This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52005XC1008(01)
Guide to the compilation of a technical file on applications to designate fertilizers ‘EC fertilizer’ pursuant to Regulation (EC) No 2003/2003 (Text with EEA relevance)
Przewodnik dotyczący sporządzania dokumentacji technicznej do wniosku o nadanie nawozom oznakowania „Nawóz WE” zgodnie z rozporządzeniem 2003/2003 (Tekst mający znaczenie dla EOG)
Przewodnik dotyczący sporządzania dokumentacji technicznej do wniosku o nadanie nawozom oznakowania „Nawóz WE” zgodnie z rozporządzeniem 2003/2003 (Tekst mający znaczenie dla EOG)
Dz.U. C 250 z 8.10.2005, p. 2–8
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
8.10.2005 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 250/2 |
Przewodnik dotyczący sporządzania dokumentacji technicznej do wniosku o nadanie nawozom oznakowania „Nawóz WE” zgodnie z rozporządzeniem 2003/2003
(2005/C 250/02)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
UWAGI WPROWADZAJĄCE
Niniejszy przewodnik został pomyślany jako pomoc dla wnioskodawców, którzy chcą zarejestrować nowy nawóz w wykazie nawozów WE.
Przewodnik nie jest wprawdzie wiążący, żądane informacje są jednak wymagane w celu uniknięcia opóźnień w rozpatrywaniu wniosków.
Zawiera on także adresy służb w Państwach Członkowskich, do których należy kierować wnioski.
Państwa Członkowskie będą następnie przekazywać wnioski do oceny odpowiedniej grupie roboczej Komisji.
Niniejszy dokument został przygotowany we współpracy z ekspertami reprezentującymi:
(1) |
odpowiednie władze Państw Członkowskich, |
(2) |
przedsiębiorstwa zrzeszone w „Europejskim Stowarzyszeniu Producentów Nawozów” (European Fertilizer Manufacturer's Association, EFMA), |
(3) |
Europejski Komitet Normalizacji (CEN) TC 260. |
1. CEL
Celem niniejszego dokumentu jest możliwie dokładne przedstawienie informacji, które są potrzebne grupie roboczej Komisji ds. nawozów do oceny wniosków o umieszczenie nawozu w załączniku I do rozporządzenia 2003/2003 (1) oraz związane z tym ewentualne nadanie mu oznakowania „Nawóz WE”.
Dlatego przewodnik ten skierowany jest do wszystkich osób (producentów lub ich przedstawicieli), które chcą złożyć wniosek o nadanie oznakowania „Nawóz WE” dla nawozu lub typu nawozu.
Przedkładanie dokumentacji informacyjnej jest wynikiem zastosowania art. 14 rozporządzenia 2003/2003, który przewiduje, że:
(a) |
nawóz dostarcza w efektywny sposób składników pokarmowych; |
(b) |
zapewnione są odpowiednie metody pobierania próbek, analizy, oraz, o ile jest to wymagane, testowania; |
(c) |
w normalnych warunkach stosowania nawóz nie wywiera szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi, zwierząt lub roślin albo na środowisko. |
W praktyce okazało się, że wnioski rozpatrywane były szybciej, jeśli były przedłożone w formie dokumentacji technicznej zawierającej wszystkie informacje wymagane do oceny wyżej wymienionych wymagań.
Dlatego niniejszy dokument roboczy nie ma charakteru ostatecznego, lecz może zostać odpowiednio dostosowany na podstawie doświadczeń zebranych w grupie roboczej oraz w związku z postępem naukowym i technicznym w zakresie nawozów.
