(1)

Dyrektywa Rady 2006/112/WE (3) przewiduje - pod pewnymi warunkami - zwolnienie z podatku od wartości dodanej (VAT) towarów dostarczanych i usług świadczonych na rzecz sił zbrojnych każdego państwa będącego stroną Traktatu Północnoatlantyckiego oraz towarów importowanych przez te siły, gdy uczestniczą one we wspólnych działaniach obronnych poza ich własnym państwem.

(2)

Dyrektywa Rady 2008/118/WE (4) przewiduje zwolnienie z podatku akcyzowego wyrobów akcyzowych przeznaczonych do wykorzystania przez siły zbrojne każdego państwa będącego stroną Traktatu Północnoatlantyckiego, innego niż państwo członkowskie, na terytorium którego podatek akcyzowy jest wymagalny, do użytku tych sił zbrojnych, towarzyszącego im personelu cywilnego lub też w celu zaopatrzenia ich mes lub kantyn, z zastrzeżeniem warunków i ograniczeń określonych przez przyjmujące państwo członkowskie.

(3)

Takie zwolnienia nie są dostępne w przypadku, gdy siły zbrojne państwa członkowskiego biorą udział w działaniach prowadzonych w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) określonych w tytule V rozdział 2 sekcja 2 Traktatu o Unii Europejskiej. Priorytetowo należy potraktować konieczność zwiększenia europejskich zdolności w dziedzinie obrony i zarządzania kryzysowego oraz wzmocnienia bezpieczeństwa i obrony Unii. W swoim wspólnym komunikacie z dnia 28 marca 2018 r. dotyczącym Planu działania na rzecz mobilności wojskowej Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisja uznali ogólną potrzebę ujednolicenia opodatkowania podatkiem VAT stosowanego w odniesieniu do działań obronnych w ramach Unii i pod auspicjami Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO).

(4)

Działania obronne prowadzone w celu realizacji działania Unii w ramach WPBiO obejmują misje i operacje wojskowe, działalność grup bojowych, wzajemną pomoc, projekty dotyczące stałej współpracy strukturalnej (PESCO) oraz działania Europejskiej Agencji Obrony (EDA). Nie powinny one jednak obejmować działań w ramach klauzuli solidarności określonej w art. 222 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ani żadnych innych dwustronnych lub wielostronnych działań między państwami członkowskimi, które to działania nie odnoszą się do działań obronnych prowadzonych w celu realizacji działania Unii w ramach WPBiO.

(5)

Należy zatem wprowadzić zwolnienie z VAT obejmujące dostawę towarów lub świadczenie usług przeznaczonych do użytku sił zbrojnych państwa członkowskiego lub towarzyszącego im personelu cywilnego lub też w celu zaopatrzenia ich mes lub kantyn, gdy siły te uczestniczą w działaniach obronnych prowadzonych w celu realizacji działania Unii w ramach WPBiO poza swoim państwem członkowskim. Dostawy towarów lub świadczenie usług na rzecz sił zbrojnych państwa członkowskiego, w którym dostarczane są te towary lub świadczone są te usługi, powinny być wyłączone z zakresu zwolnienia z VAT.

(6)

Należy ponadto przewidzieć zwolnienie z VAT w przypadku, gdy towary importowane przez siły zbrojne danego państwa członkowskiego są przeznaczone do użytku tych sił lub towarzyszącego im personelu cywilnego albo do zaopatrzenia ich mes lub kantyn, gdy siły te uczestniczą w działaniach obronnych prowadzonych w celu realizacji działania Unii w ramach WPBiO poza swoim państwem członkowskim.

(7)

Należy również wprowadzić zwolnienie z podatku akcyzowego obejmujące wyroby akcyzowe dostarczane do użytku sił zbrojnych państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, na terytorium którego podatek akcyzowy jest wymagalny, gdy siły te biorą udział w działaniach obronnych prowadzonych w celu realizacji działania Unii w ramach WPBiO poza swoim państwem członkowskim.

(8)

Jak w przypadku zwolnienia z VAT i podatku akcyzowego w odniesieniu do działań obronnych w ramach NATO, zwolnienia dotyczące działań obronnych prowadzonych w celu realizacji działania Unii w ramach WPBiO powinny mieć ograniczony zakres. Zwolnienia te powinny mieć zastosowanie jedynie do sytuacji, w których siły zbrojne realizują zadania bezpośrednio związane z działaniami obronnymi w ramach WPBiO i nie powinny obejmować misji cywilnych w ramach WPBiO. Towary dostarczane lub usługi świadczone przeznaczone do użytku personelu cywilnego mogłyby zatem zostać objęte zwolnieniami jedynie w przypadkach, gdy personel cywilny towarzyszy siłom zbrojnym realizującym zadania bezpośrednio związane z działaniami obronnymi w ramach WPBiO poza ich państwem członkowskim. Zadania wykonywane wyłącznie przez personel cywilny lub wykonywane wyłącznie przy użyciu zdolności cywilnych nie powinny być uznawane za działania obronne. Zwolnienia nie powinny też w żadnym razie obejmować towarów lub usług, które siły zbrojne nabywają do własnego użytku lub do użytku towarzyszącego im personelu cywilnego w ich własnym państwie członkowskim.

(9)

Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie ujednolicenie opodatkowania podatkiem VAT i podatkiem akcyzowym działań obronnych w ramach Unii i NATO, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(10)

Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną państw członkowskich i Komisji z dnia 28 września 2011 r. dotyczącą dokumentów wyjaśniających (5) państwa członkowskie zobowiązały się do złożenia, w uzasadnionych przypadkach, wraz z powiadomieniem o środkach transpozycji jednego lub większej liczby dokumentów wyjaśniających związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów transpozycyjnych. W odniesieniu do niniejszej dyrektywy ustawodawca uznaje, że przekazanie takich dokumentów jest uzasadnione.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 2006/112/WE i 2008/118/WE,