony wrażliwych głębinowych środowisk naturalnych (góry podwodne)

Artykuł 35

Narzędzia do połowów dennych

Zabrania się prowadzenia działalności połowowej przy użyciu narzędzi do połowów dennych w następujących obszarach:

SEKCJA 4

Środki kontrolne

Artykuł 36

Oznakowanie produktów i oddzielne sztauowanie

1.   Wszystkie przetworzone ryby złowione na obszarze regulowanym NAFO są znakowane w taki sposób, by można było odczytać nazwę gatunku oraz kategorię produktu zgodnie z art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (36), a w przypadku krewetek datę złowienia. Umieszcza się na nich także informację, że ryby zostały złowione na obszarze regulowanym NAFO.

2.   Wszystkie krewetki złowione w rejonie 3L i 3M oraz wszystkie halibuty niebieskie złowione w podobszarze 2 oraz rejonach 3KLMNO oznacza się jako złowione w tych strefach.

3.   Z uwagi na bezpieczeństwo prawne i odpowiedzialność nawigacyjną kapitana statku mają zastosowanie następujące zasady:

Artykuł 37

Dzienniki połowowe i produkcyjne oraz plan sztauerski

1.   Oprócz przestrzegania wymogów art. 6, 8, 11 oraz 12 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, kapitanowie statków wspólnotowych wprowadzają do dziennika połowowego informacje wymienione w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia.

2.   Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję do 15 dnia każdego miesiąca, w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie, o ilościach zasobów określonych w załączniku XII wyładowanych w poprzednim miesiącu oraz przekazuje wszelkie informacje otrzymane na podstawie art. 11 i 12 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

3.   W odniesieniu do połowów gatunków wymienionych w załączniku IC kapitanowie statków wspólnotowych prowadzą:

4.   Dziennik produkcyjny oraz plan sztauerski, o których mowa w ust. 3, należy codziennie aktualizować w odniesieniu do dnia poprzedniego, za który uznaje się okres od godziny 00.00 (UTC) do 24.00 (UTC), a także przechowywać na pokładzie do momentu całkowitego rozładunku statku.

5.   Kapitan statku wspólnotowego zapewnia niezbędną pomoc w celu umożliwienia przeprowadzenia kontroli ilości zadeklarowanych w dzienniku produkcyjnym oraz przetworzonych produktów składowanych na pokładzie.

6.   Państwa członkowskie co dwa lata poświadczają dokładność planów ładowności wszystkich statków wspólnotowych posiadających zezwolenie na dokonywanie połowów zgodnie z art. 28 ust. 1. Kapitan gwarantuje, że kopia takiego poświadczenia znajduje się na pokładzie i na żądanie jest okazywana inspektorowi.

Artykuł 38

Sieci znajdujące się na pokładzie

1.   Dokonując ukierunkowanych połowów co najmniej jednego z gatunków wymienionych w załączniku VII, statki wspólnotowe nie posiadają na pokładzie sieci o rozmiarze oczek mniejszym niż rozmiar ustanowiony w art. 29.

2.   Jednak statki wspólnotowe dokonujące połowów w trakcie tego samego rejsu na obszarach innych niż obszar regulowany NAFO mogą posiadać na pokładzie sieci o rozmiarze oczek mniejszym niż rozmiar ustanowiony w art. 29, pod warunkiem że sieci takie są bezpiecznie związane i zwinięte oraz nie są dostępne do bezpośredniego użytku. Takie sieci:

Artykuł 39

Przeładunek

1.   Statki wspólnotowe nie biorą udziału w czynnościach związanych z przeładunkiem na obszarze regulowanym NAFO, chyba że otrzymały uprzednie zezwolenie na dokonywanie takich czynności od właściwych organów, którym podlegają.

2.   Statki wspólnotowe nie biorą udziału w czynnościach związanych z przeładunkiem ryb ze statku kraju niebędącego umawiającą się stroną lub na taki statek, który, jak zaobserwowano lub w inny sposób stwierdzono, prowadził działalność połowową na obszarze regulowanym NAFO.

3.   Statki wspólnotowe zgłaszają właściwym organom, którym podlegają, każdy przeładunek na obszarze regulowanym NAFO. Statki, z których dokonuje się przeładunku, zgłaszają ten fakt z co najmniej 24-godzinnym wyprzedzeniem, a statki, na które dokonuje się przeładunku, zgłaszają to nie później niż godzinę po przeładunku.

4.   Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 3, obejmuje godzinę, położenie geograficzne, całkowitą wagę w podziale na gatunki, która ma zostać wyładowana lub załadowana, podaną w kilogramach, a także sygnał wywoławczy statków uczestniczących w przeładunku.

5.   Poza całkowitym połowem znajdującym się na pokładzie oraz całkowitą wagą, która ma zostać wyładowana, statek, na który dokonuje się przeładunku, zgłasza nazwę portu i przewidywaną godzinę wyładunku z co najmniej 24-godzinnym wyprzedzeniem.

6.   Państwa członkowskie bezzwłocznie przekazują Komisji zgłoszenia, o których mowa w ust. 3 i 5, a Komisja bezzwłocznie przekazuje je do Sekretariatu NAFO.

Artykuł 40

Czarter statków wspólnotowych

1.   Państwa członkowskie mogą wyrazić zgodę na to, aby statek rybacki pływający pod ich banderą i posiadający zezwolenie na dokonywanie połowów na obszarze regulowanym NAFO stał się przedmiotem uzgodnień w zakresie czarteru w celu wykorzystania części lub całości kwoty i/lub dni połowowych przydzielonych innej umawiającej się stronie NAFO. Nie zezwala się jednak na uzgodnienia w zakresie czarteru obejmujące statki, które zdaniem NAFO lub innej regionalnej organizacji rybackiej brały udział w nielegalnych, nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowach (IUU).

2.   W dniu zawarcia uzgodnień w zakresie czarteru państwo członkowskie bandery przesyła Komisji następujące informacje, które Komisja przekazuje Sekretariatowi Wykonawczemu NAFO:

3.   Po wygaśnięciu uzgodnień w zakresie czarteru państwo członkowskie bandery informuje o tym Komisję, która niezwłocznie przekazuje te informacje Sekretariatowi Wykonawczemu NAFO.