2. ZAWARTOŚĆ DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ
Dokumentacja musi zawierać przynajmniej pięć rozdziałów:
— |
informacje o oddziaływaniu na zdrowie, środowisko i bezpieczeństwo, |
— |
informacje agronomiczne, |
— |
szczegóły metod analitycznych i wyniki analiz, |
— |
wniosek o umieszczenie nawozu w załączniku I do rozporządzenia 2003/2003, |
— |
wszelkie pozostałe istotne informacje. |
3. OPIS INFORMACJI WYMAGANYCH W KAŻDYM ROZDZIALE
3.1. Informacje o oddziaływaniu na zdrowie, środowisko i bezpieczeństwo
3.1.1. Arkusz danych dotyczących bezpieczeństwa
Należy sporządzić arkusz danych dotyczących bezpieczeństwa zawierający pozycje wymienione w dyrektywie 91/155/EWG z dnia 5 marca 1991 r. (2), zmienionej dyrektywą 93/112/EWG z dnia 10 grudnia 1993 r. (3) oraz dyrektywą 2001/58/WE z dnia 27 lipca 2001 r. (4), przy uwzględnieniu uwag wyjaśniających zawartych w załączniku do tej dyrektywy.
Chociaż według obowiązującego prawodawstwa wspólnotowego arkusz danych dotyczących bezpieczeństwa nie jest obowiązkowy dla każdego nawozu, to stanowi on doskonałe źródło informacji, nawet jeśli w niektórych przypadkach określone pozycje nie mają zastosowania do proponowanego nawozu.
3.1.2. Informacje dodatkowe
Należy dodatkowo wymienić niepożądane substancje oraz środki chemiczne lub biologiczne, które zgodnie ze stanem wiedzy mają lub mogą mieć wpływ na zdrowie ludzi lub zwierząt lub na środowisko.
3.2. Informacje agronomiczne
3.2.1. Główny efekt oraz skutki uboczne
Należy opisać główny efekt uzyskany przez zastosowanie produktu zgodnie z zaleceniami oraz podać substancję(substancje) czynne odpowiedzialne za ten skutek. Należy wyjaśnić w jaki sposób składnik pokarmowy w produkcie jest przekazywany roślinom. Skutki uboczne muszą być możliwie dokładnie określone, opisane i wyjaśnione.
Naukowe wyjaśnienie sposobu działania produktu jest wprawdzie pożądane, nie jest jednak konieczne, o ile przy stosowaniu produktu zgodnie z zaleceniami uzyskiwane są pozytywne i powtarzalne rezultaty.
3.2.2. Metoda stosowania produktu
Należy podać wszystkie informacje niezbędne do skutecznego stosowania produktu.
W tym wypadku należy opisać w jaki sposób gotowy produkt jest stosowany w ramach dobrych praktyk rolniczych.
Uprawy: nie jest pożądane zaznaczenie „wszystkie uprawy”, należy raczej wybrać uprawy, w przypadku których została udowodniona skuteczność produktu.
Stosowane ilości: należy podać ilość wymaganą do uzyskania głównego efektu w przypadku określonej uprawy. Musi być ona określona zarówno jako ilość gotowego produktu w formie dostępnej na rynku oraz jako ilość odpowiednich składników pokarmowych.
Stosowana ilość musi być podana odpowiednio do praktyki rolniczej, na przykład w kilogramach produktu na hektar rocznie. Jeśli produkt jest stosowany kilkakrotnie dla tej samej uprawy, należy podać ilość na każde zastosowanie i liczbę zastosowań. Jeśli produkt jest rozcieńczany przed zastosowaniem, należy podać objętość potrzebnego rozcieńczalnika.
Sposób stosowania: należy określić czy produkt ma być stosowany bezpośrednio do gleby lub do roślin (liście, owoce, ksylem lub korzenie). Należy podać sposób stosowania, na przykład stosowanie wielkopowierzchniowe bądź lokalne, poprzez spryskiwanie, wstrzykiwanie, zraszanie, nasączanie, opylanie, w postaci roztworu itp. Należy określić okresy kalendarzowe dla stosowania lub stadium rozwoju roślin (fazy fenologiczne), w których stosowanie jest skuteczne.
Szczególne warunki stosowania: obejmuje to dodatkowe informacje dotyczące wykorzystania produktu, na przykład rodzaje gleby i ich stan w zakresie składników pokarmowych, warunki klimatyczne oraz warunki wzrostu. Należy opisać sytuacje, w których stosowanie produktu jest zabronione lub nie jest wskazane, możliwe mieszanki, zakazane mieszanki itp.
