15.7.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 191/1

(1)

In het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 10 december 1982 (3), waarbij de Unie partij is, zijn instandhoudingsverplichtingen vastgesteld, onder meer betreffende het behoud of het herstel van populaties van beviste soorten op een niveau dat de maximale duurzame opbrengst (MDO) kan opleveren.

(2)

Tijdens de wereldtop inzake duurzame ontwikkeling die in 2002 in Johannesburg heeft plaatsgevonden, hebben de Unie en haar lidstaten zich ertoe verbonden om actie te ondernemen tegen de aanhoudende achteruitgang van tal van visbestanden. Het is daarom noodzakelijk het exploitatieniveau van kabeljauw, haring en sprot in de Oostzee aan te passen om te garanderen dat die bestanden zodanig worden geëxploiteerd dat zij worden hersteld en gehandhaafd op een niveau dat hoger is dan datgene wat de MDO oplevert.

(3)

Het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) moet ertoe bijdragen dat het mariene milieu wordt beschermd, dat alle commercieel geëxploiteerde soorten duurzaam worden beheerd en dat met name uiterlijk in 2020 een goede milieutoestand wordt bereikt, als bedoeld in artikel 1, lid 1, van Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad (4).

(4)

Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5) stelt de regels van het GVB vast in overeenstemming met de internationale verplichtingen van de Unie. Het GVB heeft onder meer tot doel te garanderen dat visserij en aquacultuur uit ecologisch oogpunt duurzaam zijn op de lange termijn, het voorzorgsbeginsel toe te passen bij het visserijbeheer en een ecosysteemgerichte benadering van het visserijbeheer ten uitvoer te leggen.

(5)

Uit wetenschappelijk advies van de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) en het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) blijkt dat sommige kabeljauw-, sprotbestanden en haringbestanden worden geëxploiteerd op een niveau dat het voor de MDO vereiste niveau overschrijdt.

(6)

Sinds de inwerkingtreding in 2007 van Verordening (EG) nr. 1098/2007 van de Raad (6) is een beheersplan voor de kabeljauwbestanden van toepassing; de haring- en sprotbestanden vallen echter nog niet onder een dergelijk plan. Gezien de sterke biologische interacties tussen de kabeljauwbestanden en de pelagische bestanden kan de omvang van het kabeljauwbestand de omvang van de haring- en sprotbestanden beïnvloeden en omgekeerd. Bovendien hebben lidstaten en belanghebbende partijen zich uitgesproken voor de ontwikkeling en tenuitvoerlegging van beheersplannen voor de voornaamste in de Oostzee aanwezige bestanden.

(7)

Overeenkomstig artikelen 9 en 10 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 dient het bij deze verordening vastgestelde meerjarenplan („het plan”) gebaseerd te zijn op wetenschappelijke, technische en economische adviezen en moet het doelstellingen, kwantificeerbare streefdoelen met duidelijke termijnen, instandhoudingsreferentiepunten en vrijwaringsmaatregelen bevatten.

(8)

Het is passend een meersoortenvisserijplan vast te stellen dat rekening houdt met de dynamische relaties tussen de kabeljauw-, haring- en sprotbestanden en ook aandacht heeft voor de soorten die de bijvangst van de visserij op die bestanden uitmaken, namelijk de schol-, bot-, tarbot- en grietbestanden in de Oostzee.

(9)

Doel van het plan moet zijn bij te dragen tot de verwezenlijking van de GVB-doelstellingen, in het bijzonder door voor de betrokken bestanden de MDO te bereiken en te handhaven.

(10)

Aangezien bij artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 een aanlandingsverplichting is ingevoerd die ook geldt voor alle vangsten van soorten waarvoor vangstbeperkingen gelden, moet het plan ook bijdragen aan de uitvoering van de aanlandingsverplichting voor kabeljauw, haring, sprot en schol.

(11)

Overeenkomstig de ecosysteemgerichte benadering en in aanvulling op het visserijgerelateerde beschrijvende element van Richtlijn 2008/56/EG zijn de beschrijvende elementen 1, 4 en 6 relevant voor het visserijbeheer.

(12)

Artikel 16, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 bepaalt dat de vangstmogelijkheden worden vastgesteld in overeenstemming met de in de meerjarenplannen opgenomen streefdoelen.