4.   Państwo członkowskie bandery podejmuje działania gwarantujące, że:

5.   Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszystkie połowy i przyłowy, o których mowa w ust. 4 lit. d), oddzielnie od innych krajowych danych na temat połowów. Komisja bezzwłocznie przesyła te dane Sekretariatowi Wykonawczemu NAFO.

Artykuł 41

Monitorowanie nakładu połowowego

1.   Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zagwarantowania, że nakład połowowy jego statków jest proporcjonalny do wielkości dopuszczalnych połowów dostępnych temu państwu członkowskiemu na obszarze regulowanym NAFO.

2.   Najpóźniej dnia 31 stycznia 2007 r. lub – w późniejszym okresie – co najmniej na 30 dni przed rozpoczęciem takiej działalności państwa członkowskie przekazują Komisji plan połowowy dla swoich statków, które dokonują połowów gatunków na obszarze regulowanym NAFO. Plan połowowy określa między innymi statek lub statki prowadzące te połowy oraz planowaną liczbę dni połowowych, w ciągu których statki te będą przebywać na obszarze regulowanym NAFO.

3.   Dla celów orientacyjnych państwa członkowskie powiadamiają Komisję o planowanej działalności ich statków na innych obszarach.

4.   Plan połowowy przedstawia całkowity nakład połowowy, który będzie wykorzystany na obszarze regulowanym NAFO w związku z wielkościami dopuszczalnych połowów przysługującymi państwu członkowskiemu dokonującemu powiadomienia.

5.   Nie później niż dnia 15 stycznia 2008 r. państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wdrożenia planów połowowych. Sprawozdania obejmują liczbę statków rzeczywiście prowadzących połowy na obszarze regulowanym NAFO, połowy dokonane przez każdy statek oraz całkowitą liczbę dni, w ciągu których każdy statek prowadził połowy na tym obszarze. Sprawozdanie z działalności statków łowiących krewetki w rejonach 3M i 3L składane jest oddzielnie dla każdego rejonu.

SEKCJA 5

Szczególne przepisy dotyczące krewetek północnych

Artykuł 42

Połowy krewetek północnych

1.   Każde państwo członkowskie codziennie składa Komisji sprawozdanie o ilościach krewetek północnych (Pandalus borealis) złowionych w rejonie 3L obszaru regulowanego NAFO przez statki pływające pod jego banderą i zarejestrowane we Wspólnocie. Wszelka działalność połowowa jest prowadzona na głębokości przekraczającej 200 metrów oraz jest ograniczona do jednego statku przypadającego na każdy przydział państwa członkowskiego w danym okresie.

2.   Kapitan statku poławiającego krewetki w rejonie 3L lub jego przedstawiciel przed wpłynięciem do jakiegokolwiek portu przedstawia właściwym organom państwa członkowskiego, z którego portu zamierza skorzystać, następujące informacje na co najmniej 24 godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu:

SEKCJA 6

Szczególne przepisy dotyczące karmazyna

Artykuł 43

Połów karmazyna

1.   Co drugi poniedziałek kapitan statku wspólnotowego dokonującego połowów karmazyna na podobszarze 2 oraz w rejonie IF, 3K oraz 3M obszaru regulowanego NAFO powiadamia właściwe organy państwa członkowskiego, pod którego banderą pływa statek lub w którym jest on zarejestrowany, o ilościach karmazyna złowionych w tych strefach w okresie dwóch tygodni, kończącym się o północy poprzedniej niedzieli.

Jeśli łączne połowy osiągnęły 50 % TAC, powiadomienia dokonuje się co tydzień w każdy poniedziałek.

2.   Co drugi wtorek do północy państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie dotyczące ilości karmazyna złowionych w okresie dwóch tygodni kończącym się o północy poprzedniej niedzieli na podobszarze 2 oraz w rejonach IF, 3K oraz 3M obszaru regulowanego NAFO przez statki pływające pod ich banderą oraz zarejestrowane na ich terytorium.

Jeśli łączne połowy osiągnęły 50 % TAC, sprawozdania przesyłane są co tydzień.

SEKCJA 7

Środki egzekwowania przepisów

Artykuł 44

Postępowanie w przypadku naruszeń

1.   Właściwe organy państwa członkowskiego powiadomione o naruszeniu przepisów przez jeden ze swoich statków bezzwłocznie wszczynają postępowanie wyjaśniające w sprawie tego naruszenia w celu uzyskania wymaganych dowodów, które to postępowanie w odpowiednich przypadkach obejmuje kontrolę fizyczną odnośnego statku.

2.   W przypadku nieprzestrzegania przez statek środków przyjętych przez NAFO, właściwe organy państwa członkowskiego bezzwłocznie podejmują działania prawne lub administracyjne zgodnie z ustawodawstwem krajowym wobec obywateli odpowiedzialnych za statek pływający pod ich banderą.

3.   Właściwe organy państwa członkowskiego bandery gwarantują, że postępowanie wszczęte na mocy ust. 2 może, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego, zapewnić skuteczne środki o odpowiedniej surowości, zagwarantować przestrzeganie przepisów, pozbawić osoby odpowiedzialne korzyści ekonomicznych płynących z naruszenia, a także skutecznie zniechęcić do naruszania przepisów w przyszłości.

Artykuł 45

Traktowanie sporządzanych przez inspektorów sprawozdań dotyczących naruszeń przepisów

1.   Sprawozdania z inspekcji i nadzoru sporządzane przez inspektorów NAFO stanowią dopuszczalny dowód w postępowaniu sądowym lub administracyjnym prowadzonym przez jakiekolwiek państwo członkowskie. Do celów ustaleń faktycznych, sprawozdania te są traktowane na tych samych zasadach, jak sprawozdania z inspekcji i nadzoru sporządzanymi przez jego własnych inspektorów.

2.   Państwa członkowskie współpracują w celu ułatwienia postępowań sądowych lub innych wynikających ze sprawozdania przedstawionego przez inspektora w ramach tego systemu, z zastrzeżeniem przepisów regulujących dopuszczanie dowodów w krajowym systemie sądownictwa i innych systemach krajowych.