3.2.3. Skuteczność
Należy przedstawić jasne (zrozumiałe) informacje potwierdzające skuteczność produktu podczas jego stosowania zgodnie z podanymi warunkami. W razie potrzeby należy opisać przebieg eksperymentu, który pokazuje występowanie głównego efektu, łącznie ze szczegółowymi wynikami prób dotyczących oceny poziomu zbiorów i/lub ich jakości. Należy dołączyć odpowiednie analizy gleby i flory w celu przedstawienia poziomu składników pokarmowych w uprawie, rodzaj gleby i podstawowe dane agronomiczne.
Jeśli wyniki badań zostały opublikowane, należy, jeśli to właściwe, dołączyć kopię publikacji w jednym z języków Wspólnoty.
3.3. Szczegóły metod analitycznych i wyniki analiz
Należy podać metody wykorzystywane do analizy produktu: metody WE, ISO, CEN, AOAC, metody krajowe, itp. Należy stosować metody WE, chyba, że nie mają one zastosowania.
Jako dodatkową informację należy również dołączyć sprawozdanie o wynikach różnych analiz produktu przeprowadzanych przez zatwierdzone laboratorium badań nawozów. Jeśli dla niektórych analiz stosowane były niestandardowe, „własne” metody, należy dostarczyć załącznik zawierający wszystkie szczegóły, łącznie z opisem metod stosowanych do sporządzania próbek. Wykorzystanie tych niestandardowych metod musi być uzasadnione.
3.4. Wniosek o umieszczenie nawozu w załączniku I do rozporządzenia 2003/2003
Należy sporządzić wniosek o umieszczenie nawozu oparty na formacie przyjętym w załączniku I do rozporządzenia 2003/2003 z późniejszymi zmianami, należy podać oznaczenie typu oraz podać informacje w odpowiednich kolumnach.
3.5. Pozostałe informacje
Należy dołączyć wszelkie pozostałe informacje uważane za istotne, które nie zostały umieszczone w poprzednich rozdziałach. Rozdział ten ma uzupełnić możliwie wyczerpująca bibliografia.
4. PROCEDURA ZŁOŻENIA DOKUMENTACJI
Każda osoba (producent lub jego przedstawiciel), która chce by nawóz miał oznakowanie „Nawóz WE” musi przedłożyć wyżej wspomnianą dokumentację techniczną władzom Państwa Członkowskiego.
Odpowiednie Państwo Członkowskie działa następnie jako sprawozdawca dla dokumentacji wobec grupy roboczej ds. nawozów Komisji Wspólnot Europejskich.
W oparciu o wnioski grupy roboczej ds. nawozów, Komisja sporządza wniosek o dostosowanie załącznika I do rozporządzenia 2003/2003, który zostaje przedłożony do opinii komitetowi, o którym mowa w art. 32 powyższego rozporządzenia, zgodnie z procedurą przedstawioną w art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE.
WŁADZE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ODPOWIEDZIALNE ZA REJESTRACJĘ NOWYCH NAWOZÓW KRAJOWYCH
Austria |
Belgia |
Cypr |
Republika Czeska |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
Dania |
Estonia |
Finlandia |
Francja |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
Niemcy |
Grecja |
Węgry |
Irlandia |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
Włochy |
Łotwa |
Litwa |
Luksemburg |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
Malta |
Polska |
Portugalia |
Słowacja |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
Słowenia |
Hiszpania |
Szwecja |
Niderlandy |
Zjednoczone Królestwo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
WŁADZE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH EFTA ODPOWIEDZIALNE ZA REJESTRACJĘ NOWYCH NAWOZÓW KRAJOWYCH
Islandia |
Liechtenstein |
Norwegia |
Szwajcaria |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
(1) Dz.U. L 304 z 21.11.2003, str. 1.
(2) Dz.U. L 76 z 22.3.1991, str. 35.
(4) Dz.U. L 212 z 7.8.2001, str. 24.