(13)

Het is passend dat het met de doelstelling inzake het bereiken en instandhouden van de MDO overeenkomende streefdoel voor de visserijsterfte (target fishing mortality — F) moet worden vastgesteld als bandbreedtes van waarden die in samenhang zijn met het bereiken van de maximale duurzame opbrengst (FMSY). Deze op wetenschappelijk advies gebaseerde bandbreedtes zijn noodzakelijk om de flexibiliteit te bieden die nodig is om rekening te houden met ontwikkelingen in het wetenschappelijk advies, om bij te dragen aan de uitvoering van de aanlandingsverplichting en om rekening te houden met de kenmerken van gemengde visserij. De FMSY-bandbreedtes zijn door de ICES berekend op grond van een aantal overwegingen. De bandbreedtes moeten ervoor zorgen dat de langetermijnopbrengst ten hoogste 5 % lager is dan de MDO. De bovengrens van de bandbreedte is geplafonneerd, zodat de waarschijnlijkheid dat het bestand onder het grensreferentiepunt voor paaibiomassa (Blim) belandt, niet meer dan 5 % bedraagt. Deze bovengrens komt ook overeen met de zogenoemde adviesregel van de ICES, die inhoudt dat, wanneer de paaibiomassa onder het referentiepunt voor de minimale paaibiomassa (MSY Btrigger) belandt, F moet worden verminderd tot een waarde die niet hoger is dan een bovengrens gelijk aan de FMSY-puntwaarde vermenigvuldigd met de paaibiomassa in het TAC-jaar, gedeeld door MSY Btrigger. De ICES hanteert deze overwegingen en de adviesregel wanneer hij wetenschappelijk advies verstrekt over visserijsterfte en vangstmogelijkheden.

(14)

Voor de vaststelling van vangstmogelijkheden moet er een bovendrempelwaarde zijn voor FMSY-bandbreedtes bij normaal gebruik en, mits het betrokken bestand als in goede staat verkerend wordt beschouwd (boven MSY Btrigger) een bovengrens voor bepaalde gevallen. De vangstmogelijkheden moeten alleen tot op de bovengrens kunnen worden vastgesteld indien dat op grond van wetenschappelijk advies of bewijs noodzakelijk is voor de verwezenlijking van de doelstellingen van deze verordening in het geval van gemengde visserij of indien dat noodzakelijk is om schade aan een bestand als gevolg van wisselwerkingen binnen of tussen soorten te voorkomen, of om de jaarlijkse schommelingen op het gebied van de visserijmogelijkheden te beperken. Met betrekking tot de toepassing van de bovengrens is het noodzakelijk de doelstellingen van Verordening (EU) nr. 1380/2013 in herinnering te brengen, op grond waarvan het exploitatieniveau voor de MDO uiterlijk in 2020 verwezenlijkt moet zijn.

(15)

Voor bestanden waarvoor die beschikbaar zijn, moeten er in het licht van de toepassing van vrijwaringsmaatregelen instandhoudingsreferentiepunten worden vastgesteld, uitgedrukt als MSY Btrigger en Blim. Wanneer de bestandsomvang tot onder dat kritische paaibiomassaniveau daalt, moeten passende vrijwaringsmaatregelen worden overwogen.

(16)

Vrijwaringsmaatregelen moeten onder meer inhouden dat de vangstmogelijkheden worden gereduceerd en dat er specifieke instandhoudingsmaatregelen worden genomen wanneer een bestand luidens wetenschappelijk advies gevaar loopt. Die maatregelen moeten worden aangevuld met alle andere passend geachte maatregelen.

(17)

Voor bestanden waarvoor die referentiepunten niet beschikbaar zijn, moet de voorzorgsbenadering worden toegepast.

(18)

Wanneer de Commissie een voorstel voor de herziening van de bijlagen bij deze verordening indient, is het belangrijk dat het Europees Parlement en de Raad ernaar streven dat die maatregelen snel worden goedgekeurd.

(19)

In het geval van de als bijvangst gevangen bestanden dienen, bij ontstentenis van wetenschappelijk advies over het minimale paaibiomassaniveau van die bestanden, specifieke instandhoudingsmaatregelen te worden vastgesteld wanneer luidens wetenschappelijk advies herstelmaatregelen nodig zijn.