Artykuł 46

Działania następcze w odniesieniu do pewnych poważnych naruszeń przepisów

1.   Poza przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 1956/88 z dnia 9 czerwca 1988 r. przyjmującego przepisy w sprawie stosowania Systemu Wspólnej Międzynarodowej Kontroli przyjętego przez Organizację Rybacką Północno-Zachodniego Atlantyku (37), w szczególności ust. 9 i 10 systemu załączonego do tego rozporządzenia, państwo członkowskie bandery podejmuje działania na mocy niniejszej sekcji, jeżeli statek pływający pod jego banderą popełnił jedno z następujących poważnych naruszeń przepisów:

2.   Państwo członkowskie bandery gwarantuje, że wskutek inspekcji, o której mowa w ust. 3, odnośny statek wstrzymuje wszelką działalność połowową oraz że zostaje wszczęte postępowanie wyjaśniające w sprawie poważnego naruszenia przepisów.

3.   Jeżeli na obszarze regulowanym nie przebywa inspektor ani inna osoba wyznaczona przez państwo członkowskie bandery do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego zgodnie z ust. 1, państwo członkowskie bandery nakłada na statek wymóg bezzwłocznego skierowania się do portu, w którym można wszcząć takie postępowanie.

4.   Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego w sprawie poważnego naruszenia polegającego na błędnej rejestracji połowów, o której mowa w ust. 1 lit. b), państwo członkowskie bandery zapewnia przeprowadzenie pod swoim zwierzchnictwem kontroli fizycznej w porcie i obliczenia całkowitego połowu znajdującego się na pokładzie. Taka inspekcja może mieć miejsce w obecności inspektora którejkolwiek innej z umawiających się stron, która chce w niej uczestniczyć, pod warunkiem wyrażenia zgody przez państwo członkowskie bandery.

5.   Jeżeli statek musi skierować się do portu na mocy ust. 2, 3 i 4, inspektor którejkolwiek innej z umawiających się stron może wejść na pokład i/lub pozostać na pokładzie statku podczas płynięcia do portu, pod warunkiem że właściwy organ państwa członkowskiego statku poddanego inspekcji nie zwróci się do inspektora o opuszczenie statku.

Artykuł 47

Środki egzekwowania przepisów

1.   Każde państwo członkowskie podejmuje środki egzekwowania przepisów wobec statku rybackiego pływającego pod jego banderą, w stosunku do którego stwierdzono, zgodnie z prawem krajowym, że popełnił poważne naruszenie przepisów, o którym mowa w art. 46.

2.   Środki, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować, zwłaszcza w zależności od powagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z odnośnymi przepisami prawa krajowego:

3.   Państwo członkowskie bandery odnośnego statku powiadamia bezzwłocznie Komisję o odpowiednich środkach podjętych zgodnie z niniejszym artykułem. Na podstawie tego powiadomienia Komisja powiadamia o tych środkach Sekretariat NAFO.

Artykuł 48

Sprawozdania dotyczące naruszeń przepisów

1.   W przypadku poważnego naruszenia przepisów, o którym mowa w art. 46, odnośne państwo członkowskie możliwie szybko, a najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od powiadomienia o takim naruszeniu, przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące przebiegu postępowania wyjaśniającego, w tym szczegółowe informacje na temat wszelkich działań podjętych lub zaproponowanych w odniesieniu do poważnego naruszenia przepisów, a także sprawozdanie dotyczące wyniku postępowania wyjaśniającego po jego zakończeniu.

2.   Na podstawie sprawozdań państw członkowskich Komisja sporządza sprawozdanie wspólnotowe. Komisja przesyła Sekretariatowi NAFO sprawozdanie wspólnotowe dotyczące przebiegu postępowania wyjaśniającego w ciągu czterech miesięcy od powiadomienia o naruszeniu przepisów i tak szybko, jak to możliwe, sprawozdanie dotyczące wyniku postępowania wyjaśniającego po jego zakończeniu.

ROZDZIAŁ VIII

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE WYŁADUNKU LUB PRZEŁADUNKU RYB MROŻONYCH ZŁOWIONYCH PRZEZ STATKI RYBACKIE KRAJÓW TRZECICH W OBSZARZE REGULOWANYM NEAFC

Artykuł 49

Kontrola przeprowadzana przez państwo portu

Nie naruszając przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 i rozporządzenia Rady (WE) nr 1093/94 z dnia 6 maja 1994 r. ustalającego warunki, na których statki rybackie państw trzecich mogą bezpośrednio wyładowywać i sprzedawać swoje połowy w portach wspólnotowych (38), procedury ustanowione w niniejszym rozdziale stosuje się od dnia 1 maja 2007 r. do wyładunków i przeładunków w portach państw członkowskich ryb mrożonych złowionych przez statki rybackie krajów trzecich w obszarze regulowanym NEAFC jak ustanowiono w art.1 Konwencji załączonej do decyzji Rady 81/608/EWG z dnia 13 lipca 1981 r. dotyczącej zawarcia Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku (39).

Artykuł 50

Wyznaczone porty

Wyładunki i przeładunki dozwolone są wyłącznie w wyznaczonych portach.

Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku ryb, o którym mowa w art. 49. Niezależnie od daty stosowania określonej w art. 49 państwa członkowskie przesyłają Komisji wykaz takich portów do dnia 15 stycznia 2007 r. Wszelkie zmiany wprowadzone następnie w wykazie są zgłaszane Komisji co najmniej 15 dni przed wejściem zmiany w życie.

Komisja publikuje wykaz wyznaczonych portów oraz zmiany w wykazie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii „C” i zamieszcza je na swojej stronie internetowej.

Artykuł 51

Uprzednie zawiadomienie o wejściu do portu

1.   W drodze odstępstwa od art. 28e ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitanowie statków krajów trzecich lub statków wspólnotowych zamierzający wpłynąć do portu zawiadamiają o tym właściwe organy portu, z którego zamierzają skorzystać, co najmniej 3 dni robocze przed przewidywaną godziną przybycia do portu.

2.   Zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, towarzyszy formularz zawarty w części I załącznika XV, którego część A jest odpowiednio wypełniona zgodnie z następującymi zasadami:

3.   Państwo członkowskie portu niezwłocznie przekazuje kopię formularza, o którym mowa w ust. 2, państwu bandery statku rybackiemu oraz państwu (państwom) bandery statków, z których dokonano przeładunku, w przypadku gdy statek rybacki prowadził operacje przeładunku.

