(1)

Bij brief van 2 mei 2022 heeft Portugal overeenkomstig artikel 19 van Richtlijn 2003/96/EG verzocht om op als motorbrandstof gebruikte gasolie en loodvrije benzine verlaagde accijnstarieven te mogen toepassen die onder de in artikel 7 van die richtlijn bedoelde minimumbelastingniveaus kunnen dalen. De Portugese autoriteiten hebben op 11 en 23 mei 2022 en 8 juni 2022 aanvullende informatie en nadere toelichtingen bij hun verzoek verstrekt. Er werd gevraagd om toepassing van de machtiging tot en met 31 december 2022.

(2)

Volgens de Portugese autoriteiten is de toepassing van een verlaagd belastingtarief gericht op het beperken van de maatschappelijke en economische gevolgen van de hoge detailhandelsprijzen van brandstoffen als gevolg van de geopolitieke situatie, die rechtstreeks van invloed zijn op huishoudens en bedrijven. Die maatregel is bedoeld om aan de dagelijkse behoeften inzake het verbruik van motorbrandstoffen tegemoet te komen, door de gevolgen van de stijging van de detailhandelsprijzen te verzachten.

(3)

De gevraagde machtiging zal naar verwachting de mededinging niet verstoren noch de goede werking van de interne markt belemmeren. Gezien de korte duur ervan en de uitzonderlijke omstandigheden in het licht van de geopolitieke situatie, in combinatie met uitzonderlijk hoge marktprijzen van ruwe olie, wordt de gevraagde derogatie passend en evenredig geacht. De machtiging schept een evenwicht tussen de specifieke beleidsdoelstellingen van artikel 19, lid 1, derde alinea, van Richtlijn 2003/96/EG, met name het milieubeleid van de Unie, en de dringende noodzaak om betaalbare energie voor bedrijven en huishoudens te waarborgen. De belastingverlaging zou de hogere energiekosten gedeeltelijk compenseren en wordt niet gecombineerd met andere soorten belastingverlagingen.

(4)

Portugal moet derhalve worden gemachtigd om, zoals gevraagd, verlaagde accijnstarieven toe te passen op als motorbrandstof gebruikte gasolie en loodvrije benzine.

(5)

Overeenkomstig artikel 19, lid 2, van Richtlijn 2003/96/EG dient iedere uit hoofde van die bepaling verleende machtiging strikt beperkt in de tijd te zijn. Om evenwel toekomstige algemene ontwikkelingen van het bestaande juridische kader niet te ondergraven, is het passend te bepalen dat indien de Raad op basis van artikel 113 of een andere bepaling van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie een gewijzigde algemene regeling invoert voor de belasting van energieproducten en elektriciteit waaraan deze machtiging niet zou zijn aangepast, die machtiging vervalt op de dag waarop die gewijzigde algemene regeling van toepassing wordt.

(6)

Dit besluit laat de toepassing van de Unieregels betreffende staatssteun onverlet,