(20)

Teneinde de bij artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 ingestelde aanlandingsverplichting uit te voeren, dient het plan te voorzien in aanvullende beheersmaatregelen. Dergelijke maatregelen moeten worden vastgesteld door middel van gedelegeerde handelingen.

(21)

Het plan dient voorts te voorzien in de vaststelling, door middel van gedelegeerde handelingen, van bepaalde begeleidende technische maatregelen die moeten bijdragen tot het verwezenlijken van de doelstellingen van het plan, met name inzake de bescherming van paaiende of jonge vis, of tot verbetering van de selectiviteit.

(22)

Met het oog op een tijdige en evenredige aanpassing aan technische en wetenschappelijke vooruitgang, om flexibiliteit te waarborgen en om de ontwikkeling van bepaalde maatregelen mogelijk te maken, moet de bevoegdheid aan de Commissie worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen die deze verordening aanvullen op het stuk van herstelmaatregelen voor schol, bot, tarbot en griet, de tenuitvoerlegging van de aanlandingsverplichting en technische maatregelen. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau en dat die raadpleging plaatsvindt in overeenstemming met de beginselen zoals bedoeld in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 inzake beter wetgeven (7). Voor gelijke deelneming aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen moet de Commissie bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad.

(23)

Voor de indiening van gezamenlijke aanbevelingen van betrokken lidstaten moet een uiterste termijn worden vastgesteld, zoals voorgeschreven bij Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(24)

Met het oog op de handhaving van de in deze verordening vervatte maatregelen dienen specifieke controlemaatregelen te worden aangenomen die deze waarin Verordening (EG) nr. 1224/2009 van de Raad (8) voorziet, aanvullen.

(25)

Omdat de Oostzee een tamelijk klein visserijgebied is waar voornamelijk kleine vaartuigen korte visreizen maken, moet het krachtens artikel 17 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 voorgeschreven gebruik van de voorafgaande kennisgeving worden uitgebreid, namelijk tot alle vissersvaartuigen met een lengte over alles van acht meter of meer, en moet de voorafgaande kennisgeving ten minste één uur voor het geraamde tijdstip van aankomst in de haven worden gedaan. Echter, rekening houdend met het beperkte effect op de betrokken bestanden van visreizen waarmee zeer kleine hoeveelheden vis zijn gemoeid en de administratieve last die de voorafgaande kennisgevingen betreffende dergelijke visreizen met zich brengen, is het passend een drempelwaarde voor dergelijke voorafgaande kennisgevingen vast te stellen, namelijk dat vaartuigen ten minste 300 kg kabeljauw of twee ton vis uit de pelagische bestanden aan boord hebben.

(26)

Evenzo moet het gebruik van het visserijlogboek zoals voorgeschreven in artikel 14 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 worden uitgebreid tot vissersvaartuigen met een lengte over alles van acht meter of meer.

(27)

Het is ook wenselijk dat, wat betreft vaartuigen die hun vangsten ongesorteerd aanladen, de tolerantiemarge voor de in het visserijlogboek vermelde ramingen van de hoeveelheden aan boord gehouden vis wordt aangepast.

(28)

Vastgesteld moet worden boven welke drempelwaarde een vissersvaartuig zijn vangsten kabeljauw, haring en sprot overeenkomstig artikel 43 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 in een aangewezen haven of op een plaats dicht bij de kust moet aanlanden. Bovendien moeten de lidstaten bij de aanwijzing van die havens of plaatsen dicht bij de kust de criteria van artikel 43, lid 5, van die verordening op zodanige wijze toepassen dat een doeltreffende controle op het aanlanden van de bestanden waarop deze verordening van toepassing is, gewaarborgd is.

(29)

Overeenkomstig artikel 10, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 moeten bepalingen worden vastgesteld met het oog op de periodieke evaluatie door de Commissie van de toereikendheid en doeltreffendheid van de toepassing van het plan. Dergelijke evaluaties dienen te worden uitgevoerd na en gebaseerd te worden op een benchmarkingevaluatie van de betrokken bestanden door de ICES.