Artykuł 52

Zezwolenie na wyładunek lub przeładunek

1.   Państwo członkowskie portu może zezwolić na wyładunki lub przeładunki, wyłącznie jeżeli państwo bandery statku rybackiego zamierzającego dokonać wyładunku lub przeładunku bądź, w przypadku gdy statek prowadził operacje przeładunku poza portem, państwo lub państwa bandery statku, z którego dokonano przeładunku, potwierdziły poprzez zwrot kopii formularza przekazanego na mocy art. 51 ust. 3 z odpowiednio wypełnioną częścią B, że:

Operacje wyładunku lub przeładunku można rozpocząć wyłącznie po wydaniu zezwolenia przez właściwe organy państwa członkowskiego portu.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1, państwo członkowskie portu może zezwolić na całość lub część wyładunku w przypadku braku potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, lecz w takich przypadkach przechowuje odnośne ryby pod kontrolą właściwych organów. Ryby te zostają zwrócone w celu sprzedaży, przekazania lub transportu wyłącznie po otrzymaniu potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1. Jeżeli w ciągu 14 dni od wyładunku nie otrzymano potwierdzenia, państwo czonkowskie portu może skonfiskować i zbyć ryby zgodnie z przepisami krajowymi.

3.   Państwo członkowskie portu bezzwłocznie informuje, poprzez przekazanie kopii formularza określonego w części I załącznika XV, którego część C została odpowiednio wypełniona, o swojej decyzji dotyczącej przyznania lub nieprzyznania zezwolenia na wyładunek lub przeładunek, Komisję i Sekretariat NEAFC, jeśli wyładowane lub przeładowane ryby złowiono w obszarzeregulowanym NEAFC.

Artykuł 53

Inspekcje

1.   Co roku państwa członkowskie prowadzą w swoich portach inspekcje co najmniej 15 % wyładunków lub przeładunków dokonywanych przez statki rybackie krajów trzecich, o których mowa w art. 49.

2.   Inspekcje obejmują monitorowanie całego rozładunku lub przeładunku oraz kontrolę krzyżową ilości podanych w uprzednim zawiadomieniu o wyładunku w podziale na gatunki oraz ilości wyładowanych lub przeładowanych w podziale na gatunki.

3.   Inspektorzy podejmują wszelkie możliwe starania w celu uniknięcia niepotrzebnego opóźnienia statku i gwarantują minimalny stopień ingerencji i utrudnień na statku, a także dbają o uniknięcie pogorszenia jakości ryb.

Artykuł 54

Sprawozdania z inspekcji

1.   Każda inspekcja jest dokumentowana poprzez sporządzenie sprawozdania z inspekcji zgodnie z częścią II załącznika XV.

2.   Kopia każdego sprawozdania z inspekcji jest niezwłocznie przekazywana państwu bandery statku objętego inspekcją oraz państwu lub państwom bandery statku, z którego dokonano przeładunku, oraz Komisji iSekretariatowi NEAFC, jeśli wyładowane lub przeładowane ryby złowiono w obszarze regulowanym NEAFC.

3.   Na wniosek państwa bandery statku objętego inspekcją zostaje mu przekazany oryginał lub potwierdzona kopia każdego sprawozdania z inspekcji.

ROZDZIAŁ IX

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW NA OBSZARZE CCAMLR

SEKCJA 1

Ograniczenia i wymogi w odniesieniu do informacji o statkach

Artykuł 55

Zakazy oraz ograniczenia połowowe

1.   Ukierunkowane połowy gatunków wymienionych w załączniku XIII są zakazane w strefach oraz w trakcie okresów wskazanych w tym załączniku.

2.   W odniesieniu do nowych połowów i zwiadów rybackich limity połowowe oraz limity przyłowów określone w załączniku XIV stosuje się na podobszarach wskazanych w tym załączniku.

Artykuł 56

Wymogi w odniesieniu do informacji o statkach posiadających zezwolenie na dokonywanie połowów na obszarze CCAMLR

1.   Oprócz informacji o upoważnionych statkach określonych w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, państwa członkowskie od dnia 1 sierpnia 2007 r. przekazują Komisji następujące informacje w odniesieniu do tych statków:

2.   Od dnia 1 sierpnia 2007 r. państwa członkowskie, w takim stopniu, w jakim jest to możliwe, przekazują Komisji również następujące informacje dotyczące statków posiadających zezwolenie na dokonywanie połowów na obszarze CCAMLR:

Artykuł 57

Sprawozdanie z obserwacji statków

1.   Gdy kapitan statku rybackiego posiadającego licencję zaobserwuje statek rybacki na obszarze CCAMLR, w miarę możliwości zbiera jak największą ilość informacji na temat każdej takiej obserwacji, w tym:

2.   Kapitan jak najszybciej przekazuje sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w ust. 1, do swojego państwa bandery. Państwo bandery przekazuje wszelkie takie sprawozdania Sekretariatowi CCAMLR, jeżeli zaobserwowany statek według norm CCAMLR prowadzi działania nielegalne, nieudokumentowane i nieuregulowane (IUU).

SEKCJA 2

zwiady rybackie

Artykuł 58

Uczestnictwo w zwiadach rybackich

1.   Statki rybackie pływające pod banderą Hiszpanii oraz zarejestrowane w Hiszpanii, o których powiadomiono CCAMRL zgodnie z przepisami art. 7 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, mogą uczestniczyć w zwiadach rybackich przy użyciu takli w odniesieniu do Dissostichus spp. na podobszarach FAO 88.1 i 88.2 oraz w rejonach 58.4.1, 58.4.2, 58.4.3a) poza obszarami podlegającymi jurysdykcji krajowej oraz 58.4.3b) poza obszarami podlegającymi jurysdykcji krajowej.

2.   Nie więcej niż jeden statek rybacki z każdego państwa członkowskiego dokonuje połowów w rejonach 58.4.3a) oraz 58.4.3b) w tym samym okresie.

3.   W odniesieniu do podobszarów 88.1 i 88.2 oraz rejonów 58.4.1 oraz 58.4.2 całkowite limity połowowe oraz limity przyłowów przypadające na podobszar i rejon, a także ich rozdział między małe obszary badawcze (SSRU) w ramach każdego z nich, są określone w załączniku XIV. Połowy na jakimkolwiek małym obszarze badawczym wstrzymuje się, jeśli zgłoszony połów osiąga określony limit połowowy, a odnośny mały obszar badawczy zostaje zamknięty dla połowów na pozostałą część sezonu.

