19.12.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 393/22

1.

Planie prac Unii Europejskiej w dziedzinie sportu na lata 2011–2014 (1), przyjętym dnia 20 maja 2011 r., w którym stwierdzono, że aktywność fizyczna sprzyjająca zdrowiu jest jedną z kwestii priorytetowych we współpracy na szczeblu UE w obszarze sportu, i na mocy którego ustanowiono grupę ekspercką ds. sportu, zdrowia i zaangażowania mającą zastanowić się nad sposobami propagowania aktywności fizycznej sprzyjającej zdrowiu i udziału w sporcie masowym.

2.

Białej księdze Komisji na temat sportu z dnia 7 lipca 2007 r. (2), w której podkreślono znaczenie aktywności fizycznej i przedstawiono zamiar Komisji zaproponowania przed końcem 2008 roku wytycznych w sprawie aktywności fizycznej; a także o komunikacie Komisji z dnia 18 stycznia 2011 r. na temat rozwijania europejskiego wymiaru sportu (3), w którym stwierdzono, że sport stanowi podstawowy element każdego podejścia do kształtowania polityki mającej na celu zwiększenie aktywności fizycznej, i w którym wezwano do dalszych postępów na rzecz ustanowienia wytycznych krajowych, w tym procesu przeglądu i koordynacji,

1.

Wytyczne UE dotyczące aktywności fizycznej, z zadowoleniem przyjęte w konkluzjach prezydencji z nieformalnego posiedzenia unijnych ministrów sportu w listopadzie 2008 roku, w których to wytycznych wezwano do wdrożenia międzysektorowych polityk propagujących aktywność fizyczną, obejmujących całą populację, niezależnie od klasy społecznej, wieku, płci, rasy, pochodzenia etnicznego i sprawności fizycznej (4),

1.

WHO stwierdziła ostatnio, że niewystarczająca aktywność fizyczna jest czwartym w kolejności czynnikiem ryzyka w przypadku przedwczesnych zgonów i chorób na świecie (5).

2.

Aktywność fizyczna jest jednym z najskuteczniejszym sposobów zapobiegania chorobom niezakaźnym i zwalczania otyłości (6). Jest również coraz więcej dowodów na pozytywną korelację między ćwiczeniami a zdrowiem psychicznym i procesami poznawczymi (7). Brak aktywności fizycznej ma szkodliwy wpływ nie tylko na zdrowie poszczególnych osób, lecz także na systemy opieki zdrowotnej i całą gospodarkę, z powodu znacznych bezpośrednich i pośrednich kosztów braku aktywności fizycznej dla gospodarki (8). Dzięki korzyściom w zakresie profilaktyki, leczenia i rehabilitacji, płynącym, niezależnie od wieku, z aktywności fizycznej, ma ona szczególne znaczenie w świetle starzenia się populacji Europy i utrzymania wysokiej jakości życia na jego każdym etapie.

3.

Z powodu rosnącej świadomości znaczenia aktywności fizycznej w ciągu całego życia propagowanie takiej aktywności zintensyfikowano na różnych szczeblach i dzięki różnym strategiom, politykom i programom. W niektórych państwach członkowskich UE podjęto istotne wysiłki, by umożliwić obywatelom zwiększenie aktywności fizycznej i by do tego zachęcić. Działania informacyjne, mające na celu propagowanie aktywności fizycznej, prowadzone z udziałem sektora sportu, mogą być użytecznym narzędziem pomagającym dotrzeć do obywateli.

4.

Ogólnie odsetek obywateli UE, których aktywność fizyczna jest na zalecanym poziomie, nie zwiększył się w ostatnich latach; w niektórych państwach aktywność ta nawet spada (9). Obecne wysokie wskaźniki braku aktywności fizycznej budzą poważne obawy w UE i jej państwach członkowskich, zarówno z punktu widzenia ochrony zdrowia, jak i z punktu widzenia społecznego, a także gospodarki.

5.

Skuteczne propagowanie aktywności fizycznej prowadzące do zwiększenia wskaźników takiej aktywności musi objąć różne sektory – jak przedstawiono w pkt 6 – w tym sektor sportu, z uwagi na fakt, że aktywność sportowa i sport dla wszystkich należą do głównych źródeł aktywności fizycznej.

6.

Wytyczne UE dotyczące aktywności fizycznej stanowią dobrą podstawę do ułatwienia kształtowania międzysektorowych polityk zmierzających do propagowania aktywności fizycznej, w szczególności w obszarach: sportu, zdrowia, edukacji, środowiska, gospodarki przestrzennej i transportu, gdyż zapewniają państwom członkowskim wskazówki odnoszące się do rozwijania krajowych strategii aktywności fizycznej sprzyjającej zdrowiu.

7.

Niektóre państwa członkowskie już włączyły te wytyczne lub pewne zasady leżące u ich podstaw do krajowych polityk i strategii. Generalnie istnieją jednak znaczne różnice między podejściami państw członkowskich, zatem wdrażanie polityk w zakresie aktywności fizycznej sprzyjającej zdrowiu, jak zaplanowano w wytycznych, mogłoby zostać jeszcze usprawnione.

8.