(30)

Met het oog op rechtszekerheid behoort te worden verduidelijkt dat maatregelen voor tijdelijke stopzetting die zijn vastgesteld om de doelstellingen van het plan te verwezenlijken, geacht worden in aanmerking te komen voor steun krachtens Verordening (EU) nr. 508/2014 van het Europees Parlement en de Raad (9).

(31)

In het licht van de bij deze verordening vastgestelde maatregelen, moet Verordening (EG) nr. 2187/2005 van de Raad (10) worden gewijzigd. Het is nodig de bij Verordening (EG) nr. 1098/2007 vastgestelde gebieden waar beperkingen voor de visserij gelden, worden gehandhaafd om paaiende en jonge vis te beschermen. Ook moet het verband tussen het plan en Verordening (EG) nr. 2187/2005 worden verduidelijkt wat de technische maatregelen betreft en moeten er passende procedures worden vastgesteld voor de goedkeuring van technische maatregelen in de context van meerjarenplannen. Voorts moeten de bijzondere voorschriften betreffende het aan boord houden van vistuig door vaartuigen die op kabeljauw vissen, worden geschrapt.

(32)

Verordening (EG) nr. 1098/2007 moet worden ingetrokken.

(33)

De goedkeuring van het plan laat de toepassing van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1396/2014 van de Commissie (11) onverlet,

a)

kabeljauw (Gadus morhua) in de ICES-deelgebieden 22-24 (kabeljauw in het westelijke deel van de Oostzee);

b)

kabeljauw (Gadus morhua) in de ICES-deelgebieden 25-32 (kabeljauw in het oostelijke deel van de Oostzee);

c)

haring (Clupea harengus) in de ICES deelgebieden 25, 26, 27, 28.2, 29 en 32 (haring in het centrale deel van de Oostzee);

d)

haring (Clupea harengus) in ICES-deelgebied 28.1 (haring in de Golf van Riga);

e)

haring (Clupea harengus) in ICES-deelgebied 30 (haring in de Botnische Zee);

f)

haring (Clupea harengus) in ICES-deelgebied 31 (haring in de Botnische Baai);

g)

haring (Clupea harengus) in de ICES-deelgebieden 22-24 (kabeljauw in het westelijke deel van de Oostzee);

h)

sprot (Sprattus sprattus) in de ICES-deelgebieden 22-32 (sprot in de Oostzee).

a)

ervoor te zorgen dat wordt voldaan aan de in beschrijvend element 3 van bijlage I bij Richtlijn 2008/56/EG beschreven voorwaarden, en

b)

bij te dragen tot de vervulling van andere relevante beschrijvende elementen in bijlage I bij die richtlijn, in verhouding tot de rol die visserij voor de vervulling ervan speelt.

a)

indien dat op grond van wetenschappelijk advies of bewijs noodzakelijk is voor de verwezenlijking van de doelstellingen van artikel 3 in het geval van gemengde visserij,

b)

indien dat op grond van wetenschappelijk advies of bewijs noodzakelijk is om ernstige schade aan een bestand als gevolg van wisselwerkingen binnen of tussen soorten te beperken, of

c)

om schommelingen in de vangstmogelijkheden tussen opeenvolgende jaren tot ten hoogste 20 % te beperken.

a)

maatregelen van de Commissie bij ernstige bedreigingen voor de biologische rijkdommen van de zee overeenkomstig artikel 12 van Verordening (EU) nr. 1380/2013;

b)

noodmaatregelen van de lidstaten overeenkomstig artikel 13 van Verordening (EU) nr. 1380/2013, en

c)

maatregelen krachtens artikelen 7 en 8 van deze verordening.

a)

de kenmerken van het vistuig, met name de maaswijdte, de haakgrootte, de constructie van het vistuig, de twijndikte en de afmetingen van het vistuig of het gebruik van voorzieningen voor selectiviteit, om te zorgen voor selectiviteit of deze te verbeteren;

b)

het gebruik van het vistuig, met name de onderwatertijd en de diepte waarop het vistuig wordt ingezet, om te zorgen voor selectiviteit of deze te verbeteren;

c)

een verbod op of beperking van het vissen in specifieke gebieden, om paaiende en jonge vis of vis die kleiner is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte of andere niet-doelvissoorten te beschermen;

d)

een verbod op of beperking van het vissen of het gebruik van bepaalde soorten vistuig gedurende specifieke perioden, om paaiende vis of vis die kleiner is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte of andere niet-doelvissoorten te beschermen;

e)

minimuminstandhoudingsreferentiegrootten, om jonge exemplaren van mariene organismen te beschermen;

f)

andere kenmerken gerelateerd aan selectiviteit.