4.   Połowy odbywają się na jak największym obszarze geograficznym oraz batymetrycznym w celu uzyskania informacji niezbędnych do ustalenia możliwości rybołówstwa oraz w celu uniknięcia nadmiernego skoncentrowania połowów oraz nakładu połowowego. Jednakże połowy w rejonach 58.4.1 oraz 58.4.2 są zabronione na głębokości mniejszej niż 550 m.

Artykuł 59

Systemy sprawozdawczości

Statki rybackie uczestniczące w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, podlegają następującym systemom sprawozdawczości dotyczącym połowów oraz nakładu połowowego:

Artykuł 60

Wymogi specjalne

1.   Zwiady rybackie, o których mowa w art. 58, prowadzi się zgodnie z przepisami art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 600/2004 z dnia 22 marca 2004 r. ustanawiającego niektóre środki techniczne stosowane do działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (40) w odniesieniu do odpowiednich środków zmierzających do zmniejszenia przypadkowej śmiertelności ptaków morskich w trakcie połowów taklami oceanicznymi. Oprócz tych środków:

2.   Statki rybackie uczestniczące w zwiadach rybackich na podobszarach FAO 88.1 i 88.2 podlegają następującym wymogom dodatkowym:

Artykuł 61

Definicja zaciągów

1.   Do celów niniejszej sekcji zaciąg obejmuje ustawienie przynajmniej jednej liny w danym miejscu. Do celów sprawozdawczości połowów oraz nakładu połowowego dokładne położenie geograficzne zaciągu jest określane przez środkowy punkt liny lub lin.

2.   W celu oznaczenia jako zaciąg badawczy:

Artykuł 62

Plany badawcze

Statki rybackie uczestniczące w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, realizują plany badawcze na wszystkich małych obszarach badawczych, na które podzielono podobszary FAO 88.1 i 88.2 oraz rejony 58.4.1 i 58.4.2. Plan badawczy jest realizowany w następujący sposób:

Artykuł 63

Plany zbierania danych

1.   Statki rybackie uczestniczące w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, realizują plany zbierania danych na wszystkich małych obszarach badawczych, na które podzielono podobszary FAO 88.1 i 88.2 oraz rejony 58.4.1 i 58.4.2. Plan zbierania danych obejmuje następujące dane:

2.   Wszystkie dane, o których mowa w ust. 1, są zbierane w odniesieniu do każdego zaciągu badawczego; w szczególności, w zaciągu badawczym do 100 ryb należy zmierzyć wszystkie ryby, a z co najmniej 30 ryb pobiera się próbki w celu przeprowadzenia badań biologicznych. W przypadku złowienia więcej niż 100 ryb, stosuje się metodę losowego pobierania podpróbek.

Artykuł 64

Program znakowania ryb

1.   Każdy statek rybacki uczestniczący w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, realizuje w następujący sposób program znakowania ryb:

2.   Oznakowane i wypuszczone antary nie są wliczane do limitów połowowych.

Artykuł 65

Obserwatorzy naukowi i inspektorzy

1.   W trakcie całej działalności połowowej w ramach okresu połowowego na pokładzie każdego statku rybackiego uczestniczącego w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, przebywa co najmniej dwóch obserwatorów naukowych, spośród których jeden jest obserwatorem wyznaczonym zgodnie z Systemem Międzynarodowych Obserwacji Naukowych CCAMLR.

2.   Każde państwo członkowskie, z zastrzeżeniem obowiązujących krajowych przepisów prawnych i administracyjnych i zgodnie z tymi przepisami, w tym przepisami regulującymi dopuszczanie dowodów w sądach krajowych, uznaje sprawozdania inspektorów wyznaczonych przez członka CCAMLR w ramach tego systemu i podejmuje w związku z nimi działania na takiej samej zasadzie jak w przypadku sprawozdań własnych inspektorów; zarówno odnośna umawiająca się strona, jak i wyznaczający członek CCAMLR współpracują w celu ułatwienia postępowań sądowych lub innych postępowań będących rezultatem wszelkich takich sprawozdań.

Artykuł 66

Zawiadomienia o zamiarze uczestnictwa w połowie kryla

Każde państwo członkowskie zamierzające poławiać kryl na obszarze CCAMLR powiadamia Sekretariat CCAMLR o swoim zamiarze nie później niż cztery miesiące przed regularnym corocznym posiedzeniem Komisji, bezpośrednio przed sezonem, w którym zamierza prowadzić połowy.

Artykuł 67

Przejściowy zakaz połowów dalekomorskich przy użyciu pławnic

1.   Stosowanie pławnic na obszarze CCAMLR, w celach innych niż badania naukowe, jest zabronione do czasu zbadania przez Komitet Naukowo-Badawczy ewentualnego wpływu tego narzędzia połowowego i złożenia przez niego sprawozdania na ten temat, oraz do czasu wyrażenia przez Komisję zgody na podstawie opinii Komitetu Naukowo-Badawczego świadczącej o tym, że na obszarze CCAMLR można stosować taką metodę połowów.

2.   Stosowanie pławnic w celach badań naukowych w wodach głębszych niż 100 metrów zgłasza się z wyprzedzeniem Komitetowi Naukowo-Badawczemu i jest ono zatwierdzane przez Komisję przed rozpoczęciem takich badań.

3.   Każdy statek planujący tranzyt przez obszar CCAMLR i posiadający na pokładzie pławnice musi z wyprzedzeniem powiadomić Sekretariat CCAMLR o swoich zamiarach, w tym o przewidywanych datach przepływania przez obszar CCAMLR. Każdy statek posiadający pławnice w obrębie obszaru CCAMLR, który nie dokonał takiego powiadomienia z wyprzedzeniem, narusza niniejsze przepisy.

Artykuł 68

Przejściowe ograniczenia stosowania narzędzi do połowów włokami dennymi na dalekomorskich obszarach CCAMLR w sezonie połowowym 2006/2007 i 2007/2008

1.   Stosowanie narzędzi do połowów włokami dennymi na dalekomorskich obszarach CCAMLR jest ograniczone do obszarów, na których obowiązują środki ochronne Komisji w odniesieniu do narzędzi do połowów włokami dennymi.