Grupa ekspercka ds. sportu, zdrowia i zaangażowania określiła, zgodnie ze swoim mandatem, zestaw zalecanych środków dotyczących konkretnych aspektów skuteczniejszego propagowania aktywności fizycznej sprzyjającej zdrowiu. Obejmują one (10):

1.

Dalszych postępów w kształtowaniu i wdrażaniu strategii i międzysektorowych polityk mających na celu propagowanie aktywności fizycznej, z uwzględnieniem wytycznych UE dotyczących aktywności fizycznej lub zasad leżących u ich podstaw.

2.

Zachęcania do inicjatyw na właściwym szczeblu – i do ich wspierania – z myślą o propagowaniu aktywności fizycznej w sektorze sportu, takich jak na przykład konkretne wytyczne na rzecz zwiększenia oferty w zakresie aktywności fizycznej w lokalnych klubach sportowych, konkretne programy w określonej dyscyplinie wprowadzane przez organizacje sportowe i w ramach sportu dla wszystkich lub konkretne działania w klubach fitnessu, które mogłyby być stosowane przez ruch sportowy oraz sektor fitnessu i które mogłyby ułatwiać współpracę z innymi sektorami, w szczególności w zakresie edukacji i zdrowia.

3.

Zachęcania do włączania aktywności fizycznej wspierającej aktywne starzenie się do krajowych polityk i systemów finansowania sportu i w konsekwencji rozważenia projektów mających na celu propagowanie aktywności fizycznej sprzyjającej zdrowiu pośród osób starszych, z uwzględnieniem różnych stopni zdolności funkcjonalnych.

4.

Propagowania – w stosowny sposób i zgodnie z krajowym systemem opieki zdrowotnej – ścisłej współpracy między sektorem sportu, sektorem opieki zdrowotnej i innymi sektorami, z uwzględnieniem najlepszych praktyk wypracowanych w niektórych państwach członkowskich.

5.

Rozważenia zastosowania działań uświadamiających i informacyjnych – zarówno na szczeblu krajowym, jak i lokalnym – mających stymulować zainteresowanie obywateli aktywniejszym stylem życia,

1.

Zintensyfikowały współpracę między tymi obszarami polityki, którym – zgodnie z wytycznymi UE dotyczącymi aktywności fizycznej – podlega propagowanie aktywności fizycznej, a w szczególności sektorami: sportu, zdrowia, edukacji, środowiska, gospodarki przestrzennej i transportu.

2.

W przypadku Europejskiego Roku Aktywności Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej (2012) – dopilnowały, by zasady aktywności fizycznej wspierającej aktywne starzenie się przygotowane przez grupę ekspercką ds. sportu, zdrowia i zaangażowania zostały, w stosownych przypadkach, uwzględnione w działaniach podejmowanych w wyniku tego Europejskiego Roku i w sporcie krajowym w odniesieniu do wszystkich strategii.

3.

Ulepszały bazę dowodową dla polityk przygotowywanych po to, by propagować aktywność fizyczną sprzyjającą zdrowiu i uczestnictwo w sporcie w UE i jej państwach członkowskich, na przykład poprzez zawarcie aktywności fizycznej w Europejskim programie statystycznym 2013–2017,

1.

W świetle poprzednich prac w tym zakresie, w szczególności wytycznych UE dotyczących aktywności fizycznej, przygotowała wniosek dotyczący zalecenia Rady w sprawie aktywności fizycznej sprzyjającej zdrowiu oraz by rozważyła włączenie do niego miękkich ram monitorowania w celu oceny postępów za pomocą ograniczonego zestawu wskaźników, który w jak największym stopniu będzie korzystał z dostępnych źródeł danych, jak zaleciła grupa ekspercka ds. sportu, zdrowia i zaangażowania.

2.

Prowadziła regularne badania ankietowe dotyczące sportu i aktywności fizycznej oraz uwzględniła badania związane z aktywnością fizyczną sprzyjającą zdrowiu w przyszłym programie badawczym UE.

3.

Propagowała i wspierała dzielenie się w UE najlepszymi praktykami w zakresie aktywności fizycznej sprzyjającej zdrowiu i uczestnictwa w sporcie, między innymi poprzez wsparcie dla projektów i rozpowszechniania ich wyników w ramach właściwych systemów finansowania i programów UE. Wymiana najlepszych rozwiązań może być powiązana z:

4.

Rozważyła ustanowienie corocznego Europejskiego Tygodnia Sportu (biorąc pod uwagę finansowe i organizacyjne aspekty takich obchodów) jako środka propagowania aktywności fizycznej i uczestnictwa w sporcie na wszystkich szczeblach, z uwzględnieniem podobnych inicjatyw krajowych i we współpracy z odpowiednimi organizacjami sportowymi. Środek w postaci takiego tygodnia powinien bazować na obecnie prowadzonych kampaniach informacyjnych, z uwzględnieniem doświadczeń zdobytych w ich wyniku i stanowiąc dla nich wartość dodaną oraz powinien wykorzystywać wyniki powiązanych projektów finansowanych z działań przygotowawczych 2009 w dziedzinie sportu, a także wyniki projektów finansowanych z powiązanych zaproszeń do składania wniosków w ramach działań przygotowawczych 2012 obejmujących zwiększanie świadomości w zakresie sportu.