a)

vrijstellingen van de toepassing van de aanlandingsverplichting voor soorten waarvan wetenschappelijk vaststaat dat zij een hoge overlevingskans hebben, rekening houdend met de kenmerken van het vistuig, van de visserijpraktijken en van het ecosysteem, om de uitvoering van de aanlandingsverplichting te faciliteren;

b)

de-minimisvrijstellingen, om de uitvoering van de aanlandingsverplichting te faciliteren; die de-minimisvrijstellingen worden verleend voor de gevallen bedoeld in, en zijn in overeenstemming met, artikel 15, lid 5, onder c), van Verordening (EU) nr. 1380/2013;

c)

bijzondere bepalingen betreffende het documenteren van vangsten, in het bijzonder met het oog op het toezicht op de uitvoering van de aanlandingsverplichting, en

d)

vaststelling van minimuminstandhoudingsreferentiegrootten, om jonge exemplaren van mariene organismen te beschermen.

a)

de specificatie van kenmerken van vistuig en voorschriften betreffende het gebruik ervan, om te zorgen voor selectiviteit of deze te verbeteren, ongewenste vangsten te verminderen of de negatieve impact op het ecosysteem tot een minimum te beperken;

b)

de specificatie van aanpassingen van of aanvullende hulpmiddelen voor vistuig, om te zorgen voor selectiviteit of deze te verbeteren, ongewenste vangsten te verminderen of de negatieve impact op het ecosysteem tot een minimum te beperken;

c)

de beperking van of het verbod op het gebruik van bepaald vistuig en visserijactiviteiten in bepaalde gebieden of perioden, om paaiende vis, vis die kleiner is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte of niet-doelvissoorten te beschermen of de negatieve impact op het ecosysteem tot een minimum te beperken;

d)

de vaststelling van minimuminstandhoudingsreferentiegrootten voor de bestanden waarop deze verordening van toepassing is, om de bescherming van jonge exemplaren van mariene organismen te waarborgen.

a)

750 kg kabeljauw,

b)

vijf ton vis uit pelagische bestanden.

1)

In artikel 13 wordt lid 3 geschrapt.

2)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 16 bis

Gebieden waar beperkingen voor de visserij gelden

1.   Alle visserij is van 1 mei tot en met 31 oktober verboden binnen de gebieden die worden ingesloten door de punten met de volgende geografische coördinaten, gemeten volgens het WGS84-coördinatenstelsel, achtereenvolgens door middel van loxodromen met elkaar te verbinden:

2.   In afwijking van lid 1 is de visserij met kieuwnetten, warnetten en schakelnetten met een maaswijdte van 157 mm of meer of met vrije beuglijnen toegestaan. Er mag geen ander vistuig aan boord worden gehouden.”.

3)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 28 bis bis

Procedure voor de vaststelling van technische maatregelen in het kader van meerjarenplannen

De Commissie is bevoegd om, met het oog op de vaststelling van de in artikel 8, lid 1, van Verordening (EU) 2016/1139 van het Europees Parlement en de Raad (*) bedoelde handelingen en gedurende de looptijd daarvan, technische maatregelen vast te stellen. Die technische maatregelen worden vastgesteld bij overeenkomstig artikel 28 ter van onderhavige verordening en artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 vastgestelde gedelegeerde handelingen en kunnen in voorkomend geval afwijken van:

(*)  Verordening (EU) 2016/1139 van het Europees Parlement en de Raad van 6 juli 2016 tot vaststelling van een meerjarenplan voor de kabeljauw-, haring- en sprotbestanden in de Oostzee en de visserijen die deze bestanden exploiteren, tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2187/2005 van de Raad en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1098/2007 van de Raad (PB L 191 van 15.7.2016, blz. 1).”."

4)

In artikel 28 ter, leden 2, 3 en 5, worden de woorden „artikelen 14 bis en 28 bis” vervangen door de woorden „artikelen 14 bis, 28 bis en 28 bis bis”.