2.   Niniejszego środka ograniczającego nie stosuje się do wykorzystywania narzędzi do połowów włokami dennymi podczas prowadzenia badań naukowych na obszarze konwencji.

ROZDZIAŁ X

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW NA OBSZARZE KONWENCJI SEAFO

SEKCJA 1

Zezwolenia dla statków

Artykuł 69

Zezwolenia dla statków

1.   Do dnia 1 czerwca 2007 r. państwa członkowskie przekazują Komisji drogą elektroniczną, o ile to możliwe, wykaz swoich statków, którym zezwala się na prowadzenie działań na obszarze Konwencji SEAFO poprzez wydanie zezwolenia połowowego.

2.   Właściciele statków objętych wykazem, o którym mowa w ust. 1, są obywatelami lub podmiotami prawnymi Wspólnoty.

3.   Statki rybackie otrzymują zezwolenie na prowadzenie działań na obszarze Konwencji SEAFO wyłącznie, jeżeli są w stanie spełnić wymogi i obowiązki wynikające z Konwencji SEAFO i jej środki ochrony i zarządzania.

4.   Nie wydaje się zezwolenia połowowego statkom, które prowadziły działania połowowe IUU, o ile nowi właściciele nie przedstawili wystarczających dowodów na to, że poprzedni właściciele i armatorzy nie mają już w związku z nimi żadnego interesu prawnego, korzyści ani zysków finansowych, nie sprawują nad nimi kontroli, lub że, uwzględniając wszystkie odpowiednie fakty, ich statki nie prowadzą połowów IUU i nie są związane z takimi połowami.

5.   Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące informacje:

6.   Państwa członkowskie niezwłocznie zgłaszają Komisji, po sporządzeniu pierwszego wykazu upoważnionych statków, o wszelkich dodanych informacjach, skreśleniach i/lub wszelkich modyfikacjach z chwilą dokonania takich zmian.

Artykuł 70

Obowiązki upoważnionych statków

1.   Statki przestrzegają wszystkich odpowiednich środków ochrony i zarządzania ustanowionych przez SEAFO.

2.   Upoważnione statki posiadają na pokładzie ważne świadectwa rejestracji statku oraz ważne zezwolenie na połowy i/lub przeładunek.

Artykuł 71

Nieupoważnione statki

1.   Państwa członkowskie podejmują środki w celu wprowadzenia zakazu połowów, zatrzymywania na pokładzie, przeładunku i wyładunku gatunków objętych Konwencją SEAFO przez statki, które nie figurują na liście upoważnionych statków SEAFO.

2.   Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie rzeczowe informacje świadczące o uzasadnionych podstawach, które pozwalają podejrzewać, że statki nieobjęte listą upoważnionych statków SEAFO prowadzą na obszarze konwencji SEAFO połowy i/lub przeładunek gatunków objętych konwencją SEAFO.

3.   Państwa członkowskie podejmują konieczne środki gwarantujące, że właściciele statków objętych listą upoważnionych statków SEAFO nie uczestniczą w działaniach połowowych prowadzonych przez statki nieobjęte listą upoważnionych statków SEAFO na obszarze Konwencji SEAFO ani nie są związane z takimi działaniami.

SEKCJA 2

Przeładunki

Artykuł 72

Zakaz przeładunków na morzu

Każde państwo członkowskie zakazuje przeładunków na morzu statkom pływającym pod jego banderą na obszarze Konwencji SEAFO w odniesieniu do gatunków objętych Konwencją SEAFO.

Artykuł 73

Przeładunki w porcie

1.   Wspólnotowe statki rybackie, które poławiają gatunki objęte Konwencją SEAFO na obszarze konwencji SEAFO, dokonują przeładunków wyłącznie w porcie jednej z umawiających się stron SEAFO, jeżeli posiadają uprzednie zezwolenie umawiającej się strony, w której porcie odbędzie się ta operacja. Wspólnotowe statki rybackie mogą dokonywać przeładunków wyłącznie, jeżeli otrzymały takie uprzednie zezwolenie na przeładunek od państwa członkowskiego bandery i państwa portu.

2.   Każde państwo członkowskie gwarantuje, że jego upoważnione statki rybackie otrzymują uprzednie zezwolenie na udział w przeładunkach w porcie. Państwa członkowskie gwarantują również, że przeładunki są zgodne ze zgłoszoną ilością połowu każdego statku oraz nakładają wymóg składania raportów z przeładunków.

3.   Kapitan wspólnotowego statku rybackiego, który dokonuje przeładunku na inny statek, zwany dalej „statkiem, na który dokonuje się przeładunku”, dowolnych ilości gatunków objętych Konwencją SEAFO złowionych na obszarze konwencji SEAFO, w momencie przeładunku informuje państwo bandery statku, na który dokonuje się przeładunku, o odnośnych gatunkach i ilościach, o dacie przeładunku i miejscu połowów oraz przekazuje swojemu państwu członkowskiemu bandery deklarację przeładunkową SEAFO zgodnie ze wzorem zamieszczonym w części I załącznika XVI.

4.   Kapitan wspólnotowego statku rybackiego zgłasza, co najmniej z 24-godzinnym wyprzedzeniem, następujące informacje umawiającej się stronie SEAFO, w której porcie odbędzie się przeładunek:

5.   Nie później niż 24 godziny przed rozpoczęciem oraz po zakończeniu przeładunku, jeżeli odbywa się on w porcie jednej z umawiających się stron SEAFO, kapitan wspólnotowego statku, na który dokonuje się przeładunku, informuje właściwe organy państwa portu o ilościach połowów gatunków objętych Konwencją SEAFO znajdujących się na pokładzie jego statku i w ciągu 24 godzin przekazuje deklarację przeładunkową SEAFO tym właściwym organom.

6.   Kapitan wspólnotowego statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, na 48 godzin przed wyładunkiem przesyła deklarację przeładunkową SEAFO właściwym organom państwa portu, w którym odbywa się wyładunek.

7.   Każde państwo członkowskie podejmuje odpowiednie środki w celu zweryfikowania dokładności otrzymanych informacji oraz współpracuje z państwem bandery w celu zagwarantowania, że wyładunki są zgodne ze zgłoszoną ilością połowów każdego statku.

8.   Każde państwo członkowskie, którego statki są upoważnione do prowadzenia połowów gatunków objętych Konwencją SEAFO na obszarze Konwencji SEAFO, do dnia 1 czerwca 2007 r. zgłasza Komisji szczegółowe informacje na temat przeładunków dokonanych przez statki pływające pod jego banderą.

SEKCJA 3

Środki ochrony dotyczące zarządzania wrażliwymi głębinowymi środowiskami naturalnymi i ekosystemami

Artykuł 74

Obszary zamknięte

Na obszarach określonych poniżej wspólnotowym statkom rybackim zabrania się wszelkich działań połowowych w odniesieniu do gatunków objętych Konwencją SEAFO:

Artykuł 75

Wcześniejsze działania połowowe

Do dnia 1 czerwca 2007 r. państwa członkowskie zgłaszają Komisji, w następującej formie, informacje związane z ich działaniami połowowymi w odniesieniu do gatunków objętych konwencją SEAFO, które prowadzono w latach 2004, 2005 i 2006 na obszarach, o których mowa w art. 74.

SEKCJA 4

Środki ograniczające przypadkowe przyłowy ptaków morskich

Artykuł 76

Informacje dotyczące interakcji z ptakami morskimi

Państwa członkowskie zbierają i przedstawiają Komisji do dnia 1 czerwca 2007 r. wszelkie dostępne informacje dotyczące interakcji z ptakami morskimi, w tym przypadkowych przyłowów przez ich statki rybackie poławiające gatunki objęte Konwencją SEAFO.

Artykuł 77

Środki ograniczające ryzyko

1.   Wszystkie wspólnotowe statki prowadzące połowy na południe od 30 stopnia szerokości geograficznej południowej posiadają na pokładzie i stosują liny płoszące ptaki (tyczki liny płoszącej tori):

2.   Takle wystawia się wyłącznie w nocy (tzn. po zapadnięciu zmroku, w godzinach zmierzchu żeglarskiego (41)). Podczas nocnych połowów z wykorzystaniem takli stosuje się jedynie minimalne oświetlenie statków rybackich niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa.

3.   W trakcie wydawania lub wystawiania narzędzi połowowych zabronione jest dokonywanie zrzutu odpadów. Należy unikać zrzutów odpadów podczas wybierania narzędzi. Jeżeli to możliwe, wszelkie takie zrzuty odbywają się po przeciwnej stronie statku w stosunku do miejsca wybierania narzędzi. W przypadku statków lub łowisk nieobjętych wymogiem zatrzymywania odpadów na pokładzie statku, wprowadza się zasadę usuwania haczyków z odpadów i głów ryb przed zrzutem odpadów. Przed wydaniem sieci zostają one oczyszczone z pozostałości, które mogą przyciągnąć ptaki morskie.

4.   Wspólnotowe statki rybackie przyjmują procedury wydawania i wybierania, które minimalizują czas utrzymywania się sieci o luźnych oczkach na powierzchni. W miarę możliwości nie przeprowadza się napraw sieci, kiedy znajduje sie ona w wodzie.

5.   Wspólnotowe statki rybackie zachęca się do stosowania konfiguracji narzędzi, które zminimalizują prawdopodobieństwo, że ptaki zbliżą się do części sieci, która jest dla nich najbardziej niebezpieczna. Może to obejmować większe obciążenie lub zmniejszenie pływalności sieci, tak aby zanurzała się szybciej, bądź umieszczenie kolorowych wstążek płoszących lub innych dodatków na tych częściach sieci gdzie rozmiar oczek stanowi szczególne zagrożenie dla ptaków.

6.   Wspólnotowym statkom rybackim, które ze względu na konstrukcję nie posiadają pokładowych urządzeń przetwórczych lub odpowiedniej pojemności do zatrzymywania odpadów na pokładzie bądź możliwości dokonywania zrzutów odpadów po przeciwnej stronie statku w stosunku do miejsca wybierania narzędzi, nie zezwala się na połowy na obszarze konwencji SEAFO.

7.   Należy dołożyć wszelkich starań, aby żywe ptaki schwytane podczas połowu sznurami haczykowymi były wypuszczane na wolność, a haczyki, o ile to tylko możliwe, usuwane w sposób niezagrażający ich życiu.

SEKCJA 5

Kontrola

Artykuł 78

Zgłaszanie ruchów statków i połowów

1.   Statki rybackie i badawcze statki rybackie upoważnione do połowów na obszarze konwencji SEAFO i prowadzące połowy przesyłają raporty w momencie wejścia, raporty połowowe i raporty w momencie wyjścia za pomocą VMS lub innych właściwych środków organom państwa członkowskiego bandery oraz, jeżeli wymaga tego państwo członkowskie bandery, Sekretariatowi Wykonawczemu SEAFO.

2.   Raport w momencie wejścia składa się nie wcześniej niż 12 godzin i co najmniej 6 godzin przed każdym wejściem na obszar konwencji SEAFO i zawiera on datę i godzinę wejścia, pozycję geograficzną statku i ilość ryb na pokładzie w podziale na gatunki (zgodnie z kodami 3 Alfa FAO) i według żywej wagi (w kg).

3.   Raport połowowy sporządza się w podziale na gatunki (zgodnie z kodami 3 Alfa FAO) i według żywej wagi (w kg) z końcem każdego miesiąca kalendarzowego.

4.   Raport w momencie wyjścia składa się nie wcześniej niż 12 godzin i co najmniej 6 godzin przed każdym wyjściem z obszaru konwencji SEAFO. Zawiera on datę i godzinę wyjścia, pozycję geograficzną statku, liczbę dni połowowych i połów w podziale na gatunki (zgodnie z kodami 3 Alfa FAO) i według żywej wagi (w kg) dokonany na obszarze konwencji SEAFO od rozpoczęcia połowów na obszarze konwencji SEAFO lub od ostatniego raportu połowowego.

Artykuł 79

Obserwacje naukowe i zbieranie informacji pomagających przy ocenie zasobów

1.   Każde państwo członkowskie gwarantuje, że na pokładzie wszystkich statków rybackich działających na obszarze konwencji SEAFO i poławiających gatunki objęte konwencją SEAFO znajdują się wykwalifikowani obserwatorzy naukowi.

2.   Każde państwo członkowskie nakłada wymóg przedłożenia przez obserwatorów zebranych informacji dotyczących każdego statku pływającego pod jego banderą w ciągu 30 dni od opuszczenia obszaru konwencji SEAFO. Dane są przedkładane w formie określonej przez Komitet Naukowo-Badawczy SEAFO. Państwa członkowskie jak najszybciej przekazują Komisji kopię informacji, biorąc pod uwagę konieczność zachowania poufności danych w postaci niezagregowanej. Państwo członkowskie może także przekazać kopię informacji Sekretariatowi Wykonawczemu SEAFO.

3.   Informacje określone w niniejszym artykule zostają, w największym możliwym stopniu, zebrane i zweryfikowane przez wyznaczonych obserwatorów do dnia 30 czerwca 2007.

Artykuł 80

Przypadki zaobserwowania statków krajów niebędących umawiającymi się stronami

1.   Statki rybackie pływające pod banderą państwa członkowskiego zgłaszają swojemu państwu członkowskiemu bandery informacje na temat wszelkich działań połowowych prowadzonych na obszarze konwencji SEAFO przez statki pływające pod banderą kraju niebędącego umawiającą się stroną konwencji. Informacje te zawierają między innymi:

2.   Każde państwo członkowskie jak najszybciej przedkłada Komisji informacje, o których mowa w ust. 1. Komisja przesyła tę informację do wiadomości Sekretariatu Wykonawczego SEAFO.

ROZDZIAŁ XI

NIELEGALNE, NIEUDOKUMENTOWANE I NIEUREGULOWANE POŁOWY

Artykuł 81

Północny Atlantyk

Statki prowadzące nielegalne, nieudokumentowane i nieuregulowane połowy na Północnym Atlantyku podlegają środkom określonym w załączniku XVII.

ROZDZIAŁ XII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 82

Przekazywanie danych

Państwa członkowskie, przesyłając Komisji, zgodnie z art. 15 ust. 1 i art. 18 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, dane odnoszące się do wyładunków ilości złowionych zasobów, stosują kody zasobów wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 83

Uchylenie

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1116/2006.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 84

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

W przypadku, gdy TAC obszaru CCAMLR są ustanowione dla okresów rozpoczynających się przed dniem 1 stycznia 2007 r., art. 55 stosuje się ze skutkiem od początku odpowiednich okresów stosowania TAC.

(1)  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.

(2)  Dz.U. L 115 z 9.5.1996, str. 3.

(3)  Dz.U. L 70 z 9.3.2004, str. 8.

(4)  Dz.U. L 150 z 30.4.2004, str. 1. Wersja poprawiona w Dz.U. L 185 z 24.5.2004, str. 1.

(5)  Dz.U. L 345 z 28.12.2005, str. 5.

(6)  Dz.U. L 65 z 7.3.2006, str. 1.

(7)  Dz.U. L 276 z 10.10.1983, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1804/2005 (Dz.U. L 290 z 4.11.2005, str. 10).

(8)  Dz.U. L 274 z 25.9.1986, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3259/94 (Dz.U. L 339 z 29.12.1994, str. 11).

(9)  Dz.U. L 132 z 21.5.1987, str. 9.

(10)  Dz.U. L 365 z 31.12.1991, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 448/2005 (Dz.U. L 74 z 19.3.2005, str. 5).

(11)  Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 768/2005 (Dz.U. L 128 z 21.5.2005, str. 1).

(12)  Dz.U. L 171 z 6.7.1994, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 813/2004 (Dz.U. L 150 z 30.4.2004, str. 32).

(13)  Dz.U. L 171 z 6.7.1994, str. 7.

(14)  Dz.U. L 125 z 27.4.1998, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2166/2005 (Dz.U. L 345 z 28.12.2005, str. 5).

(15)  Dz.U. L 191 z 7.7.1998, str. 10. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. 349 z 31.12.2005, str. 1).

(16)  Dz.U. L 137 z 19.5.2001, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 831/2004 (Dz.U. L 127 z 29.4.2004, str. 33).

(17)  Dz.U. L 351 z 28.12.2002, str. 6. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2269/2004 (Dz.U. L 396 z 31.12.2004, str. 1).

(18)  Dz.U. L 289 z 7.11.2003, str. 1.

(19)  Dz.U. L 333 z 20.12.2003, str. 17.

(20)  Dz.U. L 97 z 1.4.2004, str. 16.

(21)  Dz.U. L 384 z 29.12.2006, str. 28.

(22)  Dz.U. L 199 z 21.7.2006, str. 8.

(23)  Dz.U. L 226 z 29.8.1980, str. 48.

(24)  Dz.U. L 226 z 29.8.1980, str. 12.

(25)  Dz.U. L 29 z 1.2.1985, str. 9.

(26)  Dz.U. L 16 z 20.01.2006, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1782/2006 (Dz.U. L 345 z 8.12.2006, str. 10).

(27)  Dz.U. L 270 z 13.11.1995, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(28)  Dz.U. L 186 z 28.7.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(29)  Dz.U. L 224 z 16.8.2006, str. 22.

(30)  Dz.U. L 32 z 4.2.2005, str. 1.

(31)  Dz.U. L 162 z 18.6.1986, str. 33.

(32)  Dz.U. L 234 z 31.8.2002, str. 39.

(33)  Dz.U. L 190 z 4.7.1998, str. 34.

(34)  Dz.U. L 349 z 31.12.2005, str. 1.

(35)  Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 25. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1799/2006 (Dz.U. L 341 z 7.12.2006, str. 26).

(36)  Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1759/2006 (Dz.U. L 335 z 1.12.2006, str. 3).

(37)  Dz.U. L 175 z 6.7.1988, str. 1.

(38)  Dz.U. L 121 z 12.5.1994, str. 3.

(39)  Dz.U. L 227 z 12.8.1981, str. 22.

(40)  Dz.U. L 97 z 1.4.2004, str. 1.

(41)  Dokładne godziny zmierzchu żeglarskiego przedstawiono w tablicach Almanachu żeglarskiego dla odpowiedniej szerokości geograficznej, czasu lokalnego i daty. Wszystkie godziny, zarówno w przypadku operacji prowadzonych przez statki, jak i sprawozdań obserwatorów, odnoszą się do GMT.